Διδακτικές Ιστορίες

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Εδώ γράφουμε μικρές ιστορίες που έχουν κάτι να μας διδάξουν! :)
Δεκτές και Ιστορίες Ζεν.




Αυτός που κρεμόταν στον γκρεμό
Μια μέρα ένας άνθρωπος ενώ περπατούσε στην ερημιά, συνάντησε μια επιθετική τίγρη. Έτρεξε αλλά σύντομα έφτασε στην άκρη ενός ψηλού γκρεμού. Απελπισμένος θέλοντας να σώσει τον εαυτό του, έπιασε ένα αμπέλι και άρχισε να κατεβαίνει, αιωρούμενος πάνω από τον γκρεμό. Όπως ήταν κρεμασμένος εκεί, δυο ποντίκια εμφανίστηκαν από μια τρύπα του βράχου και άρχισαν να μασάνε το αμπέλι. Ξαφνικά, ο άνθρωπος παρατήρησε πάνω στο αμπέλι μια παχουλή άγρια φράουλα. Την άρπαξε και την έβαλε στο στόμα του. ήταν απίστευτα νόστιμη!



#######################
## Mήνυμα moderation ##
#######################

Προστέθηκε κατάλογος με τις ιστορίες που βρίσκονται στο παρόν θέμα.


Κατάλογος Ιστοριών
1) Αυτός που κρεμόταν στον γκρεμό
2) Το φυλακτό
3) Το κόκκινο κουμπί
4) Ο Χότζας και η κατσίκα
5) Ο ΙΠΠΟΤΗΣ ΦΕΡΔΙΝΑΝΔΟΣ (παλιό αλλα classic)
6) Ο χρόνος φθείρει
7) Άδειασε το ποτήρι σου
8) Eίναι γεμάτο το βάζο;
9) Ο Χότζας και οι μύγες
10) Ο Δράκος και η Νεράιδα

11) Αγάπη και χρόνος
12) Ο άρρωστος που ήθελε να δει τον ήλιο
13) Το παιχνίδι των Αισθήσεων
14) Μπα, αλήθεια;
15) Η Σκοτεινη Πλευρα του Ηλιου
16) Διατίθενται κουτάβια
17) To "καλό" και το "κακό"
18) Πατέρας πεθαίνει, γιος πεθαίνει, εγγονός πεθαίνει.
19) Το δώρο του Θανάτου
20) ”Θα με βοηθήσει ο Θεός”

21) Ο Μικρός Πρίγκιπας (Απόσπασμα)
22) Θυμάσαι; από Λεο Μπουσκάλια
23) Η καρύδα από Λεο Μπουσκάλια
24) Επισκέπτες...
25) Αναλυτικό Τιμολόγιο & Ο λαγός και το κοράκι
26) Αγώνας βατράχων
27) Η πάλη των λύκων
28) To τρένο της ζωής
29) Ο γεωργός και οι κόρες του
30) Ο λαγός και η διδακτορική διατριβή

31) Η Συζήτηση των Κυμάτων
32) Επίσκεψη στο Δαφνί
33) Η ιστορία δυο φίλων που περπατούσαν στην έρημο.
34) Ο χωρικός
35) Τα μπισκότα
36) Η δύναμη της συλλογικής προσπάθειας
37) Τα δώρα της ζωής από Λεο Μπουσκάλια
38) Παιδική Απορία
39) Ο Καπετάνιος
40) Η εξάσκηση οδηγεί στην τελειότητα

41) Η πιο όμορφη καρδιά (video)
42) Η πιο όμορφη καρδιά (κείμενο)
43) Ο μαχητής που καυχιόταν
44) Ο Δάσκαλος Bankei
45) Απόσπασμα από Paulo Coelho
46) Καρότο, Αυγό Ή Κόκκος Καφέ….
47) Το μονοπάτι είναι η ευτυχία
48) Αλλάζει το πεπρωμένο;
49) Η κακή γυναίκα και το κρεμμυδάκι
50) Αληθινή ιστορία αγάπης από την Κίνα

51) Τί έκανα για να το αξίζω αυτό;
52) Συμπόσιο, Πλάτων
53) Έρως και ψυχή
54) Η ζωή της πεταλούδας
55) Επιθυμίες
56) Οι σκαντζόχοιροι
57) Christa Wolf : Nachdenken uber T.
58) Ο κύκνος και το κοράκι
59) Πως επιτυγχάνεται η Αυτογνωσία
60) Η ωραιότητα βρίσκεται στο καθετί

61) ...με τις ιστορίες κοιμούνται τα παιδιά και ξυπνάνε οι μεγάλοι
62) Οι άγγελοι
63) Ο φόβος
64) Τί θέλουν πραγματικά όλες οι γυναίκες;
65) Θα σ΄αγαπώ ό,τι κι αν γίνει
66) Ο γεράκος
67) Η ευτυχία
68) Ο γάιδαρος
69) Η Όαση


70) Τα τέσσερα κεριά
71) Πλούτος, Ευτυχία & Αγάπη...
72) Τα επτά θαύματα του κόσμου
73) Ο δρόμος προς την ευτυχία
74) Ο μεγάλος Γκάρικ
75) Ευτυχία
76) Η λύση είσαι εσύ
77) Το τραίνο της ζωής
78) Οι ψυχές
79) Η αμοιβάδα και ο ύφαλος

80) Η καρδιά της μάνας
81) Το ραγισμένο δοχείο
82) Αφιέρωσε χρόνο σ΄αυτούς που αγαπάς
83) Ενδειξη Ανθρωπιας και προσφορα Αγαπης...
84) Το καλό φέρνει μονο καλό
85) Ο μικρός Πάντσο...
86) Η Πραγματική Φιλία
87) Αργοπεθαίνει όποιος...
88) Ο Κύκλος της Χαράς
89) Ανέκδοτα της Αρχαιότητας

90) H αληθινη ιστορια ενος ατυχηματος...
91) Μια αληθινή ιστορία
92) Βεβαιότητα, Επιλογή και Αμφιβολία
93) Το αίνιγμα
94) Ένας γέρος συμβουλεύει...
95) Ροζ & Γαλάζια Κυκλάμινα
96) Το τυφλό κορίτσι
97) “Η τριπλή διύλιση του Σωκράτη”
98) Θλίψη και Οργή
99) Τα φτερά είναι για να πετάς

101) Οι δέκα φίλοι
102) Ο ιερωμένος
103) Η αίθουσα με τους καθρέπτες
104) Ο Άνθρωπος και η Μοίρα
105) Η Αλήθεια & το Ψέμα
106) Η ψυχη και ο έρωτας
107) Πούπουλα στον άνεμο
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Ένα βράδυ:

-Δάσκαλε τι έχασες να σε βοηθήσω?
-Έχασα το φυλακτό μου.
-Και που το έχασες Δάσκαλε?
-Έξω στον κήπο!
-Τότε γιατί το ψάχνεις μέσα στο δώματιό σου?
-Γιατί εδώ έχει περισσότερο φως.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
Εδώ γράφουμε μικρές ιστορίες που έχουν κάτι να μας διδάξουν! :)
Δεκτές και Ιστορίες Ζεν.




Αυτός που κρεμόταν στον γκρεμό
Μια μέρα ένας άνθρωπος ενώ περπατούσε στην ερημιά, συνάντησε μια επιθετική τίγρη. Έτρεξε αλλά σύντομα έφτασε στην άκρη ενός ψηλού γκρεμού. Απελπισμένος θέλοντας να σώσει τον εαυτό του, έπιασε ένα αμπέλι και άρχισε να κατεβαίνει, αιωρούμενος πάνω από τον γκρεμό. Όπως ήταν κρεμασμένος εκεί, δυο ποντίκια εμφανίστηκαν από μια τρύπα του βράχου και άρχισαν να μασάνε το αμπέλι. Ξαφνικά, ο άνθρωπος παρατήρησε πάνω στο αμπέλι μια παχουλή άγρια φράουλα. Την άρπαξε και την έβαλε στο στόμα του. ήταν απίστευτα νόστιμη!
Αν ρωτήσω το ηθικό δίδαγμα, θα ακουστώ πολύ ηλ$%$54; :redface:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Όχι, δεν θα φανείς καθόλου ηλίθιος, όχι τουλάχιστον περισσότερο από εμένα που θα ήθελα μια εξήγηση. Τελικά όμως, θα δείτε ότι τα πράγματα είναι πιο απλά απ' ότι φαίνονται.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Η μικρή ιστορία που δημοσίευσα σίγουρα έχει παραπάνω του ενός ηθικά διδάγματα. Θα σας πω όμως πως το εξέλαβα εγώ και μακάρι να βρεθούν κι άλλοι να εκφράσουν τις δικές τους εκδοχές.

Μ' αρέσουν τα θέματα που οι απαντήσεις δε χωρίζονται σε σωστές και λανθασμένες αλλά όλες μαζί συνθέτουν ένα ψηφιδωτό απόψεων...

Ο ήρωας της μικρής αυτής ιστορίας χαίρεται τη στιγμή χωρίς να ενδιαφέρεται για το τι θα φέρει η επόμενη. Ζει το τώρα, απολαμβάνει τη "φράουλα" ενώ στην πραγματικότητα ξέρει ότι σε λίγα λεπτά θα είναι νεκρός. Θα μπορούσε να μεμψιμοιρήσει για την τύχη του αλλά αυτός επιλέγει να γευτεί ό,τι του μένει να απολαύσει ακόμα.
Σαν τον Τρελό της Ταρώ πηδά στο κενό έχοντας γνώση της κατάστασής του αλλά και δίχως να παίρνει τη ζωή πολύ στα σοβαρά.

Κανείς άλλωστε δε μας βεβαιώνει στην ιστορία, ότι αυτή ήταν τελικά και η τελευταία του στιγμή. Πάντως ακόμα κι αν ήταν, αυτός θέλησε να τη ζήσει στο έπακρο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Bill

Επιφανές μέλος

Ο Bill αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Θα με ενδιέφερε πολύ να ακούσω το ηθικό δίδαγμα και της δεύτερης ιστορίας.
Πραγματικά πολύ όμορφο θέμα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
εγώ αυτό που σκέφτηκα σαν δίδαγμα για την πρώτη ιστορία είναι παρόμοιο με αυτό που είπε η Ισι αλλά όχι ακριβώς αυτό...
Για μένα το νόημα ήταν ότι ακόμα και μέσα στις πιο δύσκολες καταστάσεις μπορείς να βρεις ένα θετικό...
Αυτό που πάντα λέμε ότι "βρες τα θετικά της κατάστασης που είσαι και δες το αλλιώς"

όσο για τη δεύτερη ιστορία της Ισι αυτό που εγώ πήρα ήταν ότι, ακόμα κι αν κάτι φαίνεται αδύνατον να ισχύει, δεν χάνεις κάτι να ψάξεις να το διαπιστώσεις
προφανώς είμαι μακρυά απ το πραγματικό νόημα αλλά αυτό μου βγήκε
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Scandal

Διαχειριστής

Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 16,689 μηνύματα.
Μήπως όσοι παραθέτετε ιστορίες - εφόσον το γνωρίζετε- να αναφέρετε και το ηθικό δίδαγμα; :)

Και οι χαζοί έχουμε θέση σε αυτό το κόσμο. :D



-petros
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Το ενδιαφέρον φίλε Πέτρο, θα είναι να δίνουμε οι υπόλοιποι το ηθικό δίδαγμα που καταλαβαίνουμε και μετά να μας λέει και τη γνώμη του ο παραθέτων την ιστορία, ώστε να μην μας προκαταλαμβάνει. Θα είναι πολύ σημαντικό να δούμε πώς εκλαμβάνει ο καθένας την ιστορία. Μπορεί να βγουν πράγματα που δεν τα φανταζόμαστε...

Για τη δεύτερη ιστορία της Isi, εγώ προσωπικά έβγαλα το εξής συμπέρασμα:

Οι άνθρωποι ψάχνουμε για την αλήθεια, όχι εκεί που αυτή βρίσκεται στην πραγματικότητα, αλλά εκεί που μας βολεύει, ή που μπορούν να κατανοήσουν το μυαλό ή οι αισθήσεις μας. Φυσικά, εκεί δεν πρόκειται να βρούμε τίποτε...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Συνεχίζω με μια ιστορία που είδα σε ένα επεισόδιο του Twilight Zone πριν από αρκετά χρόνια και μάλλον θα τη βρείτε πολύ εύκολη στην κατανόησή της:



Το κόκκινο κουμπί

Βλέπουμε ένα νιόπαντρο ζευγάρι πολύ ερωτευμένο που όμως του λείπει η οικονομική άνεση για να ολοκληρώσει την ευτυχία του. Μια μέρα χτυπά η πόρτα και ένας αλλόκοτος άντρας τους προσφέρει ένα κουτί που έχει επάνω ένα κόκκινο κουμπί.
-Αν πατήσετε αυτό το κουμπί, λέει ο άντρας, θα γίνετε πολύ πλούσιοι και κάποιος που δε γνωρίζετε θα χάσει τη ζωή του.
Ο άντρας φεύγει κι αφήνει πίσω του το ζευγάρι προβληματισμένο.
Μια ολόκληρη εβδομάδα παλεύουν με τη φτώχεια τους και την απόφαση να πατήσουν το κουμπί όταν η γυναίκα προτείνει να το πατήσουν!
-Έτσι κι αλλιώς αυτός που θα πεθάνει, δεν είναι κάποιος που ξέρουμε. Τι μας νοιάζει λοιπόν;
Ο άνδρας συμφωνεί και πατούν μαζί το κουμπί.

Την άλλη μέρα στο κατώφλι του σπιτιού τους εμφανίζεται ξανά ο αλλόκοτος άνδρας που ήρθε να πάρει πίσω το κουτί και να τους γεμίσει με πλούτη.

-Δεν θα χρειαστεί ποτέ ξανά να ανησυχήσετε για χρήματα. Δώστε μου τώρα το κουτί. Πρέπει να το παραδώσω σε κάποιον...που δε γνωρίζετε...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Αννουλα

Δραστήριο μέλος

Η Αννουλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 473 μηνύματα.
Για την δευτερη ιστορια εγβαλα το συμπερασμα πως οταν εχουμε ενα προβλημα δεν καταφερνουμε να το δεχτουμε και να το πολεμισουμε με θαρρος οσο και δυσκολο να ειναι αυτο αλλα καταφευγουμε σε αλλες λυσεις οι οποιες ειναι μη αποδοτικες ισα ισα για να δειξουμε οτι προσπαθησαμε,ενω κατα βαθος γνωριζουμε οτι ειμαστε ευθυνοφοβοι,και πως η λυση του προβληματος απαιτει προσπαθεια η οποια μπορει να μας κοστιζει..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Ένα βράδυ:

-Δάσκαλε τι έχασες να σε βοηθήσω?
-Έχασα το φυλακτό μου.
-Και που το έχασες Δάσκαλε?
-Έξω στον κήπο!
-Τότε γιατί το ψάχνεις μέσα στο δώματιό σου?
-Γιατί εδώ έχει περισσότερο φως.




Για τη δεύτερη ιστορία της Isi, εγώ προσωπικά έβγαλα το εξής συμπέρασμα:

Ο Παππούς έχει αρχίζει να τα παίζει, οπότε αν οι Μοναχοί γουστάρουν εκείνα τα οικοπεδάκια στο Ορεινό Θιβέτ, να τον πάνε στον συμβολαιογράφο τώρα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mania

Επιφανές μέλος

Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
λατρέυω τις ιστορίες οπότε πάρτε μια που αγαπώ πολλύ

Ένας φτωχός μεροκαματιάρης, μόλις γεννήθηκε το δεύτερο παιδί του, πάει στον Χότζα και του εκθέτει το πρόβλημά του και ζητάει λύση: Δε χωράει πλέον στο ένα και μοναδικό δωματιάκι όλη η οικογένεια.
- Κατσίκα έχεις; τον ρωτά ο Χότζας.
- Έχω, απαντά ο φτωχός.
- Βάλ' την κι αυτή στο δωμάτιο.
- Μα εδώ δε χωράμε οι τέσσερις.
- Κάνε αυτό που σου λέω.
Περνάνε οι μέρες, ξαναπάει ο φτωχός στο Χότζα.
Έκανα ό,τι μου είπες, αλλά η κατάσταση έγινε χειρότερη, του λέει.
- Γελάδα έχεις;
- Έχω.
- Βάλ' την κι αυτήν μέσα.
- Μα, είναι και η κατσίκα μέσα, δε χωράμε.
- Κάνε ό,τι σου λέω.
Περνά ο καιρός, ξανά στον Χότζα ο φτωχός.
- Είμαι απελπισμένος. Δεν μπορούμε ούτε να κουνηθούμε.
Για να μην τα πολυλογούμε, ο Χότζας τον συμβούλεψε να βάλει μέσα και το σκύλο. Κι αυτός ο διάλογος συνεχιζόταν, μέχρι που τελικά όλα τα κατοικίδια στριμώχτηκαν μέσα στο ένα δωμάτιο.
Πάει πια τρελαμένος ο φτωχός στο Χότζα.
- Όχι μόνο δε βελτιώθηκε η κατάσταση, αλλά τώρα πια κινδυνεύουμε έτσι που είμαστε ο ένας πάνω στον άλλο.
- Βγάλε έξω την κατσίκα, απαντά ο Χότζας.
Λίγες μέρες αργότερα, καθώς έκανε τη βόλτα του στο μαχαλά, ο Χότζας συναντά το φτωχό.
- Έκανες ό,τι σου είπα; Τι έγινε;
-Να σ' έχει ο Αλλάχ καλά. Μόλις έβγαλα την κατσίκα, ανασάναμε!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
Με λιγα λογια ... "απο τα χειριστα ...τα χειροτερα..."
Το κοινο..."υπαρχουν και χειροτερα"...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Idril

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Idril αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 41 ετών. Έχει γράψει 1,435 μηνύματα.
Ο ΙΠΠΟΤΗΣ ΦΕΡΔΙΝΑΝΔΟΣ (παλιό αλλα classic)

Ο ένδοξος ιππότης Φερδινάνδος, ο μέγας εξολοθρευτής των δράκων, είχε μια επικίνδυνη εμμονή: να χώσει το πρόσωπό του στα πλούσια στήθη της βασιλίσσης, αλλά ήξερε ότι για κάτι τέτοιο η ποινή είναι θάνατος.

Μια μέρα εξομολογήθηκε αυτό το μυστικό του στο σύντροφό του, τον Λεόντιο τον ιατρό, ο οποίος ήταν και ο αρχίατρος του βασιλιά. Ο Λεόντιος ο ιατρός, αφού σκέφτηκε, του είπε ότι βρήκε έναν τρόπο για να του ικανοποιήσει την επιθυμία του, αλλά όλη η ιστορία θα του κόστιζε 1.000 χρυσά νομίσματα.

Χωρίς δισταγμό, ο ιππότης Φερδινάνδος συμφώνησε με το ποσό.

Την επόμενη μέρα, ο Λεόντιος ο ιατρός παρασκεύασε μια φαγουρόσκονη και έριξε λίγη στο στηθόδεσμο της βασιλίσσης, όταν αυτή έκανε μπάνιο. Αμέσως μετά η βασίλισσα ντύθηκε και η φαγουρόσκονη άρχισε να ενεργεί. Όταν τον κάλεσαν στα ιδιαίτερα βασιλικά δωμάτια για να αντιμετωπίσει το περιστατικό, ο Λεόντιος ο ιατρός πληροφόρησε τον βασιλιά και τη βασίλισσα ότι μόνο ένα ειδικό σάλιο, αν εφαρμοστεί για τέσσερες ώρες, θα μπορούσε να θεραπεύσει αυτή τη φαγούρα. Και, σύμφωνα με τα τεστ, το μόνο κατάλληλο σάλιο, ως αντίδοτο, ήταν αυτό του ιππότη Φερδινάνδου, του μεγάλου εξολοθρευτή των δράκων.

Ο βασιλιάς αμέσως προσκάλεσε τον ιππότη Φερδινάνδο στο παλάτι. Ο Λεόντιος ο ιατρός έδωσε στον ιππότη το αντίδοτο της φαγουρόσκονης, το οποίο γρήγορα έβαλε στο στόμα του, και έτσι, για τις επόμενες τέσσερες ώρες, ο ιππότης εργαζόταν με ζήλο πάνω στα πλούσια και υπέροχα στήθη της βασίλισσας. Η φαγούρα πράγματι πέρασε, η βασίλισσα ανακουφίστηκε και ο ιππότης έφυγε ικανοποιημένος και τιμημένος σαν ήρωας.

Όταν ο ιππότης Φερδινάνδος επέστρεψε στο σπίτι του, βρήκε τον ιατρό Λεόντιο, ο οποίος απαίτησε την πληρωμή των 1.000 χρυσών νομισμάτων. Αλλά τώρα που η επιθυμία του είχε εκπληρωθεί, ο ιππότης Φερδινάνδος, επειδή γνώριζε ότι ο Λεόντιος ο ιατρός δεν θα μπορούσε ποτέ να αναφέρει την απάτη που κατασκεύασαν στο βασιλιά, τον έδιωξε χωρίς να του πληρώσει τίποτα.

Την άλλη μέρα ο Λεόντιος ο ιατρός έχυσε μια πολύ μεγάλη δόση φαγουρόσκονης στο εσώβρακον του βασιλιά. Ο βασιλιάς αμέσως εκάλεσε τον ιππότη Φερδινάνδο.

................................................

Ηθικόν δίδαγμα;

Να πληρώνεις τα χρέη σου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mania

Επιφανές μέλος

Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
Αυτήν την ιστορια την ακούω χρόνια τώρα σας την παραθέτω


Κάποτε ήταν κάποιος που γνώρησε μια κοπέλα, τρελλά ερωτευμένος και μαγεμένος απο εκείνη την ζητάει σε γάμο, οι φίλοι του του έλεγαν πώς δεν κάνει για εκείνον αλλα εκείνος δεν άκουγε κανέναν, όλοι έλεγαν πώς έχει προβλήματα σωμάτικά και πώς θα το μετανιώσει...

Τεσπά ο τύπος την παντρέυτηκε και ο έρωτας του ήταν απίστευτος, οι φίλοι του που τολμούσαν να πούν λέξη για την γυναίκα του ήταν στην λίστα των ανεπιθύμητων, τεσπά ΄τον πρωτο χρόνο εκεί που μηλούσαν λέει στην γυναίκα του
-αγάπη μου τι έπαθες;
-Τι έπαθα;
-Κουτσαίνεις χτύπησες κάπου;
Τον κοιτάζει με απορεία και του λέει:
-Αγάπη μου απο τότε που με γνωρησες κουτσαίνω, τι σε έπιασε;
το προσπερνάει και περνάει άλλος ένας χρόνος

Ξαυνικά εκεί που μηλούσαν της λέει:
Γυναίκα οταν μου μηλάς να με κοιτάς στα μάτια
-Μα σε κοιτάζω στα μάτια του λέει αποριμένη
-Μα ρε γυναίκα εσύ κοιτάς αλλου, αλληθόρησες;
-απο τότε που με γν΄'ωρησες έχω πρόβλημα με το μάτι μου

Μετά απο 3 χρ'όνια ξανα και ξανα και ξανά έβρησκε απο ένα πρόβλημα στην γυναίκα του...

Τη ιστορια αυτή την είπε ο πατέρας μου στον αδερφό μου όταν ήταν να παντρευτεί, ιθικό δίδαγμα δικό σας, έυκολο και απλό....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

T_Chameleon

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο T_Chameleon αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 397 μηνύματα.
Ήταν κάποτε ένας πρύτανης πανεπιστήμιου και πήγε στο Θιβέτ θέλοντας να μάθει τα μυστικά τον μονάχων .τελικά έφτασε και συνάντησε τον μέγα δάσκαλο και του είπε ο καθηγητής για τον λόγο που ήρθε ο μέγας δάσκαλος του πρόσφερε ένα τσάι και άρχισε να το γεμίζει σε λιγια ώρα το ποτήρι ξεχείλισε αλλά ο μέγας δάσκαλος συνέχιζε να το γεμίζει τότε ο πρύτανης του είπε φτάνει δεν βλέπεις πως ξεχείλισε? Και του απάντησε εσύ είσαι σαν το ποτήρι με το τσάι πως θέλεις να σου μάθω τα μυστικά μας όταν έρχεσαι ιδη γεμάτος από τον δικό σας κόσμο…και ο καθηγητής έφυγε χωρίς να πει τπτ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Bill

Επιφανές μέλος

Ο Bill αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Μια ιστοριούλα που μου άρεσε:

Eίναι γεμάτο το βάζο;

Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του με ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία.

Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο ρώτησε:
- Είναι γεμάτο το βάζο;

Και οι μαθητές απάντησαν:
- Ναι είναι γεμάτο.

Αυτός χαμογέλασε και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βότσαλα και άρχισε να γεμίζει το βάζο, το κούνησε λίγο και τα βότσαλα κύλησαν και γέμισαν τα κενά μεταξύ των πετρών.

Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:
- Είναι γεμάτο το βάζο;

Και οι μαθητές απάντησαν:
- Ναι είναι γεμάτο.

Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά μεταξύ των πετρών και των βότσαλων.

Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:
- Είναι γεμάτο το βάζο;

Οι μαθητές δίστασαν για λίγο, αλλά απάντησαν:
- Ναι είναι γεμάτο.

Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει πήρε από την χάρτινη κούτα δύο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλο το υπόλοιπο κενό του βάζου.

Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:
- Είναι γεμάτο το βάζο;

Οι μαθητές αυτή τη φορά γέλασαν και είπαν:
- Ναι, είναι γεμάτο.

Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αυτό αντιπροσωπεύει τη ζωή σας.

Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή σας, οικογένεια, ο σύντροφός σας, τα παιδιά σας, η υγεία σας, οι καλοί σας φίλοι. Είναι τόσο σημαντικά που ακόμα κι αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη.

Τα βότσαλα είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στη ζωή μας, όπως οι σπουδές, η δουλειά μας, το σπίτι μας, το αυτοκίνητό μας, τα στερεοφωνικά μας. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά της ζωής.

Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα τα πολύ μικρά της ζωής.

Αν βάλεις πρώτα άμμο στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος ούτε για τις πέτρες αλλά ούτε για τα βότσαλα. Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δεν θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Ξεχωρίστε ποια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας.

Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε τη σύντροφό σας, προσέξτε την υγεία σας, χαρείτε με τους φίλους σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι σας, το αυτοκίνητό σας, τα στερεοφωνικά σας. Όμως να φροντίσετε για τις πέτρες πρώτα. Ξεχωρίστε τις προτεραιότητες.

Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι. Ένας όμως ρώτησε:
- Καλά, η μπύρα τι αντιπροσωπεύει;

Ο καθηγητής γελώντας του απαντά:
- Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω. Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι, γιατί πρέπει να ξέρεις ότι ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΙΓΟΣ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΠΥΡΙΤΣΕΣ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Εξαιρετική η ιστορία του Bill, όμως όλα τα διδάγματα μας τα έχει δώσει ήδη, έτσι δεν έχω κάτι να σχολιάσω.

Επίσης μου αρέσουν οι ιστορίες του Χότζα, θα παραθέσω κι εγώ μερικές παρακάτω. Ευχαριστώ τη Μάνια που μου τις θύμισε. Θα πρέπει να έχουμε υπόψιν μας, ότι οι ιστορίες του Χότζα προέρχονται από τη Σουφική παράδοση και αποτελούν αποστάγματα σοφίας, μιας από τις σημαντικότερες εσωτερικές αδελφότητες της Πρόσω Ανατολής. Η ιστορία που μας παρέθεσε, έχει κι ένα ακόμη δίδαγμα, εκτός από αυτό που βρήκε η Νεράιδα: Η εξουσία έχει τον τρόπο να επιβάλει δυσάρεστα μέτρα, εκφοβίζοντας αρχικά μέσω της προπαγάνδας της ότι θα πάρει πολύ χειρότερα μέτρα και τελικά να παίρνει τα μέτρα που είχε αρχικά σκοπό, παρουσιάζοντάς τα όμως ως "υποχώρηση" από αυτά που δήθεν θα έπαιρνε. Ο θείος Γιόζεφ έχει γράψει γι' αυτήν την τεχνική. Ο Όργουελ περιγράφει κάτι παρόμοιο στο 1984. Οι ιστορίες του Χότζα, έχουν και στοιχεία "κυβερνητικής" και σχολιάζουν την εξουσία, όπως αυτή που θα παραθέσω παρακάτω...

Ήταν κάποτε ένας πρύτανης πανεπιστήμιου και πήγε στο Θιβέτ θέλοντας να μάθει τα μυστικά τον μονάχων .τελικά έφτασε και συνάντησε τον μέγα δάσκαλο και του είπε ο καθηγητής για τον λόγο που ήρθε ο μέγας δάσκαλος του πρόσφερε ένα τσάι και άρχισε να το γεμίζει σε λίγη ώρα το ποτήρι ξεχείλισε αλλά ο μέγας δάσκαλος συνέχιζε να το γεμίζει τότε ο πρύτανης του είπε φτάνει δεν βλέπεις πως ξεχείλισε? Και του απάντησε εσύ είσαι σαν το ποτήρι με το τσάι πως θέλεις να σου μάθω τα μυστικά μας όταν έρχεσαι ήδη γεμάτος από τον δικό σας κόσμο…και ο καθηγητής έφυγε χωρίς να πει τπτ

Πολύ ωραία ιστορία επίσης. Το δίδαγμα που παίρνω εγώ, είναι πως δεν μπορείς ν' αναζητείς τη Γνώση, όταν νομίζεις ήδη ότι γνωρίζεις. Ας θυμηθούμε το Σωκρατικό "Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα". Μόνο η αγνή καρδιά ενός παιδιού, ή ενός τρελού μπορεί να χωρέσει τη Γνώση, ακριβώς όπως ο Ιησούς είπε "Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτοίς εστί η Βασιλεία των Ουρανών" και "Αν δεν γίνετε σαν τα παιδιά, δεν σας ανήκει η Βασιλεία των Ουρανών". Στην αναζήτηση προσερχόμαστε με το μυαλό κενό και την καρδιά καθαρή. Το ποίημα του Άλιστερ Κρόουλυ "Αχυράνθρωποι" σχετίζεται με αυτά που προαναφέρω. Δεν είναι τυχαίο ότι ο "Επίσημος Τρελός του Ταξιδιού" των Ταρώ επέλεξε αυτήν την ιστορία για να μας πει κάτι. :P Σύντομα στις Ταρώ θα δημοσιευτεί ένα κείμενο περί των Διδασκάλων Ζεν...


Και η πρώτη δική μου ιστορία:

Ο Χότζας καθόταν ακίνητος στον ήλιο, με το πρόσωπό του καλυμμένο από μύγες, οι οποίες τον απομυζούσαν. Αυτός όμως καθόταν ατάραχος και τις ανεχόταν, χωρίς ν' αντιδρά καθόλου. Ξαφνικά, βγαίνει έξω η γυναίκα του και βλέπει την όλη κατάσταση. Παίρνει λοιπόν ένα πανί και διώχνει τις μύγες από το πρόσωπο του Χότζα. Αυτός έγινε έξω φρενών και άρχισε να τη βρίζει και να τη μαλώνει. "Μα γιατί άντρα μου με μαλώνεις, αφού έδιωξα τις μύγες που σου ρουφούσαν το αίμα", άρχισε αυτή να κλαίει. "Ανόητη, ανόητη", φώναζε ο Χότζας, "αυτές οι μύγες ήταν χορτάτες. Τώρα που τις έδιωξες θα έρθουν άλλες κι αυτή τη φορά θα είναι πεινασμένες"...

Αυτήν την ιστορία τη θυμάμαι κάθε φορά που έρχονται εκλογές, αυτός είναι και ο κύριος λόγος που δεν ψηφίζω. Αποτελεί σχόλιο για την εξουσία, έμμεσο βέβαια και συγκαλυμμένο...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
Ήταν κάποτε ένα δράκος. Ζούσε μοναχός σε χαμένες στα βουνά σπηλιές. Περνούσε τη μέρα του τριγυρνώντας από εδώ από εκεί.. αν και τον περισσότερο χρόνο καθόταν και συλλογιζότανε.
Τι να κάνει ένας φτερωτός δράκος σε αυτά τα μέρη; Γιατί δεν βρίσκει άλλους δράκους να συναντήσει ;
Μία ημέρα εκεί που καθόταν ήρεμα, ήρθε μία παιχνιδιάρα νεράιδα και άρχισε να του πειράζει τα αυτιά.

Ξαφνιάστηκε. Ήταν η πρώτη φορά που κάτι έμψυχο δεν φοβότανε μπροστά στην θέα του .
Γύρισε και την κοίταξε κατάματα ενώ αυτή συνέχιζε να του χαμογελάει.

- Δεν φοβάσαι μήπως σε καταπιώ ;
- Όχι.. είμαι πολύ μικρούλα για να χορτάσεις.
- Δεν φοβάσαι μήπως σε φυλακίσω για πάντα ;
- Όχι.. όποτε θέλω εξαφανίζομαι.
- Δεν φοβάσαι μήπως σε αγαπήσω ;

Η νεράιδα σάστισε. Γιατί ένας δράκος να αγαπήσει μία νεράιδα . Γιατί μία νεράιδα να μη φοβάται ένα δράκο.

(η νεράιδα συνέχισε..)
- Όχι... όλοι θέλουν κάποτε να αγαπήσουν και να αγαπηθούν.

Ο δράκος ένοιωσε ξαφνικά την επιθυμία να την αγκαλιάσει.. να την φιλήσει.

Άπλωσε τα χέρια του αλλά τα νύχια μπήκαν βαθειά στη σάρκα της .
Άνοιξε το στόμα του αλλά έβγαλε φωτιές και τα φτερά της νεράιδας κάηκαν.
Έβγαλε δάκρυα από τα μάτια του αλλά αυτά την έπνιξαν.

Η νεράιδα κάθισε και πέθανε στην αγκαλιά του.. ο δράκος ήταν και πάλι μόνος.

:hmm:....!???!!!!

Ηθικό δίδαγμα :

Δεν αρκεί να το θέλεις.. πρέπει και να μπορείς..

.. να αγαπήσεις τον άλλον.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top