Επίδραση της Μετανάστευσης στον Ψυχισμό του Έλληνα

Jack of Spades

Περιβόητο μέλος

Ο Κωνσταντίνος αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,342 μηνύματα.
Καλησπέρα από τη βροχερή (πλην αρκετά θερμή για την εποχή) Θεσσαλονίκη!
Με αφορμή τα σχόλια του χρήστη Lancelot στο θέμα της αύξησης της στρατιωτικής θητείας, όπως και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις σ' αυτό το forum (π.χ. nPb) θα ήθελα να "ξύσω" λιγάκι το θέμα με τους πάρα πολλούς Έλληνες (δε μιλάμε για μια και δύο γραφικές περιπτώσεις που λες οκ αναμενόμενο) που μεταναστεύουν στο εξωτερικό (για οικονομικούς κυρίως λόγους) και σύντομα καταλήγουν να μιλούν απαξιωτικά για τα πάντα εντός Ελλάδάς, ενώ παράλληλα "φουσκώνουν" συχνά και τη δική τους καθημερινότητα στη χώρα υποδοχής!
Που πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;
Έχουν φάει τόσο σκατό στην Ελλάδα που μόλις βρουν καλύτερες συνθήκες σε άλλη χώρα τους βγαίνει το σύνδρομο της απατημένης συζύγου και ξεσπούν εκεί;
Δε βρήκαν τα πράγματα όπως τα περίμεναν στην ξένη χώρα, τους φταίνε οι πάντες και τα πάντα και βρίσκουν να ξεσπάσουν εκεί;
Η όλη διαδικασία της μετανάστευσης τους δημιουργεί ψυχολογικά προβλήματα που οδηγούν σ' αυτό το αποτέλεσμα;
Όλα τα παραπάνω;
Περιμένω τις απόψεις σας!:)
 

vassilis498

Διακεκριμένο μέλος

Ο vassilis498 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 7,079 μηνύματα.
υποθέτω παρόμοιο σύνδρομο με τους bitter έλληνες που μείνανε πίσω και κρεμάνε λίγη χολή στις επιλογές οποιουδήποτε αποφάσισε να κάνει το βήμα

highlights:
"πού θα πας τώρα θα ρίξεις μαύρη πέτρα"
"ναι γιατί αν νομίζεις πως έξω τα πράματα είναι καλύτερα θα προσγειωθείς απότομα"
"ότι δηλαδή τώρα εσύ τι μας το παίζεις, δε σου κάνει η χώρα σου;"
"ναι άλλα ο καιρός..."
"το κόστος ζωής είναι μεγαλύτερο έξω δε θα σου μένει τίποτα, άσε τα κανά κι εγώ τα μαθηματικά δε συμφέρει" (αγαπημένο)
"οι ξένοι δε ζουν, μόνο δουλειά και μάζεμα σπίτι θα πάθεις κατάθλιψη"
 

Jack of Spades

Περιβόητο μέλος

Ο Κωνσταντίνος αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,342 μηνύματα.
υποθέτω παρόμοιο σύνδρομο με τους bitter έλληνες που μείνανε πίσω και κρεμάνε λίγη χολή στις επιλογές οποιουδήποτε αποφάσισε να κάνει το βήμα

highlights:
"πού θα πας τώρα θα ρίξεις μαύρη πέτρα"
"ναι γιατί αν νομίζεις πως έξω τα πράματα είναι καλύτερα θα προσγειωθείς απότομα"
"ότι δηλαδή τώρα εσύ τι μας το παίζεις, δε σου κάνει η χώρα σου;"
"ναι άλλα ο καιρός..."
"το κόστος ζωής είναι μεγαλύτερο έξω δε θα σου μένει τίποτα, άσε τα κανά κι εγώ τα μαθηματικά δε συμφέρει" (αγαπημένο)
"οι ξένοι δε ζουν, μόνο δουλειά και μάζεμα σπίτι θα πάθεις κατάθλιψη"
Ναι αλλά τα μίζερα σχόλια που αναφέρεις (και πολλά άλλα) απ' αυτούς που μένουν πίσω ενώ ήθελαν κάτι καλύτερο π.χ. στα επαγγελματικά τους είναι κατανοητά κι αναμενόμενα...στην περίπτωση που συζητάμε εδώ (π.χ. ένας άνθρωπος που έχει αλλάξει χώρα, τρόπο ζωής κ.λπ. και έχει αφήσει ό,τι έχει να κάνει με Ελλάδα πίσω του να επιδίδεται σ' αυτό το "άθλημα" στον ελεύθερο χρόνο του, αντί να τον αξιοποιεί αλλιώς) δε νομίζω ότι είναι μόνο θέμα πικρίας!
 

Lancelot

Περιβόητο μέλος

Ο Lancelot αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 4,549 μηνύματα.
Ναι αλλά τα μίζερα σχόλια που αναφέρεις (και πολλά άλλα) απ' αυτούς που μένουν πίσω ενώ ήθελαν κάτι καλύτερο π.χ. στα επαγγελματικά τους είναι κατανοητά κι αναμενόμενα...στην περίπτωση που συζητάμε εδώ (π.χ. ένας άνθρωπος που έχει αλλάξει χώρα, τρόπο ζωής κ.λπ. και έχει αφήσει ό,τι έχει να κάνει με Ελλάδα πίσω του να επιδίδεται σ' αυτό το "άθλημα" στον ελεύθερο χρόνο του, αντί να τον αξιοποιεί αλλιώς) δε νομίζω ότι είναι μόνο θέμα πικρίας!
Δεν είναι πίκρα, είναι θλίψη.
Όταν θα βγεις έξω θα το διαπιστώσεις. Οι κακοί ξένοι δεν κάνουν τίποτα δύσκολα, αλλά ολα είναι απλά. Απλά στην Ελλάδα το απλό γίνεται δύσκολο λόγω των <<παρενεργειών>> της κοινωνίας. πχ. να κάνεις ακαδημαϊκή καριέρα θέλεις μέσο.

Ελπίζω να έλαβες την απάντησή σου που έψαχνες, αν όχι εδώ είμαι να συνδράμω περισσότερο.
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

vassilis498

Διακεκριμένο μέλος

Ο vassilis498 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 7,079 μηνύματα.
Ναι αλλά τα μίζερα σχόλια που αναφέρεις (και πολλά άλλα) απ' αυτούς που μένουν πίσω ενώ ήθελαν κάτι καλύτερο π.χ. στα επαγγελματικά τους είναι κατανοητά κι αναμενόμενα...στην περίπτωση που συζητάμε εδώ (π.χ. ένας άνθρωπος που έχει αλλάξει χώρα, τρόπο ζωής κ.λπ. και έχει αφήσει ό,τι έχει να κάνει με Ελλάδα πίσω του να επιδίδεται σ' αυτό το "άθλημα" στον ελεύθερο χρόνο του, αντί να τον αξιοποιεί αλλιώς) δε νομίζω ότι είναι μόνο θέμα πικρίας!

ρε φίλε όπως ο τύπος που έμεινε στη χώρα του προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του πως έκανε το σωστό έτσι το πράττει και η άλλη μεριά. Τώρα τι προσπαθείς να μου αποδείξεις πως ο μεν είναι καλός κι ο άλλος κακός;

θα προτιμούσα να μην τσουβαλιάζουμε κατηγορίες ανθρώπων με βάση τι μας ενοχλεί να ακούμε, η ματαιοδοξία και η μισαλλοδοξία αντίστοιχα υπάρχουν σε κάθε πτυχή της ζωής μας δεν δικαιολογούνται ή όχι αναλόγα πότε μας κάθεται καλά
 

giannhs2001

Επιφανές μέλος

Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 17,298 μηνύματα.
Από αυτά που βλέπω πολλοί την βλέπουν αλλοεθνείς μετά από ένα σημείο και βγάζουν όλα τους τα κόμπλεξ στην χώρα τους. Βρίζουν κάθε Έλληνα που επιθυμεί να μείνει στην χώρα του.


Ενδεικτικά το αστείο είναι ότι επαναλαμβάνεται η ιστορία με αυτό μιας που στην Τρίτη Λυκείου στην Ιστορία Προσανατολισμού ( για το Ανθρωπιστικό πεδίο ) γίνεται φανερή η στάση των τότε Ελλήνων της διασποράς προς την Ελλάδα
στα μάτια τους δεν ήταν τίποτα περισσότερο από έναν φτωχό και ίσως ανεπρόκοπο μακρινό συγγενή.

Όμως έλεγε και αυτό
Θα περάσουν αρκετές δεκαετίες μέχρι να καταλάβουν την αξία που είχε η φτωχή πατρίδα τους για αυτούς όταν θα δυσκολέψουν τα πράγματα

Κάποια στιγμή θα γυρίσει ο τροχός. Όσοι φύγανε ή θα φύγουν/φύγουμε κάποια στιγμή θα γυρίσουν και το πιστεύω. Δεν θα μείνει για πάντα η Ελλάδα έτσι.

Στη τελική δεν είναι όλοι έτσι. Ο nPb παραμένει πατριώτης και από έξω.
 

Guest 336742

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
ρε φίλε όπως ο τύπος που έμεινε στη χώρα του προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του πως έκανε το σωστό έτσι το πράττει και η άλλη μεριά. Τώρα τι προσπαθείς να μου αποδείξεις πως ο μεν είναι καλός κι ο άλλος κακός;

θα προτιμούσα να μην τσουβαλιάζουμε κατηγορίες ανθρώπων με βάση τι μας ενοχλεί να ακούμε, η ματαιοδοξία και η μισαλλοδοξία αντίστοιχα υπάρχουν σε κάθε πτυχή της ζωής μας δεν δικαιολογούνται ή όχι αναλόγα πότε μας κάθεται καλά
Πραγματικά αυτή τη λογική του τσουβαλιάσματος κι εγώ δε την έχω καταλάβει... Λες και όλοι οι άνθρωποι ψάχνουν τα ίδια πράματα, ή ότι όλες οι χώρες του εξωτερικού είναι ίδιες (ή και ακόμα όλες οι πόλεις στην ίδια χώρα του εξωτερικού είναι ίδιες...)
 

Jack of Spades

Περιβόητο μέλος

Ο Κωνσταντίνος αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,342 μηνύματα.
ρε φίλε όπως ο τύπος που έμεινε στη χώρα του προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του πως έκανε το σωστό έτσι το πράττει και η άλλη μεριά. Τώρα τι προσπαθείς να μου αποδείξεις πως ο μεν είναι καλός κι ο άλλος κακός;

θα προτιμούσα να μην τσουβαλιάζουμε κατηγορίες ανθρώπων με βάση τι μας ενοχλεί να ακούμε, η ματαιοδοξία και η μισαλλοδοξία αντίστοιχα υπάρχουν σε κάθε πτυχή της ζωής μας δεν δικαιολογούνται ή όχι αναλόγα πότε μας κάθεται καλά
"Κακοί" είναι και οι δύο, απλώς είπα ότι ο ένας (ο εγχώριος) είναι αναμενόμενα έτσι γιατί συμβιβάστηκε κι έπαψε να κυνηγάει αυτό που θέλει!
Ο άλλος που δε συμβιβάστηκε, έφυγε κι υποτίθεται ότι είναι πλέον στη διαδικασία να κυνηγάει ένα καλύτερο μέλλον, για ποιο λόγο να είναι έτσι;
Πραγματικά αυτή τη λογική του τσουβαλιάσματος κι εγώ δε την έχω καταλάβει... Λες και όλοι οι άνθρωποι ψάχνουν τα ίδια πράματα, ή ότι όλες οι χώρες του εξωτερικού είναι ίδιες (ή και ακόμα όλες οι πόλεις στην ίδια χώρα του εξωτερικού είναι ίδιες...)
Υπάρχει ένα πράγμα που σίγουρα το ψάχνουν όλοι οι άνθρωποι: την ευτυχία!
Και προφανώς παιδιά σαν το Lancelot απέχουν πάρα πολύ από αυτή, παρά το ότι έφυγαν...
 
Τελευταία επεξεργασία:

Nelliel

Περιβόητο μέλος

Η Nelliel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,061 μηνύματα.
Ο άλλος που δε συμβιβάστηκε, έφυγε κι υποτίθεται ότι είναι πλέον στη διαδικασία να κυνηγάει ένα καλύτερο μέλλον, για ποιο λόγο να είναι έτσι;
Γιατί δεν μπορείς να κόψεις εντελώς την σύνδεση σου με τον τόπο που μεγάλωσες. Εγώ εβγαζα χολή πριν φύγω και συνεχίζω να βγάζω γιατί ενώ θέλω να ρίξω μαύρη πέτρα πίσω μου, δεν μπορώ. Απλά πράγματα όπως εφορία, με κρατάνε ομηρη.
 

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ο άλλος που δε συμβιβάστηκε, έφυγε κι υποτίθεται ότι είναι πλέον στη διαδικασία να κυνηγάει ένα καλύτερο μέλλον, για ποιο λόγο να είναι έτσι
Κόμπλεξ κατωτεροτητας είναι, το οποίο στην συνέχεια σε οδηγεί να χτίσεις το εγώ σου πάνω σε ένα σου επίτευγμα αγνοοντας πως η ζωή ενός ανθρωπου δεν είναι μονοδιάστατη. Και ο λόγος που πρέπει να κράξεις είναι για να επιβεβαιωθείς. Γι αυτό και θα κράξεις τις σπουδές του άλλου, τη δουλειά του, τα λεφτά του και γενικά οτιδήποτε νομίζεις πως σε παίρνει να κράξεις, ενώ στους τομείς που υστερείς θα κάνεις την πάπια. Και πιστεύω πως αυτό το πράγμα συμβαίνει όταν έχεις πτυχές της ζωής σου στις οποιες έμεινες πίσω και αρνείσαι να το αναγνωρίσεις/αποδεχτεις.
 

Jack of Spades

Περιβόητο μέλος

Ο Κωνσταντίνος αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,342 μηνύματα.
Κόμπλεξ κατωτεροτητας είναι, το οποίο στην συνέχεια σε οδηγεί να χτίσεις το εγώ σου πάνω σε ένα σου επίτευγμα αγνοοντας πως η ζωή ενός ανθρωπου δεν είναι μονοδιάστατη. Και ο λόγος που πρέπει να κράξεις είναι για να επιβεβαιωθείς. Γι αυτό και θα κράξεις τις σπουδές του άλλου, τη δουλειά του, τα λεφτά του και γενικά οτιδήποτε νομίζεις πως σε παίρνει να κράξεις, ενώ στους τομείς που υστερείς θα κάνεις την πάπια. Και πιστεύω πως αυτό το πράγμα συμβαίνει όταν έχεις πτυχές της ζωής σου στις οποιες έμεινες πίσω και αρνείσαι να το αναγνωρίσεις/αποδεχτεις.
Δε νομίζω ότι έχει να κάνει μόνο με κόμπλεξ κατωτερότητας, αλλά με το χαρακτήρα και το προφίλ του ατόμου γενικότερα (σε τι οικογένεια μεγάλωσε, τι βιώματα είχε ως τότε, αν και πόσο "πόνεσε" ν' αποκτήσει κάτι στη ζωή του κ.α.)...
Γιατί δεν μπορείς να κόψεις εντελώς την σύνδεση σου με τον τόπο που μεγάλωσες. Εγώ εβγαζα χολή πριν φύγω και συνεχίζω να βγάζω γιατί ενώ θέλω να ρίξω μαύρη πέτρα πίσω μου, δεν μπορώ. Απλά πράγματα όπως εφορία, με κρατάνε ομηρη.
Δεν υπάρχει φορολογικό θέμα που "δεν λύνεται", ειδικά από την εποχή Α.Α.Δ.Ε. κι έπειτα...άλλο αν η "λύση" ενδεχομένως να μη σε βολεύει όσο θα ήθελες!;)
Ευχαριστώ που με επιβεβαιώνεις περίτρανα.
Προσωπικά σέβομαι οτιδήποτε κάνει ο καθένας (σπουδές, εργασία κ.λπ.) εφόσον όμως κι εκείνος σέβεται των άλλων...εσύ πετάχτηκες σε άσχετο θέμα να "φουσκώσεις" τα δικά σου επιτεύγματα (με σαφή πρόθεση να μειώσεις όσους διαμένουν στην Ελλάδα, όσους υπηρετούν τη θητεία τους κ.λπ. γιατί εσύ ο ίδιος δεν κατάφερες ούτε προσπάθησες καν να καταφέρεις κάτι από αυτά) οπότε αναμενόμενο ήταν να πάρεις αυτή την απάντηση!
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Nelliel

Περιβόητο μέλος

Η Nelliel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,061 μηνύματα.
Δε νομίζω ότι έχει να κάνει μόνο με κόμπλεξ κατωτερότητας, αλλά με το χαρακτήρα και το προφίλ του ατόμου γενικότερα (σε τι οικογένεια μεγάλωσε, τι βιώματα είχε ως τότε, αν και πόσο "πόνεσε" ν' αποκτήσει κάτι στη ζωή του κ.α.)...

Δεν υπάρχει φορολογικό θέμα που "δεν λύνεται", ειδικά από την εποχή Α.Α.Δ.Ε. κι έπειτα...άλλο αν η "λύση" ενδεχομένως να μη σε βολεύει όσο θα ήθελες!;)

Προσωπικά σέβομαι οτιδήποτε κάνει ο καθένας (σπουδές, εργασία κ.λπ.) εφόσον όμως κι εκείνος σέβεται των άλλων...εσύ πετάχτηκες σε άσχετο θέμα να "φουσκώσεις" τα δικά σου επιτεύγματα (με σαφή πρόθεση να μειώσεις όσους διαμένουν στην Ελλάδα, όσους υπηρετούν τη θητεία τους κ.λπ. γιατί εσύ ο ίδιος δεν κατάφερες ούτε προσπάθησες καν να καταφέρεις κάτι από αυτά) οπότε αναμενόμενο ήταν να πάρεις αυτή την απάντηση!
3 χρόνια τους πήρε να μου αλλάξουν την φορολογική κατοικία. Επί 3 χρόνια ζητούσα από την εφορία εδώ βεβαιώσεις για τους αργοσχολους εκεί κάτω. Να συνεχίσω; Να πω και για το πρόστιμο που έφαγα επειδή μου είπαν στην εφορία ότι δεν χρειάζεται να κάνω φορολογική δήλωση γιατί είχαν πάρει όλα τα έγγραφα; Μην επεκταθω στο ότι δεν μπορώ να πληρώσω πρόστιμα και ενφια με ξένη πιστωτική και θέλουν τραπεζικό λογαριασμό στην Ελλάδα, κάτι που δεν θέλω να έχω. Να συνεχίσω;
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Jack of Spades

Περιβόητο μέλος

Ο Κωνσταντίνος αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,342 μηνύματα.
α)3 χρόνια τους πήρε να μου αλλάξουν την φορολογική κατοικία. Επί 3 χρόνια ζητούσα από την εφορία εδώ βεβαιώσεις για τους αργοσχολους εκεί κάτω. Να συνεχίσω; Να πω και για το πρόστιμο που έφαγα επειδή μου είπαν στην εφορία ότι δεν χρειάζεται να κάνω φορολογική δήλωση γιατί είχαν πάρει όλα τα έγγραφα;
Και 13 χρόνια να τους πήρε αν εσύ έκανες αυτό που έπρεπε (κατάθεση δικαιολογητικών, κατοχύρωση αριθμού πρωτοκόλλου κ.λπ.) δε μπορούν να σου κάνουν τίποτα, ούτε είσαι υποχρεωμένη κάθε φορά να κάνεις νέες αιτήσεις και να ζητάς εκ νέου χαρτιά...ακόμη και στην περίπτωση που σου επέβαλαν πρόστιμο (γιατί νόμιζαν ότι ήσουν υπόχρεη για δήλωση Φ.Ε. ενώ δεν ήσουν) αυτό διαγράφεται μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία κι απλά το αγνοείς...
Μην επεκταθω στο ότι δεν μπορώ να πληρώσω πρόστιμα και ενφια με ξένη πιστωτική και θέλουν τραπεζικό λογαριασμό στην Ελλάδα, κάτι που δεν θέλω να έχω. Να συνεχίσω;
Γι' αυτό ακριβώς λέω ότι "όποιος θέλει να ξεκόψει, απλά ξεκόβει" κι ότι όσοι γκρινιάζετε γι' αυτό το κάνετε απλά γιατί τα πράγματα δε σας έρχονται ακριβώς όσο βολικά θα θέλατε!
Δε θέλεις να ζεις στην Ελλάδα (για ευνόητους λόγους), αλλά θέλεις να έχεις σπίτι στην Ελλάδα (π.χ. για να έρχεσαι το καλοκαίρι ή όποτε ξεμένεις από δουλειά στο εξωτερικό ή για τα γεράματα κ.λπ.) ή ακίνητα τα οποία εκμεταλλεύεσαι (π.χ. νοικιάζοντάς τα)...
Δε θέλεις να έχεις τραπεζικό λογαριασμό στην Ελλάδα (π.χ. για να μη μπορεί η Α.Α.Δ.Ε. να σ' ελέγξει και να εισπράττεις τα πάντα "μαύρα" ανενόχλητη), αλλά θέλεις να κρατάς το ακίνητο ή τα ακίνητα γιατί σε συμφέρει περισσότερο αυτό παρά να τα εκποιήσεις!
Και το σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη δε γίνεται να τα έχουμε στη ζωή μας...
 

Guest 699855

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Προσωπικά δεν κρίνω ούτε αυτούς που έφυγαν ούτε αυτούς που έμειναν.
Ο καθένας παίρνει τις αποφάσεις του σε συνάρτηση αφενός με τον τρόπο που σκέφτεται και αφετέρου με τις εμπειρίες που είχε μέχρι την ώρα που πήρε την απόφαση να φύγει.

Δεν θα κατηγορήσω ούτε κάποιον που απογοητεύτηκε επειδή δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει τα όνειρά του στην Ελλάδα, οραματίστηκε το εξωτερικό σαν παράδεισο και αποφάσισε να αναζητήσει εκεί την τύχη του ούτε όμως και κάποιον που αν και δεν βρήκε αυτό ακριβώς που ήθελε, συμβιβάστηκε με κάτι λιγότερο απλά επειδή δεν θέλησε να φύγει από τον τόπο του.

΄Εχω φίλους στο εξωτερικό που σπούδασαν και συνέχισαν τη ζωή τους εκεί.
Αυτό που μου λένε είναι ότι πέρα από το ότι είναι περισσότερο οργανωμένος και ψηφιοποιημένος ο δημόσιος μηχανισμός, οι παθογένειες τις Ελλάδας , δεν συναντώνται μόνο εδώ.
Το θέμα της αναξιοκρατίας υπάρχει σε μεγάλο βαθμό και στο εξωτερικό. Τα "κονέ" και οι "προσωπικές συμπάθειες" καλά κρατούν κι εκεί, ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγαλύτερος, τα ωράρια εργασίας δεν τηρούνται πάντα οπότε αν θέλεις να υπερτερήσεις των άλλων υπάρχει περίπτωση να φτάσεις σε σημείο να ζεις για να δουλεύεις κτλ

Ο καιρός είναι επίσης ένα πρόβλημα (δύσκολα ο ΄Ελληνες συνηθίζει τον καιρό πχ των χωρών της Βόρειας Ευρώπης).
Η διαφορετική νοοτροπία των λαών (η μη εκδηλωτικότητά τους, αυτό το απόλυτα οργανωμένο πρόγραμμα ακόμα κι αν πρόκειται για διασκέδαση, όλα σε κουτάκια), η καχυποψία απέναντί τους καθώς γι΄αυτούς πάντα θα είναι "ο ξένος", είναι κάποια από τα θέματα που τους προκαλούν το αίσθημα της μοναξιάς, της νοσταλγίας και το γλυκόπικρο του "ναι μεν αλλά...".

Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που ομογενοποιούνται ευκολότερα είτε επειδή είναι περισσότερο προσαρμοστικοί είτε επειδή λόγω του χαρακτήρα τους, τους ταιριάζει περισσότερο η νοοτροπία του Κράτους στο οποίο βρίσκονται και ασφαλώς γι΄αυτούς είναι πολύ ευκολότερα τα πράγματα.

Το να μιλούν όμως απαξιωτικά για την Ελλάδα, προσωπικά δεν το δέχομαι και δεν το δέχονται και όλα αυτά τα λαμπερά ελληνικά μυαλά που διέπρεψαν στο εξωτερικό και το φωνάζουν στις συνεντεύξεις τους.

Ναι η Ελλάδα δεν έχει οργανωμένη δημόσια διοίκηση, ναι στη σημερινή Ελλάδα οι επαγγελματικές ευκαιρίες είναι λίγες, ναι δεν έχει μεγάλες λεωφόρους, πάρκα και ποδηλατόδρομους, ναι δεν πειθαρχούμε σαν στρατιωτάκια σ΄αυτά που πρέπει να κάνουμε, έχουμε όμως σαν λαός ψυχή και καρδιά, έχουμε εξυπνάδα, έχουμε ευρηματικότητα, έχουμε έντονα συναισθήματα και τα απολαμβάνουμε (βράζει το αίμα μας), έχουμε στενούς οικογενειακούς και φιλικούς δεσμούς, έχουμε μια μάνα που θα μας κρατήσει μεθαύριο το παιδί για να μην πάει από τριών μηνών στον παιδικό σταθμό και θα μας φτιάξει ένα πιάτο φαϊ όταν δεν προλαβαίνουμε, έναν πατέρα που θα έχει την έγνοια μας μέχρι να κλείσει τα μάτια του, έναν φίλο που θα μας κεράσει καφέ όταν δει ότι δεν έχουμε να τον πληρώσουμε και έναν αγαπημένο που δεν θα κοιτάξει την ατζέντα του, να δει πότε θα είναι ελεύθερος για να μας συναντήσει αλλά θα τα παρατήσει όλα έτσι απλά επειδή ένιωσε την ανάγκη να μας δει και να μας πάει μια βόλτα στη θάλασσα!
 

Εχέμυθη

Περιβόητο μέλος

Η Εχέμυθη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5,863 μηνύματα.
Προσωπικά δεν κρίνω ούτε αυτούς που έφυγαν ούτε αυτούς που έμειναν.
Ο καθένας παίρνει τις αποφάσεις του σε συνάρτηση αφενός με τον τρόπο που σκέφτεται και αφετέρου με τις εμπειρίες που είχε μέχρι την ώρα που πήρε την απόφαση να φύγει.

Δεν θα κατηγορήσω ούτε κάποιον που απογοητεύτηκε επειδή δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει τα όνειρά του στην Ελλάδα, οραματίστηκε το εξωτερικό σαν παράδεισο και αποφάσισε να αναζητήσει εκεί την τύχη του ούτε όμως και κάποιον που αν και δεν βρήκε αυτό ακριβώς που ήθελε, συμβιβάστηκε με κάτι λιγότερο απλά επειδή δεν θέλησε να φύγει από τον τόπο του.

΄Εχω φίλους στο εξωτερικό που σπούδασαν και συνέχισαν τη ζωή τους εκεί.
Αυτό που μου λένε είναι ότι πέρα από το ότι είναι περισσότερο οργανωμένος και ψηφιοποιημένος ο δημόσιος μηχανισμός, οι παθογένειες τις Ελλάδας , δεν συναντώνται μόνο εδώ.
Το θέμα της αναξιοκρατίας υπάρχει σε μεγάλο βαθμό και στο εξωτερικό. Τα "κονέ" και οι "προσωπικές συμπάθειες" καλά κρατούν κι εκεί, ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγαλύτερος, τα ωράρια εργασίας δεν τηρούνται πάντα οπότε αν θέλεις να υπερτερήσεις των άλλων υπάρχει περίπτωση να φτάσεις σε σημείο να ζεις για να δουλεύεις κτλ

Ο καιρός είναι επίσης ένα πρόβλημα (δύσκολα ο ΄Ελληνες συνηθίζει τον καιρό πχ των χωρών της Βόρειας Ευρώπης).
Η διαφορετική νοοτροπία των λαών (η μη εκδηλωτικότητά τους, αυτό το απόλυτα οργανωμένο πρόγραμμα ακόμα κι αν πρόκειται για διασκέδαση, όλα σε κουτάκια), η καχυποψία απέναντί τους καθώς γι΄αυτούς πάντα θα είναι "ο ξένος", είναι κάποια από τα θέματα που τους προκαλούν το αίσθημα της μοναξιάς, της νοσταλγίας και το γλυκόπικρο του "ναι μεν αλλά...".

Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που ομογενοποιούνται ευκολότερα είτε επειδή είναι περισσότερο προσαρμοστικοί είτε επειδή λόγω του χαρακτήρα τους, τους ταιριάζει περισσότερο η νοοτροπία του Κράτους στο οποίο βρίσκονται και ασφαλώς γι΄αυτούς είναι πολύ ευκολότερα τα πράγματα.

Το να μιλούν όμως απαξιωτικά για την Ελλάδα, προσωπικά δεν το δέχομαι και δεν το δέχονται και όλα αυτά τα λαμπερά ελληνικά μυαλά που διέπρεψαν στο εξωτερικό και το φωνάζουν στις συνεντεύξεις τους.

Ναι η Ελλάδα δεν έχει οργανωμένη δημόσια διοίκηση, ναι στη σημερινή Ελλάδα οι επαγγελματικές ευκαιρίες είναι λίγες, ναι δεν έχει μεγάλες λεωφόρους, πάρκα και ποδηλατόδρομους, ναι δεν πειθαρχούμε σαν στρατιωτάκια σ΄αυτά που πρέπει να κάνουμε, έχουμε όμως σαν λαός ψυχή και καρδιά, έχουμε εξυπνάδα, έχουμε ευρηματικότητα, έχουμε έντονα συναισθήματα και τα απολαμβάνουμε (βράζει το αίμα μας), έχουμε στενούς οικογενειακούς και φιλικούς δεσμούς, έχουμε μια μάνα που θα μας κρατήσει μεθαύριο το παιδί για να μην πάει από τριών μηνών στον παιδικό σταθμό και θα μας φτιάξει ένα πιάτο φαϊ όταν δεν προλαβαίνουμε, έναν πατέρα που θα έχει την έγνοια μας μέχρι να κλείσει τα μάτια του, έναν φίλο που θα μας κεράσει καφέ όταν δει ότι δεν έχουμε να τον πληρώσουμε και έναν αγαπημένο που δεν θα κοιτάξει την ατζέντα του, να δει πότε θα είναι ελεύθερος για να μας συναντήσει αλλά θα τα παρατήσει όλα έτσι απλά επειδή ένιωσε την ανάγκη να μας δει και να μας πάει μια βόλτα στη θάλασσα!
Αυτό με τη γιαγιά που θα κρατήσει το παιδί, αν το σκεφτεί κανείς πιο ψυχρά, πέραν του συναισθηματικού δεσμού, η γυναίκα αυτή πραγματοποιεί μία δουλειά που κάποιος άλλος θα αμοιβοταν. Θέλω να πω ότι θεωρώ παθολογικό το να έχουμε δεδομένο ότι τα παιδιά μας θα τα μεγαλώσουν οι παππούδες. Γιατί πέρα απο κάποια ηλικία και προβλήματα υγείας που μπορεί να έχουν, υπάρχουν επαγγελματίες που το έχουν σπουδάσει και γνωρίζουν πώς θα φερθούν σε ένα παιδί και ίσως να τό κάνουν καλύτερα, όπως πχ να μην τό πιέζουν να φάει, πράγμα που κάνουν σχεδόν όλοι οι παππούδες. Προφανώς αν είναι σύμφωνοι όλοι οι εμπλεκόμενοι δεν είναι λάθος, όπως δεν είναι λάθος το να βλέπουν οι παππούδες τα εγγόνια τους. Για εμένα όμως είναι λάθος ότι οι γονείς θεωρούν υποχρέωση ότι θα μεγαλώσουν οι παππούδες τα εγγόνια ή το αντίστροφο. Ουσιαστικά κάνουν κάτι για το οποίο κανονικά υπάρχει αμοιβή και θεωρείται επάγγελμα.

Γενικά είμαι πολύ υπέρ του να κοιτάει ο καθένας την πάρτη του καί νά μήν κρίνει τις επιλογές των άλλων. Είναι πολύ όμορφο να γίνονται συζητήσεις για την διαφορετική κουλτούρα καί νοοτροπία άλλων λαών και τις διαφορές με τους Έλληνες.

Όσο για τους Έλληνες νομίζω ότι είμαστε επιλεκτικά φιλόξενοι και ανοιχτοκαρδοι κλπ
 

Guest 699855

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Αυτό με τη γιαγιά που θα κρατήσει το παιδί, αν το σκεφτεί κανείς πιο ψυχρά, πέραν του συναισθηματικού δεσμού, η γυναίκα αυτή πραγματοποιεί μία δουλειά που κάποιος άλλος θα αμοιβοταν. Θέλω να πω ότι θεωρώ παθολογικό το να έχουμε δεδομένο ότι τα παιδιά μας θα τα μεγαλώσουν οι παππούδες. Γιατί πέρα απο κάποια ηλικία και προβλήματα υγείας που μπορεί να έχουν, υπάρχουν επαγγελματίες που το έχουν σπουδάσει και γνωρίζουν πώς θα φερθούν σε ένα παιδί και ίσως να τό κάνουν καλύτερα, όπως πχ να μην τό πιέζουν να φάει, πράγμα που κάνουν σχεδόν όλοι οι παππούδες. Προφανώς αν είναι σύμφωνοι όλοι οι εμπλεκόμενοι δεν είναι λάθος, όπως δεν είναι λάθος το να βλέπουν οι παππούδες τα εγγόνια τους. Για εμένα όμως είναι λάθος ότι οι γονείς θεωρούν υποχρέωση ότι θα μεγαλώσουν οι παππούδες τα εγγόνια ή το αντίστροφο. Ουσιαστικά κάνουν κάτι για το οποίο κανονικά υπάρχει αμοιβή και θεωρείται επάγγελμα.

Γενικά είμαι πολύ υπέρ του να κοιτάει ο καθένας την πάρτη του καί νά μήν κρίνει τις επιλογές των άλλων. Είναι πολύ όμορφο να γίνονται συζητήσεις για την διαφορετική κουλτούρα καί νοοτροπία άλλων λαών και τις διαφορές με τους Έλληνες.

Όσο για τους Έλληνες νομίζω ότι είμαστε επιλεκτικά φιλόξενοι και ανοιχτοκαρδοι κλπ
Ασφαλώς συμφωνώ ο καθένας να κοιτάει την πάρτη του και να μην κρίνει τις επιλογές των άλλων.
Αν δεις αυτό ακριβώς είπα στην αρχή της ανάρτησής μου!
΄Οπως ακριβώς και αυτοί που φεύγουν, δεν θα πρέπει να κρίνουν αυτούς που μένουν και το αντίστροφο.
Για το θέμα του μωρού κι εγώ δεν είμαι υπέρ του ν΄αναθέτεις εξ ολοκλήρου τη φροντίδα και τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού σου στους παππούδες όπως ασφαλώς δεν μπορείς να επιβάλλεις και στους παππούδες να την αναλάβουν.
Εγώ λέω τι γίνεται συνήθως!
Και το ξέρω επειδή οι δικοί μου παππούδες ήταν ανήμποροι και δεν μπορούσαν να προσφέρουν χείρα βοηθείας. Τότε οι γυναίκες δεν είχαν 1 χρόνο άδεια ανατροφής του παιδιού τους όπως τώρα. Είχαν μόνο 2 μήνες πριν τη γέννα και 2 μήνες μετά. Η μητέρα μου λοιπόν με πήγε σε βρεφονηπιακό σταθμό και η καρδιά της σκίστηκε! Ακόμα σαν εφιάλτη θυμάται αυτήν την περίοδο. Δεν ήθελε να μεταθέσει τις ευθύνες της σε κάποια γιαγιά, δεν είναι τέτοιος άνθρωπος, απλά θα καλοδεχόταν τη βοήθειά της για λίγους μήνες μέχρι να χρονίσω και μετά να με πάει στον σταθμό.
Εν πάση περιπτώσει το θέμα μας εδώ δεν είναι αυτό!
Το θέμα μας είναι οι ζεστές διαπροσωπικές σχέσεις που συναντάμε στην Ελλάδα.
Δεν ξέρω αν υπάρχουν μεμονωμένα παραδείγματα αφιλόξενων και κλειστόκαρδων ανθρώπων. Σίγουρα θα υπάρχουν και μάλλον για να το αναφέρεις έχεις συναντήσει τέτοιους ανθρώπους.
΄Οταν εξετάζουμε όμως το χαρακτηριστικό ενός λαού, το εξετάζουμε σε ποσοστό. Και όταν το ποσοστό των έξυπνων, συναισθηματικών, φιλόξενων, ανοιχτόκαρδων, ζεστών, δοτικών ανθρώπων είναι πχ το 90% τότε τους το αποδίδουμε.
 

Nelliel

Περιβόητο μέλος

Η Nelliel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,061 μηνύματα.
Και 13 χρόνια να τους πήρε αν εσύ έκανες αυτό που έπρεπε (κατάθεση δικαιολογητικών, κατοχύρωση αριθμού πρωτοκόλλου κ.λπ.) δε μπορούν να σου κάνουν τίποτα, ούτε είσαι υποχρεωμένη κάθε φορά να κάνεις νέες αιτήσεις και να ζητάς εκ νέου χαρτιά...ακόμη και στην περίπτωση που σου επέβαλαν πρόστιμο (γιατί νόμιζαν ότι ήσουν υπόχρεη για δήλωση Φ.Ε. ενώ δεν ήσουν) αυτό διαγράφεται μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία κι απλά το αγνοείς...

Γι' αυτό ακριβώς λέω ότι "όποιος θέλει να ξεκόψει, απλά ξεκόβει" κι ότι όσοι γκρινιάζετε γι' αυτό το κάνετε απλά γιατί τα πράγματα δε σας έρχονται ακριβώς όσο βολικά θα θέλατε!
Δε θέλεις να ζεις στην Ελλάδα (για ευνόητους λόγους), αλλά θέλεις να έχεις σπίτι στην Ελλάδα (π.χ. για να έρχεσαι το καλοκαίρι ή όποτε ξεμένεις από δουλειά στο εξωτερικό ή για τα γεράματα κ.λπ.) ή ακίνητα τα οποία εκμεταλλεύεσαι (π.χ. νοικιάζοντάς τα)...
Δε θέλεις να έχεις τραπεζικό λογαριασμό στην Ελλάδα (π.χ. για να μη μπορεί η Α.Α.Δ.Ε. να σ' ελέγξει και να εισπράττεις τα πάντα "μαύρα" ανενόχλητη), αλλά θέλεις να κρατάς το ακίνητο ή τα ακίνητα γιατί σε συμφέρει περισσότερο αυτό παρά να τα εκποιήσεις!
Και το σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη δε γίνεται να τα έχουμε στη ζωή μας...
Κάνεις λάθος. Είχαν όλα τα δικαιολογητικά αλλά τα άφηναν να κάθονται. Επί 3 χρόνια μου ζητούσαν το ίδιο δικαιολογητικό κάθε φορά επειδή δεν έκαναν την δουλειά τους και έφευγε ο χρονος (εκκαθαριστικό εφορίας προηγούμενης χρονιάς). Το πρόστιμο δεν παραγράφηκε.
Το ότι έχουμε μια περιουσία εκεί δεν σημαίνει ότι πρέπει να μπαίνουμε σε επιπρόσθετη ταλαιπωρία επειδή το θέλουν κάποιοι που δεν κάνουν την δουλειά τους. Είναι σοβαρός λόγος να πουλήσεις ακίνητο επειδή δεν μπορείς να πληρώσεις τον φόρο λόγω γραφειοκρατίας; Να μην μπορείς να στείλεις έμβασμα σε άνθρωπο σου για την πληρωμή γιατί μπορεί να τον κατηγορήσει η εφορία ότι παίρνει μαυρα; Πας καλά; Δεν ζούμε στον μεσαίωνα.
Με υποχρεώνουν να έχω τραπεζικό λογαριασμό για 1 πληρωμή τον χρόνο; Αυτή τη δουλειά θα κάνω; Θα μπορούσαν να δεχτούν επιταγή ή εμβασμα.
Τίποτα δεν λειτουργεί εκεί. Και ένας από τους λόγους που πολλοί βρίζουν την Ελλάδα είναι αυτός. Γιατί βλέπουν στο εξωτερικό πως λειτουργούν όλα άψογα και βλέπουν πόση ταλαιπωρία τρώνε στην Ελλάδα για να πίνει ο μέσος ΔΥ την φραπεδιά του "δουλεύοντας".
 

vassilis498

Διακεκριμένο μέλος

Ο vassilis498 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 7,079 μηνύματα.
είναι άδικο να λέμε πως εδώ οι άνθρωποι είναι πιο ζεστοί και φιλόξενοι λες και αυτά είναι ελληνική εφεύρεση. Απλά όσο πας σε ψυχρότερα κλίματα οι άνθρωποι είναι πιο κλειστοί με τους κύκλους τους, δεν θα πιάσουν κουβέντα με άκυρους στη μέση του δρόμου και δεν είναι τόσο ο ένας στο βρακί του άλλου όπως οι νότιοι. Στους δικούς τους ανθρώπους μια χαρά ζεστοί είναι.

Αντίστοιχα πολλοί μετανάστες που γκρινιάζουν για τη ρετσινιά του ξένου συνήθως σκάβουν μόνοι τους το λακκο τους όταν επιλέγουν να μη μάθουν ποτέ την ντόπια γλώσσα και να ενταχθούν βασιζόμενοι πως θα την παλέψουν στα αγγλικά και με τις παρέες fellow expats. Και οι ξένοι που έρχονται εδώ το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν.
 

Agaphbou

Περιβόητο μέλος

Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
Καλησπέρα από τη βροχερή (πλην αρκετά θερμή για την εποχή) Θεσσαλονίκη!
Με αφορμή τα σχόλια του χρήστη Lancelot στο θέμα της αύξησης της στρατιωτικής θητείας, όπως και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις σ' αυτό το forum (π.χ. nPb) θα ήθελα να "ξύσω" λιγάκι το θέμα με τους πάρα πολλούς Έλληνες (δε μιλάμε για μια και δύο γραφικές περιπτώσεις που λες οκ αναμενόμενο) που μεταναστεύουν στο εξωτερικό (για οικονομικούς κυρίως λόγους) και σύντομα καταλήγουν να μιλούν απαξιωτικά για τα πάντα εντός Ελλάδάς, ενώ παράλληλα "φουσκώνουν" συχνά και τη δική τους καθημερινότητα στη χώρα υποδοχής!
Που πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;
Έχουν φάει τόσο σκατό στην Ελλάδα που μόλις βρουν καλύτερες συνθήκες σε άλλη χώρα τους βγαίνει το σύνδρομο της απατημένης συζύγου και ξεσπούν εκεί;
Δε βρήκαν τα πράγματα όπως τα περίμεναν στην ξένη χώρα, τους φταίνε οι πάντες και τα πάντα και βρίσκουν να ξεσπάσουν εκεί;
Η όλη διαδικασία της μετανάστευσης τους δημιουργεί ψυχολογικά προβλήματα που οδηγούν σ' αυτό το αποτέλεσμα;
Όλα τα παραπάνω;
Περιμένω τις απόψεις σας!:)

Δεν ξέρω τώρα σε ποια σχόλια αναφέρεσαι συγκεκριμένα γιατί δεν έχω παρακολουθήσει αυτά τα θέματα, αλλά γενικά είμαι της άποψης πως, όταν ένας άνθρωπος αισθάνεται την ανάγκη να καυχηθεί γενικότερα, σημαίνει ότι κάπου υπάρχει ένα συναισθηματικό κενό που προσπαθεί να καλύψει. Το λογικό όταν ρωτάς κάποιον πώς είναι η ζωή στο εξωτερικό ή την Ελλάδα, αντίστοιχα, είναι να σου πει τα υπέρ και τα κατά. Όταν, λοιπόν, βλέπω ανθρώπους να μου απαντάνε μόνο με τα υπέρ και ακόμη χειρότερα να μιλούν απαξιωτικά, όπως λες, για την επιλογή που άφησαν πίσω, τα ακούω ψιλοβερεσέ αυτά που λέει. Ο άνθρωπος που αισθάνεται επιτυχημένος και ευτυχισμένος αφήνει το έργο του να μιλήσει, τα λόγια δεν έχουν καμία σημασία γι' αυτόν. Να μου πεις σ' ένα φόρουμ πώς να ξέρει ο άλλος τη ζωή σου αν δεν την περιγράψεις ο ίδιος; Ε, φαίνεται ποιοι τα έχουν καλά με τον εαυτό τους και ποιοι όχι, ποιοι είναι ταπεινοί κι ακομπλεξάριστοι και ποιοι μεγαλοπιάνονται.

Να μου πεις, γιατί αισθάνεσαι κάποιο κενό; Ε, συνήθως είτε γιατί μεγάλωσες πλουσιοπάροχα και δεν μπορείς να αντεπεξέλθεις στη σκληρή, πεζή πραγματικότητα οπότε τη στολίζεις με ωραία παραμύθια, είτε γιατί έχεις ιεραρχήσει λάθος κάποιες επιθυμίες σου και κυνηγάς επιφανειακά πράγματα όπως δουλειά με πρεστίζ, υλικά αγαθά, lifestyle, κ.ό.κ. αφήνοντας πίσω τον έρωτα, το κέφι, τον ελεύθερο χρόνο, την επικοινωνία κτλ. Αλλά όλα αυτά δεν ισχύουν μόνο για τους Έλληνες του εξωτερικού φυσικά.
 

Jack of Spades

Περιβόητο μέλος

Ο Κωνσταντίνος αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,342 μηνύματα.
1)Κάνεις λάθος. Είχαν όλα τα δικαιολογητικά αλλά τα άφηναν να κάθονται. Επί 3 χρόνια μου ζητούσαν το ίδιο δικαιολογητικό κάθε φορά επειδή δεν έκαναν την δουλειά τους και έφευγε ο χρονος (εκκαθαριστικό εφορίας προηγούμενης χρονιάς). Το πρόστιμο δεν παραγράφηκε.
2)Το ότι έχουμε μια περιουσία εκεί δεν σημαίνει ότι πρέπει να μπαίνουμε σε επιπρόσθετη ταλαιπωρία επειδή το θέλουν κάποιοι που δεν κάνουν την δουλειά τους. Είναι σοβαρός λόγος να πουλήσεις ακίνητο επειδή δεν μπορείς να πληρώσεις τον φόρο λόγω γραφειοκρατίας; Να μην μπορείς να στείλεις έμβασμα σε άνθρωπο σου για την πληρωμή γιατί μπορεί να τον κατηγορήσει η εφορία ότι παίρνει μαυρα; Πας καλά; Δεν ζούμε στον μεσαίωνα.
Με υποχρεώνουν να έχω τραπεζικό λογαριασμό για 1 πληρωμή τον χρόνο; Αυτή τη δουλειά θα κάνω; Θα μπορούσαν να δεχτούν επιταγή ή εμβασμα.
3)Τίποτα δεν λειτουργεί εκεί. Και ένας από τους λόγους που πολλοί βρίζουν την Ελλάδα είναι αυτός. Γιατί βλέπουν στο εξωτερικό πως λειτουργούν όλα άψογα και βλέπουν πόση ταλαιπωρία τρώνε στην Ελλάδα για να πίνει ο μέσος ΔΥ την φραπεδιά του "δουλεύοντας".
1)Επειδή γνωρίζω αρκετές περιπτώσεις σαν αυτή κι έχω δει με τα μάτια μου τέτοιου είδους πρόστιμα να εξαφανίζονται απ' το taxis, κάτι πρέπει να πήγε πάρα πολύ στραβά στη δική σου περίπτωση για να έφτασε ως εκεί...μην το θεωρείς "κανόνα"!

2)Ακριβώς επειδή δε ζούμε στο μεσαίωνα το να έχεις έναν τραπεζικό λογαριασμό κι ένα e-banking στην Ελλάδα το 2020 ούτε σου κοστίζει κάτι, ούτε κόπος είναι κι είναι απολύτως λογικό να στο ζητάει η εφορία για ελεγκτικούς κ.λπ. λόγους...αλήθεια όμως, αφού δεν ζείτε πια εδώ για ποιο λόγο το κρατάτε;

3)Είπα κι εγώ, πότε θα τα τσουβαλιάσεις και θα τα ισοπεδώσεις όλα!:rolleyes:
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top