Εξέγερση πολυτεχνείου Νοέμβριος 1973: Η Ιστορία και οι εκδηλώσεις

[commie]

Πάντως, δεν ήταν τόσο το Πολυτεχνείο που έριξε την Χούντα , όσο τα γεγονότα που συνέβησαν με την Κύπρο και τη Τουρκία. Όχι ότι δεν είναι σημαντικό γεγονός ή ότι δεν βοήθησε στην πτώση της δικτατορίας απλώς δεν ήταν ο κύριος λόγος.

δεν κατάλαβα τι θες να πεις

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fantasmenos]

δεν κατάλαβα τι θες να πεις

Τρομαγμένα τα χουντάκια για να αποπροσανατολίσουν τη κοινή γνώμη ανέτρεψαν το Μακάριο και οδήγησαν το έθνος τους σε μια σίγουρη ήττα και την απόβαση των Τούρκων στη Κύπρο. Μετά τα γεγονότα οι Έλληνες κατάλαβαν πόσο ηλίθιοι ήταν οι συνταγματάρχες και τους ανέτρεψαν. Εν ολίγοις, για τη κατοχή στη χώρα σου οι χουντικοί ευθύνονται...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Μετά τα γεγονότα οι Έλληνες κατάλαβαν πόσο ηλίθιοι ήταν οι συνταγματάρχες και τους ανέτρεψαν.

Exμ... Όχι και τους ανέτρεψαν.

Μακάρι δηλαδή, μα πού... Από το καιρό του Αρμόδιου και του Αριστογείτονα έχει να υψωθεί χείρα τυρρανοκτόνου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[commie]

Τρομαγμένα τα χουντάκια για να αποπροσανατολίσουν τη κοινή γνώμη ανέτρεψαν το Μακάριο και οδήγησαν το έθνος τους σε μια σίγουρη ήττα και την απόβαση των Τούρκων στη Κύπρο. Μετά τα γεγονότα οι Έλληνες κατάλαβαν πόσο ηλίθιοι ήταν οι συνταγματάρχες και τους ανέτρεψαν. Εν ολίγοις, για τη κατοχή στη χώρα σου οι χουντικοί ευθύνονται...

είμαστε εκτός θέματος ...
όταν γράφτηκα στο φόρουμ επειδή είναι ελληνικό είπα ότι αν ανοιχτεί ποτέ συζήτηση οτιδήποτε έχει λέξη κυπριακό δεν θα μιλήσω απλά τώρα πιστεύω ότι πρέπει να απαντήσω...
έχω ψάξει πολύ το θέμα για το ποιος φταίει αυτοί που φταίνε είναι:
1. Αμερική 2. Χούντα Αθηνών, 3. Οι δεξιοί κύπριοι που αυτοί έφταιγαν για να γίνει ο εμφύλιος που είχαν εντολές από τον τότε Έλληνα στρατιωτικό Γρίβα να διώξουν τους αριστερούς άλλοι τρελοί αυτοί τον άκουσαν και να που είμαστε τώρα..

τέσπα στο θέμα μας
με ένα γρήγορο ψάξιμο βρήκα αυτά:

Το πολυτεχνείο σε αριθμούς:

ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ:
866 συλλήψεις (716 άντρες & 150 γυναίκες), ειδικότερα:
456 εργάτες - οικοδόμοι
49 φοιτητές του Πολυτεχνείου
268 φοιτητές άλλων σχολών
74 μαθητές/τριες γυμνασίων

ΘΥΜΑΤΑ:
1. Από τα σώματα ασφαλείας (αστυνομία - χωροφυλακή)
13 φόνοι
83 απόπειρες ανθρωποκτονίας
(81 άντρες & 15 γυναίκες)
750 τραυματισμοί πολιτών

2. Από τον στρατό
11 φόνοι
45 απόπειρες ανθρωποκτονίας
(45 άντερς & 11 γυναίκες)
350 τραυματισμοί πολιτών

Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΟΙ 16 ΑΝΩΣΤΟΙ ΝΕΚΡΟΙ:
Η λίστα που διαβάζεται κάθε χρόνο στην επέτειο του πολιτεχνείου περιλαμβάνει 88 ονόματα μέσα στην οποιά περιλαμβάνονται τα θύματα της χούντας από την 21/5/1967 έως και την 23/7/1974.
Οι επίσημοι νεκροί της βραδυάς του πολυτεχνείου με ονοματεπώνυμο ανέρχονται στους 23.
Πρόσφατα βγήκε στην επιφάνεια και μια λίστα 16 ανώνυμων νεκρών για τους οποίους υπάρχουν συγκεκριμένες μαρτυρίες για την τοποθεσία και τον χρόνο της απώλειάς τους.

ΠΗΓΗ:Ταχυδρόμος 15/11/2003, τεύχος 194
Έρευνα: Πάνος Μπαΐλης

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vendetta]

Δεν καταλαβαίνω το θέμα. Σε ενδιαφέρει να μάθεις αν υπήρξαν θύματα ή αν ήταν σημαντικό γεγονός;

Δεν ήθελα να γίνει συγκεκριμένο το θέμα για το ένα ή το άλλο και το άφησα ανοιχτό...Με ενδιαφέρει να ακούσω και τη γνώμη κάποιου και ό,τι έχει να πει για την περίοδο 1967-1973...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Δεν ήθελα να γίνει συγκεκριμένο το θέμα για το ένα ή το άλλο και το άφησα ανοιχτό...Με ενδιαφέρει να ακούσω και τη γνώμη κάποιου και ό,τι έχει να πει για την περίοδο 1967-1973...

Θεωρώ ότι επειδή όσοι ζούσαμε εκείνη την περίοδο είμασταν βρέφη (Απ αυτούς που γράφουμε εδώ μέσα τουλάχιστον) ότι και να πούμε, θα είναι εξ ακοής και όχι βιωματικό
άρα... θα είναι υποκειμενικό κι όχι αντικειμενικό.
Ο καθένας λέει την ιστορία καθ όπως τον βολεύει για να πάρει μια θεσούλα στα βιβλία της νεοελληνικής ιστορίας

το τι διαβάζουμε με το τι πραγματικά έγινε.. δε νομίζω ότι μπορεί να το πει κανείς με ασφάλεια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vendetta]

Συμφωνώ μαζί σου ΚουΕ (μου επιτρέπεις να σε λέω κι εγώ έτσι αν και κάπως καινούργιος εδώ μέσα...) απλά αυτό που θέλω να ακούσω είναι οι γνώμες σας για την εξέγερση...Ακόμα και κάτι που έχεις διαβάσει και σου έκανε εντύπωση...Μπορεί να μη διατύπωσα σωστά το θέμα...Άλλωστε και τα ελληνικά μου δεν είναι και τα καλύτερα...
Τέλος πάντων...
Θεωρώ ότι καλώς κάνουν και θυμούνται το γεγονός αυτό κάθε χρόνο με εκδηλώσεις...Ήταν η αρχή της πτώσης της δικτατορίας...Όμως θεωρώ ότι ήταν η αρχή και όχι η πτώση ολόκληρη...Διότι νομίζω ότι πολλές φορές παρουσιάζεται ως το τέλος της δικτατορίας...Εξεγέρσεις γινόταν και αλλού (βλεπε Νομική)...Ωστόσο το τραγικό λάθος με το Μακάριο στην Κύπρο νομίζω κι εγώ ότι ήταν το τέλος...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pop corn]

Εν όψει της επετείου του Πολυτεχνείου που πλησιάζει, θα πραγματοποιηθούν και κάποιες εκδηλώσεις νομίζω στο ιστορικό κτήριο του Πολυτεχνείου. Εμείς φτιάξαμε και ένα κολλάζ με φωτογραφίες από τα γεγονότα και αποκκόματα εφημερίδων...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[exc]

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ξεσηκωμός! Με ταξικό αγώνα γράφει ιστορία ο λαός

Ανακοίνωση της ΚΝΕ για την 39η επέτειο του Πολυτεχνείου
​

Η ανακοίνωση της ΚΝΕ για την 39η επέτειο του Πολυτεχνείου έχει ως εξής:«Απ' το μεγάλο ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, το Νοέμβρη του '73 βγάζουμε συμπεράσματα: Ο λαός, η νεολαία δεν μπορούν να είναι θεατές στη σφαγή τους. Με την αποφασιστική, την οργανωμένη δράση τους μπορούν να βάλουν τη δική τους σφραγίδα, να επιβάλουν το δικό τους δίκιο, ενάντια στο ζυγό των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού.

Ποιοι και γιατί επέβαλαν τη στρατιωτική δικτατορία;
​

Η διακυβέρνηση της χώρας, την 21η Απριλίου 1967, πέρασε από τα αστικά κόμματα σε τμήματα δυνάμεων του στρατού. Το πραξικόπημα έγινε στο όνομα του υποτιθέμενου "κομμουνιστικού κινδύνου". Αποδείχθηκε, για μια ακόμη φορά, πως ο αντικομμουνισμός είναι πάντοτε προπομπός συνολικότερων αντιλαϊκών σχεδίων, έχει στο στόχαστρο συνολικά το λαό.
Οι λόγοι που επέβαλαν τη δικτατορία ήταν η εξυπηρέτηση εσωτερικών αναγκών του συστήματος, καθώς υπήρχαν αντιθέσεις ανάμεσα σε αστικά κόμματα και το Παλάτι, που υπήρχε ακόμα και ήταν μέρος του αστικού πολιτικού συστήματος, αλλά και για να στηριχθούν οι επιδιώξεις του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην περιοχή.
Η εξουσία δεν άλλαξε χέρια, την κρατούσαν οι καπιταλιστές, τα μονοπώλια. Αυτό που άλλαξε ήταν η μορφή άσκησής της. Η δικτατορία ήταν ένα καθεστώς τρόμου - με εξορίες, βασανιστήρια, φυλακές, εκτελέσεις - που υπεράσπιζε την εξουσία των μονοπωλίων. Το κεφάλαιο, τα μονοπώλια βγήκαν ενισχυμένα απ' τη χουντική διακυβέρνηση. Τα κέρδη τους εκτινάχθηκαν, ενώ εντάθηκε η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, τσακίστηκε το εργατικό κίνημα με το βούρδουλα της καταστολής.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ οργανώνουν τον αντιδικτατορικό αγώνα
​

Η αδυναμία του λαϊκού κινήματος να αντιτάξει άμεσα αντίσταση, παρότι τα σχέδια της δικτατορίας ήταν γνωστά, ώστε με καλύτερους όρους να οργανωθεί από την αρχή η αντιδικτατορική πάλη, αποδεικνύουν πως μονάχα ένα γερά οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα που αντιπαλεύει την εξουσία των μονοπωλίων μπορεί να είναι έτοιμο για να αντιμετωπίσει τα σχέδια σε βάρος του λαού.
Βασική προϋπόθεση, για να μπορέσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα να ανασυνταχθεί και να οργανωθεί, όπως αποδείχτηκε και από την περίοδο του αγώνα ενάντια στη δικτατορία, είναι το δυνάμωμα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Το χρονικό του αγώνα
​

Τα πρώτα χρόνια μετά την επιβολή της δικτατορίας, όταν κυριαρχούσε ακόμα ο φόβος και η ηττοπάθεια, καθοριστική σημασία για το σπάσιμο αυτού του κλίματος, για να πάρει κουράγιο ο λαός είχε η αταλάντευτη στάση των κομμουνιστών απέναντι στους ανακριτές, στους δεσμοφύλακες, στους βασανιστές.
Τα θεμέλια της ανασύνταξης του κινήματος μπαίνουν το 1968. Το ΚΚΕ ανασυγκροτεί τις παράνομες Οργανώσεις του, ξεκαθαρίζει τις γραμμές του απ' τους οπορτουνιστές που ήθελαν να το διαλύσουν, συντρίβει τις επικίνδυνες για το λαό απόψεις τους. Ξεκινά το Μάρτη η κυκλοφορία του παράνομου "Ριζοσπάστη". Λίγους μήνες μετά, το Σεπτέμβρη, ιδρύεται η ΚΝΕ. Η απόφαση αυτή σκορπίζει ενθουσιασμό, δίνει κουράγιο στο λαό. Ταυτόχρονα, ξεκινά και η έκδοση του παράνομου "Οδηγητή".
Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και καθώς αναπτύσσονται οι Οργανώσεις τους, ιδρύονται οι αντιδικτατορικές Οργανώσεις: το Πανελλήνιο Αντιδικτατορικό Μέτωπο (ήδη απ' το Μάη του '67), το ΠΑΜ Νέων, η Ενιαία Συνδικαλιστική Αντιδικτατορική Κίνηση - ΕΣΑΚ (τον Απρίλη του '68), η Αντιδικτατορική Φοιτητική Ενωση Ελλάδας - Αντι-ΕΦΕΕ και η Μαθητική Οργάνωση Δημοκρατικής Νεολαίας Ελλάδας - ΜΟΔΝΕ.
Σε πρώτη φάση, ο αγώνας είχε διάφορες μορφές: Διαβήματα, υπομνήματα, διακίνηση του παράνομου Τύπου, προπαγανδιστική δουλειά με πέταγμα τρικ, αναγραφή συνθημάτων και μετάδοση ηχογραφημένων μηνυμάτων, κινητοποιήσεις με οικογένειες κρατουμένων κατά των βασανιστηρίων.
Στα τέλη του 1971 και καθώς εξελίσσεται διεθνής καπιταλιστική οικονομική κρίση (η λεγόμενη "πετρελαϊκή"), ο αντιδικτατορικός αγώνας αρχίζει να σημειώνει άνοδο.
Ιδιαίτερα το 1973, υπάρχουν σοβαρές αντιδράσεις απ' την εργατική τάξη. Στην πρώτη γραμμή μπαίνουν διεκδικήσεις για τα μεροκάματα, τα ωράρια, τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Οργανώνονται απεργίες στους τυπογράφους της Αθήνας, στους αλιεργάτες της Καβάλας, στους τεχνικούς της "Ολυμπιακής", στη ΔΕΗ κ.α.
Κινητοποιήσεις οργανώνονται απ' τους φοιτητές - σπουδαστές, που είχαν περισσότερες δυνατότητες νόμιμης και ημινόμιμης δράσης.
Απ' το 1972, ξεκινούν κινητοποιήσεις, με αιχμή το αίτημα της διεξαγωγής γνήσιων σπουδαστικών εκλογών. Το 1973, με αφορμή τον "καταστατικό χάρτη" της Ανώτατης Παιδείας που προωθούσε η χούντα, οι αγώνες κλιμακώνονται. Το Φλεβάρη, οι φοιτητές καταλαμβάνουν τη Νομική για δύο μέρες. Μέσα στους μήνες Μάρτη - Απρίλη γίνονται καταλήψεις στην Ιατρική, ξανά στη Νομική, διάφορες κινητοποιήσεις σε άλλες σχολές της Αθήνας, της Πάτρας, της Θεσσαλονίκης.
Αγωνιστικές κινητοποιήσεις οργανώνονται και από τους αγρότες, γίνονται συλλαλητήρια εναντίον των απαλλοτριώσεων γης που εφαρμόζονταν για την εξυπηρέτηση των μονοπωλίων.
Παράλληλα, πραγματοποιούνται και εκδηλώσεις με καθαρά πολιτικό - αντιδικτατορικό χαρακτήρα. Τέτοιες μέρες κινητοποίησης του λαού ήταν η 28η Οκτώβρη του '72, η επέτειος του πραξικοπήματος το '73, η Πρωτομαγιά του '73, η νυχτερινή διαδήλωση μετά το σχηματισμό της κυβέρνησης Μαρκεζίνη.
Η ανάπτυξη του αντιδικτατορικού αγώνα, βέβαια, δεν προέκυψε μόνο απ' το ανέβασμα των μορφών πάλης, αλλά και με την όξυνση της ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης. Είχε μεγάλη σημασία, για να προχωρήσει το κίνημα μπροστά, να ηττηθούν οι απόψεις που ήθελαν συμβιβασμό με τη χούντα, στη λογική του μικρότερου κακού, του ρεαλισμού της υποταγής. Βασικός φορέας αυτών των απόψεων ήταν ο πρόγονος του σημερινού ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, το λεγόμενο "ΚΚΕ Εσωτερικού".
Μέσα απ' αυτή τη διαδρομή, φτάνουμε στο Νοέμβρη του '73 και την κατάληψη του Πολυτεχνείου, που δεν ήρθε σαν ξέσπασμα, σαν "κεραυνός εν αιθρία", αλλά ήταν το επιστέγασμα και η κορύφωση όλης της προηγούμενης αγωνιστικής πορείας του λαού και της νεολαίας.

Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου
​

Το απόγευμα της Τετάρτης 14 Νοέμβρη, ξεκινά η κατάληψη του Πολυτεχνείου. Φτιάχνεται ο πρώτος ραδιοφωνικός πομπός, αρκετός κόσμος μαζεύεται γύρω απ' το Πολυτεχνείο ως το βράδυ.
Την επόμενη μέρα, η Κομματική Οργάνωση Αθήνας καλεί τους εργαζόμενους και τους νέους να κατέβουν μαζικά στο Πολυτεχνείο. Από εκείνη τη στιγμή, η κατάληψη του Πολυτεχνείου καθώς ενώνεται με το εργατικό - λαϊκό κίνημα αποκτά χαρακτήρα παλλαϊκού ξεσηκωμού. Δίπλα στο σύνθημα "Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία", δυνάμωναν και τα "Εξω οι ΗΠΑ, έξω το ΝΑΤΟ" και "Κάτω η Χούντα". Το μήνυμα ήταν πολιτικό, ανατρεπτικό, αντιιμπεριαλιστικό.
Ο ρόλος του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, παρά τις ελλείψεις που παρουσιάστηκαν, ήταν σημαντικός και πολλές φορές καθοριστικός.
Η 16η Νοέμβρη ήταν η μέρα της κορύφωσης της εξέγερσης. Οι φοιτητές της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας προχωρούν και αυτοί σε καταλήψεις. Στην Αθήνα, χιλιάδες λαού κατεβαίνουν με πυκνά και μεγάλα μπλοκ στο Πολυτεχνείο. Οι οικοδόμοι και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι έχουν τα μαχητικότερα μπλοκ. Περίπου 150.000 λαού είναι στους δρόμους. Η αστυνομία χτυπά το λαό, χωρίς να μπορεί να διαλύσει τις διαδηλώσεις. Αργά το απόγευμα, πέφτουν οι πρώτοι νεκροί.
Ξημερώματα της 17ης Νοέμβρη, τα τανκς κυκλώνουν το Πολυτεχνείο. Στις 3 το πρωί, ένα απ' τα τανκς πέφτει πάνω στην πύλη του Πολυτεχνείου. Η θυσία δεν πήγε χαμένη: Ανοιξε ο δρόμος για την κατάρρευση της δικτατορίας, χιλιάδες νέοι και νέες, απ' το παράδειγμα του Πολυτεχνείου διαπαιδαγωγήθηκαν με τα ιδανικά του αγώνα, της οργανωμένης απειθαρχίας και ανυπακοής.

Οργανωνόμαστε για την ανατροπή!
​

Ολη η 7χρονη αντιδικτατορική πάλη του λαού μας, ο παλλαϊκός ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου απέδειξαν πως κανένας αντιδραστικός μηχανισμός, όσο κι αν εμφανίζεται παντοδύναμος και αιώνιος, δεν μπορεί να αναμετρηθεί με την υπεροχή του οργανωμένου εργατικού - λαϊκού κινήματος.
Το εργατικό - λαϊκό κίνημα μπορεί να αποκτήσει γιγάντια δύναμη όταν απορρίψει και αφήσει τις λογικές διαχείρισης του σημερινού σάπιου συστήματος, τους υπουργούς και τις κυβερνήσεις της μιας ή της άλλης πολιτικής δύναμης, που τάχα θα του λύσουν το πρόβλημα. Οταν συναντηθεί και γράψει στις σημαίες των αγώνων του αιτήματα ρήξης και ανατροπής του ίδιου του εκμεταλλευτικού συστήματος.
Εύκολες λύσεις χωρίς αγώνα και θυσίες ποτέ δεν έρχονται. Ο μαζικός ηρωισμός καλλιεργείται πρώτα και κύρια από τους πρωτοπόρους, τους κομμουνιστές. Ετσι και σήμερα. Γι' αυτό χτυπάνε πρώτα τους κομμουνιστές για να τους λυγίσουν, να τους αποκόψουν από το λαό.
Ο λαός ακόμα κι αν είναι "μικρός", όταν είναι οργανωμένος και ενωμένος, όταν ξέρει για τι παλεύει και "πολεμά" είναι ανίκητος! Συνεχίζουμε την πάλη για να ανατρέψουμε τη δικτατορία των μονοπωλίων, για να κατακτήσει ο λαός την εξουσία και να γίνει κυρίαρχος του πλούτου που παράγει»!

Άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DreamsRevenge]

Για μένα το Πολυτεχνείο έχει αποκτήσει πολλαπλά νοήματα πλέον... και όχι πάντα ευχάριστα δυστυχώς.

Ως γεγονός, χωρίς να έχω προσωπική εικόνα λόγω ηλικίας, θεωρώ ότι ήταν ένα αυθόρμητο ξέσπασμα εναντίον του στρατιωτικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου, μια επανάσταση που συγκέντρωσε στις τάξεις της ανθρώπους που ίσως να μην μοιράζονταν τα ίδια πολιτικά πιστεύω στο σύνολο τους, επιθυμούσαν όμως ένα περιβάλλον που να τους επιτρέπει να τα εκφράζουν ελεύθερα και να διαφωνούν γι αυτά.

Μετά όμως...

Η λεγόμενη γενιά του Πολυτεχνείου, εξιδανικεύθηκε χωρίς όλοι οι εκπρόσωποι της να έχουν τη δύναμη να φέρουν το βάρος της ευθύνης που συνεπάγεται η "αγιοποίηση". Πολλοί από αυτούς, είτε προσπάθησαν με λίγη ή πολλή ειλικρίνεια να εισφέρουν στο πολιτικό μέλλον της χώρας, είτε απλά εκμεταλλεύθηκαν το κεφάλαιο της ιστορίας τους με πορείες που λίγο πολύ είδαμε να φθίνουν και να συμβάλλουν ότι στο όραμα αλλά στην παρακμή.

Όσο για τις εκδηλώσεις?

Έχω ξαναπεί, όχι πρώτη εγώ φυσικά, υπάρχουν άπειροι σοφότεροι, ότι ο καλύτερος τρόπος για να εξουδετερωθεί η ουσία είναι να μετατραπεί σε τύπο, ο καλύτερος τρόπος για να εξαλειφθεί η αγωνιστικότητα είναι να κάνεις κάτι τυπικό, όπως και την επέτειο του Πολυτεχνείου, που πλέον αποτελεί σχολική γιορτή δηλ. μέρα χωρίς μάθημα και άλλοθι για απουσίες από μαθήματα για τις πρόβες των γιορτών ...

Τί αποκομίζουν τελικά τα παιδιά από όλο αυτό?
Τί μαθαίνουν από μια ιστορία που στην περίπτωση της Ελλάδας δεν έχει γραφτεί ξεκάθαρα ακόμα?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kwstasIdealism]

Ζητω στο Πολυτεχνειο και τις ιδεες του,σκατα στην γενια του που ασχοληθηκε με την πολιτικη

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[WITTMANN]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.