Ελευθερία

[iJohnnyCash]

Πρέπει να ομολογήσω, ότι με προβληματίζει από πολύ παλιά το νόημα και η πρακτική της ελευθερίας του ατόμου. Τι είναι ελευθερία, έχει η ελευθερία όρια και αν ναι γιατί υπάρχουν; Όλα αυτά τα ερωτήματα τελικά διαπίστωσα όσο απλά και αν φαίνονται είναι πολύ δύσκολο τελικά να απαντηθούν γιατί εύκολα δίνουμε ταμπέλες, ορισμούς και κατηγορώ στην ζωή μας αλλά είναι δύσκολο να καταλάβουμε και να στηρίξουμε τα όσα λέμε

Ελευθέρια, μια μαγική λέξη στην σημερινή εποχή. Υποτίθεται ότι όλοι είμαστε ελεύθεροι, αλλά κατά πόσο είναι αυτό εφικτό σε μια κοινωνία που ετοιμάζει τους πολίτες της ήδη σε μικρή ηλικία σύμφωνα τα δικά της μέτρα τα όποια δεν ενθαρρύνουν την αυθεντικότητα και την πρωτοτυπία

Μήπως έχουμε αναπαυτεί στην δυνατότητα που μας δίνεται να διαλέξουμε μεταξύ 2-3 κομμάτων και νομίζουμε ότι αυτό είναι ελευθέρια;

Η κοινωνία δεν δέχεται ορισμένες ιδεολογικές παραδοχές αλλά δυστυχώς ούτε αγκαλιάζει αναπόδεικτες και αυθαίρετες αξίες αλλά τις θεωρεί προσωρινές και υπό αίρεσιν. Θα μου πείτε όμως ότι το γεγονός ότι το σύστημα αποκλείει ιδεολογίες και δόγματα, δεν σημαίνει πως δεν θα διαθέτει θεωρητικό οπλισμό. Συμφωνώ αλλά ο αποκλεισμός ιδεολογιών και δογμάτων περιορίζουν τον άνθρωπο.

Πως γίνεται μια οι πολίτες μιας κοινωνίας να είναι ελεύθεροι όταν ακόμη και ο ίδιος τους ο θεός είναι δέσμιος τις υπάρξεως του; Τι εννοώ με αυτό; Για εμένα η μεγαλύτερη πρόκληση για την ελευθερία είναι η άρνηση στην ύπαρξη μου. Αν υποθέσουμε ότι ο θεός αρνείται την ύπαρξη του τότε αίρει την ελευθερία του. Αυτό πιστεύω ότι οφείλεται στο ότι η ουσία του δεν προηγείται στο πρόσωπο του. Αν ο Θεός δεν είναι πραγματικά ελεύθερος πως είναι δυνατόν να είμαστε εμείς;

Ο Ν. Καζαντζάκης είχε πει " Η ζωή είναι στρατιωτική θητεία στην υπηρεσία του Θεού. Κινήσαμε σταυροφόροι να λευτερώσουμε, θέλοντας και μη, όχι τον Άγιο Τάφο, παρά το Θεό το θαμμένο μέσα στην ύλη και μέσα στην ψυχή μας. Κάθε κορμί, κάθε Ψυχή, είναι Άγιος Τάφος".

Πιστεύω ότι η θητεία αυτή ξεκινά όταν συνειδητοποιήσουμε τα αντίθετα συναισθήματα που υπάρχουν μέσα μας και ξεκινήσει το πεδίο μάχης.
Αυτή η μάχη για κατακτήσουμε την ελευθερία είναι επώδυνη μιας και έχουμε συνηθίσει να την ταυτίζουμε με την διατήρηση των συναισθημάτων και της προσωπικότητας μας.
Μήπως τελικά σε αυτή την μάχη ο ανώτερος σκοπός δεν είναι η διατήρηση των συναισθημάτων και τις προσωπικότητας αλλά την αντικατάσταση κάθε αρνητικής στάσης και νοοτροπιών με πνευματικές αξίες που έχουν σαν κίνητρο την ενότητα και την αγάπη;

Η ελευθερία για εμένα δεν είναι διαφυγή από τις ευθύνες ούτε να κάνουμε ότι θέλουμε αλλά η δυνατότητα που έχουμε να κάνουμε ότι θέλουμε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Η ελευθερία για εμένα δεν είναι διαφυγή από τις ευθύνες ούτε να κάνουμε ότι θέλουμε αλλά η δυνατότητα που έχουμε να κάνουμε ότι θέλουμε.

To είπε και ο Σαρτρ. Είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε ελεύθεροι.<!-- / message --><!-- sig -->

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

To είπε και ο Σαρτρ. Είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε ελεύθεροι.<!-- / message --><!-- sig -->

Αν και δεν ξέρω τον Σαρτρ, στην φράση που έκανα quote δεν εννούσα αυτο που είπες εσύ, δλδ οτι είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε ελεύθεροι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

δεν εννούσα αυτο που είπες εσύ, δλδ οτι είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε ελεύθεροι

Aν η "ελευθερία να κάνουμε ότι θέλουμε", προκύπτει από το ότι υπάρχουμε, τότε ο Σαρτρ είχε δίκιο. <!-- / message --><!-- sig -->

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Aν η "ελευθερία να κάνουμε ότι θέλουμε", προκύπτει από το ότι υπάρχουμε, τότε ο Σαρτρ είχε δίκιο. <!-- / message --><!-- sig -->

Φυσικά και δεν προκύπτει απο το ότι υπάρχουμε. Οι γυναίκες στις μουσουλμανικές χώρες για παράδειγμα υπάρχουν αδιαμφισβήτητα. Είναι ελεύθερες? Ρητορικό το ερώτημα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

<!-- / message --><!-- sig -->

Aν η "ελευθερία να κάνουμε ότι θέλουμε", προκύπτει από το ότι υπάρχουμε, τότε ο Σαρτρ είχε δίκιο.

Εγώ ρωτάω κάτι άλλο, ελευθέρια είναι να κάνουμε ότι θέλουμε; Όπως έχω γράψει ελευθερία είναι να έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε ότι θέλουμε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Φυσικά και δεν προκύπτει απο το ότι υπάρχουμε. Οι γυναίκες στις μουσουλμανικές χώρες για παράδειγμα υπάρχουν αδιαμφισβήτητα. Είναι ελεύθερες? Ρητορικό το ερώτημα...

Φυσικά και δεν είναι ελευθερές αλλά γιατί δεν μπόρουν να επιλέξουν στο να μην υπάρχουν. Με αυτή την άποψη όμως δεν είναι κανένας ελευθέρος αλλά τουλάχιστον πιστεύω ότι αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να γίνουμε ελεύθεροι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Όπως έχω γράψει ελευθερία είναι να έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε ότι θέλουμε

Άυτό δεν είναι ελευθερία, αλλά ασυδοσία. Δε νομίζω ελευθερία να σημαίνει απλά απεγκλωβισμό από μία κατάσταση, για να επέλθει ο εγκλωβισμός σε μία άλλη.

...Νομίζω, ελευθερία είναι η αγωνία που καταλαμβάνει το νοήμων υποκείμενο, όταν αυτός αντιλαμβάνεται την πλήρη απουσία νοήματος και σταθερών στον παράλογο υπόκοσμο όπου ζει. <!-- / message --><!-- sig -->

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Νομίζω πως ήθελε να πει οτι ελευθερία είναι έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε ο,τι θέλουμε. Ασυδοσία είναι όταν αυτή η δυνατότητα γίνεται πράξη και μάλιστα όταν γίνεται κατάχρηση αυτής της δυνατότητας.
Άλλωστε δεν νομίζω να εννοούσε να κάνουμε ο,τι θέλουμε πέρα απο τα όρια της ελευθερίας του άλλου αλλά έως αυτά...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

ελευθερία είναι έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε ο,τι θέλουμε. Ασυδοσία είναι όταν αυτή η δυνατότητα γίνεται πράξη και μάλιστα όταν γίνεται κατάχρηση αυτής της δυνατότητας.

Και πάλι, δεν λύσααμε το πρόβλημα, απλά το μεταθέσαμε σε άλλο επίπεδο...

-Αν η ελευθερία δεν μπορεί να γίνει πράξη, τότε τι νόημα έχει να λέγεται ελευθερία?
-Πως ορίζεται η κατάχρηση ελευθερίας, όταν η ελευθερία δεν είναι κοινή έννοια για όλους?

Δε νομίζω να θέλουμε, κατά βάθος, να είμαστε ελεύθεροι. Είναι πολύ τραγικό να έχεις τη ζωή σου στα χέρια σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

-Αν η ελευθερία δεν μπορεί να γίνει πράξη, τότε τι νόημα έχει να λέγεται ελευθερία?

Εγώ ρωτάω κάτι άλλο η ελευθερία είναι πράξη;

Είναι πολύ τραγικό να έχεις τη ζωή σου στα χέρια σου.

Επίσης τραγικό είναι την ζωή σου να είναι σε άλλα χέρια. Άραγε ποίο είναι το λίγοτερο τραγικό;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

ρωτάω κάτι άλλο η ελευθερία είναι πράξη;

Mάλλον συνείδηση. Πράττω ελεύθερα αν ξέρω τι πάω να κάνω.

Επίσης τραγικό είναι την ζωή σου να είναι σε άλλα χέρια. Άραγε ποίο είναι το λίγοτερο τραγικό;<!-- / message --><!-- sig -->

Να μη ζεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Mάλλον συνείδηση. Πράττω ελεύθερα αν ξέρω τι πάω να κάνω.

Δεν νομίζω ότι το καταλάβα και πολύ αυτό

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Πράττω ελεύθερα αν ξέρω τι πάω να κάνω

Είμαι ελεύθερος πχ να παντρευτώ, αλλά λίγη παραπάνω σκέψη φτάνει για να καταλάβω τι ατόπημα πάω να κάνω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Είμαι ελεύθερος πχ να παντρευτώ, αλλά λίγη παραπάνω σκέψη φτάνει για να καταλάβω τι ατόπημα πάω να κάνω.

Επίσης είσαι ελεύθερος να μην παντρευτείς όπως επίσης να το θεωρείς ατόπημα αυτό... Που θέλεις να καταλήξεις;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Που θέλεις να καταλήξεις

Ότι δε μπορείς να είσαι ελεύθερος ποτέ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Ότι δε μπορείς να είσαι ελεύθερος ποτέ.

Μήπως είναι πολύ δύσκολο να γίνει κάποιος ελεύθερος γιατι ίσως να μην γνωρίζουμε πως ακριβώς θα κατακτήσουμε την ελευθερία;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Ξαναγράφω σε αυτό το θέμα γιατί πιστεύω ότι έχει πολύ ενδιαφέρον να σχολίασουμε τα παρακάτω λόγια του Ν.Καζατζάκη:
"Δεν ελπιζω τιποτα, Δεν φοβαμαι τιποτα, Ειμαι ελευθερος"
Μήπως ο συγγραφέας με αυτά τα μεγαλειώδη λόγια, που πρωσοπικά με τρομοκρατούν, μας έδειξε το νοήμα της ζωής. Πιστεύω ότι η έννοια του φόβου και του ελπίζω αντικρούονται. Το πως αντιρούονται νομίζω ότι είναι απλό, όλοι δεν θέλουμε να γνωρίσουμε τον φόβο ωστόσο όλοι φοβόμαστε μήπως πάψουμε να ελπίζουμε που κάποιος θα μπορούσε το τελευταίο να το μετραφράση ελεύθερα ως να πάψουμε να ζούμε. Πιστεύω ότι αν πάψουμε να φοβόμαστε αυτές τις δύο έννοιες θα πάψουμε να είμαστε αιχμάλωτοι και θα βρούμε τον όρισμο της υπαρξή μας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

"Δεν ελπιζω τιποτα, Δεν φοβαμαι τιποτα, Ειμαι ελευθερος"

...Από το τρίτο Χρέος της Ασκητικής. Όσους είχα ρωτήσει "...που το διάβασες?", μου έλέγαν αόριστα "στον... Καζαντζάκη".
Αυτό δε σημαίνει πως έχω εντρυφήσει στο συγγραφέα, αλλά πως ο κόσμος αρέσκεται να διαβάζει τα κείμενα επιλεκτικά, και μάλιστα, συνθηματικά (δεν μιλάω για εσένα συγκεκριμένα - μιλάω για το 99% των ανθρώπων που ξέρω). Μερικές σελίδες παρακάτω στην Ασκητική, το ...σύνθημα αυτό ανατρέπεται πλήρως, καθώς και ο ίδιος ο Καζαντζάκης παραδέχεται πως φοβάται, με την ιδέα της Ελευθερίας.

μας έδειξε το νοήμα της ζωής.

Μη το λες. Το αντίθετο μας έδειξε.

δεν θέλουμε να γνωρίσουμε τον φόβο ωστόσο όλοι φοβόμαστε μήπως πάψουμε να ελπίζουμε

Φοβάμαι να μην ελπίζω, ότι ελπίζω να μη φοβάμαι δηλαδή... ( )

Πιστεύω ότι αν πάψουμε να φοβόμαστε αυτές τις δύο έννοιες θα πάψουμε να είμαστε αιχμάλωτοι και θα βρούμε τον όρισμο της υπαρξή μας.

Νόημα βρίσκουν και οι φοβισμένοι και οι απέλπιδες. Όποιος θέλει να βρεί ένα νόημα, το εφευρίσκει. Γι' αυτό κανένα νόημα δεν έχει περισσότερη αξία από κάποιο άλλο, όλα είναι το ίδιο αυθαίρετα.
<!-- / message --><!-- sig -->

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

......ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣΜΑ!

Ήθελε λέει να είναι ελεύθερος.... σκοτώστε τον!

Τι είναι όμως η ελευθερία και πόσο κατακρεουργημένη είναι η έννοια στο μυαλό του καθενός μας?

Όταν είμαστε παιδιά θέλουμε να ξεφύγουμε από τις γονικές καταπιέσεις...
Όταν είμαστε έφηβοι θέλουμε να ξεφύγουμε από τις γονικές καταπιέσεις και τους καθηγητές...
Όταν είμαστε στα 18 θέλουμε να ξεφύγουμε από τις γονικές καταπιέσεις, από τους καθηγητές, από τα κοινωνικά "πρέπει".....
Όταν είμαστε 23 θέλουμε να ξεφύγουμε από τις γονικές καταπιέσεις, από τα κοινωνικά πρέπει, και πιθανά από μια σχέση που μας στερεί την "ελευθερία μας" δεδομένου ότι είμαστε πολύ νέοι ακόμα και έχουμε όλο το χρόνο στη διάθεση μας να βρούμε κάτι ακόμα καλύτερο (δόξα τον θεό έχουμε τουλάχιστον ξεφύγει από τους καθηγητές)
Έτσι λοιπόν συνεχίζουμε τη ζωή μας και φτάνουμε στα 28 μας....

Ξεφεύγουμε από τους γονείς..... οποία χαρά και τι ελευθερία!

Διαβάζουμε κανένα βιβλίο πότε πότε, ανοίγουμε τα μάτια μας και ξεφεύγουμε και από τα κοινωνικά "πρέπει"....

διαλύουμε τη σχέση.... Θα βρεθεί σίγουρα κάτι καλύτερο!

Οι περισσότεροι νιώθουμε πιεσμένοι, παγιδευμένοι σε καταστάσεις και ότι κάποιο άλιεν έχει έρθει και έχει κάνει κατάληψη στο σώμα μας και εμείς απλά με τα μάτια του νου μας παρακολουθούμε τη ζωή μας να διαδραματίζεται σαν να μην είμαστε εμείς και απλά βλέπουμε μια ταινία τρόμου.

Άλλες πάλι φορές που έχουμε τον έλεγχο της ζωής μας (φαινομενικά τουλάχιστον) αποφεύγουμε να δεσμευτούμε, θέλουμε να έχουμε το μυαλό μας καθαρό και σε ετοιμότητα επειδή κάποια στιγμή στη ζωή μας θα έρθει το "καλύτερο" και θα πρέπει να το αναγνωρίσουμε με το καλημέρα.

Ετσι συνεχώς αναβάλουμε...... αναβάλουμε να αναλάβουμε την πραγματική ευθύνη της ζωής μας παραμένοντας απλά αμέτοχοι στη ζωή μας και έχοντας την ψευδαίσθηση ότι είμαστε ελεύθεροι

Η μήπως όχι??

Μήπως είμαστε απλά εγωιστές και φοβισμένοι??



Πόσο δύσκολο είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι πραγματική ελευθερία υπάρχει όταν παύει να υπάρχει?

Οτι μπορούμε να είμαστε πραγματικά ελεύθεροι μόνο τη στιγμή που ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ να ξοδέψουμε την ελευθερία μας σε κάτι που πραγματικά το θέλουμε!!!

Σε κάτι που ενώ έχουμε πολλές επιλογές, τελικά αποφασίζουμε να δεσμευτούμε σε μια και μόνη με πάθος και πίστη για αυτή μας την επιλογή.

Ετσι είμαστε αληθινοί και ξεκάθαροι και κατά την άποψη μου? ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.