

Οποτε τι διαολο ειναι η Ειρηνη εκτος απο γυναικιο ονομα? Πως ακριβως θα την πετυχουμε?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
D_G
Πολύ δραστήριο μέλος


Μου έλεγε ένα παλιός αγωνιστής, ότι όποτε πήγαινε σε πορείες ειρήνης, στον δρόμο πλακώνονταν στο ξύλο μεταξύ τους λόγω αντιπαραθέσεων. Άρα το πρώτιστο είναι εσωτερικό.
Δεύτερον, είναι θέμα συμφερόντων. Τους πολέμους τους κάνουν τα κράτη μεταξύ τους για κυριαρχία.
- εξασφαλίζει τη ζωή
- επιτρέπει στον άνθρωπο να σχεδιάζει για το μέλλον
- εξασφαλίζει τα δικαιώματα, την ελευθερία
- επιτρέπει τη μόρφωση, την καλλιέργεια
- οδηγεί τον άνθρωπο σε έργα δημιουργίας
- ευνοεί την ανάπτυξη αισθημάτων σεβασμού για το συνάνθρωπο
- προωθεί τα ανθρωπιστικά ιδανικά
- δίνει στον άνθρωπο τη δυνατότητα βελτίωσης μέσω της κοινωνικής προσφοράς
- αποδεκατίζει τους ανθρώπους (νεκροί στο πεδίο μάχης, άμαχοι θύματα, πείνα, αρρώστιες κλπ.)
- προκαλεί πόνο και δυστυχία
- εξασθενεί την οικονομία, επισωρεύει υλικές ζημιές
- εμποδίζει την ομαλή λειτουργία των πολιτειακών θεσμών (αναστέλλονται θεμελιακά για την ελευθερία άρθρα του συντάγματος)
- προκαλεί πνευματική στασιμότητα και οπισθοδρόμηση
- στρέφει τον άνθρωπο σε έργα καταστροφής
Τ' όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη.
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ' τα δέντρα,
είναι η ειρήνη.
φαρδύ χαμόγελο στα μάτια
μ' ένα ζεμπίλι στα χέρια του γεμάτο φρούτα
κ' οι σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπό του
είναι όπως οι σταγόνες του σταμνιού που
παγώνει το νερό στο παράθυρο,
είναι η ειρήνη.
στο πρόσωπο του κόσμου
και μες στους λάκκους πούσκαψαν οι οβίδες
φυτεύουμε δέντρα
και στις καρδιές πούκαψε η πυρκαϊά δένει τα
πρώτα της μπουμπου και η ελπίδα
κ' οι νεκροί μπορούν να γείρουν στο πλευρό
τους και να κοιμηθούν δίχως παράπονο
ξέροντας πως δεν πήγε το αίμα τους του
κάκου,
είναι η ειρήνη.
βράδι,
τότε που το σταμάτημα του αυτοκίνητου στο
δρόμο δεν είναι φόβος,
τότε που το χτύπημα στην πόρτα σημαίνει
φίλος,
και το άνοιγμα του παραθύρου κάθε ώρα
σημαίνει ουρανός
γιορτάζοντας τα μάτια μας με τις μακρινές
καμπάνες των χρωμάτων του,
είναι η ειρήνη.
βιβλίο μπροστά στο παιδί που ξυπνάει.
Τότε που τα στάχυα γέρνουν τόνα στ' άλλο
λέγοντας: το φως, το φως, το φως,
και ξεχειλάει η στεφάνη του ορίζοντα φως
είναι η ειρήνη.
γίνουν βιβλιοθήκες,
τότε που ένα τραγούδι ανεβαίνει από
κατώφλι σε κατώφλι τη νύχτα
τότε που τ' ανοιξιάτικο φεγγάρι βγαίνει απ'
το σύννεφο
όπως βγαίνει απ' το κουρείο της συνοικίας
φρεσκοξυρισμένος ο εργάτης το
Σαββατόβραδο
είναι η ειρήνη.
δεν είναι μια μέρα που χάθηκε
μα είναι η ρίζα που ανεβάζει τα φύλλα της
χαράς μέσα στο βράδι
κ' είναι μια κερδισμένη μέρα κ' ένας δίκαιος
ύπνος
τότε που νιώθεις πάλι ο ήλιος να δένει
βιαστικά τα κορδόνια του
να κυνηγήσει τη λύπη απ' τις γωνιές του
χρόνου
είναι η ειρήνη.
κάμπους του καλοκαιριού
είναι τ' αλφαβητάρι της καλοσύνης στα
γόνατα της αυγής.
Όταν λες: αδελφέ μου -- όταν λέμε: αύριο θα
χτίσουμε
όταν χτίζουμε και τραγουδάμε
είναι η ειρήνη.
καρδιά
κ' οι καμινάδες δείχνουν με σίγουρα
δάχτυλα την ευτυχία,
τότε που το μεγάλο γαρύφαλλο του δειλινού
το ίδιο μπορεί να το μυρίσει ο ποιητής κι ο
προλετάριος
είναι η ειρήνη.
ανθρώπων
είναι το ζεστό ψωμί στο τραπέζι του κόσμου
είναι το χαμόγελο της μάνας.
Μονάχα αυτό.
Τίποτ' άλλο δεν είναι η ειρήνη.
αυλακιές σ' όλη τη γης
ένα όνομα μονάχα γράφουν:
Ειρήνη. Τίποτ' άλλο. Ειρήνη.
το τραίνο που προχωρεί στο μέλλον
φορτωμένο στάρι και τριαντάφυλλα
είναι η ειρήνη.
μες στην ειρήνη διάπλατα ανασαίνει
όλος ο κόσμος με όλα τα όνειρά του.
Δώστε τα χέρια, αδέρφια μου,
αυτό 'ναι η ειρήνη.
Αθήνα, Γενάρης, 1953
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
LongTom
Νεοφερμένο μέλος


Ακόμη και η σύγχρονη Ευρώπη της ειρήνης και της προόδου κερδίζει πολλά από τους πολέμους. Απλά μάθαμε ότι είναι καλύτερο να πολεμούν οι άλλοι και εσύ απλά να πουλάς όπλα και τεχνογνωσία.
Βέβαια υπήρξαν κάποιες κοινωνίες που δεν έκαναν πόλεμο για μεγάλες περιόδους( π.χ.κάποιες φυλές της προκολομβιανής αμερικής) αλλά τελικά αφανίστηκαν από άλλες κοινωνίες που ήταν προετοιμασμένες για πόλεμο.
Δεν υπήρξε καμία ιστορική περίοδος που δεν υπήρχε κάποιος πόλεμος κάπου στην υφήλιο. Αυτό δείχνει ότι ο πόλεμος σαν κατάσταση είναι συνηφασμένος με τον άνθρωπο. Μόνο εάν αποβάλουμε(μέσω μιας ανώτερης πολιτισμικά κοινωνίας ή απλά εάν εξελιχθεί ο τρόπος σκέψης μας ) την πλεονεξία και την δίψα για εξουσία θα μπορέσουμε να αποβάλουμε τον πόλεμο από την ζωή μας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
D_G
Πολύ δραστήριο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


btw το περιμενα οτι θα ακουσω ψευδοφιλοσοφικα bullshit και γιαυτο εκανα το θρεντ παντα μου αρεσουν αυτα, αλλα ειναι ακριβως αυτο αννοητα.
ρεαλιστικα πως μπορουμε να εχουμε ειρηνη
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος


Πρώτα από όλα είναι εσωτερικό θέμα και μετά πολιτικό. Αν έχεις ειρήνη μέσα σου, δεν μάχεσαι τους γύρω σου.
....
Μελετώντας κάποτε τον Κ. Γιουνγκ, μου 'ρθε κι έγραψα στο περιθώριο μίας σελίδας:
Ειρήνη είναι ο τετραγωνισμός, εντός μας, της σκέψης, της αίσθησης,της συναίσθησης και της διαίσθησης( δηλαδή, της κατά Γιουνγκ "διαδικασίας εξατομίκευσης")..."Μακάριοι οι ειρηνοποιοί...", δηλαδή, όπως ειπώθηκε κάποτε και στο "Όρος των Ελαιών"!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
LongTom
Νεοφερμένο μέλος


πως μπορουμε να επιτηχουμε ειρηνη ομως?
btw το περιμενα οτι θα ακουσω ψευδοφιλοσοφικα bullshit και γιαυτο εκανα το θρεντ παντα μου αρεσουν αυτα, αλλα ειναι ακριβως αυτο αννοητα.
ρεαλιστικα πως μπορουμε να εχουμε ειρηνη
Τι είδους ειρήνη εννοείς;
Στον κόσμο, στην χώρα, στην καθημερινότητα μας;
Εάν εννοείς για το ανθρώπινο γένος τότε δεν νομίζω να μπορεί να ζήσει ειρήνικα.Εκτός και εάν υπάρξει κάποιο παγκόσμιο καθεστός που κυβερνά με σιδερένια πυγμή και αποτρέπει τους πολέμους.
Βέβαια πάλι θα υπάρχουν κάποια είδη πολέμου ιδίως στον υπόκοσμο ή κάποιες επαναστάσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Tsipouro
Διάσημο μέλος


Είναι πολύ δύσκολο για τον καθένα να φανταστεί τον εαυτό του χωρίς να επιζητά την αναγνώριση, την κυριαρχία, άμεση ή έμμεση, απέναντι σε συναθρώπους του ή την ικανοποίηση των συμφερόντων του. Αυτή είναι η φύση μας, ανταγωνιστική και ιδιοτελής σε κάποιο, μικρό ή μεγάλο, μέρος της. Και ο πόλεμος, είναι το καταστροφικότερο, αλλά και το δραστικότερο μέσο για την επίτευξη όλων αυτών.
Τα ...κατορθώματα... των όσων διακρίθηκαν στους πολέμους, τα διαβάζουν τα παιδιά στα ιστορικά βιβλία με λεπτομερέστατες περιγραφές μάλιστα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Ειρηνη = το να μην εχεις παιδακια σκοτωμενα απο αλλα παιδακια στην αφρικη, εχουμε καταντησει ΤΟΣΟ κακομαθημενοι που μας φαινεται "πολεμος" το να κυνηγας βαθμους στο σχολειο? Για το ονομα ολων των ιερων πραγματων στην ιστορια της ανθρωποτητας και της συλλογηκης ΒΛΑΚΕΙΑΣ.
Αραδειασμα απο ανηποτες ανοησιες οπως οι παραπανω...
Ειρηνη δεν ειναι να ζουμε ολοι σε αρμονια και αγαπη σκουπιζοντας ο ενας το κωλο του αλλου απο καθαρο αλτρουισμο, ειρηνη ειναι να μην γινεται ΑΥΤΟ:

Το ερωτημα μου λοιπον που ολα τα μεγαλωμενα στη φιλοθεη* μπεμπακια δεν αντιλαμβανονται ειναι πως γινεται να μην εχουμε την παραπανω εικονα, η να την περιορισουμε οσο το δυνατον περισοτερο γινεται. Με τροπους πραγματικους.
*το φιλοθεη ειναι αρχετυπικο, οποιοσδηποτε εχει μεγαλωσει σε μη τριτοκοσμικη χωρα ειναι καλοθρεμενος αυτο εννοω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
LongTom
Νεοφερμένο μέλος


Τώρα ρεαλιστικές λύσεις εάν υπήρχαν θα εφαρμόζονταν πριν από εκατοντάδες χρόνια,εμείς στο φόρουμ το μόνο που μπορούμε να προσφέρουμε είναι θεωρητική συζήτηση επί του θέματος και όχι λύση.
Υ.Γ Ποια είναι η δική σου ρεαλιστική λύση για να δούμε τι ακριβώς ζητάς;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος


...
Υ.Γ Ποια είναι η δική σου ρεαλιστική λύση για να δούμε τι ακριβώς ζητάς;
Αγαπητέ μου φίλε, αν τον ανθρώπινο βίο τον κοσμούσε μόνον ο ρεαλισμός, οι άνθρωποι θα προτιμούσαμε πάντα την ειρήνη, νομίζω

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
LongTom
Νεοφερμένο μέλος


Εάν υπήρχε περισσότερο συναίσθημα στην κοινωνία τότε πιστεύω θα σταματούσαν οι πόλεμοι γιατί θα νιώθαμε συμπόνια για τον πλησίον μας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος


Αντίθετα πιστεύω ότι τώρα επικρατεί ο σκληρός ρεαλισμός γι'αυτό υπάρχουν άτομα που ξεκινούν τον πόλεμο για να βγάλουν χρήματα(οι πολεμοκάπηλοι) και άτομα που πολεμάν στους πολέμους για τα χρήματα(οι μισθοφόρικοί στρατοί των μεγάλων εθνών).
Εάν υπήρχε περισσότερο συναίσθημα στην κοινωνία τότε πιστεύω θα σταματούσαν οι πόλεμοι γιατί θα νιώθαμε συμπόνια για τον πλησίον μας.
-Μου δίνεις την εντύπωση, ότι ως ρεαλισμό εννοείς τον κυνισμό ( και δη, τον κερδοσκοπικό). Εξάλλου, το συναίσθημα, δεν λείπει απαραίτητα, ούτε από τον κυνισμό ούτε από τον ρεαλισμό. Απλά, ίσως θα πρέπει να διακρίνουμε, τον ρεαλισμό που εδράζει στην "κοινή λογική", από εκείνον που ξεπηδάει από τα "ένστικτα". Με το "συμπόνοια για το πλησίον μας", βέβαια, μου δίνεις να καταλάβω, ότι προσδοκάς τον πρώτο. Οπότε, μάλλον ταυτιζόμαστε!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος


Δεν νομιζω πως εχει υπαρξει κανενας ανθρωπος στον κοσμο που να μην θελει ειρηνη, ακομα και ο χιτλερ κατα βαση ειρηνη ηθελε.
Οποτε τι διαολο ειναι η Ειρηνη εκτος απο γυναικιο ονομα? Πως ακριβως θα την πετυχουμε?
Οταν η διψα του ανθρωπινου ειδους για εξουσια θα παψει να υφισταται...
Δηλαδη ποτε..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
LongTom
Νεοφερμένο μέλος


-Μου δίνεις την εντύπωση, ότι ως ρεαλισμό εννοείς τον κυνισμό ( και δη, τον κερδοσκοπικό). Εξάλλου, το συναίσθημα, δεν λείπει απαραίτητα, ούτε από τον κυνισμό ούτε από τον ρεαλισμό. Απλά, ίσως θα πρέπει να διακρίνουμε, τον ρεαλισμό που εδράζει στην "κοινή λογική", από εκείνον που ξεπηδάει από τα "ένστικτα". Με το "συμπόνοια για το πλησίον μας", βέβαια, μου δίνεις να καταλάβω, ότι προσδοκάς τον πρώτο. Οπότε, μάλλον ταυτιζόμαστε!
Με τον ρεαλισμό ενοούσα την συμπεριφορά πολλών να νοίαζονται μόνο για την τσέπη τους(και γενικότερα τα συμφέροντα) δίχως να δίνουν δεκάρα για τους άλλους. Τώρα κυνισμός δεν πολύ ήξερα τι σημαίνει(εμ τι περιμένεις από μηχανικό

Το συναίσθημα μάλλον λείπει άπο αυτούς που αρχίζουν τους πολέμους. Είναι ψυχροί εκτελεστές που λέει και ο λαός και υπολογίζουν τα πάντα. Σε αυτή την περίπτωση διαφωνώ ότι υπάρχει συναίσθημα αλλά μόνο υπολογισμός του κέρδους και της εξουσίας που θα κερδηθεί.
Ο ρεαλισμός της κοινής λογικής πιστεύω ότι είναι κάτι πολύ γενικό. Γιατί η κοινή λογική εξαρτάται από την κοινωνία και το άτομο. υπήρχαν κοινωνίες που ο πόλεμος ήταν κάτι το λογικό και φυσιολογικό και η ειρήνη ήταν απλά κάτι ξένο στην νοοτροπία αυτών των ανθρώπων(π.χ. Σπάρτη, Ασσυρίοι κ.τ.λ.). Αλλά και μοντέρνες κοινωνίες αλλάζουν την ένοια της κοινής λογικής τους μέσω της προπαγανδας(π.χ. Γερμανία του Μεσοπολέμου).
Υ.Γ Υπάρχει μια περίπτωση η άπαντηση να είναι ότι να ναι γιατί δεν πολυσκαμπάζω από φιλοσοφικά.



Άμα ενούσες κάτι άλλο πες το.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος


Με τον ρεαλισμό ενοούσα την συμπεριφορά πολλών να νοίαζονται μόνο για την τσέπη τους(και γενικότερα τα συμφέροντα) δίχως να δίνουν δεκάρα για τους άλλους. Τώρα κυνισμός δεν πολύ ήξερα τι σημαίνει(εμ τι περιμένεις από μηχανικό) αλλά πάνω κάτω συμφωνώ με αυτά που λες.
Το συναίσθημα μάλλον λείπει άπο αυτούς που αρχίζουν τους πολέμους. Είναι ψυχροί εκτελεστές που λέει και ο λαός και υπολογίζουν τα πάντα. Σε αυτή την περίπτωση διαφωνώ ότι υπάρχει συναίσθημα αλλά μόνο υπολογισμός του κέρδους και της εξουσίας που θα κερδηθεί.
Ο ρεαλισμός της κοινής λογικής πιστεύω ότι είναι κάτι πολύ γενικό. Γιατί η κοινή λογική εξαρτάται από την κοινωνία και το άτομο. υπήρχαν κοινωνίες που ο πόλεμος ήταν κάτι το λογικό και φυσιολογικό και η ειρήνη ήταν απλά κάτι ξένο στην νοοτροπία αυτών των ανθρώπων(π.χ. Σπάρτη, Ασσυρίοι κ.τ.λ.). Αλλά και μοντέρνες κοινωνίες αλλάζουν την ένοια της κοινής λογικής τους μέσω της προπαγανδας(π.χ. Γερμανία του Μεσοπολέμου).
Υ.Γ Υπάρχει μια περίπτωση η άπαντηση να είναι ότι να ναι γιατί δεν πολυσκαμπάζω από φιλοσοφικά.
Άμα ενούσες κάτι άλλο πες το.
...Ε, όχι, νομίζω ότι όλα τα κατάλαβες, εκτός από εκείνο με το συναίσθημα, ίσως! Λοιπόν, και οι αιμοδιψείς, πολεμόχαροι, πολεμοκάπηλοι κι όλων των παρόμοιων ειδών άρρωστοι συνάνθρωποί μας έχουν συναίσθημα, όπως μίσος, δίψα εξουσίας, και παρόμοια. Βλέπεις και το συναίσθημα, έχει δύο όψεις, για να κυριολεκτούμε!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
LongTom
Νεοφερμένο μέλος


Ο μεχρι τωρα πιο αποτελεσματικος τροπος να διακοπουν οι πολεμοι ειναι η οικονομικη αλληλοεξαρτηση, i.e. παγκοσμιοποιηση, η Γαλλια και η Αγγλια εκαναν πολεμους καθε 20 λεπτα για 800 περιπου χρονια μεχρι που αρχισαν να αλληλοεξαρτουντε οικονομικα, απαξ και εγινε αυτο δεν εχουν προβληματα μεταξυ τους.
Κάποιες φορές είναι σωστό αλλά νομίζω ότι υπάρχουν πολλά παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι η οικονομική εξάρτηση δεν είναι ανασταλτικός παράγοντας για έναν πόλεμο. Για παράδειγμα η Ιαπωνία του μεσοπολέμου με την Αμερική. Η Ιαπωνία είχε πολλά οφέλη από την οικονομική αλληλεξάρτηση με τις ΗΠΑ αλλά ήθελε κάτι παραπάνω(την κυριαρχία στον Ανατολικό Ειρηνικό) και έτσι άρχισε έναν πόλεμο.Άλλο παράδειγμα οι Ρωμαίοι με τους εκείθεν των Άλπεων Γαλάτες. Υπήρχε μια πολύ καλή εμπορική δραστηριότητα αλλά ο Καίσαρας ήθελε να αρπάξει τον πλούτο για την Ρώμη(και τον εαυτό του).Τέλος είναι οι Βίκινγκ. Έκαναν εμπόριο και πραγματικά ήταν εξαρτημένοι από κάποιες αγορές(π.χ.οι Δανοί με την Αγγλία, Σκωτία κ.τ.λ) αλλά τελικά είδαν ότι ο πόλεμος και η κατάκτηση/λεηλασία ήταν πιο προσοδοφόρα.
Τώρα για την Αγγλία και Γαλλία δεν νομίζω ότι η αλληλεξάρτηση έπαιξε τόσο ρόλο όσο η άνοδος(μετά το Β' Ράιχ) της Πρωσσίας/Γερμανίας σαν υπερδύναμη ικανή να απειλήσει το status quo της γεωπολιτικής της επόχης. Και πάλι χρειάστηκαν 2 πόλεμοι (Α κ Β'ΠΠ) και η ολική καταστροφή της ηπείρου για να έχουμε επιτέλους ειρήνη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος


...
Τώρα για την Αγγλία και Γαλλία ...
Στην προκείμενη περίπτωση, θαρρώ πως στην ειρήνευσή τους συνέβαλλε τα μάλλα, και η ισχυρή εξάρτηση και των δύο, από το τραπεζικό κεφάλαιο και την ευρύτερη πολιτική στρατηγική ...του Ισραήλ( βλ. Παγκόσμιο Εβραϊκό Κογκρέσο και Σιωνισμός!)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.