Μοναχοπαίδια

[archaios19]

Ως μοναχοπαίδι και εγώ, μπορώ να πω ότι η απουσία αδελφιών με προβλημάτιζε πολύ σπάνια. Νομίζω πως αυτή η ιδιότητα με ώθησε να γίνω αρκετά κοινωνικός ήδη από μικρό παιδί, να κάνω παρέα με αρκετά παιδιά και έτσι το 'κενό' αναπληρωνόταν με αυτό τον τρόπο. Στα 24 μου πια, το ίδιο έχω να πω, η παρουσία μερικών στενών φίλων δεν με κάνει να σκέφτομαι ότι θα ήθελα να έχω αδέλφια. Βέβαια, όπως σωστά ειπώθηκε παραπάνω, με τον χαμό των γονέων ενδεχομένως αλλάζει η οπτική.

Το ζήτημα της ανατροφής παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στο αν το μοναχοπαίδι θα γίνει εγωκεντρικό και 'κακομαθημἐνο'. Στην περίπτωση μου, αυτό δεν ισχύει καθόλου ας πούμε και για αυτό ευγνωμονώ τους γονείς μου. Δεν μπορώ επίσης να μην αναφερθώ στο πόσο ευνοημένος ήμουν και παραμένω σε ό,τι αφορά ευκαιρίες, όπως για παράδειγμα το να κάνω ένα μεταπτυχιακό στο εξωτερικό.

 

[Aura]

Το καλό που βλέπω είναι ότι τα μοναχοπαίδια δεν θα έζησαν τόσο τη σύγκριση '' ο αδερφός σου πέτυχε το ένα, ο αδερφός το άλλο'' ..

 

[Debugging_Demon]

είμαι μοναχοπαίδι και εγώ και η ξαδέρφη μου. Γεννήθηκε ένα χρόνο μετα'από εμένα και μεγαλώσαμε σχεδόν μαζί όταν κάποιοι μου μιλάνε για την σχέση τους με τα αδέρφια τους και τα πειράγματά τους και όλα όσα έχουν περάσει πάντα μου έρχεται στο μυαλό η ξαδέρφη μου και όλες οι ανάλογές μας εμπειρίες. Αντικοινωνικός δεν είμαι πολύ, απλά επιλεκτικός με τις παρέες μου, αλλά μπορώ να πιάσω κουβέντα με οποιονδήποτε.

 

[Κάμπια]

Εγώ έχω παρατηρήσει ότι οι φιλίες μου με μοναχοπαίδια δεν έχουν κρατήσει. Παρόλο αυτά δεν νομίζω ότι αυτό βασίζεται στο αν έχει αδέλφια ο άλλος ή όχι. Είναι ξεκάθαρα θέμα ανατροφής από τους γονείς.