Κινηματογραφικές σκηνές που μας έκαναν να κλάψουμε

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από maik85:
Μου κάνει εντύπωση που κανείς δεν αναφέρει τον Άγγλο ασθενή.:hmm:


αχχχχχχχχχχ την ξεχάσαμε!!! :P
εμ είναι τοσες πολλες που, που να τις θυμάσαι κι όλες!
Καταπληκτική ταινία και φοβερές ερμηνίες και φυσικα... πολύ κλαμμα ρε παιδάκι μου :(
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

xristinaki

Δραστήριο μέλος

Η xristinaki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 38 ετών και επαγγέλεται Παιδαγωγός. Έχει γράψει 709 μηνύματα.
Λοιπον η ταινια lilia4ever ηταν πολυ σιγκινητικη αν κι πολυ σκληρη η σκηνη που δεν θα ξεχασω ειναι με τα το θανατο της κοπελας που ανεβαινει σαν αγγελος στον ουρανο κι παιζει χαρουμενη :( :( ..Πολυ κλαμα στη ταινια .

Η ταινια καρδιες στην Ατλαντιδα οταν είπε ο γέρος στα παιδια η ζωη σας δε θα ειναι μια ατλαντιδα οπως εδω αλλα παντα θα θυμαστε αυτες τις στιγμες.Κι οταν το αγορι γυρισε στη πολη μετα απο χρονια κι η φιλη του ειχε πεθανει ηταν λυπηρο.

Η ταινια τιγρης κι Δρακος στο τελος οταν η κοπελα μπροστα στον αγαπημενο της πεφτει απο τον βραχο ..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

maik85

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο maik85 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και επαγγέλεται IT. Έχει γράψει 913 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από xristinaki:
Η ταινια καρδιες στην Ατλαντιδα οταν είπε ο γέρος στα παιδια η ζωη σας δε θα ειναι μια ατλαντιδα οπως εδω αλλα παντα θα θυμαστε αυτες τις στιγμες.Κι οταν το αγορι γυρισε στη πολη μετα απο χρονια κι η φιλη του ειχε πεθανει ηταν λυπηρο.

Συμφωνώ Χριστινάκι.:) Πολύ καλή ταινία. Και επίσης στο τέλος όταν πιάνουν τον γέρο (Άντονυ Χόπκινς) πριν προλάβει να ξεφύγει κ χαιρετάει τον μικρό μέσα από το αμάξι. Και κάτι λιγότερο συγκινητικό με τον μικρό που μαθαίνει την αλήθεια για τον πατέρα του.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Palladin

Διάσημο μέλος

Η Palladin αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,415 μηνύματα.
Όσα παίρνει ο άνεμος (στο τέλος, "Αύριο ξημερώνει μια νέα μέρα")
Χορεύοντας στο σκοτάδι (του Τρίερ):'( :'( :'( (έκλαιγα για περίπου 40 λεπτά, σχεδόν στη μισή ταινία)
Δαμάζοντας τα κύματα
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Demelene

Διάσημο μέλος

Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
Και εγώ δεν έχω κλάψει ποτέ. Αλλά έχω στεναχωρηθεί αρκετά και συγκινηθεί
Λίγο που το σκέφτομαι είναι ελάχιστες.
Σίγουρα είναι το Jack, και το The Man Who Cried

Γενικά μαρέσουν πολύ τα love story αλλά αυτά που είναι love story και δεν το ξεφτιλίζουν. πχ The Road Home κάτι που γενικά καταφέρνουν καλύτερα η μή αμερικάνικες ταινείες.

Α και το Requiem for a Dream.

Στον τιτανικό πάντως είχα ξεκολιαστεί στα γέλια. Με τίς μπροστινές μας να κλαίνε!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Aayla

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Aayla αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 262 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Demelene:
Στον τιτανικό πάντως είχα ξεκολιαστεί στα γέλια. Με τίς μπροστινές μας να κλαίνε!
Είχες ξεκωλιαστεί στα γέλια;;;;;;; Πάντως εγώ είχα κλάψει τόσο πολύ (στο σινεμά ιδιαίτερα) με τον Τιτανικό, που θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω και ενώ η παρέα μου ήθελα να πάμε για καφέ μετά, εγώ ντρεπόμουν να εμφανιστώ στο φως με πρησμένα μάτια!!!
Άλλες ταινίες που έχω ρίξει πολύ κλάμα είναι ο Μονομάχος, τα Ανεμοδαρμένα Ύψη (του '39), Forrest Gump, η Εκδίκηση των Σιθ (είναι απείρως συγκινητική μόνο για όσους τη νιώθουν πραγματικά), Άνοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας και Άνοιξη...Χμμμ, δε θυμάμαι άλλες τώρα, αλλά σίγουρα έχω κλάψει σε πάρα πολλές!:redface:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Aayla:
Είχες ξεκωλιαστεί στα γέλια;;;;;;; Πάντως εγώ είχα κλάψει τόσο πολύ (στο σινεμά ιδιαίτερα) με τον Τιτανικό, που θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω και ενώ η παρέα μου ήθελα να πάμε για καφέ μετά, εγώ ντρεπόμουν να εμφανιστώ στο φως με πρησμένα μάτια!!!
Άντίδραση βρε Aayla, δεν το καταλαβαίνεις; ;)
Κι εγώ πάντως την ίδια ακριβώς αντίδραση με σένα είχα με τον Τιτανικό και ντρεπόμουν να το αναφέρω πριν :redface:

ΥΓ: Μην με κάνετε να μετανιώνω που βγάλαμε τα censored words. Θυμάστε νομίζω οι περισσότεροι πόσο εκνευριστικό ήταν να κόβει και τα παπούτσια, νι; (δεν πάει τόσο σε σένα Aayla...)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Skoulikadera---

Δραστήριο μέλος

Η Skoulikadera--- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Μαρούσι (Αττική). Έχει γράψει 736 μηνύματα.
Πολλή συγκινητική ήταν "η λίστα του Σιντλερ"....

Υ.Γ γενικώς έχω κλάψει σε πολλές....και στον τιτανικό :redface:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

KoRaKi

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο KoRaKi αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 201 μηνύματα.
H ταινια που με αρρωστησε πραγματικα ηταν το Dancer in the Dark. Στο τελος τσαντιστηκα, το τραβαγε επιτηδες στα ακρα ο von Trier και πηγα στην τουαλετα για κανα 10 λεπτο :redface:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

briki

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η briki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 220 μηνύματα.
Θα αναφερω μια ταινια που δεν ξερω αν θα ηθελα να ξαναδω ποτε ειναι το Μωρο της Ροζμαρι. Ιτ φακς απ γουιθ γιορ μαηντ..:|:hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

tsitsilegas

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο tsitsilegas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 222 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από briki:
Θα αναφερω μια ταινια που δεν ξερω αν θα ηθελα να ξαναδω ποτε ειναι το Μωρο της Ροζμαρι. Ιτ φακς απ γουιθ γιορ μαηντ..:|:hmm:

Offtopic γιατί δεν με έκανε να κλάψω:
Το Μωρό της Ρόζμαρυ είναι, ΙΜΗΟ, ένα από τα αριστουργήματα του Polanski.
Είχα διαβάσει το βιβλίο πριν δω την ταινία. Είδα την ταινία. Ξαναδιάβασα το βιβλίο και έμεινα έκπληκτος για την απίστευτα πιστή μεταφορά που έχει γίνει.
Έκτοτε έχω ξαναδεί την ταινία δύο-τρεις φορές. Μένω άφωνος κάθε φορά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Aayla

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Aayla αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 262 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από tsitsilegas:
Offtopic γιατί δεν με έκανε να κλάψω:
Το Μωρό της Ρόζμαρυ είναι, ΙΜΗΟ, ένα από τα αριστουργήματα του Polanski.
Είχα διαβάσει το βιβλίο πριν δω την ταινία. Είδα την ταινία. Ξαναδιάβασα το βιβλίο και έμεινα έκπληκτος για την απίστευτα πιστή μεταφορά που έχει γίνει.
Έκτοτε έχω ξαναδεί την ταινία δύο-τρεις φορές. Μένω άφωνος κάθε φορά.
Κι εγώ...off-topic, αλλά αυτή την ταινία δεν τολμώ να την ξαναδώ ούτε εγώ -briki-, γιατί κ-α-τ-α-τ-ρ-ό-μ-α-ξ-α...μπρρρρρρρρρρρρ:no: :knife:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γιάννης

Περιβόητο μέλος

Ο Παπαφλέσσας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 48 ετών. Έχει γράψει 4,851 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από KoRaKi:
H ταινια που με αρρωστησε πραγματικα ηταν το Dancer in the Dark. Στο τελος τσαντιστηκα, το τραβαγε επιτηδες στα ακρα ο von Trier και πηγα στην τουαλετα για κανα 10 λεπτο :redface:


Χαλασμένο ποπ κόρν ? :confused:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

geo221297

Νεοφερμένος

Η geo221297 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 84 μηνύματα.
Πράσινο Μίλι ήταν τρομερό!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

gademis

Τιμώμενο Μέλος

Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 46 ετών και επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ.. Έχει γράψει 1,634 μηνύματα.
Cowboy bebop στο τελευταίο επισόδιο:
Και το γεγονος οτι παει να βρεί τον vicius ο Spike αλλα και εκει που αποκαλύπτεται τι έχει πει στη Julia. Σε εκεινο το σημείο γενικά αποκαλύπτονται πολλα απο το γιατι συμπεριφέρεται έτσι και τι εχει πει ο Spike για τον εαυτό του.
Απο τις καλύτερες ρομαντικές ιστορίες IMHO.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Demelene

Διάσημο μέλος

Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Aayla:
Είχες ξεκωλιαστεί στα γέλια;;;;;;; Πάντως εγώ είχα κλάψει τόσο πολύ (στο σινεμά ιδιαίτερα) με τον Τιτανικό, που θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω και ενώ η παρέα μου ήθελα να πάμε για καφέ μετά, εγώ ντρεπόμουν να εμφανιστώ στο φως με πρησμένα μάτια!!!

Αρχική Δημοσίευση από Michelle:
Άντίδραση βρε Aayla, δεν το καταλαβαίνεις; ;)
Κι εγώ πάντως την ίδια ακριβώς αντίδραση με σένα είχα με τον Τιτανικό και ντρεπόμουν να το αναφέρω πριν :redface:

Οοοοοοοοοοο Chalenge! και τσαντίλα υποψιάζομαι από την Aayla
Αρχικά τίποτα δεν υπάρχει να ντραπεί κανένας για προσωπική του επιλογή! Και να σου πω απορώ που το διάβασα. Επίσης ήταν κάτι που ήταν σχεδόν must να κάνεις συνεπώς ποια ντροπή???

Και είχα ξεκολιαστεί στα γέλια γιατί μου φάνηκε πολύ γελοίο το love story μπροστά στην σοβαρότητα του θέματος Τιτανικού για το οποίο και πήγα να δω και το έργο. Για μένα το love story πούλησε το έργο αλλά το χάλασε θεματολογικά. Όπως είπα και εμένα με συγκινούν οι ιστορίες αγάπης αλλά όχι αυτού του τύπου.

Και να σας πω και τι έβλεπα εγώ την εποχή που παιζόταν. Πέρναγα έξω από το Κινηματογράφο στην Πάτρα που το έπεζε και έβλεπα κάτι μάπες γυναικών λες και είχαν φάει ξύλο, ανδροπαρέες να γελάνε και οι άνδρες στα ζευγαράκια να προσπαθούν να δείξουν μια σοβαρότητα στην κοπέλα τους που είχε πλαντάξει στο κλάμα! Μιλάμε φωτοτυπία κάθε μέρα!!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

m3nt0r

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο m3nt0r αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 39 ετών. Έχει γράψει 211 μηνύματα.
The dirty dozen

Πολύ συγκίνηση στο τέλος,αν και αναφέρεται ως η πιο macho WWII ταινία.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

crazyhelen

Διάσημο μέλος

Η crazyhelen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,771 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Skoulikadera---:
Πολλή συγκινητική ήταν "η λίστα του Σιντλερ"....


Πράγματι στην Λίστα, έριξα αρκετό κλάμα. Συγκινητικό ήταν και το τέλος του "Η ζωή είναι ωραία", αλλά δεν έκλαψα.
Λίγο δάκρυσα στον Τιτανικό και μια υποψία στο "Άγγλος Ασθενής".
Αυτά!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Demelene:
Οοοοοοοοοοο Chalenge! και τσαντίλα υποψιάζομαι από την Aayla
Αρχικά τίποτα δεν υπάρχει να ντραπεί κανένας για προσωπική του επιλογή! Και να σου πω απορώ που το διάβασα. Επίσης ήταν κάτι που ήταν σχεδόν must να κάνεις συνεπώς ποια ντροπή???
Επειδή ξέρω τι σκέφτεσαι, do the maths. Το 1997 ήμουν 11 ετών.
Αρχική Δημοσίευση από Demelene:
Και είχα ξεκολιαστεί στα γέλια γιατί μου φάνηκε πολύ γελοίο το love story μπροστά στην σοβαρότητα του θέματος Τιτανικού για το οποίο και πήγα να δω και το έργο. Για μένα το love story πούλησε το έργο αλλά το χάλασε θεματολογικά. Όπως είπα και εμένα με συγκινούν οι ιστορίες αγάπης αλλά όχι αυτού του τύπου.
Ταινία ήταν, όχι ντοκυμαντέρ. Λογικό είναι να υπάρχουν πρωταγωνιστές και παράλληλες ιστορίες πολύ μικρότερης σημασίας. Αυτό που ήθελε να σου δείξει, και προφανώς δεν κατάλαβες, είναι οτι οι άνθρωποι που πέθαναν δεν ήταν απλά ένα μπουλούκι αλλά είχαν δικές τους ζωές, προβλήματα, έρωτες κλπ. Οπότε κατά τη γνώμη μου μια χαρά ταίριαζε.
Αρχική Δημοσίευση από Demelene:
Και να σας πω και τι έβλεπα εγώ την εποχή που παιζόταν. Πέρναγα έξω από το Κινηματογράφο στην Πάτρα που το έπεζε και έβλεπα κάτι μάπες γυναικών λες και είχαν φάει ξύλο, ανδροπαρέες να γελάνε και οι άνδρες στα ζευγαράκια να προσπαθούν να δείξουν μια σοβαρότητα στην κοπέλα τους που είχε πλαντάξει στο κλάμα! Μιλάμε φωτοτυπία κάθε μέρα!!!
Και τι υπονοείς με αυτό; :rolleyes:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Hunter

Περιβόητο μέλος

Ο Θοδωρής αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 53 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 6,241 μηνύματα.
My Name Is Sam........τα λογια ειναι περιττα
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top