Ημέρα του πατέρα...

[Experience]

...δεν εννοώ την επετειακή σήμερα (δεν είμαι πολύ της εμπορικής καμπάνιας).
Στο δια ταύτα η ημέρα του πατέρα (όπως και της μητέρας) είναι κάθε μέρα προφανώς, όπως και κάθε άλλη επετειακή ημέρα του...(προσθέστε ότι θέλετε).

Ο ρόλος του πατέρα, (ή του γονιού αν έχετε το κουράγιο να το συζητήσετε πιο πλατιά) και η σχέση με τα παιδιά ίσως θα ήταν προτιμότερο θέμα για μία συζήτηση σε ένα δημόσιο φόρουμ από ένα απλό ευχολόγιο λόγω της ημέρας.

Δεν έχει σημασία αν στη συζήτηση συμμετέχει έγγαμος/η που δεν έχει παιδιά. Η οικογένεια απαρτίζεται από δύο άτομα που πολλαπλασιάζονται και στις ιδανικές περιπτώσεις (που όλα πάνε καλά στην υγεία και εξέλιξη όλων), όσα παιδιά και να προκύψουν, η οικογένεια θα καταλήξει πάλι στα δύο άτομα από τα οποία ξεκίνησε, όταν όλα τα παιδιά κάνουν τις δικές τους.
Οικογένεια λοιπόν είναι ήδη το ζευγάρι από μόνο του και φυσικά ΑΝ και όσα παιδιά προκύψουν.

Επίσης δεν έχει σημασία αν στη συζήτηση συμμετέχει άγαμος/η αφού όλοι είναι εν δυνάμει σύζυγοι ή/και γονείς.
Πολύ περισσότερο όλοι έχουν βιώσει τα + και τα - στη γονική οικογένεια που μεγάλωσαν, οπότε έχουν εξίσου άποψη και γνώμη.

Δεν θα είναι και η είδηση της ημέρας βέβαια να πούμε ότι ο θεσμός της οικογένειας διέρχεται τη δική του κρίση.
Είναι πολυπαιγμένο αυτό ας μην το αναφέρουμε λοιπόν στερεοτυπικά.

Το ερώτημα του θέματος λοιπόν, είναι ΓΙΑΤΙ.
Τι φταίει;
Φταίει το ζευγάρι;
Φταίει συνήθως ένας από το ζευγάρι;
Φταίνε οι ρόλοι που χάθηκαν;
Φταίνε μήπως τα παιδιά;
Φταίνε τρίτοι παράγοντες;
Φταίνε όλα μαζί;

Τι λέτε;

 

[dum dum boy]

Δεν ξέρω αν είμαι κατάλληλος άνθρωπος να απαντήσω στο θέμα ή κατάλαβα καλά το ερώτημα, γιατί ποτέ δεν αισθάνθηκα έτοιμος ή την ανάγκη να κάνω οικογένεια, καθώς δεν αισθάνομαι και ικανός να σηκώσω τέτοιο βάρος, αλλά νομίζω ότι γενικά κάποια κοινωνικά στερεότυπα καταρρέουν σιγά σιγά, όχι μόνο το να κάνεις οικογένεια. Το παραδοσιακό μοτίβο του ανθρώπου που ζει και έχει εικόνες σε σχετικά στενό κύκλο-μικρόκοσμο, θα βρει μια δουλειά, θα κάνει σχέση, θα παντρευτεί, θα κάνει παιδιά χωρίς να το πολυ-σκεφτεί, και γενικά θα έχει μια στρωτή και προγραμματισμένη ζωή, είτε γιατί οι συνθήκες το ευνοούν, είτε γιατί όλοι έτσι κάνουν, έχει σπάσει λίγο. Στο συγκεκριμένο θέμα νομίζω ότι οι βασικοί λόγοι είναι η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια που βιώνουν οι νέοι σήμερα (για οικονομικούς λόγους, λόγω ανεργίας, κόστους ζωής, χαμηλών μισθών, απαιτήσεων στο εργασιακό), σε συνδυασμό με τις υψηλότερες προϋποθέσεις που θέτουν, για να ξεκινήσουν ένα τέτοιο προτζεκτ, μια οικογένεια. Όσο να 'ναι όλοι αισθανόμαστε ότι ο κόσμος περνάει μια φάση downgrade σε πολλούς τομείς. Επίσης, πιστεύω, ότι πλέον δεν υπάρχει και τόση πίεση να ακολουθήσεις κάποιες κοινωνικές νόρμες.

 

[Himela]

Γεννιέσαι. Θες να μεγαλώσεις για να αποκτήσει νόημα η ζωή σου.
Μεγαλώνεις. Σού λένε οτι πρέπει να κάνεις παιδιά για να αποκτήσει νόημα η ζωή σου.
Τα παιδιά σου μεγαλώνουν. Πού είναι το νόημα στη ζωή σου;
Γέρασες. Μάλλον άργησες.
Αντίο.

 

[Τodoroki]

Ιδανικές συνθήκες για να ξεκινήσεις μια οικογένεια δεν υπάρχουν.... ακόμα και να έχεις δουλειά θα σκέφτεσαι ας περιμένω λίγα χρόνια ακόμα να αποταμίευσω αρκετά χρήματα ακόμα και αν έχεις λεφτά(λέμε τώρα) πάλι θα σκέφτεις ας περιμένω λίγο ακόμα να πάρω εκείνη τη προαγωγή η να πετύχω τους στόχους μου. Άμα έχεις βρει ένα άνθρωπο που αγαπάς και θέλεις να κάνεις οικογένεια μαζί του go for it όλα τα άλλα με πείσμα και προσπάθεια βγαίνουν....

 

[Lady M]

Με όλα όσα γίνονται, δεν ξέρω αν οι ρόλοι όπως τους έχουμε στερεοτυπικά στο μυαλό μας έχουν νόημα ή έχουν κάνει τεράστιο κακό. Νομίζω ότι για να λειτουργήσει όμορφα μια οικογένεια πρέπει να υπάρχει ισότητα στα πάντα, αρμονία, συζήτηση. σεβασμός. Και οι δυο γονείς να προσφέρουν εξίσου. Συνήθως βλέπουμε τη μητέρα να σηκώνει τα βάρη του μεγαλώματος του παιδιού και του νοικοκυριού κι ο πατέρας να ναι ο κουβαλητής. Αυτό το στερεοτυπικό μοτίβο νομίζω ότι οδηγεί σε τεράστια αδιέξοδα τη σχέση του ζευγαριού, καθώς η γυναίκα καταπιέζεται τρομερά να τα φέρει όλα εις πέρας κι ο άντρας χάνει την επαφή μαζί της γιατί δεν υπάρχει αντικειμενικά χρόνος για να είναι μαζί ως ζευγάρι και ψάχνεται αλλού.

Αντιθέτως πιστεύω ότι ο άντρας που είναι ενεργός πατέρας και προσφέρει και στις δουλειες του σπιτιού, δείχνοντας έτσι ότι σέβεται τη σύντροφό του και θέλει να την ξεκουράσει, δημιουργεί ένα κλίμα ισορροπίας και σταθερότητας για να χτιστεί όμορφα μία υγιής οικογενειακή σχέση. Μοίρασμα και συμμετοχή στα πάντα. Αυτη είναι η λύση κατ' εμέ. Αλλιώς υπάρχουν νεύρα, γκρίνιες, απωθημένα, απιστίες.
Το θέμα όμως είναι να το θέλει ένας άντρας, να θέλει να είναι ενεργός πατέρας και στοργικός σύντροφος. Αν κάνεις απλώς οικογένεια γιατί πέρασε τα 35 και θέλει να αντικαταστήσει τη μάνα του με μία γυναίκα, τότε σκούρα τα πράγματα..

 

[Guest 209912]

Με όλα όσα γίνονται, δεν ξέρω αν οι ρόλοι όπως τους έχουμε στερεοτυπικά στο μυαλό μας έχουν νόημα ή έχουν κάνει τεράστιο κακό. Νομίζω ότι για να λειτουργήσει όμορφα μια οικογένεια πρέπει να υπάρχει ισότητα στα πάντα, αρμονία, συζήτηση. σεβασμός. Και οι δυο γονείς να προσφέρουν εξίσου. Συνήθως βλέπουμε τη μητέρα να σηκώνει τα βάρη του μεγαλώματος του παιδιού και του νοικοκυριού κι ο πατέρας να ναι ο κουβαλητής. Αυτό το στερεοτυπικό μοτίβο νομίζω ότι οδηγεί σε τεράστια αδιέξοδα τη σχέση του ζευγαριού, καθώς η γυναίκα καταπιέζεται τρομερά να τα φέρει όλα εις πέρας κι ο άντρας χάνει την επαφή μαζί της γιατί δεν υπάρχει αντικειμενικά χρόνος για να είναι μαζί ως ζευγάρι και ψάχνεται αλλού. Αντιθέτως πιστεύω ότι ο άντρας που είναι ενεργός πατέρας και προσφέρει και στις δουλειες του σπιτιού, δείχνοντας έτσι ότι σέβεται τη σύντροφό του και θέλει να την ξεκουράσει, δημιουργεί ένα κλίμα ισορροπίας και σταθερότητας για να χτιστεί όμορφα μία υγιής οικογενειακή σχέση. Μοίρασμα και συμμετοχή στα πάντα. Αυτη είναι η λύση κατ' εμέ. Αλλιώς υπάρχουν νεύρα, γκρίνιες, απωθημένα, απιστίες. Το θέμα όμως είναι να το θέλει ένας άντρας, να θέλει να είναι ενεργός πατέρας και στοργικός σύντροφος. Αν κάνεις απλώς οικογένεια γιατί πέρασε τα 35 και θέλει να αντικαταστήσει τη μάνα του με μία γυναίκα, τότε σκούρα τα πράγματα..

Αυτό το στερεοτυπικό μοτίβο δεν οδηγεί σε κανένα αδιέξοδο, και αντιθέτως αποτελεί την βέλτιστη οικονομικά λύση, καθώς είναι ένα πανάρχαιο μοντέλο, το οποίο λέγεται καταμερισμός της εργασίας και εξειδίκευση. Αυτό που οδηγεί τα ζευγάρια στα αδιέξοδα είναι το γεγονός πως δεν υπάρχει μεταξύ τους επικοινωνία, υπάρχουν ατζέντες, απωθημένα, και όλα μπαίνουν κάτω από τα χαλιά αντί να λύνονται.

Πρώτα απ'όλα, οποία γυναίκα καταπιέζεται τρομερά να φέρει εις πέρας το μεγάλωμα των παιδιών της, κακώς έκανε παιδιά. Δεν μπορώ να καταλάβω δηλαδή για ποιο λόγο κάνει παιδιά κάποια αν θεωρεί το να τα μεγαλώνει καταπίεση.

Δεύτερον, όταν δύο άτομα πρέπει να κάνουμν το 50% από όλα για να λειτουργεί μια σχέση, αυτό είναι μια καραμπινάτη ένδειξη πως δεν υπάρχει καμία απολύτως επικοινωνία. Φαντάσου να πας σε μια επιχείρηση και όλοι υπάλληλοι να κάνουν ακριβώς το ίδιο κομμάτι μιας δουλειάς, διότι αλλιώς αρχίζουν και τρώγονται. Την Δευτέρα εισαι αποθηκάριος, την Τρίτη λογιστής, την Τετάρτη οδηγός, την Πεμπτη ταμίας, και την Παρασκευή διευθυντής. Σουρεαλ σενάριο που οδηγεί στην χρεοκοπία, αλλά όταν μιλάμε για μια οικογένεια αυτό για κάποιο θεωρείται το βέλτιστο και επιθυμητό...

Τρίτον, όχι κορίτσια. Το να πλένει ο άντρας πιάτα και να μαγειρεύει δεν αποτελεί ένδειξη σεβασμού στη γυναίκα, και αν πραγματικά το πιστεύετε αυτό κουβαλάτε ακόμη κάποια πάρα πολύ γερά κόμπλεξ κατωτεροτητας. Το να πλένεις και να μαγειρεύεις είναι αγγαρείες, όπως ακριβώς αγγαρεία είναι να πηγαίνεις το πρωί στην δουλειά για να έχεις να φας. Κάποιος πρέπει να τις κάνεις λοιπόν και σε ένα σπίτι όπου κατοίκουν νοημοντα όντα βρίσκουν έναν τρόπο όλες αυτές οι αγγαρείες να γίνονται με τον γρηγοροτερο και πιο αποτελεσματικό τρόπο, ώστε να μην χάνουν και οι δύο χρόνια από τη ζωή τους κανόντας αγγαρείες. Και αυτος ο τρόπος δεν εμπεριέχει μέσα παράγοντες όπως "πρέπει ο καθένας να κάνει Χ% από κάθε πράγμα, γιατί αλλιώς δεν σέβεται τον άλλο". Αυτά είναι χαζομάρες, αναποτελεσματικοτητες και απομεινάρια διαφόρων κόμπλεξ.

Όσον αφορά τώρα τη δουλειά. Το τεράστιο πλεονέκτημα που έχει μια οικογένεια στην οποία υπάρχουν διακριτοι ρολόι είναι πως ο καθένας μπορεί να αφοσιωθεί σε ένα συγκεκριμένο ρόλο και να γίνει πάρα πολύ καλός σε αυτόν.

Ας πιάσουμε πρώτα την δουλειά. Ένα μεγάλο μειονεκτημα που έχουν όλοι οι 35+ στις δουλειές είναι πως είναι παντρεμενοι και έχουν οικογένειες με αποτέλεσμα να μην μπορούν πολλές φορές να αναλάβουν τις ευθύνες που χρειάζεται, να κάνουν τις υπερωρίες που χρειάζεται, να κάνουν το έξτρα learning που χρειάζεται για να κυνηγήσουν κάτι καλύτερο κ.ο.κ και όταν αναγκάζονται να τα κάνουν, υποφέρει η οικογένεια τους, γιατί στο σπίτι όλα αποδιοργανωνονται. Όπως κάθε τι στον κόσμο έτσι και στις δουλειές ισχύει το γεγονός πως όποιος καταφέρει να ξεφύγει από τον μέσο όρο και να γίνει καλός σε κάτι, αρχίζει μετά να έχει εκθετικες αποδώσεις στον κόπο του. Για να γίνεις καλός όμως σε κάτι πρέπει να μπορείς να αφοσιωθείς απερισπαστα σε αυτό, και να μπορείς να αφιερώσεις τον έξτρα χρόνο που χρειάζεται όταν χρειάζεται, για να αρπάξεις τις καλές ευκαιρίες όταν αυτές παρουσιαστούν. Όταν λοιπόν είσαι ο υπάλληλος του 1000ρικου και παντρευεσαι και μια γυναίκα που είναι υπάλληλος του 1000ρικου και κανετε οικογένεια και είστε 50-50 γιατι οτιδήποτε άλλο είναι λάβα, στο 1000αρικο θα μείνετε και οι δύο, γιατι πολύ απλά θα σας είναι αδύνατον να κάνετε τις θυσίες που απαιτούνται για κάτι παραπάνω με αυτό τον συνδιασμο. Όταν ο ένας θα βρει μια καλύτερη θέση, που θα απαιτεί μετακόμιση και παραπάνω ώρες εργασίας, δεν θα μπορεί να φύγει ο άλλος από την δουλειά του, ή να δουλέψει λιγότερο και να προσέχει τα παιδιά κτλ κτλ κτλ με αποτέλεσμα την δουλειά αυτή να την πάει κάποιος άλλος, συνήθως άγαμος.
Εγκλοβιζεται λοιπόν σταδιακά το ζευγάρι σε μια κατάσταση πολυ χαμηλής ευελιξίας και πληρώνει το τίμημα, δηλαδή να δουλεύουν εν τέλει πολύ περισσότερο αθροιστικά με λιγότερες αποδοχές.

Και ας πάρουμε τώρα και το σπίτι. Όταν και οι δύο δουλεύουν 9 ώρες την μέρα και τρώνε άλλη μιάμιση ώρα στις ετοιμασίες και τα πέρα δώθε, πως μετά όταν γυρνάνε σπίτι θα εντάξει με τα παιδιά τους; Ποτέ θα μαγειρεψουν, τι θα μαγειρεψουν, πότε θα καθαρίσουν, πότε θα ασχοληθούν με τα παιδιά, πότε θα ασχοληθούν με τον εαυτό τους, πότε θα ασχοληθούν με την σχέση τους, πότε θα αφιερώσουν τον έξτρα χρόνο που χρειάζεται για να βρουν καλύτερη δουλειά, τι θα γίνει όταν τα παιδιά αρρωστήσουν, τι θα γίνει όταν ο ένας από τους δύο αρρωστήσει κ.ο.κ; Η απάντηση είναι ο χαμός.


Ας δούμε και ένα σπίτι τώρα με διακριτους ρόλους. Ας πάρουμε έναν άντρα που δουλεύει, και έχει μια γυναίκα που έχει ανάβει το σπίτι. Αυτός ο άντρας η μόνη έγνοια που έχει στο κεφάλι του είναι η δουλειά. Έχει την πολυτέλεια να δουλέψει και 15 ώρες τη μέρα αν και όταν χρειαστεί, διότι όλα στο σπίτι είναι ταιριασμενα. Έχει την πολυτέλεια όταν του παρουσιαστεί η καλή ευκαιρία που θα αλλάξει την ζωή όλων, να την κυνηγήσει, να σηκώσει όλη την οικογένεια και να μετακομίσουν αν χρειαστεί, διότι κάνεις άλλος στο σπίτι δνε έχει εξωτερικές ευθύνες και κολυματα. Όταν γυρνάει σπίτι του, μπορεί να αφιερώσει το χρόνο που έχει ελεύθερο για να παίξει και με τα παιδιά του και με τη γυναίκα του αντί να πρέπει να βάλει πληντυριο και να απλώσει ρούχα.

Από την άλλη μια γυναίκα που δεν δουλεύει καταρχάς και προτιστως γλιτώνει την σκλαβια, και το απίστευτο άγχος και κουράση που φέρνουν όλες οι σοβαρές δουλειές. Κάθε μέρα που ξυπνάει κάνει το πρόγραμμα της όπως εκείνη το θέλει, έχει το χρόνο που χρειάζεται να φροντίσει τα παιδιά, να πάει σε συγκεκριμένα μαγαζιά για να πάρει καλύτερης ποιότητας πραγματα και φτηνότερα αντί απλά να πηγαίνει στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς που βολεύει γιστι είναι κοντά, μπορεί να κάνει τις δουλειές στο σπίτι οπότε εκείνη θέλει, να φροντίσει τα παιδιά όταν αρρωσταινουν, να μαγειρέψει σωστά, να περιποιηθει τον εαυτό της, και γενικά έχει μια τεράστια ευελιξία κινήσεων στην διάθεση της, μέσα από τις οποίες δίνει και αντίστοιχα στον άντρα της τα περιθώρια που εκείνος χρειάζεται για κάνει το κάτι παραπάνω στην δουλειά του.

Το 50-50 λοιπόν είναι απλά μια μετριότητα και ο πιο εύκολος και "δίκαιος" τρόπος να γινει κάτι, αλλά εκεί που καταλήγει εν τέλει είναι να τα φορτώνεται όλα ο ένας για διαφόρους λόγους, στην γκρίνια, στο να κατηγορεί ο ένας τον άλλο κ.ο.κ. Όπου λαλούν πολλοί κοκκοροι αργεί να ξημερώσει.

Ο λόγος τώρα που έχει επικρατήσει αυτό το ηλιθιο 50 50 είναι επειδή οι γυναίκες μεγαλώνουν σήμερα καταπίνοντας τον ανεκδιήγητο σανό πως αν δεν δουλεύει κάποια και δεν είναι οικονομικά ανεξάρτητη είναι γυναικούλα, σπιτωμενη, κατώτερο ον, αμόρφωτη, κλεισμένη στο σπίτι, στο έλεος του μαλακα, κτλ κτλ όλα πολύ ωραίες απόψεις που καλλιεργησε η προηγουμενη γενιά των καταπιεσμενων γυναικών που παντρεύτηκαν διαφορους μαλακες, και οι οποίες νόμισαν πως το πρόβλημα ήταν το ότι δεν είχαν δικά τους λεφτά και όχι το ότι παντρεύτηκαν μαλακες.

Όποια έχει ακούσει στην ζωή της "τι μιλάς εσύ δεν έφερες δεκάρα στο σπίτι", "δούλεψες καμία μέρα να δεις πως βγαίνει το ψωμί;", "όλη μέρα γάμιεμαι στη δουλειά και εσύ κάθεσαι σπίτι" έχει παντρευτεί απλά μαλακα. Δεν φταίει λοιπόν το πρότυπο, το πρότυπο είναι μια χαρά. Φταίει το ότι πάνε να το δουλέψουν άτομα που είναι μαλακες.

Οταν δεν μπορείς να βασιστείς με ουσιαστικό τρόπο στο άτομο που επέλεξες να κάνεις παιδιά μαζί του και κρατάς πισίνες, τότε έχεις επιλέξει το λάθος άτομο, και λυπάμαι που το λέω, αλλά επειδή όλοι οι άνθρωποι έχουμε την τάση να προβάλλουμε τον εαυτό μας στους άλλους, οι άνθρωποι που εν τέλει φοβούνται τις λαδιες είναι και όσοι θα τις κανανε οι ίδιοι δωθείσης την ευκαιρίας.

Οι μέτριες και "ασφαλείς" λύσεις, παράγουν και μέτρια αποτελέσματα. Αλλά υποθέτω πως το μέτριο αποτέλεσμα είναι τις περισσότερες επιθυμιτο.

Το γελοίο είναι πως αναπαραγεται συνεχώς το "πρέπει να είσαι συνειδητοποιημενος όταν πας να κανεις οικογένεια, όχι να το κάνεις απλά για να το κάνεις, όπως όλοι οι άλλοι" και μετά από αυτό πετάγεται και κάποια ρήση για 50-50 και σεβασμους και σκάω στα γέλια με την τόση συνειδητοποίηση.

 

[Guest 890013]

Ο λόγος τώρα που έχει επικρατήσει αυτό το ηλιθιο 50 50 είναι επειδή οι γυναίκες μεγαλώνουν σήμερα καταπίνοντας τον ανεκδιήγητο σανό πως αν δεν δουλεύει κάποια και δεν είναι οικονομικά ανεξάρτητη είναι γυναικούλα, σπιτωμενη, κατώτερο ον, αμόρφωτη, κλεισμένη στο σπίτι, στο έλεος του μαλακα, κτλ κτλ όλα πολύ ωραίες απόψεις που καλλιεργησε η προηγουμενη γενιά των καταπιεσμενων γυναικών που παντρεύτηκαν διαφορους μαλακες, και οι οποίες νόμισαν πως το πρόβλημα ήταν το ότι δεν είχαν δικά τους λεφτά και όχι το ότι παντρεύτηκαν μαλακες.

Αφήνω όλα τα υπόλοιπα ασχολίαστα και θα σταθώ εδώ.
Τι νομίζεις πως είναι ΟΛΕΣ οι γυναίκες; Έρμαια των προτύπων που πλασσάρει η κάθε κοινωνία;
Για αρχή, όταν δεν εργάζεσαι και με βάση αυτό το πρότυπο που ανέφερες εσύ, πως θα μπορέσεις να ανταπεξέλθεις σε μια κακοτυχία της ζωής; Αυτός ο άνθρωπος που είναι η οικονομική ραχοκοκκαλιά του σπιτιού μπορεί κάλλιστα να πάθει κάποιο ατύχημα που να μην του επιτρέπει να εργάζεται ή και να πεθάνει.
Ναι, όλα μέσα στην ζωή είναι και το έχω δεί αυτό σε περιβάλλον γνωστών μου να συμβαίνει και είναι τραγικό.
Τότε τι κάνεις;Ούσα μόνη, άνεργη και ανειδίκευτη με χ μωρά να ταισεις;Η νομίζεις πως δεν τα σκέφτεται αυτά μια μητέρα που έχει επιλέξει να εργαστεί ή οχι; You bet your ass οτι τα σκέφτεται.
Γιαυτό να σου θυμίσω πως δεν υπάρχουν μόνο αυτές οι γυναίκες που τρώνε σανό και είναι θύμα της κοινωνίας και του φεμινιστικού κινήματος αλλά και οι γυναίκες που θέλουν και μπορούν και έμπρακτα σχεδιάζουν ένα μέλλον για τις ίδιες και την οικογένειά τους ώστε να εξασφαλίσουν ένα ασφαλές περιβάλλον no matter what.
Η μια όψη των πραγμάτων είναι εύκολη και βολική να αναλυθεί και οι παρωπίδες πολύ ευκολοφόρετες, ωστόσο το δύσκολο είναι να εκφέρεις μια σφαιρική άποψη για τα γεγονότα.
Στην πράξη η ζωή είναι πολύ πιο περίπλοκη και ένας γονιός σκέφτεται πολύ διαφορετικά τα πράγματα γιατί έχει πολλαπλό άγχος επιβίωσης.
Βλέπω πολλές ταμπέλες και ενα objectification κατά των γυναικών με βάση αυτό που παρέθεσα, δεν σε τιμά.

 

[vassilis498]

Γιαυτό να σου θυμίσω πως δεν υπάρχουν μόνο αυτές οι γυναίκες που τρώνε σανό και είναι θύμα της κοινωνίας και του φεμινιστικού κινήματος

τι plot twist ηταν αυτο

 

[Guest 209912]

Αφήνω όλα τα υπόλοιπα ασχολίαστα και θα σταθώ εδώ.
Τι νομίζεις πως είναι ΟΛΕΣ οι γυναίκες; Έρμαια των προτύπων που πλασσάρει η κάθε κοινωνία;

Ναι, όπως και οι άντρες. Είναι ολοφάνερο. Και όχι όλες και όλοι φυσικά, ο μέσος όρος. Μην παρεξηγηθεί και κάνεις εδώ ότι τον είπαμε έρμαιο.

Για αρχή, όταν δεν εργάζεσαι και με βάση αυτό το πρότυπο που ανέφερες εσύ, πως θα μπορέσεις να ανταπεξέλθεις σε μια κακοτυχία της ζωής; Αυτός ο άνθρωπος που είναι η οικονομική ραχοκοκκαλιά του σπιτιού μπορεί κάλλιστα να πάθει κάποιο ατύχημα που να μην του επιτρέπει να εργάζεται ή και να πεθάνει.
Ναι, όλα μέσα στην ζωή είναι και το έχω δεί αυτό σε περιβάλλον γνωστών μου να συμβαίνει και είναι τραγικό.
Τότε τι κάνεις;Ούσα μόνη, άνεργη και ανειδίκευτη με χ μωρά να ταισεις;Η νομίζεις πως δεν τα σκέφτεται αυτά μια μητέρα που έχει επιλέξει να εργαστεί ή οχι; You bet your ass οτι τα σκέφτεται.

Εάν πεθάνει ο ένας από τους δύο, μιλάμε για ένα τεράστιο πλήγμα ανεξαρτήτου συνδιασμου. Το καλύτερο πράγμα που μπορείς να κάνεις σε μια τέτοια περίπτωση είναι η ασφάλεια ζωής, έτσι ώστε αυτός που θα μείνει πίσω να αποκτήσει ένα μαξιλάρι μέχρι να βρει να επανέλθει και να βρει μια λύση. Και ναι, αν συμβεί αυτό θα τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα και πολύ σκατα αλλά η εναλλακτική ποια είναι ακριβώς; Για την ακρίβεια, αυτή ήταν ακριβώς η κατάσταση της προγιαγιας μου, όπως και πολλών γυναικών εκείνης της εποχής. Μείναν χηρες με ένα κάρο παιδιά στην αγκαλιά, σε μια εποχή πολέμου, που δεν είχαν ούτε ασφάλειες ζωής, ούτε συντάξεις χηριας, χωρίς δουλειές φτιαγμένες στα μέτρα των γυναικών κοκ. Και πάλι τα καταφέρανε, οπότε αυτό που λες δεν αποτελεί κάποιο αδιασειστο αντεπιχειρημα.

Και δεν είπα και πουθενά ότι μια γυναίκα πρέπει να είναι ανειδίκευτη, να μην έχει δουλέψει πουθενά, να μην έχει ικανότητες που να μπορεί να χρησιμοποιήσει σε μια δύσκολη στιγμή, κ.ο.κ. Αλλα πράγματα είπα.

Γιαυτό να σου θυμίσω πως δεν υπάρχουν μόνο αυτές οι γυναίκες που τρώνε σανό και είναι θύμα της κοινωνίας και του φεμινιστικού κινήματος αλλά και οι γυναίκες που θέλουν και μπορούν και έμπρακτα σχεδιάζουν ένα μέλλον για τις ίδιες και την οικογένειά τους ώστε να εξασφαλίσουν ένα ασφαλές περιβάλλον no matter what.
Η μια όψη των πραγμάτων είναι εύκολη και βολική να αναλυθεί και οι παρωπίδες πολύ ευκολοφόρετες, ωστόσο το δύσκολο είναι να εκφέρεις μια σφαιρική άποψη για τα γεγονότα.
Στην πράξη η ζωή είναι πολύ πιο περίπλοκη και ένας γονιός σκέφτεται πολύ διαφορετικά τα πράγματα γιατί έχει πολλαπλό άγχος επιβίωσης.

Στην πράξη οι περισσότεροι άνθρωποι δεν επιλέγουν συνειδητά να κάνουν οικογένεια, αλλά την κάνουν απλά γιατί ειναι ένα κοινωνικό checkbox που πρέπει να γεμίσουν ώστε να αισθάνονται αποδεκτοι από μια ηλικία και μετά. Δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς προσωπικά την παντελή έλλειψη σχεδιασμού και σκεψης που επικρατεί όσον αφορά αυτή την απόφαση.

Βλέπω πολλές ταμπέλες και ενα objectification κατά των γυναικών με βάση αυτό που παρέθεσα, δεν σε τιμά.

Please μπορείς και καλύτερα.

 

[Guest 890013]

ώστε αυτός που θα μείνει πίσω να αποκτήσει ένα μαξιλάρι μέχρι να βρει να επανέλθει και να βρει μια λύση.

Με τον τρελό ανταγωνισμό στην αγορά εργασίας, αν έχεις μείνει όλα τα χρόνια άνεργος και δεν εχεις εξασκήσει την ειδικότητά σου πιστεύεις το μέλλον θα είναι ευοίωνο; Για παράδειγμα για μια γυναίκα ηλικίας 50 ετών που σταμάτησε να εργάζεται στα 30;

Και δεν είπα και πουθενά ότι μια γυναίκα πρέπει να είναι ανειδίκευτη, να μην έχει δουλέψει πουθενά, να μην έχει ικανότητες που να μπορεί να χρησιμοποιήσει σε μια δύσκολη στιγμή, κ.ο.κ. Αλλα πράγματα είπα.

Πολύ ουτοπικό αυτό που λες, στην πράξη ισχύει αυτό που είπα παραπάνω, οι δεξιότητες που είχες και άφησες στα 30-35 σου στα 50+ θα είναι obsolete και οι πιθανοτητά σου να βρείς εργασία ελάχιστη.

Στην πράξη οι περισσότεροι άνθρωποι δεν επιλέγουν συνειδητά να κάνουν οικογένεια, αλλά την κάνουν απλά γιατί ειναι ένα κοινωνικό checkbox που πρέπει να γεμίσουν ώστε να αισθάνονται αποδεκτοι από μια ηλικία και μετά. Δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς προσωπικά την παντελή έλλειψη σχεδιασμού και σκεψης που επικρατεί όσον αφορά αυτή την απόφαση.

Εδώ είμαστε.Στο πως και πότε κάνεις οικογένεια.Συμφωνώ απόλυτα.

Please μπορείς και καλύτερα.

Σωστά, μπορώ να το εξηγήσω και καλύτερα.
One side of the coin:Λοιπόν ανέφερες τις brain washed γυναίκες που θέλουν να είναι ανεξάρτητες με βάση μόνο την τυφλή υποταγή στο κίνημα-μόδα-πλαίσιο της απελευθερωμένης γυναίκας κ.ο.κ
Οπότε μια stay-at-home mom δεν καλύπτει πλέον τις ανάγκες της χειραφετημένης γυναίκας και αυτή θα πρέπει να επιλέξει άλλον δρόμο ως σωστό victim.
The other side of the coin:Δεν ανέφερες πουθενά την πλύση εγκεφάλου που κάνει η πατριαρχική κοινωνία στους άνδρες με αποτέλεσμα να θεωρείται γελοίο ενας άνδρας να είναι stay-at-home-dad και νοικοκύρης και να εργάζεται αποκλειστικά και μόνο η γυναίκα.Έτσι ο άνδρας δεν καταδέχεται με τίποτα να μείνει στο σπίτι και να αφήσει την δική του εργασία για τα παιδιά και το σπίτι καθώς αυτά είναι "γυναικείες δουλειές".




Biased much?

 

[Guest 209912]

Με τον τρελό ανταγωνισμό στην αγορά εργασίας, αν έχεις μείνει όλα τα χρόνια άνεργος και δεν εχεις εξασκήσει την ειδικότητά σου πιστεύεις το μέλλον θα είναι ευοίωνο; Για παράδειγμα για μια γυναίκα ηλικίας 50 ετών που σταμάτησε να εργάζεται στα 30;

Πολύ ουτοπικό αυτό που λες, στην πράξη ισχύει αυτό που είπα παραπάνω, οι δεξιότητες που είχες και άφησες στα 30-35 σου στα 50+ θα είναι obsolete και οι πιθανοτητά σου να βρείς εργασία ελάχιστη.

Όχι δεν θα είναι ευοίωνο. Μιλάμε τώρα για μα κατάσταση κακοτυχίας, όπου περισώζεις ότι μπορείς. Και επί της πράξης δεν χρειάζεται η χήρα να γίνει bussiness analyst ή μηχανικός. Μπορεί να βρει μια απλή χαμαλοδουλειά ταμία σε σούπερ μάρκετ. Ένας βασικός από εκεί + την σύνταξη χηρίας + την ασφάλεια ζωής + τα παθητικά εισοδήματα που οποιοσδήποτε άνθρωπος με σοβαρό πλάνο κατασκευάζει στην ζωή του ακριβώς για τέτοιες καταστάσεις, είναι αρκετά για να πορευτεί. Και τι 50+ λες τώρα? Στα 50+ συνήθως έχεις παιδιά 15 με 20 ετών. Ικανά δηλαδή να δουλέψουν και να αυτοσυντηρούνται. Δεν έχεις βυζανιάρικα.

Σωστά, μπορώ να το εξηγήσω και καλύτερα.
One side of the coin:Λοιπόν ανέφερες τις brain washed γυναίκες που θέλουν να είναι ανεξάρτητες με βάση μόνο την τυφλή υποταγή στο κίνημα-μόδα-πλαίσιο της απελευθερωμένης γυναίκας κ.ο.κ
Οπότε μια stay-at-home mom δεν καλύπτει πλέον τις ανάγκες της χειραφετημένης γυναίκας και αυτή θα πρέπει να επιλέξει άλλον δρόμο ως σωστό victim.
The other side of the coin:Δεν ανέφερες πουθενά την πλύση εγκεφάλου που κάνει η πατριαρχική κοινωνία στους άνδρες με αποτέλεσμα να θεωρείται γελοίο ενας άνδρας να είναι stay-at-home-dad και νοικοκύρης και να εργάζεται αποκλειστικά και μόνο η γυναίκα.Έτσι ο άνδρας δεν καταδέχεται με τίποτα να μείνει στο σπίτι και να αφήσει την δική του εργασία για τα παιδιά και το σπίτι καθώς αυτά είναι "γυναικείες δουλειές".




Biased much?

Οι άντρες τρώμε brain wash για πάρα πολλά πράγματα συμφωνώ, αλλά αυτό που λες δεν είναι ένα από αυτά, ή τέλος πάντων όχι ως επί το πλείστου. Σίγουρα ένας άντρας σήμερα θα ακούσει μαλακίες του τύπου "σε ταίζει η γυναίκα σου και πλένεις πιάτα" αν κάνει κάτι τέτοιο αλλά δεν είναι αυτό το κυρίως πρόβλημα κατ εμέ. Υπάρχουν βιολογικές διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα που επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τόσο τα ενδιαφέροντα τους, αλλά και το από που αντλούν την ικανοποίηση στην ζωή. Αυτό που λες δεν θα γίνει ποτέ ο κανόνας, διότι οι άντρες δεν ενδιαφέρονται πραγματικά να ασχολούνται με μωρά και οι γυναίκες δεν έχουν το μονόχνωτο obsession με την δουλειά που έχουν πολλοί άντρες.

Κάποιοι άντρες σίγουρα έχουν affinity στο να σχολούνται με μωρά, όπως και κάποιες γυναίκες όντως έχουν το εγγενές ενδιαφέρον για να γίνουν πολύ καλές σε κάποιες δουλειές, αλλά πάω στόιχημα ότι αυτές οι κατηγορίες δεν αποτελούν ούτε το 10% του συνόλου. Και ναι, αν μια τέτοια γυναίκα βρει έναν τέτοιο άντρα ας το κάνουν έτσι. Κανέναν πρόβλημα.

 

[Johnny15]

Αχ τι ωραία που τα λέτε

 

[Guest 209912]

Αχ τι ωραία που τα λέτε

Γουστάρεις?

 

[Himela]

Γουστάρεις?

Σού είπα αυτή την εβδομάδα πόσο σε αγαπώ;

 

[giannhs2001]

Βέβαια για να γίνει αυτό που λέει ο hack3r θέλει μία ριζική αναδιάρθρωση ολόκληρης της τωρινής κοινωνικοοικονομικής δομής. Πρέπει να περιοριστούν μαζικά οι γυναίκες από την αγορά εργασίας ( και από τα πανεπιστήμια προφανώς γιατί ποια η αξία του πτυχίου αν δεν μπορείς να εργαστείς; ) και οι μισθοί των αντρών να εκτοξευτούν για να μπορούν να συντηρήσουν ολόκληρη την οικογένεια οικονομικά.

Πάντως και τα δύο παραδείγματα ως τώρα έδωσαν γκρίνια. Και το traditional roles ( γυναίκα σπίτι, άντρας δουλειά ) και το μοντέρνο ( και οι δύο εργασία και οι δύο σπίτι ) εξίσου δείχνουν σκηνικά γκρίνιας μέσα σε ένα σπίτι. Τουλάχιστον έτσι έχω παρατηρήσει ως τώρα.


Το καλύτερο πάντως είναι να συνεχιστεί το τωρινό μοτίβο που δίνει την ευκαιρία σε όλους να νοιώθουν ότι συνεισφέρουν στην κοινωνία ( ασχέτως αν σχεδόν κανένας άνθρωπος στο κόσμο δεν γουστάρει την δουλειά του, αυτό είναι άλλη ιστορία ). Και γιατί προσωπικά έτσι με αυτό το τρόπο είχα και τους δύο γονείς κοντά μου αν και δούλευαν και οι δύο και δεν έπεφτε ποτέ το βάρος σε έναν και ούτε θα το άλλαζα αυτό. Είναι σίγουρα το ιδανικό να μη σε μεγαλώνει ένας αλλά και οι δύο γονείς.

 

[Guest 528707]

Γεννιέσαι. Θες να μεγαλώσεις για να αποκτήσει νόημα η ζωή σου.
Μεγαλώνεις. Σού λένε οτι πρέπει να κάνεις παιδιά για να αποκτήσει νόημα η ζωή σου.

Τα παιδιά σου μεγαλώνουν. Πού είναι το νόημα στη ζωή σου;
Γέρασες. Μάλλον άργησες.
Αντίο.

Αν περιμένεις να σου πούνε οι άλλοι τι πρέπει να κάνεις για να δώσεις νόημα στη δική σου ζωή καλύτερα να μην το κάνεις εφόσον δεν θα μπορέσεις να στηρίξεις και τον θεσμό της οικογένειας .

Όταν τα παιδιά σου μεγαλώνουν τι πάει να πει ?
Ότι σταματάς να είσαι γονιός και φεύγεις από κοντά τους ?

Γερασες?
Πότε έγινε αυτό ?
Γερνάει ο άνθρωπος όταν το θέλει...Ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα .

Όταν γερνάει ο άνθρωπος και βλέπει τι έχει αφήσει πίσω του δεν έχει σημασία τίποτε άλλο γι αυτο πλέον .
Είναι ήδη πολύ γεμάτος και αυτό το αντίο έρχεται με γεμάτη καρδιά και καθόλου απογοήτευση για την ίδια του την ζωή !