Ο Έρωτας αφαιρεί τη θεότητα από τον Θεάνθρωπο;

[pote ksana]

υλικη υποσταση.. Ερωταs .. Χριστός.. δύο πρόσωπα σε ένα..

Μια χαρά τα λέτε, διάβασα με προσοχή τόσο τον Φώτη όσο τον Great Chaos, και μπορώ να συμφωνήσω αποσπασματικά με όσα υποστηρίζετε. Είναι αρκετά άξιο θαυμασμού ωστόσο πώς γίνεται να κάνετε διάλογο 4 σελίδων χωρίς να έχετε βρεί κοινό παρονομαστή όσον αφορά την ερμηνεία των βασικών όρων : Θεάνθρωπος, Έρως, Ιερείς. Αν θέλουμε να καταλήξουμε κάπου θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι είναι τι. Θα κάνω μια απόπειρα να απαντήσω στο καθένα ξεχωριστά, κι όπου λάθος με διορθώνετε.

δύο πρόσωπα σε ένα

Φυσικά κάποιοι έχετε λογικές αντιρρήσεις σχετικά με το αν είναι δυνατό να υπάρξει πραγματικά ένα τέτοιο δισυπόστατο όν!! Δεν φαίνεται φυσιολογικό κάτι τέτοιο. Θα ήταν πιο σαφές αν ο Χριστός ήταν απλά Θεός, απλά άνθρωπος, παρά αυτό το μυστηριώδες, ακατανόητο ενδιάμεσο που λέγεται ''Θεάνθρωπος''. Και Θεός και Άνθρωπος δηλαδή. Δεν δόθηκε καθόλου τυχαία αυτός ο τίτλος!

• Άν ο Χριστός ήταν μόνο θνητός, τότε έχουμε πρόβλημα ως προς την αξιοπιστία των λεγομένων του, αφού, πόσο ''θεικές'' μπορεί να είναι οι σκέψεις ενός ανθρώπου; Μπορεί ένας θνητός να συλλάβει το 'θείο;'
• Αν ο Χριστός ήταν μόνο Θεός, δεν θα εμφανιζόταν face to face σε θνητούς, αφού το θεικό και το ανθρώπινο, είναι σαν το λάδι με το νερό, υπάρχουν παράλληλα αλλά δεν ταυτίζονται. Μόνο στα Ομηρικά έπη και στην εβραική παραμυθιστορία ο Θεός πιάνει ψιλή κουβέντα με θνητούς.

Συνεπώς επελέγη ο Χριστός να είναι κάπου στο ενδιάμεσο. Θεός, ωστε να έχει κύρος και σοφία, και Άνθρωπος ωστε να μπορεί να ενώσει Ουρανό και Γή, Θεία Σοφία με Γήινη Εμπειρία, Πνευματική Αντίληψη με Υλική Πραγματικότητα. Σκέφτεστε εσείς άλλο μέσο με το οποίο η άπιαστη Αλήθεια του Θεού να μεταφραστεί σε ανθρωπίνως κατανοητή ιδέα; Ο Θεάνθρωπος παίζει τον ρόλο αυτό του Καταλύτη, του Μέσου, του Μεσολαβητή, του Μεταφραστή. Δεν θα μπορούσε παρα να είναι Δισυπόστατος, να ''μιλά και τις δύο γλώσσες'' ώστε να μεταφέρει το Ιδεατό στοιχείο στον Υλικό κόσμο.

Ο Ιησούς θα ένιωθε τον πόνο, όπως όλοι εμείς οι θνητοί, όμως για ποιο λόγο δεν μπορούσε να νιώσει τον Έρωτα,

Μα φυσικά! Κάντε τον παραλληλισμό του Θεάνθρωπου με άλλα είδη θεανθρώπων, τους γνωστούς μας Αγίους. Επειδή είναι μισοί Θεοί, κι έχουν φτάσει στη θέωση, οι άγιοι μπορούν να είναι θαυματουργοί, με ειδικές πνευματικές δυνάμεις (γνώση του μέλλοντος, θεραπεία του σώματος με υποβολή,κλπ). Αυτό δεν αποκλείει την σωματική τους αδυναμία, στον αντίποδα : όλοι οι άγιοι μάρτυρες, την στιγμή του μαρτυρίου προσεύχονταν, βιώνοντας τον τρόμο όπως κάθε θνητός μπροστά στο θάνατο, τον σωματικό πόνο.

Ο Έρωτας δεν εκφράζεται μόνο από την υλική ανθρώπινη υπόσταση. Έχει και πνευματική διάσταση".

Γιατί να συγχέουμε τον θείο Έρωτα με τον θνητό Πόθο; Ο Έρως είναι γενικά μια δύναμη ένωσης.

• Αλλά για τους θνητούς η ένωση προκαλεί την δημιουργία. Σώμα με σώμα, δημιουργεί σώμα.

• Για τον Θεό η ένωση είναι η επαφή, η ομοίωση με τον άνθρωπο. Αναλογιστείτε τον μύθο του Ησίοδου στην Κοσμογονία: το πρώτο δημιούργημα του Θεού μετά το Χάος ήταν ο θεός Έρως, ούτε καν ο Άνθρωπος! Αν ο Έρως προυπάρχει του Ανθρώπου, τότε μόνο σωματικός δεν είναι! Και κάτι ακόμα : Ο Έρως του Θεού για τον άνθρωπο είναι Πλατωνικός : ο Έρωτας ΠΑΤΕΡΑ με ΥΙΟ. Αν συγκρίνουμε τον έρωτα Άντρα-Γυναίκας με αυτόν Πατέρα-Τέκνου : Ο πρώτος φθείρεται με τον χρόνο, ο δεύτερος εξακολουθεί να υπάρχει έστω και μετά θάνατον.

Άραγε ο Θεάνθρωπος δεν εμπεριείχε στη φύση του καμμία ανθρώπινη "αδυναμία";

Κατ'εμέ ισχύει για τον Θεάνθρωπο, ό,τι και για έναν Άγιο. Σαν άνθρωπος με σάρκα έχει και αδυναμίες. Αν πάντως αποφασίσει να αρνηθεί την ανθρώπινη υπόσταση για χάρη της Θέωσης, πρέπει μοιραία να ξεχάσει τον Έρωτα της αναπαραγωγής, που είναι σαρκικός, και να βιώσει τον Έρωτα ώς πνευματική ένωση με τον Θεό. Αυτός άλλωστε μοιάζει να είναι ο σκοπός της ύπαρξης του ανθρώπου,η γνώση της αλήθειας -που είναι εφικτή με την ένωση με τον Θεό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.