Μπορεί να στεριώσει μια σχέση, όταν οι στόχοι ζωής δεν είναι κοινοί;

[rosa azul]

Όλα ξεκινούν εδώ 1.από την "αντίληψη περί δικαίου" την οποία έχει αναπτύξει το κάθε μέρος της αρχικά "αδιαίρετης σχέσης", το οποίο εδώ μεταφράζεται σε "εκπλήρωση στόχων ζωής" του κάθε μέλους και πώς βλέπει το ζήτημα "το ζευγάρι" ή "ο εαυτός μου" μέσα στην σχέση 2. Από την σωστή "ιεράρχηση" στόχων στην ζωή μας .
Μερικές φορές οι άνθρωποι αφού "κατακτήσουν" το έτερον ήμισυ και το "βγάλουν" απο την πρώτη γραμμή της λίστας "των στόχων ζωής" τους , ενεργώντας κατ' εμέ "ανεγκέφαλα" με την πράξη τους αυτή , αρχίζουν να βγάζουν στο "καρνέ" τους ως πρωταρχικό "στόχο ζωής" διαφορετικά πράγματα ή καταστάσεις απο το πιό απλό ( βουνό - θάλασσα ) έως το πιό σύνθετο ( σπουδές - γιατροί χωρίς σύνορα ).
Με άλλα λόγια για να γίνω σαφέστερος , το να θεωρείς κάτι δίκαιο και σωστό για σένα δεν αποτελεί πάντα το "γράμμα του νόμου"ειδικά αν θέλεις να συμμετέχεις "ορθά και δημιουργικά" σε μιά συναισθηματική σχέση "δύο" ατόμων .
Δεν αντιλέγω πώς το να χάσεις μιά θέση στο "γιατροί χωρίς σύνορα" δεν θα αποτελέσει "πλήγμα" στούς στόχους σου , αλλά μήπως ο "στόχος" αυτός ουσιαστικά "θυσιάζει" την ίδια σου την αγάπη γιά κάτι που άν το έψαχνες καλύτερα δεν άξιζει όσο το πρώτο .
Πάντα όταν υπάρχει πραγματική και ουσιαστική επικοινωνία στο ζευγάρι , με αναπτυγμένο το αίσθημα περί δικαίου και της σωστής ιεράρχησης στόχων ,δεν θα υπάρξει το "μέγα ζήτημα" του " ή ταν ή επι τάς " γιατί πλέον τότε δεν θα μιλάμε για σχέση σωστή αλλά για "σπαρτιατικό" μοντέλο συνύπαρξης .
Το ζήτημα όταν προκύψει και φθάσει στο τελικό στάδιο απόφασης πρέπει να "τίθεται επι τάπητος" με όλες τις παραμέτρους που προανάφερα και βασικά να μήν εγκλωβίζεται σε στενωπούς , μακριά απο την "ουσιαστική αγάπη" που τροφοδοτεί μιά στέρεη σχέση .

Μεσα στην εξελικτικη πορεια μιας υγειους ,στεραιης σχεσης υπαρχει μια καθημερινη διαλεκτικη διαδικασια αντιμετωπησης ολων των θεματων τα οποια επιλυονται με ρεαλισμο αλλα και κατανοηση ,αγαπη ,αμοιβαιους συμβιβασμους λεω εγω...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[passenger123]

Όταν μιλώ για στόχο ζωής, εννοώ το βαθύτερο Θέλημα, αυτό που θα μπορούσε ίσως κάποιος να ορίσει ως "το λόγο για τον οποίο ήρθα στη ζωή".
Με αυτό σαν δεδομένο, εάν το Θέλημά σου είναι να βοηθάς παιδάκια στην Αφρική, η ιδανική σχέση είναι ένα άτομο αντίστοιχης "τρέλας".
Εσύ όρισες ως ύστατο σκοπό την ουσιαστική σχέση αφού ενδεχομένως αυτό είναι το δικό σου Θέλημα. Δεν είναι για όλους έτσι όμως.

Όταν εννοείς το "βαθύτερο θέλημα" του καθενός ώς στόχο ζωής , τότε πράγματι δεν θα έχουμε μιά στέρεη σχέση .
Ο ταχύτερος και σωστός τρόπος για την επίτευξη "του λόγου για τον οποίο ήρθε κάποιος στην ζωή " είναι καί παραμένει πάντα η ταχεία "ευθεία οδός" . Ακόμη και παράλληλα να τρέχουν δύο ευθείες οδοί , δεν πρόκειται ποτέ να συναντηθούν πραγματικά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[venividivici]

Οι στόχοι ζωής είναι εγώ...
Η σχέση είναι εμείς....
Το ότι επιλέγεις να είσαι με κάποιον δεν είναι γιατί έχετε κοινούς στόχους, αλλά γιατί τον ερωτεύτηκες τον καψουρεύτηκες, θέλησες να γνωρίσεις το μυαλό μου τη ψυχή του το σώμα...Θέλεις να τον βιώσεις....
Αν παραφράσουμε τις γνωστές ρήσεις
Όταν η φτώχεια μπαίνει από την πόρτα, η αγάπη φεύγει από το παράθυρο.
Τον έρωτα τον σταματά η πείνα….

Κι όπου φτώχεια βάλουμε το στόχο κι αφού ο στόχος είναι το εγώ μας….. ή τουλάχιστον ένα εγώ που θέλει μαζί με ένα εσύ να κατακτήσει στόχους …τότε εκεί δυσκολεύουν τα πράγματα… Για το πόσο είσαι διατεθειμένος να αλλάξεις στόχους ζωής να αναθεωρήσεις απόψεις , να πας ένα βήμα πίσω να βρεθεί η μέση λύση…. Πολύ δύσκολο συνήθως η πεπατημένη είναι να υποχωρεί ένας....και να κρατιέται από τη σχέση....

Νομίζω ότι όλα είναι θέμα συγκυριών…. Γι αυτό και καμιά φορά οι μεγαλύτεροι αναρωτιόμασταν αν είχα κάνει τότε εκείνη τη κίνηση που θα ήμουν τώρα;
Πιθανόν στα ίδια, πιθανόν και σε πολύ διαφορετικά…. Η τελική απόφαση του μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε… είναι καθαρά θέμα πως σε βρίσκει ο καιρός, η φάση και η στιγμή όταν έρθεις να πάρεις την απόφαση… Γιατί αλλιώς αποφασίζεις στα είκοσι σου αλλιώς στα σαράντα σου χρόνια....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

εγώ προσαρμόζομαι πάντα με την εκάστοτε σύντροφο, επειδή κύριος στόχος πάντα ήταν η δέσμευση και ακόμα αυτή είναι. Οι υπόλοιποι τομείς της ζωής μου φαίνονται όλοι πολύ δευτερεύοντες και κατά βάθος τους φροντίζω μόνο για να προσφέρουν στη σχέση, είτε επειδή βαριέμαι, έτσι για χόμπι δουλεύω αυτή την εποχή

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.