Κόμικς - (Comics) η λεγόμενη ένατη τέχνη

[SICX]

Να μας ανεβάσεις να δούμε!!!

ειχα κανει στη δευτερα γυμνασιου νομιζω. ηταν 50 σελιδες, ασπρομαυρο....δν πρεπει να το εχω, θα κοιταξω ομως αν ειναι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[venividivici]

Θεωρείτε ότι τα κόμικς είναι η ένατη τέχνη;
Ο Scott McCloud στο βιβλίο του Understanding Comics αναφέρει τα εξής σχετικά μετα κόμικς
"σχήματα και εικόνες ευρισκόμενα εσκεμμένα σε σειρά, με σκοπό να μεταδώσουν πληροφορίες και/ή να προκαλέσουν μια αισθητική αντίδραση από το χρήστη"....
Τα πάντα γύρω από τα κομικς...
Από το πως δημιουργήθηκαν μέχρι πως εξελίχθηκαν οι μορφές τους στο πέρασμα του χρόνου....

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[venividivici]

Αξιοποίηση των Ψηφιακών Κόμικ στην Εκπαίδευση (Comics in Education)​

Τα κόμικς, από παιδαγωγική σκοπιά ​

Είναι μια γλώσσα παγκοσμίως κατανοητή που προκαλεί τις αισθήσεις, μετατρέπει το αφηρημένο σε συγκεκριμένο και απογειώνει τη φαντασία κυρίως των νέων (Burton, 1955). ​

Στη νέα χιλιετία οι ειδικοί τα θεωρούν δέλεαρ για τους εφήβους, ειδικά για τους απρόθυμους μαθητές (Bacon, 2002)

Ελληνικές- ευρωπαϊκές προσπάθειες ​

Οι περιπέτειες του Αστερίξ στα Αρχαία Ελληνικά σε απόδοση Φάνη Κακριδή, το Συντακτικό της Aρχαίας Ελληνικής, κωμωδίες του Αριστοφάνη (Αχαρνείς, Πλούτος, Βάτραχοι, Ειρήνη) και οι τραγωδίες "Αντιγόνη" του Σοφοκλή και "Ιφιγένεια στην Αυλίδα" του Ευριπίδη σε κόμικς. Έχουν διασκευαστεί επίσης οι Μύθοι του Αισώπου, η Πάπισσα Ιωάννα του Ροΐδη κ.ά.. ​

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε δύο κόμικς σε όλες τις επίσημες γλώσσες της. ​

Το πρώτο Ο Πόλεμος του Παγωτού Βατόμουρο, έχει θέμα την ειρηνική συνύπαρξη των λαών και τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε., ​

Το δεύτερο Εγώ ο Ρατσιστής, καταγράφει τις προθέσεις της Ε.Ε. να καταπολεμήσει κάθε είδους διακρίσεις.
πηγή

Στη νέα χιλιετία οι ειδικοί τα θεωρούν δέλεαρ για τους εφήβους, ειδικά για τους απρόθυμους μαθητές.....
Μόνο και μόνο αυτή η άποψη δεν το κάνει απλώς τέχνη αλλά χρήσιμο εργαλείο εκπαίδευσης......
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Λατρεύω τα κόμιξ!!

Έχω διαβάσει από μικρό παιδί, έως σήμερα -ακόμη μικρότερο- όλων των ειδών τα κόμιξ, που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς. Από τα Μίκυ Μάους, Ποπάυ και Μπαγκς Μπάνυ, στα αγαπημένα μου Αστερίξ και Λούκυ Λουκ, των οποίων είχα κάποια στιγμή μαζέψει τις πλήρεις σειρές, μέχρι ερωτικά, πορνογραφικά, ιστορίες του Μαρκήσιου, Exploitation, Nunsploitation, αλλά και SciFi, Fantasy, Marvel (κόβω φλέβα), Pulp κι ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου, μέχρι και την αυτοβιογραφία της Τζένης Χειλουδάκη...

Κάθε τι που είχε μια σειρά από σκίτσα, συνοδευόμενα από έστω υποτυπώδες κείμενο, μου τραβούσε άμεσα την προσοχή, έπεφτε στο μακρύ χέρι μου και τ' αχόρταγο μάτι μου το ρουφούσε και το αφομοίωνε στη στιγμή. Ποτέ δεν ήταν αργά για ένα ακόμη κόμιξ, όμως ποτέ δεν ήταν και νωρίς. Εκατομμύρια στριπάκια έχουν καταγραφεί στα βάθη της μνήμης μου, μια αρχέγονη σούπα από χάρτινες εικόνες κοχλάζει βουβά στα βάθη του ασυνειδήτου μου και σε κάθε φυσαλίδα που αναδύεται, σχηματίζεται η γκροτέσκ καρικατούρα του γερο Χάουλα.

Δεν γνωρίζω ακριβώς την αιτία γι' αυτήν την αυθόρμητη όσο κι εγκάρδια έλξη, τη σχεδόν ερωτική. Όμως ποιος γνωρίζει τι είν' αυτό που μας κάνει κι ερωτευόμαστε; Ο συνδυασμός της εικαστικής τέχνης με την τέχνη του λόγου, πάντοτε με γοήτευε, ίσως επειδή με τα Μίκυ Μάους έμαθα να διαβάζω από μόνος μου, πριν ακόμη πάω σχολείο. Από την άλλη πλευρά, ίσως πάλι να ήταν αυτή η ίδια η γοητεία, που μ' έβαλε στο μεράκι να μάθω την ανάγνωση, κανείς δεν μπορεί να το πει με σιγουριά. Μεγαλώνοντας εκτίμησα περισσότερο την αισθητική τους. Οι ίδιοι οι περιορισμοί του μέσου, η ανάγκη δηλαδή να χωρέσουν μέσα σε πολύ περιορισμένο χώρο το σκίτσο και το κείμενο, όπως και η διακεκομμένη ροή των εικόνων, επέβαλαν έναν μινιμαλισμό, μια σπαρτιατική λιτότητα, τα οποία όμως μετουσιώνουν το κόμιξ ως η "Τέχνη της Συμπύκνωσης" κι ως εκ τούτου την καθιστούν πραγματικά την Ένατη Τέχνη.

Πρόσωπα κι εκφράσεις, συναισθήματα, τοπία, πόλεις, ατμόσφαιρες σκοτεινές, μυστηριώδεις, υποβλητικές ή φωτεινές, ανάλαφρες, κωμικές, όλα σχηματίζονται με λίγες απέριττες γραμμές, αν και στην πορεία έχω δει και πολύ περίτεχνα έργα, που πλησιάζουν περισσότερο τη ζωγραφική και λιγότερο τη σκιτσογραφία. Ο λόγος εξ ανάγκης αφαιρετικός, χωρίς λογοτεχνικές φιοριτούρες, καταλήγει αναπόφευκτα σε μια λακωνικότητα κατ' ουσίαν φιλοσοφική. Ξεκαρδιστικά αστεία, βαθυστόχαστα νοήματα, ιδέες και πίστεις, όλα εκχυλίζονται σε χαρακτηριστικές ατάκες, που εντυπώνονται στο μυαλό κι αναπαράγονται από στόμα σε στόμα, αφού η συμπυκνωμένη τους μορφή τους δίνει ιδιότητες μιμιδίων. Οι χαρακτήρες, άλλοτε βαθύτερα δουλεμένοι κι άλλοτε τελείως δισδιάστατοι, έχουν ωστόσο κοινά αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά, που προσιδιάζουν σ' εκείνα της υπόλοιπης αισθητικής άποψης.

Λατρεύω τα κόμιξ, ελπίζω ότι κάποιοι από εσάς μπορεί να συμμερίζονται τούτη μου την αγάπη. Θα ήθελα να προτείνω λοιπόν, μέσα σ' αυτό το θέμα να βάλουμε τ' αγαπημένα μας κόμιξ, τους ήρωες που μας άρεσαν περισσότερο, σπάνια κόμιξ, κλασσικά κι αξέχαστα, ας φτιάξουμε εδώ την δική μας συλλογή με κόμιξ.

ΥΓ: Ευχαριστώ τη VVV για ένα θέμα που θα έπρεπε να το είχα ανοίξει από καιρό...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[parafernalia]

Δεν γνωρίζω ακριβώς την αιτία γι' αυτήν την αυθόρμητη όσο κι εγκάρδια έλξη, τη σχεδόν ερωτική. Όμως ποιος γνωρίζει τι είν' αυτό που μας κάνει κι ερωτευόμαστε;

Εγώ νομίζω ότι αυτό που με τραβούσε στα κόμικς ήταν και είναι το χρώμα. Μου αρέσουν τα θερμά, έντονα χρώματα. Είναι η ωραιότερη παρέμβαση που έκανε ο άνθρωπος στη φύση! Π.χ. δεν μου άρεσε να ζωγραφίζω με ξυλομπογιές, ήθελα σχεδόν πάντα ζωγραφιές με μαρκαδόρους!

Παιδί είχα φάει κόλλημα με τους μικρούς Εξερευνητές. Έχω μάλιστα ακόμα φυλαγμένη τη σειρά, το μόνο κόμικ που μου έχει διασωθεί.

Μεγαλώνοντας, έφαγα τρελό κόλλημα με την "Περιπέτεια". Ήταν η εποχή που είχαμε χωριστεί σε δύο στρατόπεδα και τσακωνόμασταν....

- Αν παλέψει ο Μαρκ με τον Όμπραξ ποιος θα κερδίσει;

Εγώ ψήφιζα Όμπραξ!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Sal Paradise]

Χαιρετε,ειμαι νεοφερμενο μελος στο φορουμ αυτο του e-steki γιαυτο δε γνωριζω ακομη καλα τα κατατοπια!
Παρολαυτα θα ηθελα να σας παρουσιασω μιας και δεν νομιζω να εχει γινει ξανα θεμα αυτο,τον mr.freeman!δειτε λιγο τα βιντεακια που παραθετω παρακατω,για να εχετε αρκετο φαγητο για σκεψη.θα επανελθω δρυμιτερος οσον αφορα περισσοτερες πληροφοριες.

Π.γ.Θα ηθελα να ζητησω αφεση αμαρτιων απο τους διαχειριστες του φορουμ αν εχω κανει λαθος την κατηγορια που εβαλα το θεμα.
https://www.youtube.com/watch?v=9ZZuEr6WtbM&feature=related

https://www.youtube.com/watch?v=oWdpiYb_bsY&feature=related

https://www.youtube.com/watch?v=T0m4096SxPk&feature=related

https://www.youtube.com/watch?v=as151PlWM-o&feature=related

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[venividivici]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[venividivici]

Τα μικρά κλασσικά εικονογραφημένα όπου παρουσιάζονταν γνωστά παραμύθια σαν κόμικς...
Τα διάδαζα κι εγώ τη δεκαετία του ΄80....
Ο Παύλος Βαλασάκης έχει κάνει την εικονογράφηση...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Liakouras]

Ας παραθέσω και εγώ comic ή μάλλον graphic novel. Και αν η λογοτεχνία είναι τέχνη τότε και τα παρακάτω είναι σίγουρα τέχνη. Προτιμώ να τα ονομάζω graphic novel γιατί απλά ο κόσμος έχει ταυτίσει τα κόμικς με τον λουκι λούκ και τον μίκι που είναι εξαιρετικά κόμικ αλλά δεν ξέρω αν είναι τέχνη.
Λοιπόν τα βιβλία που εγώ έχω ξεχωρίσει, διαβάσει και προτείνω ανεπιφύλαχτα:
1. Logicomix των Δοξιάδη, Παπαδημητρίου, Παπαδάτου, Di Donna
2. Maus I&II του Art Spiegelman
3. Blankets του Graig Thompson
4. Συμβόλαιο με το Θεό του Will Eisner
5. Palestine του Joe Sacco

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pop corn]

Επίσης το περιοδικό ΚΟΜΙΞ στην Ελλάδα (των ίδιων εκδόσεων με το "Μίκυ Μάους") είναι εξαιρετικής ποιότητας περιοδικό Ένατης Τέχνης και μάλιστα κάνει διάφορα αφιερώματα στους δημιουργούς των κόμικς, στην ιστορία διάφορων Disney και μη ηρώων (όπως το χρονικό της δημιουργίας του Μίκυ Μάους από τον Walt Disney) , συνεντεύξεις δημιουργών, νέα από το χώρο της Ένατης Τέχνης και πολλά άλλα...
Όσοι το διαβάζετε τακτικά, γνωρίζετε και μια άλλη πλευρά του "τσιγκούνη" θείου Σκρούτζ...
Προσωπικά, είναι από τα αγαπημένα μου κόμικς αλλά επίσης μ' αρέσουν πολύ: Λούκυ Λουκ (έχω όλη τη σειρά), Αρκάς, Κλασικά Εικονογραφημένα. Και κανένα παλιό αν πέσει στα χέρια μου σε στυλ Ποπάυ δεν λεώ "'οχι"...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[lucky sunray]

Υπεροχο θεμα!!
Στην βιβλιοθηκη μου εχω πολλα βιβλιαρακια κομιξ,ολοκληρα ραφια εχω γεμισει

Μερικα απο αυτα ειναι
1.Μικυ Μαους Κλασικα με ιστοριες απ'ολους τους ηρωες[Μινι,Γκουφυ,Ντοναλντ,Ανιψακια,κτλ]
2.Αστεριξ κ' Οβελιξ
3Λουκυ Λουκ και Ρανταμπλαν
4.Τεν-Τεν
5.Ποπαυ
6.Τα μικρα κλασικα εικονογραφημενα παραμυθια
7.Οι μυθοι του Αισωπου
8.Οι ηρωες της marvel -συλλεκτικα τευχη
Και φυσικα το περιοδικο ΤΑ ΣΑΙΝΙΑ που εδιναν και βιβλιαρακι με ανεκδοτα δωρο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DreamsRevenge]

(τώρα που βρήκα λίγο χρόνο να το φτιάξω,) Θα ήθελα να σας μιλήσω για...

Τα Όρνια,

(γαλλιστί Les Voraces)

Διαχρονικά αγαπημένο κόμικ, αμιγώς μαύρου χιούμορ, βγήκε σε ελάχιστους τίτλους (μόνο στα γαλλικά), και αυτή τη στιγμή τα τεύχη του πωλούνται περίπου στο 10πλάσιο της αρχικής τιμής τους

Οι κεντρικοί ήρωες, ...Όρνια τί άλλο?

Ο Melhior, διανοούμενος, παραδοσιακός και όχι και τόσο υποστηρικτής των πειραματισμών του Balthazar.
O Balthazar, δε φοβάται την καινοτομία, όπως να παντρευτεί μια κουκουβάγια ας πούμε.
O Mimile, μικρός και λίγο θρασύς, ασχολείται αποκλειστικά με το επόμενο γεύμα του.


Ένα μικρό δείγμα, (συγχωρήστε μου την κάπως πρόχειρη ένθεση των ελληνικών διαλόγων όσον αφορά στο γραφιστικό μέρος)

Spoiler

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Ένα κόμιξ που μου είχε κάνει εντύπωση από την παιδική μου ηλικία, για το "παράξενο" γροτέσκ χιούμορ του, η παλιά καλή αμερικάνικη σχολή, ήταν και το MAD, αν και η αλήθεια είναι πως δεν το έχω διαβάσει και πάρα πολύ, κυρίως επειδή όταν ήμουν μικρός αυτό βρισκόταν στα ράφια και στα γραφεία των εφήβων της εποχής κι έτσι το χέρι μου δύσκολα έφτανε τόσο μακριά, όσο κι αν ήταν αρκετά μακρύ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Άγγελος]

Παιδί είχα φάει κόλλημα με τους μικρούς Εξερευνητές. Έχω μάλιστα ακόμα φυλαγμένη τη σειρά, το μόνο κόμικ που μου έχει διασωθεί.

και εγω ειχα δυο τευχη,,και ηταν φοβερα..

εχω διαβασει παρα πολλα κλασσικα εικονογραφημενα..και τα δανειζομουν και απο τη δημοτικη βιβλιοθηκη πατρων..

και παρολο που δεν ειναι κομιξ..εχω διαβασει πολλουυς τομους Μικρου ηρωα..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Πώς δεν είναι κόμιξ ο Μικρός Ήρωας ρε Άγγελε; Φυσικά και είναι!!

Εντάξει, όχι ακριβώς...

Αλλά η αισθητική της εικονογράφησής του είναι κόμιξ, όπως και να το κάνουμε...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Άγγελος]

Γιωργος θαλασσης,,Σπιθας,Κατερινα..
έτσι μου ερχεται να τα ξαναδιαβασω..

τα διαβαζα,,και ηταν σαν να τα εβλεπα μπροστα μου..

εχω διαβασει βεβαια και καποια τευχη τιραμολα,ποπάυ..,και μικυ μαους βεβαια..Λουκυ Λουκ..

και κατι χελωνονιτζακια..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DreamsRevenge]

Πώς δεν είναι κόμιξ ο Μικρός Ήρωας ρε Άγγελε; Φυσικά και είναι!!

Εντάξει, όχι ακριβώς...

Αλλά η αισθητική της εικονογράφησής του είναι κόμιξ, όπως και να το κάνουμε...

Ναι και το σημαντικότερο είναι ότι η προσιτή (ως επί το πλείστον) αισθητική του κόμικς ανοίγει το δρόμο για την παράθεση και ευκολότερη αφομοίωση νοημάτων και εννοιών που ίσως να μην έβρισκαν εύκολα το δρόμο τους με άλλο τρόπο...

...κάπου εδώ μου έρχεται και το παράδειγμα της έκδοσης κωμωδιών του Αριστοφάνη σε κόμικς, όπως και οι δύο εκδόσεις του Astèrix στα αρχαία ελληνικά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Άγγελος]

Ο Μικρος ηρωας δεν εχει εικονογραφηση βασικα καθόλου..ειναι καθαρο βιβλιο..

γιαυτο και ειναι πιο ζωντανο στο μυαλο ομως..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pop corn]

Μιας και μιλάμε για την Ένατη Τέχνη, ας δώσουμε και κάποιες πληροφορίες για τα κόμικς του Disney που κατέχουν σημαντική θέση ανάμεσα στα υπόλοιπα, έτσι για την ιστορία...

Ο θείος Σκρουτζ αποτελεί δημιούργημα του Κάρλ Μπαρκς, γνωστού και ως "παπιάνθρωπος" λόγω της δημιουργίας του "Σύμπαντος των παπιών". Ο Καρλ Μπαρκς με την πάροδο των χρόνων εμπλούτισε στις ιστορίες του τον χαρακτήρα του θείου Σκρουτζ δίνοντας του και ένα παρελθόν.

Το 1992, ο Ντον Ρόσα(που θεωρείται ο πιο άξιος "διάδοχος" του Μπαρκς και φανατικός θαυμαστής του) ανέλαβε να συλλέξει όλες τις αναφορές για το παρελθόν του Σκρουτζ και με βάση αυτές να χτίσει την βιογραφία του τσιγκούνικου παπιού. Από αυτήν την προσπάθεια ξεπήδησε ένα σπουδαίο έργο στο χώρο της Ένατης Τέχνης, Ο Βίος και η Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ που χάρησε στον δημιουργό του το βραβείο Aisner, την υψηλότερη διάκριση στον χώρο της Ένατης Τέχνης. Μέσα σ' αυτό τον τόμο φαίνεται όλη η ζωή του θείου Σκρουτζ πώς ξεκίνησε παιδί από τη Σκωτία για να βρει την τύχη του στην Αμερική, τα ταξίδια του, οι περιπέτειες του, το χρονικό της πρώτης δεκάρας που έβγαλε με τον ιδρώτα του...και πολλά άλλα.

Ο Ντον Ρόσα, παρά το (πολύ) λεπτομερειακό στυλ των σκίτσων του, που κατ' εμέ είναι λίγο εκνευριστικό σε κομικσικές ιστορίες έχει απίστευτο αφηγηματικό ταλέντο και γραφής και εικόνας. Πολλές φορές ένα καρέ αφήνει υπονοούμενα στις ιστορίες του. Επίσης καταφέρνει εκπληκτικά να ενσωματώνει τις ιστορίες του στα πλαίσια ιστορικών γεγονότων δίνοντας μια πιο αληθινή διάσταση στην ιστορία του. Ο θείος Σκρουτζ με τον Ντοναλτ και τα ανηψάκια έχουν ταξιδέψει ουκ ολίγες φορές σε ερήμους, ερείπια αρχαίων πολιτισμών, σε ζούγκλες αναζητώντας κάποιον χάρτη ή τον χαμένο θησαυρό των Σταυροφόρων ενώ ο Ντον δεν χάνει την ευκαιρία να κάνει μια αναφορά σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα μέσα από τους πανέξυπνους μικρούς εξερευνητές και το περίφημο βιβλιαράκι τους.

Νομίζω άξιζε τον κόπο να κάνουμε μια μικρή αναφορά σε τέτοιες κομικσικές λεπτομέρειες, όσο για τον "Βίο και την Πολιτεία" εγώ το συνιστώ στους λάτρεις των ντισνεϋκών κόμικς αλλά και γενικότερα σε όσους διαβάζουν...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[parafernalia]

Νομίζω άξιζε τον κόπο να κάνουμε μια μικρή αναφορά σε τέτοιες κομικσικές λεπτομέρειες, όσο για τον "Βίο και την Πολιτεία" εγώ το συνιστώ στους λάτρεις των ντισνεϋκών κόμικς αλλά και γενικότερα σε όσους διαβάζουν...

Το έχω διαβάσει!!! Ήταν φανταστικό! Μόνο που το έχασα, κρίμα θα ήθελα να το ξεφύλλιζα άλλη μια φορά....

Απίστευτη ιστορία. Μου έχει μείνει η σκηνή στην Λίμνη του Λόχνες που μπαίνει στον πύργο του προπάππου του, βρίσκει το θησαυρό παρακολουθώντας το φάντασμα, πάει να ρίξει βουτιά μες στο χρυσό αλλά ήταν ψευδαίσθηση και σωριάζεται τάβλα.

- Που πήγαν τα λεφτά;

Χτυπάει την κεφάλα του στον τοίχο και αρχίζει ο τοίχος να στάζει λύρες!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.