Κριτική στη Gillette για την επιλογή υπέρβαρου μοντέλου

akikos

Επιφανές μέλος

Ο Ανδρέας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 11,785 μηνύματα.
O άνθρωπος είναι κατά φύση ρατσιστής και απλώς εκπαιδεύεται να μην είναι. Αν η διαφήμιση είχε κάποια ΑΜΕΑ, κάποια χωρίς χέρια, ομοφυλόφιλη κ.λπ. θα ήταν αποδεκτό γιατί ως κοινωνικά μας έχουν εκπαιδεύσει να μην τους προσβάλουμε. Αντίθετα τώρα επειδή το μοντέλο είναι μια λιπαρή που η κοινωνία δεν έχει εκπαιδευτεί να τους αποδέχεται αρχίζουν τα ρατσιστικά σχόλια.

Τρώει πολύ, αν δε τρώει θα λεπτίνει, αηδία κ.λπ.
 

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,883 μηνύματα.
Τι σχέση έχει αυτό με το παχύσαρκο "μοντέλο";

Σόρρυ δεν έβαλα παράθεση:

Έχω ακούσει ότι η Ελλάδα έχει υψηλό ποσοστό παχυσαρκίας στα παιδιά. Κάτι δεν κάνουν καλά οι γονείς σε αυτή την περίπτωση αφού εκείνοι κανονίζουν στα μικρά τη διατροφή τους.

Πάντως θεωρώ οτι υπάρχει μια αρνητικότητα προς τους παχύσαρκους για λόγους που δεν μπορώ να εξηγήσω. Το να τρως τόσο πολύ ώστε να μην μπορείς να κουνηθείς είναι μια εξάρτηση, μια αρρώστεια με ψυχολογικά αίτια. Έναν ναρκομανή τον λυπόμαστε, το ίδιο κι έναν αλκοολικό. Ακόμα και μια ανορεξική κοπέλα αν δεις δείχνεις μια επιείκεια του τύπου "είπαμε βρε κοπέλα μου να είσαι αδύνατη αλλά εσύ το παράκανες" λες και είναι απλά κάτι απλό που διορθώνεται. Αντιθέτως προς του παχύσαρκους ανθρώπους υπάρχει μια κακεντρέχεια που θεωρώ οτι έχει να κάνει όχι μόνο με το ακαλαίσθητο του πράγματος (το μάτι μας έχει συνηθίσει αδύνατες σιλουέτες και μάς κακοφαίνεται μια παχύσαρκη σιλουέτα) αλλά και με το οτι οι περισσότεροι άνθρωποι καταβάλουν προσπάθειες για να κρατηθούν σε κανονικά κιλά ή να χάσουν κάποια, οπότε έναν άνθρωπο που έχει αφεθεί και τρώει ό,τι του αρέσει (δε βάζω μέσα παθολογικά αίτια όπως θυρεοειδή κλπ) τον αντιμετωπίζουν με κακία τύπου "γιατί εγώ ρε φίλε προσέχω τί τρώω κι υποφέρω κι εσύ τρως ό,τι σού αρέσει;". Γενικά το έχουμε αυτό οι άνθρωποι, να ψοφήσει κι η κατσίκα του γείτονα αν ψοφήσει κι η δική μας. Οπότε επανέρχομαι και αναρωτιέμαι, γιατί αν δούμε έναν ανορεξικό ή ναρκομανή πχ νιώθουμε λύπηση ενώ αν δούμε έναν παχύσαρκο νιώθουμε απέχθεια;
 
Τελευταία επεξεργασία:

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Σόρρυ δεν έβαλα παράθεση:
Δεν έχει καμία σχέση όμως. Εμένα η μαμά μου ποτέ δεν ήταν χωρίς δουλειά και πάντα είχε σωστό φαγητό στο σπίτι, δεν παίρνει τραγικά πολλή ώρα και οι πιο πολλές μαμάδες που ξέρω κάνουν το φαγητό το βράδυ για την επόμενη μέρα. Τώρα αν μιλάς για το σχολείο όλοι κάτι παίρναμε είτε από το σπίτι ή από έξω αλλά δεν ήταν το μεσημεριανό αλλά ένα σνακ για να μας κρατήσει μέχρι να γυρίσουμε σπίτια μας.
Η διατροφή είναι μια ολόκληρη στάση ζωής και δεν πειράζει να τρως και τα χαζά σου αλλά να έχεις μάθει τουλάχιστον ότι δεν είναι για συχνή κατανάλωση. Στην περίπτωση των παιδιών όταν γίνει η στραβή όσο είναι μικρά δύσκολα να τους ράψεις το στόμα στα καλά καθούμενα. Εμένα το πόιντ μου αυτό ήταν και ότι δεν πρέπει να δείχνεις σε ένα παιδάκι ότι δεν πειράζει αν γίνεις 200 κιλά (προσοχή όχι λίγα παραπάνω, άρρωστα παραπάνω).

Πάντως θεωρώ οτι υπάρχει μια αρνητικότητα προς τους παχύσαρκους για λόγους που δεν μπορώ να εξηγήσω. Το να τρως τόσο πολύ ώστε να μην μπορείς να κουνηθείς είναι μια εξάρτηση, μια αρρώστεια με ψυχολογικά αίτια. Έναν ναρκομανή τον λυπόμαστε, το ίδιο κι έναν αλκοολικό. Ακόμα και μια ανορεξική κοπέλα αν δεις δείχνεις μια επιείκεια του τύπου "είπαμε βρε κοπέλα μου να είσαι αδύνατη αλλά εσύ το παράκανες" λες και είναι απλά κάτι απλό που διορθώνεται. Αντιθέτως προς του παχύσαρκους ανθρώπους υπάρχει μια κακεντρέχεια που θεωρώ οτι έχει να κάνει όχι μόνο με το ακαλαίσθητο του πράγματος (το μάτι μας έχει συνηθίσει αδύνατες σιλουέτες και μάς κακοφαίνεται μια παχύσαρκη σιλουέτα) αλλά και με το οτι οι περισσότεροι άνθρωποι καταβάλουν προσπάθειες για να κρατηθούν σε κανονικά κιλά ή να χάσουν κάποια, οπότε έναν άνθρωπο που έχει αφεθεί και τρώει ό,τι του αρέσει (δε βάζω μέσα παθολογικά αίτια όπως θυρεοειδή κλπ) τον αντιμετωπίζουν με κακία τύπου "γιατί εγώ ρε φίλε προσέχω τί τρώω κι υποφέρω κι εσύ τρως ό,τι σού αρέσει;". Γενικά το έχουμε αυτό οι άνθρωποι, να ψοφήσει κι η κατσίκα του γείτονα αν ψοφήσει κι η δική μας. Οπότε επανέρχομαι και αναρωτιέμαι, γιατί αν δούμε έναν ανορεξικό ή ναρκομανή πχ νιώθουμε λύπηση ενώ αν δούμε έναν παχύσαρκο νιώθουμε απέχθεια;
Στο θέμα των διατροφικών διαταραχών σε γενικές γραμμές υπάρχει άγνοια. Απλά το πρόβλημα παρατηρείται όταν το άτομο έχει φτάσει σε σημείο να φαίνεται (πολύ αδύνατο ή πολύ χοντρό) και δεν συνειδητοποιείς ότι είναι ολόκληρη διαδικασία που τους ωθεί εκεί. Αλλά δεν αφορά μόνο τους παχύσαρκους. Όσο επιφανειακό είναι να πεις για κάποιον α τρώει 20 σουβλάκια τη μέρα και έγινε έτσι άλλο τόσο επιφανειακό είναι να πεις για έναν ανορεξίκό ήθελε να μοιάζει στο χ/ψ πρότυπο και σταμάτησε να τρώει. Η ενημέρωση είναι πολύ σημαντική και πρέπει να γίνεται από μικρές ηλικίες. Να τους μιλάνε για τη διατροφή και όλα αυτά στο σχολείο ας πούμε (αντί να κάνουμε 9 χρόνια για τους αγίους και τον τζίζους, γκουχου).
Γενικά δεν κρίνω τον κάθε παχύσαρκο γιατί δεν ξέρω τι μπορεί να έχει. Όμως από προσωπική εμπειρία με συγγενικό μου άτομο που έτρωγε τον άμπακο και έλεγε ψέματα σε τρίτους ότι έχει θυρεοειδή/κακό μεταβολισμό και δεν ξέρω γω τι άλλο ναι έχω θέμα, με βαράει στα νεύρα. :P
 
Τελευταία επεξεργασία:

meetmeinmontauk

Τιμώμενο Μέλος

Η meetmeinmontauk αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών. Έχει γράψει 11,788 μηνύματα.
Μα τί να προλάβουν να κάνουν οι έρμες οι (φεμινίστριες) εργαζόμενες μαμάδες; Αφού έχουν αφοσιωθεί στο να πλουτίσουν τον εργοδότη τους και την ανατροφή και το μεγάλωμα του παιδιού το έχουν βάλει στον αυτόματο. "πάρε 10 ευρώ να πάρεις κάτι από το κυλικείο να φας". Φεμινισμός δε θέλανε κάποιοι; Νάτος.
Όταν το παιδί πηγαίνει σχολείο, τι πειράζει να δουλεύει η γυναίκα; Αν ο γονιός θέλει να ασχοληθεί, προλαβαίνει να φτιάξει κάτι υγιεινό για το παιδί του για να το πάρει στο σχολείο κι όταν μεγαλώσει λίγο, του μαθαίνει να το ετοιμάζει και μόνο του. Προλαβαίνει επίσης να μαγειρέψει και το προηγούμενο βράδυ για το επόμενο μεσημέρι. Και εννοείται πως αν υπάρχει θέληση, προλαβαίνει και να το πάει σε κάποιο άθλημα και όπως είπα και πριν, όταν το παιδί μεγαλώσει, μπορεί να πηγαίνει και μόνο του. Δεν είναι ανάγκη να είναι η μαμά ή ο μπαμπάς συνέχεια από πάνω του. Άρα το ότι δουλεύει η μητέρα, δεν είναι δικαιολογία για να μην τρέφεται σωστά ούτε το παιδί ούτε ολόκληρη η οικογένεια.
 

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,883 μηνύματα.
Σίγουρα, δε διαφωνώ, αλλά θεωρώ οτι ούτε οι εργασιακές συνθήκες ούτε η κίνηση στους δρόμους (είναι κι αυτό βασικό) είναι τα ίδια σε σχέση με 20-30 χρόνια πριν. Εμένα οι δικοί μου σχολούσαν ακριβώς στις 4 και σε 20 λεπτά ήταν σπίτι. Τώρα δεν υπάρχουν πια ωράρια σε καμιά δουλειά και θες πολλή ώρα για να γυρίσεις σπίτι. Νομίζω οτι παίζει κι αυτό το ρόλο του. Πάντως ναι, αν μια γυναίκα θέλει θα δώσει σημασία στη διατροφή του παιδιού της, θα του δίνει υγιεινά σνακ, θα το μάθει να επιλέγει φρούτα ή γενικά υγιεινή διατροφή. Απλά θέλω να πω οτι αυτές οι γυναίκες που τρέχουν να βγάλουν τα προς το ζειν μεροδούλι μεροφάι (κυρίως των χαμηλών στρωμάτων) δεν έχουν ούτε το χρόνο ούτε τη διάθεση ούτε και τη γνώση αλλά ούτε και την οικονομική δυνατότητα να επιλέξουν σωστή τροφή για τα παιδιά τους.
 

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Απλά θέλω να πω οτι αυτές οι γυναίκες που τρέχουν να βγάλουν τα προς το ζειν μεροδούλι μεροφάι (κυρίως των χαμηλών στρωμάτων) δεν έχουν ούτε το χρόνο ούτε τη διάθεση ούτε και τη γνώση αλλά ούτε και την οικονομική δυνατότητα να επιλέξουν σωστή τροφή για τα παιδιά τους.
Αν είναι μεροδούλι η μαμά μεροδούλι ο μπαμπάς και το ένα κοπεί μάντεψε ποιος δεν θα έχει να φάει σωστά και θα το ρίξει στη σαβούρα (χαμηλής ποιότητας φαγητό). Επίσης ο πατέρας δεν είναι φιλική συμμετοχή, δώσαμε σπέρμα και αντίο σας.
 

CiNeFiL

Διακεκριμένο μέλος

Η CiNeFiL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 7,229 μηνύματα.
Ο χλευασμός και το κοινωνικό ταμπού λειτουργεί όμως. Στην Ιαπωνία αν έχεις παραπάνω κιλά, μιλάμε τώρα για 10-15 όχι 150, σε κοιτάνε περίεργα, σου λένε συνεχώς πλαγίως να κόψεις το φαί, ενώ μερικοί έρχονται και σου ζουλάνε την κοιλιά. Το αποτέλεσμα?
Στην Ιαπωνία η παχυσαρκία είναι στο 3.6% και στην Αμερική όπου θεωρείται πλέον ταμπού να σχολιάσεις βρίσκεται στο 32%.
Ναι αλλα οι ιαπωνες εχουν γενικοτερα διαφορετικο σωματοτυπο και χαμηλοτερο ΔΜΣ, θελω να πω αν προσπαθησει π.χ. μια γυναικα απο τις μεσογειακες χωρες να φτασει στα κιλα μιας μεσης κοπελας απο την ιαπωνια πιθανοτατα να αντιμετωπισει προβληματα υγειας

Αν είναι μεροδούλι η μαμά μεροδούλι ο μπαμπάς και το ένα κοπεί μάντεψε ποιος δεν θα έχει να φάει σωστά και θα το ρίξει στη σαβούρα (χαμηλής ποιότητας φαγητό). Επίσης ο πατέρας δεν είναι φιλική συμμετοχή, δώσαμε σπέρμα και αντίο σας.
Επισης εδω το να μην προσεξεις την διατροφη του παιδιου σου οοσο απασχολημενος και να σαι το θεωρω δικαιολογια. Και οι δικοι μου γονεις δουλευαν, τα μεσημερια κανεις δεν ηταν σπιτι, αλλα η μανα μου(και ο πατερας μου οταν σταματησε να δουλευει μεχρι βραδι) φροντιζε να εχει φτιαξει φαγητο απο το βραδι και εφτιαχνε αρκετη ποσοτητα για να μας φτασει για 2 μερες,αν οχι 3 και να γλιτωσει το καθημερινο μαγειρεμα, δεν ζουσαμε με καθημερινο ντελιβερι που δεν συμφερει καν οικονομικα μια οικογενεια.
Πλας ανετα αντι να του δωσεις πατατακια και ενα μιλκο για το διαλειμμα, μπορεις να του δωσεις ενα φρουτο ή ενα σαντουιτς.
Κατα κυριο λογο στην παιδικη παχυσαρκια πιστευω πως φταιει το γεγονος οτι οι γονεις δεν μπορουν να επιβληθουν στα παιδια τους και να τα περιορισουν οταν θελουν να φανε σαβουρα. Ας ειμαστε ειλικρινεις ,ολοι ως παιδια προτιμουσαμε να μη φαμε το μεσημερι και πηγαιναμε κρυφα στο περιπτερο να παρουμε παγωτα και σοκολατες. Βεβαια τα περισσοτερα παιδια εχουν και πολυ καλυτερο μεταβολισμο και απο φυσικου και λογω του οτι δεν μπορουν να βαλουν κωλο κατω, ετσι και η σαβουρα πολλες φορες δεν τα επηρεαζει -τουλαχιστον προσωρινα- οποτε πιστευω απαιτειται μια υπερβολικα κακη διατροφη και πολυ μεγαλες ποσοστητες για να ξεπερασει ενα παιδι τα φυσιολογικα κιλα και δεν μπορω να δικαιολογησω τους γονεις ή τις γιαγιαδες ή δεν ξερω ποιον ουτε λιγο σ αυτο. Επειδη ειχα δει και περιπτωσεις στην οικογενεια μου, οταν ενα παιδι μαθει να μην του αρνεισαι τιποτα, οταν θα ερθει η ωρα να το κανεις δεν θα το δεχτει και θα αναλαβει μονο του- τουτεστιν μετα ειναι αργα, οσα οχι και να πεις θα παει να παρει απο μονο του κ αλλο φαι, ακομα και αν χρειαστει να το κλεψει απο συμμαθητη του, θα γκρινιαζει, θα κλαιει, θα ζηλευει τα αλλα παιδια που δεν τα περιοριζουν γιατι δεν το εχουν αναγκη. Οπως και το αντιστροφο, αν περιορισεις ενα παιδι τοσο πολυ μετα θα κανει τα αδυνατα δυνατα να φαει ολα αυτα απο τα οποια το "προστατευες" τοσο καιρο και εκει θελει ισως και βοηθεια πολυ πιθανο απο ψυχολογο.
 

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ναι αλλα οι ιαπωνες εχουν γενικοτερα διαφορετικο σωματοτυπο και χαμηλοτερο ΔΜΣ, θελω να πω αν προσπαθησει π.χ. μια γυναικα απο τις μεσογειακες χωρες να φτασει στα κιλα μιας μεσης κοπελας απο την ιαπωνια πιθανοτατα να αντιμετωπισει προβληματα υγειας


Επισης εδω το να μην προσεξεις την διατροφη του παιδιου σου οοσο απασχολημενος και να σαι το θεωρω δικαιολογια. Και οι δικοι μου γονεις δουλευαν, τα μεσημερια κανεις δεν ηταν σπιτι, αλλα η μανα μου(και ο πατερας μου οταν σταματησε να δουλευει μεχρι βραδι) φροντιζε να εχει φτιαξει φαγητο απο το βραδι και εφτιαχνε αρκετη ποσοτητα για να μας φτασει για 2 μερες,αν οχι 3 και να γλιτωσει το καθημερινο μαγειρεμα, δεν ζουσαμε με καθημερινο ντελιβερι που δεν συμφερει καν οικονομικα μια οικογενεια.
Πλας ανετα αντι να του δωσεις πατατακια και ενα μιλκο για το διαλειμμα, μπορεις να του δωσεις ενα φρουτο ή ενα σαντουιτς.
Κατα κυριο λογο στην παιδικη παχυσαρκια πιστευω πως φταιει το γεγονος οτι οι γονεις δεν μπορουν να επιβληθουν στα παιδια τους και να τα περιορισουν οταν θελουν να φανε σαβουρα. Ας ειμαστε ειλικρινεις ,ολοι ως παιδια προτιμουσαμε να μη φαμε το μεσημερι και πηγαιναμε κρυφα στο περιπτερο να παρουμε παγωτα και σοκολατες. Βεβαια τα περισσοτερα παιδια εχουν και πολυ καλυτερο μεταβολισμο και απο φυσικου και λογω του οτι δεν μπορουν να βαλουν κωλο κατω, ετσι και η σαβουρα πολλες φορες δεν τα επηρεαζει -τουλαχιστον προσωρινα- οποτε πιστευω απαιτειται μια υπερβολικα κακη διατροφη και πολυ μεγαλες ποσοστητες για να ξεπερασει ενα παιδι τα φυσιολογικα κιλα και δεν μπορω να δικαιολογησω τους γονεις ή τις γιαγιαδες ή δεν ξερω ποιον ουτε λιγο σ αυτο. Επειδη ειχα δει και περιπτωσεις στην οικογενεια μου, οταν ενα παιδι μαθει να μην του αρνεισαι τιποτα, οταν θα ερθει η ωρα να το κανεις δεν θα το δεχτει και θα αναλαβει μονο του- τουτεστιν μετα ειναι αργα, οσα οχι και να πεις θα παει να παρει απο μονο του κ αλλο φαι, ακομα και αν χρειαστει να το κλεψει απο συμμαθητη του, θα γκρινιαζει, θα κλαιει, θα ζηλευει τα αλλα παιδια που δεν τα περιοριζουν γιατι δεν το εχουν αναγκη. Οπως και το αντιστροφο, αν περιορισεις ενα παιδι τοσο πολυ μετα θα κανει τα αδυνατα δυνατα να φαει ολα αυτα απο τα οποια το "προστατευες" τοσο καιρο και εκει θελει ισως και βοηθεια πολυ πιθανο απο ψυχολογο.


Κάνεις δεν αντιμετώπισε προβλήματα υγείας από την έλλειψη λίπους. Για να γίνει αυτό πρέπει να φτάσεις σε πολύ χαμηλά ποσοστά και από αυτό η μέση Ελληνίδα δεν διατρέχει κανένα κυνσινο.
 

CiNeFiL

Διακεκριμένο μέλος

Η CiNeFiL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 7,229 μηνύματα.
Κάνεις δεν αντιμετώπισε προβλήματα υγείας από την έλλειψη λίπους.

αρ γιου κιντιν?
ειδικα μια γυναικα μπορει να αντιμετωπισει θεματα ελλειψης περιοδου, οστεοπορωσης κλπ κλπ και δεν λεω οτι αν μια παει απο 70 κιλα στα 50κατι θα εχει θεμα (αν τα χασει με σωστο τροπο παντα και οχι με το να μην τρωει), λεω αν παει στα 40κατι που μπορει να ειναι μια μεση γυναικα απο την ιαπωνια
 

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
αρ γιου κιντιν?
ειδικα μια γυναικα μπορει να αντιμετωπισει θεματα ελλειψης περιοδου, οστεοπορωσης κλπ κλπ και δεν λεω οτι αν μια παει απο 70 κιλα στα 50κατι θα εχει θεμα (αν τα χασει με σωστο τροπο παντα και οχι με το να μην τρωει), λεω αν παει στα 40κατι που μπορει να ειναι μια μεση γυναικα απο την ιαπωνια


O ΔΜΣ είναι μια πολύ καλή μετρική για την μέση αγύμναστη γυναίκα και συμπεριλαμβάνει το ύψος. Δεν έχει κανένα νόημα λοιπόν να μιλάς για κιλά από μόνα τους, αν και στα 70 κιλά το 95% των γυναικών είναι χοντρές. Η έλλειψη περιόδου αρχίζει όταν μιλάμε για ανορεξικές καταστάσεις. Αυτή η κατάσταση ξαναλέω απέχει πάρα πολύ από τη μέση σημερινή Ελληνίδα. Οι περισσότερες που βλέπω στο δρόμο είναι υπέρβαρες και απλά το ονομάζουν καμπύλες. Δεν τους νοιάζει προφανώς καθώς είναι αποδεκτό από τους άντρες αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν είναι υπέρβαρες με ότι αυτό συνεπάγεται. \

Δεν είμαι καθόλου υπέρ του να είναι κάποια ανορεξική και αποστεωμένη αλλά καλό είναι επίσης να μην χαϊδεύουμε τα αυτιά μας και να ονομάζουμε το υπέρβαρο φυσιολογικό ή καμπύλες. Υπάρχουν γυναίκες γυμνασμένες με λίγο λίπος και έχουν μια χαρά καμπύλες.



Το να λετε οτι καποιος πρεπει να σταματησει να τρωει για να αδυνατησει, δεν ισχυει. Δεν ειναι μονο το φαγητο δυστυχως. Παιζει ρολο ο μεταβολισμος και η ασκηση και ο τροπος ζωης γενικοτερα. Η καθιστικη ζωη δεν βοηθαει οση διαιτα και να κανεις.



Ναι πολλά παίζουν ρόλο αλλά το βασικό είναι το φαΐ. Αν σταματήσεις να τρως θα κάψεις λίπος. Με 0 θερμίδες είσοδο δεν γίνεται να παχαίνεις. Όποιος το καταφέρει ας πάει για νόμπελ φυσικής καθώς κατάργησε τη θερμοδυναμική.
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Guest 092312

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
O άνθρωπος είναι κατά φύση ρατσιστής και απλώς εκπαιδεύεται να μην είναι.

Βασικά συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Πήγαινε σε ένα νηπιαγωγείο και πες στα παιδάκια ότι όπως υπάρχουν ζευγάρια με άντρα και γυναίκα υπάρχουν και με γυναίκα και γυναίκα ή με άντρα και αντρα. Θα πούνε οκ και θα συνεχίσουν να παίζουν. Δοκίμασε το στο δημοτικό, στο γυμνάσιο και το λύκειο να δούμε τι αντιδράσεις θα πάρεις.
 

Johnny15

Επιφανές μέλος

Ο Γιάννης? αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 12,749 μηνύματα.
Βασικά συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Πήγαινε σε ένα νηπιαγωγείο και πες στα παιδάκια ότι όπως υπάρχουν ζευγάρια με άντρα και γυναίκα υπάρχουν και με γυναίκα και γυναίκα ή με άντρα και αντρα. Θα πούνε οκ και θα συνεχίσουν να παίζουν. Δοκίμασε το στο δημοτικό, στο γυμνάσιο και το λύκειο να δούμε τι αντιδράσεις θα πάρεις.

Εγώ θυμάμαι τον περισσότερο μπουλινγκ μπορεί να γίνει ακριβώς στις μικρότερες ηλικίες. Παιδάκια που χτυπάνε άλλα παιδάκια επειδή είναι πιο δυνατα, ή παιδάκια να αποφεύγουν χοντρά παιδάκια και να τα κοροϊδεύουν και διάφορα άλλα τέτοια ρατσιστικά φαινόμενα είναι πάρα πολύ συχνά σε νηπιαγωγεία. Απλά επειδή είναι μικρά λέμε ότι "εντάξει παιδιά είναι" αλλά αυτό που λέει ο ακικος ισχύει. Για πάνε ένα μαύρο παιδάκι σε ένα τυχαίο νηπιαγωγείο της χώρας χωρίς να πεις τίποτα στα παιδάκια και είναι σίγουρο ότι θα αντιμετωπιστεί πιο σκληρά και περίεργα.
 

Guest 092312

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Εγώ θυμάμαι τον περισσότερο μπουλινγκ μπορεί να γίνει ακριβώς στις μικρότερες ηλικίες. Παιδάκια που χτυπάνε άλλα παιδάκια επειδή είναι πιο δυνατα, ή παιδάκια να αποφεύγουν χοντρά παιδάκια και να τα κοροϊδεύουν και διάφορα άλλα τέτοια ρατσιστικά φαινόμενα είναι πάρα πολύ συχνά σε νηπιαγωγεία. Απλά επειδή είναι μικρά λέμε ότι "εντάξει παιδιά είναι" αλλά αυτό που λέει ο ακικος ισχύει. Για πάνε ένα μαύρο παιδάκι σε ένα τυχαίο νηπιαγωγείο της χώρας χωρίς να πεις τίποτα στα παιδάκια και είναι σίγουρο ότι θα αντιμετωπιστεί πιο σκληρά και περίεργα.
Χμ.
Καταλαβαίνω τη θέση σου και εν μέρει έχεις δίκιο. Απλά θεωρώ ότι τα παιδιά είναι πιο εύπλαστα και πιο δεκτικά άμα τους μιλήσεις. Δεν έχουν ακόμα ιδιαίτερη... ενσυναίσθηση να το πω; Βλέπουν κάτι ξένο και δεν συνειδητοποιούν ότι στη πράξη δεν διαφέρουν. Μεγαλώνοντας η ζημιά είναι εσκεμμένη, τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ.
Και πάλι, δεν συγκρίνονται οι "επιθέσεις" ανάμεσα στα παιδάκια και τους ενήλικες. Πειράγματα στη μια μεριά(σκληρά πολλές φορές δεν διαφωνώ), εγκλήματα στην άλλη.
 

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,079 μηνύματα.
Χμ.
Καταλαβαίνω τη θέση σου και εν μέρει έχεις δίκιο. Απλά θεωρώ ότι τα παιδιά είναι πιο εύπλαστα και πιο δεκτικά άμα τους μιλήσεις. Δεν έχουν ακόμα ιδιαίτερη... ενσυναίσθηση να το πω; Βλέπουν κάτι ξένο και δεν συνειδητοποιούν ότι στη πράξη δεν διαφέρουν. Μεγαλώνοντας η ζημιά είναι εσκεμμένη, τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ.
Και πάλι, δεν συγκρίνονται οι "επιθέσεις" ανάμεσα στα παιδάκια και τους ενήλικες. Πειράγματα στη μια μεριά(σκληρά πολλές φορές δεν διαφωνώ), εγκλήματα στην άλλη.

Εγώ θυμάμαι τον περισσότερο μπουλινγκ μπορεί να γίνει ακριβώς στις μικρότερες ηλικίες. Παιδάκια που χτυπάνε άλλα παιδάκια επειδή είναι πιο δυνατα, ή παιδάκια να αποφεύγουν χοντρά παιδάκια και να τα κοροϊδεύουν και διάφορα άλλα τέτοια ρατσιστικά φαινόμενα είναι πάρα πολύ συχνά σε νηπιαγωγεία. Απλά επειδή είναι μικρά λέμε ότι "εντάξει παιδιά είναι" αλλά αυτό που λέει ο ακικος ισχύει. Για πάνε ένα μαύρο παιδάκι σε ένα τυχαίο νηπιαγωγείο της χώρας χωρίς να πεις τίποτα στα παιδάκια και είναι σίγουρο ότι θα αντιμετωπιστεί πιο σκληρά και περίεργα.

Εφοσον στις μικρες ηλικιες υπαρχει αγνοια κινδυνου και καταστασεων λογω της μικρης πειρας,ειναι φυσικο οι προθεσεις να μην μπορουν να χαρακτηριστουν . Κανεις δεν μπορουμε να ξερουμε εαν ειναι καλος η κακος εαν δεν ειμαστε σιγουροι οτι εχει επιγνωση των πραξεων του και των λεξεων που ξεστομιζει. Απο ηθικης αποψης αντιστρεφονται παντα τα πραγματα,το να κανεις το σωστο για τους λαθος λογους,οπως και το λαθος για τους σωστους λογους,κατακρινεται και εκτιμαται αντιστοιχα.Στο θεμα μας ομως,εχω παρατηρησει,εαν και ως προς την προθεση συγχωρειται το πειραγμα,το αποτελεσμα του μενει δυστυχως με το εκαστοτε παιδι και το συνοδευει και αργοτερα στην ζωη του,ειδικα εαν ειναι ευαισθητο. κατι που πρεπει να παρατηρειται απο το περιγυρο και να μην αγνοειται.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Guest 186240

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Πάντως η λέξη ''μοντέλο'' έχει γίνει πολύ λάστιχο..
 

epote

Διάσημο μέλος

Ο epote αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,326 μηνύματα.
Κάνεις δεν αντιμετώπισε προβλήματα υγείας από την έλλειψη λίπους.

https://images.app.goo.gl/riNGrNPEHGup2fdd6

Ε οχι και κανενας.

Αστειευομαι φυσικα, αλλα γιατι μιλαμε μνο για γυναικες αφρατες? Εμεις παμε πισω? Ισα ισα που η γυναικια παχυσαρκια ειναι πολυ λιγοτερο επικυνδηνη απο την αντρικη.

Παντως η διαφημηση πετυχε μια χαρα το στοχο της. Μεχρι και ενα αγνωστο φορουμ σε μια μικρη χωρα μιλαει για τη ζιλετ??;)
 

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
https://images.app.goo.gl/riNGrNPEHGup2fdd6

Ε οχι και κανενας.

Αστειευομαι φυσικα, αλλα γιατι μιλαμε μνο για γυναικες αφρατες? Εμεις παμε πισω? Ισα ισα που η γυναικια παχυσαρκια ειναι πολυ λιγοτερο επικυνδηνη απο την αντρικη.

Παντως η διαφημηση πετυχε μια χαρα το στοχο της. Μεχρι και ενα αγνωστο φορουμ σε μια μικρη χωρα μιλαει για τη ζιλετ??;)


Δε πάμε πίσω απλά η διαφήμιση ήταν για γυναίκες οπότε μιλάμε για γυναίκες.



Βασικά συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Πήγαινε σε ένα νηπιαγωγείο και πες στα παιδάκια ότι όπως υπάρχουν ζευγάρια με άντρα και γυναίκα υπάρχουν και με γυναίκα και γυναίκα ή με άντρα και αντρα. Θα πούνε οκ και θα συνεχίσουν να παίζουν. Δοκίμασε το στο δημοτικό, στο γυμνάσιο και το λύκειο να δούμε τι αντιδράσεις θα πάρεις.

Οι άνθρωποι είναι εκ φύσεως ρατσιστές καθώς αντιμετωπίζεις με καχυποψία κάποιον που δεν ανοίκεις στην ομάδα σου έχεις περισσότερες πιθανότητες να μην κολλήσεις νοσήματα για τα οποία δεν έχεις αντισώματα.
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,883 μηνύματα.
Τελικά θα μού απαντήσει κάποιος γιατί για κάποιον ναρκομανή νιώθουμε οίκτο και τον δικαιολογούμε ενώ με έναν παχύσαρκο που μπορεί να έχει πρόβλημα υγείας, ψυχικό και σωματικό, θυμώνουμε και τον κοροϊδεύουμε;
 

CiNeFiL

Διακεκριμένο μέλος

Η CiNeFiL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 7,229 μηνύματα.
Τελικά θα μού απαντήσει κάποιος γιατί για κάποιον ναρκομανή νιώθουμε οίκτο και τον δικαιολογούμε ενώ με έναν παχύσαρκο που μπορεί να έχει πρόβλημα υγείας, ψυχικό και σωματικό, θυμώνουμε και τον κοροϊδεύουμε;

καλα οχι δεν νομιζω να νιωθει κανεις κανεναν ιδιαιτερο οικτο περα απο τα λογια

κατα κυριο λογο ειναι αποστροφη πλας ενας παχυσαρκος ειναι πολυ πιο κοντα στον μεσο ανθρωπο σαν καταταση παρα ενας ναρκωμανης και εκτος αυτου ο περισσοτερος κοσμος τρεφει κ εναν χ φοβο προς τους ναρκωμανεις
 

Guest 875331

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Τελικά θα μού απαντήσει κάποιος γιατί για κάποιον ναρκομανή νιώθουμε οίκτο και τον δικαιολογούμε ενώ με έναν παχύσαρκο που μπορεί να έχει πρόβλημα υγείας, ψυχικό και σωματικό, θυμώνουμε και τον κοροϊδεύουμε;


Πέρα από λίγες περιπτώσεις όπου οι γονείς σου σου βάρεσαν ένεση κλπ οι ναρκομανείς δεν αξίζουν ιδιαίτερη μεταχείριση.

Εδώ παιδιά πεθαίνουν από καρκίνο και θα ασχοληθούμε με αυτούς που στο κάτω κάτω το επιλέγουν κάθε μέρα;
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top