[Αρχείο 2009 - 2017] Γενικές σκέψεις για την πολιτική και την επικαιρότητα

Alejandro che 7 · 04-02-16

https://www.sport-fm.gr/article/i-zw...likoptera-aleksi-poios-tha-mpei-video/3140352

Πες τα Ζωιτσα. Ρεφόρμα αλλά έρωτας :inlove:

damn · 04-02-16

Αρχική Δημοσίευση από Alejandro che 7:
https://www.sport-fm.gr/article/i-zw...likoptera-aleksi-poios-tha-mpei-video/3140352

Πες τα Ζωιτσα. Ρεφόρμα αλλά έρωτας

Ελα βρε συντροφε ειδες τι δικιο εχει η Ζωαρααααα;

unπαικτable · 04-02-16

Αρχική Δημοσίευση από Ξεχασμένος:
Κάθε επιχείρηση, είτε είναι η Microsoft, είτε ο περιπτεράς της γειτονιάς λειτουργεί με μέσο κέρδος της τάξης του 3-4%. Τα υψηλότερα ποσοστά που παρατηρούνται είναι της τάξης του 10% και αφορούν κυρίως επιχειρήσεις που με τα προϊόντα τους έχουν ανοίξει εντελώς νέες αγορές στις οποίες έχουν προσωρινά το μονοπώλιο μέχρι να εισέλθουν ανταγωνιστές, οπότε και θα πέσουν κι αυτές στο 3-4%.

Λογιστης ή φοροτεχνικος για να ξερω ακριβη πραγματικα ποσοστα δε ξερω. Αλλα στις δυο-τρεις επιχειρησεις, που εχω δουλεψει δεν νομιζω πως δουλευαν με τετοια ποσοστα.

Dreamweaver · 5 Φεβρουαρίου 2016

Αρχική Δημοσίευση από vassilis498:
Δεν είπα κάτι τέτοιο. Για αυτό σύγκρινα τον τρόπο λειτουργίας ενός σωματείου πχ με την ατομική εργασία. Υπάρχουν κάποια πράγματα τα οποία αφορούν μόνο το άτομο καθ αυτό, και υπάρχουν και κάποια άλλα που αφορούν το σύνολο. Ψηφοφορία γίνεται μόνο στη δεύτερη περίπτωση. Επίσης αυτό γίνεται και σήμερα, οι νόμοι αποφασίζονται συλλογικά, η οικονομική πολιτική αποφασίζεται συλλογικά, το τι θα φας σήμερα όμως το αποφασίζεις μόνο εσύ. Αυτό γίνεται και σήμερα πάνω κάτω.

Τώρα αυτό που λες για το τι είναι σωστό και τι όχι είναι μια μεγάλη συζήτηση που ξεφεύγει πολύ από την ίδια τη δημοκρατία. Δεν μπορώ να διαφωνήσω εξολοκλήρου καταλαβαίνω τι λες απλά καλό είναι να έχουμε υπόψη μας όταν έχουμε να κάνουμε με κοινωνίες το εξής. Το Α και το Ω για την πρόοδο μιας κοινωνίας είναι το να είναι η ίδια υγιής. Κανείς δε θέλει ένα κοινό το οποίο νιώθει πως καταπιέζεται γιατί σε τέτοια περίπτωση σταματά να χει όποιο νόημα και το αν κάνεις το σωστό ή όχι σαν αρχή. Θα μπορούσε να επιχειρηματολογήσει κάποιος πως αυτό που θέλουν οι πολλοί δεν είναι πάντα το σωστό. Τότε όμως λες εμμέσως πως θα έχεις κάποιες αυθεντίες οι οποίοι θα έχουν λόγο πάνω σε τέτοιου είδους αποφάσεις. Εκεί όμως μπαίνουν άλλα προβλήματα όπως η διαφθορά και η κατάχρηση εξουσίας όπως και το ότι το καθεστώς γίνεται απολυταρχικό. Για αυτό κατά τη γνώμη μου η καλύτερη είναι μια μέση λύση όπου θα δίνει μεν την εξουσία στους πολλούς, αλλά σε εξειδικευμένα θέματα, θα συμβουλεύεται συγκεκριμένες αρχές οι οποίες θα ξέρεις εκ των πρωτέρων πως θα έχουν μια πιο καθαρή κρίση.

Αυτό στην σημερινή δημοκρατία εφαρμόζεται ως εξής: Οι πολίτες αποφασίζουν για γενικότερα θέματα όπως αν θέλουν να έχουν ένα παρεμβατικό κράτος και σε τι βαθμό, αν θέλουν να έχουν υψηλή φορολογία, μεγάλο ή μικρό δημόσιο, κοινωνικές ελευθερίες, τι είδους αντιμετώπιση σχετικά με την εξωτερική πολιτική, την εκκλησία, το στρατό κλπ. Όλα αυτά αντανακλώνται μεσα από τα προεκλογικά προγράμματα των πολιτικών και των κομμάτων και σε αυτούς αφήνεται η υλοποίηση όπου πρόκειται για κάτι καθαρά τεχνικό.

Το παράδειγμα που δίνεις είναι λάθος. Το ερώτημα που θα έπρεπε να τεθεί ( κι αν ) στους πολίτες είναι ΑΝ ΠΡΕΠΕΙ να δώσει λεφτά το κράτος από τους φόρους τους για να πάει η ΝΑΣΑ στο διάστημα και να κάνει έρευνες. Το τι έρευνες θα κάνει, σε ποιους πλανήτες και με τι τρόπο αφήνεται σε αυτήν.
Αυτό ναι, είναι ένα θέμα που παραπέμπει σε αφηρημένα ερωτήματα όπως το κατά πόσο μια κοινωνία θα πρέπει να χρησιμοποιεί πόρους για την ανάπτυξη της επιστήμης έναντι της καταπολέμησης της φτώχιας ας πούμε και δε χρειάζεσαι επιστημονικές γνώσεις για να έχεις άποψη πρόκειται για κάτι θεμελιώδες. Βέβαια αν ρωτάς εμένα θα έλεγα σε κάθε περίπτωση ναι στην έρευνα αλλά όταν έχεις όλη τη κοινωνία εναντίον σου δεν το αντιμετωπίζεις έτσι για το λόγο που λέω πιο πάνω. Για αυτό αφουγκράζεσαι την κοινή γνώμη και πράττεις αναλόγως.

Δεν υπαρχει διαφοροποιηση σε θεματα που αφορουν ενα ατομο και το συνολο καθως οτι αποφασιζεται για το συνολο επηρεαζει αναποφευκτα και το ατομο. Αν το συνολο αποφασησει οτι το καπνισμα ειναι κακο και πρεπει να απαγορευτει, δεν επηρεαζει και το ατομο? Αν αυριο αποφασηστει συλλογικα οτι τα ατομα που ονομαζονται Βασιλης δεν μπορουν να παντρετουν, δεν θα σε πεηρεασει? Συν το οτι η συμμετοχη στο συνολο και η τηρηση της αποφασης ανεξαρτητως της αποψεως σου ειναι αναγκαστικη. Στην κοινωνια σου δεν υπαρχουν ανεξαρτητα ατομικα θεματα, μονο θεματα που αποφασηστηκε συλλογικα οτι θα ανατιθενται στο καθε ατομο ξεχωριστα. Υπαρχουν δυο αμοιβαιως αποκλειουμενα σημεια εκκινησης για το πως θα λειτουργει μια κοινωνια, στο ενα η βαση μας ειναι το ατομο (individual) που δρα ελευθερα και στην αλλη ενα συνολο (collective), οπως πολιτες, πιστοι, προλεταριοι, λευκοι κτλ. Στο συνολο θεωρειται οτι ολοι ειμαστε πρωτο κομματι του συνολου που πρεπει να δρα ως ενας ενιαιος οργανισμος, χωρις διαφορες απο το καθε ατομο ξεχωριστα ακομα και μεσω επιβολης βιας, με προτεραιοτητα το καλο του συνολου και οχι το καθε ατομο ξεχωριστα. Εγω βασιζομαι στην πρωτη λογικη, εσυ στη δευτερη που φαινεται απο το οτι η εναλλακτικη στην δημοκρατια για σενα ειναι μια απολυταρχια των πεφωτισμενων. Δεν αλλαξες κατι γιατι και παλι η κολλεκτιβα αποφασησε να εχει καποιον να της επιβαλει καποιος αυτο που θελει. Δεν προτεινω ενα συστημα, προτεινω ενα μη-συστημα που συμφωνουμε σε κανονες-σκελετους οπως η μη ασκηση βιας και απο κει και περα ο καθενας μπορει να πραττει οπως πιστευει, οπως και το επιλεγει ελευθερα να ζει κολλεκτιβιστικα με αλλους που το πιστευουν. Ενεργεις ως ανεξαρτητο ατομο με προτεραιοτητα τα ατομικα θεματα, αλλα δεν απαγορευω την συλλογικη δραση, μονο την υποχρεωση συλλογικης δρασης.

Η αληθεια ειναι και αυτη κατι θεμελιωδες, αλλα δεν θελω να ξεφυγω. Η tl;dr εκδοση ειναι οτι αν εχουμε μια διαδηκασια που παραγει την μια και μοναδικη αληθεια/σωστο/βελτιστο, τοτε εχουμε μια βαση για να επιβαλλουν αυτοι που την κατεχουν στους υπολοιπους που δεν ξερουν.

Οι γενικες ερωτησεις τυπου "θελετε space program" θα παρουν γενικες απαντησεις. Εχει σημασια το ποια αποστολη θα γινει , ποσα λεφτα θα δαπανηθουν, τι θα επιτευχθει, τι θα πρεπει να θυσιαστει που θελει γνωσεις. Αλλα οκ, παω πασο, γιατι η ουσια μου ειναι αλλου, τουλαχιστον οποιος δεν το θελει, να μην ειναι υποχρεωμενος να πληρωνει επιπλεον φορους. Δεν χρειαζεται συλλογικη παοφαση για ολους, αλλα μπορει να περιοριστει σε αυτους που το θελουν. Δεν συζηταω φιλοσοφικα το αν πρεπει να γινονται διαστημικα προγραμματα, αλλα αν πρεπει να επιβαλλεται να χρηματοδοτουνται.

Δεν είναι θέμα πώς βλέπεις το Μαρξ αλλά απορρίπτεις ό,τι είπε με βάση τα προσωπικά του βιώματα. Δεν είμαι ούτε μαρξιστής ούτε έχω καμία ιδέα πώς έζησε θα μπορούσα να το ψάξω και να απαντήσω με βάση αυτό αλλά δε βρίσκω νόημα. Θα μπορούσα επίσης να επικαλεστώ άλλες προσωπιπκότητες με εξίσου περίεργες ζωές και αντιλήψεις όπως ο Freud και ο Nietzsche αλλά επίσης δεν είναι αυτό το θέμα μου. Όταν θες να συγγράψεις μια ανάλυση οποιασδήποτε φύσης ξεκινάς από μια αρχή και ένα τέλος. Ξετιλύγεις σιγά σιγά τις θεωρίες σου τις οποίες στηρίζεις επίσης σε άλλες ρήσεις και βάσει αυτού βγάζεις κάποια συμπεράσματα. Δεν θα δεις ποτέ κανέναν αναλυτή ή επιστήμονα να επικαλείται την ακεραιότητα όσων γράφει βασιζόμενος πάνω σε προσωπικά του βιώματα. Τα στοιχεία στα οποία θα πάει κάποιος και θα βρει πάτημα να κριτικάρει ό,τι γράφει κρύβονται μεσα στα ίδια του τα λεγόμενα.

Αυτό ισχύει παντού. Λες πως δε θα εμπιστευόμουν κάποιον να μου πει πώς θα μεγαλώσω τα παιδιά μου αν ο ίδιος είχε αποτύχει σε αυτό. Αν αυτά που διάβαζα προέκυπταν απολύτως λογικά μέσα από έναν καλά δομημένο λόγο και τα ζητήματα στα οποία πατούσε είναι κάτι το οποίο εγώ προσωπικά μπορώ να εξακριβώσω και να επιβεβαιώσω μέσα από τη προσωπική μου ζωή, ναι θα τον ακούσω. Δεν είναι θέμα εμπιστοσύνης ποτέ δεν είναι θέμα εμπιστοσύνης.

Τα ίδια ισχύουν ακόμη και σε άλλα πεδία όπως η φυσική ας πούμε. Αν εγώ έχω μια θεωρία πως υπάρχει ένας γιγάντιος χιονάνθρωπος που με κατασκοπεύει σε απόσταση 2526336 ετών φωτός από τη γη είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί να επιβεβαιώσει ή να απορρίψει εξαρχής. Αν όμως αυτό το στηρίξω με εξισώσεις και συνεπαγωγές οι οποίες με τη σειρά τους ξετυλίγονται και μπορούν να φτάσουν σε πιο κοντινά ζητήματα στα οποία κάποιος άλλος έχει λόγο τότε αρχίζει και αποκτά νόημα. Και αυτός που θέλει να κάνει κριτική στη θεωρία μου δε θα γυρίσει να πει τι λέει ο βλάκας είχε στο σχολείο 15 φυσική αλλά θα σταθεί στα στοιχεία που δίνω και θα πει να σύμφωνα με αυτά που λες θα έπρεπε να αποδεικνύεται αυτό αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

Το περιγράφω πολύ χοντρικά αλλά είναι και αρκετά προφανές νομίζω. Φυσικά όταν μιλάμε για οικονομία και σχέσεις μεταξύ ανθρώπων αυτό αυτοματα γίνεται κάπως πιο inconsistent αλλά η μεθοδολογία είναι η ίδια. Και αυτό που λέω στο τέλος το μεταφράζεις λάθος όταν κάποιος κάνει μια πολιτικοοικονομική ανάλυση δεν περιμένεις να πάει στο τιμόνι της χώρας και να τα εφαρμόσει όλα κατά γράμμα. Θα αποτελέσει έμπενυση όμως για άλλους η οποίοι θα επηρεαστούν με τη σειρά τους και θα πρσπαθήσουν να εφαρμόσουν την εκάστοτε λογική στις πολιτικές τους. όπως ο Λένιν έκανε την επανάστασή του επηρεαζόμενος από τα γραφόμενα του Μαρξ έτσι και πολλοί πολιτικοί σήμερα ρυθμίζουν τις πολιτικές τους επηρεαζόμενοι από διάφορα οικονομικά ρεύματα τα οποία χρησιμοποιούν ως πυξίδα στο τρόπο με τον οποίο κυβερνούν.

Τώρα το ότι η ΕΣΣΔ ας πούμε έπεσε ή μια καπιταλιστική χώρα πτώχευσε ή έχει μεγάλα ποσοστά πτώχιας ή μικρή ανάπτυξη κλπ δε θα πει πως το εκατοτε οικονομικό σύστημα ή θεωρία έχει αυτόματα αποτύχει ( εκεί υπάρχει διαφορά σε σχέση με τη φυσική ας πούμε ). Μππορείς να αποδείξεις ποτέ πως το λάθος βρίσκεται στον πυρήνα της κάθε θεωρίας; όχι. Πάντα θα υπάρχει κάποιος να υποδείξει λάθη και διορθώσεις ή ακανόνιστούς παράγοντες κλπ.

Άλλωστε και η επιτυχία αφορά πάντα στα πλαίσια πάνω στα οποία την ορίζεις. Αν επιτυχία για κάποιον είναι η οικονομική ανάπτυξη είναι μετρήσιμο. Αν είναι οι απόλυτοι δείκτες φτώχιας το ίδιο. Διαφορετικά πράγματα ωστόσο.

Καταρχας υπερτιμας της αξιοπιστια της λογικης μας για πραγματα που δεν ξερουμε (δεν το λεω για εσενα προσωπικα), γιατι βασιζεται σε πραγματα που ξερουμε και οι κανονες αλλαζουν απο τομεα σε τομεα. Μπορεις να δεις ειδικους σε καποια θεματα να ειναι ηλιθιοι σε αλλα ή ειδικους να κανουν λαθη στον τομεα τους. Ταυτοχρονα υποτιμας το ταλεντο ορισμενων ανθρωπων να γραφουν με καλα δομημενο τροπο και λογικη πραγματα που εχουν μηδεν σχεση με την πραγματικοτητα ειδικα όταν μιλανε για ηθικη, συναισθηματισμους, ισοτητα κτλ. Και στην ανθρωπινη ιστορια υπαρχουν απειρα παραδειγματα παραλογων λογικων. Αυτό που μετραει είναι το αποτελεσμα στην πραξη.
Για το ατομο που σου λεει πώς να μεγαλωσεις τα παιδια σου, αφενως αναφερεσαι ότι θα κανεις cross-reference στην εμπειρεια σου, αρα το τι γινεται στην πραξη, αφετερου δεν εξηγεις πως γινεται να εχει αποτυχει τοσο πολύ και δεν ξερεις αν κατι που σου φαινεται λογικο μπορει να φταιει ή το αναποδο. Υπαρχουν δυο περιπτωσεις, ειτε τα παιδια είναι οκ και εκανε τρομερα λαθη ο ιδιος που θα επαναλαβεις εσυ, ειτε τα παιδια ειχαν προβλημα εκ γενετης και θα ειχαν καταντησει το ιδιο ανεξαρτητως τι εκανε το ατομο, αρα και παλι ατομο αυτό δεν εχει ιδεα πώς να μεγαλωσει σωστα παιδια. Το άλλο παραδειγμα με καποιον που δεν εχει κολυμπησει ποτε είναι καπως καλυτερο.
Για τον Μαρξ, δεν είναι θεμα αν ηταν ο ιδιος εργατης σε εργοστασιο, αλλα το αν ειχε ιδεα για τα πταγματα που ελεγε και κυριως αν εκανε reality checks. Μια θεωρια δεν είναι κατι τελειως ασυνδετο, εχει καποιες βασεις και καποια συμπερασμα-προβλεψεις βασει αυτης. Οι βασεις το Μαρξ δεν ειχαν καμια απολυτως σχεση με την πραγματικοτητα, γιατι ο ιδιος δεν ειχε καμια σχεση με αυτά που ελεγε, εβλεπε καθαρα δικα του πραγματα για εκμεταλυση και δεν μπηκε ποτε στον κοπο να δει αν ισχυουν αυτά που ελεγε. Αλλα ακομα και αν τα προσπερασουμε, οι δυο θεμελιωδιες προβλεψεις του, που ηταν σαν βαση της θεωριας του, ηταν ότι ο κομμουνισμος θα αναδυοταν από αναπτυγμενες καπιταλιστικες χωρες και ότι οι κομμουνιστικες χωρες, χωρις τιμες και κερδη, θα μπορουσαν να ξεπερασουν σε παραγωγικοτητα τις καπιταλιστικες που δεν ειχαν καμια απολυτως σχεση με ότι εγινε. Ακομα και θεωρητικα, υπαρχουν σοβαρα προβληματα στην θεωρια.
Και τα πραγματα είναι ακομα χειροτερα στην πραξη. Δεν ειμαστε στο 1890 για να μιλαμε θεωρητικα για το αν θα λειτουργησει ο κομμουνισμος αλλα στο 2016. Εχουμε πλεον περιπτωσεις που εφαρμοστηκε και μπορουμε να δουμε τα αποτελεματα, που είναι καταστροφικα. Δεν ειχε πχ 5.4% αναπτυξη εναντι 5.6 των καπιταλιστικων, ειχε ως συνεπεια σχεδον 100εκ νεκρους και τεραστια φτωχεια στις χωρες που εφαρμοστηκε. Και δεν εφαρμοστηκε μονο μια μορφη, αλλα υπηρχε διαφοροποιηση στο οικονομικο επιπεδο χωρων που τον εφαρμοσαν και την βιαιοτητα του καθεστωτος, που το δεχεσαι εμμεσα εκει που λες για την εμπνευση. Δεν εχουμε μια παρατηρηση για το κάθε συστημα, εχουμε πολλα consistent παραδειγματα που εφαρμοσαν κατι και τα αποτελεσματα αυτων. Ο κομμουνισμος αποτυγχανει και οσο πιο ελευθερες είναι οι αγορες τοσο μεγαλυτερη αναπτυξη υπαρχει αναπτυξη. Που είναι τωρα η Εσθονια και που η Λευκορωσια? Αν η πραξη δεν είναι αποδειξη για το αν ισχυει κατι, δεν ξερω τι είναι. Φυσικα και μπορεις να αποδειξεις ότι υπαρχει λαθος στον πυρινα μιας θεωριας, δεν είναι όλα τα αντεπιχειρηματα ιδια, αν το αντεπιχειρημα σου και οι προβλεψεις αυτου ισχυουν consistently στην πραξη. Το εκανε ο Ludwig von Mises
https://files.libertyfund.org/pll/quotes/233.html
https://www.econlib.org/library/NPDBooks/Moss/mslLvM5.html (αναλυτικα)
Αυτά που λεει ισχυουν γιατι και οι σοσιαλιστικες χωρες παντοτε καταντανε να εχουν οικονομικα προβληματα και μειωμενη παραγωγη, που δειχνε το προβλημα της ελλεψης τιμων. Και οπως και να το κανουμε, υπαρχει διαφορα στο επιπεδο σχολων οταν η μαρξιστικη απλα λεει δικες της θεωρητικες αρλουμπες που αποτυγχανουν συνεχεια και η αυστριακη που δεν κανει διακριση αναμεσα στην θεωρια και την πραξη και αν μια θεωρια δεν ισχυει στην πραξη παει στα σκουπιδια.

Οι διαφοροι οικονομικοι δεικτες «πανε μαζι»

Έχω πει πολύ πιο πάνω πως το να δώσεις σε έναν άνεργο μια δουλειά η οποία θα λειτουργεί σαν χαρτζιλίκι και με την οποία δε θα μπορεί να ζήσει ούτε με τα απολύτως απαραίτητα δεν έχει κανένα νόημα. Τώρα με βάση ό,τι βλέπω να λες για το Μαρξ περιμένω να μου πεις δεν έχεις βρεθεί σε αυτή τη θέση και δεν ξέρεις ε οκ.

Δεν κρατάω σταθερό ούτε τον αριθμό των επιχειρήσεων ούτε αμφισβήτησα τα όποια αποτελέσματα σχετικά με τη μείσωση της ανεργίας στο είπα στο προηγούμενο μήνυμα είμαι απόλυτα σίγουρος πως το να ανοίξεις τα πάντα θα οδηγήσει σε ανάπτυξη ( περισσότερες επενδύσεις, μείωση ανεργίας κλπ ) αυτό που αμφισβηττώ είναι πως είναι η δήθεν αντιστροφή της κατάστασης που θα φέρει αυτό, η αύξηση των μισθών και το ότι αυτοί που σήμερα είναι υπέρ αυτών των πολιτικών αν και όταν καλυτερέψει η κατάσταση θα έρθουν και θα πουν ΩΠ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΜΕΣΑ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Δεν.

Όσον αφορά τα εργασιακά:
1) Δεν θα το κάνεις φυσικά για τον ίδιο τρόπο που δε βάζεις 70% συντελεστή στα μεγάλα εισοδήματα. Αυτό δε σημαίνει όμως πως τέτοια μετρα σταματούν να έχουν νόημα και πως η λύση είναι να πας στο άλλο άκρο. Θα εφαρμόσεις κάτι ενδιάμεσο.
2) Γίνονται και με τα δύο. Από τη μία με αέρα κοπανιστό δεν περιμένεις βελτίωση συνθηκών απ' το πουθενά, απ' την άλλη και πες πως είμαι όσο κολλημένος θες, κανένας εργοδότης δε θα κάνει πιο ανθρώπινους τους όρους εργασίας από μόνος του. Τουλάχισοτν όχι σε ικανοποιητικό βαθμό.
Λες αν βάλεις safety standards, τα safety standards ΠΡΕΠΕΙ να είναι παντού ΤΑ ΙΔΙΑ. Και το γεγονός πως ο λόγος που οι εταιρείες πάνε στη Κίνα και στην Ινδία επειδή μπορούν να εφαρμόσουν καθεστώτα εργασίας ( παιδική εργασία κλπ ) τα οποία δεν είναι ανεκτά στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη ούτε κατά διάνοια για μένα αποτελεί ΝΤΡΟΠΗ του ισχύοντος καθεστώς κι όχι παράδειγμα για το πώς δουλεύει το πράγμα.
3) κμ? αν εννοείς κεντρικό μισθό δεν νομίζω πως γίνεται αυτό που λες και αν γίνεται ο εργοδότης μπορεί απλά να πάρει κάποιον άλλο με τα ίδδια προσόντα. Εδώ μιλάω φυσικά μόνο για entry level δουλειές χαμηλής ειδίκευσης και εμπειρίας. Το να πάρεις ένα μηχανικό και να τον κρατήσεις 10 χρόνια αφού του έχεις μάθει όλη τη δουλειά εκεί ναι έχεις λόγο να τον κρατήσεις αλλά κι εκείνος από τη μεριά του έχει εξειδικευτεί σε τέτοιο βαθμό που δεν μπορεί απλά να φύγει και να ψάξει να δουλέψει αλλού οπότε εκεί μετρά πολύ αυτό το πάντρεμα που λέμε.

Τώρα πέρα από τη Σουηδία μου αναφέρεις και τη Δανία και μου κάνει εντύπωση γιατί η ίδια είναι ο ορισμός του welfare state σου δίνουν επιδόματα επειδή υπάρχεις ξέρω γω. Δεν είμαι σίγουρος από που βγίανουν αυτά και δεν θα ήθελα να μπω στη διαδικασία να το ψάξω, μ' αρέσει πάντως που τα πρότυπά σου είναι τέτοιες χώρες και όχι οι ΗΠΑ ας πούμε.
Όσον αφορά τον ελάχιστο μισθό βλέπω αυτό:
None; instead, negotiated between unions and employer associations; the average minimum wage for all private and public sector collective bargaining agreements was approximately DKK 110 ($18) per hour, exclusive of pension benefits.[8][75]

δεν ξέρω τι θα πει ακριβώς αλλά δεν μου ακούγεται και τελείως ελεύθερο. και όσες άλλες ευρωπαϊκές χώρες βλέπω που να το ακολουθούν αυτό συνήθως το None σημαίνει εξαρτόμενο έπειτα από συμφωνία μεταξύ εργοδοτών-εργαζομένων.

Όταν έλεγα πισωγύρισμα δεν εννοούσα μόνο τον κατώτατο μισθό. Εννοώ οποιεσδήποτε εγγυήσεις προς όφελος των εργαζομένων και οι οποίες έχουν κατακτηθεί με αγώνες δεκαετιών και έχουν συμβάλλει σε πιο ανθρώπινες συνθήκες εργασίας πες το 8ωρο, 6ήμερη εργασία, καθιερωμένη σύνταξη, άδειες διακοπών κλπ. Όλα αυτά ξαναλεω θα μπορούσαν να θεωρηθούν και στην πράξη είναι, κόστη εργασίας. Θα έπρεπε κατά τη γνωη σου να μην υπάρχουν;

Ξανα λογικη φωτογραφιας. Δεν είναι θεμα αυξησης μισθου αυτων των επαγγελματων για να γινουν βιοσημα ως μονιμη απασχοληση, που είναι αδυνατον λογω οροφης αξιας που προσφερουν, είναι θεμα να υπαρχουν για να μπορει να ξεκινησει καποιος από καπου, να μαθει καποια πραγματα και να βρει μια καλυτερη δουλεια που προσφερει παραπανω, δεν θα κατσει να την κανει μια ζωη. Είναι ευκαιρεια οικονομικης ανοδου, όχι μονιμης απασχολησης. Οποιαδηποτε νομοθετικη νοηθεια θα κανει ζημια.
Δεν θα το κανουν και δεν πρπεει να το κανουν γιατι δεν υπαρχει καποιο επιπεδο που λες ότι τωρα εχω το περιθωριο να κανω κοινωνικη πολιτικη γιατι υποθετεις ότι κανει κατι καλο η ΚΠ και πως το συστημα δεν μπορει να δουλεψει χωρις αυτην. Βλεπουμε διαφορετικα τα πραγματα που οφειλεται στην στατικη αντιληψη πραγματων. Εγω θελω να λυνω το προβλημα της ανεργιας μεσω δουλειας, ακομα και αν αρχικα είναι ασχημη αλλα με δυνατοτητα ανοδου, κανοντας ατομα ανεξαρτητα και αυτοσυντηρουμενα. Δεν παιρνω πορους από το συστημα αλλα τους κραταω σε αυτό ώστε να αυξανεται η αναπτυξη και να υπαρχουν ευκαιρειες απασχολησης, μονιμη λυση. Εσυ απλως καλυτεις το προβλημα με το να παρνεις πορους από το συστημα και να μοιραζεις λεφτα θεωρωντας ως δεδομενο ότι οποιος παραγει θα παραγει το ιδιο μετα την επιπλεον φορολογηση και ο φτωχος είναι καταδικασμενος να μεινει φτωχος για παντα. Τα ατομα μπορουν να δρασουν αυτονομα προς το συμφερον τους, ακομα και αν εχουν ασχημες επιλογες για να βελτιωσουν την καασταση σοτς. Μεσω τις «αναγκαστικης φιλανρωπιας» δεν κανεις κατι γιατι οι ποροι που αφαιρεις για να μοιρασεις λεφτα περιοριζουν τις ευκαιρειες, επιδοτεις μη συνεπεις επιλογες τιμωροντας τις συνεπεις, δημιουργωντας παραπανω ατομα που χρειαζονται βοηθεια, εχοντας welfare traps και entitlement mentality, δημιουργωντας έναν φαυλο κυκλο. Ξεκινας με 9 ατομα να στηριζουν 1 και καταντας με 3 να στηριζουν 7. Αυτό που μετραει είναι η αποδοτικοτητα αυτων που κανεις, όχι η προθεση. Ακουσε λιγο τον Thomas Sowell για αυτά που λεει για τις ΚΠ
https://www.youtube.com/watch?v=2GklCBvS-eI
https://www.youtube.com/watch?v=5VrANfyzuW8
https://www.youtube.com/watch?v=cVuJToW2Fcw
https://www.youtube.com/watch?v=lm-FqtAOSB8
https://danieljmitchell.wordpress.c...xplains-how-the-welfare-state-hurts-the-poor/
https://townhall.com/columnists/thom...indset-of-the-left-part-ii-n1631805/page/full
https://danieljmitchell.wordpress.c...ap-the-less-fortunate-in-lives-of-dependency/
“When someone subsidizes my expectation, my expectation will rise”

1)Η επιπτωση είναι ιδια σε κάθε επιπεδο για οποιονδηποτε είναι πιο κατω από την μπαρα αξιας που μπορει να προσφερει βασει επιλεον κοστους, δεν αποκτα θετικη επιπτωση όταν είναι χαμηλα
2)Ειπα ότι πρεπει να ζητησεις καλυτερες συνθηκες, δεν είναι απαραιτητο να τις δωσει ετσι απλα, αλλα είναι απαραιτητο να υπαρχει η επιπλεον παραγωγικοτητα για να μπρουν να δωθουν.
Σου ξαναλεω ότι θα αποληθουν. Μπορει για εσενα να είναι ντροπη και «ετσι δουλευει το συστημα», αλλα δεν βασιζεται στην ηθικη, αλλα την αξια που προσφερεται, οταν η Ευρωπη και η Αμερικη εκβιομηχανοποιουταν ισχυει το ιδιο. Αλλα και παλι βλεπεις στατικα τα πραγματα και δεν εξεταζεις τις εναλλακτικες. Εστω ότι επιβαλλονταν τα στανταρ και απολυονταν, τι θα κανουν τωρα? Θα βρουν καποια δουλεια, στην γεωργια ή οικιακοι βοηθοι με πολύ μικροτερο μισθο. Μπορει να ηταν ασχημες οι συνθηκες αλλα ετσι δινονταν η ευκαιρεια στα παιδια των γονιων ή τα ιδια τα παιδια που δουλευαν σε sweatshop να σπουδασουν και να εχουν μια καλυτερη ζωη. Μπορει να σε χαλαει, αλλα δεν εχεις καποια εναλλακτικη (περαν της ατομικης φιλανθρωπιας) λαμβανοντας υποψη το κοστος
3)Κατωτατο μισθο και ρωταω γιατι αν μονο εργασιακα κρατουσαν τις συνθηκες σε ένα επιπεδο γιατι γινεται να πληρωνεσαι πανω απο ΚΜ. Η απαντηση είναι ότι αυτό που παιρνεις δεν είναι αυθαιρετο, αλλα καθοριζεται από την αξια που προσφερεται και όταν εχεις εμπειριεια ή εκπαιδευση μπορεις να ζητησεις περισσοτερα ή να πας σε ανταγωνιστη. Το παντρεμα δεν εχει λογικη αφενος για να μπορει ο εργαζομενος να φευγει για καποιον ανταγωνιστη ή να ξεκινησει κατι άλλο πχ επιχειρηση ή να αναλαβει διοικητικη θεση σε άλλο κλαδο επειδη το θελει, εφετερου γιατι επειδη μπορεις να κανεις μια δουλεια δυσκολιας 3, δεν είναι απαραιτητο να μπορεις να κανει και αυτή επιπεδου 5 βασει των standards που εχουμε και να παει καπου αλλου με πιο χαμηλα standards.

Δεν εχω προτυπο τις Σκανδιναβικες χωρες, θελω να καταρριψω τον μυθο ότι είναι υπεροχες γιατι είναι απολυτως σοσιαλιστικες και εμμεσα ότι ο σοσιαλισμος μπορει να δουλεψει καπου. Οι ΗΠΑ δεν είναι κανενας νεοφιλελευθερος παραδεισος, εχουν εφαρμοσει ραπα πολύ νομοθεσια που περιοριζει την οικονομκη ελευθερια, ειδικα τωρα με τον Ομπαμα. Δεν είναι τελειως ελευθερος ο μισθος, αλλα εχει σημασια ότι προσαρμοζεται στο κάθε επαγγελμα.
Δεν ειπα για αναγκαστικη απαγορευση των καλυτερων συνθηκων, αλλα για την αναγκαστικη υπαρξη στανταρτς και προσπαθω να σου εξηγησω εδώ και μερες ότι ακομα και αν καταργηθει η νομοθεσια δεν θα καταργηθουν τελειως και οι καλυτερες συνθηκες λογω ανταγωνισμου και γιατι αυξανουν την παραγωγικοτητα. Ξανα, δεν υπηρχε νομοθεσια που υποχρεωνε τον Φορντ να βελτιωσει τις συνθηκες, το εκανε για μεγαλυτερη παραγωγικοτητα και να παρει τους καλυτερους εργαζομενους απο τους ανταγωνιστες του. Δεν εγγυαται τιποτα η νομοθεσια, απλα αυξανει υποχρεωτικα τα κοστη χωρις να λαμβανει υποψη αν θα καταργθουν συγκεκριμενες θεσεις. Οσο μη βιοσημη ειναι η επιβολη στανταρντς οταν δεν καλυπτονται απο την προσφερομενη αξια, τοσο μη βιοσημη ειναι και η μη υπαρξη τους οταν υπαρχει το περιθωριο. Οι καλυτερες συνθηκες είναι καθαρα θεμα παραγωγικοτητας και κοστους, όχι νομοθεσιας.

Ειλικρινα εχω βαρεθει να γραφω ενα textwall καθε μερα

Guest 209912 · 05-02-16

Αρχική Δημοσίευση από Dreamweaver:
Ακουσε λιγο τον Thomas Sowell για αυτά που λεει για τις ΚΠ

Αν και συμφωνώ με τις απόψεις του Sowell, νομίζω πως αν είναι να υποβάλλουμε τον Μαρξ στο "do as you preach" τεστ, πρέπει να υποβάλλουμε τους πάντες, συμπεριλαμβανομένων και των καθηγητών οικονομικών της αυστριακής σχολής όπως ο Sowell. Βρίσκω τουλάχιστον υποκριτές τους συγκεκριμένους καθηγητές, καθώς από την μία εκθειάζουν την ελεύθερη αγορά, αλλά από την άλλη όσον αφορά τη προσωπική τους καριέρα κινούνται όσο πιο μακρυά της γίνεται, στους ακαδημαϊκούς κύκλους.

Alejandro che 7 · 05-02-16

https://www.enikos.gr/mpogiopoulos/368678,Einai-o-kapitalismos-hli8ie.html

Τι σημαίνει κρίση υπερσυσσώρευσης;
Ένα παράδειγμα: Κατά την έναρξη εκδήλωσης της κρίσης 737 πολυεθνικές και μονοπώλια ήλεγχαν το 80% του παγκόσμιου πλούτου. Από αυτές τις 737 πολυεθνικές, οι 147 κατείχαν το 40% του παγκόσμιου πλούτου.
Ένα δεύτερο παράδειγμα: Το 2008 οι θυγατρικές των πολυεθνικών εταιρειών κατείχαν κεφάλαια που ξεπερνούσαν το 125% της παγκό#σμιας οικονομίας.
Επομένως: Όταν το κεφάλαιο έχει υπερσυσσωρευτεί σε τέτοιο βαθμό, που ξεπερνά ακόμα και τα όρια της Γης, τότε δεν υπάρχει πια κενό ση#μείο σε αυτό τον πλανήτη για να επενδυθεί και να επιτελέσει την απο#στολή του, δηλαδή να αποφέρει νέα κέρδη.

Guest 209912 · 05-02-16

Αρχική Δημοσίευση από Alejandro che 7:
Ένα δεύτερο παράδειγμα: Το 2008 οι θυγατρικές των πολυεθνικών εταιρειών κατείχαν κεφάλαια που ξεπερνούσαν το 125% της παγκό#σμιας οικονομίας.
Επομένως: Όταν το κεφάλαιο έχει υπερσυσσωρευτεί σε τέτοιο βαθμό, που ξεπερνά ακόμα και τα όρια της Γης, τότε δεν υπάρχει πια κενό ση#μείο σε αυτό τον πλανήτη για να επενδυθεί και να επιτελέσει την απο#στολή του, δηλαδή να αποφέρει νέα κέρδη.

Δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω με αυτά που διαβάζω εδώ πέρα, αλλά θα γελάσω γιατί το γέλιο φέρνει υγεία και θέλω να είμαι γερός να διαβάζω και άλλα τέτοια μαργαριτάρια. Κάποια στιγμή θα φτιάξω ένα ανθολόγιο ρύσεων σου. :clapup:

xristaras9 · 05-02-16

Αρχική Δημοσίευση από Alejandro che 7:
https://www.enikos.gr/mpogiopoulos/368678,Einai-o-kapitalismos-hli8ie.html

Τι σημαίνει κρίση υπερσυσσώρευσης;
Ένα παράδειγμα: Κατά την έναρξη εκδήλωσης της κρίσης 737 πολυεθνικές και μονοπώλια ήλεγχαν το 80% του παγκόσμιου πλούτου. Από αυτές τις 737 πολυεθνικές, οι 147 κατείχαν το 40% του παγκόσμιου πλούτου.
Ένα δεύτερο παράδειγμα: Το 2008 οι θυγατρικές των πολυεθνικών εταιρειών κατείχαν κεφάλαια που ξεπερνούσαν το 125% της παγκό#σμιας οικονομίας.
Επομένως: Όταν το κεφάλαιο έχει υπερσυσσωρευτεί σε τέτοιο βαθμό, που ξεπερνά ακόμα και τα όρια της Γης, τότε δεν υπάρχει πια κενό ση#μείο σε αυτό τον πλανήτη για να επενδυθεί και να επιτελέσει την απο#στολή του, δηλαδή να αποφέρει νέα κέρδη.

Δηλαδή εσυ αποδίδεις την κρίση στην υπερσυσσώρευση κεφαλαίων?

https://www.youtube.com/watch?v=YI3NoBeNwfk

Alejandro che 7 · 5 Φεβρουαρίου 2016

Δεν την αποδίδω εγώ. Είναι δεδομένο ότι αποτελεί καπιταλιστική κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων. Το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα έχει βυθιστεί στη μεγαλύτερη οικονομική κρίση της ιστορίας του, σε μια παρατεταμένη κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου, την οποία δεν μπορεί να διαχειριστεί με τους συνήθεις τρόπους, δηλαδή την καταστροφή του πλεονάζοντος κεφαλαίου για την αποκατάσταση της διαταραγμένης ισορροπίας, και από την οποία δεν μπορεί να εξέλθει χωρίς μια άνευ προηγουμένου επίθεση ενάντια στους εργαζομένους, στους λαούς και στα κράτη, καθώς και στις ίδιες τις υλικές βάσεις του ανθρώπινου πολιτισμού.

Αρχική Δημοσίευση από Ξεχασμένος:
Δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω με αυτά που διαβάζω εδώ πέρα, αλλά θα γελάσω γιατί το γέλιο φέρνει υγεία και θέλω να είμαι γερός να διαβάζω και άλλα τέτοια μαργαριτάρια. Κάποια στιγμή θα φτιάξω ένα ανθολόγιο ρύσεων σου.

Βρες δικές μου τουλάχιστον γιατί εδώ παρέθεσα την (ολόσωστη) ανάλυση του Μπογιόπουλου.

xristaras9 · 05-02-16

Δεν ισχύει αυτό που λέει ο μπογιόπουλος δεν ήταν το κύριο πρόβλημα το 2008 η υπερσυσσώρευση και αυτά τα νούμερα σίγουρα δεν ισχύουν.Η κύρια κρίση ήταν το ανεξέλεγκτο ποντάρισμα σε τοξικά ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια και την μετέπειτα κατάρρευση της lehman brothers.

akikos · 06-02-16

Αν και έχουν δίκαιο ο τρόπος διαμαρτυρίας των αγροτών με το μπλοκάρισμα των δρόμων δείχνει πόσο αναίσθητοι είναι.

Johnny15 · 06-02-16

Ότι κυβέρνηση και να έχουμε πάντα τα ίδια πράγματα βλέπουμε. Εσείς παιδιά που τελειώσατε εδώ πως και κάτσατε εδώ και δεν πήγατε εξωτερικό για εργασία να σωθείτε;

Guest 209912 · 06-02-16

Αρχική Δημοσίευση από Johnny15:
Ότι κυβέρνηση και να έχουμε πάντα τα ίδια πράγματα βλέπουμε. Εσείς παιδιά που τελειώσατε εδώ πως και κάτσατε εδώ και δεν πήγατε εξωτερικό για εργασία να σωθείτε;

Δεν είναι και τόσο εύκολο να φύγεις έξω. Θέλει καταρχάς αρκετά χρήματα σαν κεφάλαιο εκκίνησης, εγώ ας πούμε δεν θα το κουνούσα από εδώ αν δεν είχα 10 χιλιάρικα στην άκρη, ιδιαίτερα αν δεν έχεις άτομα έξω που να μπορούν να φιλοξενήσουν/ βοηθήσουν μέχρι να βρεις δουλειά και να σταθείς στα πόδια σου. Έπειτα αν αποφασίσεις να φύγεις έξω φεύγεις για πάντα και αφήνεις τα πάντα πίσω. Δεν ισχύει αυτό που λένε μερικοί θα πάω έξω για μια δεκαετία και μετά θα γυρίσω. Όσοι φύγαν με αυτή τη λογική γύρισαν γρήγορα πίσω έχοντας αποτύχει στο σκοπό τους. Το σημαντικότερο όμως είναι η προσαρμογή στην έξω χώρα, που είναι και το δυσκολότερο πράγμα. Αν θες να βρεις καλή δουλειά έξω και να κάνεις καριέρα ξεχνάς ότι είσαι Έλληνας. Πρέπει να ασπαστείς τη γλώσσα, τη νοοτροπία, τη κουλτούρα και γενικώς την χώρα που θα πας. Και όταν το κάνεις αυτό και τα καταφέρεις, δεν γυρνάς πίσω με τίποτα.

vassilis498 · 06-02-16

Πρώτα βρίσκεις δουλειά και μετά φεύγεις προφανώς δε πας στο έτσι.

xristaras9 · 06-02-16

Αυτοί που νομίζουν οτι θα κάτσουν εξωτερικό 10 χρόνια και θα γυρίσουν τους έχω μια ερώτηση.Εχουν την εντύπωση οτι θα έιναι καλύτερα η Ελλάδα σε 10 χρόνια?

Guest 209912 · 06-02-16

Αρχική Δημοσίευση από vassilis498:
Πρώτα βρίσκεις δουλειά και μετά φεύγεις προφανώς δε πας στο έτσι.

Δουλειά αν δεν είσαι εκεί ήδη δύσκολα θα βρεις. Μόνο για όσους έχουν σχέση με εικαστικές τέχνες είναι πιθανόν ή όσους αριστεύουν σε σχολές και πάνε συστημένοι, για το μέσο απόφοιτο που θέλει να φύγει κανείς δεν πρόκειται να το προσλάβει αν δεν είναι ήδη εκεί. Αλλά ακόμη και να βρεις δουλειά από πριν, πάλι θέλει χρήματα για να κινηθείς τον πρώτο καιρό, καθώς δεν πρόκειται η εταιρία σου να σου δώσει 2-3 μισθούς προκαταβολή.

vassilis498 · 06-02-16

Μα ξανά λέω δε πας στο έτσι κάνεις ένα σχεδιασμό. Έχεις ψάξει από πριν πώς δουλεύουν τα πραματα πώς θα βρεις σπίτι ποιες υπηρεσίες χρειάζεσαι πώς κάνεις χαρτιά κλπ.

συνεντεύξεις γίνονται με skype και αφού δουν τι ξέρεις από έργο κλπ. Δεν λέω πως είναι εύκολο αλλά γίνεται. Αφού το έκαναν τόσοι και τόσοι μπορεί ο καθένας.

Guest 209912 · 06-02-16

Αρχική Δημοσίευση από vassilis498:
Μα ξανά λέω δε πας στο έτσι κάνεις ένα σχεδιασμό. Έχεις ψάξει από πριν πώς δουλεύουν τα πραματα πώς θα βρεις σπίτι ποιες υπηρεσίες χρειάζεσαι πώς κάνεις χαρτιά κλπ.

συνεντεύξεις γίνονται με skype και αφού δουν τι ξέρεις από έργο κλπ. Δεν λέω πως είναι εύκολο αλλά γίνεται. Αφού το έκαναν τόσοι και τόσοι μπορεί ο καθένας.

Ναι ακόμη και να βρεις από skype δουλειά δεν αλλάζει το γεγονός ότι χρειάζεσαι χρήματα. Ένα στούντιο στην Αγγλία είναι στα 900ευρώ, και πολύ παραπάνω αν η δουλειά σου είναι στο Λονδίνο ας πούμε και όχι σε καμιά μικρή πόλη.

Johnny15 · 06-02-16

Αρχική Δημοσίευση από Ξεχασμένος:
Δεν είναι και τόσο εύκολο να φύγεις έξω. Θέλει καταρχάς αρκετά χρήματα σαν κεφάλαιο εκκίνησης, εγώ ας πούμε δεν θα το κουνούσα από εδώ αν δεν είχα 10 χιλιάρικα στην άκρη, ιδιαίτερα αν δεν έχεις άτομα έξω που να μπορούν να φιλοξενήσουν/ βοηθήσουν μέχρι να βρεις δουλειά και να σταθείς στα πόδια σου.

Δεν μιλάω φλου πας έξω, αλλά κάνεις αίτηση από εδώ και αν σε δεχτούν τότε πας. Φυσικά θα πρέπει να υπάρχει κόστος μεταφοράς σε περίπτωση που θέλουν συνέντευξη. Δεν ξέρω αν μπορεί να γίνει μέσω skype κάτι τέτοιο. Αλλά σε καμιά περίπτωση 10 χιλιάρικα. Εφόσον πας και σε πληρώνουν, αν έχεις περίπου το κόστος διαβίωσης 2 μηνών πρέπει να είσαι καλυμμένος.

Αρχική Δημοσίευση από Ξεχασμένος:
Έπειτα αν αποφασίσεις να φύγεις έξω φεύγεις για πάντα και αφήνεις τα πάντα πίσω. Δεν ισχύει αυτό που λένε μερικοί θα πάω έξω για μια δεκαετία και μετά θα γυρίσω. Όσοι φύγαν με αυτή τη λογική γύρισαν γρήγορα πίσω έχοντας αποτύχει στο σκοπό τους. Το σημαντικότερο όμως είναι η προσαρμογή στην έξω χώρα, που είναι και το δυσκολότερο πράγμα. Αν θες να βρεις καλή δουλειά έξω και να κάνεις καριέρα ξεχνάς ότι είσαι Έλληνας. Πρέπει να ασπαστείς τη γλώσσα, τη νοοτροπία, τη κουλτούρα και γενικώς την χώρα που θα πας. Και όταν το κάνεις αυτό και τα καταφέρεις, δεν γυρνάς πίσω με τίποτα.

Σαφώς αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα. Αλλά ο άνθρωπος ζει στο μέρος όπου μπορεί να εργάζεται, και αν δεν εργάζεσαι στην Ελλάδα ή εργάζεσαι σε κακές συνθήκες και με χαμηλό μισθό, γιατί να μιζεριάζεις τόσα χρόνια εδώ; Το potential μιας καλής δουλειάς θα σου προσφέρει και καλύτερη ζωή. Φυσικά αν έχεις καλή δουλειά στην Ελλάδα δεν έχεις λόγο να βγεις εκτός και αν κυνηγάς συγκεκριμένη καριέρα.

Αρχική Δημοσίευση από xristaras12345:
Αυτοί που νομίζουν οτι θα κάτσουν εξωτερικό 10 χρόνια και θα γυρίσουν τους έχω μια ερώτηση.Εχουν την εντύπωση οτι θα έιναι καλύτερα η Ελλάδα σε 10 χρόνια?

Φαντάζομαι το κάνουν για τους παρακάτω λόγους:
α) Πιθανό να έχουν κάνει ήδη κάποια χρήματα και να τα έχουν αφήσει στην άκρη ώστε να τα χρησιμοποιήσουν στην επιστροφή τους.
β) Με 10 χρόνια εμπειρίας στο εξωτερικό, όταν επιστρέψουν σίγουρα θα μπορέσουν να ανταγωνιστούν για μια καλύτερη θέση εργασίας.
Όπως και να έχει, θα είναι σε καλύτερη θέση από το να μην έφευγαν ποτέ. Δεν λέω ότι σκέφτομαι εγώ έτσι, απλά κάποιος που λέει ότι θα επιστρέψει σε 10 χρόνια μάλλον κάτι τέτοιο σκέφτεται.

Αρχική Δημοσίευση από Ξεχασμένος:
Δουλειά αν δεν είσαι εκεί ήδη δύσκολα θα βρεις. Μόνο για όσους έχουν σχέση με εικαστικές τέχνες είναι πιθανόν ή όσους αριστεύουν σε σχολές και πάνε συστημένοι, για το μέσο απόφοιτο που θέλει να φύγει κανείς δεν πρόκειται να το προσλάβει αν δεν είναι ήδη εκεί. Αλλά ακόμη και να βρεις δουλειά από πριν, πάλι θέλει χρήματα για να κινηθείς τον πρώτο καιρό, καθώς δεν πρόκειται η εταιρία σου να σου δώσει 2-3 μισθούς προκαταβολή.

Χμμ, λογικό αυτό που γράφεις, αλλά κατά καιρούς ακόμα και στο δικό μου πανεπιστήμιο ακούω για απόφοιτους που πηγαίνουν στο εξωτερικό ή γενικά που λένε ότι η νεολαία φεύγει. Τι εννοούν; Κοιτάνε οι εταιρείες χώρα προέλευσης (πέρα από χώρες με προβλήματα visa);

Guest 209912 · 06-02-16

Αρχική Δημοσίευση από Johnny15:
Δεν μιλάω φλου πας έξω, αλλά κάνεις αίτηση από εδώ και αν σε δεχτούν τότε πας. Φυσικά θα πρέπει να υπάρχει κόστος μεταφοράς σε περίπτωση που θέλουν συνέντευξη. Δεν ξέρω αν μπορεί να γίνει μέσω skype κάτι τέτοιο. Αλλά σε καμιά περίπτωση 10 χιλιάρικα. Εφόσον πας και σε πληρώνουν, αν έχεις περίπου το κόστος διαβίωσης 2 μηνών πρέπει να είσαι καλυμμένος.

Δεν είπα πως θες ντε και καλά 10 χιλιάρικα, είπα πως εγώ δεν θα έβγαινα έξω με λιγότερα. 3-4 χιλιάρικα θα δώσεις μπαμ για το σπίτι 2-3 ενοίκια μπροστά + εγγύηση, ιδιαίτερα αν είσαι σε ακριβές πόλεις όπως Λονδίνο. Και μετά δεν ξέρεις τι μπορεί να στραβώσει, καλό είναι να έχεις λεφτά στην άκρη, ιδιαίτερα αν είσαι μόνος σου έξω.

Αρχική Δημοσίευση από Johnny15:
Σαφώς αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα. Αλλά ο άνθρωπος ζει στο μέρος όπου μπορεί να εργάζεται, και αν δεν εργάζεσαι στην Ελλάδα ή εργάζεσαι σε κακές συνθήκες και με χαμηλό μισθό, γιατί να μιζεριάζεις τόσα χρόνια εδώ; Το potential μιας καλής δουλειάς θα σου προσφέρει και καλύτερη ζωή. Φυσικά αν έχεις καλή δουλειά στην Ελλάδα δεν έχεις λόγο να βγεις εκτός και αν κυνηγάς συγκεκριμένη καριέρα.

Ναι απλά οι περισσότεροι νέοι Έλληνες σήμερα δεν έχουν καν προσόντα για δουλειά. Έχουν τελειώσει μια χ σχολή και δεν ξέρουν σχεδόν τίποτα πάνω στο αντικείμενό τους. Για να βγεις στο εξωτερικό και να διεκδικήσεις καλή δουλειά πρέπει να έχεις και τα ανάλογα προσόντα, γιατί όπως και να το κάνουμε ο ντόπιος έχει το πλεονέκτημα σε πολλά πράγματα, οπότε αν θες να τον ανταγωνιστείς πρέπει να έχεις περισσότερες επαγγελματικές ικανότητες. Ξέρω αρκετά παιδιά που φύγαν από εδώ με την νοοτροπία του δημοσίου υπαλλήλου και πήγαν σε Γερμανία και Αγγλία σε συγγενείς με σκοπό να βρουν δουλειά και σε κάνα δίμηνο ξαναγύρισαν.

Αν και η Ελλάδα πάει για φούντο υπάρχουν κάποιες καλές δουλειές ακόμη, ιδιαίτερα στον τομέα της πληροφορικής, που θα υπάρξει ανάπτυξη στα επόμενα χρόνια, αλλά πρώτον αυτές οι δουλειές θέλουν γνώσεις και δεύτερον δεν είναι αρκετές για όλους.

Αρχική Δημοσίευση από Johnny15:
Φαντάζομαι το κάνουν για τους παρακάτω λόγους:
α) Πιθανό να έχουν κάνει ήδη κάποια χρήματα και να τα έχουν αφήσει στην άκρη ώστε να τα χρησιμοποιήσουν στην επιστροφή τους.
β) Με 10 χρόνια εμπειρίας στο εξωτερικό, όταν επιστρέψουν σίγουρα θα μπορέσουν να ανταγωνιστούν για μια καλύτερη θέση εργασίας.
Όπως και να έχει, θα είναι σε καλύτερη θέση από το να μην έφευγαν ποτέ. Δεν λέω ότι σκέφτομαι εγώ έτσι, απλά κάποιος που λέει ότι θα επιστρέψει σε 10 χρόνια μάλλον κάτι τέτοιο σκέφτεται.

Όντως έτσι σκέφτονται αλλά για μένα αυτό είναι recipe for disaster. Οι καλές δουλειές στο εξωτερικό είναι δουλειές καριέρας και καριέρα δεν κάνεις σε μια δεκαετία, θες 20 χρόνια τουλάχιστο. Έτσι αυτοί που θα βγουν έξω με την παραπάνω λογική δεν πρόκειται να επενδύσουν και πολύ στην καριέρα τους και φυσικά δεν θα βγάλουν και τα χρήματα που περίμεναν, με αποτέλεσμα να γυρνάνε πίσω χωρίς πολλά παραπάνω χρήματα και προσπαθώντας να βρουν δουλειά στην ψωροκώσταινα με το 1/3 του μισθού.

Τώρα αν βγεις με λογική 20ετίας, τότε μάλλον θα παντρευτείς κι εκεί, θα αγοράσεις σπίτι, μπορεί να ξεκινήσεις και καμιά δουλειά, οπότε δεν υπάρχει λόγος να γυρίσεις. Σε 20 μπορεί να έχουν πεθάνει και οι γονείς οπότε καταλήγεις να μείνεις έξω.

Αρχική Δημοσίευση από Johnny15:
Χμμ, λογικό αυτό που γράφεις, αλλά κατά καιρούς ακόμα και στο δικό μου πανεπιστήμιο ακούω για απόφοιτους που πηγαίνουν στο εξωτερικό ή γενικά που λένε ότι η νεολαία φεύγει. Τι εννοούν; Κοιτάνε οι εταιρείες χώρα προέλευσης (πέρα από χώρες με προβλήματα visa);

Οι περισσότεροι που φεύγουν συνήθως πάνε για μεταπτυχιακά και μετά ψάχνουν για δουλειά εκεί. Αλλά αυτό θέλει ακόμη περισσότερα χρήματα, καθώς θα είσαι φοιτητής μια διετία.

[Αρχείο 2009 - 2017] Γενικές σκέψεις για την πολιτική και την επικαιρότητα

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Guest 209912

Επισκέπτης

Πολύ δραστήριο μέλος

Συνημμένα

Guest 209912

Επισκέπτης

Διάσημο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Διάσημο μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Guest 209912

Επισκέπτης

Διακεκριμένο μέλος

Διάσημο μέλος

Guest 209912

Επισκέπτης

Διακεκριμένο μέλος

Guest 209912

Επισκέπτης

Επιφανές μέλος

Guest 209912

Επισκέπτης