Που βρίσκεται "αποθηκευμένος" ο χαρακτήρας;

[WhiteDrum]

Νομίζω είναι λίγο πιο περίπλοκο.
Δεν πιστεύω ότι η απάντηση βρίσκεται σε κάποιο συγκεκριμένο όργανο του σώματός μας, ούτε και στο μυαλό, αλλά ούτε και στην ψυχή.
Πιστεύω ότι κάθε κύτταρό μας είναι διαποτισμένο από πληροφορίες του ποιοι είμαστε- ακόμα και το δέρμα μας (όργανο δεν θεωρείται και αυτό; δεν τα θυμάμαι πολύ καλά από τη βιολογία που κάναμε τόοοτε :p), γιατί πολύ απλά το ποιοι είμαστε έχει διαμορφωθεί από τις αισθήσεις μας.
Με το δέρμα πχ, αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα με την αίσθηση της αφής. Επομένως το δέρμα μας έχει την ικανότητα να "θυμάται"...

Τελικά νομίζω πως ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου βρίσκεται αποθηκευμένος παντού στο σώμα του- και αυτός είναι και ο λόγος που δεν πιστεύω πως μπορει να μεταφερθεί αυτούσιος σε κάποιον άλλο άνθρωπο, με οποιονδήποτε τρόπο.

Αν εννοείς ότι ο χαρακτήρας είναι αλληλουχία βάσεων του γενετικού υλικού (κάτι το οποίο ερευνάται) , τότε αυτό έρχεται σε αντιδιαστολή με το σύνολο των διαστάσεων της έννοιας "χαρακτήρας" εάν τον συνδέουμε και με την ψυχή ενός ατόμου. Και η "ψυχή" πώς ακριβώς ορίζεται (αυτό το έχω απορία, δεν είναι ρητορικό ερώτημα) για σένα;

Στο δέρμα δεν αποθηκευόνται πληροφορίες. Ελεύθερες νευρικές απολήξεις σε επιθήλιο, απτικά σωμάτια Meissner, τελικές κορύνες του Krause, σωμάτια Vater Pacini και άλλα είδη νευρικών απολήξεων του δέρματος μεταβιβάζουν τα ερεθίσματα στον εγκέφαλο. Άρα το δέρμα δεν έχει την ικανότητα να "θυμάται" (π.χ. αν εμένα τώρα μου κλείσεις τα μάτια και μου δώσεις να ψηλαφίσω ένα σταφύλι, θα ξέρω να σου πω τί είναι.Αν όμως μου αφαιρέσεις τμήμα του εγκεφάλου από το κέντρο της μνήμης και 10 αιώνες να περάσουν δεν θα μπορώ να σου πω).
Δεν συμφωνώ ότι ο χαρακτήρας του ανθρώπου είναι "αποθηκευμένος" σε όλο του το σώμα, καθώς δεν είναι αποτέλεσμα μόνο γενετικού κώδικα αλλά συμβάλλει στη διαμόρφωσή του μια πληθώρα περιβαλλοντικών παραγόντων (περιβάλλον ανάπτυξης, παιδεία, ερεθίσματα). Από γενετική σκοπιά, πιστεύω ότι η αλληλουχία των βάσεων στο γενετικό του υλικό (που όντως είναι σε ίδια ποσότητα και σε ίδια ποιότητα σε όλα τα κύτταρα πλην των γαμετών) θα μπορούσε μόνο να επηρεάσει την παραγωγή/ποσότητα ορμονών που ελέγχουν τη διάθεση, άρα και τη συμπεριφορά ενός ατόμου (γι αυτό και οι υπερ-άρενες -XYY- έχουν βίαιη συμπεριφορά και το 90% των περιπτώσεων νοσηλεύτηκαν σε ψυχιατρικά ιδρύματα ή φυλακίστηκαν και έπειτα ανακάλυψαν την χρωμοσωμική ανωμαλία τους).
Πιστεύω λοιπόν, με μεγάλη επιφύλαξη, ότι ο χαρακτήρας είναι αποτέλεσμα γενετικών αλλά και περιβαλλοντικών παραγόντων. Αλλά στο ερώτημα

Ας υποθέσουμε οτι μπορούσσε να γίνει μεταμόσχευση για οποιοδήποτε όργανο του σώματος και οτι αρχίζουμε σε έναν άνθρωπο να του αλλάζουμε τα όργανα. Απο ποιό σημείο και μετά θα σταματούσε να είναι ο ίδιος άνθρωπος με τις ίδιες αναμνήσεις, χαρακτήρα κλπ; Η προφανής απάντηση είναι "όταν του αλλάξουμε το μυαλό". Είναι όντως έτσι;

Πιστεύω ότι αν γινόταν μεταμόσχευση εγκεφάλου (και της προέκτασής του-μυελού-) τότε το άτομο θα είχε τις ίδιες αναμνήσεις και συμπεριφορά με μικρή απόκλιση απ' ότι πριν, αν λάβουμε υπ όψιν μας ότι τα νευρικά του κύτταρα (παρ'ολο που το μόσχευμα θα ήταν συμβατό) δεν θα είχαν ακριβώς το ίδιο γενετικό υλικό με αυτό των υπόλοιπων κυττάρων του σώματος και στην περίπτωση που το γονιδίωμα διαδραματίζει τόσο σοβαρό ρόλο στην συμπεριφορά-χαρακτήρα, τότε θα υπήρχε μια ανεπαίσθητη (υποθέτω) διαφορά.

Όταν πάρουμε τα βιβλία της Ανατομίας 3, θα επιστρέψω για βάσιμες προσθήκες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

Αν εννοείς ότι ο χαρακτήρας είναι αλληλουχία βάσεων του γενετικού υλικού (κάτι το οποίο ερευνάται) , τότε αυτό έρχεται σε αντιδιαστολή με το σύνολο των διαστάσεων της έννοιας "χαρακτήρας" εάν τον συνδέουμε και με την ψυχή ενός ατόμου. Και η "ψυχή" πώς ακριβώς ορίζεται (αυτό το έχω απορία, δεν είναι ρητορικό ερώτημα) για σένα;

Γιατί έρχεται σε αντιδιαστολή;.. Αφού με την ίδια λογική, θα έπρεπε τα πάντα για μας, να αναγράφονται στο dna μας- αλλά νομίζω πως και αυτό δεν μπορεί να αποκαλύψει τα πάντα για εμάς σαν άτομα, σαν προσωπικότητες.
Οπότε δε βλέπω γιατί να μη συνδέεται η ψυχή με τον χαρακτήρα, αν ο τελευταίος τελικώς προκύψει ότι είναι αλληλουχία βάσεων του γενετικού υλικού.
Μμμ... τι είναι η ψυχή. Καλή ερώτηση.... Δεν ξέρω είναι η απάντηση - φαντάζομαι πως είναι ένα συνονθύλευμα αυναισθημάτων που αρχίζει να δημιουργείται από τη στιγμή που γενιόμαστε και συνεχώς εμπλουτίζεται με νέα στοιχεία.

Για το δέρμα... μάλλον ήταν κακό παράδειγμα- δεν είμαι και γιατρός, οπότε όλα αυτά που λέω είναι απλά και μόνο οι σκέψεις μου, χωρίς να έχω ψάξει το θέμα περαιτέρω. Σίγουρα δεν θα μπορούσα να δώσω μία εξήγηση τόσο εμπεριστατωμένη όσο η δική σου, γιατί πολύ απλά είναι περαν των γνώσεών μου.
Πάντως νομίζω καταλάβατε πώς ακριβώς κινήθηκε η σκέψη μου, οπότε δεν ήταν τόσο πολύ χάλια ε;

Στο δέρμα δεν αποθηκευόνται πληροφορίες.

Πάντως δεν μίλησα για πληροφορίες με την έννοια των γνώσεων πχ- απλά σκεφτόμουν πως ίσως τα όργανά μας νιώθουν αυτά που νιώθουμε. Πώς είναι η ρίγη... Αλλά μάλλον αυτό εξηγείται από αυτό που λες παρακάτω.

Δεν συμφωνώ ότι ο χαρακτήρας του ανθρώπου είναι "αποθηκευμένος" σε όλο του το σώμα, καθώς δεν είναι αποτέλεσμα γενετικού κώδικα αλλά συμβάλλει στη διαμόρφωσή του μια πληθώρα περιβαλλοντικών παραγόντων (περιβάλλον ανάπτυξης, παιδεία, ερεθίσματα).

Δεν κατάλαβες τι εννοούσα...
Εννοείται ότι το πώς διαμορφώνεται ο χαρακτήρας μας οφείλεται σε πολλούς παράγοντες- εγώ αναφερόμουν στο πού ...αποθηκεύεται όλο αυτό.
Δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω- είναι το ερώτημα που θέτει το τοπικ. Μιλάω για τον χαρακτήρα σαν δυναμικό σχήμα.
Για μενα, ο χαρακτήρας βρίσκεται παντού, ακριβώς επειδή "φαίνεται" από τις κινήσεις και τις αντιδράσεις και τα πάντα, του σώματος. Μου έθεσες όμως έναν γόνιμο προβληματισμό- ότι όλα αυτά ξεκινούν από τον εγκέφαλο. Ίσως τελικά εκεί να είναι. Αλλά πάλι, τι ρόλο παίζει η ψυχή; Και πού βρίσκεται εκείνη;..

Πιστεύω ότι αν γινόταν μεταμόσχευση εγκεφάλου (και της προέκτασής του-μυελού-) τότε το άτομο θα είχε τις ίδιες αναμνήσεις και συμπεριφορά με μικρή απόκλιση απ' ότι πριν, αν λάβουμε υπ όψιν μας ότι τα νευρικά του κύτταρα (παρ'ολο που το μόσχευμα θα ήταν συμβατό) δεν θα είχαν ακριβώς το ίδιο γενετικό υλικό με αυτό των υπόλοιπων κυττάρων του σώματος και στην περίπτωση που το γονιδίωμα διαδραματίζει τόσο σοβαρό ρόλο στην συμπεριφορά-χαρακτήρα, τότε θα υπήρχε μια ανεπαίσθητη (υποθέτω) διαφορά..

Ναι μα αυτό ξέρουμε ότι θα γινόταν πράγματι;
Θεωρητικά μπορεί να είναι έτσι, μα στην πράξη... Δεν νομίζω πως ισχύει αυτό που λέμε στα πειράματα στη σχολή, ότι η τιμή που πειράματος αποκλίνει από τη θεωρητική κατα τόσο και αυτό το λέμε πειραματικό σφάλμα και υπάρχει πάντοτε. Μιλάμε για έναν εγκέφαλο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[WhiteDrum]

Γιατί έρχεται σε αντιδιαστολή;.. Αφού με την ίδια λογική, θα έπρεπε τα πάντα για μας, να αναγράφονται στο dna μας- αλλά νομίζω πως και αυτό δεν μπορεί να αποκαλύψει τα πάντα για εμάς σαν άτομα, σαν προσωπικότητες.
Οπότε δε βλέπω γιατί να μη συνδέεται η ψυχή με τον χαρακτήρα, αν ο τελευταίος τελικώς προκύψει ότι είναι αλληλουχία βάσεων του γενετικού υλικού.
Μμμ... τι είναι η ψυχή. Καλή ερώτηση.... Δεν ξέρω είναι η απάντηση - φαντάζομαι πως είναι ένα συνονθύλευμα αυναισθημάτων που αρχίζει να δημιουργείται από τη στιγμή που γενιόμαστε και συνεχώς εμπλουτίζεται με νέα στοιχεία.

Για το δέρμα... μάλλον ήταν κακό παράδειγμα- δεν είμαι και γιατρός, οπότε όλα αυτά που λέω είναι απλά και μόνο οι σκέψεις μου, χωρίς να έχω ψάξει το θέμα περαιτέρω. Σίγουρα δεν θα μπορούσα να δώσω μία εξήγηση τόσο εμπεριστατωμένη όσο η δική σου, γιατί πολύ απλά είναι περαν των γνώσεών μου.
Πάντως νομίζω καταλάβατε πώς ακριβώς κινήθηκε η σκέψη μου, οπότε δεν ήταν τόσο πολύ χάλια ε;

Πάντως δεν μίλησα για πληροφορίες με την έννοια των γνώσεων πχ- απλά σκεφτόμουν πως ίσως τα όργανά μας νιώθουν αυτά που νιώθουμε. Πώς είναι η ρίγη... Αλλά μάλλον αυτό εξηγείται από αυτό που λες παρακάτω.


Δεν κατάλαβες τι εννοούσα...
Εννοείται ότι το πώς διαμορφώνεται ο χαρακτήρας μας οφείλεται σε πολλούς παράγοντες- εγώ αναφερόμουν στο πού ...αποθηκεύεται όλο αυτό.
Δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω- είναι το ερώτημα που θέτει το τοπικ.
Για μενα, ο χαρακτήρας βρίσκεται παντού, ακριβώς επειδή "φαίνεται" από τις κινήσεις και τις αντιδράσεις και τα πάντα, του σώματος. Μου έθεσες όμως έναν γόνιμο προβληματισμό- ότι όλα αυτά ξεκινούν από τον εγκέφαλο. Ίσως τελικά εκεί να είναι. Αλλά πάλι, τι ρόλο παίζει η ψυχή; Και πού βρίσκεται εκείνη;..

Ναι μα αυτό ξέρουμε ότι θα γινόταν πράγματι;
Θεωρητικά μπορεί να είναι έτσι, μα στην πράξη... Δεν νομίζω πως ισχύει αυτό που λέμε στα πειράματα στη σχολή, ότι η τιμή που πειράματος αποκλίνει από τη θεωρητική κατα τόσο και αυτό το λέμε πειραματικό σφάλμα και υπάρχει πάντοτε. Μιλάμε για έναν εγκέφαλο.

Για μένα είναι περίπλοκο το τί πυροδοτεί τα συναισθήματα και όχι τα συναισθήματα τα ίδια, καθότι (αν και καθόλου ρομαντικό αυτό) όλα εξηγούνται και απλοποιούνται σε αηδιαστικό βαθμό με ποσοστά πρωτεϊνών και διεγέρσεις/λειτουργίες συγκεκριμένων εγκεφαλικών τμημάτων που σχετίζονται με τα συναισθήματα και τις προεκτάσεις τους.(Αλλά γι αυτό δεν μπορώ να πω παραπάνω γιατί καλά καλά δεν ξέρω εμένα τί μου γίνεται )

Οι αντιδράσεις και οι κινήσεις του σώματος ελέγχονται από τον εγκέφαλο, σύμφωνα με τα "σήματα" που αποστέλονται από το περιφερικό νευρικό σύστημα, άρα καταλήγουμε και πάλι σε αυτό το περίπλοκο όργανο. Ακόμα και αν το γονιδίωμα κρύβει σημαντικές πληροφορίες για τη συμπεριφορά και τις αντιδράσεις ενός ατόμου, σεν σημαίνει ότι αυτές οι γενετικές πληροφορίες θα εκφραζονται και σε όλα τα κύτταρα, παρά μόνο σε αυτά που σχετίζονται με τις λειτουργίες που ο κώδικας αντιπροσωπεύει σε κάθε σημείο του (ό,τι γίνεται και με την κυτταρική διαφοροποίηση σε όλα τα κύτταρα δηλαδή)

Ο εγκέφαλος είναι μια περίπλοκη μηχανή. Με απλά μορφώματα αλλά εξαιρετικά πολύπλοκες διεργασίες, άρα αν κάποιος μπορούσε να μάθει την παραμικρή λεπτομέρεια αυτού του οργάνου, θα ήταν σαν να γνώριζε να χειρίζεται τέλεια μια μηχανή, με τα σύγχρονα εργαλεία της χειρουργικής και τηε γενετικής.

Πάντως, κάτι που συζητούσα με μια φίλη... Όταν θα υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για πλήρη αποκωδικοποίηση όλου του γενετικού κώδικα (αποκωδικοποίηση των περιοχών που σήμερα θεωρούνται "άχρηστες" ή επικουρικές) σε σχέση με την "ψυχοσύνθεση" και τη συμπεριφορά ενός ατόμου, δεν θα άντεχα να δω τις επιπτώσεις της ανθρώπινης επέμβασης σε κάτι τέτοιο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

Μμμμ... προφανώς για όλα υπάρχει μία εξήγηση- αλλά να σου πω την αλήθεια είναι από τα σημεία που προτιμώ να αφήσω ως έχουν και να μην τα απομυθοποιήσω
ας πούμε δεν μπορώ να πω σε κάποιον " είμαι ερωτευμένη μαζί σου, λόγω κάποιων διεργασιών που γίνονται στον εγκέφαλό μου, οπότε μην το παίρνεις και πολύ τοις μετρητοίς"
ή όπως μας είχε πει ένας καθηγητής στο πρώτο έτος... " νομίζετε ότι είστε ερωτευμένοι- λάθος κύριοι. ηλεκτρομαγνητικά κύματα είναι!"

...!

Πάντως, κάτι που συζητούσα με μια φίλη... Όταν θα υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για πλήρη αποκωδικοποίηση όλου του γενετικού κώδικα (αποκωδικοποίηση των περιοχών που σήμερα θεωρούνται "άχρηστες" ή επικουρικές) σε σχέση με την "ψυχοσύνθεση" και τη συμπεριφορά ενός ατόμου, δεν θα άντεχα να δω τις επιπτώσεις της ανθρώπινης επέμβασης σε κάτι τέτοιο

Να ρωτήξω μιας που σε βρήκα εδώ τώρα
τι ακριβώς πληροφορίες μπορεί να περιέχει ο γενετικός κώδικας σε σχέση με την προσωπικότητα ενός ατόμου;...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[WhiteDrum]

Σχετικά με την προσωπικότητα.. η οποία διαφαίνεται μέσω της συμπεριφοράς. Υποθέτω (πολύ απλοποιημένα καθώς τώρα ασχολούμαστε με τα εν λόγω θέματα στη σχολή) ότι έχει να κάνει με την αυξημένη ή μειωμένη (ανά περίπτωση) παραγωγή πρωτεϊνών (και δει ορμονών) αλλά και με τους νευροδιαβιβαστές. Για να μην γενικολογώ, οι ουσίες που ευθύνονται για την λειτουργία του εγκεφάλου και την ανταπόκρισή του σε ερεθίσματα (αλλά και βασικές λειτουργίες) κωδικοποιούνται από τριπλέτες-3άδες βάσεων στο DNA. Άρα, αν τελικά το υπόβαθρο (έστω η βάση) της προσωπικότητας-συμπεριφοράς βρίσκεται σε αλληλουχίες του DNA, τότε ανάλογα με τη λειτουργία πολλών ρυθμιστικών παραγόντων αλλά και της ίδιας της έκφρασης των γονιδίων που παράγουν τις πρωτεϊνες αυτές, θα έχουμε και τα αντίστοιχα αποτελέσματα στη συμπεριφορά ενός ανθρώπου.
Πολλοί παράγοντες, πολύπλοκες διεργασίες. Ούτε εμένα μου αρέσει να ισοπεδώνω τον ρομαντισμό κάποιων συναισθημάτων αλλά προτιμώ να ξέρω την αλήθεια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[wagneriandandy]

Ειδα παραπανω πως η μεταμοσχευση εγκεφαλου θα ηταν μια λυση στα γηρατεια αφου το σωμα θα μπορουσε να αντικατασταθει με καποιο νεωτερο. Η απορια μου ειναι οτι ο εγκεφαλος δεν συνεχιζει να γερναει οπως γερναγε? Τι να το κανεις δηλαδη το καινουργιο σωμα αν καταληξεις με ανοια

Γι' αυτο θελω να τραβηξω λιγο το ερωτημα περι ταυτοτητας του ανθρωπου λιγο μακρυτερα στις σφαιρες της επιστημονικης φαντασιας. Θεωρηστε πως βρισκομαστε σε μια εποχη που η τεχνολογια και η βιορομποτικη εχει προχωρησει σε τετοιο σημειο που μπορουμε να χρησιμοποιησουμε ενα βιορομποτικο σωμα, δηλαδη σωμα που μικροσκοπικα αποτελειται απο νανομηχανες και ολα τα φαντεζι της νανοτεχνολογιας και βιορομποτικης που μπορει να φανταστει κανεις, ακομη και τεχνητο εγκεφαλο. Αν λοιπον με μια διαδικασια μπορουμε να μεταφερουμε ολες τις πληροφοριες του εγκεφαλου μας στο καινουργιο σωμα τοτε αυτο το σωμα θα ειμαι εγω, ο ανθρωπος που ζουσα,σκεφτομουν,φιλοσοφουσα,ερωτευομουν κτλ κτλ?

Αν ναι τοτε και οι υπολογιστες που γνωριζουμε σημερα,δεν εχουν καποια ομιχλωδη και μακρινη ανθρωπινη υποσταση?

Αν οχι τοτε τι ειναι αυτο που χαρακτηριζει ενα ον ως ανθρωπο? Αφου στο καινουργιο σωμα θα μπορω να κανω οτι εκανα πριν χωρις κανενα προβλημα, τοτε γιατι να παψω να ειμαι ανθρωπος?

Και για να το τραβηξω κι αλλο αν απλα αντεγραφα τις πληροφοριες του εγκεφαλου, μετα ποιο απο τα δυο οντα θα ειμαι εγω?


Ψιλοασχετο: Θυμηθηκα τα ανιμε Ghost in the shell που ασχολουνται ενδελεχως με τετοιες προβληματικες. Οποιος ενδιαφερεται ειμαι σιγουρος πως θα τα λατρεψει!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

αν απλα αντεγραφα τις πληροφοριες του εγκεφαλου, μετα ποιο απο τα δυο οντα θα ειμαι εγω?

Ο εγκέφαλος σκέτος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[C.M.]

Κάποτε το σκέφτομαι και γελώ μόνη μου.
Όταν τελικά γίνει η μεταμόσχευση (ελπίζω σύντομα) και έχω στο σώμα μου την καρδιά ενός άλλου ανθρώπου θα επέλθει καποια αλλαγή στο χαρακτήρα μου; Θα μπορώ να νιώσω συναισθήματα που δεν είχα πριν και είχε αυτός ο άνθρωπος;
Είμαι επηρεασμενη από ταινιες μάλλον

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[wagneriandandy]

Ο εγκέφαλος σκέτος.

Ο εγκεφαλος ή οι πληροφοριες που υπαρχουν σ αυτον τον εγκεφαλο και σχηματιζουν την προσωπικοτητα μου?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[alis]

κοιτα νομιζω οτι αυτο που ψαχνεις ειναι ο εγκεφαλος..αν αφαιρεθει μενεις φυτο χωρις χαρακτηρα,αναμνησεις κλπ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[wagneriandandy]

Δε διαφωνω,απλως θελω να πω πως αν με καποιο τροπο ειναι δυνατη η μεταφορα των πληροφοριων σε εναν αλλο εγκεφαλο τοτε δεν θα εξακολουθησω να ειμαι ο εαυτος μου αν χρησιμοποιησω εναν αλλον εγκεφαλο ομοια διαμορφωμενο?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[manuleiro]

Ο εκγέφαλος αποτελείται από πολλά και πολύπλοκα κυκλώματα που μεταφέρουν πληροφορίες με ηλεκτρικά σήματα, και προφανώς τις αποθηκεύουν κάπως ( πιθανόν σε βρόγχους, επιπλέον κυκλώματα ή τίποτα είδη βιολογικών πυκνωτών ). Κατά την δική μου γνώμη ο εκγέφαλος με το που σταματήσει να λειτουργεί εκφορτίζεται και χάνει τις πληροφορίες που αποθήκευε ή μετέφερε... δηλαδή τα ηλεκτρικά σήματα εξασχθενούν μέχρι να εξαφανιστούν. Επόμενο είναι με μία υποθετική μεταμόσχευση να γεννηθεί καινούργιος άνθρωπος. Ο εγκέφαλος ξαναξεκινάει την λειτουργία του, να μαζεύει πληροφορίες και να τις μεταφέρει πέρα-δώθε πάλι από την αρχή. Η εικόνα του εκγεφάλου στο προηγούμενο σώμα όσο ήταν εν ζωή δεν θα έχει καμία σχέση με την καινούργια. Το πλέον θαυμαστό θα ήταν να μπορούσες να σαρώσεις την προηγούμενη κατάσταση του εγκεφάλου και να τον διατάξεις όπως ήταν καθώς θα γίνεται η επανεκίνηση του. Αλλά με την μεγάλη δύναμη έρχονται μεγάλες ευθύνες για τον άνθρωπο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.