Μεταστροφή πολιτικών απόψεων;

[iJohnnyCash]

Θεωρείτε λογικό/δικαιολογημένο ένα άτομο να αλλάζει 100% κάποια άποψη του;
(π.χ. από Κουμουνιστής να γίνεται καπιταλιστής κτλ)

Αν συμβεί κάτι τέτοιο θεωρείτε ότι η πραγματική αιτία είναι ότι βρήκε κάποια αλήθεια ή υπάρχει κάποιο συμφέρον;

Εσάς σας έχει συμβεί κάτι τέτοιο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Niyia]

Ναι πιστεύω μπορεί να συμβεί αυτό.

Μπορεί κάποιος να υποστηρίζει το Α δίχως ώριμη σκέψη κ μπορεί αργότερα, με βάση τις εμπειρίες του, να κρίνει ότι κακώς υποστήριζε το Α τόσο καιρό κ πως στο εξής, σωστό είναι το Β.

Τώρα αν το κάνει καιροσκοπικά, τι να πώ...εξαρτάται από το άτομο κ αυτό φαίνεται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Φυσικά και μπορεί να γίνει. Αν έχει τελείως λάθος στοιχεία ή αν του έχει γίνει ή του γίνει πλύση εγκεφάλου, μπορεί κάλλιστα να αλλάξει απόψεις.
Φυσικά τέτοια φαινόμενα παρατηρούνται κατά κόρον σε άτομα κάτω των 20, αλλά αυτό δεν είναι το ζητούμενο υποθέτω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Αυτό όμως συμβαίνει κυρίως στους εφήβους. Που εκεί το θεωρώ και εγώ πιθανών.
Εγώ είχα στο μυαλό μου κυρίως περιπτώσεις που έχουν στιγματίσει το είναι του ατόμου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Όπως βλέπω το γράφαμε μαζί, οπότε θα συμπληρώσω, ότι ΔΕΝ αποκλείεται να συμβεί και στον οποιοδήποτε από εμάς. Κάποια γεγονότα ή συγκεκριμένα δεδομένα μπορεί να αλλάξουν τελείως την όψη πραγμάτων που έχεις και να κάνεις στροφή 180 μοιρών σε κάποια άποψη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Μα δεν είναι λίγο τρελό αυτό από ένα άτομο που δεν είναι έφηβος; Και πόσο μάλλον αν αυτή η άποψη προσπαθούσε να την διαδώσει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Ωραία, ας πάρω ένα παράδειγμα που νομίζω ότι θα μπορούσε να ισχύει.
Ένας Αμερικανός που πιστεύει ότι η χώρα του είναι πάνω απ' όλα και δεν έχει ανάγκη από τους φτυσιάρηδες τους Ιρακινούς, πάει να πολεμήσει στο Ιράκ πιστεύοντας ότι είναι πραγματικά εχθροί του. Εκεί που πολεμάει τρώει μια σφαίρα και βρίσκεται αναίσθητος στο έδαφος. Η ομάδα του τον εγκαταλείπει, η μάχη μεταφέρεται αλλού και τον βρίσκει μια οικογένεια όπου τον περιθάλπει. Εκεί ο αμερικανός ανήμπορος να κουνηθεί βλέπει ότι η οικογένεια του δίνει από τα λιγοστά τρόφιμα που έχει, τον φροντίζει, γίνεται καλά και τον αφήνουν να φύγει ανενόχλητο. Μετά από μήνες η αμερικανική κυβέρνηση παραδέχεται ότι δεν είναι το Ιράκ ο εχθρός τους και αποσύρει τα στρατεύματα. Λογικό δεν είναι να σταματήσει να έχει την ίδια άποψη που είχε για τους ιρακινούς ο στρατιώτης; Απλά μέχρι τότε του είχαν κάνει πλύση εγκεφάλου, δεν είχε ιδέα τι γίνεται και με αυτό το γεγονός συν το ότι κάθισε και σκέφτηκε, άλλαξε άποψη.
Υπερβολικό παράδειγμα;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Φυσικά και μπορει να ειναι δικαιολογημενο. Ειτε πειστηκε με επιχειρηματα οτι κανει λαθος, ειτε εμαθε κατι που δεν γνωριζε, ειτε αντιληφθηκε κατι που πριν το εβλεπε απο λαθος οτπικη γωνια, ειτε γενικά ωριμασε και καταλαβε κατι που δε κατανοουσε πριν. Διαφοροι λογοι.

Φυσικά δεν ισχυουν παντα και μπορει να ισχυει το συμφερον. Επισης δεν εχουν ολοι τα ιδια ελαφρυντικά. Αλλο να αλλαξει γνωμη ενα παιδι 12 χρονων, αλλο ενας ενηλικας 25 , αλλο 40 και αλλο 65.

Επισης υπαρχουν ατομα που δεν αλλάζουν αποψεις ευκολα, γιατι ειναι στενομυαλοι, εχουν παροπιδες, δεν θελουν να δουν κατι αλλο. Ειτε γιατι δε τους συμφερει, ειτε γιατι δεν ειναι ετοιμοι να το δεχθουν. Και ειναι πολυ ευρυματικοι στο να βρισκουν δικαιολογιες για τον εαυτο τους, οταν τους δειχνουν το σφαλμα τους. Μερικοι δε, μηχανευονται σεναρια και υποθεσεις που παιρνουν ως δεδομενα, για να αποδειξουν (στον εαυτο τους και στους γυρω τους, απο τους οποιους αναζητουν την αναγνωριση και επιβραβευση), οτι οι ιδιοι δεν εσφαλαν και δικαιως εκαναν οτι εκαναν.

Αυτα ολα, αναγονται σε οποιοδηποτε θεμα και αποψη και συμβαν. Απο πολιτικη μεχρι αθλητικά Kαι όντως οπως ειπε η Ναϊα, οι προθεσεις δεν κρυβονται ευκολα.

Παντως καλο ειναι να μην υοθετουμε παγιες αποψεις ευκολα, γιατι συχνα δεν εχουμε ολα τα δεδομενα ή ολες τις οπτικες γωνιες, συχνα αλλαζουν, και οπως ελεγε και ο Πλατωνας "Παιδι μου, εισαι νεος και ο χρονος, περνωντας, θα σε κανει να διαφοροποιησεις πολλά απ'οσα τωρα πιστευεις και να δεχτεις τα αντιθετα".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Youki]

Χμ...κατά τη γνώμη μου εξαρτάται και τι θέματα αφορά αυτή η αλλαγή απόψεων. Σε κάποια θέματα "αρχών" ας πούμε, το μυαλό μου πάει μάλλον σε καιροσκοπισμό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Ωραία, ας πάρω ένα παράδειγμα που νομίζω ότι θα μπορούσε να ισχύει.
Ένας Αμερικανός που πιστεύει ότι η χώρα του είναι πάνω απ' όλα και δεν έχει ανάγκη από τους φτυσιάρηδες τους Ιρακινούς, πάει να πολεμήσει στο Ιράκ πιστεύοντας ότι είναι πραγματικά εχθροί του. Εκεί που πολεμάει τρώει μια σφαίρα και βρίσκεται αναίσθητος στο έδαφος. Η ομάδα του τον εγκαταλείπει, η μάχη μεταφέρεται αλλού και τον βρίσκει μια οικογένεια όπου τον περιθάλπει. Εκεί ο αμερικανός ανήμπορος να κουνηθεί βλέπει ότι η οικογένεια του δίνει από τα λιγοστά τρόφιμα που έχει, τον φροντίζει, γίνεται καλά και τον αφήνουν να φύγει ανενόχλητο. Μετά από μήνες η αμερικανική κυβέρνηση παραδέχεται ότι δεν είναι το Ιράκ ο εχθρός τους και αποσύρει τα στρατεύματα. Λογικό δεν είναι να σταματήσει να έχει την ίδια άποψη που είχε για τους ιρακινούς ο στρατιώτης; Απλά μέχρι τότε του είχαν κάνει πλύση εγκεφάλου, δεν είχε ιδέα τι γίνεται και με αυτό το γεγονός συν το ότι κάθισε και σκέφτηκε, άλλαξε άποψη.
Υπερβολικό παράδειγμα;

Δεν μιλάω τόσο για τέτοιες απόψεις.

Κυρίως αναφέρομαι σε ιδεολογίες.

Παραθέτω και ένα κείμενο του Ν. Δήμου που εκτός ότι ταιριάζει 100% στο θέμα θα μας βοηθήσει στην συζήτηση.

Ο Μίκης είναι η Ελλάδα (11.10.07)
Κάπως έτσι θα νιώθει σίγουρα. Τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί σε εθναμύντορα, και σε εθνοπατέρα. Νιώθει πως είναι η συνείδηση του έθνους. Μόλις κάτι συμβεί που αφορά εθνικά θέματα, εκδίδει ανακοίνωση. Λάβρος επιτίθεται εναντίον των ασεβών που κάνουν κριτική στον Χριστόδουλο, των ξένων κέντρων που υπαγόρευσαν το ανίερο βιβλίο Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού, των κρυφών δυνάμεων που συνωμοτούν εναντίον μας, των Εβραίων που είναι «η ρίζα του κακού» και των Αμερικανών που, ως γνωστόν, είναι η πηγή όλων μας των δεινών.

Ο Μίκης Θεοδωράκης, πρόμαχος του Έθνους. Ψηλά την σημαία! Όμως, τρίβω τα μάτια μου και διαβάζω ξανά και πάλι, κάτι που ξεστόμισε σε μία συνέντευξή του. Μίλαγε στον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο, το 1985, και του είπε: «Σήμερα η έννοια του έθνους είναι γελοία».

Το επαναλαμβάνω για να το εμπεδώσετε: «Σήμερα η έννοια του έθνους είναι γελοία». Στην σελίδα 307 του βιβλίου «Αντίο Παλιέ Κόσμε – 21 σπάνιες συνομιλίες».

Θα μου πείτε: ο καθένας δικαιούται να αλλάξει γνώμη. Ναι, αλλά πόσο; Από το γελοίο στο ιερό, είναι μεγάλη απόσταση. Από τον διεθνισμό του αριστερού κοσμοπολίτη (που θεωρεί τα έθνη τεχνητές κατασκευές για να χωρίζουν τους ανθρώπους) μέχρι την προσήλωση στις πιο συμβατικές αρχές του εθνικισμού, υπάρχει χάος.

Ωστόσο, όταν έγραψα στον τίτλο «Ο Μίκης είναι η Ελλάδα» δεν εννοούσα μόνον το πώς νιώθει. Εννοούσα πως όλη η Ελλάδα, μετά την δεκαετία του 80, άλλαξε άποψη. Ο Μίκης, από αυτή την άποψη συμβολίζει και εκφράζει αυτή τη στροφή. Είτε επειδή οι ευαίσθητες κεραίες του καλλιτέχνη έπιασαν την αλλαγή της νοοτροπίας, είτε επειδή και ο ίδιος την επηρέασε και την επιτάχυνε.

Ποιος εύκολα θα τολμούσε σήμερα να πει δημόσια ότι η έννοια του έθνους είναι γελοία; Σύμφωνοι, οι πολιτικοί επιστήμονες γνωρίζουν καλά ότι τα έθνη είναι φαντασιακές κοινότητες, ιδεολογικές κατασκευές σχετικά πρόσφατες (ούτε δύο αιώνες δεν αριθμούν κι ας εφευρίσκουν μύθους με βάθος χρόνου). Αλλά αυτά λέγονται πια μόνο χαμηλόφωνα στα σπουδαστήρια των πανεπιστημίων…

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Υπάρχει επιστολή στη Lifo που ο Μικης απαντά σε αυτό το κομμάτι... ψάξε τη Lifo που βγήκε την περασμένη Πέμπτη

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

Μα δεν είναι λίγο τρελό αυτό από ένα άτομο που δεν είναι έφηβος; Και πόσο μάλλον αν αυτή η άποψη προσπαθούσε να την διαδώσει.

'Aλλαξα κοσμοθεωρία μετά την εφηβεία. 'Ο,τι πίστευα στην εφηβεία μου ήταν ένα διάλλειμα και τότε πίστευα και προπαγάνδιζα μάλιστα (περίεργο για την ηλικία μου) θεωρίες και πιστεύω απ'τα οποία σήμερα δεν έχω κρατήσει σχεδόν τίποτα.Σήμερα είμαι πιο πολύ ο εαυτός μου, οι ιδέες και οι θεωρίες μου έχουν όμως και έναν συναισθηματικό χαρακτήρα γιατί συνδέονται με βιώματα, ενώ τότε ήμουν πιο πολύ διαννοητικός και ορθολογιστής, οι θεωρίες μου ήταν βγαλμένες από βιβλία και όχι από αυτά που ζούσα και ζητούσα αποδείξεις απ'τον άλλον ότι δεν είναι ελέφαντας, ενώ σήμερα αφήνω πολλά παράθυρα ανοιχτά σε πράγματα που δεν είναι εύκολα αποδεκτά και δεν με απασχολεί να πείσω και κανέναν. Τότε ήμουν ο τυπικός καρτεσιανός φιλόσοφος, αλλά αυτό ήταν ένα διάλειμα μόνο στη ζωή μου, γιατί από μικρό με θυμάμαι να ανοίγομαι στα πιο τρελλά ενδεχόμενα. Πιστεύω ότι καταλήγεις σε μια συγκεκριμένη κοσμοθεωρία ή φιλοσοφική θεώρηση της ζωής μετά την εφηβεία αφού το κουράσεις πολύ πρώτα (αν το κουράσεις γιατί μερικοί δεν έχουν καν φιλοσοφικό ή πολιτικό στίγμα).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Angie_Ann]

Κατά τη γνώμη μου ειδικά σε νεαρές ηλικίες (30- εννοώ) είναι απόλυτα φυσιολογικό να αλλάζεις απόψεις ακόμη και κατά 100% μιας και σίγουρα μεγαλώνοντας βλέπεις και άλλες πλευρές του ζητήματος ακούς πιο εμπεριστατωμένες απόψεις από τις δικές σου και γενικότερα γίνεσαι όλο και πιο συνειδητοποιημένος, κάτι που ανέλυσε και ο Lorien παραπάνω.

Για την ακρίβεια θεωρώ πιο φυσιολογικό να αλλάξει κάποιος τις απόψεις του ακόμη και σε πολύ σοβαρά ζητήματα παρά να παραμείνει στις ίδιες ακριβώς απόψεις που είχε μετά από την εφηβεία. Όπως είναι λογικό ο άνθρωπος εξελίσσεται και μετά από εκείνη την περίοδο της ζωής του.

Όσο για το συμφέρον και αυτό μέσα στο παιχνίδι είναι. Όμως όταν πρόκειται για κάτι το προσποιητό με σκοπό το συμφέρον τότε κάποιος μπορεί να αλλάξει επιφανειακά άποψη για αυτό και μέσα του να διατηρεί τις απόψεις του. Εγώ παραπάνω μιλάω για κάποιον που στ' αλήθεια διαφοροποίησε την άποψη του πάνω σε κάποιο θέμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

Βρίσκω πολύ άδικη την κριτική του Δήμου ως συνήθως και σχεδόν ποτέ δεν συμφωνώ μαζί του σε τίποτα. Θα του απαντούσα ότι αν είχε αλλάξει η ελληνική νοοτροπία μετά τη δεκαετία του 80' θα ήμασταν πολύ ευτυχισμένοι, αλλά που το είδε αυτό ; Mακάρι να εκπροσωπούσε αυτή την σημερινή ελληνική νοοτροπία ο Θεοδωράκης, αλλά δεν το βλέπω. Η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν έχει τις απόψεις του Θεοδωράκη και είναι μάλλον εθνικιστές, όχι πατριώτες.Οι υπόλοιποι είναι απλά αδιάφοροι ή ''εκσυγχρονιστές'' χωρίς να μας λένε όμως τι ακριβώς πρέπει να εκσυγχρονιστεί και τι είναι παλιό ή σκουριασμένο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[C.M.]

Θεωρείτε λογικό/δικαιολογημένο ένα άτομο να αλλάζει 100% κάποια άποψη του;
(π.χ. από Κουμουνιστής να γίνεται καπιταλιστής κτλ)

Αν συμβεί κάτι τέτοιο θεωρείτε ότι η πραγματική αιτία είναι ότι βρήκε κάποια αλήθεια ή υπάρχει κάποιο συμφέρον;

Εσάς σας έχει συμβεί κάτι τέτοιο;

Ο άνθρωπος που προβληματίζεται έντονα και ψάχνεται πιστεύω πως είναι και ανοιχτός σε διαφορετικές απόψεις σαν κάποιον που πεινά και γυρεύει τροφή. Αυτός ο άνθρωπος μπορεί απότομα να κάνει στροφή 180 μοιρών. Δεν είναι το ζήτημα αν είναι δικαιολογημένο ή όχι. Αλλιώς τι; Θα τον καταδικάσεις σε κάτι; Είναι περισσότερο λογικό από το να πείθεται κανείς για μια διαφορετική αλήθεια από αυτήν που διατεινόταν να υιοθετεί και λόγω εγωϊσμού ή ίματζ ή κόμπλεξ να μην αποκαλύπτει την πραγματική του στάση, να διχάζει ο ίδιος τον εαυτό του.

Όσο αφορά τον παράγοντα "συμφέρον" είναι κι αυτός ένας παράγοντας μέσα στους πολλούς που μπορούν να οδηγήσουν το άτομο σε διαφορετική άποψη. Δεν αλλάζει οτιδήποτε και δεν θεωρώ τίποτα μεμπτό από τη στιγμή που είναι ειλικρινές.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Παραθέτω και ένα κείμενο του Ν. Δήμου που εκτός ότι ταιριάζει 100% στο θέμα θα μας βοηθήσει στην συζήτηση.

Ο Μίκης είναι η Ελλάδα (11.10.07)
Κάπως έτσι θα νιώθει σίγουρα. Τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί σε εθναμύντορα, και σε εθνοπατέρα. Νιώθει πως είναι η συνείδηση του έθνους. Μόλις κάτι συμβεί που αφορά εθνικά θέματα, εκδίδει ανακοίνωση. Λάβρος επιτίθεται εναντίον των ασεβών που κάνουν κριτική στον Χριστόδουλο, των ξένων κέντρων που υπαγόρευσαν το ανίερο βιβλίο Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού, των κρυφών δυνάμεων που συνωμοτούν εναντίον μας, των Εβραίων που είναι «η ρίζα του κακού» και των Αμερικανών που, ως γνωστόν, είναι η πηγή όλων μας των δεινών.

Ο Μίκης Θεοδωράκης, πρόμαχος του Έθνους. Ψηλά την σημαία! Όμως, τρίβω τα μάτια μου και διαβάζω ξανά και πάλι, κάτι που ξεστόμισε σε μία συνέντευξή του. Μίλαγε στον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο, το 1985, και του είπε: «Σήμερα η έννοια του έθνους είναι γελοία».

Το επαναλαμβάνω για να το εμπεδώσετε: «Σήμερα η έννοια του έθνους είναι γελοία». Στην σελίδα 307 του βιβλίου «Αντίο Παλιέ Κόσμε – 21 σπάνιες συνομιλίες».

Θα μου πείτε: ο καθένας δικαιούται να αλλάξει γνώμη. Ναι, αλλά πόσο; Από το γελοίο στο ιερό, είναι μεγάλη απόσταση. Από τον διεθνισμό του αριστερού κοσμοπολίτη (που θεωρεί τα έθνη τεχνητές κατασκευές για να χωρίζουν τους ανθρώπους) μέχρι την προσήλωση στις πιο συμβατικές αρχές του εθνικισμού, υπάρχει χάος.

Ωστόσο, όταν έγραψα στον τίτλο «Ο Μίκης είναι η Ελλάδα» δεν εννοούσα μόνον το πώς νιώθει. Εννοούσα πως όλη η Ελλάδα, μετά την δεκαετία του 80, άλλαξε άποψη. Ο Μίκης, από αυτή την άποψη συμβολίζει και εκφράζει αυτή τη στροφή. Είτε επειδή οι ευαίσθητες κεραίες του καλλιτέχνη έπιασαν την αλλαγή της νοοτροπίας, είτε επειδή και ο ίδιος την επηρέασε και την επιτάχυνε.

Ποιος εύκολα θα τολμούσε σήμερα να πει δημόσια ότι η έννοια του έθνους είναι γελοία; Σύμφωνοι, οι πολιτικοί επιστήμονες γνωρίζουν καλά ότι τα έθνη είναι φαντασιακές κοινότητες, ιδεολογικές κατασκευές σχετικά πρόσφατες (ούτε δύο αιώνες δεν αριθμούν κι ας εφευρίσκουν μύθους με βάθος χρόνου). Αλλά αυτά λέγονται πια μόνο χαμηλόφωνα στα σπουδαστήρια των πανεπιστημίων…

Σε αυτό το σημείο πρέπει να ποστάρω και την απάντηση παρόλο που είναι λιγάκι off-topic.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Stalitsa]

Θεωρείτε λογικό/δικαιολογημένο ένα άτομο να αλλάζει 100% κάποια άποψη του;
(π.χ. από Κουμουνιστής να γίνεται καπιταλιστής κτλ)

Αν συμβεί κάτι τέτοιο θεωρείτε ότι η πραγματική αιτία είναι ότι βρήκε κάποια αλήθεια ή υπάρχει κάποιο συμφέρον;

Εσάς σας έχει συμβεί κάτι τέτοιο;

Ανάλογα!!!! Όλοι οι άνθρωποι μπορεί να αλλάξουμε άποψη κ πιστεύω ύστερα από ένα γεγονός ή όταν κάποιος είτε λεκτικά είτε έμπρακτα μας αποδείξει ότι έχει δίκιο σε κάτι ενω εμείς δεν έχουμε κ τόσο δίκιο - δεν είμαστε κ τόσο σωστοί.... Θεωρώ ότι αυτό έχει συμβεί σε όλους μας κ για μένα είναι λογικό κ δικαιολογημένο.. Σκέψου πόσες αντιλήψεις είχαμε για κάποια πράγματα χώρις να το έχουμε καλοσκεφτεί κ όταν το καλοσκεφτήκαμε αλλάξαμε γνώμη 180 μοίρες?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Πιστεύω ότι είναι ανθρώπινο να αλλάξει κανεις απόψεις και στάση ζωής. Ακόμα κι αν δεν έχει προηγηθεί σοκ, οποτε πχ ο σπάταλος γίνεται οικολόγος και ο τσιγκούνης φιλάνθρωπος, επειδή είδαν τι φτώχεια στο Peru.
Αλλα και σε πιο καθημερινά πλαίσια, πόσοι κομμουνιστές του 1968 συνέχισαν να αλλάζουν τον κόσμο? Εγώ βλέπω πολλούς από τη γενιά της μαμάς μου να έχουν αφήσει πίσω τις ρομαντικές απόψεις τους και να κοιτάνε το ατομικό συμφέρον, και των παιδιών τους.

Και το δέχομαι.

Τώρα, αν η αλλαγή είναι πολύ ραγδαία, είναι πιο ύποπτο. Αλλα εσύ τι είχες υπ' όψιν, Exposed?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nefnef]

Ναι, οι σκέψεις και οι απόψεις αλλάζουν πολύ εύκολα... αυτό που δεν αλλάζει είναι η νοοτροπία!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Αλίμονο σε αυτόν που δεν είναι διατεθειμένος να δεχτεί οτι ο κόσμος γύρω του αλλάζει.....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.