Διεθνής Ημέρα Γυναικών και Κοριτσιών στην Επιστήμη 2022

[BeatrixKiddo]

Σήμερα Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου είναι η Διεθνής Ημέρα Γυναικών και Κοριτσιών στην Επιστήμη, η οποία καθιερώθηκε από τη Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. το 2015.
Έτσι, κάθε χρόνο τιμάται στις 11 Φεβρουαρίου η συγκεκριμένη Παγκόσμια Ημέρα με σκοπό να «επισημάνει πως η γεφύρωση του χάσματος των φύλων στην επιστήμη είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη της αειφόρου ανάπτυξης και την εκπλήρωση της υπόσχεσης της Ατζέντας του 2030, “να μην μείνει κανείς πίσω”>>
Εκτιμάται ότι λιγότερο από το 30% του ερευνητικού προσωπικού παγκοσμίως είναι γυναίκες, ενώ σύμφωνα με στοιχεία που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα από την Unsesco από το 2014 ως και το 2016 η συμμετοχή των γυναικών στα πεδία STEM (Science, Technology, Engineering, Mechanics) ήταν ιδιαιτέρως χαμηλή.
Στόχος της Διεθνούς Ημέρας Γυναικών και Κοριτσιών στην Επιστήμη 2022 είναι να αναγνωριστεί ο ρόλος των γυναικών και των κοριτσιών στις θετικές επιστήμες, τις επιστήμες υγείας και την μηχανική, όπου συχνά υποτιμούνται λόγω προγενέστερων προκαλήψεων που λανθασμένα έχουν επικρατήσει. Μάλιστα, σκοπός για φέτος δεν είναι απλώς να αναγνωριστεί ο ευεργετικός τους ρόλος στην επιστήμη, αλλά και ο ρόλος τους ως φορείς στην αλλαγή δίνοντας μάλιστα έμφαση στον 6ο στόχο βιώσιμης ανάπτυξης του Ο.Η.Ε. (Clean Water and Sanitation). Έτσι, η έβδομη κατά σειρά Διεθνής Ημέρα Γυναικών και Κοριτσιών στην Επιστήμη θα έχει το εξής θέμα »Equity, Diversity, and Inclusion: Water Unites Us».
Πηγή: https://www.neolaia.gr/2022/02/11/gynaikes-dieprespsan-xoro-epistimon/?amp

 

[giannhs2001]

Μια ζωή τα ίδια, λόγια, λόγια, λόγια άιντε και καμιά διεθνή ημέρα για να συγκινήσουμε και κανέναν και από πράξη τίποτα. Κλασικός ΟΗΕ. Θα είχε εξαλείψει άλλως τε την ανεργία και την φτώχεια στα πρώτα 15 έτη της νέας χιλιετίας....

Η ανισότητα και στην επιστήμη δεν θα σκοτωθεί με μεγάλα λόγια και διεθνείς ημέρες αλλά με παιδεία που θα εξαλείφει ανάλογες νοοτροπίες που προκαλούν το πρόβλημα και αυστηρές πράξεις ( όπου πράξεις εννοούμε νομοθεσίες, προωθήσεις κλπ )

 

[charitos]

Aν και πέρασε η 11η Φεβρουαρίου, αξίζει να αναφερθεί η (κλασική) περίπτωση της Sophie Germain (1776 - 1831).

Ασχολούμενη με τα μαθηματικά, βίωσε την άρνηση τόσο στο οικογενειακό της περιβάλλον όσο και στην κοινωνία.
Λέγεται ότι την ενέπνευσε μια ιστορική αναφορά στο θάνατο του Αρχιμήδη και σκέφτηκε ότι αν η γεωμετρία προκαλεί τέτοια συγκίνηση, τότε ήταν άξια μελέτης. Σχεδόν σε ολόκληρη τη ζωή της εργάστηκε απομονωμένη. Η βιογραφία αναφέρει ότι ο πατέρας της, της στερούσε το φως και τη θέρμανση ώστε να μη διαβάζει τις νύχτες. Στην «Ecole Polytechnique» δεν μπορούσε να φοιτήσει, καθότι γυναίκα, ωστόσο ευτυχώς για εκείνη και τα μαθηματικά, οι σημειώσεις και τα συγγράμματα της σχολής ήταν προσβάσιμα σε όλους. Επίσης ήταν εφικτή η εκπαίδευση μέσω αλληλογραφίας, έτσι η Germain ξεκίνησε να συνομιλεί με καθηγητές στους οποίους όμως παρουσιαζόταν ως άνδρας με το όνομα Monsieur August Le Blanc ώστε «να μην γελοιοποιηθεί» όπως εξήγησε αργότερα στον Gauss.

Ο Lagrange με τον οποίο επίσης αλληλογραφούσε, της ζήτησε να συναντηθούν και εκείνη, μη έχοντας άλλη επιλογή, του αποκάλυψε ότι είναι γυναίκα. Ο Lagrange δεν διέθετε τα σχετικά συμπλέγματα και έγινε μέντοράς της. Όταν αποκάλυψε την πραγματική της ταυτότητα στον Gauss, εκείνος της έγραψε:
«Πώς μπορώ να περιγράψω την έκπληξη και το θαυμασμό μου, όταν ο αγαπητός αποστολέας Le Blanc μεταμορφώνεται σ' αυτό το διάσημο πρόσωπο μιας γυναίκας που μάλιστα λόγω φύλου και προκαταλήψεων συναντά απείρως περισσότερα εμπόδια στο να σπουδάσει κι απείρως περισσότερες δυσκολίες να εξοικειωθεί με τα τόσο πολύπλοκα θέματα των μαθηματικών. Κι όχι μόνον τα ξεπερνά και τα δυο, αλλά υπερβαίνει και πάνω απ' αυτά εισχωρώντας στα κρυμμένα τους μυστικά! Έμπλεος θαυμασμού σας δηλώνω πως χωρίς αμφιβολία έχετε το πιο ευγενές θάρρος, εξαιρετικότατο ταλέντο κι αρκετά ανώτερη ευφυία.»

Η περίπτωσή της (και πάρα πολλές άλλες) αποτελεί ένα σοβαρό δίδαγμα ώστε να σταματήσει η ανθρωπότητα να βάζει τρικλοποδιά στον εαυτό της.

 

[glayki]

https://www.mixanitouxronou.gr/fainomeno-matilnta-pos-aposiopithike-simantiko-ergo-gynaikon-epistimonon-pros-ofelos-andron-synadelfon-toys-paradeigmata/

 

[Πουπουλίνα]

Maud Le Rest: «Η ιατρική μισογυνική βία δεν μπορεί να αγνοείται πια» | LiFO

Η Γαλλίδα δημοσιογράφος και συν-συγγραφέας της εκτεταμένης έρευνας για το πώς η ιατρική πολύ συχνά περιφρονεί τη γυναικεία συμπτωματολογία, με ολέθριες συνέπειες για τη ζωή και την υγεία εκατομμυρίων γυναικών, μιλά στη LiFO για το βιβλίο «Les patientes d'Hippocrate» που συνυπογράφει με την Eva...

www.lifo.gr

Ειναι η σύγχρονη ιατρική προκατειλημμένη απέναντι στις γυναίκες; Παίζει ρόλο το φύλο σε μια ιατρική εξέταση; Υπάρχει σεξισμός στην αξιολόγηση των συμπτωμάτων και πώς μια τέτοια συμπεριφορά μπορεί να έχει συνέπειες στην ποιότητα ζωής μιας γυναίκας ή να σημάνει ακόμα και το φυσικό της τέλος;

Στατιστικές τόσο από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ όσο και από την Ασία αποκαλύπτουν κάτι που πολλές φορές πέρασε από το μυαλό μας σε κάποια αίθουσα αναμονής ιατρείου ή νοσοκομείου, και κάθε φορά που ακούσαμε από τα χείλη του/της γιατρού μας «έλα, δεν είναι τίποτα, είσαι απλώς γκρινιάρα»: ότι σε όλον τον κόσμο τα συμπτώματα, οι ενοχλήσεις, τα παράπονα για μια συγκεκριμένη ιατρική κατάσταση αγνοούνται πολύ συχνά, όταν προέρχονται από γυναίκες, με ολέθριες επιπτώσεις για την υγεία και τη ζωή τους.

Αυτό το φαινόμενο της έμφυλης προκατάληψης στο ιατρικό πεδίο ερεύνησαν με συνέπεια και ντοκουμέντα οι Γαλλίδες δημοσιογράφοι Maud Le Rest και Eva Tapiero. Το «Les patientes d'Hippocrate - Quand la médecine maltraite les femmes» («Οι γυναίκες ασθενείς του Ιπποκράτη – Όταν η ιατρική κακοποιεί τις γυναίκες») είναι ένα βιβλίο γεμάτο από μαρτυρίες, παραδείγματα, στατιστικά στοιχεία που αφορούν τόσο τη μαιευτική βία και την εν γένει περιφρονητική προσέγγιση του γυναικείου φύλου από ένα μεγάλο μέρος της σύγχρονης ιατρικής.

Σημάδια καρδιοπαθειών που αγνοήθηκαν, συμπτώματα διαφόρων γυναικολογικών καρκίνων που δεν τους δόθηκε η δέουσα σημασία, ιατρικές πρακτικές που εν έτει 2023 εξακολουθούν να εφαρμόζονται μόνο σε γυναίκες, όλα χώρεσαν σ’ αυτή την ενδιαφέρουσα δημοσιογραφική έρευνα, για την οποία η μία εκ των συγγραφέων μίλησε στη LiFO.

Όσον αφορά την παρακολούθηση της εγκυμοσύνης ή του τοκετού, το 6% των γυναικών δηλώνει «καθόλου» ή «σχεδόν καθόλου» ικανοποιημένο. Μία στις πέντε γυναίκες έχει πέσει θύμα γυναικολογικής και μαιευτικής βίας. Το 6% των γυναικών έχει υποστεί λεκτική βία. Σχεδόν το 3% έχει βιώσει σωματική βία. Κατά τη γνώμη μου, τα ποσοστά αυτά είναι πολύ υποτιμημένα λόγω των κοινωνικών ταμπού.
— Πώς γεννήθηκε η ιδέα γι’ αυτή την έρευνα; Είχατε κάποιο προσωπικό περιστατικό, είτε εσείς είτε η συν-συγγραφέας του βιβλίου, που σας έβαλε στη διαδικασία να συλλέξετε περιστατικά συμπτωμάτων γυναικών που αγνοήθηκαν με ολέθριες συνέπειες ή ήταν μια γενική παρατήρηση πάνω στο φαινόμενο;
Η Εva κι εγώ γνωριστήκαμε όταν δουλεύαμε στα γραφεία του CNN στο Παρίσι. Γίναμε φίλες πολύ γρήγορα και συνειδητοποιήσαμε πως μοιραζόμαστε πολλούς κοινούς αγώνες, μεταξύ των οποίων και ο αγώνας κατά της έμφυλης βίας στην Ιατρική. Στη συνέχεια εργάστηκα για δύο χρόνια σε μια εξειδικευμένη συντακτική ομάδα για θέματα υγείας, εστιάζοντας ειδικότερα στα θέματα της υγείας των γυναικών και της βίας που τους ασκείται.

Η Εva κι εγώ παραμείναμε φίλες σκοπό να συνεργαστούμε σε ένα κοινό πρότζεκτ. Μετά από ώρες brainstorming αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με το φαινόμενο της μισογυνικής βίας στον χώρο της υγείας. Δεν υπήρξε, λοιπόν, κάποιο συγκεκριμένο γεγονός που μας ώθησε σε αυτό, παρά ένα ευρύτερο αίσθημα αγανάκτησης.
Ποιο ήταν, κατά την άποψή σας, το πιο σοκαριστικό εύρημα αυτής της έρευνας; Παρακολουθώντας κάποιες συνεντεύξεις σας, άκουσα, μεταξύ άλλων, τις αναφορές σας στις καρδιοπάθειες και στον τρόπο που αυτές αντιμετωπίζονται από τους γιατρούς όταν οι ασθενείς είναι γυναίκες.
Για μένα ήταν η έκταση της μαιευτικής βίας: τα χτυπήματα, οι προσβολές, ο πόνος, η οδύνη, η «παιδικοποίηση», ο εξευτελισμός, το μακροχρόνιο τραύμα… Συνειδητοποίησα ότι τελικά οι περισσότεροι τοκετοί είναι στην πραγματικότητα τραυματικοί, ακόμη και αν το γεγονός αυτό δεν γίνεται εύκολα αποδεκτό και οι περισσότερες γυναίκες που γεννούν προτιμούν να λένε πως «όλα πήγαν καλά».

Σχετικά με την καρδιακή προσβολή, συνειδητοποίησα μέσα από εκτεταμένη έρευνα ότι εμείς οι γυναίκες κινδυνεύουμε πολύ περισσότερο από αυτή την πάθηση. Ο κίνδυνος είναι ακόμα μεγαλύτερος για τις ανύπαντρες γυναίκες, τις λεσβίες ή τις γυναίκες που ζουν μόνες: η παρουσία ενός άντρα στο πλευρό μιας γυναίκας που παθαίνει έμφραγμα συμβάλλει στη σοβαρότερη αντιμετώπιση και επομένως στην καλύτερη φροντίδα της ασθενούς. Ο άντρας, μάρτυρας του περιστατικού, αποτελεί «εγγύηση» σοβαρότητας.

— Θεωρείτε ότι στη συνθήκη που περιγράφετε –και είναι παγκόσμια– παίζει ρόλο το φύλο του γιατρού; Έχετε κάποιες ενδείξεις ότι οι γυναίκες γιατροί έχουν καλύτερα αντανακλαστικά ή ότι και αυτές –λόγω των πατριαρχικών αντιλήψεων– υιοθετούν μια ανδρική προσέγγιση στη διαχείριση των γυναικών ασθενών;
Οι γυναίκες γιατροί δεν δείχνουν περισσότερη ενσυναίσθηση ούτε είναι πιο ευαισθητοποιημένες σε θέματα μισογυνικής βίας από τους άνδρες συναδέλφους τους. Οι λόγοι είναι πολλοί:

• παρακολουθούν τα ίδια μαθήματα κατά τη διάρκεια των σπουδών τους και παρουσιάζουν τα ίδια μαθησιακά κενά σε θέματα που σχετίζονται με την υγεία των γυναικών.

• εάν θέλουν να τις σέβονται δεν πρέπει να «προκαλούν» και ορισμένες από αυτές ενστερνίζονται ανδρικές συμπεριφορές έτσι ώστε να συμμορφώνονται στα πρότυπα που επικρατούν.

• ορισμένες γυναίκες γιατροί, ιδίως γυναικολόγοι, χρησιμοποιούν το εξής επιχείρημα: «Είμαι κι εγώ γυναίκα, οπότε γνωρίζω αυτόν τον πόνο και θεωρώ ότι το παρακάνετε».

Σε ό,τι αφορά τη μαιευτική βία στη Γαλλία υπάρχουν δημοσιευμένα στοιχεία ή ποσοστά; Επίσης, σε μια συνέντευξή σας άκουσα να μιλάτε για τη «βελονιά του συζύγου» (husbandstitch). Εφαρμόζεται ακόμη αυτή η κακοποιητική προς τις γυναίκες πρακτική;
Σύμφωνα με το Ανώτατο Συμβούλιο για την Ισότητα μεταξύ Γυναικών και Ανδρών στη Γαλλία, ένας στους πέντε τοκετούς καταλήγει σε επισιοτομή (σ.σ. πρόκειται για ένα μικρού μήκους τεχνητό τραύμα, μεταξύ κόλπου και πρωκτού, που μπορεί να γίνει λίγο πριν από την έξοδο του μωρού από το γεννητικό κανάλι και αφορά το περίνεο. Το ράμμα ή αλλιώς «η βελονιά του συζύγου» γίνεται για να εξασφαλιστεί ότι από τη μικρή χαλάρωση που προκαλείται στην περιοχή λόγω τοκετού δεν θα χάσει ο σύντροφος της γυναίκας την απόλαυση της σεξουαλικής επαφής μαζί της μετά τον τοκετό).

Επίσης, μία στις δυο γυναίκες «καταγγέλλει την έλλειψη ή την παντελή απουσία εξήγησης του λόγου της επισιοτομής». Το ποσοστό της κυμαίνεται ανάλογα με το μαιευτήριο από 0,3% έως 45%.

Όσον αφορά την παρακολούθηση της εγκυμοσύνης ή του τοκετού, το 6% των γυναικών δηλώνει «καθόλου» ή «σχεδόν καθόλου» ικανοποιημένο. Μία στις πέντε γυναίκες έχει πέσει θύμα γυναικολογικής και μαιευτικής βίας. Το 6% των γυναικών έχει υποστεί λεκτική βία. Σχεδόν το 3% έχει βιώσει σωματική βία.

Κατά τη γνώμη μου, τα ποσοστά αυτά είναι πολύ υποτιμημένα λόγω των κοινωνικών ταμπού. Επιπλέον, οι γυναίκες που τολμούν να μιλήσουν προέρχονται συνήθως από εύπορες τάξεις και είναι μορφωμένες. Δεν έχουν όλοι την πολυτέλεια της έκφρασης.

Όσο για τη «βελονιά του συζύγου», έχουμε αφιερώσει ένα κεφάλαιο αποκλειστικά σε αυτό. Δεν έχουμε ακριβή στοιχεία για την πρακτική αυτή και φυσικά οι περισσότεροι γιατροί αρνούνται την ύπαρξή της. Ωστόσο, το βιβλίο μας αποτελεί απόδειξη ότι αυτή εξακολουθεί να εφαρμόζεται στη Γαλλία.

Σχετικά με το θέμα αυτό, ο πρόεδρος του μεγαλύτερου συλλόγου γυναικολόγων και μαιευτήρων (Syngof) ανέφερε τα εξής: «Η χειρουργική αποτελεί ταυτόχρονα και τέχνη, μπορούμε να υποθέσουμε ότι μερικοί γιατροί θεώρησαν πως, προσαρμόζοντας ελαφρά την τεχνική των ραμμάτων, θα βελτίωναν λίγο τη σεξουαλικότητα της γυναίκας, οπότε το γεγονός αυτό δεν μας σοκάρει». Σχετικά με τη γυναικολογική και μαιευτική βία γενικότερα, δήλωσε: «Έχω μείνει άναυδος με τις αναφορές κακοποίησης των γυναικών. Για μένα πρόκειται είτε για προϊόν της φαντασίας μερικών είτε για μεμονωμένα περιστατικά άνευ σημασίας».

Maud Le Rest, Eva Tapiero, «Les patientes d'Hippocrate - Quand la médecine maltraite les femmes»
— Πιστεύετε ότι το 4ο κύμα φεμινισμού μπορεί να αλλάξει την υπάρχουσα κατάσταση ή, έστω, να αφυπνίσει τις ασθενείς αναφορικά με τον τρόπο που αντιμετωπίζονται και εν τέλει να απαιτήσουν καλύτερες ιατρικές υπηρεσίες;
Ναι και όχι. Το παρατηρώ γύρω μου: είμαι κοντά στα 30 και οι φίλες μου που είναι 22, 23 ετών είναι πιο ενημερωμένες γι' αυτά τα θέματα απ’ ό,τι ήμουν εγώ στην ηλικία τους. Ταυτόχρονα, νέες φεμινιστικές ομάδες που ασχολούνται με αυτά τα ζητήματα κάνουν την εμφάνισή τους. Ωστόσο, πρόσφατα συνομίλησα με 19χρονους φοιτητές δημοσιογραφίας που μου φάνηκαν, ως επί το πλείστον, πολύ οπισθοδρομικοί στο θέμα αυτό.

Επιπλέον, αρκεί να συζητήσει κανείς το θέμα της βίας κατά των γυναικών από γιατρούς, με γιατρούς, για να συνειδητοποιήσει ότι η συντριπτική πλειονότητά τους στην καλύτερη περίπτωση το υποβαθμίζει ή στη χειρότερη τα αρνείται, και αυτό ανεξαρτήτως ηλικιακής ομάδας.

— Είχατε κάποια πληροφορία ή feedback από γιατρούς, ανεξαρτήτως φύλου, που κατά τη γνώμη σας θα μπορούσε να επηρεάσει θετικά τον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι γυναίκες από το σύστημα υγείας;
Η ανταπόκριση ήταν πολύ μικρή. Οι περισσότεροι άνθρωποι που ενδιαφέρθηκαν για το βιβλίο μας είναι γυναίκες μεταξύ 20 και 35 ετών, που δηλώνουν φεμινίστριες. Ο στόχος μας ήταν να αγγίξουμε κι άλλες κοινωνικές ομάδες. Ωστόσο, αρκετοί γιατροί ανταποκρίθηκαν εντυπωσιακά: μία γυναικολόγος, αρκετοί παθολόγοι, ένας ψυχίατρος… Δεν χάνουμε την ελπίδα μας!

*Η Maud Le Rest είναι μία από τις βασικές ομιλήτριες στην Παγκόσμια Ημέρα Αγώνων για τα Δικαιώματα της Γυναίκας (8/3), στο Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδας, που για φέτος έχει προγραμματίσει masterclasses και σειρά ομιλιών. Αναλυτικά ΕΔΩ

 

[Wonderful]

10 σπουδαίες επιστημόνισσες που άλλαξαν τον κόσμο - ΤΟ ΒΗΜΑ

Ένα αφιέρωμα στις γυναίκες επιστήμονες που διαμόρφωσαν τον κόσμο, με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα για τις Γυναίκες και τα Κορίτσια στην Επιστήμη. Οι ιστορίες τους.

www.tovima.gr

 

[Kate1914]

10 σπουδαίες επιστημόνισσες που άλλαξαν τον κόσμο - ΤΟ ΒΗΜΑ

Ένα αφιέρωμα στις γυναίκες επιστήμονες που διαμόρφωσαν τον κόσμο, με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα για τις Γυναίκες και τα Κορίτσια στην Επιστήμη. Οι ιστορίες τους.

www.tovima.gr

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο! Δείχνει και τις δυσκολίες αλλά και τα κατορθώματα των γυναικών μέσα στην επιστήμη. Πολύ ωραίο!