Αρχική Forum
Νέα Δημοσίευση
Προσωπικές Συζητήσεις
Πολυμέσα - Gallery
Chat
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
Chat and Fun
iSchool
fockos
Επιφανές μέλος
Ο fockos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Νευρολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,089 μηνύματα.
09-09-16
21:41
Δυστυχώς λόγο προβλημάτων υγείας δε μπόρεσα να ανοίξω το θέμα πιο πριν και με λύπη διαπίστωσα πως δε το άνοιξε κανείς οπότε το άνοιξα εγώ.
Εδώ μιλάμε για τους Παραολυμπιακούς αγώνες 2016.....
Μεγάλος απών ο Πιστόριους που δε θα μπορέσει να συμμετέχει στους αγώνες επειδή σκότωςε την κοπέλα πριν λίγα χρόνια και τώρα είναι φυλακή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ρυζόγαλο
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Ρυζόγαλο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 232 μηνύματα.
09-09-16
22:13
Γιατί λυπάσαι που δεν το ανοίξαμε?? Παράξενο σου φαίνεται? Οι Παραολυμπιακοί είναι πολύ κατώτεροι σε σχέση με τους Ολυμπιακούς, ελάχιστοι ασχολούνται με αυτούς. Δεν είναι θέμα κακίας ή ρατσισμού και απανθρωπιάς, απλά έτσι είναι τα πράγματα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fockos
Επιφανές μέλος
Ο fockos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Νευρολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,089 μηνύματα.
09-09-16
22:34
οι προηγούμενοι αγώνες με τον Πιστόριους είχα αρκετό ενδιαφέρον.Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
akikos
Επιφανές μέλος
Ο Ανδρέας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 11,842 μηνύματα.
10-09-16
18:04
όλο παγκόσμια ρεκόρ γίνονταιΣημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Johnny15
Επιφανές μέλος
Ο Γιάννης? αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 12,749 μηνύματα.
10-09-16
18:28
Ενώ τους κανονικούς τους είδαμε πολύ φέτος...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fockos
Επιφανές μέλος
Ο fockos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Νευρολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,089 μηνύματα.
10-09-16
18:34
Αντώνης Τσαπατάκης
https://www.peoplegreece.com/
Εδώ βλέπετε τον Αντώνη σε ένα από τα επεισόδια του World party
Εδώ σε εκπομπή του σταρ
antonis tsapatakis people 122 (1)
Το κρητικό DNA του Αντώνη Τσαπατάκη δεν του επιτρέπει ούτε στιγμή να μεμψιμοιρήσει, να κολλήσει στο παρελθόν, να χάσει τη δίψα του για τη ζωή. Βάζοντας συνεχώς νέους στόχους, κατάφερε να ανέβει στο δεύτερο σκαλοπάτι του βάθρου στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κολύμβησης ΑμεΑ στη Γλασκόβη. Και τώρα, ζει για τη στιγμή που θα βρεθεί στον τελικό των Παραολυμπιακών Αγώνων του Ρίο το επόμενο καλοκαίρι και, στο τέλος, θα ακουμπά στο στήθος του το χρυσό μετάλλιο.
Το κολυμβητήριο Χανίων ήταν κάτι σαν δεύτερο σπίτι για τον Αντώνη Τσαπατάκη, πράγμα πολύ λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως ήταν μόλις 5 χρόνων, όταν περνούσε το κατώφλι. Στην πισίνα του κολυμβητηρίου είχε βρει ένα είδος ελευθερίας που δεν βίωνε πουθενά αλλού. Μεγάλωνε πάντα μέσα στο νερό, ως παίκτης της θρυλικής ομάδας πόλο του Ν.Ο. Χανίων. Στα 19 του χρόνια φοιτούσε ήδη στη Σχολή Δοκίμων Αστυφυλάκων και είχε όνειρο να κάνει καριέρα στο Αστυνομικό Σώμα, όταν ο Αντώνης, με το χέρι κολλημένο στο γκάζι, πλησίαζε τη στιγμή που θα άλλαζε τη ζωή του. Η μηχανή στην οποία επέβαινε ανατράπηκε λόγω υπερβολικής ταχύτητας, κάποια μέτρα από το κολυμβητήριο Χανίων. Η ζωή, όπως την ήξερε, δεν θα ήταν πια η ίδια. Ο Αντώνης δεν θα μπορούσε να περπατήσει ξανά. «Δεν σκέφτηκα ποτέ “αν τότε δεν έτρεχα…”, γιατί εγώ έφταιγα. Εγώ πάτησα τέρμα το γκάζι! Δεν το πάτησε ούτε ο Θεός, ούτε κανείς άλλος. Ανέλαβα πλήρως την ευθύνη, το αντιμετώπισα και συνεχίζω να το αντιμετωπίζω σαν άντρας» μου λέει με τόνο που φανερώνει την αποφασιστικότητά του. Δεν ήταν μόνος του σε όλο αυτό, δεν κλείστηκε στον εαυτό του, αφού «είχα την αμέριστη συμπαράσταση των αγαπημένων μου προσώπων. Αν δεν είχα αυτούς, δεν θα μιλούσαμε τώρα. Η οικογένεια και οι φίλοι είναι τα πόδια μου!» λέει ο δευτεραθλητής κόσμου στην κολύμβηση.
antonis tsapatakis people 122 (5)
Αγωνιστής
Το ατύχημα τον πείσμωσε, δεν θέλησε ποτέ να αποδεχτεί πως θα είναι περικυκλωμένος από τέσσερις τοίχους και για ακόμη μια φορά τη διέξοδο προσφέρει το αγαπημένο του στοιχείο: το νερό. «Όταν βγήκα από το νοσοκομείο για να πάω στο σπίτι μου, πέρασα έξω από το κολυμβητήριο και είπα στον εαυτό μου ότι πρέπει να έρθω και πάλι εδώ» θυμάται και προσθέτει: «Τον πρώτο καιρό μετά το ατύχημα, αναγκαστικά καθόμουν μέσα στο σπίτι, όμως δεν μου άρεσε αυτή η ζωή. Ήθελα να ανεξαρτητοποιηθώ, να γίνω ξανά δραστήριος. Είπα ότι θα πάω στο κολυμβητήριο έστω και για μια βουτιά». Εκεί συναντά τον Κώστα Νικολαντωνάκη, τον άνθρωπο που θα τον στηρίξει στο ξεκίνημα της νέας του ζωής. Αναλαμβάνει τις προπονήσεις του, αν και στην αρχή η πισίνα μοιάζει με Γολγοθά. «Δεν μπορούσα να κάνω ούτε 50 μέτρα» εξιστορεί ο Αντώνης. Με επιμονή και στοχοπροσήλωση έρχεται ένα αναπάντεχο αποτέλεσμα. «Έχοντας κάνει προπόνηση μόλις δύο μηνών, ακριβώς δέκα μήνες μετά το ατύχημα, κατέβηκα στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στην Αθήνα και επέστρεψα με τρία χρυσά μετάλλια και δύο πανελλήνια ρεκόρ, ενώ πήρα την πρόκριση για το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Ιρλανδία. Τότε κατάλαβα ότι το έχω ακόμα. Αλλά και να μην το ’χα, θα το πάλευα!» εξιστορεί ο 27χρονος πρωταθλητής Ελλάδας.
Κι ενώ στην πισίνα ζει το όνειρό του, έξω από αυτήν ζει απογοητεύσεις. «Με απέταξαν από το Σώμα. Το όνειρό μου ήταν να γίνω αστυνομικός, να έχω μια αξιόλογη πορεία ως αξιωματικός, αλλά το κράτος μού στέρησε αυτό το όνειρο» λέει, χωρίς για άλλη μια φορά να καταθέτει τα όπλα. «Ακόμα προσπαθώ να επανενταχτώ στην αστυνομία. Και υπάρχει τρόπος. Πλέον, άτομα με αναπηρία γίνονται δεκτά σε υπηρεσίες γραφείου. Ωστόσο, χρειάζεται ένας άνθρωπος που θα δει την αξία μου. Μου φαίνεται παράδοξο να αγωνίζομαι για κάτι τέτοιο, όταν στις χώρες του εξωτερικού αυτό θεωρείται δεδομένο. Η μέριμνα του κράτους εκεί είναι τεράστια σε ανάλογες περιπτώσεις» σημειώνει στο People. Τη χρονιά που χτύπησε ο Αντώνης, υπήρχε νόμος που επέβαλε πως, αν δεν είσαι αρτιμελής, είσαι ακατάλληλος για το Αστυνομικό Σώμα. Το 2012 ο νόμος αυτός άλλαξε, αλλά, όπως μου εξηγεί, η αναδρομική ισχύς του δεν καλύπτει την περίπτωσή του.
Και η γραφειοκρατική δυσκαμψία έχει και συνέχεια. Αμέσως μετά το ατύχημα έχει να αντιμετωπίσει και οικονομικά θέματα, αφού ο ασφαλιστικός του φορέας δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της αποκατάστασής του. «Όταν χτύπησα, χρειάστηκαν χρήματα για την αποκατάστασή μου από το ΙΚΑ. Δεν δόθηκαν ποτέ, όμως, γιατί ένας ορθοπεδικός γιατρός δεν έκρινε σωστό να γίνει η αποκατάστασή μου σε κέντρο του εξωτερικού. Επέμενε ότι, για να καλυφθούν τα έξοδα, θα χρειαζόταν να μείνω στην Ελλάδα. Έτσι, έπρεπε να ξεπουλήσω ό,τι περιουσιακό στοιχείο διέθετα για να πάω στην Αγγλία να νοσηλευτώ και να γίνει η αποκατάσταση. Αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν δεν είχα κάποια περιουσιακά στοιχεία να πουλήσω. Όλα αυτά πηγάζουν από το σαθρό πολιτικό σύστημα, που βεβαίως συμπεριλαμβάνει και το σύστημα υγείας και ασφάλισης» τονίζει στο People.
antonis tsapatakis people 122 (3)
Η συμπεριφορά που τον πρόσβαλε
«Δεν αφήνω τον άλλο να με δει ρατσιστικά. Όλο αυτό ξεκινάει από εμένα» λέει με νόημα. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν ακόμη εκείνοι που τον κάνουν να νιώθει άβολα. Πριν από λίγες ημέρες, του συνέβη κάτι που αντιμετώπισε για πρώτη φορά. «Βρήκα ένα σπίτι για να νοικιάσω μέσω μεσίτη στη Θεσσαλονίκη, όπου ήθελα να μετακομίσω για να ξεκινήσω προετοιμασία για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2016. Όταν ο μεσίτης μού το έδειξε και το ενέκρινα, του είπα να δώσει το τελικό ok για να το κλείσω. Ωστόσο, ο ιδιοκτήτης στάθηκε αρνητικός λέγοντας πως “Δεν θέλω ανάπηρους μέσα στο σπίτι”. Ομολογώ πως με πείραξε. Δε μπορούσα να καταλάβω πώς μπορούσε να τον ενοχλεί αυτό. Να του χαλάσω τι; Τα ντουβάρια; Επέμεινα ζητώντας από το μεσίτη να του τηλεφωνήσει για να του εξηγήσει ότι χρειάζομαι το διαμέρισμα γιατί ετοιμάζομαι για Αγώνες και θα κάνω την προετοιμασία στην περιοχή. Παρ’ όλα αυτά ήταν ανένδοτος». Πώς ένιωσε, λοιπόν, με τη συγκεκριμένη αντιμετώπιση; «Δεν στενοχωρήθηκα, ούτε θύμωσα. Ήθελα απλά να πάρω το αεροπλάνο για να τον συναντούσα από κοντά. Να του έλεγα “Δεν θέλω το σπίτι, αλλά κοίτα ποιος είμαι και τι έχω καταφέρει μέχρι σήμερα”. Δεν μου έχει ξανασυμβεί ποτέ να αντιμετωπίσω ανάλογη συμπεριφορά. Αν με ήξερε, ίσως να άλλαζε γνώμη. Και δεν το λέω υπεροπτικά». Όπως εξηγεί ο Αντώνης, «όταν κάποιος με γνωρίζει, θεωρώ πως δεν του περνάει καν από το μυαλό να με λυπηθεί. Δεν με αντιμετωπίζουν ρατσιστικά και όλο αυτό ξεκινάει από τη δύναμη τη δική μου».
[/spoilers]
antonis tsapatakis people 122 (4)
Τα media, οι γυναίκες και η οικογένεια
«Ο αθλητισμός των ΑμεΑ δυστυχώς δεν προβάλλεται από τα media όσο τα άλλα αθλητικά γεγονότα. Και αυτή η προβολή είναι σημαντική, γιατί βοηθά στη διαδικασία των χορηγιών. Όταν τα άτομα με αναπηρία δεν προβάλλονται ισάξια, δεν μπορούν να εξασφαλίσουν και τους ανάλογους χορηγούς. Γι’ αυτό κι εγώ δυσκολεύομαι σε αυτό το κομμάτι. Αυτή τη στιγμή είμαι δεύτερος στον κόσμο και δεν με έχει προσεγγίσει χορηγός για να διαφημιστεί» ομολογεί, διευκρινίζοντας πως οι διακρίσεις του δεν μεταφράζονται σε πιο άνετη καθημερινότητα. «Δεν ήταν εύκολο να βρω τους χορηγούς μου. Έγινε με τη βοήθεια φίλων, από στόμα σε στόμα. Δεν έρχονται όλα τόσο εύκολα, ειδικά σε τέτοιες δύσκολες εποχές, λόγω της κρίσης» επισημαίνει.
Οι γυναίκες βρίσκουν τον Αντώνη Τσαπατάκη γοητευτικό. Πώς διαχειρίζεται το φλερτ; «Ως σωστός άντρας, που πολεμάει για να κάνει δική του μια γυναίκα! Όπως έκανα και πριν το ατύχημα!» απαντά και η ερώτηση για το αν βρίσκεται σε κάποια σχέση αυτό το διάστημα έρχεται αναπόφευκτα. «Είμαι ελεύθερος» λέει, για να συμπληρώσει με χιούμορ «Υπάρχει βέβαια μια κοπέλα για την οποία “μάχομαι”, αλλά έχω πολλούς πολέμιους που πρέπει να εξοντώσω». Τα μελλοντικά του σχέδια περιλαμβάνουν και τη δημιουργία οικογένειας, «αφού πρώτα εξασφαλίσω τα πάντα γι’ αυτήν» σπεύδει να τονίσει. «Για να πετύχεις την ακεραιότητα της οικογένειάς σου, πρέπει να της παρέχεις τα πάντα και να την προστατεύεις με όλα τα μέσα που διαθέτεις» συμπληρώνει.
antonis tsapatakis people 122 (2)
Το όνειρο από χρυσό
Ο Αντώνης θέλει με όλη του τη δύναμη να αναδειχτεί πρωταθλητής στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Και θα δουλέψει σκληρά μαζί στη Θεσσαλονίκη με τους προπονητές του, Γιάννη Νάτσιο και Χρυσάφη Βαγγελακάκη, για να τα καταφέρει. «Η μεγαλύτερη απαίτηση που έχω από τον εαυτό μου τα τελευταία τέσσερα χρόνια είναι το χρυσό μετάλλιο. Είμαι τελειομανής και ό,τι κάνω θέλω να έχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα» μου λέει. Ρωτάω τι μπορεί να σημαίνει για εκείνον το μετάλλιο. Τα μάτια του λάμπουν. «Είναι ένας φόρος τιμής σε όλους εκείνους που με έχουν βοηθήσει όλα αυτά τα χρόνια, όχι μόνο στο κομμάτι του αθλητισμού, αλλά και στο κομμάτι της αναπηρίας μου. Είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι που με στήριξαν, κυρίως από τα Χανιά, αλλά και την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη».
Θυμάμαι τη φωτογραφία που ανέβασε πριν λίγο καιρό στο Facebook, όπου κάνει surf με αναπηρικό καροτσάκι. Όπως εξηγεί, μέσα από αυτή τη φωτογραφία ήθελε να περάσει ένα μήνυμα: «Πολλοί άνθρωποι με αναπηρία μένουν κλεισμένοι στο σπίτι τους, μοιρολογούν και καταριούνται τη στιγμή που τους έφερε σε αυτή την κατάσταση. Θέλω να τους δείξω πως ό,τι κι αν έχει γίνει, πρέπει να το παλέψουν, όπως είναι. Εξάλλου, χιλιάδες τα κατάφεραν, γιατί να μην το κάνουν κι εκείνοι; Επίσης, έχω την ανάγκη να στείλω κι ένα μήνυμα σε κάποιους, που έχουν μέλος της οικογένειάς τους με αναπηρία. Όταν θέλει κάποιος να κάνει κάτι, απλά μπορεί. Αν θέλει να ζήσει, μπορεί απλά να ζήσει. Δεν αφήνω τίποτα να με σταματάει. Σίγουρα δεν μπορούσα να ανέβω πάνω στη σανίδα χωρίς το καρότσι ή χωρίς κάποιοι να με βοηθούσαν, αλλά το έκανα. Δεν ντράπηκα να το ζητήσω, γιατί απλά το ήθελα».
Γνήσιος Κρητικός, λεβέντης, δυναμικός χαρακτήρας, αληθινός, αυθόρμητος, πεισματάρης, αγαπητός από όλους. Παλικάρι. «Η ζωή μου έχει γίνει καλύτερη από ό,τι ήταν πριν» λέει για το ατύχημα που τον καθήλωσε σε ένα αναπηρικό καροτσάκι. «Χαίρομαι που κάνω όνειρα το βράδυ και την επόμενη ημέρα τα ζω» μου λέει πριν πατήσω το «Stop» στο κασετόφωνό μου.
Το κρητικό DNA του Αντώνη Τσαπατάκη δεν του επιτρέπει ούτε στιγμή να μεμψιμοιρήσει, να κολλήσει στο παρελθόν, να χάσει τη δίψα του για τη ζωή. Βάζοντας συνεχώς νέους στόχους, κατάφερε να ανέβει στο δεύτερο σκαλοπάτι του βάθρου στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κολύμβησης ΑμεΑ στη Γλασκόβη. Και τώρα, ζει για τη στιγμή που θα βρεθεί στον τελικό των Παραολυμπιακών Αγώνων του Ρίο το επόμενο καλοκαίρι και, στο τέλος, θα ακουμπά στο στήθος του το χρυσό μετάλλιο.
Το κολυμβητήριο Χανίων ήταν κάτι σαν δεύτερο σπίτι για τον Αντώνη Τσαπατάκη, πράγμα πολύ λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως ήταν μόλις 5 χρόνων, όταν περνούσε το κατώφλι. Στην πισίνα του κολυμβητηρίου είχε βρει ένα είδος ελευθερίας που δεν βίωνε πουθενά αλλού. Μεγάλωνε πάντα μέσα στο νερό, ως παίκτης της θρυλικής ομάδας πόλο του Ν.Ο. Χανίων. Στα 19 του χρόνια φοιτούσε ήδη στη Σχολή Δοκίμων Αστυφυλάκων και είχε όνειρο να κάνει καριέρα στο Αστυνομικό Σώμα, όταν ο Αντώνης, με το χέρι κολλημένο στο γκάζι, πλησίαζε τη στιγμή που θα άλλαζε τη ζωή του. Η μηχανή στην οποία επέβαινε ανατράπηκε λόγω υπερβολικής ταχύτητας, κάποια μέτρα από το κολυμβητήριο Χανίων. Η ζωή, όπως την ήξερε, δεν θα ήταν πια η ίδια. Ο Αντώνης δεν θα μπορούσε να περπατήσει ξανά. «Δεν σκέφτηκα ποτέ “αν τότε δεν έτρεχα…”, γιατί εγώ έφταιγα. Εγώ πάτησα τέρμα το γκάζι! Δεν το πάτησε ούτε ο Θεός, ούτε κανείς άλλος. Ανέλαβα πλήρως την ευθύνη, το αντιμετώπισα και συνεχίζω να το αντιμετωπίζω σαν άντρας» μου λέει με τόνο που φανερώνει την αποφασιστικότητά του. Δεν ήταν μόνος του σε όλο αυτό, δεν κλείστηκε στον εαυτό του, αφού «είχα την αμέριστη συμπαράσταση των αγαπημένων μου προσώπων. Αν δεν είχα αυτούς, δεν θα μιλούσαμε τώρα. Η οικογένεια και οι φίλοι είναι τα πόδια μου!» λέει ο δευτεραθλητής κόσμου στην κολύμβηση.
antonis tsapatakis people 122 (5)
Αγωνιστής
Το ατύχημα τον πείσμωσε, δεν θέλησε ποτέ να αποδεχτεί πως θα είναι περικυκλωμένος από τέσσερις τοίχους και για ακόμη μια φορά τη διέξοδο προσφέρει το αγαπημένο του στοιχείο: το νερό. «Όταν βγήκα από το νοσοκομείο για να πάω στο σπίτι μου, πέρασα έξω από το κολυμβητήριο και είπα στον εαυτό μου ότι πρέπει να έρθω και πάλι εδώ» θυμάται και προσθέτει: «Τον πρώτο καιρό μετά το ατύχημα, αναγκαστικά καθόμουν μέσα στο σπίτι, όμως δεν μου άρεσε αυτή η ζωή. Ήθελα να ανεξαρτητοποιηθώ, να γίνω ξανά δραστήριος. Είπα ότι θα πάω στο κολυμβητήριο έστω και για μια βουτιά». Εκεί συναντά τον Κώστα Νικολαντωνάκη, τον άνθρωπο που θα τον στηρίξει στο ξεκίνημα της νέας του ζωής. Αναλαμβάνει τις προπονήσεις του, αν και στην αρχή η πισίνα μοιάζει με Γολγοθά. «Δεν μπορούσα να κάνω ούτε 50 μέτρα» εξιστορεί ο Αντώνης. Με επιμονή και στοχοπροσήλωση έρχεται ένα αναπάντεχο αποτέλεσμα. «Έχοντας κάνει προπόνηση μόλις δύο μηνών, ακριβώς δέκα μήνες μετά το ατύχημα, κατέβηκα στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στην Αθήνα και επέστρεψα με τρία χρυσά μετάλλια και δύο πανελλήνια ρεκόρ, ενώ πήρα την πρόκριση για το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Ιρλανδία. Τότε κατάλαβα ότι το έχω ακόμα. Αλλά και να μην το ’χα, θα το πάλευα!» εξιστορεί ο 27χρονος πρωταθλητής Ελλάδας.
Κι ενώ στην πισίνα ζει το όνειρό του, έξω από αυτήν ζει απογοητεύσεις. «Με απέταξαν από το Σώμα. Το όνειρό μου ήταν να γίνω αστυνομικός, να έχω μια αξιόλογη πορεία ως αξιωματικός, αλλά το κράτος μού στέρησε αυτό το όνειρο» λέει, χωρίς για άλλη μια φορά να καταθέτει τα όπλα. «Ακόμα προσπαθώ να επανενταχτώ στην αστυνομία. Και υπάρχει τρόπος. Πλέον, άτομα με αναπηρία γίνονται δεκτά σε υπηρεσίες γραφείου. Ωστόσο, χρειάζεται ένας άνθρωπος που θα δει την αξία μου. Μου φαίνεται παράδοξο να αγωνίζομαι για κάτι τέτοιο, όταν στις χώρες του εξωτερικού αυτό θεωρείται δεδομένο. Η μέριμνα του κράτους εκεί είναι τεράστια σε ανάλογες περιπτώσεις» σημειώνει στο People. Τη χρονιά που χτύπησε ο Αντώνης, υπήρχε νόμος που επέβαλε πως, αν δεν είσαι αρτιμελής, είσαι ακατάλληλος για το Αστυνομικό Σώμα. Το 2012 ο νόμος αυτός άλλαξε, αλλά, όπως μου εξηγεί, η αναδρομική ισχύς του δεν καλύπτει την περίπτωσή του.
Και η γραφειοκρατική δυσκαμψία έχει και συνέχεια. Αμέσως μετά το ατύχημα έχει να αντιμετωπίσει και οικονομικά θέματα, αφού ο ασφαλιστικός του φορέας δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της αποκατάστασής του. «Όταν χτύπησα, χρειάστηκαν χρήματα για την αποκατάστασή μου από το ΙΚΑ. Δεν δόθηκαν ποτέ, όμως, γιατί ένας ορθοπεδικός γιατρός δεν έκρινε σωστό να γίνει η αποκατάστασή μου σε κέντρο του εξωτερικού. Επέμενε ότι, για να καλυφθούν τα έξοδα, θα χρειαζόταν να μείνω στην Ελλάδα. Έτσι, έπρεπε να ξεπουλήσω ό,τι περιουσιακό στοιχείο διέθετα για να πάω στην Αγγλία να νοσηλευτώ και να γίνει η αποκατάσταση. Αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν δεν είχα κάποια περιουσιακά στοιχεία να πουλήσω. Όλα αυτά πηγάζουν από το σαθρό πολιτικό σύστημα, που βεβαίως συμπεριλαμβάνει και το σύστημα υγείας και ασφάλισης» τονίζει στο People.
antonis tsapatakis people 122 (3)
Η συμπεριφορά που τον πρόσβαλε
«Δεν αφήνω τον άλλο να με δει ρατσιστικά. Όλο αυτό ξεκινάει από εμένα» λέει με νόημα. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν ακόμη εκείνοι που τον κάνουν να νιώθει άβολα. Πριν από λίγες ημέρες, του συνέβη κάτι που αντιμετώπισε για πρώτη φορά. «Βρήκα ένα σπίτι για να νοικιάσω μέσω μεσίτη στη Θεσσαλονίκη, όπου ήθελα να μετακομίσω για να ξεκινήσω προετοιμασία για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2016. Όταν ο μεσίτης μού το έδειξε και το ενέκρινα, του είπα να δώσει το τελικό ok για να το κλείσω. Ωστόσο, ο ιδιοκτήτης στάθηκε αρνητικός λέγοντας πως “Δεν θέλω ανάπηρους μέσα στο σπίτι”. Ομολογώ πως με πείραξε. Δε μπορούσα να καταλάβω πώς μπορούσε να τον ενοχλεί αυτό. Να του χαλάσω τι; Τα ντουβάρια; Επέμεινα ζητώντας από το μεσίτη να του τηλεφωνήσει για να του εξηγήσει ότι χρειάζομαι το διαμέρισμα γιατί ετοιμάζομαι για Αγώνες και θα κάνω την προετοιμασία στην περιοχή. Παρ’ όλα αυτά ήταν ανένδοτος». Πώς ένιωσε, λοιπόν, με τη συγκεκριμένη αντιμετώπιση; «Δεν στενοχωρήθηκα, ούτε θύμωσα. Ήθελα απλά να πάρω το αεροπλάνο για να τον συναντούσα από κοντά. Να του έλεγα “Δεν θέλω το σπίτι, αλλά κοίτα ποιος είμαι και τι έχω καταφέρει μέχρι σήμερα”. Δεν μου έχει ξανασυμβεί ποτέ να αντιμετωπίσω ανάλογη συμπεριφορά. Αν με ήξερε, ίσως να άλλαζε γνώμη. Και δεν το λέω υπεροπτικά». Όπως εξηγεί ο Αντώνης, «όταν κάποιος με γνωρίζει, θεωρώ πως δεν του περνάει καν από το μυαλό να με λυπηθεί. Δεν με αντιμετωπίζουν ρατσιστικά και όλο αυτό ξεκινάει από τη δύναμη τη δική μου».
[/spoilers]
antonis tsapatakis people 122 (4)
Τα media, οι γυναίκες και η οικογένεια
«Ο αθλητισμός των ΑμεΑ δυστυχώς δεν προβάλλεται από τα media όσο τα άλλα αθλητικά γεγονότα. Και αυτή η προβολή είναι σημαντική, γιατί βοηθά στη διαδικασία των χορηγιών. Όταν τα άτομα με αναπηρία δεν προβάλλονται ισάξια, δεν μπορούν να εξασφαλίσουν και τους ανάλογους χορηγούς. Γι’ αυτό κι εγώ δυσκολεύομαι σε αυτό το κομμάτι. Αυτή τη στιγμή είμαι δεύτερος στον κόσμο και δεν με έχει προσεγγίσει χορηγός για να διαφημιστεί» ομολογεί, διευκρινίζοντας πως οι διακρίσεις του δεν μεταφράζονται σε πιο άνετη καθημερινότητα. «Δεν ήταν εύκολο να βρω τους χορηγούς μου. Έγινε με τη βοήθεια φίλων, από στόμα σε στόμα. Δεν έρχονται όλα τόσο εύκολα, ειδικά σε τέτοιες δύσκολες εποχές, λόγω της κρίσης» επισημαίνει.
Οι γυναίκες βρίσκουν τον Αντώνη Τσαπατάκη γοητευτικό. Πώς διαχειρίζεται το φλερτ; «Ως σωστός άντρας, που πολεμάει για να κάνει δική του μια γυναίκα! Όπως έκανα και πριν το ατύχημα!» απαντά και η ερώτηση για το αν βρίσκεται σε κάποια σχέση αυτό το διάστημα έρχεται αναπόφευκτα. «Είμαι ελεύθερος» λέει, για να συμπληρώσει με χιούμορ «Υπάρχει βέβαια μια κοπέλα για την οποία “μάχομαι”, αλλά έχω πολλούς πολέμιους που πρέπει να εξοντώσω». Τα μελλοντικά του σχέδια περιλαμβάνουν και τη δημιουργία οικογένειας, «αφού πρώτα εξασφαλίσω τα πάντα γι’ αυτήν» σπεύδει να τονίσει. «Για να πετύχεις την ακεραιότητα της οικογένειάς σου, πρέπει να της παρέχεις τα πάντα και να την προστατεύεις με όλα τα μέσα που διαθέτεις» συμπληρώνει.
antonis tsapatakis people 122 (2)
Το όνειρο από χρυσό
Ο Αντώνης θέλει με όλη του τη δύναμη να αναδειχτεί πρωταθλητής στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Και θα δουλέψει σκληρά μαζί στη Θεσσαλονίκη με τους προπονητές του, Γιάννη Νάτσιο και Χρυσάφη Βαγγελακάκη, για να τα καταφέρει. «Η μεγαλύτερη απαίτηση που έχω από τον εαυτό μου τα τελευταία τέσσερα χρόνια είναι το χρυσό μετάλλιο. Είμαι τελειομανής και ό,τι κάνω θέλω να έχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα» μου λέει. Ρωτάω τι μπορεί να σημαίνει για εκείνον το μετάλλιο. Τα μάτια του λάμπουν. «Είναι ένας φόρος τιμής σε όλους εκείνους που με έχουν βοηθήσει όλα αυτά τα χρόνια, όχι μόνο στο κομμάτι του αθλητισμού, αλλά και στο κομμάτι της αναπηρίας μου. Είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι που με στήριξαν, κυρίως από τα Χανιά, αλλά και την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη».
Θυμάμαι τη φωτογραφία που ανέβασε πριν λίγο καιρό στο Facebook, όπου κάνει surf με αναπηρικό καροτσάκι. Όπως εξηγεί, μέσα από αυτή τη φωτογραφία ήθελε να περάσει ένα μήνυμα: «Πολλοί άνθρωποι με αναπηρία μένουν κλεισμένοι στο σπίτι τους, μοιρολογούν και καταριούνται τη στιγμή που τους έφερε σε αυτή την κατάσταση. Θέλω να τους δείξω πως ό,τι κι αν έχει γίνει, πρέπει να το παλέψουν, όπως είναι. Εξάλλου, χιλιάδες τα κατάφεραν, γιατί να μην το κάνουν κι εκείνοι; Επίσης, έχω την ανάγκη να στείλω κι ένα μήνυμα σε κάποιους, που έχουν μέλος της οικογένειάς τους με αναπηρία. Όταν θέλει κάποιος να κάνει κάτι, απλά μπορεί. Αν θέλει να ζήσει, μπορεί απλά να ζήσει. Δεν αφήνω τίποτα να με σταματάει. Σίγουρα δεν μπορούσα να ανέβω πάνω στη σανίδα χωρίς το καρότσι ή χωρίς κάποιοι να με βοηθούσαν, αλλά το έκανα. Δεν ντράπηκα να το ζητήσω, γιατί απλά το ήθελα».
Γνήσιος Κρητικός, λεβέντης, δυναμικός χαρακτήρας, αληθινός, αυθόρμητος, πεισματάρης, αγαπητός από όλους. Παλικάρι. «Η ζωή μου έχει γίνει καλύτερη από ό,τι ήταν πριν» λέει για το ατύχημα που τον καθήλωσε σε ένα αναπηρικό καροτσάκι. «Χαίρομαι που κάνω όνειρα το βράδυ και την επόμενη ημέρα τα ζω» μου λέει πριν πατήσω το «Stop» στο κασετόφωνό μου.
https://www.peoplegreece.com/
Εδώ βλέπετε τον Αντώνη σε ένα από τα επεισόδια του World party
Εδώ σε εκπομπή του σταρ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
transcendence
Νεοφερμένος
Ο Διομήδης Τρανέας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 52 ετών, επαγγέλεται Υπεύθυνος πωλήσεων και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 118 μηνύματα.
11-09-16
03:27
Ο Πιστόλιους, αδικείται σε παραολυμπιακούς, ολυμπιακούς και διαπλανητικούς. Αυτός έπρεπε να τρέχει με αντιπάλους καγκουρό και βάλε!!
Πάντως, συγγνώμη που θα το πω, καμία πρόθεση να προσβάλλω ή να φανώ "Άρτεμης Σώρρας" αλλά ο εν λόγω θεσμός από μόνος του μειώνει τους ανάπηρους και αυξάνει την αίσθηση της περιθωριοποίησης τους .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
11-09-16
11:02
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ρυζόγαλο
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Ρυζόγαλο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 232 μηνύματα.
11-09-16
11:15
Εξαρτάται από το πώς θα το δεις. Κάποιος μπορεί να κερδίσει από αυτόν τον θεσμό, ελπίδα, ότι δεν τέλειωσαν όλα, ότι υπάρχουν και άλλοι που αγωνίζονται και δουλεύουν στα όνειρά τους, παρά τις εμφανείς δυσκολίες.
Από την άλλη κάποιος άλλος μπορεί να το δει αλλιώς το πράγμα. Μπορεί να θεωρήσει τους Παραολυμπιακούς σαν μια απεγνωσμένη προσπάθεια - λύπηση- να δείξει, ότι δεν τρέχει και τίποτα σοβαρό, αν κάποιος έχει κάποιο θέμα και ότι όλοι είμαστε το ίδιο, όσον αφορά τις ευκαιρίες, πράγμα που είναι σαφώς ψευδές. Αυτοί που έχουν κάποιο πρόβλημα, είναι εξ ορισμού σε χειρότερη θέση και τα όνειρά τους και οι στόχοι τους, είναι πολύ πιθανόν να μην είναι σε θέση να τα πραγματοποιήσουν. Αυτός που έχει μια αναπηρία, ξέρει ότι δε θα έχει ποτέ ίσες ευκαιρίες με κάποιον που δεν είναι, οπότε μπορεί να βλέπει τους Παραολυμπιακούς, σαν ένα 2ο φλουρί που δίνουμε στα παιδάκια για να μην κλαίνε.
Είμαι σίγουρος, ότι υπάρχουν άτομα και από τις 2 πλευρές. Το ένστικτό μου λέει ωστόσο, ότι περισσότεροι είναι αυτοί που βοηθιούνται, αλλά και πάλι, δεν μπορώ να ξέρω...
Από την άλλη κάποιος άλλος μπορεί να το δει αλλιώς το πράγμα. Μπορεί να θεωρήσει τους Παραολυμπιακούς σαν μια απεγνωσμένη προσπάθεια - λύπηση- να δείξει, ότι δεν τρέχει και τίποτα σοβαρό, αν κάποιος έχει κάποιο θέμα και ότι όλοι είμαστε το ίδιο, όσον αφορά τις ευκαιρίες, πράγμα που είναι σαφώς ψευδές. Αυτοί που έχουν κάποιο πρόβλημα, είναι εξ ορισμού σε χειρότερη θέση και τα όνειρά τους και οι στόχοι τους, είναι πολύ πιθανόν να μην είναι σε θέση να τα πραγματοποιήσουν. Αυτός που έχει μια αναπηρία, ξέρει ότι δε θα έχει ποτέ ίσες ευκαιρίες με κάποιον που δεν είναι, οπότε μπορεί να βλέπει τους Παραολυμπιακούς, σαν ένα 2ο φλουρί που δίνουμε στα παιδάκια για να μην κλαίνε.
Είμαι σίγουρος, ότι υπάρχουν άτομα και από τις 2 πλευρές. Το ένστικτό μου λέει ωστόσο, ότι περισσότεροι είναι αυτοί που βοηθιούνται, αλλά και πάλι, δεν μπορώ να ξέρω...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ace of Spades
Νεοφερμένος
Η Ace of Spades αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 114 μηνύματα.
11-09-16
11:31
Αν οι παραολυμπιακοι ειναι μια ''απεγνωσμενη προσπαθεια να δειξουν κατι'', αναρωτιεμαι τι να ειναι οι ολυμπιακοι 
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ρυζόγαλο
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Ρυζόγαλο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 232 μηνύματα.
11-09-16
15:18
Αν οι παραολυμπιακοι ειναι μια ''απεγνωσμενη προσπαθεια να δειξουν κατι'', αναρωτιεμαι τι να ειναι οι ολυμπιακοι
Μάλλον δεν έχεις μάθει να διαβάζεις, καθώς ήταν ξεκάθαρο το τι εννοούσα, όταν έλεγα "...να δείξουν..."
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Scandal
Διαχειριστής
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 16,843 μηνύματα.
11-09-16
19:02
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fockos
Επιφανές μέλος
Ο fockos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Νευρολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,089 μηνύματα.
11-09-16
22:27
Εμμανουήλ Στεφανουδάκης
Γεννήθηκε στις 05 Απριλίου 1983 στο Ηράκλειο Κρήτης και κατοικεί στη Γαλιά. Από τις 23 Απριλίου 2007, εξαιτίας ενός τροχαίου ατυχήματος, είναι παραπληγικός. Μετά το ατύχημα παντρεύτηκε την Ερμιόνη Κυριακάκη και απέκτησε μαζί της μια κόρη τη Γεωργία.
Είναι Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου Ατόμων με Αναπηρία Γονέων και Φίλων Νότιας Κρήτης «ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ».
Στα πλαίσια της αποκατάστασής του ασχολήθηκε με τον αθλητισμό εντασσόμενος στον αθλητικό σύλλογο «Η ΜΕΓΑΛΟΝΗΣΟΣ». Αρχικά ασχολήθηκε με την κολύμβηση στην κατηγορία S5. Το 2008 συμμετείχε για πρώτη φορά στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ατόμων με Αναπηρία, στο όποιο κατέκτησε το πρώτο του χρυσό μετάλλιο στην σκυταλοδρομία 4x50 m., ενώ στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του 2009 κατέκτησε ένα χρυσό μετάλλιο στα 100 m. ελεύθερο, ένα ασημένιο στα 50 m. ύπτιο, ένα χάλκινο στα 50 m. ελεύθερο και ένα χρυσό στη σκυταλοδρομία 4x50 m.
Ωστόσο, η δυσκολία της μετακίνησης στο Ηράκλειο για τις προπονήσεις του, λόγω της έλλειψης υποδομών στον τόπο του, τον έκαναν να εγκαταλείψει την κολύμβηση και να ασχοληθεί με το στίβο. Τον Ιούλιο του 2009 ξεκίνησε προπονήσεις στο γυμναστήριο και στις αρχές Αυγούστου του ίδιου έτους ξεκίνησε τις προπονήσεις του στο στάδιο, αρχικά στη σφαίρα και στη συνέχεια στο ακόντιο.
Την πρώτη εμφάνιση στο στίβο την έκανε στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ατόμων με Αναπηρίες, στην κατηγορία F54. Στις 25 και 26 Ιουνίου 2010 αγωνίστηκε στον ακοντισμό και στη σφαιροβολία, όπου κατέκτησε δύο χρυσά μετάλλια.
Στις 17 Ιουλίου 2010 κατέρριψε το πανελλήνιο ρεκόρ στον ακοντισμό με βολή 22,20 m., ενώ την προηγούμενη ημέρα είχε κατακτήσει ξανά την πρώτη θέση στο αγώνισμα της σφαιροβολίας.
Τον Αύγουστο του 2010 πήρε μέρος στους αγώνες Εθνικού Πρωταθλήματος της Κροατίας, όπου κατέκτησε την πρώτη θέση στον ακοντισμό, καταρρίπτοντας για δεύτερη φορά το Πανελλήνιο ρεκόρ και ανεβαίνοντας στην έκτη θέση της Παγκόσμιας κατάταξης στην κατηγορία του, με βολή 22,30 m. Στο αγώνισμα της σφαιροβολίας κατέκτησε την τρίτη θέση.
Tο Σεπτέμβριο του 2010 συμμετείχε σε αγώνες Εθνικού Πρωταθλήματος της Αγγλίας, όπου κατέκτησε την πρώτη θέση και στα δύο αγωνίσματα. Στη διεθνή διοργάνωση Fazza, που πραγματοποιήθηκε στο Ντουμπάι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, στις 26 έως 28 Μαρτίου 2011, κατέρριψε τα δύο πανελλήνια ρεκόρ, στη σφαιροβολία και στον ακοντισμό. Στο πρώτο αγώνισμα κατέκτησε ασημένιο μετάλλιο με επίδοση 9.01m., ενώ στο δεύτερο χάλκινο με βολή στα 26.30m.
Στις 24 έως 26 Μαΐου 2011 πραγματοποιήθηκε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Ατόμων με Αναπηρία στην Αθήνα, όπου κατάφερε για άλλη μια φορά να ξεπεράσει τον εαυτό του, καταρρίπτοντας το πανελλήνιο και προσωπικό του ρεκόρ, τόσο στη σφαιροβολία με βολή 9,20 m., όσο και στον ακοντισμό με βολή που έφτασε τα 28,28 m.
Με τις συγκεκριμένες επιδόσεις ο Στεφανουδάκης βρέθηκε στη δεύτερη θέση της παγκόσμιας κατάταξης στον ακοντισμό και στην τέταρτη θέση στη σφαιροβολία για το 2011.
Η αυλαία για το 2012 άνοιξε με την αθλητική διοργάνωση Fazza στα Ηνωμενα Αραβικά Εμιράτα. Στις 12 Μαρτίου αγωνίστηκε στον ακοντισμό και κατέλαβε την πρώτη θέση με το system point για τις κατηγορίες F53, F54, F55,F56, F57 , με βολή 24,30m., λόγω αλλαγών στους κανονισμούς της πατέντας ρίψεων και στις 14 Μαρτίου κατέκτησε τη δεύτερη θέση στη σφαιροβολία με βολή 7,10m. Στις 1 και 2 Ιουνίου συμμετείχε στο πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου Ατόμων με Αναπηρία αποσπώντας και πάλι 2 χρυσά μετάλλια στη σφαίρα και το ακόντιο με βολές 8,13 και 25,49m. αντίστοιχα.
Οι μέχρι τότε επιδόσεις του τον έφεραν να αγωνιστεί στη μεγάλη διοργάνωση, το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ατόμων με Αναπηρία, το οποίο διεξήχθη στο Standskanaal της Ολλανδίας. Στις 24 Ιουνίου έριξε τη σφαίρα σε απόσταση 8,38m., και ανέβηκε στο τρίτο σκαλοπάτι του βάθρου, ενώ στις 26 Ιουνίου ανέβηκε στο δεύτερο σκαλοπάτι με βολή 25,11m.
Το 12ο μετάλλιο στους 14ους Παραολυμπιακούς Αγώνες «Λονδίνο 2012», δια χειρός Μανώλη Στεφανουδάκη, πανηγύρισε η ελληνική αποστολή. Ο αθλητής της Μεγαλονήσου με 27 μέτρα 37 εκατοστά που σημείωσε στην τρίτη βολή, πήρε το χάλκινο μετάλλιο του ακοντισμού κατηγορίας F54/55/56, σημειώνοντας παράλληλα την καλύτερη επίδοση του για το 2012.
Γεννήθηκε στις 05 Απριλίου 1983 στο Ηράκλειο Κρήτης και κατοικεί στη Γαλιά. Από τις 23 Απριλίου 2007, εξαιτίας ενός τροχαίου ατυχήματος, είναι παραπληγικός. Μετά το ατύχημα παντρεύτηκε την Ερμιόνη Κυριακάκη και απέκτησε μαζί της μια κόρη τη Γεωργία.
Είναι Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου Ατόμων με Αναπηρία Γονέων και Φίλων Νότιας Κρήτης «ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ».
Στα πλαίσια της αποκατάστασής του ασχολήθηκε με τον αθλητισμό εντασσόμενος στον αθλητικό σύλλογο «Η ΜΕΓΑΛΟΝΗΣΟΣ». Αρχικά ασχολήθηκε με την κολύμβηση στην κατηγορία S5. Το 2008 συμμετείχε για πρώτη φορά στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ατόμων με Αναπηρία, στο όποιο κατέκτησε το πρώτο του χρυσό μετάλλιο στην σκυταλοδρομία 4x50 m., ενώ στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του 2009 κατέκτησε ένα χρυσό μετάλλιο στα 100 m. ελεύθερο, ένα ασημένιο στα 50 m. ύπτιο, ένα χάλκινο στα 50 m. ελεύθερο και ένα χρυσό στη σκυταλοδρομία 4x50 m.
Ωστόσο, η δυσκολία της μετακίνησης στο Ηράκλειο για τις προπονήσεις του, λόγω της έλλειψης υποδομών στον τόπο του, τον έκαναν να εγκαταλείψει την κολύμβηση και να ασχοληθεί με το στίβο. Τον Ιούλιο του 2009 ξεκίνησε προπονήσεις στο γυμναστήριο και στις αρχές Αυγούστου του ίδιου έτους ξεκίνησε τις προπονήσεις του στο στάδιο, αρχικά στη σφαίρα και στη συνέχεια στο ακόντιο.
Την πρώτη εμφάνιση στο στίβο την έκανε στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ατόμων με Αναπηρίες, στην κατηγορία F54. Στις 25 και 26 Ιουνίου 2010 αγωνίστηκε στον ακοντισμό και στη σφαιροβολία, όπου κατέκτησε δύο χρυσά μετάλλια.
Στις 17 Ιουλίου 2010 κατέρριψε το πανελλήνιο ρεκόρ στον ακοντισμό με βολή 22,20 m., ενώ την προηγούμενη ημέρα είχε κατακτήσει ξανά την πρώτη θέση στο αγώνισμα της σφαιροβολίας.
Τον Αύγουστο του 2010 πήρε μέρος στους αγώνες Εθνικού Πρωταθλήματος της Κροατίας, όπου κατέκτησε την πρώτη θέση στον ακοντισμό, καταρρίπτοντας για δεύτερη φορά το Πανελλήνιο ρεκόρ και ανεβαίνοντας στην έκτη θέση της Παγκόσμιας κατάταξης στην κατηγορία του, με βολή 22,30 m. Στο αγώνισμα της σφαιροβολίας κατέκτησε την τρίτη θέση.
Tο Σεπτέμβριο του 2010 συμμετείχε σε αγώνες Εθνικού Πρωταθλήματος της Αγγλίας, όπου κατέκτησε την πρώτη θέση και στα δύο αγωνίσματα. Στη διεθνή διοργάνωση Fazza, που πραγματοποιήθηκε στο Ντουμπάι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, στις 26 έως 28 Μαρτίου 2011, κατέρριψε τα δύο πανελλήνια ρεκόρ, στη σφαιροβολία και στον ακοντισμό. Στο πρώτο αγώνισμα κατέκτησε ασημένιο μετάλλιο με επίδοση 9.01m., ενώ στο δεύτερο χάλκινο με βολή στα 26.30m.
Στις 24 έως 26 Μαΐου 2011 πραγματοποιήθηκε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Ατόμων με Αναπηρία στην Αθήνα, όπου κατάφερε για άλλη μια φορά να ξεπεράσει τον εαυτό του, καταρρίπτοντας το πανελλήνιο και προσωπικό του ρεκόρ, τόσο στη σφαιροβολία με βολή 9,20 m., όσο και στον ακοντισμό με βολή που έφτασε τα 28,28 m.
Με τις συγκεκριμένες επιδόσεις ο Στεφανουδάκης βρέθηκε στη δεύτερη θέση της παγκόσμιας κατάταξης στον ακοντισμό και στην τέταρτη θέση στη σφαιροβολία για το 2011.
Η αυλαία για το 2012 άνοιξε με την αθλητική διοργάνωση Fazza στα Ηνωμενα Αραβικά Εμιράτα. Στις 12 Μαρτίου αγωνίστηκε στον ακοντισμό και κατέλαβε την πρώτη θέση με το system point για τις κατηγορίες F53, F54, F55,F56, F57 , με βολή 24,30m., λόγω αλλαγών στους κανονισμούς της πατέντας ρίψεων και στις 14 Μαρτίου κατέκτησε τη δεύτερη θέση στη σφαιροβολία με βολή 7,10m. Στις 1 και 2 Ιουνίου συμμετείχε στο πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου Ατόμων με Αναπηρία αποσπώντας και πάλι 2 χρυσά μετάλλια στη σφαίρα και το ακόντιο με βολές 8,13 και 25,49m. αντίστοιχα.
Οι μέχρι τότε επιδόσεις του τον έφεραν να αγωνιστεί στη μεγάλη διοργάνωση, το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ατόμων με Αναπηρία, το οποίο διεξήχθη στο Standskanaal της Ολλανδίας. Στις 24 Ιουνίου έριξε τη σφαίρα σε απόσταση 8,38m., και ανέβηκε στο τρίτο σκαλοπάτι του βάθρου, ενώ στις 26 Ιουνίου ανέβηκε στο δεύτερο σκαλοπάτι με βολή 25,11m.
Το 12ο μετάλλιο στους 14ους Παραολυμπιακούς Αγώνες «Λονδίνο 2012», δια χειρός Μανώλη Στεφανουδάκη, πανηγύρισε η ελληνική αποστολή. Ο αθλητής της Μεγαλονήσου με 27 μέτρα 37 εκατοστά που σημείωσε στην τρίτη βολή, πήρε το χάλκινο μετάλλιο του ακοντισμού κατηγορίας F54/55/56, σημειώνοντας παράλληλα την καλύτερη επίδοση του για το 2012.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
transcendence
Νεοφερμένος
Ο Διομήδης Τρανέας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 52 ετών, επαγγέλεται Υπεύθυνος πωλήσεων και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 118 μηνύματα.
11-09-16
23:11
Ας αρχίσουμε από την, τουλάχιστον ατυχή, ονομασία τους. Το πρώτο συνθετικό της λέξης χαρακτηρίζει αρνητικά το δεύτερο. Παρα-ολυμπιακοί(!) όπως λέμε παραοικονομία, παρακράτος....παρακατιανός. Όποιος την σκέφτηκε κι εκείνοι που την καθιέρωσαν, σίγουρα θα είχαν μεγάλη παρακράτηση νατρίου, να γιατί πρέπει γενικότερα να αποφεύγουμε τα αλμυρά.
Κατόπιν, αυτή η "ιδέα" να μαζέψουμε όλους τους, με κάθε μορφή αναπηρίας σαν κοινό παρονομαστή, συνανθρώπους μας και να τους βάλουμε να λειτουργήσουν (κουτσά-στραβά) σε κάτι ...."ιδεώδες" όπως θεωρούνται οι ολυμπιακοί, είναι οξύμωρο και επ ουδενί δεν στέλνει μηνύματα για ψυχική δύναμη και άλλες...ντεμεκιές. Το μόνο που κάνει είναι να "μεγαλώνει" την στεναχώρια του ανάπηρου σε σχέση με τον άλλον που δεν του λείπει κάτι...
Για σκεψου να δημιουργήσουν οι υπεύθυνοι του e-steki ακόμη ένα χώρο, όπως το i-school πχ και να τον ονομάσουν para-steki με απαραίτητο όρο για εγγραφή την ...αναπηρία του μέλους, ώστε να μην είναι άνισοι οι...διαξιφισμοί.
Αυτό πιστεύω εγώ, βέβαια μπορεί και να είμαι τόσο βλάκας όσο έξυπνοι είναι αυτοί που συνεχίζουν τον...παραθεσμό! Ποιός ξέρει στ αλήθεια
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
juste un instant
Επιφανές μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 29,863 μηνύματα.
15-09-16
15:16
Ενα τεραστιο μπραβο στην Ουκρανια με τα ηδη πανω απο τα 80 μεταλλια της. Απιστευτο!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Johnny15
Επιφανές μέλος
Ο Γιάννης? αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 12,749 μηνύματα.
15-09-16
17:30
Πολύ πιο ενδιαφέροντες από τους κανονικούς ολυμπιακούς φέτος οι παραολυμπιακοί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δημοσιοκαφρος-γραφος
Διακεκριμένο μέλος
Ο Σωτήρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 26 ετών, επαγγέλεται Δημοσιογράφος και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 6,852 μηνύματα.
15-09-16
18:14
μωρέ όλοι αξίζουν μπράβο εκεί πάρουν δε πάρουν μετάλλιο για εμένα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
juste un instant
Επιφανές μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 29,863 μηνύματα.
16-09-16
14:38
Το λεω με την εννοια οτι ειναι μια χωρα που εχει μολις 46 εκατομμυρια κατοικους, προχθες ηταν σε εμπολεμη κατασταση και μολις τωρα βαζει τις βασεις να εξευρωπαϊστει. 91 μεταλλια και η τριτη θεση στην παγκοσμια καταταξη δεν ειναι και λιγο...
Υ.Γ Μετρησα καμια εξηνταρια ελευθερα καναλια στον ουκρανικο δορυφορο στις 4 μοιρες δυτικα, τον Αμος. Εμεις εκπεμπουμε μονο δυο μεσω δορυφορου...
Υ.Γ Μετρησα καμια εξηνταρια ελευθερα καναλια στον ουκρανικο δορυφορο στις 4 μοιρες δυτικα, τον Αμος. Εμεις εκπεμπουμε μονο δυο μεσω δορυφορου...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
transcendence
Νεοφερμένος
Ο Διομήδης Τρανέας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 52 ετών, επαγγέλεται Υπεύθυνος πωλήσεων και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 118 μηνύματα.
17-09-16
08:43
Θα φάει καλά κι αυτή, όπως όλες οι...εξευρωπαϊσμένες χώρες
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
juste un instant
Επιφανές μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 29,863 μηνύματα.
17-09-16
11:14
Σε αυτες ομως τρεχουν ολοι οι μεταναστες. Εσυ μπορεις να επιλεξεις την Βενεζουελα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 1 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
-
Φορτώνει...
