Νέα από το περιβάλλον

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,391 μηνύματα.
Μακαρι να γινει πραγματικοτητα.Εστω και ΤΩΡΑ.
Ειναι απιστευτα σημαντικο στο σημειο που ειμαστε.

Σύνοδος για τη Βιοποικιλότητα: Μπορεί να γίνει καταφύγιο το ένα τρίτο του πλανήτη;

1671472058203.png

Οι κρίσιμες διαπραγματεύσεις στο Μόντρεαλ ίσως καθορίσουν την τύχη αναρρίθμητων απειλούμενων ειδών.


ΤοΒΗΜΑ Team
15.12.2022
Με τις ανθρώπινες δραστηριότητες να σαρώνουν τα φυσικά οικοσυστήματα, από τη ζούγκλα του Αμαζονίου μέχρι τους πάγους της Ανταρκτικής, η διεθνής κοινότητα πρέπει επειγόντως να αφήσει ελεύθερο το ένα τρίτο της ξηράς και της θάλασσας σε όλο τον πλανήτη, τονίζουν ειδικοί του ΟΗΕ.

Το αίτημά τους πρωταγωνιστεί στη διεθνή σύνοδο για τη βιοποικιλότητα που πραγματοποιείται στο Μόντρεαλ. Αν η πρόταση εγκριθεί μέχρι το τέλος της συνόδου την επόμενη εβδομάδα, οι κυβερνήσεις θα δεσμευτούν να χαρακτηρίσουν προστατευόμενες περιοχές το 30% της χερσαίας και θαλάσσιας έκτασής τους έως το 2030.

Μια τέτοια εξέλιξη θα διπλασίαζε την έκταση των προστατευόμενων περιοχών στην ξηρά και θα τις υπερτριπλασίαζε στη θάλασσα.
Περισσότερες από 110 χώρες, ανάμεσά τους ο Καναδάς, οι ΗΠΑ και η Γαλλία, υποστηρίζουν την πρόταση του ΟΗΕ, γνωστή ως «30X30», αναφέρει το Reuters από τη σύνοδο.

Ένα σκέτο νούμερο δεν αρκεί

Οι υποστηρικτές του φιλόδοξου σχεδίου επιμένουν ότι ο στόχος του 30% παίζει κρίσιμο ρόλο για να αποτραπούν τα χειρότερα. Περισσότερα από ένα εκατομμύριο είδη οργανισμών αντιμετωπίζουν σήμερα κίνδυνο εξαφάνισης, ενώ ο παγκόσμιος πληθυσμός εντόμων συρρικνώνεται κατά 2% τον χρόνο.

Για την επιτυχία της προσπάθειας, όμως, οι λεπτομέρειες παίζουν σημασία.

«Το πρόβλημα, όπως συμβαίνει με όλες αυτές τις διοργανώσεις, είναι ότι οι πολιτικοί ζητούν ένα απλό νούμερο» σχολιάζει ο Στούαρτ Πιμ, βιολόγος του Πανεπιστημίου Ντιουκ στις ΗΠΑ.

Η αλήθεια είναι ότι ποσοστό του 30% δεν προκύπτει από κάποια σαφή επιστημονική εκτίμηση, τονίζει. Στην πραγματικότητα μπορεί να χρειαστεί μικρότερο ή μεγαλύτερο ποσοστό, ανάλογα για ποια περιοχή πρόκειται.

«Το 30% δεν είναι ούτε απαραίτητο ούτε επαρκές» λέει ο Πιμ. «Μπορούμε να προστατεύσουμε περισσότερη βιοποικιλότητα αν το κάνουμε έξυπνα –αν προστατεύσουμε τις περιοχές που έχουν μεγαλύτερη σημασία».

Οι κυβερνήσεις, εξηγεί, μπαίνουν στον πειρασμό να προστατεύσουν μεγάλες, αραιοκατοικημένες εκτάσεις, οι οποίες όμως είναι συχνά φτωχές σε βιοποικιλότητα, όπως συμβαίνει με την αρκτική τούνδρα ή την Σαχάρα.

Θα ήταν όμως χρησιμότερο να προστατευτούν οι περιοχές υψηλής βιοποκιλότητας ακόμα κι αν φιλοξενούν ανθρώπινους πληθυσμούς ή εξορυκτικές δραστηριότητες.

Για παράδειγμα, η προστασία μιας στενής λωρίδας ωκεανού στο Μεγάλο Κοραλλιογενές Φράγμα της Αυστραλίας, ή της οροσειράς των Άνδεων, θα απέφερε μεγαλύτερα οφέλη από την προστασία μεγάλων χορτολιβαδικών εκτάσεων.

«Κανένας αριθμητικός στόχος δεν αρκεί» λέει ο Πιμ. «Αν ήταν να προστατεύσουμε το 50% του πλανήτη, και προστατεύσουμε το πιο αραιοκατοικημένο 50%, δεν κάνουμε πολλά για την προστασία της βιοποικιλότητας».

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο στο κορυφαίο περιοδικό Science, τουλάχιστον το 44% της ξηράς θα έπρεπε να χαρακτηριστεί προστατευόμενη περιοχή για να αποτραπεί η απώλεια οικοσυστημάτων και να βελτιστοποιηθεί η εκπροσώπηση διαφορετικών τοπίων και ειδών. Το πρόβλημα είναι ότι στην έκταση αυτή ζουν 1,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι.

Ωστόσο ο στόχος του 30% «μπορεί εύλογα να επιτευχθεί από τις περισσότερες χώρες» λέει ο Χιου Πόσιγχαμ του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ, μέλος της ομάδας που υπέγραφε τη μελέτη.

Εθνικός ή διεθνής στόχος;

Ένα από τα βασικά αγκάθια στη συζήτηση για το 30% είναι το εάν ο στόχος πρέπει να εφαρμοστεί σε παγκόσμιο ή εθνικό επίπεδο.

Η διάκριση είναι σημαντική, καθώς ορισμένες χώρες είναι μικρές και δεν μπορούν να παραδώσουν στη φύση μεγάλες εκτάσεις. Άλλες πάλι χώρες είναι απέραντες και πλούσιες σε βιοποικιλότητα, όπως ισχύει για κράτη με τροπικά δάση όπως η Βραζιλία και η Ινδονησία. Αν αυτές οι χώρες προστάτευαν μόνο το 30% της επικράτειάς τους, οι απώλειες ειδών θα ήταν μεγάλες.

Σήμερα, σχεδόν το 50% της Αμαζονίας βρίσκεται υπό κάποιο καθεστώς προστασίας, οπότε ένας εθνικός στόχος για μόνο 30% θα αποτελούσε στην πραγματικότητα οπισθοδρόμηση.

Ένα άλλο ζήτημα που παραμένει ανοιχτό είναι το τι θεωρείται προστατευόμενη περιοχή. Για παράδειγμα, κάποιες χώρες μπορεί να επιτρέπουν τους ανθρώπινους οικισμούς, κάποιες άλλες να επιτρέπουν ακόμα και τη λειτουργία ορυχείων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση προτείνει να επιτραπούν ελεγχόμενες δραστηριότητες όπως η υλοτόμηση, η εξόρυξη κα η αλιεία στο 20% των προστατευόμενων περιοχών και να επιβληθούν αυστηρότεροι περιορισμοί στο 10%.

Η ιδέα εξόργισε την Greenpeace, η οποία κατηγόρησε την ΕΕ ότι υπονομεύει τον στόχο του 30%.
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,391 μηνύματα.
Kατεληξαν θετικα σε μια ιστορικη και εξαιρετικα σημαντικη συμφωνια.
Αν και οταν γινει ΠΡΑΞΗ,ελπιζω να υπαρχουν ακομα αγρια ζωα για προστασια.

COP15: Ιστορική συμφωνία μεταξύ 190 εθνών για την προστασία της φύσης​

Δημιουργία προστατευόμενων περιοχών στο 30% του πλανήτη

1671553605579.png

Σε ιστορική συμφωνία κατέληξαν σήμερα οι εκπρόσωποι πάνω από 190 χωρών για την προστασία της βιοποικιλότητας και των πόρων της φύσης που είναι απαραίτητοι για την ανθρωπότητα.

Έπειτα από τέσσερα χρόνια δύσκολων διαπραγματεύσεων, δέκα ημέρες και έναν ολονύχτιο διπλωματικό μαραθώνιο, περισσότερες από 190 χώρες κατέληξαν σε συμφωνία υπό την αιγίδα της Κίνας, της χώρας που προεδρεύει της COP15, παρά την αντίθεση της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό.

Αυτό το «σύμφωνο ειρήνης με τη φύση», η λεγόμενη «συμφωνία του Κουνμίνγκ-Μόντρεαλ» αποσκοπεί στην προστασία των χερσαίων εκτάσεων, των ωκεανών και των ειδών της φύσης από την μόλυνση, την υποβάθμιση και την κλιματική κρίση.

Οι χώρες συμφώνησαν σε έναν οδικό χάρτη που έχει κυρίως ως στόχο την προστασία του 30% του πλανήτη ως το 2030 και στην αποδέσμευση 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετήσιας βοήθειας για την διατήρηση της φύσης για τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Τα κύρια σημεία της συμφωνίας περιλαμβάνουν:

  • Τη διατήρηση, την αποκατάσταση και την ενίσχυση των οικοσυστημάτων, μεταξύ αυτών την ανάσχεση της εξαφάνισης των ειδών και διατήρηση της γενετικής ποικιλομορφίας
  • Τη «βιώσιμη χρήση της βιοποικιλότητας - ιδίως τη διασφάλιση πως τα είδη και τα οικοσυστήματά τους μπορούν να παράσχουν ό,τι μπορούν για την ανθρωπότητα κοινώς τροφή και καθαρό νερό
  • Τη διασφάλιση πως τα οφέλη από φυσικούς πόρους, όπως φυτικά φάρμακα, διαμοιράζονται δίκαια και ισότιμα και πως τα δικαιώματα των ιθαγενών πληθυσμών προστατεύονται
  • Τη διασφάλιση πως τα χρήματα και οι προσπάθειες προστασίας πηγαίνουν εκεί που απαιτείται
«Η συμφωνία υιοθετήθηκε», δήλωσε ο Χουάνγκ Ρούνκιου, ο Κινέζος πρόεδρος της COP15, κατά την σύνοδο της ολομέλειας που διεξαγόταν μέσα στη νύχτα, δεχόμενος χειροκροτήματα από τις εξαντλημένες αντιπροσωπείες που συμμετείχαν.

Δημιουργία προστατευόμενων περιοχών στο 30% του πλανήτη

Η δημιουργία προστατευόμενων περιοχών στο 30% του πλανήτη, το πιο γνωστό από τα 20 μέτρα που υιοθετήθηκαν, είχε παρουσιαστεί ως το αντίστοιχο για τη βιοποικιλότητα του στόχου του Παρισιού για τη μείωση της ανόδου της θερμοκρασίας στον πλανήτη στον 1,5 βαθμό Κελσίου στο πλαίσιο του αγώνα για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Μέχρι σήμερα το 17% των χερσαίων εκτάσεων και το 8% των θαλασσών προστατεύονται.

Ωστόσο το κείμενο αυτό που υιοθετήθηκε δίδει επίσης εγγυήσεις για τις κοινότητες αυτοχθόνων, που είναι οι φύλακες του 80% της εναπομείνασας βιοποικιλότητας στη Γη, προτείνει την αποκατάσταση του 30% των υποβαθμισμένων εδαφών και την μείωση κατά το ήμισυ του κινδύνου που συνδέεται με τα φυτοφάρμακα.

Επίσης στην προσπάθεια επίλυσης του χρηματοδοτικού ζητήματος το οποίο είναι πάντα φλέγον ανάμεσα στον Βορρά και τον Νότο, η Κίνα προτείνει εξάλλου να φτάσει «σε τουλάχιστον 20 δισεκατομμύρια δολάρια» η ετήσια διεθνής βοήθεια για τη βιοποικιλότητα ως το 2025 και σε "τουλάχιστον 30 δισεκατομμύρια ως το 2030".

Οι επιστήμονες είναι σαφείς στην διατύπωσή τους, ο χρόνος πιέζει. Το 75% των παγκόσμιων οικοσυστημάτων αλλοιώνεται από την ανθρώπινη δραστηριότητα, περισσότερο από ένα εκατομμύριο είδη απειλούνται με εξαφάνιση και η ευημερία του κόσμου διακυβεύεται: περισσότερο από το μισό του παγκόσμιου ΑΕΠ εξαρτάται από τη φύση και τις υπηρεσίες της.

Επιπλέον το προηγούμενο δεκαετές σχέδιο που είχε υπογραφεί στην Ιαπωνία το 2010 δεν πέτυχε σχεδόν κανέναν από τους στόχους του, κυρίως λόγω της απουσίας ουσιαστικών μηχανισμών εφαρμογής.

«Οι κυβερνήσεις οφείλουν να ακούσουν αυτό που λέει η επιστήμη και να αυξήσουν γρήγορα τις φιλοδοξίες τους για να προστατευθεί το μισό της Γης ως το 2030», σημείωσε ο Μπερτ Γουόντερ της ΜΚΟAvaaz.

Η χρηματοδότηση στο επίκεντρο των συζητήσεων

Ωστόσο οι συνομιλίες σκόνταφταν στο ζήτημα της χρηματοδότησης, το οποίο παρέμεινε ως το τέλος στο επίκεντρο των συζητήσεων, ακόμη και κατά τη διάρκεια της συνόδου της ολομέλειας για την υιοθέτηση της συμφωνίας, με ενστάσεις να διατυπώνονται από αρκετές αφρικανικές χώρες. Όπως συνέβη και στις συνομιλίες για το Κλίμα που έγιναν στην Αίγυπτο τον Νοέμβριο, το ζήτημα αυτό δημιούργησε εντάσεις ανάμεσα στις πλούσιες χώρες και στις χώρες του Νότου.

Σε αντάλλαγμα για τις προσπάθειές τους, οι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες ζητούσαν από τις πλούσιες 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Δηλαδή τουλάχιστον τη 10πλάσια σημερινή διεθνή βοήθεια για τη βιοποικιλότητα.

Με πληροφορίες από BBC/ΑΠΕ/Reuters
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,391 μηνύματα.
Καλη η προσπαθεια αλλα αν δεν αλλαξουμε ΡΙΖΙΚΑ τη σταση μας στα ζωα και στα ενδιαιτηματα τους και δεν σταματησουμε να θεωρουμε ολο το συμπαν δικο μας,,τιποτα δεν σωζεται.

Η Νότια Αφρική θα στέλνει 12 γατόπαρδους το χρόνο στην Ινδία - Η προσπάθεια να αναβιώσει το είδος​

Οι ασιατικοί γατόπαρδοι εξαφανίστηκαν από την Ινδία στα τέλη της δεκαετίας του 1940
Η Νότια Αφρική υπέγραψε συμφωνία για την εισαγωγή δεκάδων αφρικανικών γατόπαρδων στην Ινδία μέσα στα επόμενα 10 χρόνια.

Συγκεκριμένα, η συμφωνία προβλέπει την αποστολή 12 γατόπαρδων τον χρόνο με το πρώτο «γκρουπ» να αναχωρεί τον επόμενο μήνα σύμφωνα με το νοτιοαφρικανικό υπουργείο Περιβάλλοντος.

Σκοπός της αποστολής αυτής είναι η Νότια Αφρική να βοηθήσει την Ινδία στη δημιουργία ενός «βιώσιμου και ασφαλούς πληθυσμού γατόπαρδων».

Οι ασιατικοί γατόπαρδοι εξαφανίστηκαν από την Ινδία στα τέλη της δεκαετίας του 1940 εξαιτίας του υπερβολικού κυνηγιού και της απώλειας των φυσικών τους περιβαλλόντων.

Το 2020 το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας αποφάσισε ότι οι αφρικανικοί γατόπαρδοι, ένα διαφορετικό υποείδος, μπορούν να εισαχθούν στη χώρα σε μια «προσεκτικά επιλεγμένη τοποθεσία» σε πειραματική πλαίσιο.

Η Ινδία παρέλαβε πέρυσι οκτώ γατόπαρδους από τη Ναμίμπια που απελευθερώθηκαν στο Εθνικό Πάρκο Κούνο στο κρατίδιο Μάντια Πραντές. Το πάρκο, 320 χιλιόμετρα νότια του Νέου Δελχί, είναι ένα καταφύγιο άγριας ζωής με άφθονα θηράματα και λιβάδια.

Ωστόσο, ορισμένοι περιβαλλοντολόγοι υποστηρίζουν ότι η μεταφορά των γατόπαρδων μπορεί να μην είναι επιτυχής, καθώς τα καταφύγια βρίσκονται κοντά σε πυκνοκατοικημένα χωριά.

Με πληροφορίες από BBC
Ειχε και φωτο αλλα δεν την εβαλα.Φαινεται βεβαια απο την πηγη.Η ασχετοσυνη καποιων δενε χει ορια.Η φωτο δεν ειναι γατοπαρδου αλλα λεοπαρδαλης.Το λαθος δεν ξερω αν ειναι του lifo ή της πηγης που το πηραν.Δεν τολμω να πιστεψω οτι απο το BBC εκαναν τετοιο λαθος.
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,391 μηνύματα.
Οτι χειροτερο.Ας ειναι καλα ο Μπολσοναρο.

Αμαζόνιος: Πάνω από το 1/3 του τροπικού δάσους υποβαθμίστηκε από ανθρώπινη δραστηριότητα και ξηρασία

Σημαντικά μεγαλύτερες οι ζημιές στο δάσος του Αμαζονίου, σε σχέση με αυτές που παρατηρούνταν μέχρι τώρα
1675188885610.png


Ποσοστό μεγαλύτερο του 1/3 του δάσους του Αμαζονίου μπορεί να έχει υποβαθμιστεί από την ανθρώπινη δραστηριότητα και την ξηρασία, όπως αποκαλύπτει επιστημονική μελέτη.

Η συγκεκριμένη μελέτη που δημοσιεύθηκε χθες στο Science, επισημαίνει την ανάγκη θέσπισης νομοθεσίας, η οποία θα προστατεύει το ζωτικής σημασίας οικοσύστημα, που βρίσκεται σε κίνδυνο.

Όπως σημειώνουν οι ερευνητές του Universidade Estadual de Campina, οι ζημιές στο δάσος του Αμαζονίου, ο οποίος εκτείνεται σε 9 χώρες, είναι σημαντικά πιο μεγάλες από αυτές που παρατηρούνταν μέχρι τώρα.

Η έρευνα ανέλυσε τις συνέπειες των πυρκαγιών, της δασικής εκμετάλλευσης, της ξηρασίας και των αλλαγών που επηρεάζουν τους οικοτόπους στις παρυφές του δάσους.

Εκτός από την ξηρασία, τα φαινόμενα αυτά υποβάθμισαν τουλάχιστον το 5,5% των υπολοίπων δασών που συγκροτούν το οικοσύστημα του Αμαζονίου, δηλαδή 364.748 τ.χλμ μεταξύ του 2001 και του 2018.

Αν υπολογίσει κανείς και τις συνέπειες της ξηρασίας, η ζώνη στο δάσος του Αμαζονίου, που έχει υποβαθμιστεί αντιπροσωπεύει 2,5 εκατ. τ.χλμ, ποσοστό δηλαδή του 38% των υπολοίπων δασών που συνθέτουν το οικοσύστημα του Αμαζονίου.

«Η ακραία ξηρασία γίνεται ολοένα και πιο συχνή στην περιοχή του τροπικού δάσους του Αμαζονίου, λόγω της αλλαγής των μεθόδων εκμετάλλευσης της γης και της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τους ανθρώπους, που επηρεάζει την θνησιμότητα των δέντρων, τον αριθμό των πυρκαγιών και τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα», σημειώνουν οι επιστήμονες.

Επισημαίνουν δε, ότι οι δασικές πυρκαγιές εντάθηκαν τα χρόνια της ξηρασίας και προειδοποιούν για τους κινδύνους που αντιπροσωπεύουν οι «μεγάλης έκτασης πυρκαγιές» στο μέλλον.

Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου Λαφαγιέτ στην Λουιζιάνα, την πολιτεία των ΗΠΑ, κι άλλα ιδρύματα καλούν σε δράση σε ξεχωριστή μελέτη τους για τις συνέπειες της ανθρώπινης δραστηριότητας στο οικοσύστημα του Αμαζονίου, η οποία δημοσιεύεται επίσης στην επιθεώρηση Science.

Οι αλλαγές έγιναν υπερβολικά γρήγορα για να μπορέσουν να προσαρμοστούν τα είδη της Αμαζονίας, οι πληθυσμοί και τα οικοσυστήματα όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά.

Επισημαίνουν επίσης, ότι οι νόμοι, που φροντίζουν να αποφευχθούν οι χειρότερες συνέπειες είναι γνωστοί και πρέπει να θεσπιστούν αμέσως.

«Απώλεια του δάσους του Αμαζονίου είναι απώλεια της βιόσφαιρας και, αν δεν δράσουμε, κινδυνεύουμε» συμπεραίνουν οι ερευνητές.
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,391 μηνύματα.
Οσο παει και το ανθρωπινο ειδος μαλακιζεται ακομα περισσοτερο.Δεν υπαρχει αυτο απλα.Και η διεθνης κοινοτητα θα κανει κατι ή θα κοιταμε απραγοι τα τερατα να μολυνουν την θαλασσα;

1675445665957.png


Οι αρχές της Βραζιλίας αποφάσισαν να βυθίσουν στον Ατλαντικό Ωκεανό το παλιό αεροπλανοφόρο Foch, κάποτε κόσμημα του γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο πουλήθηκε το 2000 στις βραζιλιάνικες ένοπλες δυνάμεις αλλά εδώ και μήνες περιπλανιόταν στη θάλασσα, αναζητώντας ένα λιμάνι για να το δεχτεί.
«Λόγω των κινδύνων που συνεπάγεται η ρυμούλκησή του και εξαιτίας της επιδείνωσης της κατάστασής του (…) η μοναδική λύση είναι να το εγκαταλείψουμε, με ελεγχόμενη βύθιση» εξήγησαν το Πολεμικό Ναυτικό και το υπουργείο Άμυνας της Βραζιλίας. Όπως ανέφεραν, η κατάσταση του αεροπλανοφόρου είναι τόσο κακή που κάποια στιγμή, «αναπόφευκτα» θα βυθιζόταν από μόνο του.

Η απόφαση αυτή ωστόσο προκαλεί αντιδράσεις αφού το γερασμένο σκαρί, μήκους 266 μέτρων, είναι γεμάτο με αμίαντο, βαφές και άλλα τοξικά απόβλητα, σύμφωνα με πολλές οργανώσεις για την προστασία του περιβάλλοντος.
Πριν από δύο εβδομάδες, το Πολεμικό Ναυτικό είχε ανακοινώσει ότι ρυμούλκησε το αεροπλανοφόρο στον Ατλαντικό, σε απόσταση 315 χιλιομέτρων από τις ακτές της Βραζιλίας. Λόγω της κατάστασής του και του «υψηλού κινδύνου» που συνιστούσε για το περιβάλλον, οι βραζιλιάνικες αρχές δεν επέτρεπαν τον ελλιμενισμό του, ούτε καν την επιστροφή του στα χωρικά ύδατα της χώρας.

Πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις κατήγγειλαν ότι η Βραζιλία θα διαπράξει «έγκλημα κατά του περιβάλλοντος». Η οργάνωση «Ρομπέν των Δασών» χαρακτήρισε μάλιστα το παλιό αεροπλανοφόρο «τοξικό δέμα βάρους 30.000 τόνων».

Το Foch ναυπηγήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’50 στο ναυπηγείο του Σεντ-Ναζάρ, στη δυτική Γαλλία και επί 37 χρόνια ήταν στην υπηρεσία του γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού. Το 2000 το αγόρασε η Βραζιλία που το μετονόμασε σε Sao Paulo
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,391 μηνύματα.
Το εκανε...


«Ενδέχεται να προκαλέσει "ανυπολόγιστη" ζημιά στη θαλάσσια ζωή και τις παράκτιες κοινότητες»

Η Βραζιλία βύθισε ένα παροπλισμένο αεροπλανοφόρο, παρά τις επίμονες προειδοποιήσεις περιβαλλοντικών οργανώσεων πως το πρώην γαλλικό πλοίο ήταν γεμάτο με τοξικά υλικά.

Η «προγραμματισμένη και ελεγχόμενη βύθιση πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Παρασκευής» 350 χιλιόμετρα ανοιχτά των βραζιλιάνικων ακτών στον Ατλαντικό Ωκεανό, σε μια περιοχή βάθους περί των 5.000 μέτρων, ανακοίνωσε το Πολεμικό Ναυτικό της χώρας.

Η απόφαση να διευθετηθεί έτσι το ζήτημα με το έξι δεκαετιών São Paulo ελήφθη την Πέμπτη, όταν οι αρχές προσπάθησαν μάταια να βρουν λιμάνι να το υποδεχτεί.

Παρότι οι αξιωματούχοι διαβεβαίωσαν πως θα βύθιζαν το πλοίο «στην πιο ασφαλή περιοχή», οι περιβαλλοντολόγοι επέκριναν την απόφασή τους, υποστηρίζοντας πως το πλοίο έφερε τόνους αμιάντου, βαρέων μετάλλων κι άλλων τοξικών υλικών, πιθανή διαρροή των οποίων στο νερό, θα μπορούσε να προκαλέσει μόλυνση των ντόπιων οικοσυστημάτων, αλλά και της θαλάσσιας τροφικής αλυσίδας.

Σε κοινή ανακοίνωσή τους The Basel Action Network, Greenpeace και Sea Shepherd, κατήγγειλαν την κυβέρνηση για παραβίαση «τριών διεθνών συμβάσεων» περιβάλλοντος» λόγω της βύθισης που ενδέχεται να προκαλέσει «ανυπολόγιστη» ζημιά στη θαλάσσια ζωή και τις παράκτιες κοινότητες.

«Θα έπρεπε να έχουν ληφθεί περιβαλλοντικά υπεύθυνα μέτρα, όμως για άλλη μια φορά, η σπουδαιότητα προστασίας των ωκεανών που είναι ουσιώδους σημασίας για τη ζωή στον πλανήτη, αντιμετωπίστηκε με αμέλεια» σημείωσε ο Λεάντρο Ράμος, διευθυντής προγραμμάτων της Greenpeace Brazil.

Οι βραζιλιάνικες αρχές επέμειναν πως ήταν προτιμότερη η ελεγχόμενη βύθιση τού πλοίου, παρά η μετά από καιρό βύθισή του ως αποτέλεσμα παλαιότητας.
 

BeatrixKiddo

Περιβόητο μέλος

Η Trix αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,048 μηνύματα.

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,391 μηνύματα.
View attachment 112833

Ο αριθμός των ορατών αστεριών συνεχίζει να μειώνεται (κατά 6,5% στην Ευρώπη και 10,4% στη Β. Αμερική) λόγω της αυξανόμενης φωτορύπανσης, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Γερμανικού Ερευνητικού Κέντρου Γεωεπιστημών του Πότσνταμ / Deutsches Geoforschungszentrum «GFZ»).

Εκτός όμως από αυτό υπάρχουν και επιπτώσεις στον ίδιο τον άνθρωπο, σε άλλους ζώντες οργανισμούς και στη φύση εν γένει. Η φωτεινότητα του νυχτερινού ουρανού αλλοιώνεται σε μεγάλο βαθμό από κακώς σχεδιασμένες ή αναποτελεσματικές τεχνητές πηγές φωτός και βέβαια από την αλόγιστη χρήση τους. Δύο από τις σημαντικότερες γερμανικές οικολογικές οργανώσεις τις περιγράφουν αναλυτικά -και επί τη βάσει σχετικών ερευνών του φημισμένου Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ- κρούοντας ταυτόχρονα τον κώδωνα των κινδύνων.

«Τα ζώα προσανατολίζονταν μόνο στο φεγγάρι και στα αστέρια για πολλά εκατομμύρια χρόνια. Εδώ και εκατό χρόνια, ωστόσο, η εκβιομηχάνιση και η τεχνολογία έκαναν τη νύχτα πιο φωτεινή. Αυτό έχει εκτεταμένες συνέπειες για την άγρια ζωή», τόνισε ο Ράινερ Μιχάλσκι, εμπειρογνώμονας της «Ομοσπονδίας Προστασίας της Φύσης Γερμανίας» (Naturschutzbund Deutschland/NABU) σε συνέντευξή του στο δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο ARD.

«Η φυσική εναλλαγή ημέρας και νύχτας έχει οδηγήσει κατά τη διάρκεια της εξέλιξης σε ένα ευρύ φάσμα προσαρμογών στο ζωικό και φυτικό βασίλειο. Για παράδειγμα, υπάρχουν ημερόβια ζώα, και νυκτόβια ζώα, ενώ άλλα είναι δραστήρια κατά το λυκόφως. Τα ημερόβια, όπως και οι άνθρωποι, χρησιμοποιούν το σκοτάδι της νύχτας για να ξεκουραστούν και να αναγεννηθούν. Ο αυξανόμενος νυχτερινός φωτισμός διαταράσσει το βιολογικό ρολόι των ανθρώπων και άλλων ζώντων οργανισμών (θηλαστικών ή νυκτόβιων εντόμων), καταστέλλει την παραγωγή της μελατονίνης, της «ορμόνης του ύπνου» και μπορεί να προκαλέσει διαταραχές ύπνου», σύμφωνα με την «Ομοσπονδία Προστασίας του Περιβάλλοντος και της Φύσις Γερμανίας» (Bund für Umwelt und Naturschutz Deutschland / BUND).

Πιο συγκεκριμένα:

  • Οι τεχνητές πηγές φωτός διαταράσσουν τον προσανατολισμό των νυκτόβιων πτηνών. Για παράδειγμα, πολλά προσανατολίζονται προς τα φωτισμένα πολυώροφα κτίρια, πέφτουν πάνω τους τη νύχτα και πεθαίνουν βασανιστικά. Επηρεάζονται όμως και τα αποδημητικά πτηνά, διότι παρεκκλίνουν από τις συνηθισμένες διαδρομές τους, με αποτέλεσμα μερικές φορές να κάνουν μεγάλες παρακάμψεις. Επίσης, τα ωδικά πτηνά αλλάζουν το κελάιδισμά τους και την αναπαραγωγική τους συμπεριφορά τους. Τα αρσενικά ορισμένων ειδών αρχίζουν να κελαηδούν νωρίτερα το πρωί λόγω του νυχτερινού τεχνητού φωτός (π.χ. φωτισμός δρόμων) και τα θηλυκά, όπως η γαλαζοπαπαδίτσα (το στρουθιόμορφο πτηνό απαντά και στον ελλαδικό χώρο), αρχίζουν να αναπαράγονται νωρίτερα. Η πρόωρη ωοτοκία μπορεί όμως να καταστεί κρίσιμη για τους απογόνους της εάν η φάση της υψηλότερης απαίτησης τροφής δεν συμπίπτει με εκείνη της μέγιστης διαθεσιμότητας τροφής.
  • Τα νυχτόβια έντομα συνήθως προσανατολίζονται από το ασθενές φως των αστεριών. Οι λάμπες του δρόμου ή των πάρκων, οι προβολείς σε ανοικτούς αθλητικούς χώρους, ιδίως όταν δεν γίνονται αγώνες, ο ολονύκτιος φωτισμός σε κτίρια ή οι φωτεινές διαφημίσεις, ασκούν μεγάλη έλξη και τα παρασύρουν έξω από τα φυσικά τους ενδιαιτήματα. Δεν μπορούν ούτε να αναπαραχθούν ούτε να γεννήσουν αυγά ούτε να τραφούν βέβαια από τις λάμπες. Η χαμηλή φωτεινότητα του φεγγαριού -μόλις 0,002 έως 0,4 lux- είναι αρκετή για να αναζητήσουν τροφή και σύντροφο οι νυχτοπεταλούδες. Ειδικά οι πηγές φωτός με υψηλή υπεριώδη ακτινοβολία προσελκύουν -και από μεγάλη απόσταση- πολλές νυχτοπεταλούδες και άλλα νυκτόβια έντομα, τα οποία πετούν κατευθείαν προς τις λάμπες και περιστρέφονται συνεχώς γύρω από αυτές παγιδευμένες. Στην περίπτωση των λαμπτήρων χωρίς περίβλημα, πολλά έντομα καίγονται πάνω τους. Τα εξασθενημένα πέφτουν θύμα διαφόρων εντομοφάγων, όπως οι μυγαλές, οι σκαντζόχοιροι, οι φρύνοι, οι αράχνες ή τα πουλιά. Τα έντομα όμως είναι πραγματικοί "παρόχοι υπηρεσιών για τη φύση" και πολύ σημαντικά για τη χλωρίδα και την πανίδα για την επικονίαση των λουλουδιών ή ως τροφή των πτηνών. Η φωτορύπανση είναι πιθανώς η κύρια αιτία εξαφάνισης των ειδών», τόνισε στο ARD ο Ράινερ Μιχάλσκι στο ARD.
  • Επίσης, οι γέφυρες με έντονο φωτισμό μπορούν να γίνουν ανυπέρβλητα εμπόδια για τα ψάρια τη νύχτα. Τέτοιοι φραγμοί φωτός μπορούν, για παράδειγμα, να εμποδίσουν τη μετανάστευση ωοτοκίας ορισμένων ψαριών όπως τα χέλια.
  • Επιπτώσεις όμως υπάρχουν και στα φυτά: Ο κύκλος ανάπτυξης των φυτών επηρεάζεται από το τεχνητό φως τη νύχτα. Για παράδειγμα, τα φυλλοβόλα δέντρα μπορούν να ρίξουν τα φύλλα τους αργότερα το φθινόπωρο, καθιστώντας τα πιο ευάλωτα σε ζημιές από τον παγετό.
Μπορεί όμως το σβήσιμο ορισμένων φώτων να έχει πραγματικά επίδραση στην άγρια ζωή γενικότερα; «Ασφαλώς, ο φιλικός προς τη φύση φωτισμός είναι απαραίτητος. Το πρόβλημα των ολοένα και πιο φωτεινών πόλεων έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Ατία είναι η εκτεταμένη χρήση της οικονομικότερης λάμπας χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης LED, η οποία αυξάνει σημαντικά την φωτεινότητα και προσελκύει πολλά έντομα και εκπέμπει περισσότερο -βλαβερό- μπλε φως. Ο φιλικός προς τη φύση φωτισμός είναι απαραίτητος. Οι ζεστοί λευκοί λαμπτήρες είναι καλύτεροι. Το τεχνητό φως τη νύχτα πρέπει να εκπέμπει χαμηλό μπλε φως. Οι ζεστοί λευκοί λαμπτήρες είναι καλύτεροι. Τα σχέδια εξοικονόμησης ενέργειας είναι μια ευκαιρία να βελτιώσουμε την οικολογική ισορροπία τη νύχτα. Αλλά το κρίσιμο ερώτημα είναι, πού χρειαζόμαστε πραγματικά φως και πού όχι», όπως είπε στο ARD ο Μιχάλσκι.

Τι μπορούμε να κάνουμε συνοπτικά κατά την BUND:

  • Χρήση μόνο φιλικών προς τα έντομα πηγών φωτός ή όσο το δυνατόν με λιγότερο μπλε φως, συχνά φαίνονται μάλλον κιτρινωπές στα μάτια μας.
  • Αποφυγή άσκοπης διάχυσης φωτός χάρη στο σχήμα της λάμπας. Τοποθέτησή της όσο πιο χαμηλά γίνεται για να αποτρέπεται η ευρεία ακτινοβολία στο περιβάλλον
  • Χρήση πλήρως κλειστών περιβλημάτων λαμπτήρων για την αποφυγή προσέγγισης των εντόμων
  • Χρήση περιβλημάτων των οποίων οι επιφάνειες δεν θερμαίνονται περισσότερο από 60°C
  • Τοποθέτηση χρονοδιακόπτη και ανιχνευτή κίνησης ώστε οι λάμπες να ανάβουν μόνο όταν χρειάζεται
  • Περιορισμός χρήσης του εξωτερικού φωτισμού, ειδικά κοντά σε ενδιαιτήματα πλούσια σε έντομα
 

Συνημμένα

  • 1675619255078.png
    1675619255078.png
    4.3 MB · Εμφανίσεις: 51

Eclipse

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Έκλειψις αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,665 μηνύματα.
Αυτό δεν είναι «νεο», είναι ένα πολυ γνωστό θέμα της φωτορύπανσης.
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,391 μηνύματα.

1676657345914.png


Η περιβαλλοντική οργάνωση «Καλλιστώ» θα υλοποιήσει ευρωπαϊκό πρόγραμμα με τίτλο «Life Wild Wolf», για τον λύκο που επέστρεψε στην περιοχή του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας, με φυσικό τρόπο, έπειτα από πολλά χρόνια.

Με την εναρκτήρια συνάντηση που οργανώθηκε στη Ρώμη στα τέλη Ιανουαρίου, ξεκίνησε και επίσημα η υλοποίηση του διεθνούς έργου για τον λύκο, διάρκειας 5 ετών (2023-2027), που θα υλοποιηθεί σε οχτώ χώρες της νότιας και κεντρικής Ευρώπης από μια κοινοπραξία.

Η κοινοπραξία αυτή περιλαμβάνει πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα, υπουργεία και αυτοδιοικητικές αρχές, αρχές προστατευόμενων περιοχών & δασαρχεία, κυνηγετικές ενώσεις και περιβαλλοντικές μη κυβερνητικές οργανώσεις με συντονιστή το Ιταλικό Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Οικολογίας.

Το έργο «Life Wild Wolf» έχει ως στόχο τη διαχείριση περιπτώσεων αλληλεπίδρασης του λύκου με ανθρώπινες δραστηριότητες. Θα εφαρμοστεί σε αγροτικές, αστικές και περιαστικές περιοχές της Γερμανίας, της Σουηδίας, της Τσεχίας, της Σλοβενίας, της Κροατίας, της Πορτογαλίας, της Ιταλίας και της Ελλάδας με έμφαση σε περισσότερο αστικοποιημένες περιοχές.

Λόγω του διεθνούς του χαρακτήρα και της πολυσυμμετοχικής διεπιστημονικής και πολύ-συμμετοχικής ομάδας που συγκροτήθηκε για την υλοποίηση του, το «Life Wild Wolf» βασίζεται στην ανταλλαγή εμπειριών και βέλτιστων πρακτικών ή ανάπτυξης νέων, καινοτόμων μεθόδων, που θα δοκιμαστούν σε πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους περιβάλλοντα.

Στην Ελλάδα, το έργο θα εφαρμοστεί στην περιοχή του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας, όπου ο λύκος επέστρεψε σταδιακά μετά από απουσία πολλών δεκαετιών. Στο έργο συμμετέχει ως εταίρος και ο Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος & Κλιματικής Αλλαγής, εποπτευόμενος από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Οι δράσεις που έχουν σχεδιαστεί θα υλοποιηθούν με τη συνεργασία της τοπικής Μονάδας Διαχείρισης του ΟΦΥΠΕΚΑ με την «Καλλιστώ».

Σημαντικό είναι ότι το έργο θα επιδιώξει την ενεργή συμμετοχή και συνεργασία όλων των ενδιαφερόμενων μερών που δραστηριοποιούνται στον Δρυμό, ενώ θα εφαρμόσει τεχνικές και πρακτικές που αναμένεται να περιορίσουν την εξάρτηση των λύκων από ανθρωπογενείς πηγές τροφής σε περιαστικές περιοχές και επομένως τις πιθανότητες υβριδισμού του είδους με σκύλους, συνεισφέροντας συνολικά στην διατήρηση ή ενίσχυση του φυσικού οικολογικού ρόλου του λύκου ως θηρευτή άγριων θηραμάτων και περιορίζοντας όσο το δυνατόν τις ανεπιθύμητες αλληλεπιδράσεις του είδους με τις ανθρώπινες δραστηριότητες.
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,391 μηνύματα.
Αχου τι καλα μωρε...δεν πειραζει...τα ουκρανα να υποστηριζουμε ,να δινουμε οπλα στα ουκρανα...και ας γαμηθει το συμπαν..σιγα...αντι να προσπαθησουμε να το τερματισουμε..λεμε οκ...πως θα κερδισουμε τον πουτιν.ΔΩΣΤΕ ΟΠΛΑ ΛΕΜΕ...ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΓΑΜΗΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΝΩΡΙΤΕΡΑ.

ΦΑΤΕ ΤΑ.
1677434997898.png

Σημαντικός είναι και ο αντίκτυπος στο περιβάλλον που προκάλεσε ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Το γραφείο της Greenpeace στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη σε συνεργασία με την ουκρανική οργάνωση Ecoaction, έδωσε στην δημοσιότητα χάρτη που αποτυπώνει το μέγεθος της ζημιάς.

Σύμφωνα με τα έως τώρα στοιχεία, από την έναρξη της ρωσικής εισβολής, έχουν επηρεαστεί από τον πόλεμο 12,4 εκατομμύρια στρέμματα γης σε περιοχές φυσικών πάρκων. Οι εχθροπραξίες έχουν επηρεάσει μια περιοχή έκτασης 30 εκατομμυρίων στρεμμάτων σε ουκρανικά δάση και 4,5 εκατομμύρια στρέμματα δασών είναι υπό κατάληψη ή εμπόλεμες ζώνες.

Τα δεδομένα των καταστροφών συλλέχθηκαν από την Ecoaction, διασταυρώθηκαν μέσω σύγκρισης με δορυφορικές εικόνες και μπήκαν στο χάρτη από την Greenpeace. Συλλέχθηκαν περισσότερες από 900 περιπτώσεις, όμως επιλέχθηκαν οι 30 για τον χάρτη ώστε να αναδειχθούν οι πιο σημαντικές περιβαλλοντικές ζημιές.

Ρύπανση σε αέρα, έδαφος και νερό από τους βομβαρδισμούς​

Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Greenpeace, οι πυρκαγιές σε βιομηχανικές ζώνες εξαιτίας των βομβαρδισμών προκαλούν επιπλέον ρύπανση στον αέρα, το έδαφος και το νερό.

Επίσης, σύμφωνα με τους ειδικούς, οι εκρήξεις από πυραύλους και πυρομαχικά δημιουργούν ένα επικίνδυνο κοκτέιλ ουσιών και ενώσεων: μονοξείδιο και διοξείδιο του άνθρακα, νιτρικό οξύ, οξείδιο του αζώτου, υποξείδιο του αζώτου, φορμαλδεΰδη, υδροκυανικό οξύ, άζωτο.

Μετά τις εκρήξεις, τα προϊόντα των χημικών αντιδράσεων απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα. Τα βασικά - το διοξείδιο του άνθρακα και οι υδρατμοί - δεν είναι τοξικά, όμως επιδεινώνουν την κλιματική αλλαγή.

Τα οξείδια του θείου και του αζώτου μπορούν επίσης να προκαλέσουν όξινες βροχές, αλλάζοντας το pH του εδάφους και προκαλώντας καταστροφή στη βλάστηση, ειδικά στα κωνοφόρα.

Οι όξινες βροχές είναι επικίνδυνες και για τους ανθρώπους, καθώς και για άλλα θηλαστικά και πτηνά, αφού επηρεάζουν τους βλεννογόνους αδένες και τα αναπνευστικά όργανα.

Τα μεταλλικά θραύσματα των βλημάτων επίσης δεν είναι ασφαλή για το περιβάλλον. Ο χυτοσίδηρος σε μίξη με το ατσάλι είναι το πιο συνηθισμένο υλικό για τα πυρομαχικά, και περιέχουν όχι μόνο σίδηρο και άνθρακα αλλά και θείο και χαλκό. Αυτές οι ουσίες εισχωρούν στο έδαφος και ίσως φτάσουν μέχρι τα υπόγεια ύδατα, εισχωρώντας κατά συνέπεια στην τροφική αλυσίδα και επηρεάζοντας ανθρώπους και ζώα.

«Καλούμε σε δράση και ζητάμε μηχανισμούς και καταμερισμό των οικονομικών πόρων για την αποκατάσταση της φύσης στην Ουκρανία. Επίσης, ενθαρρύνουμε την υποστήριξη ουκρανικών οργανώσεων που εργάζονται για την αποκατάσταση αυτή και παρακολουθούν την κατάσταση από το πεδίο», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Greenpeace, τονίζοντας παράλληλα ότι η τεράστια καταστροφή θα έχει μακροχρόνιες συνέπειες στη ζωή των ανθρώπων και των οικοσυστημάτων.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,391 μηνύματα.
Γλυκουλης ειναι! Οπως και να εχει πρεπει να σωθει το ειδος και μακαρι.

1677481331539.png

Όταν ο Cedrick Fogwan βρέθηκε πρώτη φορά μπροστά στον βάτραχο Γολιάθ, εντυπωσιάστηκε από τις αναλογίες του.

Ο βάτραχος αυτός μεγαλώνοντας φτάνει το μέγεθος μιας γάτας και είναι ο μεγαλύτερος εν ζωή βάτραχος στον κόσμο.

«Είναι σχεδόν σα να κρατάς ένα μωρό» λέει ο ίδιος έχοντας ολοκληρώσει μία επιχείρηση διάσωσης ενός βατράχου.

Ο οικολόγος από το Καμερούν ήταν τόσο γοητευμένος που δημιούργησε το δικό του project για να πολεμήσει για το μέλλον του απειλούμενου είδους.

«Όταν ανακάλυψα ότι αυτό το είδος ήταν μοναδικό - το μεγαλύτερο στον κόσμο - είπα ότι αυτό είναι κάτι που δεν μπορούμε να βρούμε εύκολα αλλού.

»Οι άνθρωποι στην περιοχή λένε ότι είναι ευλογημένοι που έχουν κάτι τέτοιο. Του αποδίδουν μια πολιτιστική αξία» όπως λέει.

Για δεκαετίες, όμως, ο βάτραχος Γολιάθ ήταν θύμα λαθροθηρίας για κατανάλωση και για εμπόριο στο Καμερούν και την Ισημερινή Γουινέα.

Ο βιότοπός του δίπλα σε ποτάμια και ρυάκια καταστρέφεται γρήγορα και το είδος του βατράχου Γολιάθ έχει πλέον ταξινομηθεί στην επίσημη λίστα με τα απειλούμενα είδη υπό εξαφάνιση.
1677481362163.png


Η επιστήμη γνωρίζει ελάχιστα για τον βάτραχο Γολιάθ ενώ ακόμα και στο Καμερούν πολλοί ντόπιοι αγνοούν την αξία του για το οικοσύστημα.

Η ομάδα διατήρησης εργάζεται για να πείσει τους κυνηγούς να γίνουν οι ίδιοι επιστήμονες και να καταγράφουν τις τοποθεσίες που εντοπίζουν τον βάτραχο αντί να τον σκοτώνουν για κατανάλωση.

Η ομάδα διατήρησης του Γολιάθ συνεργάζεται επίσης με τοπικές ομάδες προκειμένου να βοηθήσουν στη δημιουργία εκτροφής σαλιγκαριών, ως εναλλακτική πηγή τροφής.

Οι εργασίες συντήρησης αρχίζουν να αποδίδουν, με τον βάτραχο Γολιάθ να επιστρέφει σε νέα ποτάμια στο καταφύγιο Mount Nlonako.

Το έργο για τη διάσωση του βάτραχου Γολιάθ υποστηρίζεται από το Conservation Leadership Program (CLP) που διαχειρίζεται η Fauna & Flora International, η BirdLife International και η Wildlife Conservation Society.

Με πληροφορίες του BBC
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,391 μηνύματα.
Η μαλακινση εγκεφαλου που μας δερνει


1677605935486.png

Εικόνα εγκατάλειψης φαίνεται πως παρουσιάζει η περιοχή

Οικολογική καταστροφή καταγράφεται στον υδροβιότοπο Κοτυχίου του δήμου Ανδραβίδας – Κυλλήνης.

Η περιοχή, σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα του patrisnews.gr, παρουσιάζει εικόνα εγκατάλειψης, είναι έντονη η δυσοσμία και υπάρχουν χιλιάδες νεκρά καβούρια.

Τα καβούρια είτε έχουν ξεβραστεί στις όχθες της λιμνοθάλασσας, είτε να επιπλέουν νεκρά στα ελώδη νερά της.
1677605977354.png


Κατά την ίδια πηγή, μερικά εξ αυτών είναι νεκρά για αρκετές ημέρες, ενώ άλλα φαίνεται να θανατώθηκαν πρόσφατα.

Σημειώνεται ότι η συγκεκριμένη περιοχή εντάσσεται στο Εθνικό Πάρκο υγροτόπων Στροφυλιάς και προστατεύεται από τη συνθήκη Ραμσάρ και από την εθνική, ευρωπαϊκή και διεθνή νομοθεσία.

Δεν γελαμε..καγχαζουμε! ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΡΕ ΦΙΛΕ!
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,391 μηνύματα.
Θεωρειται μια πολυ σημαντικη συφωνια.
Και ειναι.
Δεν ξερω αν ηρθε αργα...
Η ιστορια θα δειξει...


Διαπραγματευτές από 100 χώρες συμφώνησαν στο περιεχόμενο της διεθνούς συνθήκης για την προστασία των ωκεανών

1678125904834.png

Διαπραγματευτές από περίπου 100 χώρες συμφώνησαν στο περιεχόμενο της διεθνούς συνθήκης για την προστασία των ωκεανών, ένα πολυαναμενόμενο βήμα που οι περιβαλλοντικές οργανώσεις υπογραμμίζουν ότι θα συμβάλει στη διασφάλιση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας και της βιώσιμης ανάπτυξης.

Το νομικά δεσμευτικό κείμενο για τη βιώσιμη εκμετάλλευση της βιοποικιλότητας των ωκεανών, υπό συζήτηση εδώ και 15 χρόνια, συμφωνήθηκε τελικά ύστερα από πέντε γύρους μαραθώνιων διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα του ΟΗΕ που ολοκληρώθηκαν χθες Σάββατο στη Νέα Υόρκη, μια ημέρα μετά την παρέλευση της αρχικής προθεσμίας.

«Το πλοίο έφθασε στην ακτή», είπε η πρόεδρος της διάσκεψης του ΟΗΕ Ρένα Λι, στο τέλος της τελευταίας ημέρας των διαβουλεύσεων.

Η συνθήκη θεωρείται καθοριστικής σημασίας στις προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας να τεθεί υπό καθεστώς προστασίας το 30% των εδαφών και των θαλασσών του πλανήτη μέχρι το 2030, στόχος ευρύτερα γνωστός ως «30 μέχρι το 30», ο οποίος είχε συμφωνηθεί στο Μόντρεαλ τον Δεκέμβριο.

Ο τελευταίος γύρος των διαβουλεύσεων, που ξεκίνησε στις 20 Φεβρουαρίου, κινδύνευσε με ναυάγιο λόγω αντικρουόμενων οικονομικών συμφερόντων, με τις αναπτυσσόμενες χώρες να ζητούν μεγαλύτερο μερίδιο από την «γαλάζια οικονομία».

Η Greenpeace υπογραμμίζει ότι 11 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα ωκεανού πρέπει να τίθενται σε καθεστώς προστασίας κάθε χρόνο μέχρι το 2030, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος του «30 μέχρι το 30».

«Τα κράτη πρέπει να υιοθετήσουν επίσημα τη συνθήκη και να την επικυρώσουν το συντομότερο δυνατό προκειμένου να τεθεί άμεσα σε ισχύ», είπε η ακτιβίστρια Λόρα Μέλερ, η οποία ήταν παρούσα στις διαβουλεύσεις. «Το ρολόι δεν έχει σταματήσει (…) μας απομένει μισή δεκαετία και δεν μπορούμε να εφησυχάζουμε», προειδοποίησε.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ, Reuters

ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΑΞΗ ΟΛΑ ΑΥΤΑ.
 

Nick890

Επιφανές μέλος

Ο Nick890 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 25 ετών και μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 9,844 μηνύματα.
Ανεβάζω κάτι απ' το ....2016 .Προσωπικά δεν το ήξερα παρά μόνο πριν κάτι μήνες αυτήν την εκτίμηση.

Τι άποψη έχετε ? Εσείς κάνετε saving σε νερό ? :)


Το WWF εκτιμά πως μέχρι το 2025, τα 2/3 του παγκόσμιου πληθυσμού θα έρθουν αντιμέτωπα με λειψυδρία, καθώς ήδη πάνω από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν καλή πρόσβαση σε νερό.

At the current consumption rate, this situation will only get worse.
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,391 μηνύματα.
Που ζεις; Σε αλλον πλανητη; Τοσο πολυ ενημερωμενος εισαι;
Χρονια τωρα το ξερουμε για το νερο.Εδω λεγεται οτι ο 3ος παγκοσμιος πολεμος θα γινει για το νερο.Κια εσυ ακομα κοιμασαι;
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,391 μηνύματα.
Οι γλυκες μου! Αν και νομιζω δεν κοιμηθηκαν και πολυ φετος.
Ποσες απο αυτες θα τις δουμε ξεπαστρεμενες απο ασυνειδητους δεν ξερω.

1678468471175.png


Οι αρκούδες στο Νυμφαίο ξύπνησαν από τη χειμερία νάρκη και εδώ και λίγες ημέρες κυκλοφορούν πλέον κανονικά, σύμφωνα με τον «Αρκτούρο».

Οι νεαρότερες αρκούδες ήταν εκείνες που ξύπνησαν πρώτες. «Μάλιστα φέτος, λόγω του ζεστού χειμώνα, τις είδαμε να κυκλοφορούν έξω στις ζεστές ημέρες του Φεβρουαρίου», σημειώνει ο «Αρκτούρος» σε ανάρτηση στα social media.

Χάρη στις ζεστές ημέρες, τα χιόνια έχουν λιώσει πλέον στο Νυμφαίο. Έτσι, ακόμη και οι μεγαλύτερες σε ηλικία αρκούδες- όπως η Κατερίνα, η Σάσα, η Αλεξάνδρα και ο Γιωργάκης- βγήκαν από τις φωλιές τους.

«Οι αρκούδες ξύπνησαν και μας φέρνουν την άνοιξη!», αναφέρει η ανάρτηση του «Αρκτούρου», που ενημερώνει ότι από αύριο, Σάββατο, θα υποδέχεται και πάλι επισκέπτες το Κέντρο Προστασίας Αρκούδας στο Νυμφαίο.

Στην ίδια ανάρτηση ο «Αρκτούρος» δημοσίευσε και ένα βίντεο, με δύο από τις αρκούδες- τον Ντιουκ και τη Μίρα- που κάνουν βόλτα «αναζητώντας κάποιον μεζέ».

 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,391 μηνύματα.
Ουφ...


170 τρισεκατομμύρια κομμάτια πλαστικού έχουν γεμίσει τους ωκεανούς μας και διπλασιάζονται περίπου κάθε έξι χρόνια​

Ο άνθρωπος έχει γεμίσει τους ωκεανούς με περισσότερα από 170 τρισεκατομμύρια κομμάτια πλαστικού, δραματικά περισσότερα από ό,τι είχε εκτιμηθεί προηγουμένως, σύμφωνα με μια μεγάλη μελέτη που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη, 8 Μαρτίου 2023.

Τα τρισεκατομμύρια πλαστικά σωματίδια – ένα «πλαστικό νέφος», σύμφωνα με τα λόγια των ερευνητών – ζυγίζουν περίπου 2,4 εκατομμύρια μετρικούς τόνους και διπλασιάζονται περίπου κάθε έξι χρόνια, σύμφωνα με τη μελέτη που διεξήγαγε ομάδα διεθνών ερευνητών με επικεφαλής τον Μάρκους Έρικσεν του Ινστιτούτου 5 Gyres, που εδρεύει στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια. Αυτό σημαίνει περισσότερα από 21.000 κομμάτια πλαστικού για κάθε έναν από τους 8 δισεκατομμύρια κατοίκους της Γης. Τα περισσότερα κομμάτια είναι πολύ μικρά.

1678470366304.png


Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PLOS One, βασίζεται σε σχεδόν 12.000 δείγματα που συλλέχθηκαν σε 40 χρόνια έρευνας σε όλες τις μεγάλες ωκεάνιες λεκάνες του κόσμου. Ξεκινώντας το 2004, οι ερευνητές παρατήρησαν μια σημαντική αύξηση του υλικού, η οποία, όπως λένε, συνέπεσε με την έκρηξη της παραγωγής πλαστικών.

Τα ευρήματα έδειξαν τόσο την τεράστια ποσότητα πλαστικού που εισρέει στους ωκεανούς του κόσμου όσο και τον βαθμό στον οποίο αυτό διανύει μεγάλες αποστάσεις όταν βρεθεί στο νερό. Η μελέτη μπορεί να δώσει μια ώθηση ενέργειας στις συνομιλίες του ΟΗΕ για τη μείωση της παγκόσμιας ρύπανσης από πλαστικά που ξεκίνησαν πέρυσι.

«Αυτή η εκθετική αύξηση της πλαστικής ρύπανσης στην επιφάνεια των ωκεανών μπορεί να σας κάνει να αισθανθείτε μοιρολατρικά. Πώς μπορείτε να το διορθώσετε αυτό;» δήλωσε ο Eriksen, ιδρυτής του Ινστιτούτου 5 Gyres, μιας μη κερδοσκοπικής ομάδας που εργάζεται για τη μελέτη και την καταπολέμηση της ρύπανσης των ωκεανών από πλαστικά.

«Αλλά την ίδια στιγμή, ο κόσμος διαπραγματεύεται μια συνθήκη του ΟΗΕ για την πλαστική ρύπανση», δήλωσε ο Eriksen.

Μέτρηση του πλαστικού στον ωκεανό​

Το βάρος όλου αυτού του πλαστικού ισοδυναμεί με περίπου 28 μνημεία της Ουάσινγκτον, αναφέρει στην Wasighton Post o Michael Birnbaum, έμπειρος ρεπόρτερ της εφημερίδας για το κλίμα. Τα δείγματα που μελετήθηκαν τελειώνουν το 2019, οπότε είναι πιθανό να έχουν πέσει στη θάλασσα αρκετά ακόμη μνημεία πλαστικού της Ουάσινγκτον από τότε, εκτιμά.

Ο Eriksen και οι άλλοι ερευνητές ταξίδεψαν στους ωκεανούς του κόσμου για να συλλέξουν δείγματα, χτένισαν τα αρχεία προηγούμενων ερευνητών για αδημοσίευτα δεδομένα και ενσωμάτωσαν στην ανάλυσή τους και άλλες μελέτες που έχουν αξιολογηθεί από ομότιμους. Χρησιμοποίησαν νέα μοντέλα για να εκτιμήσουν την ποσότητα του πλαστικού, οδηγώντας σε απότομα αναθεωρημένους, υψηλότερους αριθμούς σε σύγκριση με μια μελέτη του 2014 από τον Eriksen και μερικούς από τους ίδιους ερευνητές, η οποία χρησιμοποίησε ένα πολύ μικρότερο σύνολο δεδομένων.

Μόνο το 10% του πλαστικού που έχει ποτέ κατασκευαστεί έχει ανακυκλωθεί. Το υλικό που δεν καταφέρνει να καταλήξει σε χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων μπορεί να παρασυρθεί σε ποτάμια ή απευθείας στους ωκεανούς. Διασπάται σιγά σιγά σε όλο και μικρότερα κομμάτια, γνωστά ως μικροπλαστικά, τα οποία έχουν μήκος μικρότερο από 5 χιλιοστά και μπορούν να φαγωθούν από τη θαλάσσια ζωή. Το πλαστικό έχει βρεθεί κοντά στην κορυφή του Έβερεστ και μέσα στο βαθύτερο σημείο της Γης, την τάφρο των Μαριάνα – καθώς και στην κυκλοφορία του ανθρώπινου αίματος.

Η μελέτη εξέτασε δείγματα πλαστικού σε διάστημα 40 ετών, αρχής γενομένης από το 1979. Οι ερευνητές διαπίστωσαν μια κυμαινόμενη ποσότητα πλαστικού στα δείγματα μέχρι το 2004, όταν οι αριθμοί άρχισαν να εκτοξεύονται στα ύψη. Η αύξηση των πλαστικών σωματιδίων στους ωκεανούς αντιστοιχεί σε μια προηγουμένως παρατηρηθείσα αύξηση του πλαστικού στις παγκόσμιες παραλίες κατά την ίδια χρονική περίοδο, σημείωσαν.

«Αυτές οι παράλληλες τάσεις υποδηλώνουν έντονα ότι η πλαστική ρύπανση στους παγκόσμιους ωκεανούς κατά τη διάρκεια των τελευταίων 15 ετών έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα», αναφέρει η μελέτη.

Πρόληψη της ρύπανσης των ωκεανών από πλαστικό​

Τα δεδομένα περιλαμβάνουν δείγματα από τα πέντε μεγαλύτερα κυκλώματα ή συστήματα ρευμάτων στον κόσμο, τα οποία παρασύρουν σωματίδια από κατοικημένες περιοχές δημιουργώντας μεγάλες συλλογές απορριμμάτων. Το πιο γνωστό από αυτά είναι το Great Pacific Garbage Patch, όπου τα πλαστικά επιπλέουν ελαφρώς κάτω από την επιφάνεια.
Κατά την εξέταση των δειγμάτων, οι ερευνητές επικεντρώθηκαν στις ωκεάνιες λεκάνες του Βόρειου Ατλαντικού και του Βόρειου Ειρηνικού, εν μέρει επειδή έχουν μελετηθεί συχνότερα κατά τη διάρκεια των δεκαετιών και επειδή εκεί ζουν μεγαλύτερες συγκεντρώσεις του παγκόσμιου πληθυσμού. Ωστόσο, υψηλές συγκεντρώσεις πλαστικών βρέθηκαν παντού.

Οι παγκόσμιοι διαπραγματευτές ελπίζουν να ολοκληρώσουν τη συνθήκη για τα πλαστικά μέχρι το 2024. Θα ρυθμίζει όλες τις πτυχές του κύκλου ζωής του πλαστικού, συμπεριλαμβανομένου του είδους των χημικών ουσιών που περιέχονται σε αυτό και του κατά πόσον είναι εύκολα ανακυκλώσιμο. Οι ακτιβιστές κατά της ρύπανσης λένε ότι είναι πολύ πιο εύκολο να αντιμετωπιστεί το πλαστικό πριν εισέλθει στις υδάτινες οδούς παρά να καθαριστεί μετά.

Ο Eriksen, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε ότι η έρευνα για τη ρύπανση από πλαστικά άρχισε τα τελευταία χρόνια να απομακρύνεται από τους ωκεανούς και να κινείται πιο πάνω, στα ποτάμια και άλλες υδάτινες οδούς, καθώς οι υποστηρικτές αγωνίζονται να κατανοήσουν το ζήτημα στην προέλευσή του.

«Η πλαστική ρύπανση, βρίσκεται σε κάθε βιότοπο», είπε. «Δεν είναι πλέον μόνο στους ωκεανούς».
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,391 μηνύματα.
Εξαιρετικος Ανθρωπος πραγματικα! Και ειναι και εξαιρετικος παρουσιαστης των ντοκιμαντερ για την φυση και τα ζωα,ακριβως επειδη τα πιστευει και λατρευει την φυση,τον πλανητη και την οικολογια γενικοτερα.

Να τον ακουσουμε.


Ο Άγγλος φυσικός ιστορικός έκανε έκκληση για διάσωση του πλανήτη

Ο Σερ Ντέιβιντ Ατένμπορο προειδοποίησε ότι «η φύση βρίσκεται σε κρίση» και προέτρεψε τους ανθρώπους να ενωθούν αναλαμβάνοντας δράση για να τη σώσουν.

Ο Άγγλος φυσικός ιστορικός, υπέρμαχος της προστασίας του περιβάλλοντος, ο οποίος έχει παρουσιάσει τις σειρές ντοκιμαντέρ Planet Earth και The Blue Planet έκανε έκκληση για διάσωση του πλανήτη στο πλαίσιο κοινής πρωτοβουλίας της Βασιλικής Εταιρείας για την Προστασία των Πτηνών (RSPB), του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση (WWF) και του National Trust (Οργανισμού Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών) με στόχο την ανάσχεση της καταστροφής της φύσης στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Κηρύσσοντας την έναρξη της εκστρατείας «Save Our Wild Isles» και προλογίζοντας κοινή δήλωση των διευθυντικών στελεχών των τριών οργανισμών ανέφερε ότι η «καταπληκτική άγρια ζωή και τα άγρια μέρη» της χώρας «καταστρέφονται με τρομακτική ταχύτητα».

Ο Ντέιβιντ Ατένμπορο, πρεσβευτής του WWF, μιλώντας μετά τη μετάδοση του πρώτου επεισοδίου της νέας του σειράς στο BBC Wild Isle -το πρώτο σετ στο Ηνωμένο Βασίλειο-, δήλωσε ότι ωστόσο εξακολουθεί να είναι αισιόδοξος για το μέλλον.

«Η αλήθεια είναι ότι ο καθένας από εμάς, ανεξάρτητα από το ποιος είναι ή πού ζει, μπορεί και πρέπει να παίξει ρόλο στην αποκατάσταση της φύσης» είπε. «Είναι εύκολο να νιώθουμε συγκλονισμένοι ή ανίσχυροι από την κλίμακα των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας, αλλά έχουμε τις λύσεις. Είμαι αισιόδοξος για το μέλλον, γιατί παρόλο που η φύση βρίσκεται σε κρίση, τώρα είναι η ώρα για δράση και μαζί μπορούμε να τη σώσουμε» ανέφερε, σύμφωνα με τον Guardian.

Η εκστρατεία υπογραμμίζει την ταχεία μείωση των αυτόχθονων άγριων ειδών και στοιχεία της δείχνουν ότι στη Σκωτία σχεδόν τα μισά (49%) των ειδών πτηνών έχουν μειωθεί αριθμητικά από το 1994 και ότι ένα στα εννέα είδη απειλείται με εξαφάνιση.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,391 μηνύματα.
Δεν περίμενα τίποτε καλύτερο απο το σκουπιδαριό που μας κυβερνά.

ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ 243 ΑΡΘΡΩΝ είναι συνένωση τριών νομοσχεδίων και κατατέθηκε στη Βουλή για επεξεργασία και ψήφιση την 1η Μαρτίου, την ημέρα του εθνικού πένθους για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη.

Η διαβούλευση για το τρίτο νομοσχέδιο στο οποίο εντάχθηκαν οι ρυθμίσεις για το δίκτυο Νatura και το νομοθέτημα-σκούπα, «ένα συνονθύλευμα αποσπασματικών περιβαλλοντικών και πολεοδομικών διατάξεων», διήρκεσε τέσσερις μέρες.

Παρά τις διαμαρτυρίες για την ουσία των διατάξεων αλλά και την έλλειψη επαρκούς χρόνου για διαβούλευση, η οποία δεν βοηθάει στη διαφάνεια και στη δημόσια λογοδοσία για καίριες διατάξεις που επηρεάζουν αποφασιστικά το περιβάλλον, δεν δόθηκε παράταση.

Η βροχή από σχόλια και νομοθετικές αλλαγές που υποβλήθηκαν από περιβαλλοντικές οργανώσεις και επιστημονικούς φορείς καταγράφηκε στην έκθεση διαβούλευσης της Βουλής ως σχόλια «που είχαν γενικό χαρακτήρα και δεν μπορούσαν να ενσωματωθούν» στο σχέδιο νόμου που θα ψηφιστεί.

Υπονόμευση προστασία των περιοχών Natura​

Το 2020 η Ελλάδα καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την ελλιπή προστασία του δικτύου των περιοχών Natura 2000. Σήμερα, μια διάταξη στο πολυνομοσχέδιο-σκούπα υπονομεύει ακόμη περισσότερο την προστασία των περιοχών αυτών. Αφορά τις Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες (ΕΜΠ) των σημαντικών αυτών οικοσυστημάτων που πρέπει να προστατευτούν.

Οι μελέτες αυτές θα υποδείξουν εάν και ποιες ανθρωπογενείς δραστηριότητες θα επιτρέπονται στις 446 περιοχές του δικτύου. Θα καθορίζουν επίσης και τους αντίστοιχους περιορισμούς στις χρήσεις γης, με βασικό γνώμονα την προστασία των οικοσυστημάτων και των ειδών που αυτές φιλοξενούν.

Με τη νέα διάταξη η απόσταση από τον αιγιαλό μειώνεται στα 30 μέτρα και για τις επιπλωμένες κατοικίες των μεικτών τουριστικών καταλυμάτων. Πρόκειται για μικρότερης κλίμακας τουριστικές εγκαταστάσεις που αποτελούνται από ξενοδοχεία και κατοικίες. Παρόλο, λοιπόν, που η διάβρωση των ακτών και η σταδιακή εισχώρηση της θάλασσας στη στεριά λόγω της κλιματικής αλλαγής και των αστόχαστων ανθρώπινων παρεμβάσεων είναι ζήτημα ζωής και θανάτου, δεν φαίνεται να ιδρώνει το αυτί του αρμόδιου υπουργείου.
Η διάταξη όμως που μπήκε στο πολυνομοσχέδιο αποδυναμώνει το πλαίσιο προστασίας το οποίο αναμένεται εδώ και μία δεκαετία. Κι αυτό γιατί δίνει τη δυνατότητα να διατηρηθούν υφιστάμενες εγκαταστάσεις ή δραστηριότητες χωρίς να εξετάζεται αν είναι συμβατές με το καθεστώς προστασίας το οποίο θα τις θωρακίσει.

«Στην ουσία πρόκειται για μια νέα γενιά νομιμοποίησης αυθαιρέτων και στις προστατευόμενες περιοχές, τις οποίες θα πρέπει να περιφρουρούμε ως κόρη οφθαλμού γιατί σχετίζονται άμεσα με την κλιματική κρίση.
Είναι μια διάταξη που πιθανά θα νομιμοποιήσει υφιστάμενες παρανομίες είτε θα "βοηθήσει" να υλοποιηθούν διάφορα σχέδια που έβρισκαν εμπόδια στην ισχύουσα νομοθεσία», λέει στη LiFO η Μαργαρίτα Καραβασίλη, αρχιτέκτων και πολεοδόμος-χωροτάκτης, πρώην Ειδική Γραμματέας Επιθεώρησης Περιβάλλοντος.

Η ίδια υποστηρίζει ότι «το πελατειακό σύστημα και οι κοινωνικές πιέσεις οδηγούν τις εκάστοτε κυβερνήσεις στη σημειακή και ευκαιριακή νομοθέτηση, δηλαδή στις φωτογραφικές ρυθμίσεις της τελευταίας στιγμής, ειδικά κατά την προεκλογική περίοδο, παρόλο που το Συμβούλιο της Επικρατείας πολλές φορές έχει εκφραστεί για το μη σύννομο των διατάξεων της τελευταίας στιγμής που εντάσσονται με ταχύτατες διαδικασίες σε διάφορα πολυνομοσχέδια, όπως συνέβη και τώρα.

Στο αποκορύφωμα αυτής της πρακτικής βρίσκονται και οι ρυθμίσεις για τα αυθαίρετα και η συνεχής υποχώρηση της λεγόμενης "κόκκινης" γραμμής και των προθεσμιών νομιμοποίησης». Για την κ. Καραβασίλη, «ο μηχανισμός του περιβαλλοντικού δικαίου της χώρας χωλαίνει, ενώ ο τρόπος εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας έχει διαχρονικά μεγάλα προβλήματα».

20 χρόνια αποσπασματικής προστασίας​

Η νομοθεσία για την προστασία του δικτύου Νatura είναι μάλλον μια χαρακτηριστική περίπτωση: «Από τη δημιουργία του δικτύου Natura 2000 στην Ελλάδα, δηλαδή εδώ και δύο περίπου δεκαετίες, οι ενέργειες στις οποίες έχει προβεί η χώρα μας έχουν αποσπασματικό χαρακτήρα, αφήνοντας ουσιαστικά τους πολύτιμους αυτούς πυρήνες βιοποικιλότητας εντελώς απροστάτευτους», ανέφερε η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Hellas τον περασμένο Δεκέμβριο σε αναφορά που κατέθεσε στην Κομισιόν.

Η αναφορά έγινε σε μια προσπάθεια να πιέσει την κυβέρνηση να εντατικοποιήσει και να ολοκληρώσει το πλαίσιο προστασίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι το καλοκαίρι του 2022 επιχειρήθηκαν και πάλι αλλαγές ροκανίσματος της προστασίας των προστατευόμενων περιοχών, επίσης σε πολυνομοσχέδιο-σκούπα.

Οι διατάξεις που προέβλεπαν εγκαταστάσεις ΑΠΕ και τουριστικά καταλύματα μέσα σε περιοχές προστατευόμενες αποσύρθηκαν μετά από τις σφοδρές αντιδράσεις επιστημονικών φορέων και περιβαλλοντικών οργανώσεων.

Κάπως έτσι, «η διαρκής τροποποίηση της νομοθεσίας που αφορά την εκπόνηση των ειδικών περιβαλλοντικών μελετών καθυστερεί ακόμη περισσότερο την ολοκλήρωσή τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται», προσθέτει η κ. Καραβασίλη.

Η διάταξη που ροκανίζει τα παράκτια οικοσυστήματα​

Από το 1986, που νόμος προέβλεπε ως ελάχιστη απόσταση της δόμησης από τον αιγιαλό τα 100 μέτρα, το 2013 η απόσταση μειώνεται στα 50 μέτρα, ενώ για τις επιπλωμένες κατοικίες των σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων συρρικνώθηκε στα 30 μέτρα.

Τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα είναι ένα τουριστικό προϊόν που συμπεριλαμβάνει υποχρεωτικά ξενοδοχείο 5 αστέρων, ειδική τουριστική υποδομή (γκολφ, συνεδριακό, μαρίνα, θαλασσοθεραπεία, μονάδα ιαματικού τουρισμού, κέντρα αναζωογόνησης κ.λπ.) και τουριστικές επιπλωμένες κατοικίες, οι οποίες μπορούν να μισθωθούν μακροχρονίως ή να πωληθούν.

Με τη νέα διάταξη η απόσταση μειώνεται στα 30 μέτρα και για τις επιπλωμένες κατοικίες των μεικτών τουριστικών καταλυμάτων. Πρόκειται για μικρότερης κλίμακας τουριστικές εγκαταστάσεις που αποτελούνται από ξενοδοχεία και κατοικίες. Παρόλο, λοιπόν, που η διάβρωση των ακτών και η σταδιακή εισχώρηση της θάλασσας στη στεριά λόγω της κλιματικής αλλαγής και των αστόχαστων ανθρώπινων παρεμβάσεων είναι ζήτημα ζωής και θανάτου, δεν φαίνεται να ιδρώνει το αυτί του αρμόδιου υπουργείου.

«Το σιγανό ροκάνισμα της παράκτιας ζώνης, με νομοθετική παράδοσή της στην οικοδόμηση για τουριστική εκμετάλλευση, είναι πολύ επικίνδυνη υπόθεση», λέει στη LiFO η Θεοδότα Νάτσου, επικεφαλής Περιβαλλοντικής Πολιτικής του WWF Ελλάς.

«Για πολλοστή φορά αλλάζει η νομοθεσία για τις τουριστικές εκμεταλλεύσεις σε παράκτιες περιοχές, χωρίς όμως να βελτιώνεται υπέρ του κοινού καλού, δηλαδή για τη θωράκιση των ακτών από τη δόμηση. Επιδεινώνεται σταδιακά και αδιάκοπα, πάντα εις βάρος των φυσικών ασπίδων μας κατά της κλιματικής κρίσης: των αιγιαλών και παραλιών, των υδάτινων συστημάτων και λεκανών απορροής τους, των δασών», προσθέτει.

Η ίδια εξηγεί ότι σε καιρό κλιματικής κρίσης κάθε διευκόλυνση της δόμησης σε ζώνη μικρότερη των 100 μέτρων από τη γραμμή αιγιαλού έχει ως αποτέλεσμα την αποδυνάμωση των φυσικών συστημάτων προστασίας από ακραία καιρικά φαινόμενα και κλιματικές καταστροφές: «Εντείνει επίσης τους κινδύνους για ζημιές σε υποδομές, υλικές περιουσίες και απώλεια ανθρώπινων ζωών. Η προστασία της παράκτιας ζώνης με βάση και τις πρόνοιες του πρωτοκόλλου για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση της Παράκτιας Ζώνης πρέπει επιτέλους να αντιμετωπιστεί ως ζήτημα ύψιστης εθνικής σημασίας και ασφάλειας».

Νομοθετούν για τα ιδιωτικά αιτήματα​

Η Μάρω Ευαγγελίδου, πρόεδρος του Συμβουλίου Θεσμικού Πλαισίου της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, εξηγεί στη LiFO ότι «η όλη φιλοσοφία του συγκεκριμένου νομοσχεδίου είναι σκανδαλώδης. Πιστεύω ότι πρέπει να γίνεται παρακολούθηση της πολεοδομικής-περιβαλλοντικής νομοθεσίας και προφανώς, όπου χρειάζεται, να γίνονται διορθώσεις. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, δεν έχουμε να κάνουμε με τη φιλοσοφία της βελτίωσης της νομοθεσίας αλλά με αυτήν της προσαρμογής της νομοθεσίας στα ιδιωτικά αιτήματα».

Για την υπέρμετρη παροχή κινήτρων στις τουριστικές επενδύσεις όπως είναι τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα, λόγω των συνεχών εκπτώσεων στις προϋποθέσεις και στις απαιτήσεις, αλλάζει η αρχική στόχευση και η επιβάρυνση που αυτή δημιουργεί:

«Μετατρέπεται δηλαδή η τουριστική επένδυση σε κτηματομεσιτική (real estate) με προνομιακό πολεοδομικό καθεστώς, χωρίς σχεδιασμό και χωρίς καμία συνεισφορά της ιδιοκτησίας για την ανάληψη μέρους του κόστους επιβάρυνσης της περιοχής». Προσθέτει ακόμη ότι «ελληνικός τουρισμός αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο για την ελληνική οικονομία και την κοινωνία, αλλά οφείλει να αναπτύσσεται βάσει της συνταγματικά προστατευόμενης αρχής της αειφορίας».

Συλλογή υπογραφών στο AVAAZ​

Σήμερα, ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου «τρία σε ένα», οκτώ περιβαλλοντικές οργανώσεις ανέβασαν ψήφισμα στο AVAAZ, ζητώντας από τους πολίτες να υπογράψουν υπέρ της απόσυρσης του νομοσχεδίου.

Η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, η Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, η Καλλιστώ-Περιβαλλοντική Οργάνωση για την άγρια ζωή και τη φύση, η Greenpeace, η MEDASSET και η WWF Ελλάς απευθύνονται μέσω του ψηφίσματος και στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ζητώντας την παρέμβασή του, «ώστε να αποσυρθεί τώρα το καταστροφικό σχέδιο νόμου για την ελληνική φύση».

Το πολυνομοσχέδιο-σκούπα που σήμερα βρίσκεται για συζήτηση και ψήφιση στην ολομέλεια της Βουλής προωθεί κατά κοινή ομολογία αντιπεριβαλλοντικές πολιτικές που στηρίζονται σε μια υποτίθεται ρεαλιστική πολιτική για την ώθηση της ανάπτυξης. Μένει να δούμε αν η κυβέρνηση θα υπαναχωρήσει στις σφοδρές αντιδράσεις που φαίνεται ότι στηρίζονται σε τεκμηριωμένες αλήθειες.
ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ για να έχουμε.Η ζωή έχει δείξει ότι όταν υπάρχει σθεναρή αντίδραση μπορούμε να καταφέρουμε πολλά.
Μπορούμε να θυσιάσουμε λιγα λεπτα απο τον χρόνο μας για κάτι τόσο σημαντικό.
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top