Οι ποιητικές μας σκέψεις!

Wolfina · 07-04-07

Ελπίζω να μην βγαίνω εκτός θέματος αλλά θέλω να παραθέσω τον σύνδεσμο όπου έχω κάποια ποιήματα...

https://terrapoeta.blogspot.com/

roumana · 07-04-07

Τι μου φυλάς,
τριβολίζοντας σειρές τα τρύπια ιδανικά
δεν ρυάζεται πατερημιά η ελπίδα, ελπίδα μου
τους ξέρακες των δρόμων σου να βρεί να πρασινίσει.

μου αρεσε...

cakrit · 11-04-07

"Ζήσε το παρόν και μη νοιάζεσαι για το αύριο. Ποτέ μη κοιτάς πίσω γιατί έτσι θα χάσεις το νόημα και το αύριο θα γίνει χθες χωρίς να το καταλάβεις. Ζήσε πριν η ζωή φύγει και κάποτε πεις "Ό,τι δεν πρόλαβα να ζήσω, ήταν όλη μου η ζωή...".

DrStrangelove · 11-04-07

Αρχική Δημοσίευση από cakrit:
"Ζήσε το παρόν και μη νοιάζεσαι για το αύριο. Ποτέ μη κοιτάς πίσω γιατί έτσι θα χάσεις το νόημα και το αύριο θα γίνει χθες χωρίς να το καταλάβεις. Ζήσε πριν η ζωή φύγει και κάποτε πεις "Ό,τι δεν πρόλαβα να ζήσω, ήταν όλη μου η ζωή...".

Είμαστε η ιστορία μας,
είμαστε μισοί άνθρωποι
και μισοί αποσκευές.
Δεν έχω σε ποιόν να σερβίρω
ένα περίεργο πολύ παλιό κρασί

cakrit · 11-04-07

Δεν ξεχνάω το παρελθόν .. απλά δεν κολλάω σε αυτό .. μετράω τις εμπειρίες μου, τα λάθη μου και προχωράω.

DrStrangelove · 11-04-07

Αρχική Δημοσίευση από cakrit:
Δεν ξεχνάω το παρελθόν .. απλά δεν κολλάω σε αυτό .. μετράω τις εμπειρίες μου, τα λάθη μου και προχωράω.

Το φαινόμενο ντόμινο δεν παρουσιάζεται μόνο στους σεισμούς.
Εμπειρίες ντόμινο, αλυσίδες από γεγονότα, επαφές και ιστορίες
μας δένουν τόσο γερά σε αφιλόξενους τόπους χωρίς το παραμικρό σημάδι
ότι κάτι θα αλλάξει και μερικές φορές δεν μας απομένει τίποτα
άλλο από το να περιμένουμε κάποιον να λύσει τα δεσμά.
'Οταν είσαι καιρό αλυσοδεμένος ελπίζεις πλέον μόνο σε μάγους
και μάγισες που ξέρουν να σπάνε τις αρχαίες κατάρες.

DrStrangelove · 12-04-07

Walking a shadowy path of his own
his wild wolf's heart is so alone..
he howls alone at the moon's misty light
his cries pierce the cold still night.
His loyal mate was taken
and his heart is so forsaken
He lays his tired body down
on a cold lonely ground
In his spirit's eyes, tears fill
but off on a distant hill..
A young she wolf looks to the skies
ears perked, she hears his cries

Her feet races the ground
following shadow wolf's sound
Faster, faster, go her heart beat
Her search is almost at an end
as she, flies on the wind
she sniffs the cold night air
of his scent, she's made aware

At least she wolf finds him
soft wind caresses them
she gently licks the tears from his face
their hearts held in nature's embrace

As she nuzzles her with his yaws
she lays her head across his paws
Nestled together in each other's warm furs
love and protection is now hers

Now through the darkness of night
they howl together at the moon's light
Blessed by the Creator to alway be ...
They run the wind free

Through summer's warmth or winter's snows
she follows him where ever he goes
Their loyal hearts locked together
They will be soul mates forever ...[FONT=&quot][/FONT]

coincidence · 19-04-07

Θα σε θυμάμαι όταν ανθίζουνε οι κήποι
θα είσαι η 'Aνοιξη κι ο ήλιος που θα λείπει
θα σε θυμάμαι θα είσαι πάντα όπου θα’μαι
το όνειρο δίχως να κοιμάμαι
θα σε θυμάμαι.

Θα σε θυμάμαι όσο ζω θα σε θυμάμαι
πιο δυνατά όσο τα χρόνια θα περνάνε
ούτε κι εγώ είμαι από κείνους που ξεχνάνε
ούτε κι εσύ είσαι απ’αυτές που τις ξεχνούν.

adespoto · 24-06-07

Χάθηκες κι εσύ
μέσα σε παρέες και συζητήσεις.
Άφησες την ψυχή σου να κρυφτεί
πίσω από μουσικές και φώτα.

PYLH · 14-07-07

"Να' ρχεσαι στον ύπνο μου"

"Τώρα πού μας χωρίζουν βουνά από λόγια αλόγιστα
και θάλασσες
να' ρχεσαι συχνά στόν ύπνο μου.
Να΄ρχεσαι πιό συχνά με αερόστατο,
με ξύλινο τρενάκι
με τρεχαντήρι,
υπερωκεάνιο,
με τα πόδια...,να'ρχεσαι πάντως!
Εξάπαντος, να'ρχεσαι κάθε νύχτα
με ρούχα...ή χωρίς.
Σουσάμι άνοιξε
θα λέω τρις...
και θα σε μπάζω στ'όνειρο.
Στο ίδιο όνειρο,
πολύχρωμα μπαλόνια που τα πήρε ο αέρας
να τα ταξιδέψει μακριά,
μιά πάνω και μιά κάτω...μεθυσμένα.
Έλα στον ύπνο μου,σε περιμένω...
να καθαρίζουμε παρέα φρέσκα φασολάκια,
να τρώμε καρμπονάρα,
να σε ταίζω μενεξέδες...,κουκουνάρια
και να σε πασπαλίζω φεγγαρόσκονη...
...θα δεις...
Ανάμεσα σε ερωτιδείς και αγγέλους
να πετάς εσύ...
μαζί κι εγώ.
Κι αν θέλεις,θα γινόμαστε ακροβάτες,
ηθοποιοί σε θίασο πλανόδιο...,έλα...
στο ίδιο όνειρο εμείς οι δυό
να παίζουμε τρίλιζα,
στα κατώφλια του καλοκαιριού
σε πύργους από φίλντισι
και ακριβό βελούδο.
Να κυνηγιόμαστε
στο μυρωμένο λιβάδι
των αισθήσεων
των...παραισθήσεων,
να σε φτάνω,να σ'αγγίζω,να σε πιάνω
να'μαι τα χέρια εγώ...,εσύ το πιάνο!
Α...και να σε τραμπαλίζω
και να σου φτιάχνω κούνια
σ'ανθισμένη κερασιά
να σε κουνώ,να σε...ταρακουνώ!
Μόνο να'ρχεσαι στον ύπνο μου κάθε νύχτα!!!
Τα άλλα θα στα πω στ'αυτί...
Γιατί τα όνειρα...
...τα όνειρα σαν τα θαύματα είναι
βγαίνουν αληθινά, μόνο άν τα πιστεύεις!!!

DrStrangelove · 14-07-07

Τί όμορφο ποίημα !! Δικό σου είναι ; 'Αλλο ένα ταλέντο στο στέκι. :clapup:

Ειδικά αυτό με το πιάνο μου άρεσε πολύ. Το πιάνω το υπονοούμενο για το πιάνο.

Συγνώμη για το χιούμορ, δεν κάνω χαβαλέ, απλά το βιολί μου εγώ.

zanin · 14-07-07

πάμε για test
πάμε για test
θέλω χωρίς καπότα sex

sorry το άκουσα πριν λίγο και μου κόλλησε

πάντως δεν με εκφράζει

*marouli* · 14-07-07

Χάθηκα
μέσα στους δρόμους
που με έδεσαν για πάντα
μαζί με τα λιμάνια
μαζί με τα σοκάκια
Χάθηκα
γιατι δεν είχα τα φτερά
γιατί δεν είχα όνειρα πολλά
και το λιμάνι ήταν μικρό
γιατί ήμουν πάντα μόνη
και θα'μαι πάντα μόνη....

*marouli* · 14-07-07

"Απόψε τίποτα δε σκιάζει την καρδιά και τη σκέψη μου.Είμαι 17 χρονών,δεν έχω τίποτα δικό μου κι ούτε θέλω να 'χω.Δε σκέφτομαι τα άρρωστα μάτια μου και την άσχημη φωνή μου.Δεν ήμουνα ποτέ το καμάρι κανενος κι ούτε θα γίνω.Ούτε κανεις με κοίταξε και με πρόσεξε.Δε σκέφτομαι τα λάθη και τις πράξεις μου,ούτε τους ανθρώπους που θέλησα να κατακτήσω.Αυριο θα πάω σχολείο και θα τριφτώ με την τελευταία καινούργια μου ποδιά πάνω στις κιμωλίες.Δε με νοιάζει ποιος θα 'ναι μαζί μου κι ούτε θέλω να μάθω.Και ξέρω πως πως εσύ δε μ'αγαπάς και δε με σκέφτεσαι.Δε σε νοιάζει αν με χάσεις και δεν κάνεις τίποτα γιανα διορθωθει η κατάσταση.
Ετσι όπως είμαι θα μείνω και δεν αλλάζω για κανέναν και για τίποτα.Δε καταδέχομαι το μάταιο της ζωής μου και δε θέλω με κανενα τρόπο να χάνω το χρόνο μου με δουλοπρέπεια και υποταγή.Και τι δε θα'δινα-στ'ορκίζομαι αυτό στο αίμα μου-και τι δεν θα'δινα για να μη μεγαλώσω άλλο.Φοβάμαι.Αν γεράσω θα'μαι άσχημη και το δέρμα μου θα χαλάσει.Γι'αυτό δεν θέλω να περνάει ο καιρός.Αυριο θα 'ρθω σχολείο και-διάβολε-θέλω να σε μουσκέψω μες στο καταχείμωνο κάτω απο τις βρύσες.
Απόψε δε θυμάμαι και δε σκέφτομαι τίποτα.Απόψε ανήκω σε μένα που δεν θέλεις να 'σαι εσύ.
Ανήκω σε μένα που δεν είμαι εσύ.Γιατί δεν το θες και δεν μ'αγαπάς.
Είμαι γεμάτη-ή άδεια-όσο και η γη..."

DrStrangelove · 21-07-07

Νομίζω είναι από τα πιο δυνατά και σκληρά :
(πάντα Καρασούλος Παρασκευάς, όχι ο Βας Βας, ο άλλος

)

Είναι κορμιά που μένουνε
για πάντα σταυρωμένα
κι άλλα που απομένουνε
εξόριστα στη γη.
Είναι κορμιά που ανθίζουνε
στον ύπνο τους κρυμμένα
κι εκείνα που ραγίζουνε
στου άδη το φιλί.

Εφτά ζωές το σώμα σου
το γύρεψα στα ξένα
το πόθησα, το λάτρεψα
το άπιαστο φιλί
Εφτά ζωές το σώμα σου
ταξίδευε σε μένα
στα όνειρα το γιάτρευα
το ʽχανα στη ζωή.

Είναι κορμιά που αλλάζουνε
τις νύχτες διχασμένα
Είναι κορμιά που μοιάζουνε
δωμάτια κλειστά
Είναι κορμιά που ζύγωσαν
το τέλος γιατρεμένα
είναι κορμιά που ρίζωσαν
και κάρπισαν βουβά.

hocus-pocus*V · 21-07-07

..Μπορούν μερικές λέξεις να σε κάνουν να τρέμεις στο άκουσμα τους
συνειδητοποιώντας με δέος το μεγαλείο που κρύβουν στα λόγια τους?
..Μπορεί μια ψυχή με όλη την ανθρώπινη δύναμη της ν`αντέξει αυτό το μεγαλείο χωρίς να λυγίσει νιώθοντας μηδαμινή?
Ευτυχία σου να είσαι ένας θνητός που νιώθει τη μαγεία της ζωής στα ονειρεμένα μονοπάτια της αγάπης, τολμώντας μια ματιά στης απεραντοσύνης τη θάλασσα..
Κι εσύ καρδιά μου, που με όλο το θράσος της φύσης σου αναζήτησες το φως, τώρα ξέρεις..Τώρα νιώθεις στο κάθε μόριο της ύπαρξης σου την αλήθεια-όταν γυμνή και δίχως μια άμυνα αντιμετωπίζεις τον εαυτό σου στα άδυτα..
Θέλησες ν`αγγίξεις το όνειρο και φτερούγισες στον ουρανό..
Η αγάπη είναι αυτή που σε λύτρωσε-το πάθος είναι αυτό που σε αναγέννησε..εσύ καρδιά μου ξέρεις..
Μόνο τα λογια του μπορούν να ζεστάνουν την ψυχή μου
Μόνο τα μάτια μου με κάνουν να αισθάνομαι όμορφη
Χρειάζομαι το χέρι του στο χέρι μου για να περπατήσω τον κόσμο
Χρειάζομαι την αγκαλιά του για να νιώσω ασφαλής
χρειάζομαι τα φιλιά του για ν`ακούσω στους παλμούς μου την ηδονή της ζωής
...&αν αυτή η λάμψη με διαψεύσει αυτός ο καθάριος μανδύας που με έχει τυλίξει δε θα μ`αφήσει ποτέ..
Εξάλλου μόνο οι στιγμές είναι δικές μας..και οι λέξεις έχουν ήδη γραφτεί..απλά και ειλικρινά
αψεγάδιαστα κι αυθόρμητα..
...........................................Σ`αγαπώ
μ`όλη τη δύναμη
μ`όλο το θράσος
μ`όλη την ένταση
( :redface:

αφιερώμένο...)

PYLH · 22-07-07

"Μάθε να μπορείς να είσαι μόνος σου,...στο σπίτι σου,...στις σκέψεις σου! Να μη χρειάζεσαι συνέχεια ν'αποζητάς τη συντροφιά. Να μπορείς να είσαι η καλύτερη παρέα του εαυτού σου..."
Γιατί άραγε,κάποιοι άνθρωποι το βρίσκουν "αυτό" τόσο "δύσκολο"...?
Γιατί εμένα μού φαίνεται τόσο "απλό"...?
Πολύτιμο,ανεκτίμητο..."δώρο"...!!!

DrStrangelove · 23-07-07

Εμένα πάλι, αυτό δεν μου φαίνεται καθόλου απλό, ούτε οφέλιμο. Δεν θα προέτρεπα κανέναν να αρκείται στον εαυτό του. Πρέπει κάθε λεπτό να ''φεύγεις'' από τον εαυτό σου.

PYLH · 24-07-07

Αρχική Δημοσίευση από DrStrangelove:
Εμένα πάλι, αυτό δεν μου φαίνεται καθόλου απλό, ούτε οφέλιμο. Δεν θα προέτρεπα κανέναν να αρκείται στον εαυτό του. Πρέπει κάθε λεπτό να ''φεύγεις'' από τον εαυτό σου.

Δεν είπα να "αρκείται" κάποιος στον εαυτό του ....αλλά να μπορεί να μένει μόνος του. Αν θα πρέπει κάθε στιγμή να "φεύγουμε" απ'τον εαυτό μας,πώς θα μπορέσουμε να "ζήσουμε" μαζί με κάποιον άλλον...???

Παρεπιπτόντως,ωραίο το νέο (...παλιό) avatar σου!

PYLH · 26-07-07

" Τον κοιτάζω συνέχεια...Αγωνίζομαι μέσα μου για να νοιώσω ένα συναίσθημα.Δεν νοιώθω "τίποτα"...Τι περίεργο...Πώς ήμουνα τρελλή από έρωτα γι'αυτό τον άνθρωπο, και πώς έκλαιγα από θλίψη όταν έφευγε για τη δουλειά,κι έλεγα,χωρίζουμε,δεν θα τον δώ μέχρι το βράδυ,πώς έβγαινα τα βράδια στους δρόμους περιμένοντας να γυρίσει. Πώς τρελαινόμουν απ'τη λαχτάρα μου να τον αγγίξω...Και πώς,αργότερα,έφτανα σε καταστάσεις αλλοφροσύνης από τα νεύρα μου όταν με άγγιζε.
Φαίνεται λοιπόν πώς τίποτα δεν είναι σημαντικό παρά μόνο για εκείνη τη στιγμή.Φαίνεται πώς ακόμα και τα πιό έντονα συναισθήματα είναι σημαντικά μόνο για εκείνη τη στιγμή.Φαίνεται πώς όλα περνούν και μπορούν,εκατό τα εκατό, ν'αλλάξουν πρόσωπο.Φαίνεται πώς στην πραγματικότητα τίποτα δεν είναι σημαντικό.Φαίνεται πώς τίποτα δεν είναι αληθινό...
" Ούτε Έρωτας Υπάρχει"
Ασένα

Οι ποιητικές μας σκέψεις!

Νεοφερμένο μέλος

Διάσημο μέλος

Νεοφερμένο μέλος

Περιβόητο μέλος

Νεοφερμένο μέλος

Περιβόητο μέλος

Περιβόητο μέλος

Νεοφερμένο μέλος

Περιβόητο μέλος

Δραστήριο μέλος

Περιβόητο μέλος

Διάσημο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Περιβόητο μέλος

Νεοφερμένο μέλος

Δραστήριο μέλος

Περιβόητο μέλος

Δραστήριο μέλος

Δραστήριο μέλος