Η τέχνη και το χρήμα

[emufear]

Σωστό κι αυτό. Υπάρχουν και καλλιτέχνες που παραδίδουν δουλειά μόνο όταν είναι έτοιμη. Δηλαδή μη σταθούμε στα εγχώρια παραδείγματα που τα τραγούδια γράφονται σε 2 μέρες και είναι σουξεδάκια του ραδιοφώνου. Άλλωστε εδώ μιλάμε για πραγματικούς καλλιτέχνες.

Μην το πηγαίνεις ανά χώρα, η Ελλάδα μικρογραφία του κόσμου είναι.. (δε μιλάω για τα δικά σου ακούσματα).. αλλά στο στυλάκι που περιγράφει ο faithplus1 είναι και στις άλλες χώρες και ενδεχομένως πιο έντονα σε κάποιες περιπτώσεις!

Γίνεται φανερό άλλωστε, πως τα δημοφιλή είδη μουσικής χωρίς να υστερούν σε ποιότητα από τα μη δημοφιλή ευτελίζονται και η ποιότητά τους πέφτει κατακόρυφα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leviathan]

H τεχνη και το χρημα..

χμμμ

Θυμηθηκα κατι απο ενα βιβλιο που [ξανα]διαβαζα προσφατα:

Wasn't it a millionaire who said "Imagine no possesions" ?

Πολυ ευστοχη παρατηρηση, που θα πρεπει να μας βαλει σε σκεψεις.. Ποιοι ειμαστε, που παμε, γιατι τα πραγματα ειναι ετσι και οχι αλλιως ?


ΥΓ. Και επισης ακομα και εγω η ασχετη απο μουσικη αναγνωριζω το τραγουδι στο παραπανω quote ...

Πολλες φορες ο καλλιτεχνης δεν εχει τα λεφτα για καποιες δραστηριοτητες. Πχ για διαφημιση. Δεν ειναι κριμα ενα cd να μην το μαθω μονο και μονο επειδη ο καλλιτεχνης δεν ειχε τα λεφτα να κανει διαφημιση;

Σωστά. Αλλα ουτως ή αλλως μακρια πας... Και συνεθεσες ενα τρομερο κομματι. Θες και στιχους, ποιος θα τους γραψει ? Αντε εισαι και στιχουργος (ή ειναι ενας φιλος σου). Ποιος θα το τραγουδησει ? Αντε εχεις και καλη φωνη (ή εχει καποιο γνωστος σου ή εισαστε συγκροτημα). Και πως θα το ηχογραφησεις ? Αντε και.. Και πως θα το γραψεις σε cd ? Αντε και.. Οχι, γιατι ποσα cd (αμφιβολου ηχητικης ποιοτητας) μπορει να γραψει ο φιλος σου ? 5, 10, 100? Και παλι δεν φτανουνε.. Και πως θα βρεθουν αυτα τα 200 cd σε καταστηματα ? Η αν σαν 'γνησιος καλλιτεχνης' δεν θες να τα πουλησεις για να βγαλεις λεφτα, και το κανεις σαν hobby, για δικη σου ευχαριστηση, θα βγεις στους δρομους να τα μοιραζεις ? Και ποσοι θα τα παρουνε ? Εφοσον θες το δυνατον περισσοτεροι ανθρωποι να ακουσουν το δημιουργημα σου ? Η δισκογραφικη εταιρεια παρεχει καποιες υπηρεσιες. Και πληρωνεται για αυτες. Γιατι οχι ? Οπως και ο εκδοτικος οικος, η εταιρεια παραγωγης ταινιων, η γκαλερι εργων τεχνης κλπ. Ειδικευονται στο να παρουσιαζουν στο ευρυ κοινο 'εργα τεχνης' . Δεν ειναι κακο. Ειναι μαλιστα απαραιτητες. Δεν γινεται αλλιως. Οχι μονο στο κοσμο μας οπως ειναι σημερα, αλλα ουτε θα μπορουσε να υπαρξει καποιος αλλος κοσμος που τα πραγματα θα ηταν 'αλλιως'. Ο καλλιτεχνης (συνηθως) παρεχει την 'εμπνευση'. Αλλοι, παρεχουν ο καθενας το δικο του κομματι (στο οποιο ειδιεκευονται) για να μπορεσει να φτασει το τελικο προιον στον κοσμο. Και οποιος θελει το αγοραζει/πληρωνει για αυτο (το 'συνολικο προιον'). Γιατι η εμπνευση απο μονη της και σκετη δεν μπορει να φτασει στον κοσμο, (και συνηθως ακομα και αν μαγικα μπορουσε, δεν θα ηταν σε μορφη που να μπορει να εκτιμηθει (appreciated)).

Η τεχνη απαιτει αφωσιωσει. Αν αναγκαζεται να κανει μια δευτερη δουλεια για να ζησει παπαλα η τεχνη. So simple

Σωστα. Ο καλλιτεχνης να μην ζησει δηλ ? Να μην εχει το δικο του σπιτι αυτοκινητο, pc, πισινα ταξιδια και οτι αλλο θελει ? Ναι, βεβαια. Και επειδη ανθρωπος ειναι και αυτος και οχι Αρειανος, συνηθως τα θελει. Τωρα αν καποιος θελει να κανει δωρεες με μερος των εσοδων του, μπραβο του (σωστε τα παιδια της αφρικης, τα δαση του αμαζονιου, την καρετα καρετα κλπ) Οπως οποιοσδηποτε αλλος που εχει πολλα λεφτα και κοινωνικες ανυσηχιες, ασχετως που τα βρηκε τα λεφτα (ειναι καλλιτεχνης, επιστημονας, γονος πλουσιας οικογενειας κλπ). Δεν καταλαβαινω που ειναι το προβλημα ..? Και ο καλλιτεχνης εφοσον ειναι καλος καλλιτεχνης (δηλ τα βιβλια του, ταινειες του, τραγουδια του, πικακες του κλπ) θελει να τα διαβαζει, βλεπει, ακουει ο κοσμος, θα γινει πλουσιος. Ποσο πλουσιος ? Τα λεφτα που θα εισπραξει ειναι ακριβως αναλογα του 'ταλεντου' του. 'Ταλεντο' οπως εκτιμαται απο τον υπολοιπο κοσμο. Γενικα αμα εχεις ταλεντο θα επιβραβευτεις (με λεφτα και δημοσιοτητα). Γιατι ? Γιατι ο κοσμος ενδιαφερεται για αυτο που παραγεις/δημιουργεις. τι εισαι επιστημονας, αθλητης ή καλλιτεχνης...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Leviathan
Με βρισκεις απολυτα συμφωνο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

Η δισκογραφικη εταιρεια παρεχει καποιες υπηρεσιες. Και πληρωνεται για αυτες.
...
Τα λεφτα που θα εισπραξει (σ.τ.γ. ο καλλιτέχνης) ειναι ακριβως αναλογα του 'ταλεντου' του.

Mais non.

Η ιδανική κατάσταση είναι αυτή που περιγράφεις. Με την οποία συνεφωνώ. Το κάρεντ στέιτ είναι εντελώς διαφορετικό, εξ'ου και οι αντιρρήσεις σε όλα τα προηγούμενα πόστια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[faithplus1]

Η δισκογραφικη εταιρεια παρεχει καποιες υπηρεσιες. Και πληρωνεται για αυτες. Γιατι οχι ? Οπως και ο εκδοτικος οικος, η εταιρεια παραγωγης ταινιων, η γκαλερι εργων τεχνης κλπ. Ειδικευονται στο να παρουσιαζουν στο ευρυ κοινο 'εργα τεχνης' . Δεν ειναι κακο. Ειναι μαλιστα απαραιτητες. Δεν γινεται αλλιως.

Καλά θα ήταν να ήταν έτσι.Αλλά εδώ ο καλλιτέχνης πληρώνεται για τις υπηρεσίες που παρέχει στην εταιρία.Έχει καταντήσει να είναι υπάλληλός της.Δε διαλέγει ο καλλιτέχνης εταιρία, αλλά η εταιρία διαλέγει καλλιτέχνη-υπάλληλο.Γι'αυτό ξεφύτρωσαν και όλα τα ριάλιτυ, για να βρουν οι εταιρίες φθηνότερους υπαλλήλους.Μέσα σ'αυτές τις συνθήκες, το να είναι κάποιος "καλλιτέχνης" είναι μια δουλειά σαν όλες τις άλλες.Ε, εδώ είναι που χάνεται για μένα το νόημα του να κάνει κάποιος τέχνη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Ισως οι υπαλληλοι-καλλιτεχνες να ειναι οι πιο δημοφιλής αλλά σίγουρα δεν ειναι ολοκλήρο το ποσοστο Και ειμαι σιγουρος οτι οι καλλιτεχνες-καλλιτεχνες ειναι ενα πολυ μεγαλο και αξιολογο ποσοστο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leviathan]

Η δισκογραφικη εταιρεια παρεχει καποιες υπηρεσιες. Και πληρωνεται για αυτες.
...
Τα λεφτα που θα εισπραξει (σ.τ.γ. ο καλλιτέχνης) ειναι ακριβως αναλογα του 'ταλεντου' του.

Mais non.

Mais oui!

Η ιδανική κατάσταση είναι αυτή που περιγράφεις. Με την οποία συνεφωνώ.

H κατασταση που περιγραφω ειναι η πραγματικη, και δεν θα μπορουσε να ειναι αλλιως ουτως ή αλλως... Εγω απλως περιεγραψα εναν νομο της φυσης. πως λεμε πχ 'βαρυτητα' ? Το ιδιο και εδω..

Το κάρεντ στέιτ είναι εντελώς διαφορετικό, εξ'ου και οι αντιρρήσεις σε όλα τα προηγούμενα πόστια.

Το current state περιεγραψα.
Σε ποιο σημειο ειναι η διαφωνια σου ?? Δεν αναφερεις, αρα δεν ξερω πως/ σε τι να απαντησω..? Μηπως εννοεις οτι καποιοι 'καλλιτεχνες' δεν καθολου ταλεντο και ομως βγαζουν πολλα λεφτα, ή/και καποιοι άλλοι ειναι πολυ ταλαντουχοι αλλα απο πωλησεις ελαχιστες ?? Αν ναι, τοτε προσεξε οτι ειχα γραψει 'ταλεντο' (σε εισαγωγικα), ακριβως γιατι εγω προσωπικα (και πολλοι αλλοι ανθρωποι) μπορει να διαφωνουν με την εκτιμηση του 'ταλεντου' που γινεται απο το κοινο (απο την πλειoψηφια, απο τους υπολοιπους δηλ). Αλλα δεν μπορω εγω (και δεν πρεπει) να αποφασισω ποιος εχει ταλεντο και ποιος οχι, γενικα (και για τους υπολοιπους ανθρωπους δηλ). Ουτε εσυ, ουτε ο exposed_bone, ουτε κανεις (ενα ή 2 ή 3 ατομα συγκεκριμενα). Το αποφασισουμε ολοι μαζι, και μετραει το τι λενε οι περισσοτεροι. Δεν γινεται αλλιως. Και αρα σωστα γινεται (και ιδανικα). Ο καθενας εχει την προσωπικη του αποψη, τα προσωπικα του γουστα κλπ τα οποια ειναι σεβαστα και δεκτα, και μετρανε κατα 1 τις δεκα χιλιοις ή εκατομμυριοις στη τελικη/συνολικη εκτιμηση του ποιος εχει ταλεντο και ποιος οχι. Γιατι θα πρεπει η γνωμη μου (ή η δικη σου) να μετραει περισσοτερο απο των αλλων?

Και συγνώμη αλλα για σκεψου.. Ποια θα ηταν η ιδανικη κατασταση (αφου θεωρεις οτι το current state δεν ειναι το ιδανικο) ?? Θα ηταν εαν η γενικη εκτιμηση του ποιος εχει ταλεντο ή οχι (βασει πωλησεων, cd, πληροτητα νυχτερινων κεντρων, συναυλιων κλπ, οσον αφορα τη μουσικη, και αντιστοιχα για τις αλλες τεχνες) συνεπεφτε ακριβως με την δικη σου αποψη/ γουστα ? Ωραιο το θεωρητικο (και μη ρεαλιστικο) σεναριο οτι οι αποψεις ολου του κοσμου ειναι ακριβως συμφωνες με τις δικες μου, αλλα αμα το σκεφτεις κατι δεν παει καλα με αυτην την εικονα... Ποσο μαλιστα για την 'τεχνη' που ειναι θεμα γουστου, και κατι εντελως υποκειμενικο. Και αρα δεν υπαρχει σωστο/ λαθος, ή επιστημονικη φορμουλα μετρησης ταλεντου. Ο καθενας εχει τα δικα του γουστα/ προτιμησεις τα οποια ειναι σεβαστα, και δεν χρειαζεται να τα αιτιολογησει... "Μ'αρεσει/δεν μ'αρεσει, γιατι ετσι". Το ταλεντο λοιπον μετριεται αντικειμενικα (και δικαια) με βαση το ποσο αρεσει ενας καλλιτεχνης στον κοσμο. (και ορθως). Και οχι με βαση το ποσο αρεσει σε εμενα συγκεκριμενα, η σε εσενα συγκεκριμενα ή στον χ συγκεκριμενα..).

Η μηπως εννοεις οτι ο καλλιτεχνης δεν εισπραττει ακριβως αναλογα με το ταλεντο του γιατι η δισκογραφικη εταιρεια τον εκμεταλλευεται (του δινει λιγοτερα απο οσα αξιζει), ή τον παραπληρωνει (και του δινει περισσοτερα απο οσα αξιζει, ενω ειναι στην πραγματικοτητα αταλαντος)? Ουτε αυτο γινεται (και δεν θα μπορουσε να γινει). Παιρνει ακριβως οσα 'αξιζει'. Ποιος το κρινει ποσα αξιζει ? Ο κοσμος. Οσο πιο πολυ αρεσει στον κοσμο (σε περισοτερους δηλ) τοσα περισσοτερα παιρνει απο την δισκογραφικη (και αντιστροφα, οσο λιγοτερο, τοσο λιγοτερα. Το ιδιο και απο τον ιδιοκτητη κεντρου που τραγουδαει κλπ). Η μονη ανακριβεια ειναι η προσαρμογη του απολαβων του σε μεταβολες. Παιρνει λιγο χρονο, δηλ μεχρι το επομενο cd. (υπαρχει μια καθυστερηση φασης, αλλα οι διορθωσεις παντα γινονται, και παντα ειναι ακριβεις). Το ιδιο ισχυει παντου. Οσα αξιζεις τοσα θα παρεις. (Σε μια ελευθερη και δημοκρατικη κοινωνια). Στα παντα. πχ στην τεχνη, στον αθλητισμο κλπ. Αν πχ ειμαι ποδοσφαιριστης και φετος παιζω πολυ καλα, ανεβαινει το κασε μου (οπως του τραγουδιστη, ή του συγγραφεα). Δεν παιζω (τραγουδαω, γραφω) καλα ? Πεφτει το κασε μου. Δεν νομιζω τον Ronaldihnio πχ να τον εκμεταλλευεται η Barcelona και να του δινει 3 και 60.. Γιατι αν το εκανε, θα σηκωνοτανε να φυγει. Ουτε δινει η δσικογραφικη τα απειρα λεφτα σε καλλιτεχνη του οποιου τα cd δεν πουλανε. Χαζη ειναι η εταιρεια? Η θελει να μπει μεσα ? Οχι, βεβαια. Και φυσικα καποιον προσοδοφορο καλλιτεχνη του οποιoυ τα cd πουλανε σαν τρελλα, φυσικα θελει να τον κρατησει (για να εισπραττει εκεινη αυτα που αντιστοιχουν απο τις πωλησεις και οχι αλλη δισκοφραφικη) και αρα του δινει αρκετα για να παραμεινει. Εαν δεν του δωσει αρκετα, ο καλλιτεχνης θα σηκωθει να φυγει και θα παει στην αλλη δισκογγραφικη που του δινει περισσοτερα.. Απλουστατο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

H κατασταση που περιγραφω ειναι η πραγματικη, και δεν θα μπορουσε να ειναι αλλιως ουτως ή αλλως... Εγω απλως περιεγραψα εναν νομο της φυσης. πως λεμε πχ 'βαρυτητα' ? Το ιδιο και εδω..

ποιος νόμος της φύσης καλέ????? κάνει μπαμ από χιλιόμετρα ότι πρόκειται για ανθρώπινο παράγοντα! συγκρίνουμε τώρα τους μισθούς των καλλιτεχνών και τα μπάτζετς των δισκογραφικών με τον νόμο της βαρύτητας???
(επομένως και το "δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς" είναι παντελώς άσχετο. Σαφώ και θα μπορούσε).

Σε ποιο σημειο ειναι η διαφωνια σου ?? Δεν αναφερεις, αρα δεν ξερω πως/ σε τι να απαντησω..? Μηπως εννοεις οτι καποιοι 'καλλιτεχνες' δεν καθολου ταλεντο και ομως βγαζουν πολλα λεφτα, ή/και καποιοι άλλοι ειναι πολυ ταλαντουχοι αλλα απο πωλησεις ελαχιστες ?? Αν ναι, ...

ΟΧΙ.

Και συγνώμη αλλα για σκεψου.. Ποια θα ηταν η ιδανικη κατασταση (αφου θεωρεις οτι το current state δεν ειναι το ιδανικο) ?? Θα ηταν εαν η γενικη εκτιμηση του ποιος εχει ταλεντο ή οχι (βασει πωλησεων, cd, πληροτητα νυχτερινων κεντρων, συναυλιων κλπ, οσον αφορα τη μουσικη, και αντιστοιχα για τις αλλες τεχνες) συνεπεφτε ακριβως με την δικη σου αποψη/ γουστα ?

Η ιδανική κατάσταση είναι απλή. Η τέχνη απαγκιστρωμένη από οποιαδήποτε άλλη έννοια, υλική ή πνευματική.
(σπέαρ τα ιταλικς, σπέαρ την καμουφλαρισμένη αγόρευση προς τους ενόρκους. ποιος σου είπε ότι κάθομαι στο εδώλιο για τα γούστα μου και τις απόψεις μου?)

Ποσο μαλιστα για την 'τεχνη' που ειναι θεμα γουστου, και κατι εντελως υποκειμενικο. Και αρα δεν υπαρχει σωστο/ λαθος, ή επιστημονικη φορμουλα μετρησης ταλεντου.

Γιες. Συνεφωνώ. Δύο προτασούλες φτάνουν. Don't you think?

Οσα αξιζεις τοσα θα παρεις. (Σε μια ελευθερη και δημοκρατικη κοινωνια).

Ο ΡΙΛΙ?????????
Σύμφωνα με ποιον??? ποιος είναι αυτός που θα πει πόσο αξίζω? ο εργοδότης μου, που κοιτάζει πως θα γεμίσει η τσέπη του? Μήπως η παρένθεση που παραθέτεις, ουσιαστικά δεν αντικατοπτρίζει την σημερινή, γεμάτη αδικίες αλλά και δίκια, κοινωνία?

Απλουστατο.

I doubt that.

Εχω αδερφό καλλιτέχνη. Είμαι μηχανικός και μισθωτή υπάλληλος. Θα διαβάσω την σίγουρη και μεγάλη σε έκταση απάντησή σου, και να είσαι σίγουρη ότι θα χαμογελάσω. Και θα συνεχίσω τη ζωή μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leviathan]

Συγνώμη καλη μου doo, αλλα εχω μεινει αναυδη !! Προς τι αυτη η επιθετικοτητα ?? ("καλέ", "Ο ΡΙΛΥ", spear this, spear that..) ??? Αν ειναι δυνατον. ! Σχολιασες κατι που εγραψα και ειπες οτι αυτο που περιεγραψα ειναι το ιδανικο, το οποιο δεν συμβαινει στην πραγματικοτητα. (οπως ισχυριστηκα εγω οτι συμβαινει). Αλλα δεν μου ειπες ποιο/α σημεια απο αυτο που περιγραψα πιστευεις οτι δεν συμβαινει στην πραγματικοτητα. Διαβαζοντας το σχολιο σου και την παραθεση σου, εβγαλα 2 λογικα συμπερασματα. (Λογικα κατ'εμε, αφου προπαθω να μαντεψω, σε τι αναφερεσαι). Και λεω αν εννοιες το α, τοτε απανταω τα εξης ... (και ισχυριστηκα οτι οντως ισχυει αυτο που εγραψα), και αν εννοεις το β, τοτε απανταω τα εξης... (και παλι ισχυριζομαι οτι αυτα που προηγουμενως ισχυριστηκα οντως ισχυουν). Που ειναι το κακο ? Και διαβαζoντας τη φωτια και λαυρα απαντηση σου, απαντηση δεν πηρα για το αν εννουσες κατι απο αυτα τα 2 που εγραψα. Το πιο πιθανον ειναι πχ να εννοουσες το ενα απο αυτα που εγραψα (ή κατι παρομοιο, και αν ηθελες να συζητησεις μας το ελεγες τι ειναι). Και αρα η αλλη υποθεση μου (αφου εβαλα 2 εναλλακτικες)να ηταν λαθος. Μια χαρα μπορουσες να πεις για αυτην "Οχι δεν εννουσα αυτο". Εγω αυτο περιμενα. Να μου πεις τι εννουσες. Εφοσον ηθελες, βεβαια.

Αυτο το "...καλε???" με το καλημερα σας δινει τον τονο για την συνεχεια. Μαλιστα. Στο συγκεκριμενο μαλλον δεν διαβασες τι εγραψα, ή δεν καταλαβες τι εννουσα. Δεκτον. Θα μπορουσες να πεις, αν θες να μαθεις τι εννοω, "Καντο μας λιανα, γιατι αυτο που λες δεν μου βγαζει νοημα". Η να μην το σχολιασεις καθολου, αν δεν σε ενδιαφερει. Εγω πχ να σου απαντησω οτι αυτα που λες για μπαμ και ανθρωπινο παραγοντα, δεν στεκουν κατ'εμε. (Βασικα δεν καταλαβες τι ηθελα να πω, στο οποιο μπορει να φταιω και εγω, για αυτα που εγραψες εσυ ομως, περιεχομενο και τονος, η ευθυνη ειναι δικη σου).

Οσο για αυτο:

(σπέαρ τα ιταλικς, σπέαρ την καμουφλαρισμένη αγόρευση προς τους ενόρκους. ποιος σου είπε ότι κάθομαι στο εδώλιο για τα γούστα μου και τις απόψεις μου?)

Χριστος και αποστολος !! Ποιος σου ειπε οτι ειπα οτι καθεσαι στο εδωλιο για τα γουστα και τις αποψεις σου ??? Σιγουρα παντως δεν το ειπα εγω. Ουτε αγορευω σε κανενα, ενορκο ή μη. Ειπα απλως οτι κανενας μας δεν μπορει να αποφασισει για τους αλλους. Ουτε εγω, ουτε εσυ, ουτε κανεις. Το προφανες (για μενα) ειπα δηλ. Και απο οτι φαινεται σε αυτο συμφωνεις. Προς τι τα σχολια περι αγορευσεων και εδωλιων ?? Επιδη χρησιμοποιησα και β' ενικο προσωπο ? Μα αυτο ειναι κατι πολυ συνηθισμενο, σε ολου του ειδους τα παραδειγματα. Οπως και το α ενικο. Τα οποια τα χρησιμοποιησα interchangeably. 1ον γιατι ετσι συνηθιζεται σε οποιαδηποτε συζητηση (και προφορικη), και 2ον αφου τα γραφω εγω βαζω και μενα μεσα, και αφου μιλαω σε εσενα βαζω και εσενα μεσα. (προς χαρην παραδειγματος). Νομιζω οτι ειναι απλο και προφανεστατο, και πως το καλο ειναι δυνατον καποιος να το εκλαβει οτι του κανω κυρηγμα (προσωπικα σε αυτον) και τον βαζω στο εδωλιο ?? Στην επομενη προταση βαζω εμενα στο παραδειγμα (αντι για σενα). Στο τελος της παραγραφου λεω "το ποσο αρεσει σε εμενα συγκεκριμενα, η σε εσενα συγκεκριμενα ή στον χ συγκεκριμενα..).", δηλ τι πιο προφανεστατο (που ουτε καν χρειαζεται η παρουσα διευκρινηση) οτι δεν ειχα καμμια αντιπαλοτητα με σενα, ή να σε βαλω στο εδωλιο (Μα που τα βρηκες αυτα ???) Και ειλικρινα δεν μπορω να πω οτι αυτο που εγραψα ειναι οντως παρεξηγισιμο. Εμενα μια χαρα μου φαινεται και σε 2η και 3η αναγνωση, και προσπαθω να καταλαβω πως το διαβασες εσυ ?? Εμβροντητη ειδα οτι πιστεψες οτι ειχα διαθεση να σε μειωσω ή να σε ειρωνευτω. !! Καθολου!

Και στο τελευταιο σου ποστ, ισχυει το αντιστροφο. Κανω εγω διαγνωση μιας επιθετικης διαθεσης στα γραφομενα σου. Απλως στη δικη μου περιπτωση, νομιζω οτι η διαγνωση μου ειναι ακριβης και οντως εννοεις αυτα που νομιζω οτι εννοεις... Και δεν συμβαινει οτι τα παρερμηνευω και βγαζω λαθος συμπερασμα. Στο κατω-κατω ησουν σαφεστατη ως προς τον γενικο τονο και υφος της απαντησης σου, και οπως και να το κοιταξω και ξανα-κοιταξω δεν βλεπω να υπαρχουν περιθωρια αμφιβολιων.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[drunk]

Levi μου ξεχνάς όμως κάτι σημαντικό...'Οτι δεν αποφαίνεται το ευρύ κοινό για το 'ταλέντο' κάποιου αλλά 2-3 άτομα (από τη δισκογραφική,τον εκδοτικό οίκο,τη γκαλερί) οι οποίοι αποφασίζουν εκ των προτέρων αν θα αρέσεις ή όχι στον κόσμο...και αναλόγως επενδύουν ή απορίπτουν την υλοποίηση της έμπνευσης κάποιου καλλιτέχνη...Με άλλα λόγια το πεδίο επιλογών του κοινού περιορίζεται στο μη χείρον βέλτιστον από αυτά που του προσφέρονται...Δεν ανταμοίβει το κοινό αυτό που του αρέσει περισσότερο από όλα τα διαθέσιμα έργα που μπορούν να υπάρξουν αλλά από αυτά που έχουν προαποφασίσει 2-3 άτομα ...
'Εχεις δίκιο...τα γούστα είναι υποκειμενικά και δεν υπάρχει επιστημονική φόρμουλα μέτρησης του ταλέντου...Αυτό όμως πες το στις δισκογραφικές.(και στους εκδοτικους οίκους και και...)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[emufear]

Ακριβώς αυτό. Ένα σημαντικό ζήτημα είναι οργανωμένη προσπάθεια πλύσης εγκεφάλου και επιτηδευμένης προώθησης μέσων των παρακυκλωμάτων διαφόρων μεσαζόντων και ΜΜΕ.

Αν ο μεσάζοντας απλά έδινε ίσες ευκαιρίες σε όλους ώστε να αποφασίσουν οι πολλοί για το ποιος έχει ταλέντο, τότε δε θα είχα κανένα πρόβλημα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[faithplus1]

Η μηπως εννοεις οτι ο καλλιτεχνης δεν εισπραττει ακριβως αναλογα με το ταλεντο του γιατι η δισκογραφικη εταιρεια τον εκμεταλλευεται (του δινει λιγοτερα απο οσα αξιζει), ή τον παραπληρωνει (και του δινει περισσοτερα απο οσα αξιζει, ενω ειναι στην πραγματικοτητα αταλαντος)? Ουτε αυτο γινεται (και δεν θα μπορουσε να γινει). Παιρνει ακριβως οσα 'αξιζει'. Ποιος το κρινει ποσα αξιζει ? Ο κοσμος. Οσο πιο πολυ αρεσει στον κοσμο (σε περισοτερους δηλ) τοσα περισσοτερα παιρνει απο την δισκογραφικη (και αντιστροφα, οσο λιγοτερο, τοσο λιγοτερα. Το ιδιο και απο τον ιδιοκτητη κεντρου που τραγουδαει κλπ). Η μονη ανακριβεια ειναι η προσαρμογη του απολαβων του σε μεταβολες. Παιρνει λιγο χρονο, δηλ μεχρι το επομενο cd. (υπαρχει μια καθυστερηση φασης, αλλα οι διορθωσεις παντα γινονται, και παντα ειναι ακριβεις). Το ιδιο ισχυει παντου. Οσα αξιζεις τοσα θα παρεις. (Σε μια ελευθερη και δημοκρατικη κοινωνια). Στα παντα. πχ στην τεχνη, στον αθλητισμο κλπ. Αν πχ ειμαι ποδοσφαιριστης και φετος παιζω πολυ καλα, ανεβαινει το κασε μου (οπως του τραγουδιστη, ή του συγγραφεα). Δεν παιζω (τραγουδαω, γραφω) καλα ? Πεφτει το κασε μου. Δεν νομιζω τον Ronaldihnio πχ να τον εκμεταλλευεται η Barcelona και να του δινει 3 και 60.. Γιατι αν το εκανε, θα σηκωνοτανε να φυγει. Ουτε δινει η δσικογραφικη τα απειρα λεφτα σε καλλιτεχνη του οποιου τα cd δεν πουλανε. Χαζη ειναι η εταιρεια? Η θελει να μπει μεσα ? Οχι, βεβαια. Και φυσικα καποιον προσοδοφορο καλλιτεχνη του οποιoυ τα cd πουλανε σαν τρελλα, φυσικα θελει να τον κρατησει (για να εισπραττει εκεινη αυτα που αντιστοιχουν απο τις πωλησεις και οχι αλλη δισκοφραφικη) και αρα του δινει αρκετα για να παραμεινει. Εαν δεν του δωσει αρκετα, ο καλλιτεχνης θα σηκωθει να φυγει και θα παει στην αλλη δισκογγραφικη που του δινει περισσοτερα.. Απλουστατο.

Τί σχέση έχει όλο αυτό το σκεπτικό με την Τέχνη?Εσύ μιλάς για ένα προϊόν που ακολουθεί τους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης.Πουλάω, ανεβαίνει η τιμή μου, δεν πουλάω, πέφτει.Με τη λογική αυτή, αν κρίνει κάποιος από τα νούμερα της τηλεθέασης που είχε το 24ωρο αφιέρωμα στον Μότσαρτ και τα νούμερα των cd που πουλάει η Καλομοίρα, βγαίνει το συμπέρασμα ότι η Καλομοίρα είναι σαφώς πολύ ανώτερη του Μότσαρτ, πουλάει πιο πολύ άρα σύμφωνα με τον απόλυτο κριτή, τον κόσμο, πρέπει τα δικαιώματά της να αξίζουν πιο πολύ στην εταιρία που την αναλαμβάνει.
Διαφωνώ κάθετα ότι η πλειοψηφία του κόσμου είναι σε θέση να κρίνει το "ταλέντο" κάποιου.Το ότι κάτι πουλάει δε σημαίνει ότι είναι καλό.Και αυτή ακριβώς είναι η επιτυχία του σύγχρονου μάρκετινγκ, στο οποίο βγάζω το καπέλο.Άλλο πως το βλέπει η εταιρία.Σχετικά με αυτό που λες ότι ο καλλιτέχνης θα φύγει να πάει σε άλλη εταιρία που του δίνει πιο πολλά, ποιος σου εξασφαλίζει ότι η επόμενη καλλιτεχνική δουλειά του θα είναι το ίδιο καλή?Κανένας.Αλλά δεν έχει και σημασία.Το όνομα είναι που μετράει και ότι σκουπίδι και να βγει, θα πουλήσει αρκεί να προωθηθεί σωστά(πχ Βέρα Λάμπρου - το νινί καράβι σέρνει, το cd ήδη κυκλοφορεί και κάποιοι ήδη το έχουν πάρει...).
Το νόημα της συζήτησης είναι ότι όταν η τέχνη γίνεται προϊόν σταματάει να είναι τέχνη.Ο καλλιτέχνης παράγει πολιτισμό.Άλλο παράγω πολιτισμό, άλλο βάζω γκολ.Δεν είναι συγκρίσιμα αυτά τα δύο.Το να είναι κάποιος καλλιτέχνης δεν είναι δουλειά.Είναι εσωτερική ανάγκη.Πώς μπορείς να το μετρήσεις αυτό με χρήματα?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leviathan]

Levi μου ξεχνάς όμως κάτι σημαντικό...'Οτι δεν αποφαίνεται το ευρύ κοινό για το 'ταλέντο' κάποιου αλλά 2-3 άτομα (από τη δισκογραφική,τον εκδοτικό οίκο,τη γκαλερί) οι οποίοι αποφασίζουν εκ των προτέρων αν θα αρέσεις ή όχι στον κόσμο...και αναλόγως επενδύουν ή απορίπτουν την υλοποίηση της έμπνευσης κάποιου καλλιτέχνη...Με άλλα λόγια το πεδίο επιλογών του κοινού περιορίζεται στο μη χείρον βέλτιστον από αυτά που του προσφέρονται...Δεν ανταμοίβει το κοινό αυτό που του αρέσει περισσότερο από όλα τα διαθέσιμα έργα που μπορούν να υπάρξουν αλλά από αυτά που έχουν προαποφασίσει 2-3 άτομα ...
'Εχεις δίκιο...τα γούστα είναι υποκειμενικά και δεν υπάρχει επιστημονική φόρμουλα μέτρησης του ταλέντου...Αυτό όμως πες το στις δισκογραφικές.(και στους εκδοτικους οίκους και και...)

plain μου συμφωνω με την παρατηρηση σου περι προαποφασεων, αλλα δεν ειναι το οτι δεν το ελαβα υποψην. Ισχυριζομαι αυτα που ιχυριζομαι, δεδομενων των προαποφασεων. Δεν το 'ξεχασα' δηλ.. (Δεν χρειαζεται να συμφωνησει κανεις μαζι μου, απλως την αποψη μου λεω. το διευκρινιζω αυτο, για να μην ξαναβρω το μπελα μου απο το πουθενα).

Ναι τα cd ή βιβλια που θα αγορασω, δεν θα τα επιλεξω απο ολα τα 'δυνατως' διαθεσιμα, αλλα απο αυτα που υπαρχουν και κυκλοφορουν. Απο αυτα δηλ που ο εκδοτικος οικος ή δισκογραφικη εταιρεια αποφασισε (μαντεψε βασικα, ή ελπιζει) οτι θα εχουν καποια minimum απηχηση στο κοινο. Καποιος δηλ προαποφασιζει για μενα, με την εννοια οτι 'τα περναει απο σουρωτηρι' και διαλεγει να δημοσιευεσει/ ηχογραφησει αυτα που [πιστευει πως] θα αρεσουν στον κοσμο. Στην ουσια προσπαθει 'να μαντεψει' τι θα αρεσει. Και πολλες φορες η εταιρεια κανει λαθος. Αποριπτει δηλ το χειρογραφο καποιου που θελει να γινει συγγραφεας, απορριπτει το δοκιμαστικο tape ενος συγκροτηματος, και αργοτερα, μπορει και χρονια μετα, ο καλλιτεχνης αυτος να γινει τελικα διασημος (και παμπλουτος) γιατι μετα απο παμπολλες αρνησεις καποια εταιρεια πειστηκε να κυκλοφορησει το εργο του σε cd ή βιβλιο και ειχε απροσδοκητη επιτυχια. Και οι προηγουμενοι που του ειχαν πει "Sorry, οχι" τραβανε τα μαλλια τους !!! Καταλαβαινουν εκ των υστερων οτι κανανε λαθος εκτιμηση. Γιατι φυσικα πολυ θα το θελανε να ειχαν τον καλλιτεχνη αυτον στο δυναμικο τους, και να βγαζουν αυτοι λεφτα απο την συνεργασια μαζι τους αντι για την αντιπαλη εταιρεια. Και ειχαν την ευκαιρια και την κλωτησανε. (Και το φυσανε και δεν κρυωνει). Απλως, ιδιως στην τεχνη, η αντιδραση του κοσμου ειναι περισσοτερη απροβλεπτη απο οτι αλλα πραγματα (αφου τα γουστα ειναι υποκειμενικα, και δεν μπορεις να εισαι σιγουρος τι θα κανει κλικ στον αλλο (στο κοινο-πελατη). Αλλα η εταιρεια δεν ειναι κακια, ουτε λογοκρινει, ουτε αποφασιζει με βαση τα γουστα 2 ανθρωπων συγκεκριμενα. Αποφασιζει με βαση το [προβλεπομενο] κερδος, δηλ. με το αν πιστευει το οτι ο καλλιτεχνης αυτος θα αρεσει στον κοσμο. Μπορει να μαντεψει σωστα (το πρωτο cd/biblio του να γινει best seller), μπορει λαθος, και το βιβλιο/cd να πατωσει, ή να μην το κυκλοφορησει ενώ ΑΝ το κυκλοφορουσε να ειχε επιτυχια. Στην τελευταια περιπτωση μπορει να μην το μαθουμε ποτε. Απλως δεν μπορει η εταιρεια (δεν εχει τα μεσα δηλ λεφτα) να κυκλοφορησει ολα τα δυνατα cd (η βιβλια). Αν τα ειχε, τοτε δεν θα της ξεφευγε κανενα εν δυναμει ταλεντο. Αναγκαστικα απο τις παρα πολλες προσφορες/προτασεις που εχει, διαλεγει αυτες που πιστευει οτι εχουν την καλυτερη πιθανοτητα να πανε καλα. Αλλα αφου δεν ειναι μεντιουμ, δεν ειναι αλαθητη φυσικα. (δεν ειναι αλαθητη βασει του κριτηριου τι θα αρεσει στον κοσμο). Αλλα καλλιστα μπορει ενας απο αυτους 'που αποφασιζουν' στην εταιρεια να δωσει το πρασινο φως για ενα cd καποιου παντελως νεου καλλιτεχνη, στον οποιο (αυτον που αποφασιζει) να μην αρεσει καθολου. Αλλα να μαντευει οτι υπαρχει κοινο εκει εξω (γιατι ειναι νεος και ωραιος και τουλαχιστον οχι παραφωνος, παρολο που απο 'ταλεντο', πχ φωνητικο, ο κριτης λεει 'μπα..! σιγα τα λαχανα') Αρα πχ τα cd που κυκλοφορουν δεν ειναι αυτα που αντικατοπτριζουν τα γουστα ορισμενων στις δισκογραφικες εταιρειες, αλλα αυτα που 'οι ορισμενοι' πιστευουν οτι θα πιασουν (ασχετως αν οι οι ιδιοι οι κριτες θεωρουν τους καλλιτεχνες ταλαντουχους ή οχι). Και το 'να μαντευεις' ειναι και αυτο δουλεια. Αυτος που μαντευει σχετικα σωστα, αμοιβεται για την ικανοτητα του αυτη. Την εκτη αισθηση, του να ψυχολογει το κοινο ή μεριδιο του, και να μαντευει αν κατι θα πιασει ή οχι. Αυτο ειναι οτι καλυτερο μπορουν να κανουν οι δισκογραφικες εταιρειες (και οι εκδοτικοι οικοι κλπ) και σιγουρα δεν ειναι τελειο (καποια ταλεντα θα ξεφευγουν απο το σουρωτηρι). Αλλα ειναι οτι καλυτερο μπορει να γινει πρακτικα, και συνεχως βελτιωνεται. Να εισαι σιγουρη οτι ο'τι ειναι ανθρωπινως δυνατον να γινει στο θεμα του 'μαντεματος' (αν θα αρεσει σε καποιους, ασχετως μαλιστα αν αρεσει σε μενα που αποφασιζω), οντως γινεται. Γιατι ? Γιατι ο κριτης αποφασιζει με βαση οχι μονο τα προσωπικα του γουστα, αλλα με βαση τα γουστα των αλλων ! (αυτα που προσπαθει να μαντεψει). Οχι για κανενα καλλιτεχνικο/ πνευματικο κριτηριο, ή οτι και καλα ολοι οι εν δυναμει καλοι καλλιτεχνες δικαιουνται την ευκαιρια να παρουσιασουν την δουλεια τους στο κοινο και πρασινα άλογα. Οχι. Αλλα, για καποιον πολυ σημαντικοτερο, ακριβεστερο και αποτελσματικοτερο λογο. Τα λεφτα. Αν κρινω λαθος, θα χασω λεφτα (η εταιρεια, και κατ'επεκταση εγω). Οποτε με συμφερει να κανω οτι καλυτερο μπορω. Και την εταιρεια την συμφερει να εχει πανω απο ενα που αποφασιζουν για να πιανει ολα τα μυνηματα,ρευματα, γουστα, προτιμησεις. Ειναι το δυνατον αντικειμενικη (και καθολου δεν επιβαλλει τα γουστα πχ των ιδιοκτητων ή μεγαλοστελεχων στους υπολοιπους απο εμας). Γιατι αν το κανει, θα χασει λεφτα. Αυτη ειναι η εγγυηση σου οτι δεν υπαρχει καμμια 'συνομωσια', και δεν ανγακαζεσαι να διαλεξεις cd μεταξυ αυτων μονο που ειναι 'του γουστου' 15 ανθρωπων. Γιατι απο την στιγμη θα εισαι διαθετιμενη να πληρωσεις λεφτα για το cd (ή την συναυλια, η το τραπεζι εστω μακρια απο την πιστα) το γουστο σου θα ληφθει υποψην.(Εφοσον 'μαντευτει' σωστα οτι σε εσενα και καποιους αλλους θα αρεσει αρκετα για να πληρωσεις για αυτο).

Γενικα συμφωνω με την παρατηρηση σου περι προπαποφασεων, αλλα οταν εγραψα οτι αποφαινεται το κοινο για το ταλεντο καποιου, εννοω φυσικα οτι αποφαινεται για τα cd, βιβλια κλπ που κυκλοφορησαν. Για τα cd,βιβλια κλπ που οι δημιουργοι τους κριθηκαν not-promising (σωστα ή εσφαλμενα) δηλ μη-ταλαντουχοι στο screening, απο τις εταιρειες, φυσικα το κοινο δεν μπορει να εκφερει αποψη. Αλλα δεν βλεπω πως μπορει πρακτικα να δωθει σε ολους ανεξαιρετως μια ευκαιρια. Αφου η ευκαιρια 'κοστιζει', ο καλλιτεχνης δεν εχει τα χρηματα, και τα βαζει τα χρηματα (του test-drive) η εταιρεια. (η γενικα καποιος τριτος) Η εταιρεια (τριτος) δεν εχει απειρους πορους, αρα πονταρει στα αλογα που θεωρει πιο πιθανον να παν καλα. Μια χαρα κριτηριο, και καθολου κατακριτεο. Για το κοινο 'ευκαιρια' σε οσους 'πιστευεται' (το δυνατον ακριβεστερα) οτι θα αρεσουν σε αρκετους απο εμας, για την εταιρεια οτι θα φερουν τα περισσοτερα λεφτα. Τα 2 κριτηρια συμπιπτουν, αφου αγοραζουμε αυτο που μας αρεσει/προτιμουμε. (παντα. βαρυτητα.) Βρειτε μου καποιον/καπου/κατι που να χαριζει λεφτα για να εχουν ολοι ανεξαιρετως ευκαιρια (και γιατι οχι και 2 και 3η και 13η ευκαιρια σε περιπτωση αποτυχιας) αλλα πουντοι? ΠΩΣ? Αν υπαρχουν αρκετοι που το θελουν, γινεται. Φτιαχνουν ενα ταμειο για αυτην την δουλεια στο οποιο βαζουν τις εισφορες τους, και οριστε. Αλλα πουντο? Και ακομα και αν γινοταν (γιατι δεν υπαρχει αραγε? ) δεν θα ηταν αρκετες εισφορες για να εχουν ευκαιρια ΟΛΟΙ οσοι θελουν να εχουν ευκαιρια. Γιατι λεγεται (γενικα το λεω) οτι ολοι πρεπει να εχουν ευκαιρια, αλλα το να πληρωσουν οι ιδιοι για δωθει οι ευκαιρια δεν... Μονο οι εταιρειες το κανουν. Και οχι φιλανθρωπικα. Δινουν ευκαιρια σε 10, με την ελπιδα να πιασει ο ενας (και να βγαλουν ετσι τα εξοδα και των αλλων 9). Αμα δινεις ευκαιρια σε 1000 για να πιασει ο ενας, θα μπεις μεσα. Ε, η εταιρεια (εχει ενστικτο αυτοσυντηρησης) δεν το κανει. Οποιος αλλος ομως θελει και μπορει (εχει τα λεφτα και δεν τον νιαζει να τα χασει), αμα θελει ας το κανει. Αλλα δεν βλεπω (ουτε προβλεπω) κανεναν διαθετιμενο να δωσει τα λεφτα τα δικα του. Τα κυρηγματα που κανω ειναι παντα για το πως θα πρεπει να διαθεσουν τα λεφτα τους οι αλλοι. Οχι εγω. Συνηθως με την δικαιολογια οτι εγω δεν εχω πολλα ουτως ή αλλως. Ας δωσω ομως εγω οτι εχω και δεν εχω, και μετα ας κανω συστασεις και στους αλλους οτι ειναι καλο να ακολουθησουν το παραδειγμα μου.) Εγω, προσωπικα, και δεν χρειαζεται να συμφωνησει κανεις και ειναι ολοι ελευθεροι να διαφωνουν καθετως οριζοντιως και διαγωνιως μαζι μου (οπως ειμαι και εγω), πιστευω οτι τα μεγαλα λογια και οι συστασεις (ιδιως οταν αφορουν τους αλλους) ειναι ευκολα (ΠΑΝ-ευκολα μαλιστα). Στην πραξη ομως, ισχυει ο νομος της βαρυτητας. Ο καθενας κοιταει το συμφερον του δηλ. Και δεν το κατακρινω. Το θεωρω φυσιολογικο και αποδεκτο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[drunk]

Ναι τα cd ή βιβλια που θα αγορασω, δεν θα τα επιλεξω απο ολα τα 'δυνατως' διαθεσιμα, αλλα απο αυτα που υπαρχουν και κυκλοφορουν. Απο αυτα δηλ που ο εκδοτικος οικος ή δισκογραφικη εταιρεια αποφασισε (μαντεψε βασικα, ή ελπιζει) οτι θα εχουν καποια minimum απηχηση στο κοινο. Καποιος δηλ προαποφασιζει για μενα, με την εννοια οτι 'τα περναει απο σουρωτηρι' και διαλεγει να δημοσιευεσει/ ηχογραφησει αυτα που [πιστευει πως] θα αρεσουν στον κοσμο. Στην ουσια προσπαθει 'να μαντεψει' τι θα αρεσει. Και πολλες φορες η εταιρεια κανει λαθος. Αποριπτει δηλ το χειρογραφο καποιου που θελει να γινει συγγραφεας, απορριπτει το δοκιμαστικο tape ενος συγκροτηματος, και αργοτερα, μπορει και χρονια μετα, ο καλλιτεχνης αυτος να γινει τελικα διασημος (και παμπλουτος) γιατι μετα απο παμπολλες αρνησεις καποια εταιρεια πειστηκε να κυκλοφορησει το εργο του σε cd ή βιβλιο και ειχε απροσδοκητη επιτυχια. Και οι προηγουμενοι που του ειχαν πει "Sorry, οχι" τραβανε τα μαλλια τους !!! Καταλαβαινουν εκ των υστερων οτι κανανε λαθος εκτιμηση. Γιατι φυσικα πολυ θα το θελανε να ειχαν τον καλλιτεχνη αυτον στο δυναμικο τους, και να βγαζουν αυτοι λεφτα απο την συνεργασια μαζι τους αντι για την αντιπαλη εταιρεια. Και ειχαν την ευκαιρια και την κλωτησανε. (Και το φυσανε και δεν κρυωνει). Απλως, ιδιως στην τεχνη, η αντιδραση του κοσμου ειναι περισσοτερη απροβλεπτη απο οτι αλλα πραγματα (αφου τα γουστα ειναι υποκειμενικα, και δεν μπορεις να εισαι σιγουρος τι θα κανει κλικ στον αλλο (στο κοινο-πελατη). Αλλα η εταιρεια δεν ειναι κακια, ουτε λογοκρινει, ουτε αποφασιζει με βαση τα γουστα 2 ανθρωπων συγκεκριμενα. Αποφασιζει με βαση το [προβλεπομενο] κερδος, δηλ. με το αν πιστευει το οτι ο καλλιτεχνης αυτος θα αρεσει στον κοσμο. Μπορει να μαντεψει σωστα (το πρωτο cd/biblio του να γινει best seller), μπορει λαθος, και το βιβλιο/cd να πατωσει, ή να μην το κυκλοφορησει ενώ ΑΝ το κυκλοφορουσε να ειχε επιτυχια. Στην τελευταια περιπτωση μπορει να μην το μαθουμε ποτε. Απλως δεν μπορει η εταιρεια (δεν εχει τα μεσα δηλ λεφτα) να κυκλοφορησει ολα τα δυνατα cd (η βιβλια). Αν τα ειχε, τοτε δεν θα της ξεφευγε κανενα εν δυναμει ταλεντο. Αναγκαστικα απο τις παρα πολλες προσφορες/προτασεις που εχει, διαλεγει αυτες που πιστευει οτι εχουν την καλυτερη πιθανοτητα να πανε καλα. Αλλα αφου δεν ειναι μεντιουμ, δεν ειναι αλαθητη φυσικα. (δεν ειναι αλαθητη βασει του κριτηριου τι θα αρεσει στον κοσμο). Αλλα καλλιστα μπορει ενας απο αυτους 'που αποφασιζουν' στην εταιρεια να δωσει το πρασινο φως για ενα cd καποιου παντελως νεου καλλιτεχνη, στον οποιο (αυτον που αποφασιζει) να μην αρεσει καθολου. Αλλα να μαντευει οτι υπαρχει κοινο εκει εξω (γιατι ειναι νεος και ωραιος και τουλαχιστον οχι παραφωνος, παρολο που απο 'ταλεντο', πχ φωνητικο, ο κριτης λεει 'μπα..! σιγα τα λαχανα') Αρα πχ τα cd που κυκλοφορουν δεν ειναι αυτα που αντικατοπτριζουν τα γουστα ορισμενων στις δισκογραφικες εταιρειες, αλλα αυτα που 'οι ορισμενοι' πιστευουν οτι θα πιασουν (ασχετως αν οι οι ιδιοι οι κριτες θεωρουν τους καλλιτεχνες ταλαντουχους ή οχι). Και το 'να μαντευεις' ειναι και αυτο δουλεια. Αυτος που μαντευει σχετικα σωστα, αμοιβεται για την ικανοτητα του αυτη. Την εκτη αισθηση, του να ψυχολογει το κοινο ή μεριδιο του, και να μαντευει αν κατι θα πιασει ή οχι. Αυτο ειναι οτι καλυτερο μπορουν να κανουν οι δισκογραφικες εταιρειες (και οι εκδοτικοι οικοι κλπ) και σιγουρα δεν ειναι τελειο (καποια ταλεντα θα ξεφευγουν απο το σουρωτηρι). Αλλα ειναι οτι καλυτερο μπορει να γινει πρακτικα, και συνεχως βελτιωνεται. Να εισαι σιγουρη οτι ο'τι ειναι ανθρωπινως δυνατον να γινει στο θεμα του 'μαντεματος' (αν θα αρεσει σε καποιους, ασχετως μαλιστα αν αρεσει σε μενα που αποφασιζω), οντως γινεται. Γιατι ? Γιατι ο κριτης αποφασιζει με βαση οχι μονο τα προσωπικα του γουστα, αλλα με βαση τα γουστα των αλλων ! (αυτα που προσπαθει να μαντεψει). Οχι για κανενα καλλιτεχνικο/ πνευματικο κριτηριο, ή οτι και καλα ολοι οι εν δυναμει καλοι καλλιτεχνες δικαιουνται την ευκαιρια να παρουσιασουν την δουλεια τους στο κοινο και πρασινα άλογα. Οχι. Αλλα, για καποιον πολυ σημαντικοτερο, ακριβεστερο και αποτελσματικοτερο λογο. Τα λεφτα. Αν κρινω λαθος, θα χασω λεφτα (η εταιρεια, και κατ'επεκταση εγω). Οποτε με συμφερει να κανω οτι καλυτερο μπορω. Και την εταιρεια την συμφερει να εχει πανω απο ενα που αποφασιζουν για να πιανει ολα τα μυνηματα,ρευματα, γουστα, προτιμησεις. Ειναι το δυνατον αντικειμενικη (και καθολου δεν επιβαλλει τα γουστα πχ των ιδιοκτητων ή μεγαλοστελεχων στους υπολοιπους απο εμας). Γιατι αν το κανει, θα χασει λεφτα. Αυτη ειναι η εγγυηση σου οτι δεν υπαρχει καμμια 'συνομωσια', και δεν ανγακαζεσαι να διαλεξεις cd μεταξυ αυτων μονο που ειναι 'του γουστου' 15 ανθρωπων. Γιατι απο την στιγμη θα εισαι διαθετιμενη να πληρωσεις λεφτα για το cd (ή την συναυλια, η το τραπεζι εστω μακρια απο την πιστα) το γουστο σου θα ληφθει υποψην.(Εφοσον 'μαντευτει' σωστα οτι σε εσενα και καποιους αλλους θα αρεσει αρκετα για να πληρωσεις για αυτο).

Ακριβώς ...Για όλους αυτούς τους λόγους που αναφέρεις δεν είναι οι μεσάζοντες-επιχειρήσεις η ιδανική κατάσταση που είχες πει ότι είναι παραπάνω.Είναι η παρούσα αλλά όχι και η καλύτερη όμως !'Οχι ότι κι εγώ χωλοσκάω που δεν θα γίνουν διάσημοι-ευρέως γνωστοί όλοι οι καλλιτέχνες ,ας μη γίνει κανείς τους ευρέως γνωστός και αναγνωρίσιμος,αλλά να υπάρξει ένας τρόπος να φτάσουν στα χέρια μου/στα μάτια μου/στα αυτιά μου τα πάντα.Για μένα δηλαδή επί της ουσίας νοιάζομαι και όχι για τίποτα λόγους αλληλεγγύης και
συνανθρωπισμού.Ούτως ή άλλως ο καλλιτέχνης εκφράζει την εσωτερική του ανάγκη για δημιουργία και χωρίς αυτές.Γράφοντας στο δωμάτιο του(μπορεί και να τυπώσει σε Α4 word και να γυρνάει από πόρτα σε πόρτα να τα μοιράζει αν καίγεται να δώσει τα φώτα του και στους άλλους),να τραγουδάει αγκαλιά με την κιθάρα του στο δωμάτιο του ή στους δρόμους αν θέλει να ακουστεί αυτό που έχει να πει,να εκθέσει τις ζωγραφιές του στο πάρκο.Ο καλλιτέχνης μπορεί να ικανοποιήσει την ανάγκη του και χωρίς κανένα μεσάζοντα.Γι'αυτό και δε μπορώ να καταλάβω γιατί κλαίγονται οι καλλιτέχνες περί δισκογραφικών/εκδοτικών κτλ που δεν τους δίνουν την ευκαιρεία να γίνουν γνωστοί!Είναι οικονομικές επιχειρήσεις και αυτή είναι η δουλειά τους.Από κι κι έπειτα έχει κι άλλους τρόπους να περάσει τον πολιτισμό που καθρεφτίζεται στα έργα του.Μήπως τελικά και οι ίδιοι αποσκοπούν στα φράγκα ?Ε τότε βρίσκονται σε λάθος δρόμο.
Επειδή λοιπόν το πρόβλημα είναι του ίδιου του κοινού που θέλει να γίνει δέκτης των πάντων θεωρώ ότι ιδανική κατάσταση είναι η οικονομική συνεισφορά όλων εμάς που θέλουμε τέχνη και όχι εμπόριο έτσι ώστε να μην εξαρτιόμαστε από καμιά δισκογραφική και εκδοτικό οίκο για τις ιδέες που θα φτάσουν σε μας.
Κι εδώ πάμε στο ....

Τα κυρηγματα που κανω ειναι παντα για το πως θα πρεπει να διαθεσουν τα λεφτα τους οι αλλοι. Οχι εγω. Συνηθως με την δικαιολογια οτι εγω δεν εχω πολλα ουτως ή αλλως. Ας δωσω ομως εγω οτι εχω και δεν εχω, και μετα ας κανω συστασεις και στους αλλους οτι ειναι καλο να ακολουθησουν το παραδειγμα μου.)

Mε το οποίο συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ !!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leviathan]

Τί σχέση έχει όλο αυτό το σκεπτικό με την Τέχνη?Εσύ μιλάς για ένα προϊόν που ακολουθεί τους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης.Πουλάω, ανεβαίνει η τιμή μου, δεν πουλάω, πέφτει.

Πολυ σωστα με καταλαβες. Για το νομο της προσφορας και ζητησης μιλαω. ΑΝ οτιδηποτε υπακουει σε αυτον τον νομο, ειναι εξ'ορισμου προιον, τοτε ναι συμφωνω με αυτο που λες οτι η τεχνη ειναι ενα 'προιον'. Το αν θελουμε να ειναι η τεχνη (ή κατι αλλο) προιον ή μη προιον (προσφορα και ζητηση, ή οχι) ειναι αλλη υποθεση. Το γεγονος ομως οτι η τεχνη (παρολες τις αντιδρασεις καποιων, και δεν αναφερομαι στη συγκεκριμενη συζητηση στο forum αλλα στο γενικοτερο φιλοσοφικο ερωτημα) οντως ακολουθει το νομο προσφορας και ζητησης, μηπως θα πρεπει να μας βαλει σε σκεψεις ? Εμενα τουλαχιστον με βαζει.

Με τη λογική αυτή, αν κρίνει κάποιος από τα νούμερα της τηλεθέασης που είχε το 24ωρο αφιέρωμα στον Μότσαρτ και τα νούμερα των cd που πουλάει η Καλομοίρα, βγαίνει το συμπέρασμα ότι η Καλομοίρα είναι σαφώς πολύ ανώτερη του Μότσαρτ, πουλάει πιο πολύ άρα σύμφωνα με τον απόλυτο κριτή, τον κόσμο, πρέπει τα δικαιώματά της να αξίζουν πιο πολύ στην εταιρία που την αναλαμβάνει.

Αυτο που λες ειναι απολυτα σωστο και λογικο. Τα δικαιωματα της καλομοιρας οντως φαινεται να αξιζουν πολυ περισοτερο στη σημερινη ελληνικη κοινωνια απο οτι ο Μοτσαρτ (βασικα ο μοτσαρτ δεν εχει δικαιωματα αφου εχει πεθανει προ πολλου, αλλα εστω αξιολογειται οτι αξιζει λιγοτερο απο την καλομοιρα). Αυτο δεν μας λεει τιποτα για την σχετικη συγκριση μεταξυ Μοτσαρτ και καλομοιρας. Μας λεει απλως για τα γουστα/προτιμησεις της ελληνικης κοινωνιας στη συγκεριμενη συγκριση. Βασικα δηλ, βγαζουμε συμπερασματα για τον κριτη (σημερινο ελληνικο κοινο) δηλ, (οτι προτιμαει καλομοιρα) και οχι για τον ιδιο τον μοτσαρτ και την Καλομοιρα (που δεν μας φταινε σε τιποτα).

Διαφωνώ κάθετα ότι η πλειοψηφία του κόσμου είναι σε θέση να κρίνει το "ταλέντο" κάποιου.Το ότι κάτι πουλάει δε σημαίνει ότι είναι καλό.Και αυτή ακριβώς είναι η επιτυχία του σύγχρονου μάρκετινγκ, στο οποίο βγάζω το καπέλο.

Το μαρκετινγκ βοηθαει, αλλα δεν μπορει να κανει θαυματα. Αν σε καποιον δεν αρεσει καθολου η Λαμπρου ή η Καλομοιρα, αποκλειεται να αγορασουν το cd τους. Αμα δεν θελω, δεν θελω, και κανενα μαρκετινγκ η διαφημιση δεν μπορει να με κανει να θελω. Και οχι μονο εμενα, αλλα ολους. Μια χαρα δημοσιοποιθηκε (με τραιλερ κλπ) η ημερα μοτσαρτ. Ποσοι την ειδανε ? Παρα τις διαφημισεις? Να μην ριχουμε τις ευθυνες μας για τα αμφιλεγομενα γουστα μας σε αλλους (λες και ειμαστε υποχειρια τους και δεν εχουμε ελευθερη θεληση). Το μαρκετινγκ εκμεταλλευεται τα γουστα και τις προτιμησεις μας. Δεν τα δημιουργει απο το τιποτα.

Άλλο πως το βλέπει η εταιρία.Σχετικά με αυτό που λες ότι ο καλλιτέχνης θα φύγει να πάει σε άλλη εταιρία που του δίνει πιο πολλά, ποιος σου εξασφαλίζει ότι η επόμενη καλλιτεχνική δουλειά του θα είναι το ίδιο καλή?

Θελω εγγυησεις? Εγω προσωπικα οχι. Αν θεωρω οτι ο καλλιτεχνης εχει ταλεντo (εμπνευση σε μουστικη/στιχους, ή/και καταπληκτικη φωνη) τοτε φυσικα με το να αλλαξει εταιρεια, δεν χαλαει η φωνη του, ουτε στερευει η εμπνευση του...

Το νόημα της συζήτησης είναι ότι όταν η τέχνη γίνεται προϊόν σταματάει να είναι τέχνη.Ο καλλιτέχνης παράγει πολιτισμό.Άλλο παράγω πολιτισμό, άλλο βάζω γκολ.Δεν είναι συγκρίσιμα αυτά τα δύο.Το να είναι κάποιος καλλιτέχνης δεν είναι δουλειά.Είναι εσωτερική ανάγκη.Πώς μπορείς να το μετρήσεις αυτό με χρήματα?

Αποψη σου. Δεν ειναι οτι διαφωνω ακριβως, αλλα πως οριζεις την τεχνη ? Αμα βγαζεις λεφτα απο αυτη (λιγα ή πολλα) τοτε παυει να ειναι τεχνη ? Αν ναι, τοτε οι 'καλλιτεχνες' ειναι ελαχιστοι, μη σου πω μηδεν. Δηλ αν ειμαι πιανιστας και ζω απο αυτο (δεν εχω αλλη δουλεια) αλλα μ'αρεσει η μουσικη, εχω σπουδασει πιανο, με ευχαριστει να παιζω πιανο (αντι πχ να ειμαι λογιστης) και βγαζω το ψωμι μου παιζοντας πιανο, τοτε ειμαι καλλιτεχνης ή οχι??? Δεν ξερω, ρωταω, με βαση την δικη σου ερμηνεια. Για μενα το 'βγαζω λεφτα απο την τεχνη', δεν αναιρει το οτι ειναι τεχνη. Δεκτον ομως να εχεις διαφορετικο ορισμο. (Γιατι βασικα ειναι θεμα ορισμου). Απλως με το σκεπτικο σου, το οποιο ειναι λογικο και δεν εχω τιποτα εναντιον του, στην ουσια δεν υπαρχουν καλλιτεχνες. (Εκτος απο καποιους παλιους που πεθαναν φτωχοι, και αργοτερα τα εργα τους ανακαλυφθηκαν και πηραν αξια. πχ van Gogh νομιζω. Αλλα εκτος απο αυτους, την σημερον ημερα, λογω της ευκολιας επικοινωνιων, (και αρα πιο δυσκολα παραμενει κανεις 'αγνωστος') δεν υπαρχουν καλλιτεχνες (αν το παμε με βαση το 'δεν βγαζουν λεφτα απο την τεχνη'. Ακομα και αν μετα τα χαριζουν ΟΛΑ (θεωρητικο), τα βγαλαν τα λεφτα απο τις πωλησεις 'τεχνης'.)

Να το πω αλλιως. Ναι ειναι εσωτερικη αναγκη (για τους οντως καλλιτεχνες ) οι οποιοι εχουν ταλεντο και εμπνευση. Πρεπει ομως και να φανε. Πως θα μοιρασουν το χρονο τους μεταξυ του να βγαλω λεφτα για το νοικι, και να εκφρασω τις κοινωνικες/φιλοσοφικες/μουσικες ανυσηχιες, που το νιωθω σαν αναγκη μεσα μου ? Και αν μπορω να τα συνδυασω και τα δυο, τοτε τι γινεται ? Αναιρει το ενα το αλλο? Παυω να 'εκφραζομαι', επειδη πχ αλλους ανθρωπους τους αγγιζουν/συγκινουν οι στιχοι/βιβλιο μου (και θελουν να το ακουσουν/ διαβασουν)? (και πληρωνουν για αυτο, και αρα και εγω πληρωνω το νοικι μου?) Νομιζω ειναι θεμα ορισμου, αλλα οι διαχωριστικες γραμμες ειναι πολυ αχνες. Ποιο ειναι το ασπρο, το μαυρο, το γκρι, σε αυτην την περιπτωση ?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[faithplus1]

Επειδή το θέμα αυτό ξεκίνησε με τη θεωρητική ερώτηση αν πρέπει η τέχνη αν σχετίζεται με τα χρήματα, δε σημαίνει ότι όλα όσα λέμε έχουν πρακτική εφαρμογή.Το ιδανικό γαι μένα και σύμφωνα με τον ορισμό που δίνω στην τέχνη, θα ήταν οι καλλιτέχνες να μη βγάζουν λεφτά από την τέχνη τους.
Έχει διαφορά το "κάνω κάτι επειδή νιώθω την εσωτερική ανάγκη να το κάνω, κι αν στην πορεία προκύψουν λεφτά έχι καλώς" και άλλο το "κάνω κάτι για να βγάλω λεφτά".Στην πρώτη περίπτωση δεν είναι στόχος τα λεφτά ενώ στη δεύτερη είναι.Ο καλλιτέχνης βασίζεται στην έμπνευση και η έμπνευση δεν έρχεται κατ'επίκληση.Μπορεί να σου έρθει να γράψεις φέτος ένα βιβλίο και να σου ξανάρθει σε 10 χρόνια.Προφανώς κάτι άλλο πρέπει να κάνεις για να τρως.Δεν αναιρείται για μένα η έννοια της τέχνης όταν συνδυάζεται με κάποιο εισόδημα, αναιρείται όταν γίνεται ακριβώς για να έρθει το εισόδημα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[emufear]

Το μάρκετινγκ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ από το τίποτα γούστα και προτιμήσεις. Αυτό λένε όλα τα βιβλία περί μάρκετινγκ ακόμα και αυτά που έχω κρατήσει από το λύκειο.

Όσο για αυτά που λέει ο faithplus1, έχει καταλάβει πλήρως τι ακριβώς θέλω να θίξω με αυτό το άρθρο και αναρωτιέμαι ποια θα ήταν η ιδανική κατάσταση και για το αν η σημερινή κατάσταση μας προσφέρει προβληματική έκφραση τέχνης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leviathan]

Επειδή το θέμα αυτό ξεκίνησε με τη θεωρητική ερώτηση αν πρέπει η τέχνη αν σχετίζεται με τα χρήματα, δε σημαίνει ότι όλα όσα λέμε έχουν πρακτική εφαρμογή.Το ιδανικό γαι μένα και σύμφωνα με τον ορισμό που δίνω στην τέχνη, θα ήταν οι καλλιτέχνες να μη βγάζουν λεφτά από την τέχνη τους.
Έχει διαφορά το "κάνω κάτι επειδή νιώθω την εσωτερική ανάγκη να το κάνω, κι αν στην πορεία προκύψουν λεφτά έχι καλώς" και άλλο το "κάνω κάτι για να βγάλω λεφτά".Στην πρώτη περίπτωση δεν είναι στόχος τα λεφτά ενώ στη δεύτερη είναι.Ο καλλιτέχνης βασίζεται στην έμπνευση και η έμπνευση δεν έρχεται κατ'επίκληση.Μπορεί να σου έρθει να γράψεις φέτος ένα βιβλίο και να σου ξανάρθει σε 10 χρόνια.Προφανώς κάτι άλλο πρέπει να κάνεις για να τρως.Δεν αναιρείται για μένα η έννοια της τέχνης όταν συνδυάζεται με κάποιο εισόδημα, αναιρείται όταν γίνεται ακριβώς για να έρθει το εισόδημα.

Φυσικα εχεις δικιο στην παρατηρηση σου. Επισης, γενικα το θεμα του θεματος εγω το εκλαμβανω αν σχετιζεται ή οχι (τεχνη με χρημα), αν θα επρεπε (κατα την θεωρητικη/φιλοσοφικη γνωμη του καθενα) να σχετιζεται, και αν οχι εαν ειναι δυνατον αυτα τα 2 πραγματα να ειναι (ή γινουν) ασχετα. Εγω νομιζω οτι ειναι δεδομενο οτι τα λεφτα θα ερθουν (οταν η καλιτεχνικη εκφραση εχει απηχηση), και το αν τα λεφτα ηταν ο αρχικος (η εστω, μηπως μακροπροθεσμος/τελικος?) στοχος ειναι ενα ενδιαφερον θεωρητικο/φιλοσοφικο ερωτημα. Και δυσκολο να απαντηθει.[ή μαλλον αδυνατον]
Πως το ξερω εγω (η ο οποιοσδηποτε) ποια ηταν η επιδιωξη του ? Και να ρωτησω που ξερω οτι λεει αληθεια? Ασε που πολλοι αλλαζουν στην πορεια... Αρχιζουν ως πηγαια εκφραση, και καταληγουν ως επιδιωξη περισσοτερων χρηματων... Αρα ήταν 'καλλιτεχνης' και ξε-εγινε .. (ξεθωριασε βασικα). Και στην πραξη καποιος που του αρεσει η τεχνη του οταν δει οτι βγαζει τα προς το ζειν με αυτα, αφηνει την δουλεια του (αν ειχε) και βασιζεται στην 'τεχνη'... Και οι εταιριες (και αρα και ο κοσμος εμμεσως) εχουν σχεση με αυτο. Τους πιεζουν, γραψε το καινουργιο τραγουδι, βιλιο, ταινια, πινακα (εχουν δεν εχουν εμπνευση εκεινη τη στιγμη). Και τα αποτελεσματα συνηθως δεν ειναι καλα. But that's life...
Για αυτο και δεν νομιζω οτι μπορουμε να στηριξουμε τον ορισμο της εννοιας τεχνη σε μια ερωτηση της οποιας δεν μπορουμε να ξερουμε την απαντηση. Βασικα η τεχνη γινεται θεμα 'πιστης'. 'Πιστευω' οτι το κανει για να εκφρασει εσωτερικες αναγκες και καθολου δεν τον νοιαζουν τα λεφτα, αρα 'πιστευω' οτι ειναι [πραγματικος] καλλιτεχνης...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Σύμφωνα με ποιον??? ποιος είναι αυτός που θα πει πόσο αξίζω? ο εργοδότης μου, που κοιτάζει πως θα γεμίσει η τσέπη του?

Στην αρχη θα βγαλει μια εκτιμιση ο εργοδοτης. Ομως το τελικο συμπερασμα θα το βγαλει το κοινο που θα σε ακουσει . Οσο για το αν κοιταζει πως θα γεμισει την τσεπη του, δεν το σχολιαζω ...

Επειδή το θέμα αυτό ξεκίνησε με τη θεωρητική ερώτηση αν πρέπει η τέχνη αν σχετίζεται με τα χρήματα, δε σημαίνει ότι όλα όσα λέμε έχουν πρακτική εφαρμογή.Το ιδανικό γαι μένα και σύμφωνα με τον ορισμό που δίνω στην τέχνη, θα ήταν οι καλλιτέχνες να μη βγάζουν λεφτά από την τέχνη τους.
Έχει διαφορά το "κάνω κάτι επειδή νιώθω την εσωτερική ανάγκη να το κάνω, κι αν στην πορεία προκύψουν λεφτά έχι καλώς" και άλλο το "κάνω κάτι για να βγάλω λεφτά".Στην πρώτη περίπτωση δεν είναι στόχος τα λεφτά ενώ στη δεύτερη είναι.Ο καλλιτέχνης βασίζεται στην έμπνευση και η έμπνευση δεν έρχεται κατ'επίκληση.Μπορεί να σου έρθει να γράψεις φέτος ένα βιβλίο και να σου ξανάρθει σε 10 χρόνια.Προφανώς κάτι άλλο πρέπει να κάνεις για να τρως.Δεν αναιρείται για μένα η έννοια της τέχνης όταν συνδυάζεται με κάποιο εισόδημα, αναιρείται όταν γίνεται ακριβώς για να έρθει το εισόδημα.

Γιατι απορριπτεις το ενδεχόμενο να υπάρχουν καλλιτέχνες του στυλ "κανω κάτι επειδή το νιώθω, όμως απο αυτο κάτι πρέπει να βγάλω χρηματα επειδή πρέπει να ζήσω και ειναι κρίμα να εχω μια δεύτερη "δουλεία" επειδή έτσι δεν θα εχω την όρεξη να κάνω αυτό το κάτι τόσο καλά"

Ναι τα cd ή βιβλια που θα αγορασω, δεν θα τα επιλεξω απο ολα τα 'δυνατως' διαθεσιμα, αλλα απο αυτα που υπαρχουν και κυκλοφορουν. Απο αυτα δηλ που ο εκδοτικος οικος ή δισκογραφικη εταιρεια αποφασισε (μαντεψε βασικα, ή ελπιζει) οτι θα εχουν καποια minimum απηχηση στο κοινο.

@Leviathan για πρωτη φορα θα πρεπει να διαφωνησω μαζι σου. Ο καθενας εχει την δυνατοτητα να επιλεξει αναμεσα σε αυτα που υπαρχουν και οχι μονο σε αυτα που υπαρχουν και κυκλοφορουν. Απλως ισως χρειαστεί να περιμενει καποιον καιρο, γιατι υπαρχει περιπτωση να μην υπαρχει στα καταστηματα και να χρειαστει να το στειλει η εταιρια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leviathan]

@Leviathan για πρωτη φορα θα πρεπει να διαφωνησω μαζι σου. Ο καθενας εχει την δυνατοτητα να επιλεξει αναμεσα σε αυτα που υπαρχουν και οχι μονο σε αυτα που υπαρχουν και κυκλοφορουν. Απλως ισως χρειαστεί να περιμενει καποιον καιρο, γιατι υπαρχει περιπτωση να μην υπαρχει στα καταστηματα και να χρειαστει να το στειλει η εταιρια.

Eυχαριστως να διαφωνησεις μαζι μου και 1η και 2η και 20η φορα , αλλα οχι στο συγκεκριμενο. Προκειται για παρανοηση απο το πως το εγραψα. 'Κυκλοφορουν' εννοω υπαρχουν. Υπαρχουν δηλ τα τραγουδια του καλλιτεχνη σε cd, υπαρχει η ιστορια/μυθιστορημα που εγραψε σε βιβλιο κλπ. Ασχετως σε ποια καταστηματα υπαρχουν κλπ. Πως λεμε 'κυκλοφορησε' το νεο cd του χ, το νεο βιβλιου του ψ. Για αυτο χρησιμοποιησα αυτο το ρημα, αλλα ισως να υπαρχει καποια καλυτερη εκφραση ?? Εννουσα δηλ με το οτι δεν κυκλοφορει κατι, δεν ειναι διαθεσιμο, οτι πηγα με το χειρογραφο μου στον εκδοτικο οικο, δεν τους αρεσε/ ενδιεφερε αυτο που εγραψα, και αρνηθηκαν να το εκδωσουν σε βιβλιο. Αρα το 'βιβλιο' δεν προκειται να κυκλοφορησει (δεν θα υπαρξει βιβλιο). Αρα δεν μπορει να το αγορασει κανεις. Μπορω απλως να το τυπωσω εγω σε Α4 και να το μοιραζω σε φιλους και γνωστους μου να το διαβασουν...

Φανταζομαι εσυ εννοεις οτι κατι δεν κυκλοφορει τωρα πια, ειναι πχ παλιο. Ναι αυτο το βρισκω, και ας μην 'κυκλοφορει' τωρα. Κυκλοφορησε ομως καποτε, εστω πριν 10 χρονια, και αρα αμα το ψαξω θα το βρω να το αγορασω. Ενω αμα δεν κυκλοφορησαν (εκδοθηκαν/ηχογραφηθηκαν) ποτε, τοτε πως ?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.