Η δουλειά των γονιών μας και τι μας δίδαξε!!

[fockos]

Ντάξει παιδιά, δεν νομίζω να είναι τόσο τραγικά δύσκολο το επάγγελμα του ιατρού..πέρα από τις εφημερίες.

Σκέψου μια οικογένεια με 2 ιατρούς γονείς και ένα μικρό παιδί χωρίς γιαγια, παππού στην μέση..... θα υπάρχουν δυσκολίες δεν μιλάμε για δυσκολία του επαγγέλαμτος αλλά για την φύση του επαγγέλματος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Loreley]

Σκέψου μια οικογένεια με 2 ιατρούς γονείς και ένα μικρό παιδί χωρίς γιαγια, παππού στην μέση..... θα υπάρχουν δυσκολίες δεν μιλάμε για δυσκολία του επαγγέλαμτος αλλά για την φύση του επαγγέλματος.

Εντάξει ίσως έχεις δίκιο, αλλά σε όλες τις οικογένειες τα πράγματα είναι δύσκολα όταν δουλεύουν και οι 2.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Εσένα που είναι και παιδιατρος θα χτυπάει το τηλέφωνο μέρα νύχτα ακατάλληλες ώρες από αγχωμένες νεομαμάδες που θα ρωτάνε ηλίθιες ερωτήσεις. Τύπου ιατρέ κλαίει τι να κάνω.....

Πώς να φτιάξω το χαμομήλι? Πειράζει που δεν ήπιε 10mL από το γάλα? Τα κακά του είναι κίτρινα, πειράζει? Αν δεν ξυπνήσει τη νύχτα να το ξυπνήσω εγώ? Γιατί η αναπνοή του ακούγεται διαφορετική από άλλες μέρες? Την πιπίλα να την πλύνω στο πλυντήριο πιάτων? Γιατί το πάμπερ ξεκόλησε? Κάνει να του κόψω τα νύχια πριν σαραντήσει? Είναι κακό που κάνει πορδές? Με πόσες κουβέρτες να το σκεπάσω? Κάνει να πιεί νερό? Τι ώρα να το κάνω μπάνιο?

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fockos]

Πώς να φτιάξω το χαμομήλι? Πειράζει που δεν ήπιε 10mL από το γάλα? Τα κακά του είναι κίτρινα, πειράζει? Αν δεν ξυπνήσει τη νύχτα να το ξυπνήσω εγώ? Γιατί η αναπνοή του ακούγεται διαφορετική από άλλες μέρες? Την πιπίλα να την πλύνω στο πλυντήριο πιάτων? Γιατί το πάμπερ ξεκόλησε? Κάνει να του κόψω τα νύχια πριν σαραντήσει? Είναι κακό που κάνει πορδές? Με πόσες κουβέρτες να το σκεπάσω? Κάνει να πιεί νερό? Τι ώρα να το κάνω μπάνιο?

​

Επίσης είναι πολλές μαμάδες που θέλουν να βγει η διάγνωση από το τηλέφωνο. Mπορεί να πούνε έχει το μωρό 39 πυρετό τι να κάνω ιατρέ τι να δώσω και όλα αυτά για να γλυτώσουν την επίσκεψη σαν να είναι τα αντιβιοτικα καραμέλες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

Η μαμα μου ειναι καθηγητρια ( Βιολογος) και ο μπαμπας μου ειναι πολιτικος μηχανικος. Απο την δουλεια της μαμας μου εμαθα ποσο δυσκολο ειναι να εχεις μαμα καθηγητρια στο ιδιο σου το σχολειο ( story of my life) αλλα και αυτο το στιλ της καθηγητριας που βγαζει σε θεματα που αφορουν την αποδοση μου στο σχολειο κλπ. Απο την δουλεια του πατερα μου εμαθα ποσο δυσκολο ειναι να κανεις αυτο που θελεις πλεον στην Ελλαδα μιας και απο μικρος ονειρευοταν να γινει πολιτικος μηχανικος-το πετυχε- και τωρα καθετε αλλα και το ποσο δυσκολο ειναι να ειναι μακρια ο ενας γονιος απο την οικογενεια του...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MariaLoveItaly]

Ο πατέρας μου, έχει ξεκινήσει να δουλεύει από τα 8 του, σε πάρα πολλές δουλείες. Τώρα, είναι σκουπιδιάρης και με έκανε να καταλάβω, ότι η δουλειά δεν είναι ντροπή, και πως για να παρέχεις στην οικογένεια σου αυτά που χρειάζεται πρέπει να κάνεις θυσίες. Ο πατέρας μου και η μητέρα μου γνωρίστηκαν σαν γκομπάρσοι σε ταινία, και από τότε η μητέρα μου δεν ξαναδούλεψε ποτέ και εκείνος έκανε τα πάντα (από επισκευές πλοίων μέχρι σκουπιδιάρης) για να μας τα παρέχει όλα.Το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα δούλευε σε μια εταιρία και πουλούσε ένα πολυμηχάνημα καθαρισμού. Τώρα που τελείωσα τη Β Γυμνασίου και ο πατέρας μου, με τη δουλειά του, πληρώνει ιδιαίτερα για 3 γλώσσες και παιδεύεται για να μας παρέχει ό,τι χρειαζόμαστε, με οδήγησε στο να καταλάβω ότι τα χρήματα δεν βγαίνουν εύκολα, και να συνειδητοποιήσω, πως θέλω να βρω μια δουλειά που να με εκφράζει μεν αλλά να έχω καλή οικονομική αποκατάσταση, και το βασικό του όνειρο και εκείνου και της μητέρας μου, είναι να σπουδάσουμε εγώ και η αδελφή μου. Από τη μητέρα μου έμαθα, πως δεν πρέπει να κρίνουμε κάποιον μόνο από το πως φέρεται, αλλά από τις πράξεις του, μιας και είναι πολύ νευρική, αλλά μας αγαπάει πολύ. Και πως πρέπει να είμαστε έξυπνοι και να μην εμπιστευόμαστε εύκολα όποιον να΄ναι. Τώρα στο θέμα της δουλειάς, είμαι πολύ μικρή την μια λέω πως θα πάω ΕΠΑΛ την άλλη ΓΕΛ, τη μια ότι θα γίνω Θεολόγος, την άλλη Πλοίαρχος, δεν έχω κατασταλάξει ακόμα, πάντως θα μου άρεσε να ήμουν κομπάρσος σε ταινίες, για ένα μικρό χρονικό διάστημα όπως εκείνοι!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

Ο πατέρας μου, έχει ξεκινήσει να δουλεύει από τα 8 του, σε πάρα πολλές δουλείες. Τώρα, είναι σκουπιδιάρης και με έκανε να καταλάβω, ότι η δουλειά δεν είναι ντροπή, και πως για να παρέχεις στην οικογένεια σου αυτά που χρειάζεται πρέπει να κάνεις θυσίες. Ο πατέρας μου και η μητέρα μου γνωρίστηκαν σαν γκομπάρσοι σε ταινία, και από τότε η μητέρα μου δεν ξαναδούλεψε ποτέ και εκείνος έκανε τα πάντα (από επισκευές πλοίων μέχρι σκουπιδιάρης) για να μας τα παρέχει όλα.Το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα δούλευε σε μια εταιρία και πουλούσε ένα πολυμηχάνημα καθαρισμού. Τώρα που τελείωσα τη Β Γυμνασίου και ο πατέρας μου, με τη δουλειά του, πληρώνει ιδιαίτερα για 3 γλώσσες και παιδεύεται για να μας παρέχει ό,τι χρειαζόμαστε, με οδήγησε στο να καταλάβω ότι τα χρήματα δεν βγαίνουν εύκολα, και να συνειδητοποιήσω, πως θέλω να βρω μια δουλειά που να με εκφράζει μεν αλλά να έχω καλή οικονομική αποκατάσταση, και το βασικό του όνειρο και εκείνου και της μητέρας μου, είναι να σπουδάσουμε εγώ και η αδελφή μου. Από τη μητέρα μου έμαθα, πως δεν πρέπει να κρίνουμε κάποιον μόνο από το πως φέρεται, αλλά από τις πράξεις του, μιας και είναι πολύ νευρική, αλλά μας αγαπάει πολύ. Και πως πρέπει να είμαστε έξυπνοι και να μην εμπιστευόμαστε εύκολα όποιον να΄ναι. Τώρα στο θέμα της δουλειάς, είμαι πολύ μικρή την μια λέω πως θα πάω ΕΠΑΛ την άλλη ΓΕΛ, τη μια ότι θα γίνω Θεολόγος, την άλλη Πλοίαρχος, δεν έχω κατασταλάξει ακόμα, πάντως θα μου άρεσε να ήμουν κομπάρσος σε ταινίες, για ένα μικρό χρονικό διάστημα όπως εκείνοι!

Μπράβο σου Μαρία!
Και μπράβο και στους 2 γονείς σου!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MariaLoveItaly]

Ο πατέρας μου, έχει ξεκινήσει να δουλεύει από τα 8 του, σε πάρα πολλές δουλείες. Τώρα, είναι σκουπιδιάρης και με έκανε να καταλάβω, ότι η δουλειά δεν είναι ντροπή, και πως για να παρέχεις στην οικογένεια σου αυτά που χρειάζεται πρέπει να κάνεις θυσίες. Ο πατέρας μου και η μητέρα μου γνωρίστηκαν σαν γκομπάρσοι σε ταινία, και από τότε η μητέρα μου δεν ξαναδούλεψε ποτέ και εκείνος έκανε τα πάντα (από επισκευές πλοίων μέχρι σκουπιδιάρης) για να μας τα παρέχει όλα.Το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα δούλευε σε μια εταιρία και πουλούσε ένα πολυμηχάνημα καθαρισμού. Τώρα που τελείωσα τη Β Γυμνασίου και ο πατέρας μου, με τη δουλειά του, πληρώνει ιδιαίτερα για 3 γλώσσες και παιδεύεται για να μας παρέχει ό,τι χρειαζόμαστε, με οδήγησε στο να καταλάβω ότι τα χρήματα δεν βγαίνουν εύκολα, και να συνειδητοποιήσω, πως θέλω να βρω μια δουλειά που να με εκφράζει μεν αλλά να έχω καλή οικονομική αποκατάσταση, και το βασικό του όνειρο και εκείνου και της μητέρας μου, είναι να σπουδάσουμε εγώ και η αδελφή μου. Από τη μητέρα μου έμαθα, πως δεν πρέπει να κρίνουμε κάποιον μόνο από το πως φέρεται, αλλά από τις πράξεις του, μιας και είναι πολύ νευρική, αλλά μας αγαπάει πολύ. Και πως πρέπει να είμαστε έξυπνοι και να μην εμπιστευόμαστε εύκολα όποιον να΄ναι. Τώρα στο θέμα της δουλειάς, είμαι πολύ μικρή την μια λέω πως θα πάω ΕΠΑΛ την άλλη ΓΕΛ, τη μια ότι θα γίνω Θεολόγος, την άλλη Πλοίαρχος, δεν έχω κατασταλάξει ακόμα, πάντως θα μου άρεσε να ήμουν κομπάρσος σε ταινίες, για ένα μικρό χρονικό διάστημα όπως εκείνοι!

Και κάτι ακόμα, που ξέχασα, να πω, όταν δούλευε στην εταιρία με το πολυμηχάνημα, πήγαινε και το πουλούσε κυρίως σε Ιερείς και σε μοναχούς, οπότε πηγαίναμε συχνά σε εκκλησίες και σε μοναστήρια και με έκανε να αγαπήσω πάρα πολύ τον θεό και να γνωρίσω πραγματικά άξιους ανθρώπους αφιερωμένους στον Θεό.

Μπράβο σου Μαρία!
Και μπράβο και στους 2 γονείς σου!!

Ευχαριστώ πολύ, νά΄σαι καλά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alexl1996]

Ο πατέρας μου είναι οικονομολόγος, ελεύθερος επαγγαλματίας συγκεκριμένα, αφού έχει δικό του γραφείο. Η μητέρα μου δούλευε μέχρι πριν κάποια χρόνια ως δημόσιος υπάλληλος. Τα βασικά που έχω μάθει από αυτούς είναι να ανέχομαι πιο εύκολα το τι θα πει ή τι θα κάνει ο καθένας, αλλά και ταυτόχρονα να είμαι καχύποπτος, καθώς η μητέρα μου μου έχει πει ότι στο δημόσιο αν είσαι υπερβολικά ανεκτικός σε πατάνε και δεν σε σέβονται.
Επίσης έμαθα να μην έχω τρελές απαιτήσεις και να έχω στο μυαλό μου πόσο σημαντικό είναι να είσαι οικονομικά ανεξάρτητος. Και οι δύο μου γονείς δουλεύουν από μικροί. Ο πατέρας μου μάλιστα δούλευε ως λαχειοπώλης από τα 15 ως τα 17 του.
Κάτι άλλο σημαντικό που έμαθα κυρίως από τον πατέρα μου είναι να μη φοβηθώ στη ζωή μου να ρισκάρω, όπως είχε ρισκάρει κι εκείνος επαγγελματικά στο παρελθόν, και εν τέλει του βγήκε σε καλό..

Δυστυχώς όμως βλέποντας το άγχος και το τρέξιμο ειδικά της δουλειάς του πατέρα μου, οδηγήθηκα στο να μην θέλω να ασχοληθώ ιδιαίτερα με τα οικονομικά γιατί οι δουλειές που έχουν σχέση με αυτά έχουν να κάνουν με άγχος για πληρωμές, φορολογικές δηλώσεις, προθεσμίες κλπ. και γενικά με πίεση χρόνου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[libre]

Το πατρικό μου σόι προέρχεται από Ρώσους αριστοκράτες της Οδησσού. Από ότι θα φαντάζεστε έμαθα τελείως διαφορετικά πραγματα από αυτά που διαβάζετε σε αυτό το νήμα. Χοντρικά ότι η δουλεια είναι για τους δουλους, ενώ οι ελευθεροι ανθρωποι απολαμβάνουν τη ζωή.
Δεν υπερασπίζομαι καθολου το αριστοκρατικό συστημα, ένα βρωμικο σύστημα ηταν, ούτε πρόκειται να καθήσω τώρα να κρίνω τον πατέρα μου που δεν ζει κιολας. Ηταν ανθρωπος μιας άλλης εποχης που έτσι μεγάλωσε κι αυτος, αλλα μου άνοιξε και τα μάτια. Όταν τελειωσα τη φιλολογία και μπήκα στην αγορά εργασίας συνειδητοποίησα ότι την υπολοιπη ζωή μου θα την περνούσα σαν ένας μοντερνος σκλάβος περιμένοντας τη σύνταξη για να ζήσω πραγματικά και μεχρι τότε θα εξυμνούσα την «αξία δουλειά» και τις αρετές της για να χρυσώσω το χάπι.

Τα παράτησα και ήρθα στην Κυανή Ακτή. Δουλεύω σαν ελεύθερος επαγγελματίας σε επικερδείς δουλειες κι όταν βαριέμαι τα παραταω, κανω διακοπες για ενα διαστημα κι επανερχομαι συνηθως με μια καινουργια ασχολια. Η προηγούμενη δουλειά μου ήταν πωλητης ακινήτων, τωρα δουλεύω personal coach για μεγαλοστελέχη επιχ. και μου έχει καρφωθεί και η ιδέα να γίνω μελλοντικά προγραμματιστής.
Βασικά στο θέμα δουλειάς ο πατερας μου με δίδαξε να δουλεύω όσο γίνεται λιγότερο και να φροντιζω να περναω καλά. Αυτο κάνω και δεν το μετάνοιωσα ποτέ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Jack of Spades]

Όταν τελειωσα τη φιλολογία και μπήκα στην αγορά εργασίας συνειδητοποίησα ότι την υπολοιπη ζωή μου θα την περνούσα σαν ένας μοντερνος σκλάβος περιμένοντας τη σύνταξη για να ζήσω πραγματικά και μεχρι τότε θα εξυμνούσα την «αξία δουλειά» και τις αρετές της για να χρυσώσω το χάπι.

Τα παράτησα και ήρθα στην Κυανή Ακτή. Δουλεύω σαν ελεύθερος επαγγελματίας σε επικερδείς δουλειες κι όταν βαριέμαι τα παραταω, κανω διακοπες για ενα διαστημα κι επανερχομαι συνηθως με μια καινουργια ασχολια. Η προηγούμενη δουλειά μου ήταν πωλητης ακινήτων, τωρα δουλεύω personal coach για μεγαλοστελέχη επιχ. και μου έχει καρφωθεί και η ιδέα να γίνω μελλοντικά προγραμματιστής.
Βασικά στο θέμα δουλειάς ο πατερας μου με δίδαξε να δουλεύω όσο γίνεται λιγότερο και να φροντιζω να περναω καλά. Αυτο κάνω και δεν το μετάνοιωσα ποτέ.

Εξαρτάται από τη δουλειά, άλλοι αμείβονται καλά δουλεύοντας 40 ώρες την εβδομάδα παίρνουν 30 εργάσιμες άδεια το χρόνο κ.λπ. και άλλοι δουλεύουν χωρίς ωράριο για ψίχουλα...οι πρώτοι δε νομίζω προσωπικά ότι είναι "σκλάβοι", κάθε άλλο που είναι σε πολύ καλύτερη μοίρα από πολλούς μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες (που πεθαίνουν 50-60 χρονών βγάζοντας καρκίνο απ' το άγχος κ.λπ.) και ειδικά αν εργάζονται διοχετεύοντας τη δημιουργικότητα τους πάνω σε κάτι που τους αρέσει και τους "γεμίζει" τότε θα έλεγα ότι είναι απ' τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους της σημερινής εποχής!

Από εκεί και πέρα επέτρεψε μου να σου πω ότι η διδαχή του "να δουλεύω όσο γίνεται λιγότερο και να φροντίζω να περνάω καλά" θυμίζει πιο πολύ αργόμισθο Έλληνα δημόσιο υπάλληλο παρά οτιδήποτε άλλο...εσύ προσωπικά μπορεί να ήσουν μέχρι τώρα τυχερός και να μην το μετάνιωσες ποτέ όμως το 95% όσων ακολούθησαν κι ακολουθούν αυτόν το δρόμο (και αλλάζουν κάθε 4-5 χρόνια δουλειά επειδή π.χ. τη βαριούνται γρήγορα), καταλήγουν να μην έχουν εξειδικευθεί σε τίποτα και τους τσακίζει ο ανταγωνισμός...επομένως αντικειμενικά ΔΕΝ είναι αυτός ο ενδεδειγμένος τρόπος για να ζήσει κάποιος ευτυχισμένα κι άνετα!
Εκτός αν έχεις ήδη κάνα 2-3 μύρια € στην τράπεζα για φάγωμα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[libre]

Εξαρτάται από τη δουλειά, άλλοι αμείβονται καλά δουλεύοντας 40 ώρες την εβδομάδα παίρνουν 30 εργάσιμες άδεια το χρόνο κ.λπ. και άλλοι δουλεύουν χωρίς ωράριο για ψίχουλα...οι πρώτοι δε νομίζω προσωπικά ότι είναι "σκλάβοι", κάθε άλλο που είναι σε πολύ καλύτερη μοίρα από πολλούς μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες (που πεθαίνουν 50-60 χρονών βγάζοντας καρκίνο απ' το άγχος κ.λπ.) και ειδικά αν εργάζονται διοχετεύοντας τη δημιουργικότητα τους πάνω σε κάτι που τους αρέσει και τους "γεμίζει" τότε θα έλεγα ότι είναι απ' τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους της σημερινής εποχής!

40 ώρες την εβδομάδα και 30 εργάσιμες άδεια το χρόνο; Αυτό κι αν είναι σκλαβια. Απο'την άλλη κι ο επιχειρηματιας που βγαζει καρκίνο και πεθαινει κι αυτός σκλαβος είναι. Και δεν βγάζω τον εαυτο μου απεξω. Περασα κι εγω εποχες σκλαβιας (συγκεκριμμενα για ενα χρονικο διαστημα δουλεψα στην Αφρική οπου δεν ειναι καθολου ροδινα τα πραγματα). Ναι, οταν κανεις κάτι που σε γεμιζει και υπο καλες συνθηκες, τοτε το πραγμα αλλαζει, αλλα τι ποσοστο του εργατικου δυναμικου ειναι αυτο; Αν υποθετικά κερδιζαν ολοι το λοτο και δεν ειχαν πλεον αναγκη χρηματων, τοτε να έβλεψες ποσοι θα πηγαιναν να δουλεψουν. Ας μην κρυβόμαστε πισω απο το δαχτυλο μας.

Από εκεί και πέρα επέτρεψε μου να σου πω ότι η διδαχή του "να δουλεύω όσο γίνεται λιγότερο και να φροντίζω να περνάω καλά" θυμίζει πιο πολύ αργόμισθο Έλληνα δημόσιο υπάλληλο παρά οτιδήποτε άλλο...εσύ προσωπικά μπορεί να ήσουν μέχρι τώρα τυχερός και να μην το μετάνιωσες ποτέ όμως το 95% όσων ακολούθησαν κι ακολουθούν αυτόν το δρόμο (και αλλάζουν κάθε 4-5 χρόνια δουλειά επειδή π.χ. τη βαριούνται γρήγορα), καταλήγουν να μην έχουν εξειδικευθεί σε τίποτα και τους τσακίζει ο ανταγωνισμός...επομένως αντικειμενικά ΔΕΝ είναι αυτός ο ενδεδειγμένος τρόπος για να ζήσει κάποιος ευτυχισμένα κι άνετα!
Εκτός αν έχεις ήδη κάνα 2-3 μύρια € στην τράπεζα για φάγωμα...

Πραγματι αυτη η διδαχή αμα πεσει σε τεμπεληδες τους κανει κοινωνικα παρασιτα. Το ελληνικο δημοσιο είναι το πρωτο παραδειγμα που έρχεται στο νου. Σαν αρχή όμως δεν έχει τιποτα το κακο. Αμα δεις το θέμα απο καποια αποσταση και σφαιρικά, αποδεχόμενος το συγχρονο μοντελο εργασιας, στην ουσια αποδεχεσαι οτι ειναι νορμαλ το 80% του πλουτου να είναι μαζεμενο στα χερια ολιγων και οι άλλοι να κατασκοτωνονται καθε μερα να εξασφαλιζουν τον επιούσιο. Δεν προκειται να υποταχτω ποτε σε αυτο το μοντελο.

Αν καποιοι εχοντας λεφτα νομιζουν οτι έιναι πλουσιοι, εγω με τον τροπο ζωης μου έχω καταλάβει οτι εξισου πλουσιος είναι κι αυτός που εχει πολύ χρόνο και μπορει να τον αξιοποιοησει οπως αυτος νομιζει.

Πραγματι έχω πολυ επικερδές επαγγελμα. Αν θελω μπορω να γινω παμπλουτος δουλευοντας. Δεν προκειται ομως ποτε να γινω σκλαβος της εργασιας. Και βεβαια παραδεχομαι οτι η περιπτωση μου δεν ειναι ο ενδεδειγμενος τροπος για ολους. Δεν με ενδιαφερει να διδάξω κανεναν, καθενας κανει ο,τι μπορει. Εγραψα κι εγω την αποψη μου στο νημα οπως και τοσοι άλλοι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Jack of Spades]

40 ώρες την εβδομάδα και 30 εργάσιμες άδεια το χρόνο; Αυτό κι αν είναι σκλαβια. Απο'την άλλη κι ο επιχειρηματιας που βγαζει καρκίνο και πεθαινει κι αυτός σκλαβος είναι. Και δεν βγάζω τον εαυτο μου απεξω. Περασα κι εγω εποχες σκλαβιας (συγκεκριμμενα για ενα χρονικο διαστημα δουλεψα στην Αφρική οπου δεν ειναι καθολου ροδινα τα πραγματα). Ναι, οταν κανεις κάτι που σε γεμιζει και υπο καλες συνθηκες, τοτε το πραγμα αλλαζει, αλλα τι ποσοστο του εργατικου δυναμικου ειναι αυτο; Αν υποθετικά κερδιζαν ολοι το λοτο και δεν ειχαν πλεον αναγκη χρηματων, τοτε να έβλεψες ποσοι θα πηγαιναν να δουλεψουν. Ας μην κρυβόμαστε πισω απο το δαχτυλο μας.

Πραγματι αυτη η διδαχή αμα πεσει σε τεμπεληδες τους κανει κοινωνικα παρασιτα. Το ελληνικο δημοσιο είναι το πρωτο παραδειγμα που έρχεται στο νου. Σαν αρχή όμως δεν έχει τιποτα το κακο. Αμα δεις το θέμα απο καποια αποσταση και σφαιρικά, αποδεχόμενος το συγχρονο μοντελο εργασιας, στην ουσια αποδεχεσαι οτι ειναι νορμαλ το 80% του πλουτου να είναι μαζεμενο στα χερια ολιγων και οι άλλοι να κατασκοτωνονται καθε μερα να εξασφαλιζουν τον επιούσιο. Δεν προκειται να υποταχτω ποτε σε αυτο το μοντελο.

Αν καποιοι εχοντας λεφτα νομιζουν οτι έιναι πλουσιοι, εγω με τον τροπο ζωης μου έχω καταλάβει οτι εξισου πλουσιος είναι κι αυτός που εχει πολύ χρόνο και μπορει να τον αξιοποιοησει οπως αυτος νομιζει.

Πραγματι έχω πολυ επικερδές επαγγελμα. Αν θελω μπορω να γινω παμπλουτος δουλευοντας. Δεν προκειται ομως ποτε να γινω σκλαβος της εργασιας. Και βεβαια παραδεχομαι οτι η περιπτωση μου δεν ειναι ο ενδεδειγμενος τροπος για ολους. Δεν με ενδιαφερει να διδάξω κανεναν, καθενας κανει ο,τι μπορει. Εγραψα κι εγω την αποψη μου στο νημα οπως και τοσοι άλλοι.

Φίλε μου δε λέω καλά θα ήταν να είμασταν όλοι ίσοι, να ξύνουμε τα τέτοια μας μέρα νύχτα και απλώς να απολαμβάνουμε το μάνα εξ' ουρανού που θα πέφτει ισόποσα για όλους από μια τρύπα στον ουρανό, αλλά αυτό πρακτικά δεν γίνεται και ούτε θα γίνει ποτέ γιατί κάποιοι πρέπει να δουλέψουν για το φαγητό που θα φάμε, για τα ρούχα που θα φορέσουμε, για τα laptop που θα χρησιμοποιούμε για να κάνουμε συζητήσεις σε forums κ.λπ.

Κοινώς η εργασία δεν είναι μόνο "δουλεύω για να βγάζω λεφτά να έχω να τρώω", είναι μεταξύ πολλών άλλων κοινωνική προσφορά, πεδίο διάχυσης της δημιουργικότητας και παραγωγικότητας του καθενός, ένδειξη σεβασμού απέναντι στους συνανθρώπους μας, στάση ζωής κ.λπ.

Αλλά εντάξει, άμα σου φαίνονται οι 40 ώρες τη βδομάδα και οι 30 μέρες άδεια "σκλαβιά" κατάλαβα, απλά trollάρεις!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[libre]

Φίλε μου δε λέω καλά θα ήταν να είμασταν όλοι ίσοι, να ξύνουμε τα τέτοια μας μέρα νύχτα και απλώς να απολαμβάνουμε το μάνα εξ' ουρανού που θα πέφτει ισόποσα για όλους από μια τρύπα στον ουρανό, αλλά αυτό πρακτικά δεν γίνεται και ούτε θα γίνει ποτέ γιατί κάποιοι πρέπει να δουλέψουν για το φαγητό που θα φάμε, για τα ρούχα που θα φορέσουμε, για τα laptop που θα χρησιμοποιούμε για να κάνουμε συζητήσεις σε forums κ.λπ.

Ε ναι θελουμε λεφτά για να τα εξασφαλίσουμε αυτά. Το πρόβλημα είναι οτι το μοντελο εργασιας το καθορίζουν αρπακτικά αφεντικά που δεν δίνουν δεκάρα για τον ανθρωπισμό και στην ουσια καταντας μοντερνος σκλάβος. Ή φθειρεσαι σε μια δημοσια υπηρεσια επαναλαμβανοντας καθε μερα τα ιδια.
Δεν είπα εγω να δουλεύουμε λιγο για να εχουμε χρόνο να τα ξυνουμε, αλλα για να ζησουμε σαν ανθρωποι. Να κανουμε κατι για τον εαυτο μας. Κοτσαρω στελεχη που η επαγγελματική φιλοδοξια τα έχει τυφλωσει τοσο που δεν έχουν χρόνο τα παιξουν λιγο με τα παιδια τους.

Κοινώς η εργασία δεν είναι μόνο "δουλεύω για να βγάζω λεφτά να έχω να τρώω", είναι μεταξύ πολλών άλλων κοινωνική προσφορά, πεδίο διάχυσης της δημιουργικότητας και παραγωγικότητας του καθενός, ένδειξη σεβασμού απέναντι στους συνανθρώπους μας, στάση ζωής κ.λπ.

Δεν ξερω πολλους που να σηκώνονται το πρωί να πανε με χαρα να δουλεψουν για αγνα ιδεωδη. Οκ, ειναι και αυτά που λες, αλλα δεν βλεπω το λογο να κανεις κατι περισσοτερο απο το να είσαι καλος επαγγελματιας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερινύς]

Δεν ξερω πολλους που να σηκώνονται το πρωί να πανε με χαρα να δουλεψουν για αγνα ιδεωδη.

Θα έπρεπε όμως, ειδικά αν έχουν βρει δουλειά στο αντικείμενό τους. Αλλιώς είναι σαν τα ρομπότ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Jack of Spades]

Ε ναι θελουμε λεφτά για να τα εξασφαλίσουμε αυτά. Το πρόβλημα είναι οτι το μοντελο εργασιας το καθορίζουν αρπακτικά αφεντικά που δεν δίνουν δεκάρα για τον ανθρωπισμό και στην ουσια καταντας μοντερνος σκλάβος. Ή φθειρεσαι σε μια δημοσια υπηρεσια επαναλαμβανοντας καθε μερα τα ιδια.
Δεν είπα εγω να δουλεύουμε λιγο για να εχουμε χρόνο να τα ξυνουμε, αλλα για να ζησουμε σαν ανθρωποι. Να κανουμε κατι για τον εαυτο μας. Κοτσαρω στελεχη που η επαγγελματική φιλοδοξια τα έχει τυφλωσει τοσο που δεν έχουν χρόνο τα παιξουν λιγο με τα παιδια τους.

Δεν ξερω πολλους που να σηκώνονται το πρωί να πανε με χαρα να δουλεψουν για αγνα ιδεωδη. Οκ, ειναι και αυτά που λες, αλλα δεν βλεπω το λογο να κανεις κατι περισσοτερο απο το να είσαι καλος επαγγελματιας.

Όλοι "αρπακτικά" είμαστε (λίγο πολύ πάνω κάτω) απλώς δεν έχουμε βρεθεί σε θέση πραγματικής εξουσίας για να το διαπιστώσουμε!
Στο ξαναλέω, μην είσαι απόλυτος...όπως εσύ θεωρείς "φθορά" την καθημερινή επανάληψη, υπάρχουν άλλοι τόσοι που θεωρούν "φθορά" την αστάθεια και το να είσαι αλλού σήμερα κι αλλού αύριο, είτε μιλάμε για δουλειά (π.χ. σταθερή εργασία vs εποχική ή περιστασιακή) είτε για σχέσεις (π.χ. μόνιμη σύζυγος vs πολλές ερωμένες) κ.λπ.

Ή εγώ π.χ. που δουλεύω τις ώρες που σου περιέγραψα μια χαρά ζωή κάνω, σηκώνομαι το πρωί πάω στη δουλίτσα μου πίνω τον καφέ μου συναναστρέφομαι με πολλούς και καλούς συναδέλφους, εργάζομαι δηλαδή σε πολύ καλές συνθήκες και κάτι Σάββατα ή παραπάνω ώρες που κάθομαι μέσα στη βδομάδα τα πληρώνομαι κανονικά χωρίς να καταπιέζομαι, γιατί αν σου αρέσει κάτι από μόνος σου θα κάτσεις παραπάνω να το ολοκληρώσεις ή/και να το κάνεις πιο προσεγμένα και σωστά!
Και μια χαρά μπορώ να σου γράφω σήμερα το πρωί π.χ. πριν πάω στην παραλία μια που είμαι σε άδεια...

Δεν πάμε στη δουλειά ούτε για αγνά ιδεώδη ούτε για την ψυχή της μάνας μας, πηγαίνουμε κυρίως για να εξασφαλίσουμε μια αμοιβή που θα μας επιτρέπει να ζούμε με άνεση (η οποία "άνεση" όπως καταλαβαίνεις είναι σχετική για τον καθένα) κι όσο γίνεται προσπαθούμε να βελτιώσουμε την καθημερινότητα μας π.χ. αν είσαι σε μια εταιρία που σε εκμεταλλεύονται φροντίζεις να βρεις καλύτερη δουλειά, συνθήκες κι αντιμετώπιση κάπου αλλού...
Από εκεί και πέρα "κίνητρα" για να πάει κανείς να δουλέψει υπάρχουν εκατοντάδες, από βιοποριστικά έως π.χ. τον δισεκατομμυριούχο που λόγω εργασιομανίας ή για να δώσει το καλό παράδειγμα στα παιδιά του συνεχίζει να εργάζεται πιο σκληρά κι απ' τους εργαζόμενους του...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[libre]

Αγαπητέ φίλε, το προβλημα για μενα ειναι το σύγχρονο μοντελο ζωής. Ειναι απαράδεκτο η κοινωνική ζωη να είναι οργανωμενη γυρω απο την εργασια, ενω θα επρεπε να είναι οργανωμενη γυρω απο την κοινωνική αναπτυξη. Το διανοεισαι οτι τα παντα στη ζωη περιστρεφονται γυρω απο το πως θα εξασφαλισεις τον επιουσιον; Όλη σου τη ζωη την περνας δουλευοντας για να εχεις να φας, αντι να εξερευνας τον κόσμο και να απολαμβανεις τη ζωή. (το β ενικο προσωπο ειναι γενικο, δεν μιλαω προσωπικά)

Ειναι αδιανόητο για μενα επι 11 μηνες να παλευεις για να έχεις να φας και να έχεις μονο ενα μηνα απολυτης ελευθεριας.

Ολες οι εποχες ειχαν τις οικονομικες τους εξουσιες, παλια ηταν οι φεουδαρχες, τωρα οι καπιταλιστες. Αυτα τα αγριμια ποτέ δεν θα χορτασουν απο λεφτά και ποτε δεν θα σταματησουν να πινουν το αιμα του κοσμακη. Διαχειρίζονται τις κοινωνιες δια μεσου του σχολειου και της τηλεορασης. Μπορουμε να δουλευουμε τεσσερις και λιγοτερες ωρες ημερησιως. Δεν χρειαζομαστε τοσα αγαθα και υπηρεσιες για να ειμαστε ευτυχισμενοι. Μας βαλαν στο λουκι και τρεχουμε.

Απο κει και περα κατα ποσον μπορεις να ξεφυγεις απο το συστημα ειναι άλλη υποθεση. Όσοι το καταλαβαινουν οτι ειναι παγιδευμενοι βρισκουν τον τροπο τους. Αλλοι δεν το καταλαβαινουν ή το αποδεχονται και κοιτανε να έχουν βελτιωμενες συνθηκες στο υπαρχον συστημα. Ειναι προσωπική υποθεση.

Επιμένω ομως στο ποσο μας έχουν διαβρώσει τα μυαλά. Ας πουμε εχω προβληματα με τον εφορα μου, ο οποιος επειδη αυτος δουλευει οχταωρο θεωρει φυσικο να δουλευω κι εγω. Εγω παιρνω μονο δυο περιστατικα τη μερα δηλαδη δουλευω δυο ωρες κι αυτος νομιζει οτι κρυβω εσοδα. Οχι ρε φιλε, δεν θα με κανεις να δουλεύω ως το σουρουπο, επειδη το κανεις εσυ και νομιζεις οτι ειναι νορμαλ. Μου φτανουν αυτα που βγαζω και δεν θελω περισσοτερα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Sommerfeld]

Στην ζωή μου διδάχτηκα έναν θεμελιώδη κανόνα...Ότι η ευτυχια, το αίσθημα ευφορίας και η αυτοπραγματωση ενός ανθρώπου προκύπτει συναρτήσει του εισοδήματος του άρα και του επαγγέλματος! Το χρήμα είναι η ευτυχία καλώς ή κακώς, δυστυχώς ή ευτυχώς, αυτό ισχύει απο τότε που ο άνθρωπος άρχισε να οργανώνεται στις πρώτες κοινωνίες και έκανε ανταλλαγές με δόντια σκύλου και φτερά πουλιών μέχρις να ανακαλυφθει τελικα η έννοια του ρευστού...Όση <<ισότητα>> και αν υπάρχει και όσο <<δημοκρατικό>> χαρακτήρα και αν έχει μια κοινωνία(και δεν μιλάω μόνο για το Ελλαδισταν που έτσι και αλλιώς δεν είναι δημοκρατική κοινωνία), πάντα οι άνθρωποι θα χωρίζονται σε κοινωνικές τάξεις αναλογα με το εισόδημα τους...Κάποτε είχαμε τους βαθμους ευγενείας και η κοινωνία διακρίνονταν σε αριστοκρατες, κληρικούς, μεσοαστούς κλπ, τώρα έχουμε τους σύγχρονους "αριστοκράτες"(πολιτικοί, εφοπλιστες, τραπεζίτες, μεγαλοδικηγόροι κλπ)που κινουν τα ίνια και μεταβαλουν την κοινωνια οπως αυτοι γουσταρουν...Η ζωη ειναι το χρημα γιατι αν δεν εχεις χρημα δεν θα εκπληρωσεις ποτε τα ονειρα σου που να κωλοχτυπιεσαι(σπουδές σε καλό πανεπιστημιο, ταξιδια σε ακριβους προορισμους, διαμονη σε καλα ξενοδοχεια κοκ)...Και αυτό ακριβως θα εχω ως βασικη αρχη οταν θα επιλέγω την σχολή μου....Τα άλλα ειναι αμπελοφιλοσοφίες...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[eva kan]

Να σέβομαι και να εκτιμώ τον κόπο τους!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Scandal]

Θα κάνω bump και ψιλό οφφ, αλλά ήθελα να γράψω κάτι μιας που θυμήθηκα το thread.
Ο πατέρας μου δουλευε ως ξυλουργός - βιοτέχνης. Αυτό που θυμάμαι είναι ότι σαν παιδί οπότε περναγαμε από το μαγαζι και έβαζε μπροστά τις μηχανές για μικρο δουλειες τα Σαββατοκύριακα έτρωγα τρελή φρίκη. Η πιο τρομακτική ήταν η πριονοκορδελα