Μπορεί μια γυναίκα να πλησιάσει έναν άνδρα μόνο για τα πνευματικά του ενδιαφέροντα;

[Agaphbou]

Οι άντρες λένε πιο ενδιαφέροντα πράγματα από τις γυναίκες. Αυτό τραβάει μερικές γυναίκες που τους αρέσει να ακούν ενδιαφέροντα πράγματα. Επειδή για τους άντρες είναι σπάνιο να μιλάνε με κάποια γυναίκα που είναι ενδιαφέρουσα,....

Όχι Τόλη, οι άντρες δε λένε "πιο ενδιαφέροντα πράγματα από τις γυναίκες".

 

[Himela]

Όχι Τόλη, οι άντρες δε λένε "πιο ενδιαφέροντα πράγματα από τις γυναίκες".

Έλεγα πώς και το αφήσανε αυτό οι κοπέλες αναπάντητο.

 

[Agaphbou]

Έλεγα πώς και το αφήσανε αυτό οι κοπέλες αναπάντητο.

Δε νομίζω ότι χρειάζεται να είσαι κοπέλα για να απαντήσεις σε κάτι τέτοιο, δεν είναι θέμα ευθιξίας...

 

[Guest 209912]

Όχι Τόλη, οι άντρες δε λένε "πιο ενδιαφέροντα πράγματα από τις γυναίκες".

Είναι αλήθεια όμως. Οι άντρες παραγουν πολύ περισσότερους outliers.

 

[Agaphbou]

Είναι αλήθεια όμως. Οι άντρες παραγουν πολύ περισσότερους outliers.

Τι είναι αλήθεια μωρέ; Δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιασω, το τσουβάλιασμα, την εντελώς άστοχη σύγκριση μεταξύ των δύο φύλων ή ότι θεωρείς το ενδιαφέρον κάτι αντικειμενικό; Και ποιος, εσύ, που ακόμη και το "καλό" - "κακό" το θεωρείς ρευστό βάσει του εκάστοτε status quo. Έλα τώρα, υποτιμάς τον εαυτό σου, δεν το πιστεύω ότι κάνουμε αυτή την κουβέντα.

 

[Samael]

Είναι αλήθεια όμως. Οι άντρες παραγουν πολύ περισσότερους outliers.

Μόνο που εμείς είχαμε ελευθερία απο την αρχή των χρόνων,πίσω στις σπηλιές . Είναι αποκλειστικά επιλογή του άντρα για το τι ρόλο θα παίξει, χωρίς να τον νοιάζει ιδιαίτερα τι θα πουν οι γύρω του. Αντίθετα μεγάλο μέρος των γυναικών έχουν αποκτήσει πολύ πρόσφατα απο ιστορικής άποψης τις ελευθερίες τους(ειδικά στην Ελλάδα). Και εαν και νομικά πλέον είναι ισοδύναμες, δεν σημαίνει οτι το νιώθουν όλες αυτό ή οτι δεν νιώθουν ακόμα μια κοινωνική πίεση για το πως πρέπει να συμπεριφέρονται. Θεωρώ ότι εάν περάσουν μερικοί αιώνες-μάλλον δεκαετίες χρειάζονται τώρα πλέον-θα δεις πολλές γυναίκες που θα έχουν όμοια συμπεριφορά με αρκετούς άνδρες.

Ξέρουμε πολύ καλά νομίζω οτι ορισμένα πράγματα καθορίζονται απο διάφορους άσχετους παράγοντες, όπως η πολιτική, η κοινωνία,η νοοτροπία,τους γνωστούς που έχει ο καθένας,την τύχη κτλπ. παρά απο τις καθαυτές αυτούσιες αντικειμενικές ικανότητες του κάθε ατόμου όπως η ευφυία. Διαφορετικά όλοι αυτοί οι έξυπνοι άντρες θα έβγαζαν και πολύ χρήμα και επομένως θα είχαν και πολλές γυναίκες. Αφού και έξυπνοι θα ήταν,και ενδιαφέρον πράγματα θα έλεγαν και λεφτά θα είχαν. Προφανώς κάτι τέτοιο δεν υπάρχει όμως. Πρώτον γιατί η ευφυία δεν συνεπάγεται οτι θα γίνεις πλούσιος-ίσα ίσα υπάρχουν πολύ ευφυέστατοι που δεν έγιναν καν γνωστοί- και δεύτερον γιατί προφανώς αρκετές γυναίκες βρίσκουν ενδιαφέροντα πράγματα να κάνουν ή να πουν ανεξάρτητα την παρουσία ή όχι κάποιας γυναίκας στην ζωή τους. Ομοίως κάτι ανάλογο ισχύει και για τους άντρες.

 

[Guest 209912]

Τι είναι αλήθεια μωρέ; Δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιασω, το τσουβάλιασμα, την εντελώς άστοχη σύγκριση μεταξύ των δύο φύλων ή ότι θεωρείς το ενδιαφέρον κάτι αντικειμενικό; Και ποιος, εσύ, που ακόμη και το "καλό" - "κακό" το θεωρείς ρευστό βάσει του εκάστοτε status quo.

Δεν θεωρώ το ενδιαφέρον κάτι αντικειμενικό και δεν ξέρω πως το συμπέρανες αυτό, αλλά δεν χρειάζεται καμία τέτοια θεώρηση για να ευσταθεί αυτό που λέω. Όταν μιλάει ένας άντρας με μια γυναίκα, πιθανότατα μιλάνε για κάτι που βρίσκουν και οι δύο ενδιαφέρον και δεν μιλά η μία για μακιγιάζ και ο άλλος για τον Ολυμπιακό. Όταν μιλάμε για μεγάλες πλατωνικές συζητήσεις το κοινό αυτό ενδιαφέρον μάλλον θα είναι κάποιο γνωστικό αντικείμενο όπως ψυχολογία, επιστήμη, πολιτική κ.ο.κ.

Για να βρίσκεις κάτι που σου λέει κάποιος άλλος ενδιαφέρον και να βρίσκεις και τον άλλο ενδιαφέρων θα πρέπει να έχετε μία παραπλήσια νοημοσύνη, ας πούμε με στα όρια ενός STV και θα πρέπει να υπάρχει ένα domain of knowledge πάνω στο οποίο θα γίνεται η συζήτηση. Το domain αυτό είτε θα το κατέχει κυρίως ο ένας και η συζήτηση θα παίρνει την μορφή δασκάλου - μαθητή ή θα κατέχουν διαφορετικές πτυχές του και η δύο και θα γίνεται μια peer το peer ανταλλαγή γνώσεων. Αυτό δεν έχει μεγάλη σημασία έτσι κι αλλιώς γιατί και στις δύο περιπτώσεις όλες οι πλευρές βρίσκουν ενδιαφέρουσα την κουβέντα και το άλλο άτομο.

Δεν τώρα την διαφορά διασποράς IQ ανάμεσα στους άντρες (σ = 16.2) και στις γυναίκες (13.2)

Το διάγραμμα δείχνει πως όσο πας πιο αριστερά ή πιο δεξιά δεξιά στην καμπάνα η αναλογία ανδρών/γυναικών συνεχώς αυξάνεται, ενώ όσο πας προς τη μέση μειώνεται. Δεν θυμάμαι τα ακριβή ποσοστά αλλά νομίζω πως μετά το 140 η αναλογία είναι 2/1 και όσο προχωράς η αναλογία γίνεται ακόμη πιο μεγάλη με αποτέλεσμα στα αρκετά μεγάλα ή μικρά νούμερα πρακτικά να έχεις μόνο άντρες.

Η ευφυΐα πάει πακέτο με την περιέργεια, την φαντασία, την ικανότητα σύνθεσης γνώσεων και την ικανότητα ανακάλυψης νέων insights. Από αυτό και σε συνδυασμό με την κατανομή ευφυΐας που βλέπεις παραπάνω βγαίνει το συμπέρασμα πως μια τέτοια συζήτηση ανάμεσα σε έναν άντρα και μία γυναίκα είναι στατιστικά πολύ πιθανότερο γεγονός για την γυναίκα παρά για τον άντρα, που σημαίνει ότι ο άντρας το εκτιμάει περισσότερο.

Επίσης, μετά το 1 STV οι συζητήσεις τείνουν να γίνονται ανιαρές και για τις δύο πλευρές, ενώ μετά τα 2 STV δεν υπάρχει γενικά λόγος και δίαυλος ουσιαστικής επικοινωνίας. Κοίτα το εμβαδόν του γραφήματος από το 110 και μετά ας πούμε, το οποίο αντιπροσωπεύει το σύνολο του πληθυσμού και δες πόσο περισσότεροι είναι άντρες στα άκρα από τις γυναίκες, πράγμα που κάνει την συναναστροφή πιο πολύτιμη για τον άντρα και οδηγεί στο συμπέρασμα πως ένας τέτοιος άντρας αν δεν θέλει να κάνει νοητικό trade down με ότι αυτό συνεπάγεται για την χαρά και ικανοποίηση που θα αντλεί από την σχέση του, έχει πολύ λιγότερες επιλογές από την αντίστοιχη γυναίκα.

Τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα όταν βρίσκεσαι στα άκρα της αριστερής πλευρά φυσικά, αλλά εκεί ούτε το αντιλαμβάνεσαι, ούτε κάνεις πλατωνικές συζητήσεις, οπότε δεν είναι επί του παρόντος.

Έλα τώρα, υποτιμάς τον εαυτό σου, δεν το πιστεύω ότι κάνουμε αυτή την κουβέντα.

Δεν ήξερα ότι είχαμε θέματα ταμπού στις συζητήσεις μας.

Μόνο που εμείς είχαμε ελευθερία απο την αρχή των χρόνων,πίσω στις σπηλιές . Είναι αποκλειστικά επιλογή του άντρα για το τι ρόλο θα παίξει, χωρίς να τον νοιάζει ιδιαίτερα τι θα πουν οι γύρω του. Αντίθετα μεγάλο μέρος των γυναικών έχουν αποκτήσει πολύ πρόσφατα απο ιστορικής άποψης τις ελευθερίες τους(ειδικά στην Ελλάδα). Και εαν και νομικά πλέον είναι ισοδύναμες, δεν σημαίνει οτι το νιώθουν όλες αυτό ή οτι δεν νιώθουν ακόμα μια κοινωνική πίεση για το πως πρέπει να συμπεριφέρονται. Θεωρώ ότι εάν περάσουν μερικοί αιώνες-μάλλον δεκαετίες χρειάζονται τώρα πλέον-θα δεις πολλές γυναίκες που θα έχουν όμοια συμπεριφορά με αρκετούς άνδρες.

Ξέρουμε πολύ καλά νομίζω οτι ορισμένα πράγματα καθορίζονται απο διάφορους άσχετους παράγοντες, όπως η πολιτική, η κοινωνία,η νοοτροπία,τους γνωστούς που έχει ο καθένας,την τύχη κτλπ. παρά απο τις καθαυτές αυτούσιες αντικειμενικές ικανότητες του κάθε ατόμου όπως η ευφυία. Διαφορετικά όλοι αυτοί οι έξυπνοι άντρες θα έβγαζαν και πολύ χρήμα και επομένως θα είχαν και πολλές γυναίκες. Αφού και έξυπνοι θα ήταν,και ενδιαφέρον πράγματα θα έλεγαν και λεφτά θα είχαν. Προφανώς κάτι τέτοιο δεν υπάρχει όμως. Πρώτον γιατί η ευφυία δεν συνεπάγεται οτι θα γίνεις πλούσιος-ίσα ίσα υπάρχουν πολύ ευφυέστατοι που δεν έγιναν καν γνωστοί- και δεύτερον γιατί προφανώς αρκετές γυναίκες βρίσκουν ενδιαφέροντα πράγματα να κάνουν ή να πουν ανεξάρτητα την παρουσία ή όχι κάποιας γυναίκας στην ζωή τους. Ομοίως κάτι ανάλογο ισχύει και για τους άντρες.

Ασχέτως κοινωνικών περιορισμών οι οποίοι δεν υφίστανται πλέον σήμερα (δεν θα αναλύσω τώρα χαζομάρες τύπου βάζεις τα κοριτσάκια να παίζουν με κούκλες και δεν ενδιαφέρονται για επιστήμες) οι άντρες είναι κατά πολύ overrepresented στο δημογραφικό των χαρακτήρων που μπορούν να ζήσουν μία ζωή αφιερωμένοι σε ένα μοναδικό σκοπό από τις γυναίκες, οι οποίες κατά μεγάλη πλειοψηφία θέλουν μια πιο balanced ζωή, μια μέτρια δουλειά, οικογένεια, φίλους κτλ. Αυτό σε συνδυασμό με τις διαφορές στην κατανομή του IQ εξηγεί πολύ καλά γιατί στην κορυφή κάθε επαγγέλματος οι άντρες είναι overrepresented. Τουλάχιστον πολύ καλύτερα από την πατριαρχία...

 

[Εχέμυθη]

Μπορει μια γυναικα να πλησιασει εναν αντρα μονο για τα πνευματικα του ενδιαφεροντα; Μα γιατι, αφου ξερουμε οτι οι γυναικες ενδιαφερονται κυριως για το ακριβο αμαξι και τους κοιλιακους που ειναι σκακιερα!

Μπορει ενας αντρας να πλησιασει μια γυναικα μονο για τα πνευματικα της ενδιαφεροντα (και οχι για τον κωλο της); Μα γιατι; Θα τις την πεσει με την ατακα "you're like the other girls", θα ερεθισει τον εσωτερικευμενο μυσογυνισμο της και μπουμ εδεσε το γλυκο!

Αυτο που θελω να πω εδω ειναι οτι σε αυτο το θεμα ο τιτλος μπαζει απο στερεοτυπα τα οποια θα επρεπε να τα εχουμε αφησει πισω μας προ πολλου! Το τι μας ελκυει σε καποιον ειναι πολυπαραγοντικο και αυτο ισχυει για ολα τα φυλα και σεξουαλικους προσανατολισμους, εκτος αν εισαι demisexual ή asexual . Μπορουν να μας ελκυουν απειρα πραγματα σε εναν ανθρωπο, προσωπικα μιλώντας με ενδιαφερει ο αλλος να εχει γενικα ενδιαφεροντα ειτε ειναι ξερω γω πεζοποριες ειτε ειναι να διαβαζει βιβλια στατιστικης.

 

[Agaphbou]

Δεν θεωρώ το ενδιαφέρον κάτι αντικειμενικό και δεν ξέρω πως το συμπέρανες αυτό, αλλά δεν χρειάζεται καμία τέτοια θεώρηση για να ευσταθεί αυτό που λέω.

Όταν λες για κάτι ότι "είναι αλήθεια" και όχι προσωπική σου άποψη, σημαίνει ότι παράγεις μια "σκληρή θεωρία" με αντικειμενικά στοιχεία μέσα που δύσκολα μπορούν να αμφισβητηθούν. Το ενδιαφέρον είναι κάτι τελείως ρευστό και υποκειμενικό και θα εξηγήσω παρακάτω καλύτερα.

Όταν μιλάει ένας άντρας με μια γυναίκα, πιθανότατα μιλάνε για κάτι που βρίσκουν και οι δύο ενδιαφέρον και δεν μιλά η μία για μακιγιάζ και ο άλλος για τον Ολυμπιακό. Όταν μιλάμε για μεγάλες πλατωνικές συζητήσεις το κοινό αυτό ενδιαφέρον μάλλον θα είναι κάποιο γνωστικό αντικείμενο όπως ψυχολογία, επιστήμη, πολιτική κ.ο.κ.

Για να βρίσκεις κάτι που σου λέει κάποιος άλλος ενδιαφέρον και να βρίσκεις και τον άλλο ενδιαφέρων θα πρέπει να έχετε μία παραπλήσια νοημοσύνη, ας πούμε με στα όρια ενός STV και θα πρέπει να υπάρχει ένα domain of knowledge πάνω στο οποίο θα γίνεται η συζήτηση. Το domain αυτό είτε θα το κατέχει κυρίως ο ένας και η συζήτηση θα παίρνει την μορφή δασκάλου - μαθητή ή θα κατέχουν διαφορετικές πτυχές του και η δύο και θα γίνεται μια peer το peer ανταλλαγή γνώσεων. Αυτό δεν έχει μεγάλη σημασία έτσι κι αλλιώς γιατί και στις δύο περιπτώσεις όλες οι πλευρές βρίσκουν ενδιαφέρουσα την κουβέντα και το άλλο άτομο.


Δεν τώρα την διαφορά διασποράς IQ ανάμεσα στους άντρες (σ = 16.2) και στις γυναίκες (13.2)



Το διάγραμμα δείχνει πως όσο πας πιο αριστερά ή πιο δεξιά δεξιά στην καμπάνα η αναλογία ανδρών/γυναικών συνεχώς αυξάνεται, ενώ όσο πας προς τη μέση μειώνεται. Δεν θυμάμαι τα ακριβή ποσοστά αλλά νομίζω πως μετά το 140 η αναλογία είναι 2/1 και όσο προχωράς η αναλογία γίνεται ακόμη πιο μεγάλη με αποτέλεσμα στα αρκετά μεγάλα ή μικρά νούμερα πρακτικά να έχεις μόνο άντρες.



Η ευφυΐα πάει πακέτο με την περιέργεια, την φαντασία, την ικανότητα σύνθεσης γνώσεων και την ικανότητα ανακάλυψης νέων insights. Από αυτό και σε συνδυασμό με την κατανομή ευφυΐας που βλέπεις παραπάνω βγαίνει το συμπέρασμα πως μια τέτοια συζήτηση ανάμεσα σε έναν άντρα και μία γυναίκα είναι στατιστικά πολύ πιθανότερο γεγονός για την γυναίκα παρά για τον άντρα, που σημαίνει ότι ο άντρας το εκτιμάει περισσότερο.



Επίσης, μετά το 1 STV οι συζητήσεις τείνουν να γίνονται ανιαρές και για τις δύο πλευρές, ενώ μετά τα 2 STV δεν υπάρχει γενικά λόγος και δίαυλος ουσιαστικής επικοινωνίας. Κοίτα το εμβαδόν του γραφήματος από το 110 και μετά ας πούμε, το οποίο αντιπροσωπεύει το σύνολο του πληθυσμού και δες πόσο περισσότεροι είναι άντρες στα άκρα από τις γυναίκες, πράγμα που κάνει την συναναστροφή πιο πολύτιμη για τον άντρα και οδηγεί στο συμπέρασμα πως ένας τέτοιος άντρας αν δεν θέλει να κάνει νοητικό trade down με ότι αυτό συνεπάγεται για την χαρά και ικανοποίηση που θα αντλεί από την σχέση του, έχει πολύ λιγότερες επιλογές από την αντίστοιχη γυναίκα.

Τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα όταν βρίσκεσαι στα άκρα της αριστερής πλευρά φυσικά, αλλά εκεί ούτε το αντιλαμβάνεσαι, ούτε κάνεις πλατωνικές συζητήσεις, οπότε δεν είναι επί του παρόντος.

Δεν ήξερα ότι είχαμε θέματα ταμπού στις συζητήσεις μας.

Ακριβώς η απάντηση που περίμενα ότι θα μου δώσεις. Η θεωρία αυτή όμως είναι σε αρκετά σημεία προβληματική, γιατί:

1. Το IQ είναι ένας δείκτης νοημοσύνης αλλά δεν μπορείς να βασιστείς μόνο σε αυτόν για να κρίνεις έναν άνθρωπο ως ευφυή ή μη ευφυή.

2. Για να βρίσκεις έναν συνομιλητή ενδιαφέροντα, θα πρέπει καταρχάς να σας ενδιαφέρουν τα ίδια πράγματα και να ταιριάζουν και οι χαρακτήρες σας. Η νοημοσύνη από μόνη της δε λέει τίποτα, αν: Α. Τα χόμπι σας και οι εμπειρίες σας είναι άσχετες, Β. Οι απόψεις σας είναι εκ διαμέτρου αντίθετες (λίγη διαφωνία στην αρχή θα είναι ενδιαφέρουσα αλλά πολύ σύντομα θα βαρεθείς να είσαι με κάποιον που βλέπει τον κόσμο τελείως διαφορετικά από εσένα), Γ. Ο χαρακτήρας του ενός ή και των δύο δυσχεραίνει την επικοινωνία (τι να την κάνω την ευφυΐα και τις γνώσεις αν ο άλλος είναι καυστικός ή φλύαρος και κομπλεξικός?)

3. Δεν απαιτούν όλα τα αντικείμενα να είσαι έξυπνος με τον τρόπο που περιγράφεις. Υπάρχουν ταλέντα, κλίσεις, δυνατά κι αδύνατα στοιχεία του χαρακτήρα μας και αν εστιάσει κανείς στα δυνατά του και τα καλλιεργήσει, μπορεί κάλλιστα να εμβαθύνει το ίδιο και περισσότερο από κάποιον πολύ ευφυέστερος που δεν έχει την ίδια κλίση. Η μόδα ή η μαγειρική ή ο αθλητισμός ή τα μηχανοκίνητα σπορ, η φωτογραφία, τα ταξίδια, ο κινηματογράφος αφορούν τους πάντες και έχω κάνει αμέτρητες ενδιαφέρουσες συζητήσεις γι' αυτά τα θέματα με ανθρώπους που διαφέρουμε σημαντικά στο IQ.

4. Πού στηρίζεις ότι η ευφυΐα με τη φαντασία και την περιέργεια πάνε χέρι - χέρι; Επίσης έχω αρκετά παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει υποχρεωτικά σύνδεση μεταξύ των δύο.

5. Αν θες να μιλήσουμε με βάση το γράφημα, αν κατάλαβα καλά λες ότι όσο τεινουμε στα άκρα, τόσο μεγαλύτερη αναλογία ανδρών / γυναικών συναντάμε και τούμπαλιν. Όταν όμως μιλάμε καθολικά (αν θες η άποψή σου να ευσταθεί ως γενική αλήθεια και όχι ως δικό σου βίωμα), το ενδιαφέρον το κρίνουμε βάσει πλειοψηφίας, δηλαδή εξετάζουμε τις ομάδες που βρίσκονται κοντά στην κορυφή της καμπύλης. Επομένως, οι άντρες γύρω στο μέσο IQ έχουν περισσότερες γυναίκες αντίστοιχης ευφυΐας με τις οποίες μπορούν να συνομιλήσουν, ενώ αντίστοιχα οι γυναίκες του μέσου IQ έχουν περισσότερες πιθανότητες να πέσουν είτε σε πολύ υψηλότερης είτε σε πολύ χαμηλότερης ευφυΐας άνδρα, τον οποίο, αν ισχύουν όσα λες, δε θα βρουν ενδιαφέροντα. Το ότι οι άνδρες που βρίσκονται στα άκρα έχουν λιγότερες γυναίκες που να βρίσκουν ενδιαφέρουσες με βάση τη λογική σου δε μας αφορά, αφού είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό του πληθυσμού.

Βεβαια στην πράξη ο αριθμός των ατόμων που συναναστρεφόμαστε είναι πολύ μικρότερος από το συνολικό δείγμα της τάδε έρευνας, επομένως αν δεν ανήκεις σε κάποια πολύ πολύ ακραία ομάδα, το τι λένε τα νούμερα μάλλον δε θα σε επηρεάσει στην καθημερινότητά σου, but still.

ΥΓ: Το ότι σε "μαλώνω" για τον τρόπο που πετάς κάποια πράγματα δεν προέρχεται από ταμπού, αλλά επειδή ξέρω ότι μπορείς και καλύτερα.

 

[Guest 209912]

Όταν λες για κάτι ότι "είναι αλήθεια" και όχι προσωπική σου άποψη, σημαίνει ότι παράγεις μια "σκληρή θεωρία" με αντικειμενικά στοιχεία μέσα που δύσκολα μπορούν να αμφισβητηθούν. Το ενδιαφέρον είναι κάτι τελείως ρευστό και υποκειμενικό και θα εξηγήσω παρακάτω καλύτερα.



Ακριβώς η απάντηση που περίμενα ότι θα μου δώσεις. Η θεωρία αυτή όμως είναι σε αρκετά σημεία προβληματική, γιατί:

1. Το IQ είναι ένας δείκτης νοημοσύνης αλλά δεν μπορείς να βασιστείς μόνο σε αυτόν για να κρίνεις έναν άνθρωπο ως ευφυή ή μη ευφυή.

Από μία μεμονωμένη συζήτηση ή συναναστροφή πάνω σε ένα συγκεκριμένο topic όχι. Εκεί το πράγμα θα κριθεί κατά κύριο λόγο από το demonstrated intelligence (γνώση) και όχι το fluid intellience (IQ). Την διαφορά θα την καταλάβεις όταν δεις τον ίδιο άνθρωπο σε ένα βάθος χρόνου και σε διαφορετικές πτυχές της ζωής του. All other things being equal ένας άνθρωπος με μεγαλύτερο fluid intellience επιδεικνύει και μεγαλύτερο demonstrated intelligence σε περισσότερα θέματα και όταν μιλάμε για πλατωνικές συζητήσεις (από εκεί ξεκίνησε η κουβέντα αν δεις το πρώτο ποστ) θα δείχνει και πιο ενδιαφέρων καθώς θα έχει πολύ περισσότερα να πει και να συνδέσει. Είναι το snowball effect.

2. Για να βρίσκεις έναν συνομιλητή ενδιαφέροντα, θα πρέπει καταρχάς να σας ενδιαφέρουν τα ίδια πράγματα και να ταιριάζουν και οι χαρακτήρες σας. Η νοημοσύνη από μόνη της δε λέει τίποτα, αν: Α. Τα χόμπι σας και οι εμπειρίες σας είναι άσχετες, Β. Οι απόψεις σας είναι εκ διαμέτρου αντίθετες (λίγη διαφωνία στην αρχή θα είναι ενδιαφέρουσα αλλά πολύ σύντομα θα βαρεθείς να είσαι με κάποιον που βλέπει τον κόσμο τελείως διαφορετικά από εσένα), Γ. Ο χαρακτήρας του ενός ή και των δύο δυσχεραίνει την επικοινωνία (τι να την κάνω την ευφυΐα και τις γνώσεις αν ο άλλος είναι καυστικός ή φλύαρος και κομπλεξικός?)

Σωστά όλα αυτά που λες, αλλά δεν αντιτίθενται σε αυτό που λέω, γιατί όλα αυτά τα traits υπάρχουν διάσπαρτα στον πληθυσμό και δεν νομίζω πως έχουν κάποια σύνδεση με την νοημοσύνη. Τώρα οκ, αν το ψάξουμε πολύ βαθειά πιθανόν θα βρούμε κάποια correlations (όπως κόμπλεξ ανωτερότητας/κατωτερότητας) αλλά θα πάει αλλού η κουβέντα. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως το predicatability του IQ δεν μειώνεται, αυξάνεται απλά αν βάλεις και όλους τους άλλους παράγοντες μέσα. Για να το θέσω πιο απλά, αν ξέρεις ότι ο άλλος είναι καυστικός και φλύαρος είναι πιο πιθανόν να προβλέψεις ότι δεν θα τον βρεις ενδιαφέρων σαν άνθρωπο, αλλά αν αυτό το χαρακτηριστικό δεν συνδέεται με την νοημοσύνη τότε το correlation νοημοσύνης/ενδιαφέροντος δεν επηρεάζεται. Επηρεάζεται απλά η τελική πιθανότητα να βρεις τον άλλο ενδιαφέρων.

3. Δεν απαιτούν όλα τα αντικείμενα να είσαι έξυπνος με τον τρόπο που περιγράφεις. Υπάρχουν ταλέντα, κλίσεις, δυνατά κι αδύνατα στοιχεία του χαρακτήρα μας και αν εστιάσει κανείς στα δυνατά του και τα καλλιεργήσει, μπορεί κάλλιστα να εμβαθύνει το ίδιο και περισσότερο από κάποιον πολύ ευφυέστερος που δεν έχει την ίδια κλίση. Η μόδα ή η μαγειρική ή ο αθλητισμός ή τα μηχανοκίνητα σπορ, η φωτογραφία, τα ταξίδια, ο κινηματογράφος αφορούν τους πάντες και έχω κάνει αμέτρητες ενδιαφέρουσες συζητήσεις γι' αυτά τα θέματα με ανθρώπους που διαφέρουμε σημαντικά στο IQ.

Δεν διαφωνώ επί της ουσίας, αλλά νομίζω εδώ θα έδινα την ίδια απάντηση με το 1.

4. Πού στηρίζεις ότι η ευφυΐα με τη φαντασία και την περιέργεια πάνε χέρι - χέρι; Επίσης έχω αρκετά παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει υποχρεωτικά σύνδεση μεταξύ των δύο.

Η φαντασία είναι κομμάτι της ευφυίας. Είναι ουσιαστικά το right brain pattern recognition σε αντίθεση με το left brain που είναι ο ορθολογισμός. Τα IQ τεστς δεν είναι φτιαγμένα να την μετράνε, τουλάχιστο όχι τα παλιά, τώρα μπορεί να έχει αλλάξει το πράγμα δεν έχω ιδέα. Αυτό που ξέρω είναι πως όσο πιο δεξιά πας στην καμπάνα η ορθολογιστική ευφυΐα τείνει να βρίσκει ένα ταβάνι, ενώ αυτό που κάνει την διαφορά στα μεγάλα νούμερα είναι η μεγαλύτερη μνήμη και η ανεπτυγμένη φαντασία. Τώρα, αυτός ο διαχωρισμός σε left brain και right brain προσωπικά μου φαίνεται ατυχής και έχω μια διαίσθηση πως το όλο θέμα έχει μια ενιαία αφετηρία την οποία δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε ακόμη, αλλά δεν ξέρω αν το αναλύσω παραπάνω.

5. Αν θες να μιλήσουμε με βάση το γράφημα, αν κατάλαβα καλά λες ότι όσο τεινουμε στα άκρα, τόσο μεγαλύτερη αναλογία ανδρών / γυναικών συναντάμε και τούμπαλιν. Όταν όμως μιλάμε καθολικά (αν θες η άποψή σου να ευσταθεί ως γενική αλήθεια και όχι ως δικό σου βίωμα), το ενδιαφέρον το κρίνουμε βάσει πλειοψηφίας, δηλαδή εξετάζουμε τις ομάδες που βρίσκονται κοντά στην κορυφή της καμπύλης. Επομένως, οι άντρες γύρω στο μέσο IQ έχουν περισσότερες γυναίκες αντίστοιχης ευφυΐας με τις οποίες μπορούν να συνομιλήσουν, ενώ αντίστοιχα οι γυναίκες του μέσου IQ έχουν περισσότερες πιθανότητες να πέσουν είτε σε πολύ υψηλότερης είτε σε πολύ χαμηλότερης ευφυΐας άνδρα, τον οποίο, αν ισχύουν όσα λες, δε θα βρουν ενδιαφέροντα. Το ότι οι άνδρες που βρίσκονται στα άκρα έχουν λιγότερες γυναίκες που να βρίσκουν ενδιαφέρουσες με βάση τη λογική σου δε μας αφορά, αφού είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό του πληθυσμού.

Βεβαια στην πράξη ο αριθμός των ατόμων που συναναστρεφόμαστε είναι πολύ μικρότερος από το συνολικό δείγμα της τάδε έρευνας, επομένως αν δεν ανήκεις σε κάποια πολύ πολύ ακραία ομάδα, το τι λένε τα νούμερα μάλλον δε θα σε επηρεάσει στην καθημερινότητά σου, but still.

Σε απόλυτα νούμερα ναι έχεις δίκιο. Οι γυναίκες λένε πιο ενδιαφέροντα πράγματα από τους άντρες. Αν συμπεριλάβεις όμως τον περιορισμένο κύκλο συναναστροφής και εκεί εισάγεις και το κοινωνικό segragation που σημαίνει ότι από μία ηλικία μετά οι παράγοντες της ζωής τα φέρνουν έτσι ώστε να συγκλίνουμε και συναναστρεφόμαστε περισσότερο με άτομα ίδια νοημοσύνης το πιθανότερο είναι πως η μέση γυναίκα δεν θα πέφτει πάνω σε πολύ έξυπνους και πολύ βλάκες και άρα δεν θα έχει αυξημένη πιθανότητα να νιώσει την έλλειψη αυτή σε σχέση με τους άντρες που βρίσκονται στα άκρα. Αν κάνεις aggregate όλες τις υποκειμενικές απόψεις δηλαδή των γυναικών και αντρών στην μέση μάλλον θα σου πουν πως όχι δεν υπάρχει αυτό φαινόμενο, ενώ το aggregate των άκρων θα σου πει ναι υπάρχει υπάρχει και πολύ μάλιστα και αν τα αθροισεις αριθμιτικά, ναι έχεις δίκαιο. Ένα ενδιαφέρον κομμάτι βέβαια που ίσως επηρεάζει το όλο θέμα είναι η σεξουαλική φύση της γυναίκας. Δηλαδή μια γυναίκα μπορεί να βρίσκει ενδιαφέρων έναν άντρα, ακριβώς επειδή δεν καταλαβαίνει τι λέει και τον βλέπει ως πολύ εξυπνότερο της.

ΥΓ: Το ότι σε "μαλώνω" για τον τρόπο που πετάς κάποια πράγματα δεν προέρχεται από ταμπού, αλλά επειδή ξέρω ότι μπορείς και καλύτερα.

Pushing me to be a better man? Ok, I'll accept that.

 

[Guest 890013]

Οι άντρες λένε πιο ενδιαφέροντα πράγματα από τις γυναίκες. Αυτό τραβάει μερικές γυναίκες που τους αρέσει να ακούν ενδιαφέροντα πράγματα. Επειδή για τους άντρες είναι σπάνιο να μιλάνε με κάποια γυναίκα που είναι ενδιαφέρουσα, θεωρούν την συναναστροφή αυτή πιο πολύτιμη από ότι την θεωρεί η γυναίκα. Παρεξηγούν λοιπόν το ενδιαφέρον της γυναίκας για αυτά που λένε ως ενδιαφέρον για εκείνους κυρίως λόγο wishfull thinking και αναπτύσσουν αισθήματα. Έτσι ξεκινά ένας μονόπλευρος έρωτας που καταλήγει σε απογοήτευση. Oldest story in the book.

Ο μισογυνισμός να δείς πόσο παλιά ιστορία είναι στο βιβλίο.

Λυπάμαι.