Η Ωρα είναι Δεκατρείς

[kynofilos]

Κάθε φορά που θα κοιτάτε αυτό το κείμενο η ώρα είναι δεκατρείς, εντελώς αυθαίρετα, με το ίδιο δικαίωμα που κάποιος άλλος λέει ότι η ώρα είναι κάτι άλλο... Σημ.. η ώρα είναι δεκατρείς σε δωδεκάωρο ρολόϊ και πάλι έτσι αυθαίρετα μέχρι αποδείξεως του εναντίου... Σας εκνευρίζει και σας αυτή η απαίσια χειμερινή ώρα και όλος ο Νοέμβρης; Να αναγνωρίσω βέβαια τους πολύ καλούς λόγους που οδηγούν σε αυτή την αλλαγή της ώρας από θερινή σε χειμερινή, η ώρα όμως παραμένει δεκατρείς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

ε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kynofilos]

ε;

Εσύ Κρόνε μου άστο καλύτερα, σαν Πιλότος και στρατιωτικός δεν επιτρέπεται η φαντασία σου να τρέχει σε φανταστικές αλήθειες και ιστορίες άλλες από την ωμή πραγματικότητα όπως αυτή διαμορφώνεται... άσε εμένα το γέρο να παραπονιέμαι με τον τρόπο μου για πράγματα που έτσι κι αλλιώς δεν μπορώ να αλλάξω...
Μπορώ βέβαια να κάνω σαφές ότι προσπαθώ να δείξω την ανοησία της μέτρησης του χρόνου με τις μεθόδους που έχουμε επινοήσει και ότι η πραγματική φύση του χρόνου είναι σχετική, διαφορετικά κυλάει ο χρόνος από τη μια στιγμή στην άλλη και οπωσδήποτε πέρα από την λογική δυνατότητα κατανόησης προς το παρόν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nikolas17]

Δηλαδή κυνόφιλε λες και εσύ αυθαίρετα ότι κάθε φορά που κοιτάμε αυτό το κείμενο είναι 13?

Και επίσης, κάθε στιγμή είναι διαφορετική, καμία δεν είναι ίδια με τις άλλες, δεν υπάρχει πχ δεύτερη Τρίτη,13 οκτωβρίου 2006 17:17:06. είναι μόνο μία.

Και φυσικά ίσως να μην έχουμε κατανοήσει απόλυτα τον χρόνο, γιατί είναι πέρα απο τα όρια αυτού που μπορούμε να κατανοήσουμε. Ο χρόνος...ανάλογα με τον κάθενα...κυλάει διαφορετικά ανάλογα με το τι κάνει...μπορεί να περνάει αργά ή γρήγορα...όμως αυτός δεν είναι..."υποκειμενικός" χρόνος κατά κάποιον τρόπο...δηλαδή ο "αντικειμενικός" χρόνος του ρολογιού δεν παραμένει ίδιος στην αιωνιότητα?

[πάλι ασυναρτησίες λέω ε?]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Η σχέση μου με τον χρόνο είναι εξαιρετικά κακή.
Ποτέ μου δεν τον κατάλαβα και ποτέ δεν ήταν επιεικής μαζί μου(και δεν εννοώ ότι με μεγαλώνει).
Είναι χαρακτηριστικό πως τα μόνα ρολόγια που έχω σπίτι μου είναι στο κινητό και στο πισί.
Όσο το σκέφτομαι και ξαναδιαβάζω τι έχω γράψει νομίζω πως η σχέση μου με τον χρόνο(όπως τουλάχιστον έχει οριστεί να μετριέται) είναι ανύπαρκτη.

Μακάρι κυνοφιλε να μπορούσε να ορίσει ο καθένας το προσωπικό του σύστημα "μέτρησης", κάποιες στιγμές μου θα ήθελα να είναι ατελείωτες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kynofilos]

Δηλαδή κυνόφιλε Ο χρόνος...ανάλογα με τον κάθενα...κυλάει διαφορετικά ανάλογα με το τι κάνει...μπορεί να περνάει αργά ή γρήγορα...όμως αυτός δεν είναι..."υποκειμενικός" χρόνος κατά κάποιον τρόπο...δηλαδή ο "αντικειμενικός" χρόνος του ρολογιού δεν παραμένει ίδιος στην αιωνιότητα?

Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προσθέσω στον "υποκειμενικό" και στον "αντικειμενικό" χρόνο και τον "φανταστικό" χρόνο που συνέλαβε ο μέγας Χώκινς σαν τον χρόνο που προϋπάρχει της μεγάλης έκρηξης και της δημιουργίας του κόσμου. Νομίζω η ανθρώπινη μας αντίληψη του χρόνου είναι σχετική και με τις 3 διαστάσεις που αντιλαμβανόμαστε...
Θέλω να πω ότι η "αιωνιότητα" είναι μόνο εκατό χρόνια... και αυτό που μένει το ίδιο είναι η μηχανική κίνηση μιας μηχανής του ρολογιού, αλλιώς ο χρόνος στο άπειρο βεβαίως και δεν παραμένει ο ίδιος καθώς διαστρεβλώνεται από τον χώρο ο οποίος αλλάζει συνεχώς

νομίζω πως η σχέση μου με τον χρόνο(όπως τουλάχιστον έχει οριστεί να μετριέται) είναι ανύπαρκτη.

Μακάρι κυνοφιλε να μπορούσε να ορίσει ο καθένας το προσωπικό του σύστημα "μέτρησης", κάποιες στιγμές μου θα ήθελα να είναι ατελείωτες.

Εκτός αν είμαι πολύ κουρασμένος ή συγχυσμένος ξέρω τι ώρα είναι χωρίς να κοιτάξω ρολόι. Η μέτρηση του χρόνου δίνει καλύτερη αποτελεσματικότητα στην οργανωμένη κοινωνία μας και καταλήγει και σε άγχος... Αλλά οι 'ατέλειωτες' στιγμές είναι ανύπαρκτες χωρίς "έναρξη", "διάρκεια", "διακοπή", τα χαρακτηριστικά του χρόνου, ο τρόπος που γίνεται αντιληπτός.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Φυσικά και είναι ανόητος ο τρόπος που μετράμε τον χρόνο, για αυτό πρέπει να κάνουμε καποίες παρεμβολές, του στυλ αλλαγής ώρας. Αλλά όπως είπες οι κοινωνία μας απαιτεί όλοι να έχουμε κοινό τρόπο μέτρησεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Αλλά οι 'ατέλειωτες' στιγμές είναι ανύπαρκτες χωρίς "έναρξη", "διάρκεια", "διακοπή", τα χαρακτηριστικά του χρόνου, ο τρόπος που γίνεται αντιληπτός.

Σαφώς.Αλλά μιλάω για ένα ιδεατό σύστημα "μέτρησης"(όχι τόσο μέτρησης όσο αντίληψης) που θα μου επέτρεπε σε κάποιες στιγμές να ορίσω μονο έναρξη χωρίς το αναπόφευκτο τέλος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kynofilos]

Σαφώς.Αλλά μιλάω για ένα ιδεατό σύστημα "μέτρησης"(όχι τόσο μέτρησης όσο αντίληψης) που θα μου επέτρεπε σε κάποιες στιγμές να ορίσω μονο έναρξη χωρίς το αναπόφευκτο τέλος.

Εδώ καταλαβαίνω ότι πονάς αυτή την εποχή για το τέλος μιας όμορφης κατάστασης... και εγώ το ίδιο και σε νιώθω. Η προσπάθειά μου είναι να ακινητοποιήσω τον χρόνο, μια ανόητη παιδική αφέλεια... μέσα στην "υποκειμενική" μου αντίληψη όμως, προσπαθώ να τον κάνω να περνά ομοιόμορφα και άρα αργά ή καθόλου, όταν αισθάνομαι καλά με αυτό που κάνω.
Την στιγμή της δυσφορίας με το νυν μου, ο χρόνος αρχίζει να κυλά πάλι γρήγορα και φέρει αλλαγές που φαινομενικά αποφασίζω εγώ με την καλύτερή μου κρίση. Ίσως η σταθερότητα του συναισθήματος είναι επίσης μια ένδειξη της ροής του χρόνου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Εδώ καταλαβαίνω ότι πονάς αυτή την εποχή για το τέλος μιας όμορφης κατάστασης... και εγώ το ίδιο και σε νιώθω. Η προσπάθειά μου είναι να ακινητοποιήσω τον χρόνο, μια ανόητη παιδική αφέλεια... μέσα στην "υποκειμενική" μου αντίληψη όμως, προσπαθώ να τον κάνω να περνά ομοιόμορφα και άρα αργά ή καθόλου, όταν αισθάνομαι καλά με αυτό που κάνω.
Την στιγμή της δυσφορίας με το νυν μου, ο χρόνος αρχίζει να κυλά πάλι γρήγορα και φέρει αλλαγές που φαινομενικά αποφασίζω εγώ με την καλύτερή μου κρίση. Ίσως η σταθερότητα του συναισθήματος είναι επίσης μια ένδειξη της ροής του χρόνου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.