Εγωισμός και περηφάνια

[Νωεύς]

-Κατά τον Γκουρτζίεφ, όταν το Εγώ τρέπεται σε κατάσταση εγωισμού, είναι σαν ένα κομμάτι σίδηρου, σε κατάσταση ρινισμάτων, γύρω από έναν μαγνήτη.
-Ειδικά στην εποχή μας, χαρακτηριστικοί φορείς εγωισμού αποτελούν τα ¨τομάρια¨(γκόλντενς μπόυς) στα οποία αποδίδει το "Σύστημα", τη διανυόμενη "Κρίση". Σχετικά η λαϊκή θυμοσοφία, του έχει για συνώνυμο, τον "τομαρισμό"...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

υπάρχει ο καλός και ο κακός εγωισμός..
ο κακός εγωισμός ίσως να κατηλήγει σε ναρκισσισμό, ατομικισμό τ'ύπου- είμαι εγώ και κανείς άλλος-

ο καλός εγωισμός ίσως να μοιάζει με την αξιοπρέπεια, φέρει τον σεβασμό, ορίζει όρια, σε μεταμορφώνει σε αξιοθαύμαστο άνθρωπο..
είναι όμορφο να σε θαυμάζουν

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Η κυρια εννοια του "εγωισμος" ειναι αρνητικη, και οντως η οποια θετικη εχει αλλες λεξεις οπως αξιοπρεπεια,αυτοσεβασμος,υπερηφανεια κλπ.

Νομιζω αυτη ειναι η σωστη χρηση της λεξεως και μας βγαζει απο μπερδεμετα.

Γενικά στη ζωή ειμαι εναντια στον εγωισμο, και υπερ της αξιοπρεπειας αλλα και της ταπεινοτητας. Η οποια συχνα λανθασμενα παρεξηγειται ως ελλατωμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

Η κυρια εννοια του "εγωισμος" ειναι αρνητικη, και οντως η οποια θετικη εχει αλλες λεξεις οπως αξιοπρεπεια,αυτοσεβασμος,υπερηφανεια κλπ.

Νομιζω αυτη ειναι η σωστη χρηση της λεξεως και μας βγαζει απο μπερδεμετα.

Γενικά στη ζωή ειμαι εναντια στον εγωισμο, και υπερ της αξιοπρεπειας αλλα και της ταπεινοτητας. Η οποια συχνα λανθασμενα παρεξηγειται ως ελλατωμα.

Θα έλεγα πως έχουμε σύμπτωση απόψεων, αν μου διευκρίνιζες το τι εννοείς ως υπερηφάνεια. Με μπερδεύει, ξέρεις, εκείνο με την ταπεινότητα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Μπορει καποιος να ειναι υπερηφανος για κατι που εκανε, αλλά με μετρο χωρις να παιρνουν τα μυαλα του αερα, και να καβαλαει το καλαμι που λεμε. Πχ να εβαλε ενα στοχο και να τον πετυχε. Να βοηθησε καποιους στην ευτυχια τους.
Αλλά η υπερηφανεια για λαθος λογο ή σε υπερβολικο βαθμο, ερχεται σε συγκρουση με την ταπεινοτητα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Phalanx]

.... μα θα πει κάποιος τα πιο υποσχόμενα συναισθήματα είναι καταστάσεις του Εγώ. Όταν πονάς , ευτυχείς, αγαπάς, μελαγχολείς όλα είναι ανάμεσα σε εσένα και τον εαυτό σου. Ψυχικές αυτοικανοποιήσεις είναι που έχουν αφορμές εξωτερικά αίτια αλλα με προορισμό πάντα να επιβραδύνουν όταν τα αισθανθείς και να σβήσουν μετά μέσα σου. Πως λοιπόν θα τα ζήσεις με τον τρόπο και την ένταση που θες ... και πως θα προετοιμάσεις το κατάλληλο έδαφος γι'αυτά αν δεν ασχοληθείς με ζήλο με το Εγώ σου απο πριν. Και πόσο ψεύτης είσαι όταν προσποιήσε οτι θες να μείνεις μόνος σου για να τα σκεφτείς όλα όταν στην ουσία θες να το απολαύσεις σε ένα μέρος που κανείς άλλος δεν μπαίνει.

Ξέχασε το εγώ σου και τα ξεχνάς όλα. Εκπλήρωσε τα καθηκοντά σου προς τον εαυτό σου και θα νοιώσεις μια απέραντη ικανοποίηση. Αν δεν το κάνεις με κάλυψη και σε καταλάβουν ότι εθίστηκες ... κερδισες τον τίτλο σου εγωιστή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Boom]

Πολλές φορές χαρακτηρίζουμε τον εγωισμό ως κακό χαρακτηριστικό του ανθρώπου.
Χωρίς εγωισμό όμως δεν κάνουμε τίποτα στην ζωή μας.
Τελικά τι είναι ο εγωισμός κακός η καλός?
Όταν υπάρχει πρέπει απλά να προσέχουμε να μην ξεπερνάμε το όριο?
κ αν ναι? ποιο είναι αυτό το όριο για τον καθένα?

Όπως ελεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ''παν μέτρον άριστον''
Άν δεν είχαμε καθόλου εγωισμό, δεν θα μπορούσαμε να επιτύχουμε κάποια πράγματα και να ανταπεξέλθουμε σε κάποιες περιστάσεις.
Από την άλλη αν είχαμε υπερβολικό εγωισμό θα γινόμασταν πεισματάρηδες με συνέπεια να καταστρέψουμε πολλά πράγματα (πχ φιλική/ερωτική σχέση)

Άρα το μέτρο είναι απαραίτητο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

ενας θανατος αργος,
Σʼ ένα ποτηρι νερο
δηλητηριο πικρο
ενας άλλος εαυτος
ενοχος και μισητος
της αγαπης μας εχθρος
ενας μαυρος πυρετος
σʼ ένα αρρωστο κορμι
μια αναξια πληρωμη
ενας αγριος θυμος
σε μια νυχτα θλιβερη
αναστρη και παγερη


Υπαρχει ομως και αυτό

Σέβομαι τον εαυτό μου
και πολύ τον εκτιμώ
δεν το σκύβω το κεφάλι
μα σχολιάζουνε οι άλλοι,
έχω λεν εγωισμό
δεν με νοιάζει για τους άλλους
ό,τι θέλουνε ας πουν
όσο κι αν περνούν οι χρόνοι
μόνο οι δικοί μου ώμοι
το κεφάλι μου κρατούν


Σχολια δικά μου
Ο εγωισμος ειναι πραγματικη απειλη του ανθρωπου (περισσοτερο κι απο μια αρρωστια, απο εναν θανατο, απο εναν σεισμο), αρρωστια. Εχθρος με κλαδια (φιλαυτια, επαρση, προβολη) Οσα λεει ενας εγωιστης ειναι παραλογα και προκλητικα. Τι να τους κανεις τετοιους εχθρους? Σε βαζουν σε κινδυνο, παρα σε προστατευουν. Πρεπει να τους σκοτωσεις πριν αυτοι να προλαβουν.
Ο εγωισμος εχει αρνητικη σημασια. Τα αντιθετά του ειναι η αξιοπρεπεια, που θεωρείται αρετή.
Οσοι 'εχουν φανεί εγωιστές (εχουν παρει τα των αλλων, εχουν κατακρινει χωρις κανενα δικαιωμα, εχουν πατησει αλλους για να προβληθουν) συντομα ερχεται το πληρωμα του χρονου και η φυση εκδικειται.
Κατα τη γνωμη μου θα πω και κατι επιπροσθετο μιας κι εχει αναφερθει ο ορος αξιοπρεπεια.
Η αξιοπρεπεια δεν απεχει και πολυ απο την ξεφτιλα.
Πολλοι οσοι θεωρουν εαυτους αξιοπρεπεις τελικα τεινουν προς το να το ευτελιζουν περισσοτερο απ οσο θα επρεπε. Ισχυει και το αντιθετο.

Σημασια εχει ο εαυτος πως αισθανεται για ολα αυτα. Οσα θεωρουνται κατακριτεα για κεινον, αξιζει να διορθωθουν.

Λενε '' να εισαι καλος με τους ανθρωπους ανεβαινοντας, γιατι θα τους χρειαστεις κατεβαινοντας''.


Δείτε αυτό
"Ούτε ο ίδιος ο Θεός δεν μπορεί να βυθίσει αυτό το πλοίο", απάντησε ο αξιωματικός του Τιτανικού σε μια κυρία που θαύμαζε το ολοκαίνουριο υπερωκεάνιο, όταν τον ρώτησε αν ήταν πραγματικά αβύθιστο! Κι όμως.... χρειάστηκε μόνον ένα παγόβουνο να συρθεί για λίγο επάνω στη ράχη του, για να διαψευσθούν εύκολα αλλά και τραγικά όλοι και όλα γύρω από το μεγαλύτερο και πολυτελέστατο υπερωκεάνιο της εποχής του. Ο ίδιος ο ναύαρχος-σχεδιαστής του Τιτανικού Τόμας Άντριους χάθηκε μαζί με το δημιούργημά του στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού. Ξαφνικά ακούστηκε ένας παράξενος θόρυβος, σαν κάποιος να έσυρε ένα γιγαντιαίο δάχτυλο στα πλευρά του πλοίου. Δεν ήταν παρά ένα παγόβουνο από τα πολλά που έπλεαν στην περιοχή και που ο πλοίαρχος του Τιτανικού το αγνόησε... Η υπεροψία, ο εγωισμός μαζί με την ανοησία είναι βέβαιο ότι σκοτώνουν... Ήδη ετοιμαζόταν ο υγρός τάφος τους... Μερικοί επιβάτες άφησαν τη διασκέδασή τους, τα χαρτιά που έπαιζαν στα σαλόνια και βγήκαν να δουν. Ο σκοτεινός όγκος του παγόβουνου απομακρυνόταν στο βάθος και το πλοίο συνέχιζε το ταξίδι του υπερήφανο, μεγαλόπρεπο... Ήταν 11.40 μ.μ. της 14ης Απριλίου του 1912. Η ανθρωπότητα ετοιμαζόταν για τον Αʼ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο πλοίαρχος και μερικοί αξιωματικοί του κατέβηκαν αμέσως στο κύτος του σκάφους. Το ρήγμα που άνοιξε είχε μήκος σχεδόν 90 μέτρων. Αμέσως τα νερά της παγωμένης θάλασσας όρμηξαν στα αμπάρια και τα πλημμύρισαν. Πέντε από τα στεγανά αμπάρια του Τιτανικού γέμισαν γρήγορα νερά. Αν είχαν πλημμυρίσει μόνο τα τέσσερα, ο Τιτανικός θα έφτανε στη Ν. Υόρκη... Ακολούθησαν σκηνές τραγικές αλλοφροσύνης. Στις 12.05 μεσάνυχτα ο πλοίαρχος διατάζει να εγκαταλειφθεί το σκάφος... Στις 12.15 φεύγει το πρώτο SOS... Στις 12.45 οι πρώτες 20 βάρκες κατεβαίνουν στη θάλασσα... Από τους 2.220 επιβάτες επέζησαν μόνον οι 713... Στις 2.20 τα χαράματα την επόμενη μέρα οι 46.328 τόνοι του Τιτανικού χάθηκαν κάτω από την παγωμένη και ήρεμη θάλασσα του Βόρειου Ατλαντικού...

Ούτε τρικυμία, ούτε θύελλα, ούτε απρόβλεπτη θαλασσοταραχή... Μόνον ο ανόητος εγωισμός. "Αυτό το πλοίο ούτε ο ίδιος ο Θεός δεν μπορεί να το βυθίσει..." Ο αβύθιστος Τιτανικός κείτεται νικημένος, στην υγρή αγκαλιά του Ατλαντικού, για να μας θυμίζει κάτι πολύ χρήσιμο για τον καθένα μας: "Ο εγωισμός είναι ίσως η φονικότερη αρρώστια".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[A_myrto]

πιστεύω ότι ο εγωισμός είναι και κάλος και κακός,εξαρτάται κατά την άποψη μου από τον τρόπο με τον οποίο ο καθένας τον διαχειρίζεται.
ο υπερβολικός εγωισμός ίσως οδηγήσει σε ναρκισσιστική-αλαζονική-εγωκεντρική συμπεριφορα,απ'την άλλη όμως ο εγωισμός "παράγει" πείσμα,αυτοεκτίμηση,αυτοπεποίθηση,αξιοπρέπεια,αποφασιστηκότητα.
σαν όλα τα άλλα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα μας και ο εγωισμός δεν μπορεί να χαρακτηριστεί γενικά και καθολικά καλός ή κακός

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[katerina_farm]

Προφανος απο οσα διαβασα ειμαι εγωιστρια γιατι αγαπω τον ευατο μου πολυ μα αν δεν αγαπας τον εαυτο σου δεν μπορεις να αγαπησεις κανεναν γυρω σου οποτε.............................. ας ειμαστε εγωιστες και μεσα απο τον εαυτο μας ας λατρευουμε και τον περιγυρο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.