Γυναικοκτονίες, δολοφονίες ή ανθρωποκτονίες;

[glayki]

Η άποψή μου για τις γυναικοκτονίες αλλά και τις κακοποιήσεις γυναικών στα πλαίσια ενός γάμου ή συμβίωσης είναι πως αυτοί οι άντρες ασυνείδητα εκδικούνται για την καταπίεση που έχουν υποστεί από τις μητέρες τους.

Ακόμη και αν υπάρχουν κάποιες τέτοιες περιπτώσεις, δε μπορούμε να γενικεύουμε και να ξεπλένουμε την παραβατική , εξ ουσιαστική στο σώμα της συντρόφου συμπεριφορά του θύτη.

Ασυνείδητα όντως μπορεί να συμβαίνουν πολλά πράγματα , τα περισσότερα εκ των οποίων έχουν την έδρα τους στα βιώματα παιδικής ηλικίας και το πως ο ψυχισμός μας διαμορφώθηκε μέσω αυτών,

ωστόσο από το να κουβαλά κανείς ένα τραύμα καθηλωτικό για την πορεία του, μέχρι να φτάσει σε σημείο να βιαιοπραγει και να δολοφονεί δε νομίζεις πως υπάρχει μια κάποια απόσταση ;που ένα συναισθηματικά και λογικά σκεπτόμενο άτομο θα απευφεγε ως πιθανή παρεκτροπή ;;;

 

[Πουπουλίνα]

Δεν συζήτησα καθόλου για ευθύνες. Την λέξη "φταίει" ή "το ρίχνω" δεν την είπα και ούτε εννόησα κάτι σχετικό με ευθύνες.
Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι δεν ενδιαφέρει η άποψή μου παρά ενδιαφέρει προς το παρόν η κατηγοριοποίηση των σπόψεων και μάλιστα κατά το δοκούν.


Δεν υπάρχει φταίω και δεν φταίω στις κουβέντες μου.

Λες ενα απολυτα αυθαιρετο συμπερασμα..και κατηγορεις το φυλο γυναικα.
Εντ οφ στορυ.
ΠΑΤΕΡΑς ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ;
Και βεβαια παρα πολλοι εχουμε κακοποιηθει απο μητερες και πατεραδες...και εγω μαζι..δεν γιναμε εγκληματιες.Ειδικα οι παλιοτεροι.
Αλλα για σενα...Για ολα φταινε οι γυναικες..αφου για τον καθε νεαντερνταλλ μαλακα φταιει μια μητερα/γυναικα.Σου ειπα..σε πιασαμε.

 

[Πουπουλίνα]

Διδυμότειχο: Πώς κατάφερε η 32χρονη να ξεφύγει μαζί με τα 5 παιδιά της από το σπίτι-κολαστήριο του συντρόφου της - Τον γνώρισε μέσω διαδικτύου

Έπειτα από περίπου έναν μήνα που ήταν φυλακισμένη στην κατοικία του συντρόφου της στο Διδυμότειχο, που την χτυπούσε και την βίαζε, η 32χρονη γυναίκα βρήκε την

www.enikos.gr

Έπειτα από περίπου έναν μήνα που ήταν φυλακισμένη στην κατοικία του συντρόφου της στο Διδυμότειχο, που την χτυπούσε και την βίαζε, η 32χρονη γυναίκα βρήκε την ψυχική δύναμη να σταθεί στα πόδια της, και να πάρει την κατάσταση στα χέρια της, ώστε να ξεφύγει από το σπίτι-κολαστήριο μαζί με τα 5 παιδιά της, βάζοντας ένα τέλος στον εφιάλτη που ζούσε.

Της Κωνσταντίνας Χαϊνά


Από τις 10 Ιουλίου έως και σήμερα, ο σύντροφός της, με τη χρήση σωματικής βίας την κρατούσε φυλακισμένη στο σπίτι της, στερώντας με αυτόν τον τρόπο την ελευθερία της. Μάλιστα, επανειλημμένως, την εξανάγκαζε σε ανοχή γενετήσιων πράξεων, με τελευταία φορά το πρωί της Παρασκευής, σύμφωνα με τα όσα κατήγγειλε η ίδια στις Αρχές.


Σύμφωνα με πληροφορίες του enikos.gr, το απόγευμα της ίδιας ημέρας, η 32χρονη κατάφερε να ξεφύγει της προσοχής του συντρόφου της, και να ανοίξει την πόρτα για την σωτήρια της. Γείτονες της περιοχής, άκουσαν τις φωνές της και κάλεσαν την αστυνομία, ενώ εκείνη φέρεται να βρήκε «καταφύγιο» μαζί με τα παιδιά της σε ένα ψητοπωλείο.

Όταν έφτασε στο σημείο η ΕΛ.ΑΣ., αντίκρισε μία γυναίκα βαριά χτυπημένη σε όλο της το σώμα, στο πρόσωπο και στα χέρια. Η ίδια, σε κατάσταση σοκ, κατήγγειλε τις φρικιαστικές στιγμές που ζούσε με τον σύντροφό της και ανέφερε πως εκείνος ευθύνεται για τα σοβαρά τραύματά της. Αμέσως, η αστυνομία την μετέφερε στο νοσοκομείο Διδυμοτείχου για την παροχή πρώτων βοηθειών και περαιτέρω εξετάσεις, όπου εξακολουθεί να νοσηλεύεται, εκτός κινδύνου.

Τον γνώρισε μέσω διαδικτύου – Γνωστός στις Αρχές​

Η ίδια, φέρεται να είπε στους αστυνομικούς πως δεν μπορεί να αποκτήσει την εφαρμογή του panic button, καθώς δεν έχει κινητό. Παράλληλα, αναμένεται να εξεταστεί από τον ιατροδικαστή, και να οδηγηθεί για την ασφάλειά της σε κάποια δομή, μαζί με τα παιδιά της.


Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το enikos.gr, η γυναίκα κατάγεται από την Καβάλα και είχε αποκτήσει τα 5 παιδιά με άλλον σύντροφο, και ζούσαν όλοι μαζί στο σπίτι του 32χρονου, τον οποίο γνώρισε μέσω διαδικτύου πριν από περίπου 2 μήνες.

Σημειώνεται πως ο σύντροφός της είναι γνωστός στις Αρχές της περιοχές, καθώς είχε απασχολήσει ξανά την αστυνομία για περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας σε βάρος άλλης γυναίκας, για το οποίο είχε προφυλακιστεί, ενώ μετά την αποφυλάκισή του είχε την υποχρέωση να δίνει το «παρών» στο αστυνομικό τμήμα.

Σήμερα αναζητείται και πάλι στο πλαίσιο του αυτοφώρου.

 

[Πουπουλίνα]

Ολα καλα...ολα ανθηρα...

Φρίκη στην Καλαμάτα: Γυναίκα κατήγγειλε ότι την βίαζε ο αδελφός της για 20 ημέρες - Kάλεσε τις Αρχές μέσω του 112

Φρικτές καταστάσεις βίωνε μια γυναίκα στην Καλαμάτα, καθώς κατήγγειλε στις Αρχές ότι την βίαζε ο ίδιος της ο αδελφός.

www.enikos.gr

Φρικτές καταστάσεις βίωνε μια γυναίκα στην Καλαμάτα, καθώς κατήγγειλε στις Αρχές ότι την βίαζε ο ίδιος της ο αδελφός.

Σύμφωνα με το STAR, η καταγγελία έγινε από μια γυναίκα 36 ετών πριν από δυο ημέρες, η οποία ισχυρίστηκε στους αστυνομικούς ότι ο αδελφός της τη βίαζε και όταν εκείνη του είπε ότι θα τον καταγγείλει την έδιωξε από το σπίτι.


Οι αστυνομικοί την εντόπισαν σε υπαίθριο παγκάκι. Τους κάλεσε η ίδια μέσω του 112. Στην κατάθεσή της ισχυρίστηκε ότι ο βιασμός της ήταν κατ’ εξακολούθηση το τελευταίο 20ημερο.


Οι αστυνομικοί συνέλαβαν τον αδελφό στο πλαίσιο του αυτοφώρου για ενδοοικογενειακή απειλή, ενώ σχηματίστηκε δικογραφία και για τον βιασμό, την οποία θα εξετάσουν οι δικαστικές αρχές. Η γυναίκα μεταφέρθηκε σε ασφαλές μέρος, ενώ δήλωσε ότι δεν επιθυμεί τη χορήγηση panic button.

 

[linuxman]

Οι γυναικες σαν φυλο εννοω.Εφοσον λες οτι οσοι κακοποιουν γυναικες εκδικουνται τις κακοποιητικες μητερες τους..κατηγορεις το φυλο γυναικα.Μια χαρα σε καταλαβα.

Δεν κατηγορώ. Αιτιολογώ. Εσύ μπορεί στη ζωή σου να μην έχεις μάθει κάτι άλλο από το να κατηγορείς, να ψάχνεις για αδικήματα και ενόχους. Υπάρχει κι άλλη οπτική που προφανώς δεν μπορείς να την αντιληφθείς.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 4 Αυγούστου 2024

Ακόμη και αν υπάρχουν κάποιες τέτοιες περιπτώσεις, δε μπορούμε να γενικεύουμε και να ξεπλένουμε την παραβατική , εξ ουσιαστική στο σώμα της συντρόφου συμπεριφορά του θύτη.

Ασυνείδητα όντως μπορεί να συμβαίνουν πολλά πράγματα , τα περισσότερα εκ των οποίων έχουν την έδρα τους στα βιώματα παιδικής ηλικίας και το πως ο ψυχισμός μας διαμορφώθηκε μέσω αυτών,

ωστόσο από το να κουβαλά κανείς ένα τραύμα καθηλωτικό για την πορεία του, μέχρι να φτάσει σε σημείο να βιαιοπραγει και να δολοφονεί δε νομίζεις πως υπάρχει μια κάποια απόσταση ;που ένα συναισθηματικά και λογικά σκεπτόμενο άτομο θα απευφεγε ως πιθανή παρεκτροπή ;;;

Βεβαίως και νομίζω. Πότε είπα ότι είναι λογικό και σκεπτόμενο άτομο ένας κακοποιητής;
Κι από που και ως που ξεπλένω κάποιον; Ζήτησα να μην έχει κάποιος ποινικές συνέπειες;
Κι εσύ ως κατηγορία βλέπεις την αιτία; Άλλη λέξη είναι το δικαιολογώ και άλλη το αιτιολογώ.
Το πρώτο αφορά τους δικαστές. και δεν μου αρέσει να παίζω τον ρόλο του δικαστή. Υπάρχουν τόσα άλλα να συζητήσω.

Αλλιώς αν θέλετε, ας μην ερευνούμε ως κοινωνία. Ας θεωρούμε ότι υπάρχουν εχθροί εξ ορισμού που το μόνο που έχουμε να κάνο0υμε είναι καταδικάζουμε και να τιμωρούμε.
Τι ωραία ενδιαφέροντα που έχουμε!

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 4 Αυγούστου 2024

Λες ενα απολυτα αυθαιρετο συμπερασμα..και κατηγορεις το φυλο γυναικα.
Εντ οφ στορυ.
ΠΑΤΕΡΑς ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ;
Και βεβαια παρα πολλοι εχουμε κακοποιηθει απο μητερες και πατεραδες...και εγω μαζι..δεν γιναμε εγκληματιες.Ειδικα οι παλιοτεροι.
Αλλα για σενα...Για ολα φταινε οι γυναικες..αφου για τον καθε νεαντερνταλλ μαλακα φταιει μια μητερα/γυναικα.Σου ειπα..σε πιασαμε.

Δεν έχω τι να σου απαντήσω όταν μόνο να τσακώνεσαι σε νοιάζει. Σε είδα και με άλλους πως συμπεριφέρεσαι.
Καλή συνέχεια.

 

[glayki]

Οι άντρες ασυνείδητα εκδικούνται για την καταπίεση που έχουν υποστεί από τις μητέρες τους.

Αυτο μπορεί να λειτουργήσει και ως δικαιολογία....ο ατυχής κακοποιηθεις/ καταπιεσμένος που ασυνείδητα ωθείται, λόγω τραύματος, στο έγκλημα ως μορφή αντίδρασης ανεξέλεγκτης προς την μεγαιρα μητέρα του, αλλά μπορεί κάλλιστα να είναι η αιτία του εγκλήματος.Όπως καταλαβαίνεις μου είναι δύσκολο να τα διαχωρίσω.Δεν.προκειται για βαθύτερη αιτία και αφορμή που εύκολα διαχωρίζονται.


Ωστόσο, πέρα απο τις τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος που συνδέονται με την παιδική ηλικία του θύτη ( που μπορεί όντως να υπάρχουν , αλλά να συνδέονται με τον πατέρα πχ ) , θεωρώ πως συνήθως συντρέχουν ένα σωρό άλλοι λόγοι για να φθάσει κανείς στη βίαιη, εγκληματική συμπεριφορά.

 

[linuxman]

Αυτο μπορεί να λειτουργήσει και ως δικαιολογία....ο ατυχής κακοποιηθεις/ καταπιεσμένος που ασυνείδητα ωθείται, λόγω τραύματος, στο έγκλημα ως μορφή αντίδρασης ανεξέλεγκτης προς την μεγαιρα μητέρα του, αλλά μπορεί κάλλιστα να είναι η αιτία του εγκλήματος.Όπως καταλαβαίνεις μου είναι δύσκολο να τα διαχωρίσω.

Ειλικρινά δεν το βρίσκω δύσκολο. Ότι καταλαβαίνω όμως είναι αλήθεια. Όσο εμένα μου είναι δύσκολα κάποια πράγματα πέρα από αντικειμενικότητες και υποκειμενικότητες, δέχομαι ότι κάποιος είναι σε μία διάθεση και συναισθηματική και νοητική κατάσταση όπου δεν μπορεί να ακολουθήσει άλλες οπτικές από αυτές που τον απασχολούν ιδιαίτερα.
Και αν σε σοκάρει ένα γεγονός είναι εύλογο ότι θα ταυτιστείς όπως θα έκανε κάθε ανθρώπινη βιολογία (το λέω έτσι για να δείξω ότι είναι φυσικό πράγμα για τους ανθρώπους)
και θα θυμώσεις και θα σε απασχολεί το ποινικό μέρος και θα φαντασιώνεις ιδανικά πράγματα που θα ξορκίσουν από μέσα σου τη μαυρίλα που σου προκαλείται από όλα αυτά.
Όμως δεν μιλώ για τη συναισθηματική μας τοποθέτηση απέναντι στα γεγονότα (τα συγκεκριμένα γεγονότα). Μιλάω για προβληματισμό που τον γεννά η ανάγκη μας να εκλείψουν τέτοιες καταστάσεις. Και αυτόν τον προβληματισμό δεν το βοηθάει το να σκανδαλιζόμαστε στο άκουσμα λέξεων. Εν προκειμένω η λέξη "μητέρες". Και με λογικά άλματα, επειδή οι μητέρες είναι γυναίκες άρα η αιτία είναι οι γυναίκες. και ούτε καν κάποια συμφέροντα των γυναικών αλλά το ίδιο το γεγονός ότι είναι γυναίκες. Ε τι είναι αυτό τώρα; Είναι αντικείμενο συζήτησης; Θα ήταν μόνο στην περίπτωση που η συζήτηση είναι "Παιδιά ελάτε να βρούμε ποιος είναι μισογύνης"; Ε συγνώμη δεν με ενδιαφέρει μία τέτοια συζήτηση.

Όταν αναφέρομαι στις μητέρες, το κάνω γιατί έχει ιδιαίτερη βαρύτητα η μητέρα στην ανάπτυξη του παιδιού. αυτό είναι πραγματολογικό δηλαδή υπάρχει. Δεν ξέρω αν είναι το φυσικό που το επιτάσσει η ίδια μας η φύση. (Προσωπικά νομίζω πως δεν είναι θέμα ανθρώπινης φύσης το ότι τα παιδιά μεγαλώνουν πιο πολύ με τις μητέρες. Είναι θέμα κοινωνικού στάτους.)

Και επίσης, άντε αφού λέτε ότι κατηγορώ και αποδίδω φταίξιμο, γιατί αν το αποδίδω στην ιδιότητα γυναίκα; Αφού είπα ξεκάθαρα άλλη λέξη. Γιατί να μην κατηγορώ την ιδιότητα "Μητέρα";

Πάω αλλού την κουβέντα αν κατάλαβες.

 

[Υδροχόος]

Εντάξει...Τότε ας πάμε πίσω, αρκετά...

Γιατί απαραίτητη προϋπόθεση για να αγαπήσει μια μητέρα το παιδί της, να έχει μια υγιή σχέση μαζί του, να μην είναι καταπιεστική, υπερπροστατευτική, να μην...να μην..., είναι να είχε κι αυτή καλή σχέση με τη δική της μητέρα. Αλλιώς είναι μια "άγνωστη γη", για εκείνη, η μητρική αγάπη.

"Αν δε μ' αγάπησε η μάνα μου, πώς ν' αγαπήσω ; Κι αν τη μάνα μου, δεν την αγάπησε η δική της μάνα ;"...

Δε βγάζει πουθενά αυτή η συζήτηση, λοιπόν. Όταν μιλάμε για ενήλικες. Πού θα πρέπει ότι "αρνητικό" κι αν βίωσαν, όσο κι αν έφταιξαν κάποιοι άλλοι, στην ανάπτυξη και στη διαμόρφωση τού χαρακτήρα τους, να το αφήσουν πίσω και να φτιάξουν τη δική τους ζωή ως πρωταγωνιστές, αυτή τη φορά. Έρχεται, άλλωστε, και η ίδια η φύση τού ανθρώπου (και τα θαύματά της...) να γιατρεύει πληγές και να δίνει την ευκαιρία, σ' αυτούς που πραγματικά θέλουν, να διορθώσουν τα κακώς κείμενα...

 

[glayki]

Ειλικρινά δεν το βρίσκω δύσκολο. Ότι καταλαβαίνω όμως είναι αλήθεια. Όσο εμένα μου είναι δύσκολα κάποια πράγματα πέρα από αντικειμενικότητες και υποκειμενικότητες, δέχομαι ότι κάποιος είναι σε μία διάθεση και συναισθηματική και νοητική κατάσταση όπου δεν μπορεί να ακολουθήσει άλλες οπτικές από αυτές που τον απασχολούν ιδιαίτερα.
Και αν σε σοκάρει ένα γεγονός είναι εύλογο ότι θα ταυτιστείς όπως θα έκανε κάθε ανθρώπινη βιολογία (το λέω έτσι για να δείξω ότι είναι φυσικό πράγμα για τους ανθρώπους)
και θα θυμώσεις και θα σε απασχολεί το ποινικό μέρος και θα φαντασιώνεις ιδανικά πράγματα που θα ξορκίσουν από μέσα σου τη μαυρίλα που σου προκαλείται από όλα αυτά.
Όμως δεν μιλώ για τη συναισθηματική μας τοποθέτηση απέναντι στα γεγονότα (τα συγκεκριμένα γεγονότα). Μιλάω για προβληματισμό που τον γεννά η ανάγκη μας να εκλείψουν τέτοιες καταστάσεις. Και αυτόν τον προβληματισμό δεν το βοηθάει το να σκανδαλιζόμαστε στο άκουσμα λέξεων. Εν προκειμένω η λέξη "μητέρες". Και με λογικά άλματα, επειδή οι μητέρες είναι γυναίκες άρα η αιτία είναι οι γυναίκες. και ούτε καν κάποια συμφέροντα των γυναικών αλλά το ίδιο το γεγονός ότι είναι γυναίκες. Ε τι είναι αυτό τώρα; Είναι αντικείμενο συζήτησης; Θα ήταν μόνο στην περίπτωση που η συζήτηση είναι "Παιδιά ελάτε να βρούμε ποιος είναι μισογύνης"; Ε συγνώμη δεν με ενδιαφέρει μία τέτοια συζήτηση.

Όταν αναφέρομαι στις μητέρες, το κάνω γιατί έχει ιδιαίτερη βαρύτητα η μητέρα στην ανάπτυξη του παιδιού. αυτό είναι πραγματολογικό δηλαδή υπάρχει. Δεν ξέρω αν είναι το φυσικό που το επιτάσσει η ίδια μας η φύση. (Προσωπικά νομίζω πως δεν είναι θέμα ανθρώπινης φύσης το ότι τα παιδιά μεγαλώνουν πιο πολύ με τις μητέρες. Είναι θέμα κοινωνικού στάτους.)

Και επίσης, άντε αφού λέτε ότι κατηγορώ και αποδίδω φταίξιμο, γιατί αν το αποδίδω στην ιδιότητα γυναίκα; Αφού είπα ξεκάθαρα άλλη λέξη. Γιατί να μην κατηγορώ την ιδιότητα "Μητέρα";

Πάω αλλού την κουβέντα αν κατάλαβες.

Βλέπεις δηλαδή στον άνδρα θύτη τον άνθρωπο που τρέφει διάθεση ανεξέλεγκτη να εκδικηθεί το γυναικείο φύλο το οποίο έχει ταυτίσει με την καταπιεστική μάνα πρότυπο;
Αντιλαμβάνομαι τη σπουδαιότητα της μητρικής παρουσίας, αλλά εξίσου παράδειγμα προς μίμηση θα μπορούσε να είναι ο κακοποιητικός πατέρας που επιβάλλεται δια της βίας στη σύζυγο και έχει το παιδί ισχυρές εγγραφές στον
υποσυνείδητο από μια τέτοια συμπεριφορά.

 

[Υδροχόος]

Βλέπεις δηλαδή στον άνδρα θύτη τον άνθρωπο που τρέφει διάθεση ανεξέλεγκτη να εκδικηθεί το γυναικείο φύλο το οποίο έχει ταυτίσει με την καταπιεστική μάνα πρότυπο;
Αντιλαμβάνομαι τη σπουδαιότητα της μητρικής παρουσίας, αλλά εξίσου παράδειγμα προς μίμηση θα μπορούσε να είναι ο κακοποιητικός πατέρας που επιβάλλεται δια της βίας στη σύζυγο και έχει το παιδί ισχυρές εγγραφές στον
υποσυνείδητο από μια τέτοια συμπεριφορά.

"Ανοίγουν" πολλά θέματα, σα μανιτάρια...

Αυτό με τον κακοποιητικό πατέρα το ανέφερα κι εγώ. Έτσι είναι. Μπορεί να συμβεί και δεν είναι σπάνια περίπτωση (ο θύτης να έχει τέτοιες "εικόνες"...). Όμως...όσο κι αν μισεί τον πατέρα του, γι' αυτά που έκανε στη μητέρα του, μέσα του οργίζεται και με την ανοχή της. Υποσυνείδητα, έχει θυμό και για τη μάνα του. Που υπομένει τέτοιες συμπεριφορές και "επιτρέπει" και στα παιδιά της να γίνονται μάρτυρες τέτοιων συμπεριφορών. Κι άντε τα παλιά χρόνια, ήταν και οι συνθήκες διαφορετικές και θα μπορούσε κάπως να δικαιολογηθεί η διστακτικότητά της να τερματίσει τέτοιου είδους καταστάσεις...Όσο περνάνε τα χρόνια, όμως, έχει κι αυτή τεράστιο μερίδιο ευθύνης (με την ανοχή, αδυναμία της, κ.λπ.) γι' αυτά που "εγγράφονται" στο παιδί της (τον μετέπειτα θύτη, σε κάποιες περιπτώσεις...)...


Υ.Γ. Δεν είναι το νήμα κατάλληλο, για τέτοιες συζητήσεις. Βαδίζουμε σε άλλα μονοπάτια...

 

[Πουπουλίνα]

Η μαρτυρια της γυναικας ειναι συγκλονιστικη παιδια.

Διδυμότειχο: «Ούρλιαζε "θα με σκοτώσει, βοήθεια"» - Συγκλονιστική μαρτυρία του ιδιοκτήτη του ψητοπωλείου που βρήκε «καταφύγιο» η 32χρονη

«Θα με σκοτώσει, με δέρνει βοήθεια!». Αυτά τα λόγια επαναλάμβανε η 32χρονη γυναίκα όταν μπήκε έντρομη στο ψητοπωλείο που βρήκε «καταφύγιο», στους τέσσερις

www.enikos.gr

«Θα με σκοτώσει, με δέρνει βοήθεια!». Αυτά τα λόγια επαναλάμβανε η 32χρονη γυναίκα όταν μπήκε έντρομη στο ψητοπωλείο που βρήκε «καταφύγιο», στους τέσσερις άντρες που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο κατάστημα, εκλιπαρώντας να την σώσουν από τον κακοποιητή σύντροφό της, ο οποίος την κρατούσε φυλακισμένη στο σπίτι του στο Διδυμότειχο, την χτυπούσε και την βίαζε για έναν περίπου μήνα.

Της Κωνσταντίνας Χαϊνά


Ήταν 16:40 το μεσημέρι της Παρασκευής (02/08), όταν η 32χρονη βρισκόταν μαζί με τον σύντροφό της ακριβώς απέναντι από το ψητοπωλείο, και έβγαζαν χρήματα από ένα ΑΤΜ. Η ίδια, κοιτούσε γύρω της σαν να έψαχνε τον σωτήρα της, και τότε αντιλήφθηκε δύο παρέες αντρών που βρίσκονταν μέσα στο κατάστημα. Χωρίς καν να το σκεφτεί, κατάφερε να διαφύγει της προσοχής του 32χρονου, και όρμισε πανικόβλητη προς το μέρος τους, ουρλιάζοντας για βοήθεια.


Τότε, ο σύντροφός της την ακολούθησε και μπήκε και αυτός μέσα στο κατάστημα, λέγοντας στους υπόλοιπους άντρες «μην της δίνετε σημασία, αφήστε την, θα την πάρω εγώ», όπως αναφέρει στο enikos.gr ο ιδιοκτήτης του ψητοπωλείου, ο οποίος περιγράφει λεπτό προς λεπτό, τα όσα συνέβησαν μέσα στο μαγαζί του.

«Μας είπε ότι την χτυπούσε με ξύλα στο κεφάλι και στο στήθος»​

«Ουσιαστικά πήδηξε το μπαλκονάκι που έχουμε και μπήκε στο κατάστημα. Φώναζε, ούρλιαζε με όλη της την δύναμη “θα με σκοτώσει, με δέρνει βοήθεια!” και μας έδειξε τα χέρια της, τα οποία ήταν μελανιασμένα, σε πάρα πολύ άσχημη κατάσταση. Στη συνέχεια, σηκώθηκε η παρέα των αντρών, και απομάκρυναν τον σύντροφό της από κοντά της, και της είπαν να κάτσει μαζί τους. Ο 32χρονος έφυγε τρέχοντας από το μαγαζί και εξαφανίστηκε. Δεν τον έχουμε ξαναδεί και δεν έχουμε ακούσει για αυτόν».

Η 32χρονη γυναίκα, σε κατάσταση σοκ, ανέβηκε και έκατσε πάνω στο τραπέζι, ρίχνοντας τα πιάτα και τα μπουκάλια που βρίσκονταν σε αυτό. Όπως περιγράφει ο ιδιοκτήτης του ψητοπωλείου, δεν μπορούσε να σταματήσει να κλαίει. «Μας έδειξε το πρόσωπό της. Τα μάτια της ήταν χτυπημένα λες και συμμετείχε σε αγώνα μποξ, ήταν “φουσκωμένα” και κατάμαυρα. Της δώσαμε πάγο για να “ηρεμήσουν” κάπως τα τραύματά της, ήταν πάρα πολύ φοβισμένη. Όσο μας έλεγε την ιστορία της, μας έδειχνε συνεχώς και τα χτυπήματά της. Μας είπε πως ο 32χρονος, που γνώρισε μέσω Facebook, εδώ και 3 εβδομάδες την κακοποιεί και την δέρνει, ότι την χτυπάει ακόμη και με ξύλα στο κεφάλι και στο στήθος. Δεν μπορούσε να σταματήσει να κλαίει και να ουρλιάζει» λέει αποκλειστικά στο enikos.gr.

«Θα μπορούσαμε να έχουμε ακόμη μία τραγωδία»​

Ξαφνικά, σύμφωνα πάντα με τον ιδιοκτήτη του ψητοπωλείου, αμέσως μετά, χωρίς να έχει προηγηθεί κάτι όσο βρισκόταν μέσα στο κατάστημα, η γυναίκα εμφανώς φοβισμένη, έκατσε κάτω από το τραπέζι. «Της λέγαμε “τι κάνεις; Τι φοβάσαι; Τελείωσε. Δεν πρόκειται να έρθει ξανά. Συνέχισε να κλαίει, της δώσαμε νερό και έπινε ασταμάτητα, λες και δεν είχε ξαναπιεί στην ζωή της. Μας είπε επίσης πως της είχε πάρει το κινητό και την ταυτότητά της».

Στην συνέχεια, ο ιδιοκτήτης του καταστήματος κάλεσε την αστυνομία, οπότε και έφτασε άμεσα περιπολικό στο σημείο, οδηγώντας την γυναίκα στο Α.Τ. της περιοχής, ενώ στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο αφυδατωμένη και σε άθλια κατάσταση. «Μάθαμε πως αυτός είναι γνωστός στην αστυνομία, και την πρώην γυναίκα του την κακοποιούσε. Ευτυχώς η 32χρονη είναι ζωντανή, σίγουρα θα μπορούσαμε να έχουμε ακόμη μία τραγωδία».

Σοκάρει η ιατροδικαστική εξέταση – Άφαντος ο δράστης​

Σημειώνεται πως σήμερα (04/08) η 32χρονη πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο που νοσηλευόταν και μεταφέρθηκε σε δομή, ενώ ο σύντροφός της που της έκανε την ζωή, κόλαση, παραμένει ασύλληπτος.

Την ίδια ώρα, σοκ προκαλούν τα ευρήματα της ιατροδικαστικής εξέτασης της 32χρονης, η οποία ολοκληρώθηκε το μεσημέρι της Κυριακής (04/08), και έδειξε, μεταξύ άλλων, βιασμό κατ’ εξακολούθηση κατά φύση και παρά φύση.

Παράλληλα, η γυναίκα φέρει αιματώματα και εκχυμώσεις σε όλο της το σώμα, και τραύματα στο πρόσωπο, στα χέρια, στον κορμό της, αφού δεχόταν μπουνιές, κλωτσιές, ακόμη και χτυπήματα με αντικείμενα. «Ήταν σε χάλια κατάσταση» ανέφερε χαρακτηριστικά στο enikos.gr η ιατροδικαστής που την εξέτασε.

Η άποψή μου για τις γυναικοκτονίες αλλά και τις κακοποιήσεις γυναικών στα πλαίσια ενός γάμου ή συμβίωσης είναι πως αυτοί οι άντρες ασυνείδητα εκδικούνται για την καταπίεση που έχουν υποστεί από τις μητέρες τους.

ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ειναι ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝΤΑΙ.
ΠΑΙΔΙΑ...ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕ ΤΙς ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ...ΑΘΩΟΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕς ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ.ΔΕΝ ΦΤΑΝΕ ΑΥΤΟΙ.,ΑΛΛΑ ΟΙ ΜΑΝΑΔΕΣ ΤΟΥΣ.
Τα ειπες ολα μονος σου.
ΚΑΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ.

 

[linuxman]

Εντάξει...Τότε ας πάμε πίσω, αρκετά...

Γιατί απαραίτητη προϋπόθεση για να αγαπήσει μια μητέρα το παιδί της, να έχει μια υγιή σχέση μαζί του, να μην είναι καταπιεστική, υπερπροστατευτική, να μην...να μην..., είναι να είχε κι αυτή καλή σχέση με τη δική της μητέρα. Αλλιώς είναι μια "άγνωστη γη", για εκείνη, η μητρική αγάπη.

"Αν δε μ' αγάπησε η μάνα μου, πώς ν' αγαπήσω ; Κι αν τη μάνα μου, δεν την αγάπησε η δική της μάνα ;"...

Δε βγάζει πουθενά αυτή η συζήτηση, λοιπόν. Όταν μιλάμε για ενήλικες. Πού θα πρέπει ότι "αρνητικό" κι αν βίωσαν, όσο κι αν έφταιξαν κάποιοι άλλοι, στην ανάπτυξη και στη διαμόρφωση τού χαρακτήρα τους, να το αφήσουν πίσω και να φτιάξουν τη δική τους ζωή ως πρωταγωνιστές, αυτή τη φορά. Έρχεται, άλλωστε, και η ίδια η φύση τού ανθρώπου (και τα θαύματά της...) να γιατρεύει πληγές και να δίνει την ευκαιρία, σ' αυτούς που πραγματικά θέλουν, να διορθώσουν τα κακώς κείμενα...

Διαφωνώ ότι δεν βγάζει πουθενά αυτή η συζήτηση. Επίσης βρίσκω λάθος την προσέγγισή σου.
Έθεσες την καλή σχέση μιας μητέρας με τη δική της μητέρα ως μοναδικό κριτήριο. Το δούλεψες πρόχειρα και δεν σου δούλεψε και το ξεπέταξες. Είναι πολλοί οι παράγοντες και πολλές οι δυναμικές αυτών των παραγόντων.
Ωστόσο αν νομίζεις ότι είναι άχρηστη μία τέτοια συζήτηση είναι σεβαστό. Ας λέμε ότι φταίνε οι άντρες

γενικά ή ας μιλάμε για ποινές ή για το τι πρέπει να αποτελέσει νόμο του κράτους.

Η κατάσταση σε μια οικογένεια δεν εξαρτάται μόνο από τα μέλη της οικογένειας. Ούτε από τα πρότυπα και το πως μεγάλωσαν όλα αυτά τα μέλη. Έχει να κάνει με το πως τη βλέπουμε με τη ζωή μας, την οικογένειά μας, τις εξουσίες και τις εγωπάθειες. Άρα έχει να κάνει με παιδεία και καλλιέργεια.
Είπα ένα πράγμα από όλα αυτά που έχω υπόψη μου.

Βλέπεις δηλαδή στον άνδρα θύτη τον άνθρωπο που τρέφει διάθεση ανεξέλεγκτη να εκδικηθεί το γυναικείο φύλο το οποίο έχει ταυτίσει με την καταπιεστική μάνα πρότυπο;
Αντιλαμβάνομαι τη σπουδαιότητα της μητρικής παρουσίας, αλλά εξίσου παράδειγμα προς μίμηση θα μπορούσε να είναι ο κακοποιητικός πατέρας που επιβάλλεται δια της βίας στη σύζυγο και έχει το παιδί ισχυρές εγγραφές στον
υποσυνείδητο από μια τέτοια συμπεριφορά.

Δεν βλέπω να αντικρούεται αυτό που θέτεις με αυτό που έθεσα εγώ. Υπάρχει η περίπτωση αυτή. Αλλά θα πρέπει ο κακοποιητής πατέρας του παιδιού, προς την μητέρα, να ξεαγχώνει τον γιο του και να του στέκεται έτσι ώστε να θέλει το παιδί να τον κάνει πρότυπο. πράγμα που μπορούν να το κάνουν πολλοί ίσως. Αλλιώς ποιος ο λόγος να γίνει πρότυπο;

Ένα δεύτερο που δεν είπα, είναι ότι όταν προχωράμε ένα βήμα στη συλλογιστική μας, εγώ είμαι πρόθυμος να μπω στο επόμενο και να επεξεργαστώ αυτό.
Τίποτα δεν νιώθω να με υποχρεώνει να πρέπει να να στηρίξω την εικασία μου σε ένα μόνο βήμα.

και ήδη άνοιξαν παράλληλα δύο.

1. Αν αιτία είναι η παιδική καταπίεση από τη μητέρα,
η μητέρα πως φτάνει να καταπιέσει το παιδί της;
2. Αν αιτία είναι το πρότυπο που θα ακολουθηθεί ενός κακοποιητή πατέρα προς τη γυναίκα του,
πως έφτασε να είναι κακοποιητής;

Αυτό ήτ5αν το πως συζητάω εγώ. Δεν απαιτώ να το ακολουθήσεις, αλλά τουλάχιστον να ξέρεις πως τα άμεσα συμπεράσματα δεν τα επικροτώ και τόσο.

Επίσης, η συζήτηση επιφορτίζεται πάντα καθώς είναι δημόσια και χωρίς λειτουργικούς κανόνες.
Όταν μία χρήστης μου λέει ας πούμε "Σε καταλάβαμε", λογικά συμμετείχε σε κάτι άλλο από αυτό που συμμετείχα εγώ. Είναι στο μουντ του ντεντέκτιβ που αποκαλύπτει ένοχες δράσεις.
Μετά μιλάω και με άλλους και βλέπω διάφορες προσεγγίσεις, οπότε πιστεύω είναι κατανοητό πως δεν μπορώ να σου δώσω πλήρως ικανοποιητική και ουσιαστική απάντηση.

 

[Πουπουλίνα]

Και επίσης, άντε αφού λέτε ότι κατηγορώ και αποδίδω φταίξιμο, γιατί αν το αποδίδω στην ιδιότητα γυναίκα; Αφού είπα ξεκάθαρα άλλη λέξη. Γιατί να μην κατηγορώ την ιδιότητα "Μητέρα";

Η μητερα ειναι γενους θηλυκου,αν μπορεις να το αντιληφθεις.
Κια οντας η τελευταια φορα που σου απευθυνομαι...να σου περασει η ιδεα απο το μυαλο οτι αυτοι οι αντρες φερονται ετσι επειδη τους εμαθε ο μπαμπας,ενιοτε και η μαμα..που ομως ειχε και αυτη μπαμπα..οτι ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ,ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟΝ ΥΠΑΚΟΥΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ...δεν εχουν δικαιωμα χωρισμου...ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΑ ΠΟΥ ΒΡΙΘΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ,,δεν γινεται ναι;

 

[Isolde75]

Η άποψή μου για τις γυναικοκτονίες αλλά και τις κακοποιήσεις γυναικών στα πλαίσια ενός γάμου ή συμβίωσης είναι πως αυτοί οι άντρες ασυνείδητα εκδικούνται για την καταπίεση που έχουν υποστεί από τις μητέρες τους.

Κάποιες από αυτές τις μητέρες φαντάζομαι θα είχαν και κόρες. Γιατί δεν βιαιοπραγούν το ίδιο αυτές;

 

[linuxman]

"Ανοίγουν" πολλά θέματα, σα μανιτάρια...

Αυτό με τον κακοποιητικό πατέρα το ανέφερα κι εγώ. Έτσι είναι. Μπορεί να συμβεί και δεν είναι σπάνια περίπτωση (ο θύτης να έχει τέτοιες "εικόνες"...). Όμως...όσο κι αν μισεί τον πατέρα του, γι' αυτά που έκανε στη μητέρα του, μέσα του οργίζεται και με την ανοχή της. Υποσυνείδητα, έχει θυμό και για τη μάνα του. Που υπομένει τέτοιες συμπεριφορές και "επιτρέπει" και στα παιδιά της να γίνονται μάρτυρες τέτοιων συμπεριφορών. Κι άντε τα παλιά χρόνια, ήταν και οι συνθήκες διαφορετικές και θα μπορούσε κάπως να δικαιολογηθεί η διστακτικότητά της να τερματίσει τέτοιου είδους καταστάσεις...Όσο περνάνε τα χρόνια, όμως, έχει κι αυτή τεράστιο μερίδιο ευθύνης (με την ανοχή, αδυναμία της, κ.λπ.) γι' αυτά που "εγγράφονται" στο παιδί της (τον μετέπειτα θύτη, σε κάποιες περιπτώσεις...)...


Υ.Γ. Δεν είναι το νήμα κατάλληλο, για τέτοιες συζητήσεις. Βαδίζουμε σε άλλα μονοπάτια...

Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο όλο αυτό που είπες.
και ναι υπάρχει έντονα αυτό σε3όλ,υς μας και σε διάφορες φάσεις της ζωής μας με άλλους ανθρώπους.
Υποσυνείδητα, έχει θυμό και για τη μάνα του (και γενικά). Που υπομένει τέτοιες συμπεριφορές και "επιτρέπει" και στα παιδιά της να γίνονται μάρτυρες τέτοιων συμπεριφορών. Κι άντε τα παλιά χρόνια, ήταν και οι συνθήκες διαφορετικές και θα μπορούσε κάπως να δικαιολογηθεί η διστακτικότητά της να τερματίσει τέτοιου είδους καταστάσεις..

 

[glayki]

Αλλιώς ποιος ο λόγος να γίνει πρότυπο;

Όταν λέμε πρότυπο εν προκειμένω δεν εννοούμε θετικό προς μίμηση, αναφέρομαι στη βίαιη συμπεριφορά προς τις γυναίκες, τη διάθεση επιβολής, τον κυριαρχικό, εξουσιαστικό ρόλο προς το άλλο φύλο. Το μικρό αγόρι έχει ως ανδρικό προτυπο συμπεριφορά ς αυτό που βλέπει καθημερινά. Θέλει δουλειά για να το αποδομήσει / απορρίψει και καλά έθεσες το θέμα παιδείας. Αν είναι ανοιχτό προς άλλα ερεθίσματα μεγαλώνοντας και καλλιεργήσει μυαλό και ψυχή ,έχει ελπίδες να απορρίψει το πατρικό μοτίβο.

 

[linuxman]

Η μαρτυρια της γυναικας ειναι συγκλονιστικη παιδια.



ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ειναι ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝΤΑΙ.
ΠΑΙΔΙΑ...ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕ ΤΙς ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ...ΑΘΩΟΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕς ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ.ΔΕΝ ΦΤΑΝΕ ΑΥΤΟΙ.,ΑΛΛΑ ΟΙ ΜΑΝΑΔΕΣ ΤΟΥΣ.
Τα ειπες ολα μονος σου.
ΚΑΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ.

Το υπόσχεσαι;

 

[Υδροχόος]

Διαφωνώ ότι δεν βγάζει πουθενά αυτή η συζήτηση. Επίσης βρίσκω λάθος την προσέγγισή σου.
Έθεσες την καλή σχέση μιας μητέρας με τη δική της μητέρα ως μοναδικό κριτήριο. Το δούλεψες πρόχειρα και δεν σου δούλεψε και το ξεπέταξες. Είναι πολλοί οι παράγοντες και πολλές οι δυναμικές αυτών των παραγόντων.
Ωστόσο αν νομίζεις ότι είναι άχρηστη μία τέτοια συζήτηση είναι σεβαστό. Ας λέμε ότι φταίνε οι άντρες.

Όχι μόνο μου λες ότι έθεσα την καλή σχέση μιας μητέρας με τη δική της μητέρα, ως μοναδικό κριτήριο, αλλά και ότι "δεν μου βγήκε" και το ξεπέταξα...Τη στιγμή που εσύ ο ίδιος (μία σελίδα πριν...), μέσα σε μία μόλις παράγραφο, αιτιολόγησες τη συμπεριφορά των θυτών, ως αποτέλεσμα μιας κακοποιητικής μητέρας. Χωρίς πολλά πολλά "το σέρβιρες". Και δε λέω, άποψή σου αυτή. Δεκτή. Αλλά τέτοιες "βόμβες" δεν τις πετάνε έτσι. Αν "έριχνες" άλλη μία, με τις λέξεις "πατέρας - θύτης", θα σε θεωρούσα πιο αντικειμενικό και κατ' επέκταση θα είχα όρεξη (εσύ θα μου την έδινες...) να το "δουλέψω" περισσότερο. Όταν, όμως, διακρίνω μια προκατάληψη εναντίον των μητέρων "κόβω ταχύτητα"...

Δεν είπα πουθενά ότι είναι άχρηστη η συζήτηση. Είπα ότι δεν βγάζει πουθενά, γιατί συνεχώς προκύπτουν νέα δεδομένα. Και το νήμα, ίσως και, να μην προσφέρεται...

 

[linuxman]

Η μητερα ειναι γενους θηλυκου,αν μπορεις να το αντιληφθεις.
Κια οντας η τελευταια φορα που σου απευθυνομαι...να σου περασει η ιδεα απο το μυαλο οτι αυτοι οι αντρες φερονται ετσι επειδη τους εμαθε ο μπαμπας,ενιοτε και η μαμα..που ομως ειχε και αυτη μπαμπα..οτι ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ,ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟΝ ΥΠΑΚΟΥΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ...δεν εχουν δικαιωμα χωρισμου...ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΑ ΠΟΥ ΒΡΙΘΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ,,δεν γινεται ναι;
Ε ναι...σε μισογυνιδες δεν περναει ποτε αυτο απο το μυαλο.
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ.Κια το ποιος εχει προβληματικο μυαλο,οπως ειπες για μενα..ΦΑΙΝΕΤΑΙ,.
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΟΥ.

Ελπίζω να είναι οριστικό.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 4 Αυγούστου 2024

Κάποιες από αυτές τις μητέρες φαντάζομαι θα είχαν και κόρες. Γιατί δεν βιαιοπραγούν το ίδιο αυτές;

Εννοείς γιατί δεν βιαιοπραγούν ενάντια στους άντρες τους. Ίσως επειδή δεν μπορούν. Σε σπάνιες περιπτώσεις θα βρουν τρόπο να εκδικηθούν αλλά πέρα από άμεση σωματική βία. Ένα μεγάλο ποσοστό, αποδέχεται την πραγματικότητα σαν να επιβάλλεται από τη δύση (ή τον θεό για κάποιους) και ενστερνίζονται τον ρόλο του κατώτερου πλάσματος.

Πάνω από όλα αυτά όμως υπάρχει κάτι έξω από την οικογένεια που επηρεάζει τα πράγματα.

Εγώ θα θέσω ερωτήματα σχετικά με τους ρόλους.

Πρέπει να υπάρχουν ρόλοι; Δίνουμε παράσταση ως ηθοποιοί με το να ζούμε;
Κι αν σώνει καλά πρέπει να υπάρχουν ρόλοι - είναι αναπόφευκτό ας πούμε - ποιοι είμαστε εμείς που την βλέπουμε ότι ξέρουμε πως να τους ορίσουμε ή δημιουργήσουμε;

Δεν βλέπω πάντως να είναι λιγότερο κακοποιητικές οι γυναίκες στην καθημερινότητα. βεβαίως και δεν έχει να κάνει με άμεση σωματική βία αυτό αλλά είναι αντικειμενικοί οι λόγοι. Υπάρχουν και άλλες μορφές κακοποίησης.
Το θέμα είναι ωστόσο η άμεση βία και δολοφονίες. Οι άντρες λόγω συνθηκών, υπερπλειοψηφούν.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 4 Αυγούστου 2024

Όταν λέμε πρότυπο εν προκειμένω δεν εννοούμε θετικό προς μίμηση, αναφέρομαι στη βίαιη συμπεριφορά προς τις γυναίκες, τη διάθεση επιβολής, τον κυριαρχικό, εξουσιαστικό ρόλο προς το άλλο φύλο. Το μικρό αγόρι έχει ως ανδρικό προτυπο συμπεριφορά ς αυτό που βλέπει καθημερινά. Θέλει δουλειά για να το αποδομήσει / απορρίψει και καλά έθεσες το θέμα παιδείας. Αν είναι ανοιχτό προς άλλα ερεθίσματα μεγαλώνοντας και καλλιεργήσει μυαλό και ψυχή ,έχει ελπίδες να απορρίψει το πατρικό μοτίβο.

Λυπάμαι που θα σε ξενερώσω αλλά είναι κι άλλα. Πολύ καλά είπες αυτό που είπες και μου δίνει έναυσμα να πάω σε επόμενα βήματα.

Για να αποτινάξουμε το είμαι άντρας και μου αξίζει κάτι περισσότερο και εγώ κινώ τα πράγματα,
είναι μια αρρώστια που ξεκινάει από τα παιδικά όνειρα. Υπάρχει τρομερή παρέμβαση στην ανάπτυξή μας. Πολλά μας φαίνονται άδικα και θέλουμε να αντιδράσουμε αλλά δεν είμαστε διατεθειμένοι να ξηλώσουμε τα ΠΑΝΤΑ μέσα μας για να τα ελέγξουμε και να τα επαναπροσδιορίσουμε.

Νομίζω ότι μπορούμε να αναπτύξουμε στο σημείο που φτάσαμε το τι είναι σεξισμός, πως βολεύει τις εξουσίες και πως οι εξουσίες μας βολεύουν όλους με το ξεροκόμματου που μας πέταξαν και το κάναμε εξάρτηση για τη ζωή μας. Είναι ο εαυτουλισμός, τα πριγκηπάτα για τα κορίτσια, οι πολεμολαγνεία για τα αγοράκια που απαραίτητα ψάχνουν για εχθρούς (εχθρούς έτσι. Εξορισμού. Του σατανά πλάσματα που οφείλουμε να σκοτώσουμε), τα παραμυθάκια που λέγανε.
Όλα αυτά συνδιαμορφώνουν τους χαρακτήρες και τις νοημοσύνες. Είναι πολύ λίγο να απαιτούμε να
βρούμε ξεκάθαρα μπροστά μας έναν και μοναδικό παράγοντα που κάνουμε την δουλειά μας στα γρήγορα.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 4 Αυγούστου 2024

Όχι μόνο μου λες ότι έθεσα την καλή σχέση μιας μητέρας με τη δική της μητέρα, ως μοναδικό κριτήριο, αλλά και ότι "δεν μου βγήκε" και το ξεπέταξα...Τη στιγμή που εσύ ο ίδιος (μία σελίδα πριν...), μέσα σε μία μόλις παράγραφο, αιτιολόγησες τη συμπεριφορά των θυτών, ως αποτέλεσμα μιας κακοποιητικής μητέρας. Χωρίς πολλά πολλά "το σέρβιρες". Και δε λέω, άποψή σου αυτή. Δεκτή. Αλλά τέτοιες "βόμβες" δεν τις πετάνε έτσι. Αν "έριχνες" άλλη μία, με τις λέξεις "πατέρας - θύτης", θα σε θεωρούσα πιο αντικειμενικό και κατ' επέκταση θα είχα όρεξη (εσύ θα μου την έδινες...) να το "δουλέψω" περισσότερο. Όταν, όμως, διακρίνω μια προκατάληψη εναντίον των μητέρων "κόβω ταχύτητα"...

Δεν είπα πουθενά ότι είναι άχρηστη η συζήτηση. Είπα ότι δεν βγάζει πουθενά, γιατί συνεχώς προκύπτουν νέα δεδομένα. Και το νήμα, ίσως και, να μην προσφέρεται...

ΟΚ. Αφού κατάλαβες τις διαθέσεις μου και δεν επιθυμείς συνέχεια, όλα καλά.

 

[glayki]

δεν είμαστε διατεθειμένοι να ξηλώσουμε τα ΠΑΝΤΑ μέσα μας για να τα ελέγξουμε και να τα επαναπροσδιορίσουμε.

Γιατί; θα πληγεί ο ανδρισμός σας;

ο επαναπροσδιορισμός είναι θέμα συνειδητοποίησης σε πρώτη φάση πως σε μια σχέση οι άνθρωποι δεν πρέπει να έχουν κυριαρχικό ρόλο, αλλά να λειτουργούν με σεβασμό και ισότιμα να μοιράζονται υποχρεώσεις, ρόλους στην συμβίωση / συνύπαρξη, να καλλιεργήσουν ενσυναίσθηση , γιατί έτσι θα μπορούν καλύτερα να κατανοήσουν τις παθογένειες τους και να τις αντιμετωπίσουν με τρόπο που να μη βλάπτει τον άλλο.