Ευθανασία

[iJohnnyCash]

Λίγο μακάβριο θέμα, αλλά πιστεύω ότι έχει ενδιαφέρον...
Στις πάρακατω περιπτώσεις οι γιατροί είναι αυτοί που έχουν αποφανθεί οτι δεν υπάρχει σωτηρία (Ας άσχετα και αυτοί μερικές φορές κάνουν λάθος)

• Πιστεύετε ότι πρέπει να νομιμοποιηθεί? Υπο ποιές προϋποθέσεις?
• Αν πάσχατε από μια σοβαρή ασθένια και επωδυνή (χτύπα ξύλο...) και αν ήταν νομιμοποιημένη η ευθανασία σε τέτοιες περιπτώσεις, θα κάνατε?
• Αν ένας πολύ κοντινός κι αγαπημένος σας άνθρωπος ήταν σε τέτοια θέση (πάλι χτύπα ξύλο) αλλά δεν ήταν σε θέση να έχει επαφή με το περιβάλλον για να δηλώσει αν θέλει ή όχι να του γίνει ευθανασία, θα δίνατε τη συγκατάθεση σας για να του γίνει ευθανασία (αποφασίζοντας γι'αυτόν) αν είχατε το νόμιμο δικαίωμα?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[giostau]

Εαν έπασχα από κάποια ανίατη και επώδυνη ασθένεια και δεν ήμουν σε θέση να συντηρίσω τον εαυτό μου, κοινώς εαν εξαρτώμουν από άλλους για την εκπλήρωση των βασικών μου αναγκών, νομίζω ότι θα ήθελα να μου κάνουν ευθανασία. Δεν θα ήθελα να ταλαιπωρώ τους ανθρώπους που αγαπάω, μόνο και μόνο για να παρατείνω το αναπόφευκτο! Και εγώ θα ταλαιπωριόμουν λιγότερο και οι δικοί μου. Αλλά ακόμα και αν ήταν ανίατη ασθένεια, αλλά μπορούσα να συντηρήσω τον εαυτό μου μόνος μου, δεν θα ήθελα να κάνω ευθανασία.

Σε καμία περίπτωση πάντως δεν θα έπερνα αυτήν την απόφαση για κάποιον άλλο, σε όσο άσχημη κατάσταση και αν ήταν.

Τελικά νομίζω ότι η ευθανασία θα μπορούσε (θα μπορούσε, όχι θα έπρεπε) να νομιμοποιηθεί αλλά υπό προϋποθέσεις: Μόνο ο ίδιος ο πάσχων να μπορεί να πάρει αυτήν την απόφαση!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Τελικά νομίζω ότι η ευθανασία θα μπορούσε (θα μπορούσε, όχι θα έπρεπε) να νομιμοποιηθεί αλλά υπό προϋποθέσεις: Μόνο ο ίδιος ο πάσχων να μπορεί να πάρει αυτήν την απόφαση!

Δλδ αν κάποιος δεν είναι σε θέση να πάρει την απόφαση και να μην γίνεται η ευθανασία ακόμη και αν από μέρα σε μέρα να περιμένουμε τον χάρο να κατέβει;

Εγώ το μόνο που φοβάμαι είναι ευθανασία χρησιμοποιηθεί για άλλους λόγους π.χ. για κληρονομικούς λόγους

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[giostau]

Εγώ το μόνο που φοβάμαι είναι ευθανασία χρησιμοποιηθεί για άλλους λόγους π.χ. για κληρονομικούς λόγους

Γι' αυτό λέω ότι μόνο ο παθών πρέπει να μπορεί να πάρει αυτήν την απόφαση!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Γι' αυτό λέω ότι μόνο ο παθών πρέπει να μπορεί να πάρει αυτήν την απόφαση!

Καλά ο άνθρωπος για να πετύχει τον στόχο του μπορεί να φτάσει και εγώ δεν ξέρω . Για αυτό το θεωρώ επικινδύνο κάτι τέτοιο άσχετα αν θα μπορεί μόνο ο παθών να αποφασίσει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ζουμπουρλουδι]

Πιστευω στην αυτοδιαθεση.
Το τι θα συμβει στο σωμα μου να το αποφασιζω εγω.
Εφοσον ειναι αρρωστο, υποφερει και το μονο που προσφερει η επιστημη ειναι μια ανωφελη παραταση μιας προ του θανατου υπαρξης που ταλαιπωρει κι εμενα και τους γυρω μου, το τελος να δινεται ανακουφιστικα για ολους.
Σε περιπτωση που προκειται για αλλον, ειναι δυσκολοτερη η αποφαση.
Αλλα σκεφτομαι το εξης: Aν ηταν η μανα μου και σφαδαζε απο τους πονους και μου ζητουσε να τελειωσω το μαρτυριο της, οσο δυσκολο κι αν ηταν, χαλαροτατα θα τη βοηθουσα.
Οποτε, με την προυποθεση οτι εχει εκφραστει η συγκαταθεση και κυριως δεν υπαρχει γυρισμος[γιατι καποιος στον πονο του μπορει να λεει ο,τι θελει και να υπαρχει ακομη περιπτωση ιασης], τοτε πιστευω τη δυναμη να δωσω το τελος θα την βρω, ακομη κι αν η ιατρικη δεν συμμετεχει[απο νομικο κολλημα]
Ειμαι υπερ, με την προυποθεση να θεσπιστουν απειρες δικλειδες ασφαλειας για ολους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Το τι θα συμβει στο σωμα μου να το αποφασιζω εγω.
Εφοσον ειναι αρρωστο, υποφερει και το μονο που προσφερει η επιστημη ειναι μια ανωφελη παραταση μιας προ του θανατου υπαρξης που ταλαιπωρει κι εμενα και τους γυρω μου, το τελος να δινεται ανακουφιστικα

Αν αυτή η παρατασή αγγίζει το 5χρόνια τι κάνεις; Ακόμη και καταδιάρκεια των χρόνων αυτών θα υπάρχουν πόνοι και κάποια ταλαιπωρία... Εγω φυσικά θα δεχόμουν αυτή την παράταση , που ξέρεις ίσως βρέθει μέχρι κάποιο φάρμακο ή κάποια μεγαλύτερη παράταση....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[e-stekoumenos]

Λογικό είναι να αποφασίζουμε εμείς για το σώμα μας...ή για το σώμα των δικών μας ανθρώπων (όταν αυτοί δεν είναι σε κατάσταση να πάρουν ή να εκφράσουν την απόφαση τους).Όμως....όσο θεωρητικό κι αν ακούγεται..φανταστείτε να πάρετε μια τέτοια απόφαση για κάποιον δικό σας άνθρωπο....να πεθάνει...και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα απ την απόφαση αυτή (που αν δεν του γίνονταν ευθανασία ...θα ζούσε ακόμα) να βρεθεί ή να ανακοινώθει μια θεραπεία που θα τον οδηγούσε σε πλήρη θεραπεία....Νομίζω...οτι απ τη στιγμή που δεν μπορούμε να φτιάξουμε μια ζωή (στο εργαστήριο) δεν είναι ότι το καλύτερο να την εξαφανίζουμε κιόλας....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Όμως....όσο θεωρητικό κι αν ακούγεται..φανταστείτε να πάρετε μια τέτοια απόφαση για κάποιον δικό σας άνθρωπο....να πεθάνει...και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα απ την απόφαση αυτή (που αν δεν του γίνονταν ευθανασία ...θα ζούσε ακόμα) να βρεθεί ή να ανακοινώθει μια θεραπεία που θα τον οδηγούσε σε πλήρη θεραπεία....

Ενας από τους 2 λόγους που δεν είμαι υπερ για την ευθανασία...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Αν ήταν επώδυνο το τέλος που θα προβλέπόταν για έπαιρνα την απόφαση αυτή απο τη στιγμή που οι πόνοι άρχιζαν να γίνονται αρκετά ενοχλητικοί ώστε να μην μπορώ να ζήσω χωρις να τους σκέφτομαι. Δεν νομίζω οτι υπάρχει λόγος να περάσω ένα τέτοιο βασανιστήριο αν ο θάνατος είναι -έστω σχεδόν- βέβαιος. Ακόμα και αν δεν ήταν νόμιμο σε τέτοια περίπτωση θα αυτοκτονούσα...
Όσο για το αν δεν αφορούσε εμένα η απόφαση, αν δεν μπορούσα να συννενοηθώ μαζί του είτε θα έκρινα με βάση συζητήσεις μας στο παρελθόν είτε με βαση τα παραπάνω κριτήρια αν δεν είχαμε κάνει τέτοια συζήτηση...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Δεν νομίζω οτι υπάρχει λόγος να περάσω ένα τέτοιο βασανιστήριο αν ο θάνατος είναι -έστω σχεδόν- βέβαιος. Ακόμα και αν δεν ήταν νόμιμο σε τέτοια περίπτωση θα αυτοκτονούσα...

Όμως δεν θα ήταν κρίμα να πεθάνεις μόνο και μόνο επειδή δεν θα αντέχες του πόνους χώρις ωστόσο να ξέρεις ότι την επόμενη μέρα μπορεί να σου περνάγαν;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Όμως δεν θα ήταν κρίμα να πεθάνεις μόνο και μόνο επειδή δεν θα αντέχες του πόνους χώρις ωστόσο να ξέρεις ότι την επόμενη μέρα μπορεί να σου περνάγαν;

Ο-Χ-Ι!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Ο-Χ-Ι!!!

Οκ, θα πεθάνεις επειδή αντέχεις τον πόνο άσχετα αν δεν γνώριζεις τον αν την επόμενη μέρα θα έχει περάσει. Σώστα; Και ρωτάω τώρα και που ξέρεις ότι αν πεθάνεις δεν θα υπάρχει πόνος; Δεν κρίμα να ρισκάρεις; να ρισκάρεις απο την στιγμή που ξέρεις ότι στην ζωή σου υπάρχει ελπίδα να σταμάτησει ο πόνος; Ο θάνατος είναι κάτι άγνωστο , και πιστεύω ότι δεν πρέπει να τον καλούμε τόσο εύκολα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ζουμπουρλουδι]

Οταν φτανεις κοντα στον θανατο, το να βρεθει θεραπεια, ενω εσυ ζεις σαν φυτο απο την αρρωστια η την φαρμακευτικη αγωγη για παραταση μαρτυριου, δεν σε σωζει ως δια μαγειας, μαλλον πειραματοζωο γινεσαι για οσους θα σωθουν μετα.
Περιπτωση π.χ Λορεντζο, υπαρχει και η αντιστοιχη ταινια, Lorenzo's oil.
H πραγματικοτητα γι'αυτον ηταν να γινει πειραματοζωο για αλλα παιδια με την ιδια ασθενεια, ο ιδιος ειναι μια μαλθακη μαζα κρεατος σε ενα κρεβατι, αντε γεια, δηλαδη. Οταν εχουν εκφυλιστει τα κυταρρα σου και ο εγκεφαλος σου σε τρελο βαθμο, ποια θεραπεια θα σε σωσει, μη λεμε ο,τι θελουμε, ασχετο τι ελπιζουμε.
Ακομη και οι *σπανιες* περιπτωσεις που ηταν σε κωμα και μετα απο πολλα χρονια ξυπνησαν, η ποιοτητα της ζωης τους ειναι τετοια που καλυτερα να πεθαιναν. [οι περισσοτεροι γινονται και παλι πειραματοζωα για να βοηθησουν την ιατρικη, δεν ζουν φυσιολογικη ζωη, ουτε ανθρωπινη στην κατασταση που ειναι]
Εγω χαλαρα θα αυτοκτονουσα και σε περιπτωση ατυχηματος θα ηξεραν να σεβαστουν την επιθυμια μου οι κοντινοι μου ανθρωποι[απο το φυτο, καλυτερα λιπασμα η ανταλλακτικο για κανεναν ζωντανο]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Προσωπικά αν γίνομουν φύτο δλδ να μην καταλαβαίνω τπτ δεν θα με πείραζε να γίνω πειραμματόζωο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[giostau]

ζουμπουρλούδι...
λέω απλά και μόνο....

με βρίσκεις 100% σύμφωνο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[weak and powerless]

κι εμένα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

κι εμένα

κι εσένα τι;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[weak and powerless]

κι εμένα με βρίσκει σύμφωνο καλέ, τι άλλο .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Αναλογα με την καθε περιπτωση. Πιστευω οτι ανθροποι που υποφερουν απο αστενιες που τους προκαλουν πονο και δεν εχουν καμια ελπιδα να ζησουν θα επρεπε να μπορουν να διαλεξουν αυτον τον δρομο. Οπως επεισης και ανθρωποι "φυτα". Τι να την κανω την ζωη αν το μονο που μπορω να κανω ειναι να μιλισω και να κουνισω τα ματια μου η σε ακομα χοιροτερες περιπτωσεις μονο να κουνισω τα ματια μου;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.