Περι self-love

[Guest 528707]

Σήμερα με έπιασα να θαυμάζω τον εαυτό μου. Αφορμή μου έδωσε μια "συζήτηση" της μάνας μου με τον πατέρα μου. Η μάνα μου είναι ένα φορτηγό τοξικών αποβλήτων, ο πατέρας μου αυτός που είναι, μεγάλωσα με αυτά τα δύο άτομα και συγγενείς που ήταν κοντά μας και ο ένας ήταν πιο κακός και πιο ανώμαλος από τον άλλον (υπάρχουν και καλοί στο σόι μας αλλά μακριά).
Την έβγαλα καθαρή μόνο με μια χρόνια κατάθλιψη που μου στέρησε πολλά, αλλά βλέπω ότι άνετα κάποιος άλλος χωρίς την καλοσύνη και το μυαλό μου θα μπορούσε να έχει εξελιχθεί σε σίριαλ κίλερ.
Κοινωνικά είμαι αποτυχημένη γιατί θα "έπρεπε" να είχα σταθερή δουλειά και ίσως και σταθερό γάμο με δύο παιδιά, προσωπικά είμαι υπερεπιτυχημένη και μόνο που έχω επιβιώσει χωρίς να μου λασκάρει καμιά βίδα.
Άπειρη αγάπη και άπειρα ρισπέκτ σε μένα .

Απειρη και απο εμενα ,εισαι μαχητρια και το αξιζεις !

Α και πολυ ομορφη φανταζομαι αν και δεν σε εχω δει ...πλεον για εμενα η ομορφια της ψυχης καταπατα οτιδηποτε επιφανεικο

Μου θυμιζες την ασκηση μπροστα στο καθρεπτη .......αξιζω αξιζω αξιζω

 

[camil]

Κορίτσια σας ευχαριστώ ! Για τις ασκήσεις θυμάμαι αυτό που είχε πει ο Λουδάρος σε κάποια συνέντευξη: "χαμογέλα ψεύτικα και σιγά σιγά θα αρχίσεις να χαμογελάς αληθινά". Πιάνουν αυτά!