Κατοικίδια

[^^Vampire^^]

Ναι λίγο... Τι είναι πενήντα κι εξήντα κιλά μπροστά ... χμμμ... σε έναν ελέφαντα;

Βασικά το πιο δύσκολο είναι όταν καθίσει κάποιο στο πόδι σου, ή αν πέσει με δύναμη πάνω σου. Κατά όλα τα άλλα καλά είναι μωρέ, κουτάβια στην ψυχή με βάρος γαιδουριού... χεχεχε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[maxnikos]

και ο δικος μου ετσι ειναι τερατακι στη οψη αλλα ψυχη ψυχαρα
Εικόνα034.jpg

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[erodia]

Έχω ένα Ελληνικό Ποιμενικό.....κοινώς ένα καθαρόαιμο τσομπανόσκυλο.....είναι τεράστιος, λευκός με απίστευτο χαρακτήρα......Ευτυχώς έχω αυλή και είμαι κοντα στο βουνό και έτσι δεν έχει φρικάρει το έρμο.....με τις ώρες που λείπω από το σπίτι.....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Και ο δικος μου (rottweiler και αυτος) μπορει να ειναι τερας και να τον φοβουνται ολοι αλλα ειναι μια ψυχη... ουτε μικρο μωρο να ητανε! Αλλα κανει και κατι γκαφες... Θα θελα να ειχα κιαλλα αλλα που χρονος να ασχολιθουμε και με αλλα... εδω αμαν καναμε να τον εκπεδευσουμε αυτον και τωρα ισα-ισα να παιξουμε μαζι του και να τον παμε καμια βολτα, αμα εχουμε και δυο...
Επισης προβλημα ειναι οταν ξαπλωνει και δεν μπορεις να περασεις... ο δικος μου ειναι και βλακας, μολις πας να περασεις απο πανω του σηκωνετε και σκωτονεσε... Ακομα ποναω το κουτελο μου απο την τελευτεα ομια περιπτωση (χτες το πρωΐ)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[^^Vampire^^]

Ναι όντως τα μεγαλόσωμα σκυλιά έχουν ανάγκη από πολύ χώρο, πολύ παιχνίδι και πολλές βόλτες. Και να μην ξεχνάς ότι πολύ συχνά δεν έχουν συναίσθηση του όγκου τους. Κάποτε είχα δει ένα rottweiler που τα έξυπνα τα αφεντικά του, του είχαν μάθει αγκαλιές!!Οδυνηρή εμπειρία....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Powder]

Εχω 2 κατοικίδια μια γατούλα εδω και 11 χρόνια και ενα σκύλο σχεδόν 4 χρονια!
κομμάτι της οικογένειας και τα 2..δεν μπορω να φανταστώ την ζωή μου..χωρις τα ζωάκια μου..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kynofilos]

Ο Ραμσής μου, ένα τιμημένο γερμανικό κοντότριχο πόϊντερ, έφυγε σήμερα μετά από πολύμηνη μάχη με ασθένεια, μέσα στην αγκαλιά μου μέσα στα χάδια μου μέσα στα φιλιά μου μέσα στην οργή μου προς τον θάνατο, αλλά με αξιοπρέπεια με ηρεμία με λεβεντιά με θάρρος έχοντας την επίγνωση και κοιτώντας το θάνατο κατάματα! σε χώρο που μύριζε σπίτι του το αυτοκίνητο που μας πήγαινε όλους μαζί βόλτα στο βουνό και στο δάσος που λάτρευε και μου έδειχνε τα μυστικά του με ευγένεια και υπομονή και συνεργατικότητα μοναδική και υπεράνθρωπη... από εκεί ψηλά στο βουνό που του έφτιαξα το τελευταίο κρεββατ'ακι του αγναντεύει τώρα προς τη δύση, για να μπορέσει η ψυχούλα του να ξεχάσει κάθε κακία που γνώρισε στην ζωούλα του...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Λυπάμαι πολύ φίλε kynofile....
ειλικρινά λυπάμαι πολύ....
Σου εύχομαι να είσαι πάντα καλα ώστε να τον θυμάσαι πάντα με αγαπη

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[weak and powerless]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Αγαπημένε μου kynofile εύχομαι να θυμάσαι πάντα με χαρά τον καλό σου φίλο και τις όμορφες στιγμές που περάσατε μαζί.

Κουράγιο!

Αν ξέρεις να βρίσκεις αστερισμούς στον ουρανό, και βρεις το Βοώτη, θα δεις στα πόδια του το 20ο αστέρι, πλάι στο Αρκτούρο που του έχω δώσει το όνομα της Ciba μου, της καλής μου σκυλίτσας που μεγαλώσαμε μαζί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Crow_of_Darkness]

Ο Ραμσής μου, ένα τιμημένο γερμανικό κοντότριχο πόϊντερ, έφυγε σήμερα μετά από πολύμηνη μάχη με ασθένεια, μέσα στην αγκαλιά μου μέσα στα χάδια μου μέσα στα φιλιά μου μέσα στην οργή μου προς τον θάνατο, αλλά με αξιοπρέπεια με ηρεμία με λεβεντιά με θάρρος έχοντας την επίγνωση και κοιτώντας το θάνατο κατάματα! σε χώρο που μύριζε σπίτι του το αυτοκίνητο που μας πήγαινε όλους μαζί βόλτα στο βουνό και στο δάσος που λάτρευε και μου έδειχνε τα μυστικά του με ευγένεια και υπομονή και συνεργατικότητα μοναδική και υπεράνθρωπη... από εκεί ψηλά στο βουνό που του έφτιαξα το τελευταίο κρεββατ'ακι του αγναντεύει τώρα προς τη δύση, για να μπορέσει η ψυχούλα του να ξεχάσει κάθε κακία που γνώρισε στην ζωούλα του...

Αιωνίαν του η μνήμη, ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει. Είναι πλέον στη γειτονιά των αγγέλων, με τους άλλους τετράποδους φίλους του που έφυγαν νωρίς από το μάταιο τουτο κόσμο...
Αμήν ή μάλλον Γουφ-γουφ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kynofilos]

ΣΑΣ Ευχαριστώ Πάρα πολύ όλους που υπάρχετε!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Συνλυπιτιρια κυνοφιλε και καλο κουραγιο!
Δυστιχος πρεπει να ετοιμαζομστε απο την πρωτη στιγμη οτι καπια στιγμη αυτο το πλασματακι θα φυγει γιατι δεν ζουνε και πολυ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[lilith]

Καλέ μου kynofile,
τα πλάσματα που αγαπάμε αληθινά..., δεν πεθαίνουν ποτέ, γιατί ζουν μέσα από μας... Ζουν..., μέσα από τις σκέψεις μας..., ζουν..., μέσα από την αγάπη μας για αυτά, την οποία δεν μπορεί τίποτα να αλλάξει.
Ας έχει λοιπόν, ο πιστός σου φίλος, ένα γαλήνιο ταξίδι..., όπως άλλωστε ταιριάζει, σε μια τόσο εξαιρετική ψυχή σαν την δική του...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Συλληπητήρια Κυνόφιλε...
(δεν είμαι καλή σε αυτά οπότε δεν θα γράψω κάτι παραπάνω, αλλά ειλικρινά λυπάμαι, νομίζω όλοι όσοι έχουμε κατοικίδια μπορούμε να σε καταλάβουμε... )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Djinn]

kynofilos τα περασμενα Χριστουγεννα περασα αυτο που περνας τωρα...
Καταλαβαινω απολυτα τον πονο σου...το κενο που αισθανεσαι...
ειμαι σιγουρος πως ο Ραμσης σου θα εχει συναντησει τον δικο μου εκει ψηλα στις αλανες του παραδεισου και θα παιζουν αμεριμνα χωρις τις ταλαιπωριες και τις ασθενειες που τραβηξαν εδω... (και ο δικος μου ειχει προβληματα...καρδια,μετα νεφρικη ανεπαρκεια και αλλα... )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kynofilos]

kynofilos τα περασμενα Χριστουγεννα περασα αυτο που περνας τωρα...
Καταλαβαινω απολυτα τον πονο σου...το κενο που αισθανεσαι...
ειμαι σιγουρος πως ο Ραμσης σου θα εχει συναντησει τον δικο μου εκει ψηλα στις αλανες του παραδεισου και θα παιζουν αμεριμνα χωρις τις ταλαιπωριες και τις ασθενειες που τραβηξαν εδω... (και ο δικος μου ειχει προβληματα...καρδια,μετα νεφρικη ανεπαρκεια και αλλα... )

Αγαπητέ Μάριε, το δικό σου δράμα ήταν πολύ πιό οδυνηρό... ήσουν μακριά του... δεν είδες την γαλήνη του προσώπου μετά τη τελευταία μάχη... δεν σε δάγκωσε στο δάκτυλο σαν στερνή χειραψία μεταξύ φίλων... εγώ μπορώ να πω ότι παρηγοριέμαι που οίδα πραγματι την ψυχούλα του ηρεμη πίσω σε κείνο το σύμπαν που πάνε ψυχάρες σαν Αυτόν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Κάτι που μου έκανε εντύπωση όταν είδα τον δικό μας μικρό φίλο να φεύγει.... κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ....είναι η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ με την οποία φεύγουν αυτά τα ζωντανά....
Είναι αξιοθαύμαστο... ποσο πολύ ανώτερα κάποιες φορές απ τον άνθρωπο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Κάτι που μου έκανε εντύπωση όταν είδα τον δικό μας μικρό φίλο να φεύγει.... κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ....είναι η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ με την οποία φεύγουν αυτά τα ζωντανά....
Είναι αξιοθαύμαστο... ποσο πολύ ανώτερα κάποιες φορές απ τον άνθρωπο...

Τα ζωντανα που φευγουν πιο αξιοπρεπες ειναι οι κυκνοι κατα την γνωμη μου, καμαρωνουν, τραγουδανε και μετα...
Παντος και σκυλια και γατια φευγουν με πολυ συγκινιτικο τροπο. Και μονο που θυμαμε πως ξεψυχισε η γατα του ξαδερφου μου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kynofilos]

Κάτι που μου έκανε εντύπωση όταν είδα τον δικό μας μικρό φίλο να φεύγει.... κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ....είναι η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ με την οποία φεύγουν αυτά τα ζωντανά....
Είναι αξιοθαύμαστο... ποσο πολύ ανώτερα κάποιες φορές απ τον άνθρωπο...

Υπάρχει λοιπόν μια τέχνη που έχει ξεχαστεί στην ανθρώπινη κοινωνία και την διδάσκομαι από τα σκυλιά μου μόνο, το "ευ θνήσκειν"... και οι κύκνοι όπως λέει ο Κρόνος μα πιστεύω και όλα τα πλάσματα που δεν εχουν τυφλωθεί αποζητούν εκείνη τη στιγμή την ελευθερία τους την αυτοδιάθεσή τους την συμμετοχή τους στο αναπόφευκτο, να πουν με τη συγκατάθεσή τους εμπνευσμένα από την ελευθερία του δημιουργού τους το ναι σε αυτή την εξέλιξη της ζωής που είναι το μόνο σίγουρο οτι θα συμβεί κάποτε...
Προσωπικά από τον Ραμσή μου έμαθα να αποζητώ την αντιμετώπιση του θανάτου στην ηρεμία μου στην αυτοσυγκέντρωσή μου στον χώρο της δύναμής μου περιτριγυρισμένος από φίλους και αγαπημένους για να μείνει το πνεύμα ήρεμο, ατάραχο και δυνατό... Υπάρχει και το θαύμα της τρίτης ημέρας μετά τον θάνατο που προϋποθέτει μεγάλη προσωπική δύναμη για να εκτελεστεί από τον αποθανόντα με επιτυχία...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.