Ντοπιολαλιές

Rempeskes · 15-11-07

Αρχική Δημοσίευση από Michelle:
Γιοβάς = Αλήτης,ρεμπεσκές - Λέσβος

πως το ήξερες ότι έχω συγγενείς στη Λέσβο????

mpouuu · 11-12-07

Αρχική Δημοσίευση από Dark_kronos:
Βασικα εγω μιλαω Ροδιακοχαλκτιτικοσυμιακοαργκω με επιροες απο Ροδιακα χωρια, η κατι τετιο, οποτε χρεισιμοποιω πολλες "περιεργες" λεξης (αρκετες φορες φιλοι μου μενουν με την απορια "Τι σκ@τ@ ειπε τωρα; " ) αλλα δεν μου ερχονται αμα προσπαθω να πω σε καπιον διαφορες τετιες λεξη, θα προσπαθισω ομως, και θα συμπλιρωνω κιολας

μπουφτος/μπουφτη/μπουφτο= αυτος/αυτη/αυτο (χαλκιτικα)
Πρε=ρε (χωριατικα)
Μην σου μπλασει=μην σου πεσει (χαλκιτικα)
Μπλαω= αραζω/πευτω, αναλογα πως το χρεισιμοποιεις (χαλκιτικα)

Τωρα εχω φρακαρει, ειναι και που νυσταζω.... δεν κατευενει τπτ στο μυαλο. Θα συμπλιρωσω καμια αλλη φορα

Αν και Πειραιωτισσα τα τελευταια 4 χρονια δηλωνω μονιμος κατοικος Ροδου, καθ οτι, εκει περασα, εκει εσπουδασα, εκει ερωτευτηκα και τελος εκει επιασα δουλεια σε ξενοδοχεια και έμεινα... Τον πρωτο καιρο στην Ροδο ηθελα λεξικο για να συννενοηθω με τους ντοπιους μιας καποιας ηλικιας....
Παμε να δουμε πιο αναλυτικα.
Μάνα μάνα...=Κατι σαν το "για δες" :hmm:

Τσαμπικος, Τσαμπικα..Ονομα πολλων κατοικων του νησιου απο την θαυματουργη Παναγιά Τσαμπικα, Τσαμπικος ειναι ετυμολογικά αυτος που λάμπει.
Κουλουκι=σκυλί
Μετα στην Ροδο μιλανε με πολυ εντονο κ,τ δηλαδή η ρόκα ειναι ρόκκκα, το κόκκινο κρασι είναι κκόκκκινο και η που@@ανα ειναι π@@ττττανα...
Στην Καλυμνο παλι που πηγαινω πολυ συχνα καθ ότι ειναι το αγορι μου, μιλανε πολυ με το ζ, οπου σιγμα αυτοιζ, όπου ζ βαζουν 3-4 "ζ" για να εχουν να τα χαιρονται... Το τζιν ειναι τζζζιν και η σουπα, σζουπα!

avenger · 19-12-07

Χμ, σας αρέσανε τα Ηπειρώτικα? Για ρίξτε μια ματιά εδώ επιλέγοντας από τα αριστερά "Λεξικό".

challenger · 2 Μαΐου 2012

Είπα να ανοίξω ένα θέμα για την τοπολαλιά. Η Τοπολαλιά έχει να κανει με την τοπική διαλεκτο ενος τοπου και της προφορα της και πιθανως την ιδιαιτερη γραμματικη της.

Ξεκιναω εγω με τα συριανα:

βουλάω: γκρεμίζω, καταστρέφω >μτχ-> βουλημένος -η -ο

γραπώνω: αρπάζω

διάνος: αρσενική γαλοπούλα

λαλάρι: στρογγυλό βότσαλο

λάλαρο: το λιοπύρι, η μεσημεριανή ζέστη...

λάλος: ο ηλίθιος

μολέρνω: εκσφενδονίζω, πετω με δύναμη

μπραγκώνω: σκαρφαλώνω

νταγιαντώ: αντέχω

ολομαζί: ξαφνικά (δεν ξερω πως καθιερωθηκε, αλλα εγω το χρησιμοποιω καθημερινα και αντιμετωπιζω μεγαλο προβλημα) :redface:

παστούρα: το σκοινι που (ειναι πολλες φορες περασμενο μεσα απο σωληνα) δενει το μπρος και πισω ποδι των κατσικων, γιατι ειναι πολυ αγρια ζωα, ακομα και εξημερωμενα. pastura στα ιταλικα ειναι η βοσκή. (εξου πάστορας : ποιμήν)

και ενα NSFW:

ψωλοβρόντης: η μεγιστη μορφη μαλάκα: αυτος που δεν ειναι απλα μαλάκας ειναι ψωλοκόπανος,(οχι ψωλοκοπάνας οπως λεει ο μικέιους) αυτος που ειναι παραπανω απο ψωλοκόπανος είναι ψωλοβρόντης

στα συριανά κλίνονται κανονικά όλα τα υποκοριστικά σε -ακι (πχ το παιδάκι, του παιδακιού.... τα παιδάκια, των παιδακιών)

Επίσης μπορεί αν μας ακούσετε να μιλάμε να παρατηρήσετε χρήση της δοτικής αντί για την γενική ή ονομαστική ( πχ οι γαιδάροι, τοις γαϊδάροι(προσοχή στον τόνο))

Στις κυκλαδες δεν υπαρχει καποια ιδιαιτερη προφορα.

Θα γράφω κατά καιρούς διάφορες λέξεις που μου έρχονται, αλλά αν θέλετε να μάθετε παραπάνω, μπορείτε να διαβάσετε το βυσσινί φουστάνι της Λουκρητίας Δούναβη.

ή να ακουσετε τους λάλους απο τους ΝΤΠ ενα τραγουδι με άφθονες δοσεις χιουμορ!

_Morticia_ · 02-05-12

Ντοπιολαλιά τη γνωρίζω εγώ....φαντάζεσαι λοιπόν για τι γλωσσική ποικιλία μιλάμε.

Πελοπόννησος

Αποσπερού: απόψε

Βούτα: ξύλινο δοχείο

Γκιόσα: η γερασμένη γίδα

Γρουμπούλι: ο στρογγυλός όγκος

Ζερζεβούλης : ο διάβολος

Ήσκα: το φυτίλι

Μισεύω: ξενιτεύομαι

Μάτα : ξανά

Ούλος: όλος

Τσαμπουνάω: φωνάζω

Αυτά μου έρχονται πρόχειρα στο νου..

challenger · 2 Μαΐου 2012

Αρχική Δημοσίευση από Zucker:
Ντοπιολαλιά τη γνωρίζω εγώ....φαντάζεσαι λοιπόν για τι γλωσσική ποικιλία μιλάμε.

ετσι!

Αρχική Δημοσίευση από Zucker:
Ζερζεβούλης : ο διάβολος

αυτο βγαινει ξεκαθαρα απο την εβραικη λεξη βελζεβουλ

Αρχική Δημοσίευση από Zucker:
Τσαμπουνάω: φωνάζω

αυτο φανταζομαι ξερεις απο που βγαινει

συμφωνια> zampognia > ζαμπουνα > τσαμπουνα

ζαμπουνα: οργανο με μακρόσυρτο "τσιριχτο" ήχο

Τάσος97 · 02-05-12

το γραπώνω το έχουμε κι εδώ :hehe:

Από τη Σύρο λες να έφτασε κι εδώ;

challenger · 02-05-12

δεν ξερω πως μπορει να μεταφερθει μια λεξη... :hmm:

Ο λαλος λχ με τους γυφτους που μου ελεγες...

Muxu Su · 02-05-12

Θεσσαλία εδώ!

Λίγα σας βάζω τώρα γιατί αμα κάτσω και τα βάλω όλα δεν θα τελειώσετε να διαβάζετε ούτε αύριο..

α) Χλιάρας (ο). Αυτός που είναι νωχελικός, χαλαρός, και περιορισμένης νοητικής στάθμης.

β) Μσκαρογέλαδο (το) Στο μεσοδιάστημα, όπου το μοσχάρι αναπτυσσόμενο γίνεται κανονική αγελάδα, το ζώο δεν έχει σαφή αντίληψη των πραγμάτων.

Άρα όταν αποκαλούμε κάποιον Μσκαρογέλαδο, εννοούμε αυτόν που δεν καταλαβαίνει τι ακριβώς γίνεται γύρω του, αυτόν που έχει μείνει πίσω νοητικά.

γ) Γκαφάλι (το) Οι γνώμες διίστανται σχετικά με την προέλευση της λέξεως. Σημαίνει πάντως τον ανόητο άνθρωπο.

δ) Γκαίλι (το). Ισχύει ότι και με τη παραπάνω λέξη.

ε ) Σιούτος (ο) Όταν το κριάρι η τράγος δεν έχουν ανεπτυγμένα κέρατα, η τα χάσουν για κάποιο λόγο π.χ. μονομαχία, λέγονται «σιούτα» στην γλώσσα των κτηνοτρόφων. Άρα σιούτος είναι αυτός που έχει χάσει την δύναμη του, και θεωρείται παρηκμασμένος, και ανάξιος λόγου.

στ ) Όρνιο καλτσάτο (το). Υπάρχει συγκεκριμένο είδος ορνίου στην Θεσσαλία, το οποίο τείνει δυστυχώς να εξαφανιστεί, όπου έχει ένα χαρακτηριστικό φτέρωμα στα πόδια του, το οποίο και τα καλύπτει σαν κάλτσα. Το όρνιο αυτό παρά το μέγεθός του παγιδεύεται εύκολα, και δεν φημίζεται για την εξυπνάδα του. Τρώει δε, όπως και όλα τα όρνια , ψοφίμια και αποφάγια. Άρα όταν αποκαλούμε κάποιον Όρνιο καλτσάτο, εννοούμε τον ευμεγέθη, αλλά μικρόνοο άνθρωπο, που τρώει ότι βρει η ότι τον ταΐσουν.

Himela · 04-05-12

Εγώ έμαθα στην Πάρο τη λέξη "μπρίλα" που σημαίνει πολύ καθαρά!

challenger · 05-05-12

σωστο! θα το ενσωματωσω και αυτο αργοτερα.

brilla: αστραφτερός, λαμπρός

challenger · 05-05-12

Αμπαντώ: Δεν αφήνω να περάσει κάποιος

Αραντό:προχειρο φαϊ που ετρωγαν στον πόλεμο(ο οποιος παρεμπιπτόντως προφερεται συνηθως μπόλεμος)

Ανήλος: (ο), απελπισία, αγανάκτηση

αλίφωνας: θαμνος

αυλιδάκι: μικρη αυλή

τ' αργό: το απόγε(υ)μα

αψά: νωρίς

ανεγλάστρα: τοιχείο υποστήριξης χωμάτων

άγλωσσος: ζιζάνιο με ανθεκτικές ρίζες(οποιος εχει παει Κυκλαδες το εχει δει σιγουρα, ειναι το μονο χορτο που εχει απομείνει σε παρκινγκ που εχουν μονο χώμα)
αστιβή: αγκαθωτός θάμνος

αρεφτιά: άρκευθος (Juniperus phoenicea) (θαμνώδες πολλες φορες) δεντρο

αποκλείστρα: περιβολος χωρος θεμωνιας

αρμεός: φλασκί, παγουρι

αγούδουρας: το υπέρικο (Hypericum crispum) χορτο με θεραπευτικες ιδιοτητες που τοποθετωντας το στον ηλιο μαζι με ελαιολαδο μεσα σε μπουκαλια, βγαινει το σπαθόλαδο ή αγουδουρέλαιο

βουλιάστρα: γκρεμισμένη ξερολιθιά

christinelle · 05-05-12

Τέλεια, έχω κι εγώ λέξεις του χωρίου (Πελοπόννησος). Βέβαια γεννήθηκα Αθήνα αλλά κάτι ξέρω κουτσά στραβά:

σφεντουράω= ρίχνω, πετάω
φυράδα= χαραμάδα
ντίγκιντις= πολύ καλά
φυρφυράει= κουνιέται με τον αέρα (?) έτσι νομιζω, το λέμε για όμορφα, φρεσκολουσμένα μαλλιά
λαδαμεδέ= λαμέ ύφασμα
χασκατουράω= γελάω πάρα πολύ (σε σημείο που κατουριέμαι)
πιλάλα= τρέχοντας
λιακωτό= ταράτσα

Εχει πολλά μωρέ, αλλά δεν τα θυμάμαι ούτε τα ξέρω όλα

Guest 278211 · 21-06-12

Πελοπόννησος
στειλιάρι= ραβδί ξύλινο, συνήθως αντί να λέμε "αυτός θέλει ξύλο" λέμε "θέλει στειλιάρι" (δεν ξέρω αν το λένε κι αλλού)
μάρα μου (

) = προσφώνηση "γεια σου, μάρα μου" που χρησιμοποιείται στις γυναίκες
πιλαλάω= τρέχω
καλούλια=καλούτσικα
παραγεμιστά= τα γνωστά γεμιστά αλλά... με πολλή πολλή γέμιση

georgia...! · 21-06-12

μια φορα μου το ειχε πει μια γιαγια: ελα βρε φουλη!!!!!!!..... φουλη=αδερφουλη(φιλιατρα μεσσηνιας)
λουμωνω= κοιμαμε(πελλοπονησος-μεσσηνια)
σαρωματινα=σκουπα(μεσσηνια)
χανταβουλι/χανταβουλιαζομαι=(δεν ξερω παντως συνηθως λεμε ''αι στο χανταβουλι'')/πεφτω αγαρμπα(μεσσηνια
σαπερα/σαπισω/σαδωθε/σακειθε κλπ...

Severus7 · 11-01-13

τα κερκυραικα ειναι πολλη τραγουδιστα,πολη γρηγορα και μαλλον αστεια για οποιον τα ακουσει πρωτη φορα : μπροστομουνα(ποδια) μποτίλια(μπουκαλι) με πιακε βουρλισια(τρελαθηκα) νοντσιολος ή νιοραντες( ο νεος) μποκολετα ( σκουλαρικι) αριβαρισα (εφτασα) αμολερνω( αφηνω) απικουπα( αναποδα) άστα(σηκω) εγινηκαμε βουρδουλιο (τσακωθηκαμε) διασκατζος (διαολι) καμπουλα(ομιχλη) βρομει τζαγκουλο(βρομαει ασχημα) κογιοναρω(πειραζω καποιον) λατα(δοχειο νερου) λαμπορδα(επιδεικτικη γυναικα) μαρτινα(προβατινα) μπαρτζολετα (φαρσα) μπουτσουνι(κομματακι) αυτα και αλλα πολλα!!! !

MissKit · 11-01-13

Η λάτα δεν είναι δοχείο νερού... Είναι οτιδήποτε είναι φτιαγμένο από τσίγκο. Τσίγκινο = λάτινο.

Severus7 · 13-01-13

οχι η λάτα δεν ειναι οτιδιποτε ειναι φτιαγμενο απο τσιγκο ειναι ο τενεκες, απλως οταν το εγραφα δεν μου αρχοταν και εγραψα δοχειο νερου :Ρ

MissKit · 13-01-13

Στην καθομιλουμένη έτσι το χρησιμοποιούμε. Δε θα ακούσεις κανέναν να σου πει σκουπιδολάτα.

Πατρεύς · 13-01-13

Τώρα ποὺ εἶμαι ἐδὼ στὴν Κρήτη, ἔχω κολλήσει μὲ τὸ «λ» ποὺ σὲ κάποιες περιοχὲς (κυρίως στὰ Ἀνώγεια) τὸ προφέρουν κάπου ἀνάμεσα σὲ λάμδα καὶ ῥώ... Στὴν ἀρχὴ ὅταν εἶχα ἀκούσει ἔναν τραγουδιστὴ μὲ αὐτὴν τὴν προφορά, νόμιζα ὅτι ἦταν ψευδός.

Ντοπιολαλιές

Επιφανές μέλος

Νεοφερμένο μέλος

Νεοφερμένο μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Συντονίστρια

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Guest 278211

Επισκέπτης

Εκκολαπτόμενο μέλος

Νεοφερμένο μέλος

Επιφανές μέλος

Νεοφερμένο μέλος

Επιφανές μέλος

Περιβόητο μέλος