Μια αγκαλιά, η καλύτερη προστασία

[Γιώργος]

Το θεματάκι το ανοίγω με αφορμή αυτό το άρθρο (το επισυνάπτω και στο τέλος).

Εδώ θέλω να πούμε για την επίδραση που έχει μία αγκαλιά πάνω μας, τόσο από την σκοπιά της "Υγείας - Ιατρικής", όσο και από την πλευρά της "Ψυχολογίας - Ψυχιατρικής". Από τη μία, είναι γνωστό ότι έχει θετική επίδραση στην σωματική μας υγεία, οπότε θα ήταν χρήσιμο να μοιραστούμε γνώσεις / εμπειρίες πώς μας βοηθάνε στο θέμα της υγείας.

Και από την άλλη, η αγκαλιά είναι κάτι που όλοι έχουμε ανάγκη! Γιατί τη χρειάζεται ο καθένας από εμάς και άλλα τέτοια είναι εμπειρίες που θα 'θελα να τις μοιραστούμε εδώ. Το θέμα δηλαδή το θέτω πιο πολύ προς τον τομέα της σωματικής / πνευματικής υγείας παρά στον "ερωτικό τομέα".


Δεν ξέρω αν με πολυκαταλάβατε, ελπίζω να ποστάρει το Γιδάκι μας (που είναι αγκαλίτσα-lover ) για να κυλήσει λίγο το θέμα!





Παρακάτω είναι το εν λόγω άρθρο:

Η υγεία της καρδιάς των γυναικών μπορεί να ωφεληθεί περισσότερο από την ζεστή αγκαλιά του συντρόφου τους, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Psychosomatic Medicine. Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνα με επικεφαλής την Δρ Κάρεν Γκρεβεν μελέτησε την επίδραση του εναγκαλισμού και στους δυο συντρόφους σε 38 ζευγάρια.
Κατά τη διάρκεια της μελέτης, οι άνδρες και οι γυναίκες οδηγήθηκαν σε ξεχωριστά δωμάτια ώστε να μετρηθούν τα επίπεδα της αρτηριακής πίεσης και της ωκυτοκίνης, μιας «συνδετικής» ορμόνης, η οποία εκκρίνεται κατά τη διάρκεια του τοκετού και του θηλασμού και της κορτιζόλης, ορμόνη που σχετίζεται με το στρες.
Στη συνέχεια τα ζευγάρια βρέθηκαν και πάλι μαζί και τους ζητήθηκε να κάτσουν μαζί και να συζητήσουν για μια στιγμή που ήταν ιδιαιτέρως χαρούμενη.
Έπειτα παρακολούθησαν για πέντε λεπτά μια ρομαντική ταινία πριν αφεθούν για να μιλήσουν και πάλι μεταξύ τους για άλλα δέκα λεπτά.
Τέλος τους ζητήθηκε να αγκαλιαστούν για 20 δευτερόλεπτα.
Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες παρατηρήθηκε ότι είχαν υψηλότερα επίπεδα ωκυτοκίνης μετά τον εναγκαλισμό. Τα άτομα που είχαν σχέσεις αγάπης μεταξύ τους είχαν υψηλότερα επίπεδα της συγκεκριμένης ορμόνης συγκριτικά με άλλα άτομα.
Αλλά από τα στοιχεία, οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι όλες οι γυναίκες είχαν μειωμένα επίπεδα κορτιζόλης μετά τον εναγκαλισμό, όπως και οφέλη αναφορικά με την αρτηριακή πίεση.
Όπως εξηγεί η Δρ Γκρεβεν «όσο μεγαλύτερη η υποστήριξη από την πλευρά του συντρόφου τόσο υψηλότερα είναι τα επίπεδα της ωκυτοκίνης στους άνδρες και τις γυναίκες. Ωστόσο η σημασία της ωκυτοκίνης και των πιθανών καρδιοπροστατευτικών της επιδράσεων είναι μεγαλύτερες για τις γυναίκες».

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

έρευνες που διάβασα λένε ότι τα βρέφη όταν τους προσφέρεις αγκαλιά και χάδια μεγαλώνουν ταχύτερα και γίνονται εξυπνότερα καθώς και πιο ασφαλείς και ανεξάρτητοι άνθρωποι
Έχει καταρριφθεί ο μύθος ότι όταν αγκαλιάζεις το μωρό το κακομαθαίνεις
Οχι ότι χρειαζόμουν κάποια έρευνα για να αγκαλιάζω το μωρό μου αλλά είπα να το μοιραστώ μαζί σας


Πέραν αυτού όμως, ναι, η αγκαλιά για μένα είναι πολύ σημαντικό κομμάτι στη σχέση μου με τον σύντροφο μου
Αν δεν με αγκαλιάζει πραγματικά αισθάνομαι αποξένωση, στρες, όλο αναρωτιέμαι τι φταίει ή αν έχω κάνει κάτι κακό
Όταν με αγκαλιάζει ή τον αγκαλιάζω (συνήθως στο κρεβάτι για να κοιμηθούμε) αισθάνομαι ασφάλεια και την αγάπη να ξεχυλίζει
Οταν αγκαλιάζω τρυφερά το μωρό μου, δεν υπάρχουν λέξεις για να εκφράσω αυτό που αισθάνομαι, όμως πραγματικά βλέπω με τα μάτια μου πόσο καλό του κάνουν και πόσο ηρεμεί αυτόματα ό,τι κι αν του συμβαίνει.

Εν κατακλείδι, θεωρώ ότι η αγκαλιά είναι ένας απ τους σπουδαιότερους τρόπους έκφρασης των συναισθημάτων μας και ένας απ τους πιο αναγκαίους για την συναισθηματική μας κάλυψη

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

αχ, αυτή η αγκαλίτσα το βράδυ, όταν πέφτουμε για νάνι....αχχχχ....
ωραίο πράγμα, σε ανανεώνει.

Για τα μωρά ισχύει και το εξής: η απουσία αγκαλιάς γίνεται αισθητή από τα μωρά, τα οποία νιώθουν εγκατάλειψη, αμφιβολία και τελικά παραιτούνται, γίνονται άβολα και πάρα πολύ ήσυχα (ΑΡΑ την επόμενη φορά που θα δείτε ένα μωρό να είναι ζωηρό, δε φταίει η αγκαλιά! αυτό είναι το φυσιολογικό)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Palladin]

Για τα μωρά ισχύει και το εξής: η απουσία αγκαλιάς γίνεται αισθητή από τα μωρά, τα οποία νιώθουν εγκατάλειψη, αμφιβολία και τελικά παραιτούνται, γίνονται άβολα και πάρα πολύ ήσυχα (ΑΡΑ την επόμενη φορά που θα δείτε ένα μωρό να είναι ζωηρό, δε φταίει η αγκαλιά! αυτό είναι το φυσιολογικό)

ουφ
και πώς κρατάς την ισορροπία, να κάνεις δηλαδή στο μωρό αρκετή αγκαλιά μεν, αλλά να μην φτάνει στο σημείο να την συνηθίζει τόσο πολύ ώστε να θέλει συνέχεια αγκαλιά και να τσιρίζει ασταμάτητα μέχρι να το πάρεις?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

ουφ
και πώς κρατάς την ισορροπία, να κάνεις δηλαδή στο μωρό αρκετή αγκαλιά μεν, αλλά να μην φτάνει στο σημείο να την συνηθίζει τόσο πολύ ώστε να θέλει συνέχεια αγκαλιά και να τσιρίζει ασταμάτητα μέχρι να το πάρεις?

πολύ απλά δεν πιστεύω στο "το κακομαθαίνεις".
Και η δικιά μου, μετά τις 7.30 δε βάζει το κώλο της κάτω και να κάτσει μόνη της. Γκρινιάζει, οπότε ή τη βάζω στο σλινγκ και κάνω ελαφριές δουλειές (πχ. μαγείρεμα) ή τη βουτάω και τη βάζω στο καρότσι για βόλτα ή πολύ απλά, καθόμαστε στην βεράντα και ατενίζουμε τη πάρνηθα.

Σχεδόν όλοι έχουν σαν καραμέλα "θα συνηθίσει και άντε μετά να τη ξεμάθεις" (no offence ε? συζήτηση κάνουμε). Κι εγώ απαντώ: "ας συνηθίσει. Έτσι θα μπουχτίσει πιο εύκολα και θα ανεξαρτητοποιηθεί γρηγορότερα. "
Μη κοιτάς το παρόν και το πόσο θα ήθελες να κάνεις κάτι (που έκανες και προ μωρού), οπότε τσαντίζεσαι που τελικά δε μπορείς..άλλωστε, το μωρό δεν εξυπηρετεί τον δικό μας τρόπο ζωής, εμείς πρέπει να κινηθούμε γύρω του, γιατί αυτό είναι το αδύναμο στην παρούσα φάση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Αυτό υσχείει για όλους; προσπικά όταν είμαι κουρασμένη στρεσαρισμένη και γενικά πιεσμένη συχαίνομαι τις αγγαλιές, μόνο σε περίπτωση που είμαι τελείως χαλαρή άντε να αγγαλιαστώ 5-10 λεπτά και αυτό είναι όλο, το βράδυ ΄στο κρεβάτι προτιμώ να πιάνομαι χέρι χέρι και όχι αγγαλιά, γιατί δεν μπορώ να κοιμηθώ

Η μόνη περίπτωση αγγαλιάς είναι άν έχω να δώ πολλύ καιρό κάποιον και τον αγγαλιάσω, αλλα γενικά στην ζωή μου η αγγαλιά με φρικάρει τελείως

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[chrisss]

εμενα οταν με αγκαλιαζει το αγορι μου περνω και 10 χρονια ζωης μη σας πω...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Sweet_Butterfly]

αχ αυτη η αγκαλιαα.....τρελαινομαι...πεθαινω...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

Πιστεύω ότι θα κρύβω πάντα μέσα μου ένα παιδί. Ακόμα και στην μεγαλύτερη οδύνη της ζωής μου ζητούσα απεγνωσμένα μια αγκαλιά για να πεθάνω μέσα της αξιοπρεπώς. Δεν το κατάφερα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DreamsRevenge]

Πιστεύω ότι θα κρύβω πάντα μέσα μου ένα παιδί. Ακόμα και στην μεγαλύτερη οδύνη της ζωής μου ζητούσα απεγνωσμένα μια αγκαλιά για να πεθάνω μέσα της αξιοπρεπώς. Δεν το κατάφερα.

Αυτό είναι μάλλον καλό... Γιατί κάποτε κάποιος άλλος θα ζητήσει την αγκαλιά σου και θα ξέρεις ότι πραγματικά τη χρειάζεται και ίσως του την προσφέρεις...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

Αυτό είναι μάλλον καλό... Γιατί κάποτε κάποιος άλλος θα ζητήσει την αγκαλιά σου και θα ξέρεις ότι πραγματικά τη χρειάζεται και ίσως του την προσφέρεις...

Α@@δια θα ζητήσουν. Και να ζητήσουν, ξεχνάνε πολύ εύκολα μετά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Πολυ ωραιο θεμα!
Δεν υπαρχει οσο και να χω ψαξει (ειμαι και μικρη θεωρητικα) καλυτερος τροπος ατομικης βελτιωσης περα απο την αγαπη, ειτε δειχνοντας τη με μια αγκαλια, ενα φιλι, ενα αγγιγμα τρυφερο, μια ομορφη κουβεντα. Αγαπαμε, ας δινουμε χωρις να ζηταμε ανταλλαγματα, μονο ετσι ειμαστε ευτυχισμενοι.
Χαλαλι κι οποιος ξεχνα μωρε. Δε πειραζει, θα την παρεις πισω ετσι κι αλλιως, αν ηταν αληθινη αυτη που εδινες!
Αυτος που χει χορτασει τις αγκαλιες τις ζητα ολο και πιο πολυ!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[moonlight]

ειμαι απο τα ατομα που πολυ δυσκολα θα παρει αγκαλια καποιον και πολυ δυσκολα θα το παρουν αγκαλια.... και το εχω τοσο αναγκη καποιες φορες...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

ειμαι απο τα ατομα που πολυ δυσκολα θα παρει αγκαλια καποιον και πολυ δυσκολα θα το παρουν αγκαλια....

Το δεύτερο μάλλον εξαρτάται από το πρώτο φιλενάδα...
Νομίζω πως δύσκολα θα σου αρνηθεί κάποιος μια αγκαλιά, φτάνει να το ζητήσεις...έστω και χωρίς λόγια καμιά φορά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[venividivici]

Μια αγκαλιά, ένα χάδι, ένα φιλί, μια κουβέντα είναι το καλύτερο βάλσαμο, ειδικά όταν πονάει κάποιος, αλλά είναι διπλή αγκαλιά όταν σε αγκαλίαζει κάποιος απο χαρά......
Επίσης η αγκαλιά είναι η πρώτη ουσιαστική επαφή που έχεις με τη μάνα σου εκτός μήτρας, εκεί αισθάνεσαι την αγάπη, την ασφάλεια, ακόμη και την μοναδικότητα σου…. μέσα στα χέρια της μάνας σου

Πικάσο, τόσο απλό αλλά τόσο ουσιαστικό έργο, που παρουσιάζει την αγκαλιά της μάνας.......



Ακόμη έχει αποδειχτεί επιστημονικά με πειράματα που έχουν γίνει κατά καιρούς ότι όταν χαϊδεύεις ή αγκαλιάζεις ένα ζώο πέφτουν οι παλμοί σου και ηρεμείς..... αν λοιπόν ένα μικρό χνουδωτό ζωάκι είναι τόσο ευεργετικό πάνω σου γιατί να μην είναι ο ίδιος ο άνθρωπος;;;;;

Προσωπικά σε περιόδους θλίψης ή θανάτου αγαπημένων προσώπων δεν ήθελα να με αγγίζουν, γιατί και δεν το ήθελα και δεν το είχα ανάγκη….. είχα την ανάγκη να βυθιστώ μόνη μου μέσα στη καταχνιά της ψυχής μου….. και να σηκωθώ μόνη μου
Το σίγουρο είναι ότι ευφραίνεται η καρδιά μου όταν με αγκαλιάζει το κολλητάρι μου με όλη τη δύναμη των χεριών του και μου λέει το πολύ απλό αλλά ουσιαστικό…. «μου έλειψες βρε!!!!»

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Imadlak]

View attachment 39889

View attachment 39890

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.