underwater
Περιβόητο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.



ας μπουμε στο θεμα που θελω να συζητησω μαζι σας.
γενικα ειμαι κλειστη σαν ατομο και δυσκολα κανω φιλους με αποτελεσμα να εχω γνωστους αρκετους αλλα φιλους λιγους και καλους. αρχες του χρονου αυτου γνωρισα μια κοπελα που ενω στην αρχη καναμε απλα παρεα στην συνεχεια δεσαμε παρα πολυ και ειδικα τελευταια ειχαμε γινει κωλος και βρακι ειμασταν συνεχεια μαζι καθε στιγμη της μερας σχεδον..
κανουμε το ιδιο αθλημα και απο κει γνωριστηκαμε, επειδη ομως το δικο της επιπεδο ειναι αρκετα ψηλο αποφασισε ενω ειμασταν διακοπες τον περασμενο μηνα μαζι εντελως ξαφνικα να φυγει για παντα εξω γιατι λεει στην ελλαδα δεν μπορει να ακολουθησει το ονειρο της..και εφυγε!

απο τοτε νιωθω μονη ..δεν εχω και καποιο αγορι κα ετσι φανταζεστε ..
ξαφνικα δεν με γεμιζει κανεις αλλος φιλος μου και η μονη επικοινωνια που εχω πια με αυτην την φιλη μου ειναι μεσα απο το νετ οπου μου ανακοινωσε σημερα πως δεν προκειται να ξαναρθει ελλαδα ποτε στην ζωη της γιατι περναει τελεια εχει κανει νεους φιλους κ γενικα η ζωη της εκει ειναι υπεροχη.
χερομαι γι αυτην ειλικρινα την αγαπω σαν ανθρωπο και θελω να ειναι καλα αλλα νιωθω πως μας παρατησε ολους εμας για να κανει ενα αθλημα..δεν ξερω και μενα ειναι η ζωη μου το συγκεκριμενο σπορ αλλα μου φαινεται λιγακι παραλογο να παρατας ολη σου την ζωη φιλους οικογενεια για να αθλησαι..
εχω λαθος? νιωθω αδικημενη και πικραμενη ..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dark_kronos
Επιφανές μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
faithplus1
Πολύ δραστήριο μέλος


Αλλά, όπως λένε και ισχύει, ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Κάνε λίγο υπομονή και τα πράγματα θα πάρουν το δρόμο τους. Πρέπει κι εσύ να βάλεις λίγο το χέρι σου. Κοινωνικοποιήσου όσο μπορείς, όσο αισθάνεσαι άνετα (μην πιεστείς) και θα βρεθούν άτομα που να αξίζουν τη φιλία σου.
Έτσι κι αλλιώς, οι πραγματικοί φίλοι που έχει κάποιος είναι μάλλον λίγοι. Όλοι έχουμε πολλούς γνωστούς, όμως από αυτούς αληθινούς φίλους θεωρούμε ένα μικρό μέρος.

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Phoebe
Διακεκριμένο μέλος


Μονο εγώ εδώ μέσα έχω πρόβλημα να φτιάξω η να ξεκινήσω μια φιλια?
Όχι Γίδι μου δεν είσαι η μόνη


Υ.Γ. Φυσικά και κάτι τέτοιο δεν είναι πρόβλημα


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
misslittledevil
Επιφανές μέλος


Μπορώ άνετα να ανοίξω κουβέντα με έναν '' άγνωστο'' αλλά να κάνω μια φιλία, μια πραγματική φιλία, δυσκολεύομαι πάρα πολύ! Δεν ανοίγομαι και προτιμώ να κρατάω αρκετά πράγματα για τον εαυτό μου!
+1

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Δεν είμαι ο τύπος που θα πει "έλα από το σπίτι" η "πάμε εκεί" και δεν το ελκύω κιόλας, μάλλον.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
faithplus1
Πολύ δραστήριο μέλος


Κάποιος μπορεί να έχει πολλές παρέες, με άτομα που αποκαλεί φίλους, να περνάει καλά, να διασκεδάζει, να λέει σαχλαμάρες να περάσει η ώρα. Σε πόσους όμως από αυτούς είναι σε θέση να ανοιχτεί, να πεί τα προβλήματά του και το αντίστροφο? Να μπορεί να επικοινωνεί χωρίς πολλά λόγια και να ξέρει ότι πάντα θα υπάρχει κάποιος να ακούσει και να συμπαρασταθεί?
Περνώντας από σχολεία, πανεπιστήμια, στρατούς μπορώ να πω ότι οι πραγματικοί φίλοι που έμειναν είναι μονοψήφιος αριθμός.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
misslittledevil
Επιφανές μέλος


Αλλα πχ μου είπε μια φιλί και συνάδελφος, ότι θα κάνουν κάτι το σκ με κάτι άλλες κοπέλες από το γραφείο... και δεν ένιωσα στην απ' έξω, αλλα θαύμασα, πως έφτιαξαν φιλια.
Καλα, αυτο δεν ειναι απαραιτητο οτι ειναι φιλες.
Το οτι δηλαδη θα κανουν πραγματα μαζι το σκ δεν σημαινει οτι "εφτιαξαν φιλια".
Ειναι κατι σαν αυτο που λεει ο γιατρος:
Κάποιος μπορεί να έχει πολλές παρέες, με άτομα που αποκαλεί φίλους, να περνάει καλά, να διασκεδάζει, να λέει σαχλαμάρες να περάσει η ώρα.Σε πόσους όμως από αυτούς είναι σε θέση να ανοιχτεί, να πεί τα προβλήματά του και το αντίστροφο?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
deadhead_pirate
Περιβόητο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Πειρατή, εγώ στο ξαναλέω, εσύ πρέπει να οργανώσεις σεμινάρια!!

και να μην ξαναεξαφανιστεις, μπαγάσα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
deadhead_pirate
Περιβόητο μέλος


Τα απλά πράγματα είναι που κάνουν τη ζωή μας χαρούμενη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
misslittledevil
Επιφανές μέλος


Ok, αλλα κι αυτές οι μη- βαθιές φιλιες, είναι κάτι. Είναι εκτόνωση, διασκέδαση, και σε κάποιο βαθμό φιλια (γιατί δε μιλάω για απλές παρέες, επιφανειακές). Είναι το ότι έχεις επιλογές και γεμάτο χρόνο. Όχι?
Θεωρεις δηλαδη οτι αυτοι που ειναι πχ γυρω μας και γεμιζουν τον χρονο μας, ειναι φιλοι?
Εγω δεν ειμαι αυτης της αποψης. Αυτοι ειναι παρεα/γνωστοι. Δεν ειναι φιλοι. Φιλοι [για μενα] ειναι αυτοι που μπορουν να με εμπιστευτουν και να εμπιστευτω. Που ξερω πως οταν τους χρειαστω [κι εκεινοι εμενα] θα ειναι εκει. Ακομα κι αν δεν εχουν τον χρονο.. να γεμισουν τον χρονο μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Κοίτα, εγώ είμαι και στα δυο δύσκολη. Η φιλί μου αυτή, πχ, είναι πολύ ανοιχτός άνθρωπος, κανονίζει καφέδες κι εκδρομές πολύ απλά και αβίαστα, και έτσι χτίζει πολλές φορες φιλιες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
deadhead_pirate
Περιβόητο μέλος


Εγω έχω μια ένσταση σε αυτό. Δεν μπορείς να περνάς τις ευχάριστες στιγμές με κάποιους, να χαίρεσαι και να γελάς μαζί τους, αλλά όταν έχεις κάποιο πρόβλημα ξαφνικά να θυμάσαι τους "φίλους".Θεωρεις δηλαδη οτι αυτοι που ειναι πχ γυρω μας και γεμιζουν τον χρονο μας, ειναι φιλοι?
Εγω δεν ειμαι αυτης της αποψης. Αυτοι ειναι παρεα/γνωστοι. Δεν ειναι φιλοι. Φιλοι [για μενα] ειναι αυτοι που μπορουν να με εμπιστευτουν και να εμπιστευτω. Που ξερω πως οταν τους χρειαστω [κι εκεινοι εμενα] θα ειναι εκει. Ακομα κι αν δεν εχουν τον χρονο.. να γεμισουν τον χρονο μου.
Για μένα ο φίλος πρέπει να συμμετέχει και στα δύο, και όχι να εμφανίζεται κάποιες φορές.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
misslittledevil
Επιφανές μέλος


Εγω έχω μια ένσταση σε αυτό. Δεν μπορείς να περνάς τις ευχάριστες στιγμές με κάποιους, να χαίρεσαι και να γελάς μαζί τους, αλλά όταν έχεις κάποιο πρόβλημα ξαφνικά να θυμάσαι τους "φίλους".
Για μένα ο φίλος πρέπει να συμμετέχει και στα δύο, και όχι να εμφανίζεται κάποιες φορές.
Ποιος ειπε το αντιθετο?

Απλα το ειπα με αυτον τον τροπο γιατι το γιδι μιλησε για ατομα που απλα γεμιζουν τον χρονο μας. Εκτος κι αν εχω καταλαβει λαθος.

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Phoebe
Διακεκριμένο μέλος


Εγώ αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που σας φαίνεται τόσο δύσκολο. Κι εγώ έχω πραγματικούς φίλους που είμαστε πολλά χρόνια μαζί, αλλά στην πορεία δημιουργώ και νέες φιλίες. Δεν είναι απαραίτητο να είσαι πια και τόσο ανοιχτός,η διακριτικότητα είναι πάντα μια απαραίτητη αρετή, καθώς φυσικά υπάρχουν πολλά που κρατά ο καθένας για τον εαυτό του.
Πρέπει να είσαι από τους τυχερούς αυτούς ανθρώπους που συναντάνε στην ζωή τους αρκετά άτομα με τα οποία ταιρίαζουν, περνάνε μαζί τους διάφορες καταστάσεις, εύκολες και δύσκολες, με αποτέλεσμα να δεθούν

Φυσικά για εμένα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο κατα πόσο είσαι έτοιμος να ανοιχτείς στον άλλο άνθρωπο! Κατά πόσο δηλαδή αφήνεις εσύ τον εαυτό σου να ανοιχτεί, να πληγωθεί και να μάθει!
Θεωρεις δηλαδη οτι αυτοι που ειναι πχ γυρω μας και γεμιζουν τον χρονο μας, ειναι φιλοι?
Εγω δεν ειμαι αυτης της αποψης. Αυτοι ειναι παρεα/γνωστοι. Δεν ειναι φιλοι. Φιλοι [για μενα] ειναι αυτοι που μπορουν να με εμπιστευτουν και να εμπιστευτω. Που ξερω πως οταν τους χρειαστω [κι εκεινοι εμενα] θα ειναι εκει. Ακομα κι αν δεν εχουν τον χρονο.. να γεμισουν τον χρονο μου.
Φυσικά και κάτι τέτοιοι δεν πρέπει να θεωρούνται φίλοι! Πολλοί, για εμένα, δυστυχώς συγχέουν το κάνω παρέα ή απλά χαβαλέ με τον άλλο με το είμαι πραγματικά φίλος με κάποιον! Όπως είπε πολύ σωστά η διαολίνα, και συμπληρώνω και εγώ, πραγματικός φίλος είναι αυτός που ξέρεις οτι θα είναι πάντα δίπλα σου, ότι και να γίνει, όσο μακριά και να είναι! Είναι αυτός που δεν φοβάσαι να πείς τις ανυσηχίες σου, τα προβλήματά σου

Εγω έχω μια ένσταση σε αυτό. Δεν μπορείς να περνάς τις ευχάριστες στιγμές με κάποιους, να χαίρεσαι και να γελάς μαζί τους, αλλά όταν έχεις κάποιο πρόβλημα ξαφνικά να θυμάσαι τους "φίλους".
Για μένα ο φίλος πρέπει να συμμετέχει και στα δύο, και όχι να εμφανίζεται κάποιες φορές.
Συμφωνώ! Ούτε, όμως, και να θεωρείς πραγματικό σου φίλο κάποιον επειδή περνάς μόνο τις ευχάριστες στιγμές μαζί του

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος


εχω λαθος? νιωθω αδικημενη και πικραμενη ..
Ναι έχεις λάθος. Συγγνώμη που είμαι κυνική και κακιά ίσως αλλά νιώθεις αδικημένη και πικραμένη επειδή "τόλμησε" να αλλάξει τη ζωή της για να ακολουθήσεις το όνειρό της? Αν αυτό την καλύπτει και αυτό είναι η ζωή της όπως λες "μαγκιά της". Εγώ δεν θα το έκανα, γιατί θα μου ήταν εξαιρετικά δύσκολο για τους λόγους που λες (οικογένεια, φίλοι), αλλά το "αδικημένη και πικραμένη" για μένα δεν δικαιολογείται...
Αν μου έλεγες "στενοχωρημένη και πικραμένη" θα το καταλάβαινα. Αυτό που λες όχι. Γνώμη μου και συγγνώμη αν ακούγομαι "κάπως" με αυτό. Προσωπικά έχω "ζηλέψει" φίλους που τόλμησαν να ακολουθήσουν το όνειρό τους, έχω στενοχωρηθεί που τους έχασα από την καθημερινότητα μου αλλά το βρίσκω τραβηγμένο το "αδικημένη"... και άδικο...

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 13 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.