Η Αγορά του χρόνου

[Νωεύς]

"Ο χρόνος είναι χρήμα" λέει ο λαός και μάλλον είναι αδιάψευστος σ' αυτό, κατά τα φαινόμενα. Η "αγωνιώδης" για παράδειγμα προσπάθεια της χώρας μας, δια των αυτόκλητων σωτήρων της που την κυβερνούν, τουλάχιστον από της 21 Απριλίου 1967 και μέχρι του νυν, να πάψει επιτέλους, όχι μόνον να μην κινδυνεύει από "αδυναμία πληρωμών"(πτώχευση), αλλά και να πληρώσει τα χρέη της- πάνω από ένα (1) τρις ? ως "εθνική οικονομία"- και να αποκτήσει κάποτε "πλεόνασμα". Τι άλλο ήταν όλ' αυτά τα καραγκιοζλίκια του πολιτικού μας κατεστημένου, αφότου μπήκαμε στην "ΟΝΕ" και μέχρι...αύριο, αν όχι "κέρδισμα χρόνου"; Το πολιτικό μας βέβαια μυστήριο, γύρω απ' το οποίο θα πρέπει να "σκύψουμε" και να "αφουγκραστούμε", είναι περί τίνος "χρόνου" μιλάνε. Για τον χρόνο που μας πουλούν οι πολυεθνικές, αλλοεθνείς και εθνικές εταιρείες τηλεπικοινωνιών; Για τον χρόνο μίσθωσης ενός αυτοκινήτου, μίας καθαρίστριας, ενός χειρώνακτα, ενός φύλακα(σεκιουριτά); Για το χρόνο που εμπεριέχεται γενικά στην έννοια της ταχύτητας; Παντώς πρόκειτα για "χρόνο διαθέσιμο". Όπως πχ οι προβλέψεις των διαφόρων γεροντολόγων για τον "προσδοκούμενο χρόνο διαβίωσης", πάνω στις οποίες στηρίζονται οι διάφορες εθνικές κυβερνήσεις ανά τον κόσμο, για τις "απαραίτητες ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις" τους, προκειμένου να "επιβιώσουν τα ταμεία". Η διαφορά "προσδοκίας" μείον πραγματικότητας αποδίδει τον "διαθέσιμο χρόνο" ενός εκάστου των "ασφαλισμένων", είτε πρόκειται για επιβίωση είτε πρόκειται για "διαβίωση". Όπως το ΠΑΣΟΚ, είναι μεν σοσιαλιστικό, αλλά στην πραγματικότητα "κρατάει τον χώρο", για να μην υπάρχει "διαθέσιμος χρόνος", για "κάτι πιο νεοφιλελεύθερο"( δεν τολμούν να πουν "εθνικοσοσιαλιστικό", καραπιπερίμ γαρ, από Καρατζαφέρη!). Ο "διαθέσιμος χρόνος" μαθηματικά είναι ο χρόνος που ζει κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, από τη στιγμή που γεννιέται καιμπαίνει στη θερμοκοιτίδα μέχρι την εκφορά του στη ταφή ή την καύση, αν απ' αυτόν αφαιρέσουμε τον χρόνο ύπνου, ασθενειών(ανημποριάς σωματικής-διανοητικής) και τεχνητής στέρησης σωματικής και διανοητικής ελευθερίας. Ο χρόνος αυτός κατανέμεται στο χρόνο που απαιτείται για την ικανοποίηση των ανελαστικών αναγκών διαβίωσης και στον λεγόμενο "ελεύθερο χρόνο". Τυπικά, και για την ώρα, η Παγκόσμια Αγορά Χρόνου(ΠΑΧ), αναπτύσεται γύρω από το Ίντερνετ, την Τηλεφωνεία, την Οθόνη, την Τοκογλυφία και τη Σωματεμπορία, τομείς όπου υπερτερεί προς πώληση και αγορά κατ' εξοχήν ο "ελεύθερος χρόνος" και σε δεύτερο βαθμό ο "χρόνος ανεργίας", συστημική νεοπλασία του κάθε καπιταλισμού
(νεοφιλελεύθερου, δημοκρατικού, κρατικού ή πολυεθνικού), που πλασάρεται ως "αύξηση του ατομικού ελεύθερου χρόνου". Αναμφίβολα όμως, και στην ΠΑΧ, απαιτείται η αναγνώριση κάποιων βασικών αξιών, για την ανταλλαξιμότητα των διαφόρων "προϊόντων χρόνου". Προσωπικά θαρρώ πως κι αυτές θα πρέπει να "κυμαίνονται", μεταξύ "ζωής και θανάτου"! Εσείς τι λέτε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.