Θόδωρος Αγγελόπουλος

[Πατρεύς]

Ὅποιος δὲν εἶναι ἀριστερὸς διεθνιστὴς καὶ γνωρίζει τὸ ἔργο τοῦ Θ. Ἀγγελόπουλου, εἶναι λογικὸ νὰ μὴν τὸν συγκινῇ. Πολλοὶ βέβαια λένε ὅτι τοὺς ἀρέσει ὁ Θ. Ἀγγελόπουλος λόγῳ μόδας ἢ ἄλλοι τὸν ψέγουν γιὰ τὰ πολὺ ἀργὰ πλάνα του. Ἄσχετα ἀπὸ τὴν καλλιτεχνικὴ ὀπτική του, ἡ ὁποῖα μὲ βρίσκει παγερὰ ἀδιάφορο, ἡ πολιτικὴ προσέγγισή του εἶναι καταφανῶς διεθνιστικὴ-ἀριστερή. Καὶ μπορεῖ νὰ μὴ συμπαθῶ τὸ ΛΑΟΣ καὶ τοὺς ἐκπροσώπους του, ἀλλὰ θεωρῶ ὅτι στὴ συγκεκριμένη περίπτωση ὁ Πολλατίδης ἔχει δίκιο. Ὁ συγκεκριμένος σκηνοθέτης προβλήθηκε πολὺ στὸ ἐξωτερικὸ λόγῳ ἀκριβῶς αὐτῶν τῶν ἰδεῶν ποὺ εἶναι πολὺ τῆς μόδας σὲ αὐτοὺς τοὺς κύκλους. Καὶ γιὰ νὰ μὴ νομίζῃ κανεὶς ὅτι ἔχω ἐμπάθεια στὸ συγκεκριμένο σκηνοθέτη, τὶς ἴδιες ἀκριβῶς ἰδέες ἐκφράζει καὶ ὁ συνάδελφός του Ἐμὶρ Κουστουρίτσα ὁ ὁποῖος σχεδὸν σὲ κάθε ταινία του (ἰδίως στὶς νεώτερες) κάνει κήρυγμα διεθνισμοῦ. Ἐπίτηδες ἢ ὄχι, δὲν μπορῶ νὰ τὸ γνωρίζω, οἱ σκηνοθέτες αὐτοὶ συντάσσονται μὲ τὸ ῥεῦμα τῆς λεγόμενης «ἀποδόμησης» τῆς ἱστορίας...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fantasmenos]

Καὶ γιὰ νὰ μὴ νομίζῃ κανεὶς ὅτι ἔχω ἐμπάθεια στὸ συγκεκριμένο σκηνοθέτη, τὶς ἴδιες ἀκριβῶς ἰδέες ἐκφράζει καὶ ὁ συνάδελφός του Ἐμὶρ Κουστουρίτσα ὁ ὁποῖος σχεδὸν σὲ κάθε ταινία του (ἰδίως στὶς νεώτερες) κάνει κήρυγμα διεθνισμοῦ. Ἐπίτηδες ἢ ὄχι, δὲν μπορῶ νὰ τὸ γνωρίζω, οἱ σκηνοθέτες αὐτοὶ συντάσσονται μὲ τὸ ῥεῦμα τῆς λεγόμενης «ἀποδόμησης» τῆς ἱστορίας...

Δεν γνωρίζω αν συντάσσονται με το ρεύμα "αποδόμησης" της ιστορίας οι δύο σκηνοθέτες που ανέφερες, του Κουστουρίτσα πάντως οι ταινίες (δύο έχω δει, Ο καιρός των τσιγγάνων και Αριζόνα Ντριμ) δεν αναφέρονται πουθενά σε κήρυγμα διεθνισμού. Είναι βαθιά ανθρώποκεντρικές ταινίες και ακούγεται χυδαίο να τις κατηγορείς για πολιτικά κηρύγματα.

Το θέμα όμως είναι πως ένας άνθρωπος υποβιβάζεται καλλιτεχνικά και αξιακά επειδή είναι υποστηρικτής ενός άλλου υποτίθεται "στρατοπέδου".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πατρεύς]

Δεν γνωρίζω αν συντάσσονται με το ρεύμα "αποδόμησης" της ιστορίας οι δύο σκηνοθέτες που ανέφερες, του Κουστουρίτσα πάντως οι ταινίες (δύο έχω δει, Ο καιρός των τσιγγάνων και Αριζόνα Ντριμ) δεν αναφέρονται πουθενά σε κήρυγμα διεθνισμού. Είναι βαθιά ανθρώποκεντρικές ταινίες και ακούγεται χυδαίο να τις κατηγορείς για πολιτικά κηρύγματα.

Το θέμα όμως είναι πως ένας άνθρωπος υποβιβάζεται καλλιτεχνικά και αξιακά επειδή είναι υποστηρικτής ενός άλλου υποτίθεται "στρατοπέδου".

Γιὰ τὸν καιρὸ τῶν τσιγγάνων θὰ συμφωνήσω μαζί σου, εἶναι πολὺ ἀξιόλογη ταινία. Ἁπλῶς τὴν εἶχα δεῖ μικρὸς. Ἂν δῇς ὅμως τὴν ταινία του «Τὸ θαῦμα τῆς ζωῆς», θὰ καταλάβῃς τί θέλω νὰ πῶ.

Δὲν προσπαθῶ νὰ ὑποβιβάσω τὸ Θ. Ἀγγελόπουλο καλλιτεχνικὰ καὶ ἀξιακά. Εἶπα ἁπλῶς ὅτι ἡ καλλιτεχνική του ἄποψη μὲ βρίσκει παγερὰ ἀδιάφορο· Δὲν εἶναι θεμιτὸ αὐτό; Καὶ ὑπῆρξε εἶναι ὑποστηρικτὴς ἑνὸς ἄλλου «ὑποτίθεται» στρατοπέδου. Ὑπῆρξε ὑποστηρικτὴς τοῦ στρατοπέδου τῆς Ἀριστερᾶς καὶ μάλιστα τῆς διεθνιστικῆς. Ὁ καλύτερος ἐκπρόωπος τῆς πασοκικῆς ἰδεολογίας (τῆς πραγματικῆς ὅπως ἐκφράζεται τὰ τελευταῖα χρόνια, ὄχι αὐτῆς ποὺ πουλοῦσαν στὸν ἄσχετο κοσμάκη γιὰ λαϊκιστικοὺς λόγους). Βέβαια νὰ διευκρινίσω ὅτι ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο περνοῦσε τὸ μήνυμά του, δὲν ἦταν ὁ ἐπιθετικὸς-καταγγελτικὸς ὅπως ἄλλοι ἀριστεροὶ σκηνοθέτες (π.χ. Κούνδουρος), ἀλλὰ προσπαθοῦσε νὰ περάσῃ τὸ μήνυμά του μὲ αὐτὴν τὴ μελαγχολικὴ προσέγγιση τῆς σχετικοποίησης ὅποιου στοιχείου εἶχε τὸ χαρακτῆρα τοῦ «πατριωτικοῦ» σύμφωνα μὲ τὴν ἰδεολογία του. Γι' αὐτὸ καὶ ποτὲ δὲν ἀπέκτησε λαϊκὸ ἔρεισμα παρὰ τὶς πάμπολλες κρατικὲς ἐπιχορηγήσεις. Ἦταν πολὺ ἐλιτιστὴς γιὰ νὰ δεχθῇ νὰ γίνῃ κατανοητὸς ἀπὸ τὸν ἁπλὸ κόσμο.

Υ.Γ. Γνωρίζατε ὅτι στὴν παιδικὴ ἡλικία του εἶχε θητεύσει στὶς παραεκκλησιαστικὲς ὀργανώσεις καὶ συγκεκριμένα στὴ «Ζωή»; Δὲν τὸ βγάζω ἀπὸ τὸ μυαλό μου, τὸ ἀναφέρει ὁ Χρῆστος Γιανναρᾶς στὸ βιβλίο τοῦ «Καταφύγιο ἰδεῶν».

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Anhur]

Ακόμα και τον θάνατο ενός σκηνοθέτη την κάνατε πολιτική πια...!

Εγώ δεν είδα ούτε στίγμα πολιτικής στις ταινίες του. Είδα μόνο ανθρώπινες ζωές!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πατρεύς]

Ακόμα και τον θάνατο ενός σκηνοθέτη την κάνατε πολιτική πια...!

Εγώ δεν είδα ούτε στίγμα πολιτικής στις ταινίες του. Είδα μόνο ανθρώπινες ζωές!

Ἂν δὲν εἶδες «οὔτε στῖγμα πολιτικῆς στὶς ταινίες του»(!), τότε μᾶλλον πρέπει νὰ τὶς ξαναδῇς πιὸ προσεκτικά. Ὅλες πάντως οἱ ἀριστερὲς ἱστοσελίδες ἀναφέρουν ὅτι «πέθανε ἕνας μεγάλος ἐκπρόσωπος τῆς Ἀριστερᾶς».

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

Eντ δε μαστουρμπέσιον κοντίνιουζ ιν 2012.
ΛΑ.Ο.Σ. κατά Θ. Αγγελόπουλου: «Δεν ήταν η οπτική της Ελλάδας»

Είμαστε για γέλια και για κλάμματα.

Μοσχάρια μπορεί να μην έχουμε (μας λείπει περίπου το 75% των καταναλωτικών μας αναγκών! ), αλλά έχουμε μοσχαναθρεμένους σκυλοφασίστες!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Anhur]

Ἂν δὲν εἶδες «οὔτε στῖγμα πολιτικῆς στὶς ταινίες του»(!), τότε μᾶλλον πρέπει νὰ τὶς ξαναδῇς πιὸ προσεκτικά. Ὅλες πάντως οἱ ἀριστερὲς ἱστοσελίδες ἀναφέρουν ὅτι «πέθανε ἕνας μεγάλος ἐκπρόσωπος τῆς Ἀριστερᾶς».

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι μια ταινία δεν είναι παρά μια σειρά από εικόνες. Το πως τις συνδυάζει ο καθένας στο μυαλό του είναι δικό του θέμα. Εσύ θες να το κατηγορήσεις επειδή ητανε αριστερός και βλέπεις μέσα στις εικόνες του πολιτική. Τι θα κερδίσεις όμως με αυτό; Έχει σημασία ποιες είναι οι πολιτικές του απόψεις για το μέγεθος του έργου του;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

...Καὶ μπορεῖ νὰ μὴ συμπαθῶ τὸ ΛΑΟΣ καὶ τοὺς ἐκπροσώπους του, ἀλλὰ θεωρῶ ὅτι στὴ συγκεκριμένη περίπτωση ὁ Πολλατίδης ἔχει δίκιο....

: Έτσι κάπως το...ερπετό εκκολάπτεται στ' αυγό του: με τυφλές δικαιώσεις!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Ὅποιος δὲν εἶναι ἀριστερὸς διεθνιστὴς καὶ γνωρίζει τὸ ἔργο τοῦ Θ. Ἀγγελόπουλου, εἶναι λογικὸ νὰ μὴν τὸν συγκινῇ.

Χμμ... Πιστευω πως δεν ειμαι αριστερος, και ειμαι σιγουρος πως δεν ειμαι διεθνιστης! Παρολα αυτα μ'αρεσει παραπολυ η μια και μοναδικη ταινια του που εχω δει! Θα δω και αλλες βεβαια, αφου ειδα μια και μου αρεσε, και θα δω αν τυχων ετυχε αυτη η μια να μην μου δωσει σημαδια διεθνισμου η αριστερας. Το μονο που μου εκανε ητανε να δω καπια πολυ ωραια τοπια, να σκαλωσω σε καποιες μελισσοκομικες λεπτομεριες, και εν τελη μεσα απο την ταινια να νιωσω οπως ο ηρωας της ταινιες, μονο που αντι για δικες του αναμνησεις και συνιδιτοποιησεις, εγω ειχα τα δικα μου! Αυτο, ακομα και αν συνδιαζετε με καποιο διεθνισμο η αριστερη ιδεολογια, η και δεξια η οτιδηποτε, δεν θα αφαιρεσει την ενταση με την οποια ενιωσα καποια στοιχεια!

Και απο μοδα δεν το λεω... Δεν εχω κανεναν λογο να πισω ενα σορο κοσμο που δεν με ξερει για το πιος ειμαι η δεν ειμαι! Απλη συζητηση κανουμε!

Πολιτικα μπορει να διαφωνεις μαζι του, το ιδιο και το ΛΑΟΣ, πιος ο λογος ομως οτι να ειπωθει στην βουλη οτι "Δεν ητανε οπτικη της Ελλαδας"; Καθε Ελληνας εχει την δικη του οπτικη, αρα καμια δεν ειναι οπτικη της Ελλαδας;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Λυπηρό πραγματικά ν' αντιλαμβάνεται κανείς την τέχνη μόνο μέσα από το στενό πρίσμα της προσωπικής πολιτικής του ιδεολογίας, και πάρτε το όπως θέλετε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Ὅλες πάντως οἱ ἀριστερὲς ἱστοσελίδες ἀναφέρουν ὅτι «πέθανε ἕνας μεγάλος ἐκπρόσωπος τῆς Ἀριστερᾶς».

ε για να το λένε όλες οι αριστερές ιστοσελίδες, έτσι θα είναι...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Ἐπίτηδες ἢ ὄχι, δὲν μπορῶ νὰ τὸ γνωρίζω

Άλλα τον/τους κρίνεις

Σχεδόν κάθε ταινία αν εξεταστεί υπό αυτό το πρίσμα είναι πολιτικοποιημένη ή έστω έχει πολιτικά μηνύματα. Ακόμη και ο άρχοντας των δαχτυλιδιών. Όταν υπάρχουν τόσα ισχυρά στρατόπεδα, νοοτροπίας δυϊσμού, έτσι συμβαίνει. Τα μέλη των στρατοπέδων βλέπουν παντού και μόνο φίλους και εχθρούς, συμμάχους και στόχους. Όμως δεν είναι έτσι, υπάρχει και μια ακόμη ομάδα, στρατόπεδο αν θέλεις. Εκείνοι που βλέπουν όλα αυτά και γελούν από την θλίψη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[marina289]

Για μένα αλίμονο στον καλλιτέχνη που δεν έχει και πολιτική ματιά στη θέαση των πραγμάτων και στην τέχνη του...
Ειδικά τώρα... Το έχουμε τόσο, μα τόσο ανάγκη...
Οποιοσδήποτε ψίθυρος, οποιαδήποτε φωνή, οποιαδήποτε κραυγή, οποιαδήποτε έκκληση οποιασδήποτε πολιτικής προέλευσης εκφράζεται, και δη μέσα από την τέχνη, είναι αναγκαία!
Θα έπρεπε να το θεωρήσω μεμπτό ;; Που δεν σας πετάει μια εύπεπτη καραμελίτσα να σας ναρκώνει και να σας εφησυχάζει ;;
Μεγάλη μαγκιά του, δε, που παρά το όποιο πολιτικό του πρίσμα κατάφερε να κάνει ένα μωσαϊκό ανθρώπων διαφορετικών ιδεολογιών να εναρμονιστούν στην συχνότητά του και στον ιδιαίτερό του παλμό...

Από την μία φωνάζετε που οι ¨πνευματικοί¨ άνθρωποι και οι άνθρωποι της τέχνης σιωπούν,
και από την άλλη όταν κάποιος εκφράζεται δυσανασχετείτε ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Μεγάλη μαγκιά του, δε, που παρά το όποιο πολιτικό του πρίσμα κατάφερε να κάνει ένα μωσαϊκό ανθρώπων διαφορετικών ιδεολογιών να εναρμονιστούν στην συχνότητά του και στον ιδιαίτερό του παλμό...

Από την μία φωνάζετε που οι ¨πνευματικοί¨ άνθρωποι και οι άνθρωποι της τέχνης σιωπούν,
και από την άλλη όταν κάποιος εκφράζεται δυσανασχετείτε ...

(μπααα δε μπορεί ν' αναφέρεσαι σε αυτό που έγραψα. Επειδή όμως χρησιμοποίησες την έκφρασή μου περί πολιτικού πρίσματος και για παν ενδεχόμενο), εξηγούμαι:
Ο καλλιτέχνης εκφράζει την ψυχούλα του, άρα μοιραία στο έργο του αποτυπώνεται και η ιδεολογία του. Ένα έργο κενό ιδεολογίας είναι μάλλον αδιάφορο. Δεν αναφερόμουν όμως στον καλλιτέχνη, αλλά σε αυτόν που καλείται να εισπράξει το μήνυμά του, τον θεατή.
Είναι λυπηρό ο θεατής, πριν θαυμάσει ή απορρίψει έναν πίνακα ζωγραφικής, πριν συμφωνήσει ή διαφωνήσει με ένα λογοτέχνημα, πριν αγαπήσει ή μισήσει ένα ποίημα, να ανατρέχει στο φάκελλο του καλλιτέχνη, να δει πρώτα ποιες είναι οι πολιτικές του καταβολές.

Οι ιδεολογικοί χώροι άλλωστε δεν χωρίζονται με συρματοπλέγματα...ή δεν θα έπρεπε να χωρίζονται τουλάχιστον.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Είναι λυπηρό ο θεατής, πριν θαυμάσει ή απορρίψει έναν πίνακα ζωγραφικής, πριν συμφωνήσει ή διαφωνήσει με ένα λογοτέχνημα, πριν αγαπήσει ή μισήσει ένα ποίημα, να ανατρέχει στο φάκελλο του καλλιτέχνη, να δει πρώτα ποιες είναι οι πολιτικές του καταβολές.

Χου, σου έχω ερώτημα:
Το ανάποδο είναι θεμιτό;
Ο πολίτης να ανατρέχει στην βιβλιοθήκη του πριν αποφασίσει ποίο πολιτικό ρεύμα ακολουθήσει, έτσι ώστε να διαπιστώσει οι αγαπημένοι του συγγραφείς, ποιητές, μουσικοί και ζωγράφοι τι καταβολές έχουν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[marina289]

(μπααα δε μπορεί ν' αναφέρεσαι σε αυτό που έγραψα. Επειδή όμως χρησιμοποίησες την έκφρασή μου περί πολιτικού πρίσματος και για παν ενδεχόμενο), εξηγούμαι:
Ο καλλιτέχνης εκφράζει την ψυχούλα του, άρα μοιραία στο έργο του αποτυπώνεται και η ιδεολογία του. Ένα έργο κενό ιδεολογίας είναι μάλλον αδιάφορο. Δεν αναφερόμουν όμως στον καλλιτέχνη, αλλά σε αυτόν που καλείται να εισπράξει το μήνυμά του, τον θεατή.
Είναι λυπηρό ο θεατής, πριν θαυμάσει ή απορρίψει έναν πίνακα ζωγραφικής, πριν συμφωνήσει ή διαφωνήσει με ένα λογοτέχνημα, πριν αγαπήσει ή μισήσει ένα ποίημα, να ανατρέχει στο φάκελλο του καλλιτέχνη, να δει πρώτα ποιες είναι οι πολιτικές του καταβολές.

Οι ιδεολογικοί χώροι άλλωστε δεν χωρίζονται με συρματοπλέγματα...ή δεν θα έπρεπε να χωρίζονται τουλάχιστον.

Την έκφραση περί πολιτικού πρίσματος την χρησιμοποίησα τυχαία και συμπτωματικά...
Συμφωνώ απόλυτα...
Έχουμε την τάση να ¨στενεύουμε¨ το μεγαλείο κάποιων δημιουργών ,άσχετα αν μας αρέσουν ή όχι, -αυτό είναι άλλο θέμα- (αλήθεια, ποιά κοντόφθαλμη ανάγκη μας εξυπηρετεί αυτό;; Να τους νιώθουμε πιο ¨γήινους¨ μέσα από αυτό το φτηνοψιλάφισμα;;
Όταν βλέπουμε κάποιον να ξεμακραίνει και να ανοίγει τα φτερά του, γιατί πρέπει ντε και καλά να τον κατεβάσουμε;;;
Εδώ κολλάνε τα συρματοπλέγματα που αναφέρεις- που τελικά πρωτίστως γύρω από το δικό μας περιχαρακωμένο μυαλό είναι... )

Προσωπικά , θεωρώ αναπόσπαστο κομμάτι για έναν καλλιτέχνη την εκφορά και κάποιων πολιτικών του θέσεων , που αναπόφευκτα (και για μένα ευτυχώς) θα αποτυπωθούν και στο έργο του... Όποιες και αν είναι αυτές.
Έχουμε ανάγκη από φωνές.
Δεν μπορεί να κατακερματίζεται κάποιος και να επιλέγει ποια κομμάτια του εαυτού του θα επιλέξει να βγάλει στο έργο του, ποιά θα αφήσει σπίτι του, ποια θα συμπεριλάβει στις συνεντεύξεις του κοκ...Είναι μια θλιβερή σαλαμοποίηση αυτό που ζητάμε και δεν καταλαβαίνω και τον λόγο...
Όποιος καλλιτέχνης μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία, κοιτάει πρωτίστως να γίνει αρεστός (που σαφώς είναι και αυτό ζητούμενο, αλλά όχι αυτοσκοπός) και δευτερευόντως χάνει -μέσα από αυτό το ρετουσάρισμα- τη φυσικότητά του...

Βασικά, με θλίβει αυτή η τροπή της συζήτησης ... Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχουν διάφορες απόψεις,
αλλά συγχρόνως νιώθω και πως το ¨φθηναίνουμε¨ το πράγμα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πατρεύς]

Κατ' ἀρχὴν νὰ ζητήσω συγγνώμη γιὰ τὴν κάπως ἰσοπεδωτικὴ ὀπτικὴ τῶν μηνυμάτων μου. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι κι ἐγὼ ἔχω ἐκτιμήσει τὸ ἔργο διάφορων καλλιτεχνῶν οἱ ὁποῖοι πράγματι ἀνήκουν σὲ διαφορετικὸ ἰδεολογικὸ χῶρο ἀπὸ μένα. Δὲν κρίνω πάντα ἕναν καλλιτέχνη ἀπὸ τὴν ἰδεολογική του ταυτότητα, χωρὶς αὐτὸ νὰ σημαίνῃ ὅτι δὲν τὴν προσμετρῶ στὴν ἀποτίμηση τοῦ ἔργου του.

Γιὰ τὸ Θόδωρο Ἀγγελόπουλο συγκεκριμένα, ὅσο μὲ βρίσκει ἀντίθετο ἡ πολιτικὴ ἰδεολογία του, τόσο ἀντίθετο μὲ βρίσκει καὶ ἡ καλλιτεχνική του ἄποψη. Τὰ πολὺ ἄργα πλάνα του που κι ἐμένα μοῦ προκαλοῦν πλήθη χασμουρητῶν καθὼς ἐπίσης ὁ πεσσιμισμὸς καὶ ἡ ὑπέρμετρη γιὰ τὰ δικά μου γοῦστα τουλάχιστον μελαγχολία, κάνουν γιὰ μένα τὰ ἔργα του ἀφάνταστα βαρετὰ καὶ ἀνούσια. Ἂν συμπεριλάβω δὲ καὶ τὴν ἐμφανῆ ἀριστερὴ ἰδεολογία του, τότε μπορῶ νὰ πῶ μὲ σιγουριά, σὲ ὅ,τι ἀφορᾷ ἐμένα τουλάχιστον, ὅτι αὐτὸς ὁ σκηνοθέτης δὲ μὲ συγκινεῖ ὅλως. Ἐπίσης μὲ ἐνοχλεῖ αὐτὴ ἡ ἀπίστευτη εὔνοια ποὺ ἔδειξε τὸ κομματικὸ κατεστημένο τῆς Ἑλλάδος στὸ ἔργο του, παραθεωρῶντας τὸ ἔργο ἄλλων ἀξιόλογων σκηνοθετῶν.

Καὶ ἂς μὴν πῇ κανεὶς ὅτι ὅσοι δὲν καταλαβαίνουν τὸ ἔργο τοῦ Θ. Ἀγγελόπουλου εἶναι ἐθισμένοι στὸ Hollywood ποὺ δίνει μεγαλύτερη ἔμφαση στὴ δράση. Ὑπάρχουν πολὺ ἀξιόλογες ταινίες τοῦ Ἀμερικανικοῦ κινηματογράφου, πολὺ πιὸ ἀξιόλογες ἀπὸ τὶς ταινίες τοῦ Θ. Ἀγγελόπουλου καὶ ἂς μὴν ἔχουν τόσο ἀργὰ πλάνα. Καὶ σίγουρα δὲν ὑπάρχει μόνο ἡ φρενήρης δράση τῶν ταινιῶν τοῦ Σβαρτζενέγκερ καὶ τὰ πλάνα τοῦ Ἀγγελόπουλου. Ὑπάρχουν πολλὰ ἐνδιάμεσα στάδια τὰ ὁποῖα παρουσιάζουν πολὺ μεγαλύτερο ἐνδιαφέρον ἀπὸ τὰ δύο αὐτὰ ἄκρα (ἂν μποροῦσαμε νὰ τὰ χαρακτηρίσουμε ἔτσι).

Γιὰ νὰ καταλήξω, νὰ πῶ ὅτι αὐτὰ τὰ ὁποῖα γράφω εἶναι προσωπικὲς ἀπόψεις καὶ κάθε ἄνθρωπος ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ διαφωνῇ μὲ τὶς ἰδεολογικὲς θέσεις ἀλλὰ καὶ στὴν αἰσθητικὴ ἄποψη ἑνὸς συγγραφέα καὶ δὲν καταλαβαίνω γιατί πρέπει νὰ κρίνεται γιὰ αὐτό. Μποροῦμε νὰ συζητήσουμε γιὰ τὰ ἐπιμέρους συστατικὰ τῆς σκηνοθετικῆς ἄποψης τοῦ Ἀγγελόπουλου καὶ πῶς ὁ καθένας τὰ ἀντιλαμβάνεται. Αὐτὴ σίγουρα θὰ ἦταν μιὰ πολὺ πιὸ γόνιμη ὀπτική...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Γιὰ νὰ καταλήξω, νὰ πῶ ὅτι αὐτὰ τὰ ὁποῖα γράφω εἶναι προσωπικὲς ἀπόψεις καὶ κάθε ἄνθρωπος ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ διαφωνῇ μὲ τὶς ἰδεολογικὲς θέσεις ἀλλὰ καὶ στὴν αἰσθητικὴ ἄποψη ἑνὸς συγγραφέα καὶ δὲν καταλαβαίνω γιατί πρέπει νὰ κρίνεται γιὰ αὐτό

...γιατί βρήκες ευκαιρία να το κάνεις την ώρα που άλλοι πενθούν

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mercury]

Η Google τιμά τον Θόδωρο Αγγελόπουλο​

Στα 77 χρόνια από την γέννηση του αδικοχαμένου Ελληνα σκηνοθέτη, Θόδωρο Αγγελόπουλο, είναι αφιερωμένο σήμερα το doodle της Google.

Το doodle έκανε την εμφάνισή του στην κεντρική σελίδα της μεγαλύτερης μηχανής αναζήτησης με γαλάζιο χρώμα, ελληνικό έψιλον στο τέλος της λέξης Google, καθώς και ένα σχέδιο με την φιγούρα του σκηνοθέτη να «γυρίζει» ταινία με μία κάμερα.
Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος γεννήθηκε στις 27 Απριλίου 1935 και έφυγε από την ζωή ξαφνικά τη νύχτα της 24ης Ιανουαρίου 2012, σε τροχαίο δυστύχημα, την ώρα των γυρισμάτων της τελευταίας του ταινίας «Η άλλη θάλασσα».
Οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και έχει κερδίσει πολλά βραβεία, καθιερώνοντάς τον παγκοσμίως ως έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου, με αποκορύφωμα το βραβείο Χρυσού Φοίνικα για την ταινία «Μια αιωνιότητα και μια ημέρα» το 1998.
Με αφορμή την επέτειο γεννήσεώς του, έχει προγραμματιστεί εκδήλωση στη μνήμη του στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138).
Σήμερα, στις 7.30 μ.μ., η οικογένειά του, οι συνεργάτες, οι γνωστοί και άγνωστοι φίλοι του δίνουν ραντεβού στο αμφιθέατρο του μουσείου για «ένα ταξίδι προς τα πίσω». Ξεκινώντας από την «Αλλη θάλασσα» και φτάνοντας στους «Forminx» -την πρώτη του ανολοκλήρωτη ταινία μικρού μήκους, το φιλμ της οποίας έχει χαθεί- ένας συνεργάτης από κάθε ταινία του θα θυμίσει το κλίμα, το περιβάλλον, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιουργήθηκε καρέ καρέ το έργο του σημαντικού Ελληνα σκηνοθέτη.
Στην εκδήλωση, που διοργανώνει η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, συμμετέχουν οι μουσικοί Ναταλία Μιχαηλίδου, Ανδρέας Τσεκούρας, Βαγγέλης Χριστόπουλος και η ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών.
Αλλά και οι σκηνοθέτες Νίκος Παναγιωτόπουλος, Δήμος Αβδελιώδης και Γιάννης Σολδάτος, καθώς οι άνθρωποι που συνεργάστηκαν μαζί του όλα αυτά τα χρόνια, όπως οι Γιώργος Αρβανίτης, Ελένη Καραΐνδρου, Γιώργος Παπαλιός, Ιουλία Σταυρίδου, Χάρης Παπαδόπουλος κ.ά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nascentes morimur]

..Δεν περίμενα να σε δω έτσι ξαφνικά. Για μια στιγμή, νόμισα πως σε ονειρεύομαι, όπως όλα αυτά τα χρόνια. Θυμάσαι τον σταθμό; Έτρεμες κάτω απ' την βροχή όπως τώρα. Φύσαγε ένας δυνατός άνεμος. Έφυγα για να ξαναγυρίσω...και χάθηκα. σε παράξενους δρόμους.Αν απλώσω το χέρι μου, σ' αγγίζω. Ξαναβρίσκω τον χρόνο. Αλλά κάτι με κρατά. Θα ήθελα να μπορούσα να σου πω, "ξαναγύρισα"! Αλλά κάτι με κρατά...Το ταξίδι δεν τελείωσε ακόμα. Όχι ακόμα... απόσπασμα από την ταινία "Το βλέμμα του Οδυσσέα" του Θ. Αγγελόπουλου