Ξανασμίξαμε... και;

[cacofonix]

Πόσες φορές αναπολούσα παλιούς φίλους, που για διάφορους λόγους χαθήκαμε...

1. Χρόνια φίλη...από 9-15 ετών, μετά εξαφανίστηκα λόγω μετακόμισης στην Χαβούζα...Βρισκόμαστε μετά από 11-12 χρόνια...Βρεθήκαμε, α τι καλά...Και;
2. Παλιά συμφοιτήτρια...Χαθήκαμε όταν μπήκα στρατό...Εκτοτε οι δρόμοι μας χωρίσανε, αν και μου επέμενε συνέχεια να μη χαθούμε...Ξαναβρεθήκαμε πριν 1 χρόνο περίπου...Και;
3. Πρωην...3 χρόνια μετά που χωρίσαμε βρεθήκαμε για ένα καφέ...Και;

Εχω καταλάβει ότι κάποιοι άνθρωποι, με τους οποίους μπορεί να είσαι πολύ δεμένος...όσο και να το επιδιώξεις, όσο και να τους σκέφτεσαι, δεν θα ξανάρθουν ποτέ στη ζωή σου. Κάποιοι άλλοι, οι οποίοι δεν είναι κοντά σου, είναι πχ σε άλλες πόλεις, όταν τους επισκεφθείς θα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα...Πχ 2 παλιοί συμμαθητές, τι και αν πέρασαν 13 χρόνια που έφυγα από την Κρήτη για τη Χαβούζα, όποτε κατεβαίνω, 1-2-3-4 φορές το χρόνο θα είμαστε μαζί κάθε μέρα, μισή ώρα, 1 ώρα, θα βρισκόμαστε.


Μυστήρια πράγματα...ανεξήγητα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[granita]

αν το καλοσκεφτείς δεν είναι τόσο ανεξήγητα...απλά κάποιοι σου εμπνέουν το να τους δεις και να τους αντιμετωπίσεις σαν να μην έχει περάσει μια μέρα και κάποιοι άλλοι όχι....κοίτα...για μένα το θέμα έγκειται στο πόσο δυνατή είναι η σχέση που είχατε πριν χαθείτε! π.χ. με τον κολλητό/κολλητή μας δεν νομίζω ότι αν ποτέ απομακρυνθούμε και μετά βρεθούμε τυχαία δεν θα είμαστε όπως πρώτα...(με ελάχιστες εξαιρέσεις)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[skylofili]

και? και τίποτα! αν δεν θες να χαθείς με κάποιον, δεν θα χαθείς.. οι φίλοι δεν χάνονται.. υπάρχει μια επαφή, έστω και τηλεφωνική όταν υπάρχει θέμα απόστασης..
και γω λίγα χρόνια πριν, το βλεπα διαφορετικά.. βρισκόμουν με κάποιον μετά απο χρόνια και πέρναγα καλά.. καλά για αυτή τη 1 ώρα.. μετά ξαναχανόμασταν..
έχει όμως νόημα? το βρίσκω πολύ επιφανειακό και ψυχοφθόρο.. γιατί να απομακρυνθώ απο τα άτομα που με ενδιαφέρουν πραγματικά?
για μένα, όταν τελειώνει μια σχέση (φιλική, ερωτική), τότε τελειώνει.. τα πράγματα είναι καλό να κάνουν τον κύκλο τους..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cacofonix]

Γιατί κάποιες φορές χάνεσαι χωρίς λόγο, έτσι ανεξήγητα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[skylofili]

πιστεύω οτι τις περισσότερες φορές - αν όχι όλες- υπάρχει εξήγηση..
απλά η εξήγηση δεν μας βολεύει, γιαυτό το ρίχνουμε στο "έτυχε"..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[adespoto]

Μου έχει τύχει να χαθώ αλλά για πολύ λίγο καιρό (μερικούς μήνες) με φίλους - φίλες. Η αλήθεια είναι οτι πίστευα οτι αν δεν έχεις κοινές εμπειρίες με κάποιον από κάποια στιγμή και μετά δεν έχεις τι να πεις... Παρ'όλα αυτά με κάποιους είναι όντως σαν να μην πέρασε μια μέρα. Βρισκόμαστε και είναι όλα όπως παλιά. Νομίζω οτι τελικά έχει να κάνει και με το τι σχέση υπήρχε με τον άλλον...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cacofonix]

πιστεύω οτι τις περισσότερες φορές - αν όχι όλες- υπάρχει εξήγηση..
απλά η εξήγηση δεν μας βολεύει, γιαυτό το ρίχνουμε στο "έτυχε"..

Γιατί να μη με βολεύει; Είμασταν πολύ δεμένοι αλλά η πουτάνα η ζωή καμιά φορά τα φέρνει αλλιώς τα πράγματα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[skylofili]

βρε πουλάκι μου γενικά μιλάω,δεν το λέω για σένα..
πιστεύω απλά οτι αν δεν θες (εγώ, εσύ,αυτός) να χαθείς δεν χάνεσαι..
καλά, άλλο να χαθείς για ένα μήνα και άλλο για 5 χρόνια...

Και στην τελική, την ζωή εμείς την φτιάχνουμε.. αν είναι κάποιος για εμένα σημαντικός και εγώ γιαυτόν τότε δεν θα χαθούμε..
δεν μαρέσει να τα ρίχνω στην "μοίρα"..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[adespoto]

Κι εγώ πάντως γενικά πιστεύω οτι δε γίνεται να χαθείς τελείως με κάποιον αν δεν το θέλεις. Ένα τηλέφωνο μπορείς να τον πάρεις...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cacofonix]

Για να τα λέτε αυτά μάλλον δεν είχατε την σκέψη κάποιων που είχατε να τους δείτε χρόνια. Εγώ την είχα, τους βρήκα και...τίποτα...Περάσαμε καλά, είπαμε ναι θα τα ξαναπούμε και τίποτα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[skylofili]

δεν το κατάλαβα αυτό.. δεν είχαμε την σκέψη την ώρα που γράφαμε ή όλο αυτό το καιρό που κάναμε για να τους δούμε?
εγώ σου μιλάω για πολύ συγκεκριμένα παραδείγματα που έχω στο μυαλό μου, για άτομα που λάτρεψα και με λάτρεψαν..

Περάσαμε καλά, είπαμε ναι θα τα ξαναπούμε και τίποτα...

βλέπεις? αυτό εννοώ. είπατε "θα τα ξαναπούμε" αλλα τίποτα, παρά το γεγονός οτι χαθήκατε ήδη μια φορά..
Πιστεύω οτι αν υπήρχε ουσιαστικό ενδιαφέρον και απο τις δύο πλευρές δεν θα είχατε χαθεί..

μου θυμίζει αυτό το κλασικό που λέμε όλοι... "άντε ρε, μην χαθούμε εεεε?? να τα λέμε.."

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Γιατί κάποιες φορές χάνεσαι χωρίς λόγο, έτσι ανεξήγητα...

Γω πάλι πιστεύω πως πάντα υπάρχει λόγος --> Μια βούτα στα γεγονότα, στο ασυνείδητο και στις βαθιές επιθυμίες και θα τον βρεις

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Οπως ειπε και η Μαιντ, δεν υπαρχει το "χωρις λογο".
Ο λογος ειναι πολυ απλος...με εκεινους που δεν "προχωραει" πια, ειναι γιατι το δεσιμο μεταξυ μας δεν ηταν αυτο που νομιζαμε. Δηλαδη ποσο δυνατη ειναι και ποσο γερες βασεις εχει μια σχεση.
Ο χρονος και η αποσταση ειναι οι καλυτεροι κριτες ολων των ειδων των σχεσεων.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[sasg]

Εγώ πιστεύω πως αν πραγματικά θες κάποιον στη ζωή σου δεν θα χαθείς μαζί του...θα βρεις ένα τρόπο να επικοινωνείτε έστω και λίγο προκειμένου να μαθαίνεις τα νέα του,τι κάνει στη ζωή του κτλ μπορεί να μην βρίσκεστε κάθε μέρα να μην μιλάτε κάθε μέρα να ανταλλάσσετε τα νέα σας έστω και μια φορά το μήνα αλλά τουλάχιστον θα υπάρχει αυτή η φορά που ένιωσες την ανάγκη να του μιλήσεις να δεις τι κάνει...γενικά με τους ανθρώπους με τους οποίους θέλουμε να έχουμε επαφή θα έχουμε γιατί?γιατί νοιαζόμαστε για αυτούς...όταν απλά χάνεσαι με κάποιον(και όχι εννοείται ότι δεν μιλάω για έναν ή δύο μήνες) τότε σημαίνει πως αυτός ο κάποιος δεν ήταν σημαντικός για σένα ακόμη κι αν δεν σου χε κάνει τίποτα ακόμη και αν περνούσες καλά μαζί του για σένα δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο...όσοι είναι ιδιαίτεροι για μας τους κρατάμε στη ζωή μας...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Εχέμυθη]

Οταν εφυγα απο την Κυπρο (εχουν περασει 3 χρονια απο τοτε)αφησα πισω μου ατομα που αγαπουσα τοσο πολυ: παρα πολυ καλους φιλους,μια κολλητη,μια εξαιρετικη ,μοναδικη δασκαλα ,τη διευθυντρια του δημοτικου,την οποια τη λατρευα....Λοιπον με την νκ.ειρηνη την διευθυντρια ετυχε να ερθει περσι το καλοκαιρακι στη θεσσαλονικη και βρεθηκαμε ,μαζι και οι γονεις μου...Περασαμε τοσο ομορφα ,ειχαμε να π[ουμε παρα παρα πολλα(και ας ειναι η γυναικα 60 χρονων!!).Με τη δασκαλα μου κραταμε συχνη επαφη..Την κολλητη μου τη φιλοξενησα φετος ...Παρολο που ειχαμε να βρεθουμε τοσα χρονια δεν ειχαμε να πουμε τοσα πολλα...πιο πολυ λεγαμε χαζομαρες αλλα οχι τοσο προσωπικα θεματα...Αλλα με τα αλλα παιδια εκτος οτι δεν υπαρχει επικοινωνια(και ας ειμαστε <<φιλοι>> στο facebook) πλεον δε με ενδιαφερει,δε καιγομαι τοσο πολυ να τα συναντησω...Κατι εχει αλλαξει μεσα μου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cacofonix]

Για τη μία, έχω ένα προαίσθημα..
Τη ρώτησα κάποια στιγμή τι κάνει η Ελένη (κολλητή της τότε). Την πήρε τηλέφωνο μπροστά μου και μου έδωσε το τηλ. να της μιλήσω. Ολα αυτά, 2 χρόνια πριν, αν θυμάμαι καλά. Μιλούσαμε, χωρίς να της πω ποιος είμαι. Της είπα απλά "ένας φίλος από το υπερπέραν". Και κατευθείαν με θυμήθηκε...ενώ είχαμε να βρεθούμε, να μιλήσουμε από 14 χρονών...12-13 χρόνια, δε θυμάμαι και πότε έγινε το περιστατικό...Μιλήσαμε κάποιες φορές στο τηλ. όταν κατέβαινα, μίλησε και με τη μητέρα μου που είχαν μεγάλη συμπάθεια, και μάλλον στράβωσε επειδή κάποια στιγμή που ξανακατέβηκα της είπα να βρεθούμε όλοι μαζί...Αρχισε να μου λέει ότι με την Ελένη δεν κάνουμε τόσο παρέα και αερολογίες...Μπορεί να ζήλευε, μπορεί να θεώρησε ότι την μεταχειρίστηκα για να έρθω ξανά σε επαφή με την Ελένη...δεν ξέρω πώς σκέφτεται ο καθένας...

Και γενικά, μετά από πολλά χρόνια, όπως στη δικιά μου περίπτωση, όταν οι περισσότεροι έχουν λίγο προσωπικό χρόνο, θα βγουν με το ταίρι τους, ή την παρέα τους, σπάνια θα βγουν με κάποιον "από το υπερπέραν"...

Αυτό που με τσιτώνει είναι ότι είμασταν πολύ δεμένοι και χαθήκαμε έτσι...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.