Η μεταθανάτια ζωή

[confused]

Έχω δει σε ντοκιμαντέρ ότι πολλοί άνθρωποι υποστηρίζουν ότι έχουν βιώσει μεταθανάτια εμπειρία.Όι περισσότεροι λένε το ίδιο,ότι δηλαδή βλέπαν ένα άσπρο φως και άκουγαν μια σύνθεση του Μπαχ ή του Μπετοβεν,δεν θυμάμαι..

Δηλαδή όταν γράφτηκε αυτο το κομμάτι άρχισαν να το ακούνε όσοι πεθαίναν?
Πριν γραφεί αυτό ακουγαν άλλο..?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[@nt¤wnis|~|¤e]

Ξεκινά η μεγαλύτερη έρευνα για τις επιθανάτιες εμπειρίες

«Αντίθετα με την κρατούσα αντίληψη, ο θάνατος δεν έρχεται σε μια στιγμή»

Η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα μελέτη για τις λειτουργίες της συνείδησης στα όρια του θανάτου ξεκινά σε επιλεγμένα ευρωπαϊκά και αμερικανικά νοσοκομεία.
Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι το 10% έως 20% των ανθρώπων που επιστρέφουν στη ζωή έπειτα από μια καρδιακή ανακοπή, η οποία τους έφερε πέρα από τα όρια του κλινικού θανάτου, αναφέρουν διαυγείς, δομημένες σκέψεις και συχνά λεπτομερείς αναμνήσεις. Η νέα μελέτη AWARE (AWAreness during REsuscitation, Συναίσθηση κατά την Ανάνηψη) συντονίζεται από το Πρόγραμμα Ανθρώπινης Συνείδησης, μια διεθνή συνεργασία για τη μελέτη του εγκεφάλου, της συνείδησης και του θανάτου, με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον στη Βρετανία.

Έπειτα από μια αρχική φάση 18 μηνών σε επιλεγμένα βρετανικά νοσοκομεία, η μελέτη τώρα επεκτείνεται στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Ανακοινώνοντας την έναρξη της μελέτης σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη στα Ηνωμένα Έθνη, οι ερευνητές περιορίστηκαν στην επιστημονική πλευρά του θέματος και δεν συνέδεσαν τις επιθανάτιες εμπειρίες με θρησκευτικές απόψεις για τη μεταθανάτια ζωή.

«Αντίθετα με την κρατούσα αντίληψη, ο θάνατος δεν είναι μια συγκεκριμένη στιγμή. Είναι μια διαδικασία που αρχίζει, όταν η καρδιά σταματά να κτυπά και οι πνεύμονες και ο εγκέφαλος παύουν να λειτουργούν - μια ιατρική κατάσταση που ονομάζεται καρδιακή ανακοπή και η οποία, από βιολογική άποψη, είναι συνώνυμη του κλινικού θανάτου» δήλωσε ο δρ Σαμ Πάρνια, ειδικός στο θέμα και επικεφαλής των πειραμάτων.
«Στη διάρκεια της καρδιακής ανακοπής, και τα τρία κριτήρια του θανάτου είναι παρόντα. Στη συνέχεια ακολουθεί μια χρονική περίοδος, που μπορεί να διαρκέσει από λίγα δευτερόλεπτα μέχρι μια ώρα ή και παραπάνω, στη διάρκεια της οποίας η επείγουσα ιατρική βοήθεια μπορεί να πετύχει να θέσει ξανά την καρδιά σε λειτουργία κι έτσι να αναστρέψει την διαδικασία του θανάτου. Αυτό που οι άνθρωποι βιώνουν στη διάρκεια αυτής ακριβώς της περιόδου ανακοπής, προσφέρει ένα μοναδικό παράθυρο για να κατανοήσουμε τι είναι πιθανό να βιώσουμε όλοι μας όταν πεθάνουμε» εξήγησε.

Στο πλαίσιο της μελέτης, οι ερευνητές θα χρησιμοποιήσουν εξελιγμένες τεχνολογίες για να μελετήσουν τον εγκέφαλο και τη συνείδηση σε φάσεις κλινικού θανάτου.
Παράλληλα, θα ελέγξουν την ισχύ των ισχυρισμών για τις λεγόμενες «εξωσωματικές εμπειρίες» και τις αναφορές ορισμένων ασθενών ότι μπορούσαν να δουν και να ακούσουν στη διάρκεια του κλινικού θανάτου τους.

ΠΗΓΗ (...και σχετικά άρθρα)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DreamsRevenge]

Τα παραπάνω δεν είναι θέσεις που ασπάζεται ο Ινδουισμός; Δηλαδή μια άλλη θρησκεία από τη δική μας; Αν τα δεχτούμε σαν γεγονότα δεν θα είναι λίγο... περίεργο;
Λέω εγώ τώρα, τι σκέφτομαι...

Περίεργο?
Κοίτα την υπογραφή του Αντώνη δηλ. το κείμενο του Πλούταρχου. Και φαντάσου. Είμαστε τόσοι πολλοί πάνω στη γη και με τόσες διαφορετικές θρησκευτικές και φιλοσοφικές παραδόσεις.
Μήπως, λέω, μήπως, δεν είμαστε οι μοναδικοί που θα σωθούμε, αλλά απλά κάθε θρησκεία, κάθε παράδοση, κάθε σύστημα κατέχει ένα κομμάτι του καθρέφτη? Ένα μέρος της αλήθειας και μάλιστα κάποιες φορές διαστρεβλωμένο σα λερωμένο γυαλί?
Και το δικό μας το μαγαζάκι του τρόμου ναι, για το χριστιανισμό μιλάω, όσα διδασκόμαστε σήμερα, είναι ή όχι προϊόντα επιροών από παραδόσεις και πρόσωπα, προϊόντα αποφάσεων Συνόδων και ιερατείων, προϊόντα κειμένων και ερμηνειών και σαφώς όχι η γνήσια αρχική διδασκαλία αφού ως αποκλειστικά προφορική πώς θα μπορούσε ποτέ να διασωθεί στην ολότητα της?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[@nt¤wnis|~|¤e]

Περί Κόλασεως

Η εντολή "αγαπάτε και τους εχθρούς σας" πρόκειται στην ουσία για υπέρβαση μιας "δικαιοσύνης" του τύπου οφθαλμός αντί οφθαλμού, ώστε να μη μείνουμε όλοι χωρίς μάτια. Κι ο Ιησούς ζήτησε μια τέτοια αγάπη από εμάς τους ανθρώπους (το κατά πόσο δύναται να εφαρμοστεί αυτή είναι άλλο… μεγάλο θέμα. Άραγε οι πρώτοι χριστιανοί αγαπούσαν πραγματικά τους εχθρούς - καταπιεστές τους, ή ίδρωναν καθώς το έλεγαν; ). Φανταστείτε τώρα τι γίνεται όταν μιλάμε για την αγάπη ποιου; Του Θεού!! Εάν δηλαδή πρόκειται για μια άπειρη αγάπη, τότε αυτή θα σπάει κάθε όριο! Εμείς δεν μπορούμε νʼ αγαπήσουμε έναν Χίτλερ – ο Θεός μπορεί…άνετα.
Τώρα, βέβαια, θα πει κάποιος αυθόρμητα: "Ε, όχι να πάνε στον παράδεισο ακόμα και οι αμετανόητοι εγκληματίες!" – τους οποίους μας ζητείται να τους αγαπάμε βεβαίως… μέχρι να πεθάνουν και να τιμωρηθούν όπως τους πρέπει…. Κι έτσι επιμένουμε στην, κατά τη γνώμη μου, φαντασίωση της κολάσεως. Απʼ την άλλη πλευρά, όμως, θελήσαμε να προσδώσουμε άπειρη αγάπη στο Θεό. Φαντάσου Αυτός πόσο αγαπάει ακόμα και τους πιο κακούς ανθρώπους… και πάλι μέχρι αυτοί να τιμωρηθούν όπως τους πρέπει με "δικιά τους ευθύνη" βεβαίως, αφού "οι ίδιοι επέλεξαν να πάνε στην κόλαση", να "ζήσουν δηλαδή μακριά απʼ την αγάπη Του για πάντα."

Ας δούμε τι γράφεται γιʼ αυτούς σʼ ένα ενδιαφέρον απόσπασμα απʼ το μυθιστόρημα του Ντοστογιέφσκι "Αδελφοί Καραμαζώφ" (κεφ: "Από τις ομιλίες και διδαχές του Πάτερ Ζοσίμα")

Ένας τέτοιος άνθρωπος, όταν φύγει πια από τη γη, βλέπει και τους κόλπους του Αβραάμ και κουβεντιάζει με τον Αβραάμ, όπως μας λέει η παραβολή για τον πλούσιο και το Λάζαρο και ατενίζει τον παράδεισο και μπορεί να πλησιάζει και στον Κύριο, μα ακριβώς αυτό είναι το μαρτύριό του ότι πηγαίνει στο Θεό χωρίς να έχει αγαπήσει, πως έρχεται σε επαφή με ανθρώπους που τον αγαπήσανε και που περιφρόνησε την αγάπη τους. Γιατί βλέπει καθαρά και λέει πια ο ίδιος στον εαυτό του: «Τώρα πια κατέχω τη γνώση και μόλο που διψώ για αγάπη, δε θα υπάρχει πια κανένας άθλος στην αγάπη μου, ούτε θα υπάρχει και θυσία, γιατί η επίγεια ζωή μου έχει τελειώσει και δε θα έρθει ο Αβραάμ να μου δώσει έστω και μια σταγόνα του ζώντος ύδατος, (δηλαδή να μου ξαναδώσει την πρώην επίγεια δραστήρια ζωή μου), για να δροσίσει τη φλόγα της δίψας μου για την πνευματική αγάπη, που με φλογίζει τώρα και που την έχω περιφρονήσει στη γη. Όχι δε θα υπάρξει πια ζωή και χρόνος για μένα! Έστω κι αν θα έδινα τη ζωή μου πρόθυμα για τους άλλους, αυτό δεν είναι πια δυνατό, γιατί πέρασε πια εκείνη η ζωή, που μπορούσε να τη θυσιάσει κανείς στην αγάπη και μια άβυσσος χωρίζει τώρα εκείνη τη ζωή από τη σημερινή μου ύπαρξη».

Λένε πως η φλόγα της Κόλασης είναι υλική. [...] μα σκέπτομαι πως και να ήταν υλική αυτή η φλόγα, θα χαιρόμουνα πραγματικά γιʼ αυτό, γιατί ποθώ να πιστέψω ότι τα σωματικά μαρτύρια θα μʼ έκαναν να ξεχάσω έστω και για μια στιγμή το ψυχικό μαρτύριο, που είναι το τρομερότερο. Και είναι αδύνατο να απαλλάξεις τους κολασμένους απʼ αυτό το ψυχικό μαρτύριο, γιατί δεν είναι εξωτερικό, αλλά το έχουν μέσα τους. Και πιστεύω πως κι αν ακόμα μπορούσε να τους το πάρει κανείς, θα τους έκανε μʼαυτό ακόμα πιο πικρά δυστυχισμένους. Γιατί κι αν ακόμα τους συγχωρούσαν οι δίκαιοι από τον Παράδεισο βλέποντας τα μαρτύριά τους και μέσα στην απέραντη αγάπη τους τούς καλούσαν κοντά τους, θα αύξαναν μʼαυτό ακόμα πιο πολύ τα μαρτύριά τους, γιατί θα ξυπνούσαν μέσα τους μια ακόμα μεγαλύτερη φλόγα της δίψας τους για ανταπόδοση, που είναι αδύνατη πια. Μέσα στην ταπεινότητα της καρδιάς μου πιστεύω όμως πως η ίδια αυτή η συνειδητοποίηση, που είναι αδύνατη, θα τους ξαλάφρωνε κάπως τελικά, γιατί, όταν δεχτούν την αγάπη των δικαίων χωρίς να έχουν την δυνατότητα να την ανταποδώσουν μέσα στην υποταγή τους και την έμπρακτη αυτή ταπείνωσή τους, θα αποκτήσουν τελικά κάποιο ομοίωμα της μορφής της ενεργητικής αυτής αγάπης, που περιφρόνησαν στη γη και μιας πράξης που να μοιάζει κάπως μʼ αυτή…

Λυπάμαι, αδελφοί και φίλοι μου, που δεν μπορώ να εκφραστώ πιο καθαρά. Αλίμονο όμως σʼ εκείνους που αυτοκαταστράφηκαν στη γη, αλίμονο σʼ αυτούς που αυτοκτόνησαν! Πιστεύω, πως δε θα μπορούν να υπάρξουν πλάσματα πιο δυστυχισμένα απʼ αυτούς. Μας λένε πως είναι αμαρτία να προσευχόμαστε γιʼ αυτούς και η Εκκλησία δείχνει να τους αποκρούσει, πιστεύω όμως μυστικά, μες στην ψυχή μου, πως θα μπορούσε κανείς να προσευχηθεί και γιʼ αυτούς. Δε θα θυμώσει ο Χριστός για ένα δείγμα αγάπης. Για κάτι τέτοιους προσευχόμουν σʼ όλη μου την ζωή από μέσα μου, σας το εξομολογούμαι αυτό, πατέρες και δάσκαλοι, μα και σήμερα ακόμα κάθε μέρα προσεύχομαι. Ω! υπάρχουν στην Κόλαση άνθρωποι αλαζονικοί και θηριώδεις, παρʼ όλη την αδιαφιλονίκητη γνώση τους και την ενατένιση της αναντίρρητης αλήθειας. Υπάρχουν άνθρωποι τρομεροί, που προσχώρησαν ολοκληρωτικά στο Σατανά και το αλαζονικό του πνεύμα. Αυτοί θέλανε μόνοι τους να πάνε στην Κόλαση και δεν μπορούν να τη χορτάσουν. Αυτοί πια είναι μάρτυρες εθελοντικοί. Γιατί καταράστηκαν μόνοι τους τον εαυτό τους, όταν καταράστηκαν το Θεό και τη ζωή. Τρέφονται από την άγρια αλαζονεία τους, όπως ένας πεινασμένος στην έρημο, που βυζαίνει το ίδιο του το αίμα. Μα είναι αχόρταγοι στους αιώνες των αιώνων και απαρνιούνται τη σωτηρία τους και καταριούνται το Θεό που τους καλεί. Δεν μπορούν να ατενίσουν το ζώντα Θεό δίχως μίσος και απαιτούν να μην υπάρχει Θεός της ζωής, απαιτούν να καταστρέψει ο Θεός τον Εαυτό του και όλη τη δημιουργία Του. Και θα φλέγονται αιώνια μέσα στη φλόγα της οργής τους και θα λαχταρούν το θάνατο και την ανυπαρξία. Μα δε θα λάβουν το θάνατο…

Έχουν ενδιαφέρον οι συλλογισμοί του "πάτερ", αλλά στέκομαι στις τελευταίες του σκέψεις. Εντάξει, αυτοί "θα λαχταρούν το θάνατο και την ανυπαρξία", αλλά δεν θα έπρεπε να γίνει κάτι έστω κι αν αυτό θα ήταν να λάβουν την απόλυτη ανυπαρξία;; Να βασανίζονται δηλαδή - έστω κι αυτοί οι "κάκιστοι" άνθρωποι - εις το διηνεκές;; Και θα άντεχε ο πανάγαθος να τους βλέπει να βασανίζονται για πάντα;; Έχουμε ποτέ αναρωτηθεί πόσο αμείλικτο είναι αυτό το ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!! (βέβαια, εδώ, εκτός των άλλων, φανταζόμαστε και το χρόνο να κυλάει στην άλλη ζωή όπως ακριβώς και στην τωρινή, ωστόσο ακόμα κι έτσι δε σηματοδοτείται καμία παύση βασανιστηρίων). Θα το έκανε αυτό κάποιος που είναι παντοδύναμος και διαθέτει μάλιστα άπειρη αγάπη;;

Θεωρώ πως η ιδέα της κολάσεως στον χριστιανισμό αποτελεί απλώς μια ανθρώπινη επιθυμία ώστε να αμειφθούν οι καλοί και να τιμωρηθούν οι κακοί, κι έτσι να αποκατασταθεί η ηθική τάξη και το δίκαιο. Είναι τόσο έντονη αυτή η επιθυμία (ιδιαίτερα εκείνων που έχουν αδικηθεί, καταπιεστεί…) ώστε να αξιώνουμε απʼ το ίδιο το σύμπαν να λειτουργήσει έτσι ώστε να την ικανοποιήσει, αφού δε γίνεται αλλιώς. Η μεταφυσική δημιουργείται και απ' τον πόνο των αδικημένων. Μπορούμε να μειώνουμε την αδικία πάνω στη γη;; Για την άλλη ζωή δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ioanna283]

λοιπόν,εγώ θα ξαναπώ ότι οι μεταθανάτιες εμπειρίες υπάρχουν και ουάν γουέι ορ ενάδερ...ολοι βιώνουν τα ίδια και περιγράφουν ότι θυμούνται με διαύγεια τα πάντα.όσο για αυτό που αναφέρθηκε παραπάνω ότι ακούν Μπαχ ή Μπετόβεν,πρώτη φορά το ακούω...ακούνε Μότσαρτ από ότι ξέρω...χαχχα πλάκα κανω...τίποτα τέτοιο δεν ακούνε...ίσα ίσα που ακόμη,όσο είναι στον ίδιο χώρο με το σώμα επικοινωνούν πλήρως με τους γύρω τους κι ακούν ότι συμβαίνει πεντακάθαρα..έτσι μου είπε η μητέρα μου τουλαχιστον κι άλλη μια γυναίκα που είχε παρόμοια εμπειρία...προσπαθούν να εξηγήσουν λέει στους γύρω τους ότι είναι καλά,ότι δεν τρέχει τίποτα κλπ και ζουν ένα συναίσθημα ευφορίας...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Βρηκα αυτή την ενδιαφέρουσα συνέντευξη και σας την παραθέτω:

Το άγνωστο της μετά θάνατον ζωής, αυτό που οι περισσότεροι από εμάς αντιμετωπίζουμε με απίστευτο δέος, για τον Gordon Smith αποτελεί την καθημερινότητά του. Το διάσημο μέντιουμ, οι ικανότητες του οποίου έχουν ελεγχθεί δεκάδες φορές, μιλάει στο astra & όραμα και αποκαλύπτει μια άλλη «διάσταση» της ζωής.
«Για μένα η επαφή είναι τόσο φυσική όσο το να ξυπνάω το πρωί και να αναπνέω!», δηλώνει ο Gordon Smith. «Επειδή, όμως, δέχομαι το ίδιο "φυσικά" και τη δυσπιστία των ανθρώπων, πέρασα επτά χρόνια ως "πειραματόζωο", σε συνεργασία με το τμήμα SSPR του Πανεπιστημίου της Γλασκόβης, κάτω από την επίβλεψη των καθηγητών Archie Roy και Tricia Robertson, οι οποίοι με υπέβαλαν σε επιστημονικά πειράματα και στη συνέχεια δημοσίευσαν τα αποτελέσματα σε τρία επιστημονικά περιοδικά. Τα πειράματα πραγματοποιήθηκαν κάτω από αυστηρές, ελεγχόμενες συνθήκες και, απʼ ό,τι ξέρω, έδειξαν ότι έχω την ικανότητα να αποκτώ γνώσεις με έναν τρόπο που δεν ανήκει στις γνωστές μας πέντε αισθήσεις».
Είχατε από μικρός αυτό το χάρισμα;
«Ναι, και με... βασάνιζε, καθώς γινόταν αιτία να με "κατσαδιάζει" άσχημα η μητέρα μου! Όμως, μόνο όταν ενηλικιώθηκα, έμαθα πώς να χρησιμοποιώ το συγκεκριμένο χάρισμα. Παρακολούθησα ειδικά μαθήματα και διδάχτηκα πώς να ?συντονίζομαι? και να "αποσυντονίζομαι", καθώς και πώς να χρησιμοποιώ το συγκεκριμένο χάρισμα μόνο για να βοηθάω τους ανθρώπους».
Αυτό το τελευταίο είναι ένα μάλλον «καυτό» θέμα, δεδομένου ότι η επίδειξη τέτοιων ικανοτήτων μπορεί πολύ εύκολα να γίνει μέσο εκμετάλλευσης...
«Προσωπικά χρησιμοποιώ τη "διαμεσότητα" αποκλειστικά για να βοηθήσω ανθρώπους που πενθούν την απώλεια αγαπημένων τους. Γιʼ αυτό ποτέ δεν χρεώνω -και δεν έχω χρεώσει- ανθρώπους για ατομικές συνεδρίες. Εάν πάω σε κάποια ξένη χώρα, τότε εκείνοι που με καλούν είναι λογικό να βάλουν κάποιο ?εισιτήριο? στις εμφανίσεις μου, ώστε να καλύψουν τα έξοδά τους. Το ίδιο κάνω κι εγώ ορισμένες φορές σε δικές μου εκδηλώσεις, αλλά τα χρήματα που συγκεντρώνονται πηγαίνουν σε αγαθοεργούς σκοπούς σε όλον τον κόσμο, τους οποίους υποστηρίζω. Θυμάμαι την κ. Πριμρόουζ, τη δασκάλα μου, που έλεγε ότι μπορεί να ξεχωρίσει κάποιος τα καλά και γνήσια μέντιουμ, ανάλογα με το... ποσό που χρεώνουν! Όσο πιο ειλικρινές και αυθεντικό είναι το ?διάμεσο?, τόσο λιγότερα τα χρήματα που εισπράττει. Επειδή, όμως, συμφωνώ ότι υπάρχουν πολλοί ?τσαρλατάνοι?, πρέπει κάποιος να είναι πολύ προσεκτικός με τις υποσχέσεις τους... Επίσης, χρειάζεται να παρατηρεί ψύχραιμα τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια μιας ?συνεδρίας?, για να διαπιστώσει αν οι πληροφορίες προέρχονται από το ?διάμεσο? ή, απλώς, εκείνο τις... ψαρεύει έντεχνα από αυτόν που έχει απέναντί του».
Θα δεχόσαστε να επιδείξετε τις ικανότητές σας στο τηλεοπτικό κοινό;
«Είναι κάτι που αποφεύγω όσο μπορώ, πρώτον, γιατί δεν μου αρέσει καθόλου η έννοια της ?επίδειξης? για χάρη της τηλεθέασης και, δεύτερον, επειδή οι συνθήκες στην τηλεόραση, π.χ. τα έντονα φώτα, με εμποδίζουν να συντονίζομαι. Παρʼ όλα αυτά, είχα μια πολύ ωραία τηλεοπτική εμπειρία σε ένα αφιέρωμα του BBC, που είχε τίτλο Mediums talking to the Dead (Μέντιουμ μιλάνε με τους νεκρούς) και αποτελούσε μέρος της σειράς Everyman. Στη διάρκεια τριών ωριαίων ντοκιμαντέρ οι κάμερες παρακολούθησαν τρία μέντιουμ, ένα από τα οποία ήμουν κι εγώ. Μας μαγνητοσκόπησαν ?ζωντανά? μπροστά σε κοινό καθώς και σε ατομικές συνεδρίες που οργάνωσε το BBC, σε συνθήκες ?τυφλού? πειράματος, χωρίς, δηλαδή, να έχουμε επαφή με τα άτομα στα οποία μεταφέραμε μηνύματα. Στο βιβλίο μου ?Απίστευτη Πραγματικότητα? περιγράφω το... σοκ που έπαθαν οι άνθρωποι του συνεργείου, ειδικά με την περίπτωση ενός αγοριού που επικοινώνησε με τους γονείς του, με πολύ συγκεκριμένα στοιχεία».
Θεωρείτε, δηλαδή, ότι επιτελείτε ένα είδος κοινωνικού έργου;
«Ακούγεται πολύ... βαρύγδουπο αυτό! Όχι, θεωρώ ότι αυτό που κάνω είναι να βοηθάω ανθρώπους που έχουν χάσει κάποιον δικό τους και υποφέρουν πολύ από την απώλεια... Τους βοηθάω να κατανοήσουν ότι η ζωή, όχι μόνο δεν τελειώνει με το σωματικό θάνατο, αλλά είναι και πολύ ωραία μετά, καθώς η ψυχή απαλλάσσεται από τα βάρη και τους πόνους που δοκίμασε σʼ αυτό το δικό μας, γήινο επίπεδο. Τους βοηθάω, επίσης, να ?κλείσουν? τυχόν ανοιχτούς λογαριασμούς που έχουν με αυτόν που έφυγε και έτσι να καταφέρουν να συνεχίσουν τη ζωή τους εδώ, χωρίς να υποφέρουν τόσο».
Πώς θα περιγράφατε, με λίγα λόγια, τη ζωή στον κόσμο των πνευμάτων;
«Μολονότι έχω βιώσει πολλές ?διαφοροποιημένες? καταστάσεις από την άλλη διάσταση, δεν μπορώ, φυσικά, να ισχυριστώ ότι έχω επισκεφθεί τον κόσμο των πνευμάτων. Το μόνο που μπορώ σίγουρα να πω είναι ότι ο κόσμος αυτός υπάρχει και είναι ένας κόσμος γαλήνης και χαράς, χωρίς κανένα από τα δεσμά που μας κρατάνε αιχμάλωτους στους γήινους πόνους μας... Μπορώ, επίσης, να σας διαβεβαιώσω ότι ο κόσμος αυτός δεν έχει καμία σχέση με τους... μύθους που του αποδίδουμε, όπως, λόγου χάρη, ότι είναι γεμάτος λευκές σκάλες και μαργαριταρένιες πύλες! Καμία σχέση».
Συμμερίζεστε την άποψη ότι τα «παραψυχολογικά» φαινόμενα θα εξηγηθούν μελλοντικά από την επιστήμη;
«Θεωρώ ότι μελλοντικά θα γίνουν πολύ πιο αποδεκτά από την επιστήμη και χαίρομαι που όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότεροι επιστήμονες ανοίγουν τα μάτια τους προς αυτή την κατεύθυνση».
Έχετε συνεργαστεί με τις αρχές για τη διαλεύκανση αστυνομικών υποθέσεων;
«Η συνεργασία γίνεται πολλές φορές με έμμεσο τρόπο. Θα σας αναφέρω ένα σχετικό, πρόσφατο, περιστατικό: Συνάντησα μια γυναίκα, ο γιος της οποίας εξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει ίχνη. Ήρθε σε μένα για να μάθει αν ήταν νεκρός. Το παιδί, όντως, βρισκόταν στον κόσμο των πνευμάτων. Είχε δολοφονηθεί, αλλά ο θάνατός του είχε συγκαλυφθεί. Μου είπε ότι το σώμα του βρισκόταν σε ένα ποτάμι στη Γαλλία και ότι στην τρίτη επέτειο της εξαφάνισής του θα έβρισκαν κάποιο ίχνος του. Εκείνη ακριβώς την ημέρα η αστυνομία βρήκε ένα οστό, το οποίο μετά από τεστ DNA αποδείχτηκε ότι ανήκε στο νεαρό. Η υπόθεση ερευνάται από την αστυνομία και έτσι δεν μου επιτρέπεται να δώσω άλλες πληροφορίες».
Στα βιβλία σας αναφέρετε τέτοια «επώνυμα» περιστατικά;
«Στο τελευταίο μου βιβλίο, που θα κυκλοφορήσει αυτές τις μέρες και στην Ελλάδα, πολλοί άνθρωποι μου κάνουν την τιμή να καταθέσουν ?επώνυμα? σχετικές εμπειρίες. Αναφέρω κι ένα περιστατικό που συνέβη κατά τη διάρκεια της προηγούμενης επίσκεψής μου στην Ελλάδα, την οποία, όπως τόσοι άλλοι, έτσι κι εγώ, κυριολεκτικά λάτρεψα!»
Μια συμβουλή για το τέλος;
«Κάνε ό,τι κάνεις με καλή πρόθεση και θα ακολουθήσουν μόνο καλά πράγματα».

Τα βιβλία του Gordon Smith διατίθενται στα ελληνικά από τις Εκδόσεις «Ισόρροπον» σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία και στο www.isorropon.gr.


Πηγή

Πόσο πιστεύετε πως υπάρχουν άνθρωποι που θα μπορούσαν να επικοινωνήσουν με τους νεκρούς; Αποτελεί άραγε αυτό απόδειξη της μεταθανάτιας ζωής;

Προσωπικά θα ήθελα πολυ να μπορούσα να επικοινωνήσω κάπως έτσι με δύο συγκεκριμένα άτομα που έχω χάσει, αλλά από την άλλη κάτι τέτοιο με φοβίζει πολύ..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Palladin]

kajira, εγώ πιστεύω ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι απατεώνες
Κατά κανόνα τρώνε πολλά λεφτά από τον κόσμο και τους λένε απλά αυτό που θέλουν να ακουσουν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

παλλαντίνι ο συγκεκριμένος ανέφερε ρητά ότι δεν παίρνει χρήματα....
για μένα πραγματικά ακριβώς αυτό είναι που με κάνει να σκέφτομαι ότι υπάρχουν Μέντιουμ και "μέντιουμ"
Αυτός ο οποίος έχει τις όποιες διαφορετικές "δυνάμεις" απ τον μέσο άνθρωπο, ξέρει, ότι οι δυνάμεις αυτές του δόθηκαν για να βοηθήσει τον κόσμο αφιλοκερδώς
Αυτή είναι μια βαθιά γνώση που πιστεύω ότι την έχουν όλοι όσοι έχουν κάτι "παραφυσικό"

Και επειδή γενικώς πιστεύω στον κόσμο των πνευμάτων, πιστεύω στο παραφυσικό, ακριβώς για αυτό τον λόγο πιστεύω ότι κάπου υπάρχουν άνθρωποι ανάμεσα μας, γνωστοί κι άγνωστοι, μπορεί κι άνθρωποι που είναι δίπλα μας και τους ξέρουμε, που έχουν αυτές τις ιδιαίτερες ικανότητες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Palladin]

παλλαντίνι ο συγκεκριμένος ανέφερε ρητά ότι δεν παίρνει χρήματα....
για μένα πραγματικά ακριβώς αυτό είναι που με κάνει να σκέφτομαι ότι υπάρχουν Μέντιουμ και "μέντιουμ"
Αυτός ο οποίος έχει τις όποιες διαφορετικές "δυνάμεις" απ τον μέσο άνθρωπο, ξέρει, ότι οι δυνάμεις αυτές του δόθηκαν για να βοηθήσει τον κόσμο αφιλοκερδώς

Μην είσαι τόσο σίγουρη
Από τo forum του μεταφυσικού: αν και με κάθε ευκαιρία αναφέρει ότι δεν δέχεται να πληρώνεται για να βοηθάει τους συνανθρώπους του να ξεπερνάνε τη θλίψη του χαμού συγγενικών του προσώπων, εντούτοις στις κλειστές séances του τόσο στην Αθήνα όσο και στη Θεσσαλονίκη το αντίτιμο για παρακολούθηση δεν ήταν διόλου αμελητέο (από 25 έως 100 ευρώ).

Επίσης κάτι ενδιαφέρον https://psi-gr.tripod.com/video_05.html

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Η απάντηση αυτουνού κόπηκε όμως.. αν και δεν ξέρω κατά πόσο απάντησε καν, αλλά θα ήταν ενδιαφέρον νομίζω να την βλέπαμε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Εγώ θα ήθελα να ρωτήσω κάτι όσους πιστεύουν ότι τα πνεύματα συνεχίζουν και υπάρχουν μετά θάνατον, ότι μπορούν με κάποιο τρόπο να έρθουν σε επαφή μαζί μας, ότι μας κοιτάνε από "εκεί ψηλά", κατά πόσον αυτό τους επηρεάζει στην καθημερινότητα τους. Γιατί αν δεν τους επηρεάζει, τότε ή δεν το πιστεύουν πραγματικά, ή είναι πολύ άνετοι με όσα προσωπικά έχουν.

Πως νιώθεις δηλαδή όταν πας στο μπάνιο και ξέρεις ότι ο τάδε είναι εκεί ψηλά και σε βλέπει; (η πιο light εκδοχή)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[@nt¤wnis|~|¤e]

Περί Κολάσεως...Νο2

Κυκλοφόρησε στο Ίντερνετ

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μια πραγματική απάντηση που δόθηκε σε ενδιάμεσες εξετάσεις/ προόδους στη χημεία στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον.
Η απάντηση ήταν τόσο βαθιά σε νόημα που ο καθηγητής θέλησε να τη
μοιραστεί με τους συναδέλφους του μέσω Ίντερνετ και για αυτό έφτασε και σε εμάς και πιθανόν και σε πολλούς από εσάς.

Η ερώτηση είχε ως εξής και βαθμολογούταν με έξτρα βαθμούς:
Η Κόλαση είναι εξώθερμη ή εσώθερμη;; (στη χημεία ή εξώθερμη δίνει
θερμότητα ενώ η άλλη απορροφά)

ΟΙ περισσότεροι φοιτητές έδωσαν απαντήσεις παρέχοντας αποδείξεις
βασισμένες στο Νόμο του Boyle (ένα αέριο ψύχεται όταν μεγαλώνει ο όγκος και
θερμαίνεται όταν συμπιέζεται) ή κάτι παρόμοιο. Ωστόσο, ένας έγραψε τα εξής:

"Πρώτον πρέπει να γνωρίζουμε αν ο όγκος της κόλασης αυξάνεται προς το
χρόνο. Επομένως χρειάζεται να ξέρουμε το ρυθμό με τον οποίο οι ψυχές εισρέουν
στην κόλαση και το ρυθμό με τον οποίο διαφεύγουν. Νομίζω ότι μπορούμε ασφαλώς να υποθέσουμε ότι όταν μια ψυχή πάει στην κόλαση, δεν πρόκειται να φύγει.
Επομένως, δεν διαφεύγουν ψυχές. Τώρα για το πόσες ψυχές μπαίνουν, ας
δούμε πόσες διαφορετικές θρησκείες υπάρχουν σήμερα στον κόσμο. Οι περισσότερες από αυτές δηλώνουν ότι αν δεν είσαι οπαδός τους τότε θα πας στη κόλαση.
Εφόσον υπάρχουν περισσότερες από μία τέτοια θρησκεία και εφόσον οι άνθρωποι δεν ανήκουν σε περισσότερη από μία θρησκεία τότε μπορούμε να εξαγάγουμε ότι όλες οι ψυχές πάνε στην κόλαση. Και όπως έχουν οι ρυθμοί γεννήσεων και θανάτων, θα πρέπει να αναμένουμε ότι ο αριθμός των ψυχών στην κόλαση θα αυξηθεί εκθετικά.

Τώρα, ο λόγος για τον οποίο εξετάζουμε το ρυθμό αλλαγής του όγκου της
κολάσεως είναι γιατί ο Νόμος του Boyle δηλώνει ότι για να παραμείνει
σταθερή η θερμοκρασία και η πίεση στην κόλαση, ο όγκος της πρέπει να αυξάνεται αναλόγως με τις ψυχές που προστίθενται.

Αυτό μας δίνει 2 περιπτώσεις:
1. Εαν η Κόλαση διαστέλλεται με πιο αργό ρυθμό από αυτόν με το οποίο
εισέρχονται ψυχές, τότε η θερμοκρασία και η πίεση θα αυξάνονται μέχρι να
σκάσει η Κόλαση και να ξεχυθούν οι ψυχές.
2. Εάν η Κόλαση διαστέλλεται με ρυθμό πιο γρήγορο από τη αύξηση των
ψυχών, τότε η θερμοκρασία και ή πίεση θα πέφτουν μέχρι να παγώσουν τα καζάνια της.

Ποια από τις 2 περιπτώσεις ισχύει;

Αν αποδεχθούμε το αξίωμα το οποίο μου είπε η Τερέζα όταν ήμουν πρωτοετής
ότι "Θα πρέπει να παγώσει η Κόλαση πριν κοιμηθούμε μαζί" και συνθεωρήσουμε
και το γεγονός ότι χθες το βράδυ κοιμήθηκα μαζί της, τότε ισχύει η δεύτερη
υπόθεση και επομένως είμαι σίγουρος ότι η Κόλαση είναι εξώθερμη και ότι
ήδη έχει παγώσει. Απόρροια αυτής της θεωρίας είναι ότι η κόλαση αφού έχει
παγώσει άρα δεν δέχεται άλλες ψυχές και επομένως έχει εκλείψει.... αφήνοντας
μόνο τον Παράδεισο. Αυτό με τη σειρά του αποδεικνύει την ύπαρξη ενός Θεϊκού
Όντος, το οποίο εξηγεί γιατί χθες το βράδυ η Τερέζα φώναζε συνεχώς: ¨Θεέ
μου, Θεέ μου!"

Αυτός ο μαθητής πήρε το μοναδικό "Α"


Πέρα πάντως απ’ την εξήγηση του μαθηταρά – πηδηχταρά, εγώ έχω μεγάλο ενδιαφέρον για την κόλαση! Τουλάχιστον εκεί δεν βαριέται κανείς ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Εγώ θα ήθελα να ρωτήσω κάτι όσους πιστεύουν ότι τα πνεύματα συνεχίζουν και υπάρχουν μετά θάνατον, ότι μπορούν με κάποιο τρόπο να έρθουν σε επαφή μαζί μας, ότι μας κοιτάνε από "εκεί ψηλά", κατά πόσον αυτό τους επηρεάζει στην καθημερινότητα τους. Γιατί αν δεν τους επηρεάζει, τότε ή δεν το πιστεύουν πραγματικά, ή είναι πολύ άνετοι με όσα προσωπικά έχουν.

Πως νιώθεις δηλαδή όταν πας στο μπάνιο και ξέρεις ότι ο τάδε είναι εκεί ψηλά και σε βλέπει; (η πιο light εκδοχή)

Εγώ φαντάζομαι πως πιο πολύ μας νιώθουν, όχι τόσο πως μας βλέπουν. Σαν ενεργειακή αίσθηση κάπως. Νομίζω (θέλω να είναι έτσι δλδ) πως πιο πολύ καταλαβαίνουν αν είμαστε καλά ή όχι κι όχι πως βλέπουν τι ακριβώς κάνουμε. Πάντως επειδή κι εγώ το σκέφτηκα αυτό μερικές μέρες μετά τον θάνατο του πατέρα μου, κάποια στιγμή που ήμουν στην τουαλέτα, γύρισα καλού κακού, κοίταξα επάνω κι έκανα την εξής δήλωση: "Δεν ξέρω τι θα κάνεις, θέλω να με προσέχεις, αλλά, κακομοίρη μου, όταν είμαι στην τουαλέτα κι όταν κάνω σεξ, θα εξαφανίζεσαι, αλλιώς θα θυμώσω!"

Και μετά έσκασα στα γέλια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Συμπληρώνοντας αυτό που λέει το Καγίρι
Οι ψυχές δεν νοιάζονται για την υλική υπόσταση των ανθρώπων και τις πράξεις της ύλης τους
Δεν νοιάζονται για το σεξ που κάνεις όπως δεν νοιάζονται και για το φαγητό που τρώς
Δεν νοιάζονται για την τουαλέτα που είσαι όπως δεν νοιάζονται και για την ώρα που απλώνεις ρούχα
Για αυτούς δεν υπάρχουν αυτά...
Υπάρχει η ενέργεια, η αύρα, αυτό που εκπέμπεις
όταν κάνεις σεξ εκπέμπεις αγάπη έρωτα ... αυτό ίσως να το εισπράττουν σαν μια δυνατή και καλή ενέργεια αλλά δεν τους νοιάζει το ότι είναι "Σεξ"
Τα πράγματα δεν είναι όπως είναι για εμάς
Εχουν άλλη υπόσταση, άλλη αξία...
Αυτό που "νοιώθουν" δεν είναι τίποτα περισσότερο απ ότι ο καθένας μας εκπέμπει

Επιπλέον.... δεν μας περιτριγυρίζουν ψυχές πεθαμένων... σιγά σιγά φεύγουν από κοντά μας, πάνε στο δικό τους επίπεδο, στις "Δουλείες τους"
Κοντά μας έχουμε μόνο τους Αγγέλους μας, τους οδηγούς μας... κι όχι τον μπαμπά μας ή τη μαμά μας




Είπε η ΚουΕ κι εσείς αρχίσατε να την κοιτάτε ζαβά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Κουέ μιλάς σα να ξέρεις κάτι παραπάνω. Τα έχει επιβεβαιώσει κανείς αυτά;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

την Τρίτη που μας πέρασε, κάποια στιγμή, καθόμουν εδώ στο στέκι κι έγραφα...
Ο μικρός είναι δίπλα μου αριστερά μου στα πόδια μου και παίζει με τα παιχνίδια του
Ξαφνικά, αφήνει όλα τα παιχνίδια του, βγάζει την πιπίλα απ το στόμα και την απλώνει μπροστά στον αέρα σαν να τη δίνει σε κάποιον....
Η πιπίλα φυσικά πέφτει απ το χέρι του κι αυτός ξεκαρδίζεται στα γέλια
Την ξαναπιάνει... την ξαναδίνει... ξαναπέφτει... ξαναγέλιο...
Εγινε αυτό γύρω στις 10 φορές...

Είμαι απόλυτα σίγουρη ότι δεν θεωρείς αυτό επιστημονική απόδειξη ότι κάποιος/κάτι καλό έπαιζε με το παιδί μου Και δίκιο έχεις ΦΥΣΙΚΑ
Εγώ όμως που ήμουν παρούσα και που ξέρω το παιδί μου και ξέρω τι κάνει και τι δεν κάνει, σου υπογράφω ότι το παιδί μου έδινε σε κάποιον καλό τύπο την πιπίλα του κι έπαιζαν
Ολοι όσοι ασχολούνται άλλωστε με αυτά τα πράγματα λένε ότι τα μικρά παιδιά βλέπουν τους αγγέλους τους
Ολοι μας έχουμε δει... απλά μάλλον "επιλέγουμε" να το ξεχάσουμε γιατί "εκπαιδευόμαστε" να είναι κάτι τέτοιο παράλογο

Ο,τι δεν έχει αποδειχτεί επιστημονικά, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει... σημαίνει ότι ακόμα η επιστήμη μας ΙΣΩΣ δεν έχει φτάσει ακόμα εκεί
Κι αν λάβω υπόψη μου ότι μόλις τώρα ανακάλυψαν νέο πλανήτη στο ηλιακό μας σύστημα, μάλλον είμαστε πολύ μακριά ακόμα απ την ανακάλυψη ενός άλλου άυλου πνευματικού κόσμου που μας προσέχει

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Ομολογώ ότι τα λόγια σου μου έφεραν μια ανατριχίλα (άραγε αυτό ήταν; ). Ουσιαστικά όμως μου λες ότι δέχεσαι ότι υπήρχε κάτι που έχει υπόσταση και σίγουρα οικεία για το παιδί μορφή (ανθρώπου). Αυτό λοιπόν με κάνει να επαναφέρω την ερώτηση, του "πως νιώθεις που κάποιος/κάτι, μπορεί και είναι δίπλα σου οποιαδήποτε στιγμή και να παρακολουθήσει οτιδήποτε κάνεις;" και συμπληρώνω "δεν καταργεί αυτό οποιαδήποτε ουσιαστική ελευθερία κινήσεων;".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Και ξαναλέω λοιπόν....
το ότι είναι ένας άγγελος δίπλα μου όλες τις ώρες, δεν μου υπαγορεύει τις κινήσεις μου κι άρα δεν καταργεί την οποιαδήποτε ελευθερία μου
Προσωπικά έχω μάθει να ζω με αυτό και πλέον δεν το σκέφτομαι, δεν ζω με τη σκέψη του ότι "κάποιος με προσέχει"
Δεν το νιώθω έτσι τουλάχιστον

Δε μου δημιουργεί καν "ασφάλεια" ότι κάποιος με προσέχει
Είμαι εντελώς ουδέτερη
Αυτός κάνει την δουλειά του κι εγώ τη δική μου
Απλά το έχω δει έτσι περίεργα το θέμα, δε με απασχολεί

Οταν πολύ παλιότερα είχα τις ίδιες υποψίες ότι κάποιος με προσέχει, αρχικά φοβόμουν
Ενιωθα κι εγώ την ανατριχίλα
Μετά συνειδητοποίησα ότι αυτή η ύπαρξη που είναι κοντά μου, αν ήταν κάτι κακό, θα μου είχε ήδη κάνει, μιας κι οι ευκαιρίες αμέτρητες
Αρα, με την εις άτοπον απαγωγή, έφτασα στο συμπέρασμα ότι είναι κάτι καλό...
Το βάφτισα "ο άγγελος μου" και ζω μια χαρά μαζί του

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

το ότι είναι ένας άγγελος δίπλα μου όλες τις ώρες, δεν μου υπαγορεύει τις κινήσεις μου κι άρα δεν καταργεί την οποιαδήποτε ελευθερία μου

Δεν χρειάζεται να σου υπαγορεύει κάποιος τις κινήσεις σου για να νιώθεις περιορισμένος σε αυτές και άρα να περιορίζει την ελευθερία σου. Προσωπικά και μόνο στην ιδέα ότι κάποιος "βλέπει" τις προσωπικές μου στιγμές, περιορίζομαι, δεν δρω φυσικά.

Όσον αφορά το ότι αν ήθελε να σου κάνει κακό θα το είχε κάνει, μπορείς να το δεις με πολλούς διαφορετικούς τρόπους για να πιστέψεις το αντίθετο (βέβαια κατανοώ να μην το κάνεις). Αν είναι κάτι υπερφυσικό, τότε μπορεί η αίσθηση που έχει για το χρόνο να είναι τελείως διαφορετική, οπότε οι πολλές ευκαιρίες, να μην υφίστανται με την έννοια που το λες εσύ. Επίσης το γεγονός ότι αυτός ο "άγγελος" ίσως σε κρίνει αργότερα πως το αντιμετωπίζεις;

Και κάτι τελευταίο. Γιατί οι "ψυχές" (όχι οι άγγελοι της ΚουΕ) που λέτε, να "κυκλοφορούν" στον ίδιο κόσμο με εμάς; Το σύμπαν δεν είναι άπειρο για να πάνε αλλού;
Μπορεί να ακούγεται αστείο αυτό, αλλά θεωρώ ότι η πίστη σε αυτό και μόνο, είναι που δημιουργεί για κάποιους την ύπαρξη τους και κάποιες φορές το κάνει τόσο αληθινό

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Ολοι μας έχουμε δει... απλά μάλλον "επιλέγουμε" να το ξεχάσουμε γιατί "εκπαιδευόμαστε" να είναι κάτι τέτοιο παράλογο

Χωρίς να έχω άποψη για το υπόλοιπο ποστ, ωστόσο θα ήθελα να ρωτήσω. Την συνωμοσία σχετικά με την κρυφά frames μέσα σε διαφημίσεις καταλαβαίνω τον λόγο ύπαρξης αφού αν ισχύει (λέμε τώρα) αυξάνει τα έσοδα των επιχειρήσεων, την συνωμοσία ότι μέσω του facebook μας παρακολουθεί το FBI () καταλαβαίνω το λόγο ύπαρξης.

Ωστόσο δεν καταλαβαίνω την ύπαρξη μιας τέτοιας συνομοσίας (δλδ έχουμε εκπαιδευτεί να μην βλέπουμε τέτοια φαινόμενα). Ποίο μεγαλοστέλεχος ή γενικάς ποίος με μεγάλη πολιτική δύναμη θα μπορούσε να κερδίζει κάτι από αυτό; Ή εκτός είναι μια συνομοσία με προταγωνιστή τον λάο, αλλά σε αυτή την περίπτωση από ποίον έχουμε εκπαιδεύτη; Από τους γονείς/γειτόνες/δασκάλους (κτλ) μας; Αφού και αυτοί έχουν εκπαιδεύτει από μικρή ηλικία να μην βλέπουν τέτοια φαινόμενα, πως θα μπορούσαν να μας εκπαιδεύσουν για κάτι τέτοιο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.