Παιδική ηλικία

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Καταρχήν να πούμε δεν υφίσταται η λέξη αψογος γονέας, λάθος ή σωστος .
Υπάρχει ο γονιός που από την πρώτη μέρα που θα γίνει έως την στιγμή που θα εισπράξει αυτό που έχει δώσει από το παιδί του ΚΑΙ μονο αυτο, δίνει τις λεγόμενες εξετάσεις..
Αυτές που θα τον πανε παρακάτω γιατί ακόμα και όταν ένα παιδί ,ενήλικας πλέον ,εκδηλώνει συμπεριφορές όπου δείχνουν την αποδοχή και την εκτίμηση στον τρόπο που τον μεγάλωσε δεν σταματά ή δουλειά του εκεί..

Κανένας πλέον σε αυτή την κοινωνία εκτός από το ίδιο το παιδί μπορεί να πει αν ένας γονιός ειναι σωστός ή όχι.

Όσο για τις σχολές γονέων τις οποίες τις έχω παρακολουθήσει σχεδόν σε κάθε ηλικιακά στάδια αναπτύξεις και των δύο μου παιδιών, γιατί ως γνωστό οι εποχές αλλάζουν οπότε ότι κάναμε στο ένα παιδί δεν αποτελεί γνώμονα να το ακολουθησουμε και στο άλλο, κρατάω μια πολύ μικρή επιφύλαξη.

Πολλές φορές ειδικά στους πρώτους μήνες ανάπτυξης ενός μωρού ειναι λιγάκι αυστηροί.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα λόγια που έλεγαν ΟΧΙ πολλές αγκαλιές, ΟΧΙ συγκοιμηση μετά από ένα χρονικό διάστημα και γενικά κάποιες αυστηρές κατ εμέ πλέον απαγορεύσεις που ουσιαστικά σου αφαιρούν πολύ ουσιαστικό και πολύτιμο χρόνο από καταστάσεις που μπορείς να τις ξεπερασεις και πολυ αργότερα, ή καλύτερα θα σου τις δείξει το ίδιο το παιδί ποτέ ειναι έτοιμο να περάσει στο επόμενο στάδιο...
Ακόμα και σήμερα μετανιώνω που στο πρώτο μου παιδί άκουσα μια τέτοια συμβουλή και δεν κοιμήθηκα όσο περισσότερο ήθελα μαζί της και δεν την πήρα όσες περισσότερες αγκαλιές μπορούσα μόνο και μόνο γιατί μου μετέδωσαν τον φόβο του μετέπειτα αποχωρισμού και της συνήθειας...

Απλά στο δεύτερο παιδί δεν το ακολούθησα..
Χόρτασα περισσότερες αγκαλιές, δεν έβαζα χρονικά περιθώρια ποτε γίνεται η συγκοιμηση και για πόσο και γενικά η μετάβαση μας στο επόμενο στάδιο έγινε πολύ πιο ομαλά και εύκολα στο δεύτερο απ ότι στο πρώτο ,γιατί προφανώς το πρώτο μου παιδί το είχε ακόμα ανάγκη..

Που θέλω να καταλήξω?
Ο γονέας ειναι πολυ καλο να ενημερώνεται ΟΜΩΣ ποτέ να μην παραβλέπει το δικό του ενστικτο .
Καμία το φορά το έμφυτο ενστικο μιας μάνας ξεπερνά ακόμα και τους καλύτερους παιδοψυψολογους .
Κανένας τριτος πέραν από τον ίδιο σου τον ευατο δεν μπορεί να αισθάνεσαι πια ανάγκη έχει το δικό σου παιδί και είναι ικανός να κρίνει τον τρόπο που του την καλύπτεις.
Ακόμα και σήμερα σε όσες νέες μανούλες έχω κοντά μου αυτο που τις λέω είναι, χορταστε αγκαλιές και φιλιά,περάστε ποιόρικο και όσο περισσότερο χρόνο με τα παιδάκια σας, ειδικά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους που είναι και τα πιο καθοριστικά, γιατί θα έρθει από μόνο της ή ώρα που θα φιλάς το παιδί σου και εκείνο θα σου λέει φτάνει ρε μαμά με βλέπουν οι φίλοι μου στο νηπιαγωγείο ;)
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


Να ρωτήσω ποιες οι ενέργειες του μετά από αυτές τις ομολογίες?
Εφόσον λες ότι είναι φίλος σου και τα συζητάτε, τι γίνεται μετά από κάτι τέτοιο?

Πλέον ακούμε για τόσες οπως είπες και εσύ κακοποιητικες καταστάσεις αλλά δυστηχως τις μαθαίνουμε αφού συμβεί κάτι πολύ τραγικό..
Υπάρχει ανάλογη κινητοποίηση?
Τι στο καλο συμβαίνει και ενώ υπάρχει γνώση σταματά όμως εκεί?
Αν πρόκειται για κάτι ακραίο ναι υπάρχει σχετική ενημέρωση προς τον γονέα. Δεν γνωρίζω τον τρόπο και την προσέγγιση που ακολουθείται. Δηλαδή δεν ξέρω αν γίνεται άμεσα η έμμεσα
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Καταρχήν να πούμε δεν υφίσταται η λέξη αψογος γονέας, λάθος ή σωστος .
Υπάρχει ο γονιός που από την πρώτη μέρα που θα γίνει έως την στιγμή που θα εισπράξει αυτό που έχει δώσει από το παιδί του ΚΑΙ μονο αυτο, δίνει τις λεγόμενες εξετάσεις..
Αυτές που θα τον πανε παρακάτω γιατί ακόμα και όταν ένα παιδί ,ενήλικας πλέον ,εκδηλώνει συμπεριφορές όπου δείχνουν την αποδοχή και την εκτίμηση στον τρόπο που τον μεγάλωσε δεν σταματά ή δουλειά του εκεί..

Κανένας πλέον σε αυτή την κοινωνία εκτός από το ίδιο το παιδί μπορεί να πει αν ένας γονιός ειναι σωστός ή όχι.

Όσο για τις σχολές γονέων τις οποίες τις έχω παρακολουθήσει σχεδόν σε κάθε ηλικιακά στάδια αναπτύξεις και των δύο μου παιδιών, γιατί ως γνωστό οι εποχές αλλάζουν οπότε ότι κάναμε στο ένα παιδί δεν αποτελεί γνώμονα να το ακολουθησουμε και στο άλλο, κρατάω μια πολύ μικρή επιφύλαξη.

Πολλές φορές ειδικά στους πρώτους μήνες ανάπτυξης ενός μωρού ειναι λιγάκι αυστηροί.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα λόγια που έλεγαν ΟΧΙ πολλές αγκαλιές, ΟΧΙ συγκοιμηση μετά από ένα χρονικό διάστημα και γενικά κάποιες αυστηρές κατ εμέ πλέον απαγορεύσεις που ουσιαστικά σου αφαιρούν πολύ ουσιαστικό και πολύτιμο χρόνο από καταστάσεις που μπορείς να τις ξεπερασεις και πολυ αργότερα, ή καλύτερα θα σου τις δείξει το ίδιο το παιδί ποτέ ειναι έτοιμο να περάσει στο επόμενο στάδιο...
Ακόμα και σήμερα μετανιώνω που στο πρώτο μου παιδί άκουσα μια τέτοια συμβουλή και δεν κοιμήθηκα όσο περισσότερο ήθελα μαζί της και δεν την πήρα όσες περισσότερες αγκαλιές μπορούσα μόνο και μόνο γιατί μου μετέδωσαν τον φόβο του μετέπειτα αποχωρισμού και της συνήθειας...

Απλά στο δεύτερο παιδί δεν το ακολούθησα..
Χόρτασα περισσότερες αγκαλιές, δεν έβαζα χρονικά περιθώρια ποτε γίνεται η συγκοιμηση και για πόσο και γενικά η μετάβαση μας στο επόμενο στάδιο έγινε πολύ πιο ομαλά και εύκολα στο δεύτερο απ ότι στο πρώτο ,γιατί προφανώς το πρώτο μου παιδί το είχε ακόμα ανάγκη..

Που θέλω να καταλήξω?
Ο γονέας ειναι πολυ καλο να ενημερώνεται ΟΜΩΣ ποτέ να μην παραβλέπει το δικό του ενστικτο .
Καμία το φορά το έμφυτο ενστικο μιας μάνας ξεπερνά ακόμα και τους καλύτερους παιδοψυψολογους .
Κανένας τριτος πέραν από τον ίδιο σου τον ευατο δεν μπορεί να αισθάνεσαι πια ανάγκη έχει το δικό σου παιδί και είναι ικανός να κρίνει τον τρόπο που του την καλύπτεις.
Ακόμα και σήμερα σε όσες νέες μανούλες έχω κοντά μου αυτο που τις λέω είναι, χορταστε αγκαλιές και φιλιά,περάστε ποιόρικο και όσο περισσότερο χρόνο με τα παιδάκια σας, ειδικά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους που είναι και τα πιο καθοριστικά, γιατί θα έρθει από μόνο της ή ώρα που θα φιλάς το παιδί σου και εκείνο θα σου λέει φτάνει ρε μαμά με βλέπουν οι φίλοι μου στο νηπιαγωγείο ;)
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


Να ρωτήσω ποιες οι ενέργειες του μετά από αυτές τις ομολογίες?
Εφόσον λες ότι είναι φίλος σου και τα συζητάτε, τι γίνεται μετά από κάτι τέτοιο?

Πλέον ακούμε για τόσες οπως είπες και εσύ κακοποιητικες καταστάσεις αλλά δυστηχως τις μαθαίνουμε αφού συμβεί κάτι πολύ τραγικό..
Υπάρχει ανάλογη κινητοποίηση?
Τι στο καλο συμβαίνει και ενώ υπάρχει γνώση σταματά όμως εκεί?
 

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Σε καταλαβαίνω απόλυτα.. Έχω βιώσει άσχημη παιδική ηλικία και όλα αυτά βγαίνουν στην επιφάνεια στην ενήλικη ζωή... Αυτό που μπορώ να σου πω είναι η ψυχοθεραπεία αλλά κυρίως να μπορείς να νιώθεις καλά εσύ μέσα σου και να βάζεις κάθε φορά μικρούς μικρούς στόχους... Να κρατάς δίπλα σου ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις όμορφα μέσα σου. Και να μιλάς.. Να μην ντρέπεσαι να εκφραστείς και να είσαι πάντα ο εαυτός σου...
Αυτό με τους μικρούς στόχους το κάνω όμως σε πολλές περιπτώσεις δεν φτάνω στο σημείο που θέλω..
Σχετικά με τους ανθρωπους ναι το έχω αντιμετωπίσει δηλαδή και βγαζω απο την ζωή μου και με έχουν βγάλει. Πάντα ήταν για καλό στις δικές μου περιπτώσεις. Κατάλαβα ότι το ότι διατηρούσα αυτές τις σχέσεις ερωτικες και φιλικές ήταν το εμπόδιο για να έρθω πιο κοντά σε εμένα. Ήταν μεγάλο το ταρακουνημα.
Ολ αυτά συνδέονται, σχεσεις-εαυτος-διατροφη-φροντιδα-παιδικο τραυμα και πολλά ακόμη.
 

Ariana2018

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,488 μηνύματα.
Πόσο χρονών είσαι ;
Ρωτάω γιατί έχει σημασία σε ποια ηλικια απευθυνόμαστε
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Δεν έχει υπάρξει συγκεκριμένο τραυματικο γεγονός αλλά συναισθηματική παιδική παραμεληση. Ούτε με παράτησαν ούτε με κακοποιουσαν λεκτικά η σωματικα ούτε μου μιλούσαν υποτιμητικά αλλά δεν ήταν εκεί όταν το είχα ανάγκη, δεν με ενθάρρυναν όταν πάλι το είχα ανάγκη κλπ. Πάντα μιλούσαμε όμορφα μεταξύ μας αλλά μέχρι εκεί. Στο συναισθηματικό δέσιμο είχαμε το πρόβλημα. Μου παρείχαν τα υλικά αλλά δεν είχαμε πχ σωματική επαφή με αγκαλιά η συζήτηση στο μεσημεριανό τραπέζι όλοι μαζί κλπ. Προσπαθώ να δώσω περισσότερες πληροφορίες..
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω μπει ποτέ στο τρύπακι να κατηγορήσω τους δικούς μου για τον τρόπο που με μεγάλωσαν. Έχω περάσει απο την φάση που ήμουν θυμωμένη όταν μου ζητούσαν εξυπηρετήσεις πχ και είχαν έμμεσα την απαίτηση να βοηθήσω. Το έκανα φυσικά αλλά τα τελευταία χρόνια που δουλεύω με τον εαυτό μου έχω βάλει όριο σε αυτό και έχω πει πολλά όχι τα οποία κατά έναν περίεργο τρόπο είναι αποδεκτά και αυτό είναι μεγάλο σκαλοπάτι!
Τώρα με τις θετικές λέξεις, δεν ξέρω πως μπορει να γίνει αυτό.. Δηλαδή κάθε φορά που σκέφτομαι το πως με μεγάλωσαν να το σκέφτομαι θετικά? Η να σκέφτομαι το αποτέλεσμα και την εξέλιξη μου?
Να σκέφτεσαι ναι θετικά. Να βρεις τα θετικά στη σχέση σου μαζί τους. Οταν έρχονται τα αρνητικά στην επιφάνεια να τα διωχνεις. Αυτό σου λένε οι κοπέλες.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Δεν διαφωνώ. Θα πάρει χρόνια η θεραπεία μου, I know.
Στο χέρι σου είναι να ΜΗΝ πάρει χρόνια.
Πράγματι είσαι αντιφατική, αλλά όπως είπε και η εχεμυθη μόνο οι ψυχολόγοι ειδικοί θα μπορουσαν να βοηθήσουν
Γιατί εδώ ο καθένας θα σου πει βάσει εμπειριών δεν είναι επιστήμονες..
 
Τελευταία επεξεργασία:

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Στο χέρι σου είναι να ΜΗΝ πάρει χρόνια.
Πράγματι είσαι αντιφατική, αλλά όπως είπε και η εχεμυθη μόνο οι ψυχολόγοι ειδικοί θα μπορουσαν να βοηθήσουν
Γιατί εδώ ο καθένας θα σου πει βάσει εμπειριών δεν είναι επιστήμονες.
Επειδή θέτουμε με την ψυχοθεραπευτρια μου συγκεκριμένο πλαίσιο και δουλεύουμε πάνω σε αυτό παίρνει χρονο η διαδικασια. Εκτός από την σχέση με την οικογένεια έχω και άλλα που θέλω να δουλεψω γιατί το ένα επηρεάζει το άλλο, είναι αλυσίδα.
Δεν θέλω να πάρει χρόνια..
Πως το εννοείς ότι είμαι αντιφατική? Το χασα🙄
 

camil

Πολύ δραστήριο μέλος

Η camil αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 805 μηνύματα.
Το θέμα είναι να μην πάρει χρόνια η επίλυση ως ένα βαθμό των θεμάτων που σου προκάλεσε η παιδική σου ηλικία.
Πολλοί ψυχίατροι δε σταματάνε ποτέ την ψυχοθεραπεία. Όπως είναι η ζωή πάντα έχεις κάτι να πεις.
 

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Να σκέφτεσαι ναι θετικά. Να βρεις τα θετικά στη σχέση σου μαζί τους. Οταν έρχονται τα αρνητικά στην επιφάνεια να τα διωχνεις. Αυτό σου λένε οι κοπέλες.
Τα έχω βρει τα θετικά και το πιο σημαντικό είναι ότι δεν έχω θυμό μέσα μου. Αλλά δεν φτάνει..ερχονται ξαφνηκα συναισθήματα που προκαλούν θα έλεγα μια στεναχώρια που φεύγει μετά από λίγο αλλά δεν παύει να κάνει την εμφάνιση της.
Μέσω του διαλογισμού που κάνουμε μας μαθαίνουν να μην διώχνουμε τα αρνητικά αλλά να τα δεχόμαστε και ν τα παρατηρούμε, να προσπαθούμε να δούμε πως αισθανόμαστε εμείς, ποια είναι η θέση μας. Με βοηθάει πολύ αυτή η τεχνική. Κάποια στιγμή με καθοδήγηση εστίασαμε στον σωματικό πόνο και το αποτέλεσμα ήταν ότι γλύκανε σιγά σιγά αλλαζε μορφη. Γι αυτό μας μαθαίνουν την αποδοχή οποιουδήποτε συναισθήματος.
Με το συγκεκριμένο θέμα δεν έχω δοκιμάσει αλλά τώρα που το σκέφτομαι θα ταν καλή ιδεα
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Το θέμα είναι να μην πάρει χρόνια η επίλυση ως ένα βαθμό των θεμάτων που σου προκάλεσε η παιδική σου ηλικία.
Πολλοί ψυχίατροι δε σταματάνε ποτέ την ψυχοθεραπεία. Όπως είναι η ζωή πάντα έχεις κάτι να πεις.
Ουφ.. Για να δουμε.
Κόιτα κάποια στιγμή έκανα ένα διάλειμμα που μου έκανε καλό. Τώρα συνεχίσω και βλέπουμε.
Ναι το ξέρω, εκείνοι έχουν να διαχειριστουν και το βάρος που παίρνουν από τους ασθενείς τους..
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Πόσο χρονών είσαι ;
Ρωτάω γιατί έχει σημασία σε ποια ηλικια απευθυνόμαστε
Στην ηλικία που είμαι παίρνουν φωτιά τέτοια θέματα. Είμαι στα 34 ζωή να χω!
 
Τελευταία επεξεργασία:

Guest 528707

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Στην ηλικία που είμαι παίρνουν φωτιά τέτοια θέματα. Είμαι στα 34 ζωή να χω!
Γιατι παιρνουν φωτια ?
Εχει η καθε ηλικια πραγματικο οροσημο για ορισμενα θεματα ?

Μην μπαινεις στη λουμπα του τι εχει ορισει η κοινωνια μας και το χρονοδιαγραμμα που καθοριζουν ανθρωποι που δεν εχουν να ασχοληθουν με κατι αλλο εκτος απο το να παρατηρουν και να σχολιαζουν τις ζωες των αλλων !
Δικη μας η ζωη ,δικες μας οι επιλογες ,δικα μας ακομα και τα λαθη μας και φυσικα δικος μας ο τροπος που θα περναει ο χρονος και πως θα τον αξιοποιουμε μονο εμεις ;)
 

Ariana2018

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,488 μηνύματα.
Εγώ ακόμα προσωπικα και να με συγχωρείτε κιόλας, μαργαρίτα βοήθεια, δεν έχω καταλάβει που ακριβώς είναι το προβλημα της κοπέλας
Έχει κάποια θέματα από την παιδικη ηλικία της, κάνει ψυχοθεραπεία όλα πανε καλα, θυμό δεν έχει, πουκαι που την πιανει θλίψη, φυσιολογικό μου φαίνεται δεν ήρθαμε χθες στον κόσμο. Όποτε μια χαρά όλα.
Εγώ δηλαδή Ναθαναηλ μια χαρά σε βρίσκω!
Δηλαδή οκ όλοι μας έχουμε κάτι να μας θλίβει να το θυμόμαστε και να μας ρίχνει, θέλω να πω φυσιολογικό δεν είναι ; έτσι είναι η ζωή! Με τα πάνω της και τα κάτω της!
Έχεις οικογένεια δική σου ;

Επίσης Όντως τα προβλήματα δεν έχουν ηλικία άλλου είδους προβλήματα έχεις στα 15 αλλά στα 25 αλλά στα 35 αλλά στα 55 κι άλλα στο 85 καλά εκεί άστο 😂😂
Γενικά η ζωή είναι γεμάτη τέτοια είναι ελάχιστες οι στιγμές ευτυχίας. !!
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Μήπως λέω εγώ τώρα ειδική δεν είμαι μήπως δεν θες καθόλου να σκέφτεσαι όλα αυτά τα άσχημα; ή μάλλον δεν θέλεις να σου έρχεται στην επιφάνεια αυτή η θλίψη; αυτό δεν νομίζω πως είναι εφικτό.. Δεν ξέρω. Δηλαδή να μην έχεις αισθήματα για κάτι, να ναι αδιαφορο. Βέβαια αν το δουλέψεις ναι μπορείς να μάθεις τεχνική να το αναισθητοποιησεις. Φαντάζομαι. Δεν έχω ιδέα στην πραγματικότητα.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Κάτι άλλο που σκέφτηκα με τους γονείς σου Έχεις επαφές; θέλω να πω Μήπως για να σου φύγει όλο αυτό να το πάρεις λίγο ανάποδα; για παράδειγμα είπες ότι σε στεναχωρεί ακόμα αυτή η συναισθηματική παραμέληση δηλαδή ότι δεν είχες αγκαλιές όλη αυτή τη φροντίδα Τέλος πάντων δεν σου έκαναν κακό Δεν σε κακοποιούσαν λεκτικά ούτε σωματικά αλλά κάτι σαν παράπονο. Μήπως να το παίρνεις ανάποδα και να ερχόσουν πιο κοντά τους; εσυ; Δεν ξέρω Οι ψυχοθεραπευτές τι λένε οι ομοιοπαθητικοί πάντως λέει ότι αυτό που μας ενοχλεί πάμε και πέφτουμε πάνω του για να το κατασπαράξουμε πώς να το πω. Ίσως έτσι το εξομάλυνεις..λέω εγώ τώρα
Κι αν έχετε επαφές βέβαια δεν ξέρω και δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να γίνει αυτό
 
Τελευταία επεξεργασία:

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Γιατι παιρνουν φωτια ?
Εχει η καθε ηλικια πραγματικο οροσημο για ορισμενα θεματα ?

Μην μπαινεις στη λουμπα του τι εχει ορισει η κοινωνια μας και το χρονοδιαγραμμα που καθοριζουν ανθρωποι που δεν εχουν να ασχοληθουν με κατι αλλο εκτος απο το να παρατηρουν και να σχολιαζουν τις ζωες των αλλων !
Δικη μας η ζωη ,δικες μας οι επιλογες ,δικα μας ακομα και τα λαθη μας και φυσικα δικος μας ο τροπος που θα περναει ο χρονος και πως θα τον αξιοποιουμε μονο εμεις ;)
Οχι απαραίτητα, εχεις δίκιο
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Μήπως λέω εγώ τώρα ειδική δεν είμαι μήπως δεν θες καθόλου να σκέφτεσαι όλα αυτά τα άσχημα; ή μάλλον δεν θέλεις να σου έρχεται στην επιφάνεια αυτή η θλίψη; αυτό δεν νομίζω πως είναι εφικτό.. Δεν ξέρω. Δηλαδή να μην έχεις αισθήματα για κάτι, να ναι αδιαφορο. Βέβαια αν το δουλέψεις ναι μπορείς να μάθεις τεχνική να το αναισθητοποιησεις. Φαντάζομαι. Δεν έχω ιδέα στην πραγματικότητα.
Δεν σκέφτομαι ότι δεν θέλω να έχω αισθήματα αλλά το θέμα είναι όπως είπα και αρχικά ότι είναι απροσδιοριστα, δεν έχω καταφέρει να τα ονομάσω συγκεκριμένα. Πρέπει να τύχει κάτι πολύ σοβαρό για να καταλάβω πως νιώθω? Το έχω σκεφτεί και αυτό..
Η ψυχοθεραπευτρια μου δεν έχει σταθεί πολύ σε αυτή την κατάσταση γιατί προσπαθούμε να δουλέψουμε άλλο κομμάτι αυτή τη στιγμή. Γίνεται δηλαδή η αναδρομή αλλά δεν στεκόμαστε πολύ εκεί..Με κατευθύνει κάπως προς τα εμένα.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Guest 528707

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Δεν σκέφτομαι ότι δεν θέλω να έχω αισθήματα αλλά το θέμα είναι όπως είπα και αρχικά ότι είναι απροσδιοριστα, δεν έχω καταφέρει να τα ονομάσω συγκεκριμένα. Πρέπει να τύχει κάτι πολύ σοβαρό για να καταλάβω πως νιώθω? Το έχω σκεφτεί και αυτό..
Η ψυχοθεραπευτρια μου δεν έχει σταθεί πολύ σε αυτή την κατάσταση γιατί προσπαθούμε να δουλέψουμε άλλο κομμάτι αυτή τη στιγμή. Γίνεται δηλαδή η αναδρομή αλλά δεν στεκόμαστε πολύ εκεί..Με κατευθύνει κάπως προς τα εμένα.
κλειδι αυτο που ειπες αν το καταλαβες στην ολη διαδρομη σου .
Καμια φορα φοβομαστε να δωσουμε ονομα σε αυτο που αισθανομαστε ..

Ξερεις ποσοι ανθρωποι μια στεναχωρια την ονομαζουν στεναχωρια και οχι καταθλιψη ?
Μια απλη θλιψη την ονομαζουν λανθασμενα καταθλιψη και αυθυποβαλονται σε μια κατασταση που δεν τους αντιπροσωπευει ?
Το κανουν πολλες φορες γιατι φοβουνται ή ψαχνουν δικαιολογιες ..

Αν ο καθε ανθρωπος εδινε την σωστη ονομασια σε αυτο που τον βασανιζει,πιστεψε με πιο γρηγορα θα τα ελυνε ;)

Διωξε τον φοβο για το οτιδηποτε θα δεις η διαδρομη σου θα γινει πιο ευκολη και πιο συντομη σε αυτο που αναζητας ;)
 

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Εγώ ακόμα προσωπικα και να με συγχωρείτε κιόλας, μαργαρίτα βοήθεια, δεν έχω καταλάβει που ακριβώς είναι το προβλημα της κοπέλας
Έχει κάποια θέματα από την παιδικη ηλικία της, κάνει ψυχοθεραπεία όλα πανε καλα, θυμό δεν έχει, πουκαι που την πιανει θλίψη, φυσιολογικό μου φαίνεται δεν ήρθαμε χθες στον κόσμο. Όποτε μια χαρά όλα.
Εγώ δηλαδή Ναθαναηλ μια χαρά σε βρίσκω!
Δηλαδή οκ όλοι μας έχουμε κάτι να μας θλίβει να το θυμόμαστε και να μας ρίχνει, θέλω να πω φυσιολογικό δεν είναι ; έτσι είναι η ζωή! Με τα πάνω της και τα κάτω της!
Έχεις οικογένεια δική σου ;

Επίσης Όντως τα προβλήματα δεν έχουν ηλικία άλλου είδους προβλήματα έχεις στα 15 αλλά στα 25 αλλά στα 35 αλλά στα 55 κι άλλα στο 85 καλά εκεί άστο 😂😂
Γενικά η ζωή είναι γεμάτη τέτοια είναι ελάχιστες οι στιγμές ευτυχίας. !!
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Μήπως λέω εγώ τώρα ειδική δεν είμαι μήπως δεν θες καθόλου να σκέφτεσαι όλα αυτά τα άσχημα; ή μάλλον δεν θέλεις να σου έρχεται στην επιφάνεια αυτή η θλίψη; αυτό δεν νομίζω πως είναι εφικτό.. Δεν ξέρω. Δηλαδή να μην έχεις αισθήματα για κάτι, να ναι αδιαφορο. Βέβαια αν το δουλέψεις ναι μπορείς να μάθεις τεχνική να το αναισθητοποιησεις. Φαντάζομαι. Δεν έχω ιδέα στην πραγματικότητα.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Κάτι άλλο που σκέφτηκα με τους γονείς σου Έχεις επαφές; θέλω να πω Μήπως για να σου φύγει όλο αυτό να το πάρεις λίγο ανάποδα; για παράδειγμα είπες ότι σε στεναχωρεί ακόμα αυτή η συναισθηματική παραμέληση δηλαδή ότι δεν είχες αγκαλιές όλη αυτή τη φροντίδα Τέλος πάντων δεν σου έκαναν κακό Δεν σε κακοποιούσαν λεκτικά ούτε σωματικά αλλά κάτι σαν παράπονο. Μήπως να το παίρνεις ανάποδα και να ερχόσουν πιο κοντά τους; εσυ; Δεν ξέρω Οι ψυχοθεραπευτές τι λένε οι ομοιοπαθητικοί πάντως λέει ότι αυτό που μας ενοχλεί πάμε και πέφτουμε πάνω του για να το κατασπαράξουμε πώς να το πω. Ίσως έτσι το εξομάλυνεις..λέω εγώ τώρα
Κι αν έχετε επαφές βέβαια δεν ξέρω και δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να γίνει αυτό
Ναι έχουμε επαφές. Κυρίως έρχονται σε επαφή εκείνοι μαζί μου για να μάθουν τα νέα μου η για να ζητήσουν εξυπηρέτηση. Όμως δεν χαίρομαι όταν επικοινωνούμε, δεν έχω την προσμονή θα έλεγα ότι είμαι περισσότερο αδιάφορη. Όχι ψυχρή, ακούω συζητάμε αλλά μέχρι εκεί αισθάνομαι ουδέτερα.
Με τους υπόλοιπους συγγενείς ξαδέρφια, θειους, θείες εχουμε τελείως διαφορετική σχέση το άκρως αντίθετο. Μιλάμε ανοιχτά, έχουμε σωματική επαφή, βρισκόμαστε, αναλύουμε διαφορά προσωπικά μας και περνάμε πολύ όμορφα!
Το μοναδικο βήμα που έχω κάνει είναι αυτό που είπα και πριν κάτι άλλο δεν μου βγαίνει ομως.. Έχω πέραση φάση που είχα τύψεις γι αυτό αλλά ρε παιδιά δεν μου βγαινει
 

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
κλειδι αυτο που ειπες αν το καταλαβες στην ολη διαδρομη σου .
Καμια φορα φοβομαστε να δωσουμε ονομα σε αυτο που αισθανομαστε ..

Ξερεις ποσοι ανθρωποι μια στεναχωρια την ονομαζουν στεναχωρια και οχι καταθλιψη ?
Μια απλη θλιψη την ονομαζουν λανθασμενα καταθλιψη και αυθυποβαλονται σε μια κατασταση που δεν τους αντιπροσωπευει ?
Το κανουν πολλες φορες γιατι φοβουνται ή ψαχνουν δικαιολογιες ..

Αν ο καθε ανθρωπος εδινε την σωστη ονομασια σε αυτο που τον βασανιζει,πιστεψε με πιο γρηγορα θα τα ελυνε ;)

Διωξε τον φοβο για το οτιδηποτε θα δεις η διαδρομη σου θα γινει πιο ευκολη και πιο συντομη σε αυτο που αναζητας ;)
Νιώθω άτυχη αλλά και πολύ τυχερή. Όλη αυτή την αγκαλιά μεταφορικά και κυριολεκτικά την παίρνω απο την ο οικογένεια μου, τους συγγενείς και τους φίλους. Όμως πάντα οι γονείς μου μου θυμίζουν ότι κάτι έχω στερηθει από αυτούς..
Τα γνωρίζεις να συμπτώματα της κατάθλιψης?
 

Guest 528707

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Νιώθω άτυχη αλλά και πολύ τυχερή. Όλη αυτή την αγκαλιά μεταφορικά και κυριολεκτικά την παίρνω απο την ο οικογένεια μου, τους συγγενείς και τους φίλους. Όμως πάντα οι γονείς μου μου θυμίζουν ότι κάτι έχω στερηθει από αυτούς..
Τα γνωρίζεις να συμπτώματα της κατάθλιψης?
Τα συπτωματα της καταθλιψης ειναι παρομοια με της θλιψης ή της στεναχωριας αλλα με μικρες και ισως καθοριστικές λεπτομερειες οι οποιες ειναι αυτες που ενας θεραπευτης θα αναγνωρισει μεσα απο αρκετες συνεδριες ;)

Θες να τα γραψουμε εδω επιγραμματικα ?
το μονο ευκολο !

Οποτε πιστευεις οτι εγω μια τελειως αγνωστη για εσενα μπορω να απαντησω σε κατι τετοιο ή ειναι σωστο ?
Επειτα το να στο πω εγω τι θα προσφερει σε εσενα ?
Ανακουφηση ?Ταραχη ?Απογοητευση ?Θυμο ?
Τι απο ολα αυτα πιστευεις οτι θα σε βοηθησουν στην διαδρομη σου ?

Πιστεψε με δεν θα το εκανα ουτε για εναν πολυ δικο μου ανθρωπο, γιατι πολυ απλα υποστηριζω παρα πολυ τους ψυχολογους που δεν στεκοντε σε ταμπελες και το κυριοτερο ?
Δεν τις μεταφερουν στους θεραπευομενους τους και τα αποτελεσματα των συνεδριων τους τα βλεπω οποτε εχω την ευκαιρια να βρισκομαι με ανθρωπους που τους εμπιστευονται !
 

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Τα συπτωματα της καταθλιψης ειναι παρομοια με της θλιψης ή της στεναχωριας αλλα με μικρες και ισως καθοριστικές λεπτομερειες οι οποιες ειναι αυτες που ενας θεραπευτης θα αναγνωρισει μεσα απο αρκετες συνεδριες
Ποιες είναι αυτές οι μικρές διαφορές;
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Θες να τα γραψουμε εδω επιγραμματικα ?
το μονο ευκολο !

Οποτε πιστευεις οτι εγω μια τελειως αγνωστη για εσενα μπορω να απαντησω σε κατι τετοιο ή ειναι σωστο ?
Επειτα το να στο πω εγω τι θα προσφερει σε εσενα ?
Ανακουφηση ?Ταραχη ?Απογοητευση ?Θυμο ?
Τι απο ολα αυτα πιστευεις οτι θα σε βοηθησουν στην διαδρομη σου ?

Πιστεψε με δεν θα το εκανα ουτε για εναν πολυ δικο μου ανθρωπο, γιατι πολυ απλα υποστηριζω παρα πολυ τους ψυχολογους που δεν στεκοντε σε ταμπελες και το κυριοτερο ?
Δεν τις μεταφερουν στους θεραπευομενους τους και τα αποτελεσματα των συνεδριων τους τα βλεπω οποτε εχω την ευκαιρια να βρισκομαι με ανθρωπους που τους εμπιστευονται
Ρώτησα αν γνωρίζεις τα συμπτώματα τίποτα παραπανω
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Πιστεψε με δεν θα το εκανα ουτε για εναν πολυ δικο μου ανθρωπο, γιατι πολυ απλα υποστηριζω παρα πολυ τους ψυχολογους που δεν στεκοντε σε ταμπελες και το κυριοτερο ?
Δεν τις μεταφερουν στους θεραπευομενους τους και τα αποτελεσματα των συνεδριων τους τα βλεπω οποτε εχω την ευκαιρια να βρισκομαι με ανθρωπους που τους εμπιστευονται
Ακόμα δεν έχει γίνει διάγνωση για κάτι συγκεκριμένο αλλά αν έχεις κάτι παθολογικο γιατί να μην στο πει ο θεραπευτης σου? Νομίζω ότι το καταλαβαίνεις και από μόνος σου άλλωστε. Εκτος αν εννοείς τις περιπτώσεις που δεν θα πάρεις φαρμακευτική αγωγή
 

Guest 528707

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ποιες είναι αυτές οι μικρές διαφορές;
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


Ρώτησα αν γνωρίζεις τα συμπτώματα τίποτα παραπανω
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


Ακόμα δεν έχει γίνει διάγνωση για κάτι συγκεκριμένο αλλά αν έχεις κάτι παθολογικο γιατί να μην στο πει ο θεραπευτης σου? Νομίζω ότι το καταλαβαίνεις και από μόνος σου άλλωστε. Εκτος αν εννοείς τις περιπτώσεις που δεν θα πάρεις φαρμακευτική αγωγή
Είναι τεράστια αυτή η κουβέντα γύρω από την κατάθλιψη .
Όπως οτι υπάρχουν περιπτώσεις που καθορίζουν όλα αυτά που λέμε.....

Μην ξεχνάμε πως πολλά καταθλιπτικα επεισόδια καταλήγουν μέχρι και σε αυτοχειριες γιατί πολυ απλά πολλοί πίστευαν ότι θα τα καταφέρουν μόνοι τους ,όπως και πολλές μεγάλες στεναχωριες αντιμετωπιστηκαν λανθασμενα ακόμα και απο επαγγελματίες και οδήγησαν ανθρώπους σε αγωγή με πολύ πιο άσχημα μετέπειτα εθιστικα αποτελέσματα 😉
 

Ariana2018

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,488 μηνύματα.
Ναι έχουμε επαφές. Κυρίως έρχονται σε επαφή εκείνοι μαζί μου για να μάθουν τα νέα μου η για να ζητήσουν εξυπηρέτηση. Όμως δεν χαίρομαι όταν επικοινωνούμε, δεν έχω την προσμονή θα έλεγα ότι είμαι περισσότερο αδιάφορη. Όχι ψυχρή, ακούω συζητάμε αλλά μέχρι εκεί αισθάνομαι ουδέτερα.
Με τους υπόλοιπους συγγενείς ξαδέρφια, θειους, θείες εχουμε τελείως διαφορετική σχέση το άκρως αντίθετο. Μιλάμε ανοιχτά, έχουμε σωματική επαφή, βρισκόμαστε, αναλύουμε διαφορά προσωπικά μας και περνάμε πολύ όμορφα!
Το μοναδικο βήμα που έχω κάνει είναι αυτό που είπα και πριν κάτι άλλο δεν μου βγαίνει ομως.. Έχω πέραση φάση που είχα τύψεις γι αυτό αλλά ρε παιδιά δεν μου βγαινει
Τι να πω δεν ξέρω
Έχεις κάνει τοσα, δεν ξέρω τι άλλο χρειάζεται για να Ξεφυγεις από αυτό που αισθάνεσαι. Από τη μια θα ελεγα μήπως να το αποδεχτείς δηλαδή έτσι νιώθω ρε αδερφέ και μια χαρά από την άλλη μήπως να ζητήσεις απο τη χυχοθεραπευτρια σου να εστιάσετε εκεί;
 

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Είναι τεράστια αυτή η κουβέντα γύρω από την κατάθλιψη .
Όπως οτι υπάρχουν περιπτώσεις που καθορίζουν όλα αυτά που λέμε.....

Μην ξεχνάμε πως πολλά καταθλιπτικα επεισόδια καταλήγουν μέχρι και σε αυτοχειριες γιατί πολυ απλά πολλοί πίστευαν ότι θα τα καταφέρουν μόνοι τους ,όπως και πολλές μεγάλες στεναχωριες αντιμετωπιστηκαν λανθασμενα ακόμα και απο επαγγελματίες και οδήγησαν ανθρώπους σε αγωγή με πολύ πιο άσχημα μετέπειτα εθιστικα αποτελέσματα 😉
Ναι, είναι κρίμα να συμβαίνουν αυτά που περιγράφεις. Νομίζω ότι όταν κάποιος είναι σε αυτή την κατάσταση όλο και κάποιος δικός του αν έχει θα τον προτρέψει να το κοιτάξει εάν δεν το καταλαβαίνει ο ίδιος ή αν νομίζει ότι μόνος του θα τα καταφέρει.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Τι να πω δεν ξέρω
Έχεις κάνει τοσα, δεν ξέρω τι άλλο χρειάζεται για να Ξεφυγεις από αυτό που αισθάνεσαι. Από τη μια θα ελεγα μήπως να το αποδεχτείς δηλαδή έτσι νιώθω ρε αδερφέ και μια χαρά από την άλλη μήπως να ζητήσεις απο τη χυχοθεραπευτρια σου να εστιάσετε εκεί;
Το σκέφτομαι σοβαρά.. Να είναι το επόμενο πλαίσιο που θα θέσουμε. Γιατί με γαργαλάει αυτο το θελα, πως το λένε!
 

Guest 528707

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ναι, είναι κρίμα να συμβαίνουν αυτά που περιγράφεις. Νομίζω ότι όταν κάποιος είναι σε αυτή την κατάσταση όλο και κάποιος δικός του αν έχει θα τον προτρέψει να το κοιτάξει εάν δεν το καταλαβαίνει ο ίδιος ή αν νομίζει ότι μόνος του θα τα καταφέρει.
Αλλος ενας πολυ σημαντικος παραγοντας σε ολο αυτο ..
Κατα ποσο αντεχει ο οποιοσδηποτε που θα βρεθει διπλα σου να σε στηριξει?

Το εζησα με εμενα το ζω και με τα ατομα μεσα απο τις ομαδες ..
Εκει πραγματικα αντιλαμβανεσαι ποιοι πραγματικα ειναι διπλα σου ...τωρα αν σε αγαπανε ειναι αλλο θεμα ..

Πολλες φορες ακομα και τωρα που λεω οτι κοντρολαρω τα συναισθηματα μου ,ζωντας απο πολυ κοντα τετοιους ανθρωπους συχνα πιανω τον ευατο μου να αυθυποβαλλομαι ..
Η μεγαλυτερη παγιδα ...

Ξερω και περιπτωσεις που αγαπουσαν τους συντροφους τους αλλα απλα δεν αντεχαν να μεινουν σε ολο αυτο γιατι ενιωθαν οτι εχαναν παραλληλα και αυτοι τον δικο τους ευατο ..
Αυτο και μονο αυτο τους δινει το διακιωμα να απομακρυνθουν ακομα και αν κατηγορηθουν για αδιαφορια και δηθεν ψευτικα συναισθηματα .
Καμια σχεση ομως...εκει αντιλαμβανεται ο οποιοσδηποτε ειναι μεσα σε αυτο οτι μιλαει ο εγωισμος του ψυχικα ευαλωτου ...κοιταει μονο τον ευατο του αδιαφορωντας οτι και ο αλλος κανει το ιδιο αλλα με διαφορετικο σκοπο ..

Παραλληλη δουλεια χρειαζεται και οποιος πιστευει οτι το να εισαι μαζι με εναν ανθρωπο που αντιμετωπιζει καποια ψυχολογικη περιπετεια ειναι ευκολο απλα εχει αγνοια ;)

Αυτοι οι ανθρωποι συχνα γινονται σκληροι απενατι οχι μονο στους συντροφους τους αλλα και στο κοινωνικο τους περιγυρο ..Ξεσπουν χωρις λογο οπουδήποτε και πολλες φορες διωχνουν απο κοντα τους ατομα που τα νιαζονται ..Ποσοι λετε ειναι ικανοι να αντεξουν τετοιες συμπεριφορες χωρις να επηρεαζεται η δικη στους ζωη ?
 

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Κατα ποσο αντεχει ο οποιοσδηποτε που θα βρεθει διπλα σου να σε στηριξει?
Είναι παρα πολύ δύσκολο και συνήθως 1 στους 10 θα μείνει δίπλα σου..
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Εκει πραγματικα αντιλαμβανεσαι ποιοι πραγματικα ειναι διπλα σου ...τωρα αν σε αγαπανε ειναι αλλο θεμα ..
Είναι σημαντικό να μπορείς να αντέξεις-διαχειριστές το βάρος του άλλου.. Αν δεν είσαι αρκετά ώριμος μέσα σου θεωρώ ότι είναι σχεδόν ανέφικτο. Αν κάποιος σε αγαπάει βρίσκει τον τρόπο ίσως παίρνοντας και εκείνος βοηθεια η μπαινοντας στη θέση του άλλου έστω προσπαθώντας..
Αν είσαι τελείως εκτός όλων αυτών και δεν έχεις στην οικογένεια σου περιστατικά η στο κοντινό σου περιβάλλον συνηθως αποσυρεσαι γιατί η αλήθεια είναι ότι όλη αυτή συνθήκη φοβίζει αυτους που δεν έχουν έμπειρια από τέτοιες καταστάσεις.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Guest 528707

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Είναι παρα πολύ δύσκολο και συνήθως 1 στους 10 θα μείνει δίπλα σου..
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


Είναι σημαντικό να μπορείς να αντέξεις-διαχειριστές το βάρος του άλλου.. Αν δεν είσαι αρκετά ώριμος μέσα σου θεωρώ ότι είναι σχεδόν ανέφικτο. Αν κάποιος σε αγαπάει βρίσκει τον τρόπο ίσως παίρνοντας και εκείνος βοηθεια η μπαινοντας στη θέση του άλλου έστω προσπαθώντας..
Αν είσαι τελείως εκτός όλων αυτών και δεν έχεις στην οικογένεια σου περιστατικά η στο κοντινό σου περιβάλλον συνηθως αποσυρεσαι γιατί η αλήθεια είναι ότι όλη αυτή συνθήκη φοβίζει αυτους που δεν έχουν έμπειρια από τέτοιες καταστάσεις.
Ειναι μια συζητηση που θα ηθελα παρα πολυ να σου απαντησει ο δικος μου αντρας ..
Πραγματικα οτι και να πω για εκεινων θα πει ο οποισδηποτε οτι τα λεω γιατι ειναι ο δικος μου αντρας ..

Του εχω πει πολλες φορες πως εγω μπορει να μην εμενα μαζι του ,γιατι αν με διωξει καποιος απο κοντα του βαζω ή καλυτερα εβαζα τον εγωισμο μπροστα και θολωνα ..
Τωρα το βλεπω διαφορετικα ...

Εκεινως παρ ολο οτι εγω ειχα απομωνωθει δεν ηθελα κανεναν κοντα μου ενα διαστημα αντιληφθηκε οτι το θεμα μου ηταν οτι δεν τον ηθελα επειδη νομιζα οτι του προκαλουσα λυπη και οχι για επαψα να τον αγαπαω ..

Τελοσπαντων ειναι δυσκολο να μιλαω και να περιγραφω αυτα που εζησε εκείνος γιατι πολυ απλα εχω μαθει να μιλαω μονο γι αυτα που ενιωσα και βιωσα εγω ..

Θελεις ομως πολλα κιλα μπιμπ θα μου επιτρεψεις να πω, απο αυτόν που επιλεγει να μεινει σε κατι τετοιο και ειναι νομος ;)
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top