Πρέπει να μεγαλώνουν τα παιδιά με τους γονείς τους;

[Mercury]

Βλεποντας το Χαρι Ποτερ μου γεννηθηκε μια απορια. Κατα ποσο ειναι σωστο να μεγαλωνουν τα παιδια μαζι με την οικογενεια τους μετα την ηλικια των 6-7,λαμβανοντας υποψη οτι οι γονεις δουλευουν σχεδον ολοι την μερα τα παιδια πανε απο σχολειο σε φροντιστηριο σε χορους,μπασκετ,ποδοσφαιρα, και συναντιονται στο τελος της ημερας κουρασμενοι και με νευρα τσαταλια. Και επισης της ακαταλληλοτητας της πλειοψηφειας των γονεων να μεγαλωσουν σωστα ενα παιδι.(τους λειπει η καταλληλη εκπαιδευση σε θεματα παιδαγωγικης,ψυχολογιας και αλλων τομεων....Και οχι το "Ετσι με μεγαλωσαν εμενα οι γονεις μου δεν πιανει σαν καταλληλη εκπαιδευση).

Μηπως θα επρεπε να στελνουμε τα παιδια μας σε σχολεια οπου θα εμεναν σε κοιτωνες καθολη τη διαρκεια της σχολικης χρονιας και να τα βλεπουμε στις διακοπες??

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ceres Victoria]

Διαφωνώ. Μη ξεχνάς ότι ο κόσμος του Harry είναι φανταστικός.
Πολλοί γονείς δεν δίνουν την προσοχή που χρειάζεται στα παιδιά τους, όχι επειδή εργάζονται, αλλά επειδή βαριούνται και αδιαφορούν. Αυτά τα άτομα τα παιδιά τα βλέπουν ως αγγαρεία, ως υποχρέωση. Τέτοια άτομα δεν θα έπρεπε να γίνονται γονείς.
Οι σωστοί γονείς συμπεριλαμβάνουν και τα παιδιά τους σε πολλές από τις καθημερινές τους ασχολίες. Κάνουν παιδιά επειδή τα θέλουν πραγματικά και όχι επειδή επιβάλλονται ή από υποχρέωση. Δυστυχώς στην Ελλάδα έχω παρατηρήσει ότι αρκετοί γονείς δεν ασχολούνται τόσο πολύ με τα παιδιά τους όπως στο εξωτερικό και σίγουρα δεν όφειλεται σε έλλειψη χρόνου. Γενικά οι Έλληνες είναι πιο νευρικοί και ατομιστές σε σχέση με τους ξένους και το βλέπεις στο πως φέρονται στα παιδιά τους (η Ελληνίδα μάνα (πολλές, όχι όλες προς θεού!) δεν διστάζει να χτυπήσει ή να φωνάξει γεμάτη νεύρα στο παιδάκι της ακριβώς στη μέση του δρόμου και την νοιάζει περισσότερο ο εαυτός της παρά το παιδί της). Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται να επιστρέψεις σπίτι, στα παιδιά σου και να είσαι όλο νεύρα. Το λογικό δεν είναι όταν επιστρέφεις σπίτι να χαίρεσαι να δεις τα παιδιά σου; Εγώ ρε παιδιά μια γάτα έχω και όταν επιστρέφω σπίτι χαίρομαι που την βλέπω και μου φεύγουν τα νεύρα και η κούραση της ημέρας. Όσο απασχολημένη και αν είμαι βρίσκω πάντα 1-2 ώρες καθημερινά να τις αφιερώσω στο γατί μου. Δεν μπορώ να διαννοηθώ πως ένας γονιός δεν βρίσκει χρόνο για το ίδιο του παιδί. Είναι απαράδεκτο. Εδώ άλλοι βρίσκουν ώρα να βγάλουν τον σκύλο τους βόλτα... είναι δυνατόν να μη βρίσκουν χρόνο για τα παιδιά τους;;;;

Για τα φροντιστήρια φταίει το κράτος που την παιδεία την έχει κάνει άνω κάτω. Ακόμα όμως και αν το παιδί ασχολείται με αθλήματα, οι γονείς του μπορούν να πάνε να το δουν να παίζει ή να το πάρουν όταν σχολάει από το άθλημα ή το φροντιστήριο και να πάνε κάπου μαζί για λίγη ώρα, πχ σε εστιατόριο, πιτσαρία, σουβλατζίδικο, σινεμά, bowling, να παίξουν μαζί κάποιο βιντεοπαιχνίδι στο σπίτι, ή ακόμα να πάρουν φαγητό από το σπίτι και να κάτσουν σε κάποιο πάρκο να συνομιλήσουν. Αν υπάρχει διάθεση όλα γίνονται. Προφανώς όμως οι γονείς στους οποίους αναφέρεσαι απλά αδιαφορούν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mercury]

Απλως μου φαινεται πιο ελκυστικη η εικονα να βαλεις το παιδι σου σε ιδιωτικο "εσωκλειστο" που λενε σχολειο, οπου θα του μαγειρευουν,καθαριζουν,μαθαινουν,ασχολουνται μαζι του ατομα που εχουν σωστες γνωσεις πανω στην ανατροφη παιδιων. Και οι γονεις με τα παιδια θα βλεπονται σαββατοκυριακα στους αγωνες/πικνικ(οπως θελετε ονομαστε το).

Εαν θυμαμαι καλα και στην αρχαια Σπαρτη το ιδιο πραγμα εκαναν και με τα αρσενικα παιδια της οικογενειας μετα την ηλικια των 6.
ΥΓ. Δεν εννοω να παμε τα παιδια στο χογκγουαρτς....Δεν ειμαι κλινικα τρελος

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

ατομα που εχουν σωστες γνωσεις

Εισαι σιγουρος για αυτο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mercury]

Εισαι σιγουρος για αυτο;

Ναι ειμαι σιγουρος... Και δεν εννοω τους δασκαλους/καθηγητες με προτυπα Ελλαδας, αλλα με προτυπα Φινλανδιας..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Ναι ειμαι σιγουρος... Και δεν εννοω τους δασκαλους/καθηγητες με προτυπα Ελλαδας, αλλα με προτυπα Φινλανδιας..

Δεν κολαω στην χωρα... Κολαω στα ατομα γενικα μεσα στην σχολη. Δεν ειναι μονο οι καθηγιτες, ειναι πολυ περισσοτερο προσωπικο που εχει αμεση επαφη με τα παιδια. Και μιλαμε παντα για ανθρωπους... Και στην Φιλανδια υπαρχουν Νεο-ναζι πχ, δεν ειναι "προνομιο" της Ελλαδας...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mercury]

Οταν μιλαω για τετοιο σχολειο εννοω οτι τα ατομα που θα το απαρτιζουν θα ειναι σωστοι μορφωμενοι και καλλιεργημενοι ανθρωποι... Απο τον διευθυντη μεχρι την καθαριστρια και τον επιστατη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ceres Victoria]

Διεστραμμένοι παντού υπάρχουν και δεν είναι λίγα τα περιστατικά από δασκάλους που έχουν ασελγήσει σε παιδάκια!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[sasg]

Εγώ θα συμφωνήσω με τον mercury...οκ και εγώ πιστεύω ότι το παιδί θα πρέπει να μεγαλώνει με τους γονείς του ολοκληρώνεται σαν χαρακτήρας θεωρώ έτσι αλλά μέχρι μια ηλικία...πχ 13-14...
Πιστεύω πως μέχρι τότε μπορεί να πάρει πολλά καλά στοιχεία από την ανατροφή του από τους γονείς του ίσως και όλα όσα μπορεί να πάρει..Μετά όμως είναι καλύτερο να συνεχίσει με τη συντροφιά καταρτησμένων ανθρώπων που θα το βοηθήσουν να αναπτύξει την προσωπικότητά του και κυρίως με το να ζει εσώκλειστος σε ένα σχολείο θα πάψει να εξαρτάται από τους γονείς του,θα γίνει αυτόνομο!γενικά πιστεύω πως οι γονείς θα πρέπει να αφήνουν τα παιδιά τους να ανοίγουν τα δικά τους φτερά να τα αφήνουν "μόνα" τους να ζήσουν τη ζωή...εντάξει όχι τελείως μόνα τους ας πούμε για να μπορέσει ένα παιδί να σπουδάσει χρειάζεται οικονομική ενίσχυση η οποία επιβάλλεται κατά τη γνώμη μου να του δωθεί όμως το να μένεις με τους γονείς σου μέχρι τα 25 το θεωρώ τρομερό λάθος...γενικά πιστεύω πως ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα της ελληνικής νοοτροπίας είναι αυτή η εξάρτηση μεταξύ των γονιών και των παιδιών...
Το να αφήσεις το παιδί σου να ακολουθήσει το δικό του δρόμου να το απεγκλωβίσεις από την ¨προστασία" σου δεν σημαίνει ότι δεν το αγαπάς ή ότι δεν σε αγαπάει αυτό ή ότι δεν είστε δεμένοι σαν οικογένεια!Ίσα ίσα που είναι και η φυσική ροή της ζωής...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Ναι ειμαι σιγουρος... Και δεν εννοω τους δασκαλους/καθηγητες με προτυπα Ελλαδας, αλλα με προτυπα Φινλανδιας..

Πραγματικά θα γούσταρα να δούλευα στην Φινλανδία...
Μπαίνω...κάνω μάθημα...και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...
Οι άλλοι ας κόψουν το λαιμό τους...
Και μην τολμήσει γονιός να με αμφισβητήσει περικαλώ!
Είμαι παιδαγωγός εγώ....(μην μιλήσω για το μισθό ε; )
Νοt bad at all

Και ον τόπικ....

Βάζοντας το παιδί σου "εσώκλειστό" αποποιήσε τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις του γονιού και τις μεταθέτεις αλλού....

Το παιδί δεν χρειάζεται ποσοτικό χρόνο αλλά ποιοτικό....
Δεν δίνει κάτι στο παιδί να έχει την παρουσία απλά του γονιού του για ώρες....
Δίνει όμως περισσότερο, έστω και 2 ώρες, ο γονιός να είναι δίπλα του, να ασχολείται, να είναι πρακτικά εκεί....
Να μαθαίνει στο παιδί και αυτός να μαθαίνει από το παιδί του.....

Το να κάνεις παιδί και μετά να το αφήσεις στην τύχη του (είτε σε ένα καθώς πρέπει σχολείο) για εμένα δεν είναι λύση και δεν θεωρώ ότι σε κάνει γονιό (ναι...μπορεί να είμαι και απόλυτη σε αυτό....αλλά δεν μου αρέσει).
Γονιός είναι αυτός που είναι δίπλα στο παιδί, του μαθαίνει, ασχολείται, το αγαπά....
Είναι δύσκολη υπόθεση.....αλλά τα συναισθήματα που έχεις και βιώνεις απλά δεν συγκρίνονται

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[granita]

βασικά ας αφήσουμε λίγο το θέμα διαπαιδαγώγηση, που σίγουρα για κάποιους γονείς είναι αδύνατο να την προσφέρουν στα παιδιά τους...ας επικεντρωθούμε λίγο στο θέμα της θαλπωρής, της ζεστασιάς και της υποστήριξης στα προβλήματα του παιδιού ή του εφήβου, που παρέχει η οικογένεια...πώς ο δάσκαλος/καθηγητής και ο οποιοσδήποτε άλλος μπορεί να δώσει το 100% ταυτόχρονα σε τόσα παιδιά;;καλώς ή κακώς μπορεί να προσφέρει πολλά, αλλά δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον γονέα, όχι ίσως επειδή δεν θέλει, απλά επειδή δεν μπορεί/προλαβαίνει να ασχοληθεί με όλα τα παιδιά τόσο όσο χρειάζεται!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Για να σχολισω και εγω επι του θεματος, το να κανεις ενα παιδι και το στελνεις εσωκλειστο σε καπιο σχολειο, εκτος απο την αποποιηση ευθυνων που λεει και η Vkey, δεν ειναι παρα απλος αναπαραγωγικος σκοπος...! Αν γινει αυτο μαζικα τοτε ολοι θα ειμαστε περιπου ιδιοι στις συμπεριφορες γιατι θα εχουμε μαθει τα ιδια πραγματα απο τους ιδιους ανθρωπους, θα εχουμε ζησει στις ιδιες συνθικες κλπ... Αυτο δεν ειναι οικογενια... Και δεν υπαρχει το νοημα του γονιου η του παιδιου η οτιδηποτε... Το ιδιο κανει να μεγαλωνουν τα παιδια σε ορφανοτροφεια με εξειδηκευμενο προσωπικο με "σωστες γνωσης" (γνωμη, δεν υπαρχει σωστη γνωση... καποτε σωστη γνωση ητανε οτι η γη ειναι επιπεδη πχ). Θα οδηγιθουμε σε μια εντελος διαφορετικη κοινωνια απο αυτην που εχουμε, στην οπια ακομα και η ανθρωπινη ζωη θα ειναι βιομηχανικο εργαλειο, γενιεσε, μεγαλωνεις με συγκεκριμενο τροπο, δουλευεις, πεθενεις, χωρις να εχει καπια διαφορα η ζωη σου απο τους υπολιπους.
Οπως ειπε και ο mercury αυτο γινοτανε στην Αρχαια σπαρτη, που δεν υπηρχαν αγαθα, ιδεες, πολιτικη η οτιδηποτε... ολοι γινοντουσαν στρατιωτες, ολοι δουλευαν για την πολη, κανεις δεν αμφισβιτουσε τον βασιλια και ολοι ακολουθουσαν συγκεκριμενους κανονες. ΟΙ γυναικες υπηρχαν μονο για αναπαραγωγη και για την φροντιδα των γονων. Το να γυρισουμε σε ενα τετιο συστιμα, το οπιο ισχυε στην αρχαιοτιτα, και ακομα και στην αρχαιοτιτα ειχε εγκατελιφθει προ πολου (βλεπε Αθηνα), ειναι προοδος; Ειναι εξελιξη;... Αν ειναι ετσι να μεταλαξουμε και το dna μας να γινουμε ξανα homo habilis, homo erectus η homo neanderthal.

Η αποψη μου ειναι οτι δεν υπαρχει χορος (και κυριολεκτικα και μεταφορικα) για τα παιδια, αν ολοι γινουμε γονεις. Πρεπει να καταλαβουμε οτι δεν πρεπει να απαραγομαστε με τους ρυθμους που αναπαραγωμαστε. Ισως μας οδηγισει εκει η αναγκη, γιατι ανθρωπος ποτυ δεν μπορει να βγαλει τα δικα του εξοδα δεν "φορτωνετε" και ενα παιδι. Ασχετα απο το αν θα γινει αυτο ομως, ο πληθυσμος της γης πρεπει να μειωθει. Και οσο και αν τα αναπτυσομενα κρατη ειναι αυτα που δημιουργουν κυριος το προβλημα (και το επιστρεφουν στον ευατο τους) τουλαχιστως οσοι εχουμε καπιες γνωσεις, καπια πληροφοριση και μια κριτικη ικανοτιτα πρεπει να καταλαβουμε οτι περα απο την οποια ευτιχια βρησκει ο καθενας στο να γινει γονιος, υπαρχουν θεματα που δεν τα σκευτετε. Ακομα και το οικολογικο συνδεετε με την υπεργενιτικοτιτα (και μην μου πειτε για το δημογραφικο προβλημα, αυτο ειναι του Ελληνικου κρατους, εγω μιλαω για τον πλανιτη σαν πλανιτη). Εγω λοιπον θεωρω οτι πρεπει ο μεσος ορος των παιδιων ανα οικογενια στης χωρες τις δυσης να πεσει κατω απο 1, μεχρι να περασει η ιδια νοοτροπια σε ολον τον κοσμο, και μετα να σταθεροποιηθη στο 2.
Στον δρομο λοιπον για αυτο, θεωροντας οτι πρατουμε οικομενικα με αυτον τον στοχο και αυτην την αποψη, θα πρεπει μονο αυτοι που εχουν την οικονομικη δυνατοτιτα να μεγαλωσουν ενα παιδι να γινονται γονεις (και η οικονομικη δυνατοτιτα δεν συμενει να εχουμε 4 ξενοδοχεια, 5 βιλες, 2 επιχειρισης, 1 τραπεζα κλπ, αλλα να μπορουμε απλα να μεγαλωσουμε το παιδ προσφεροντας του τα αναγκεα και κατι λιγο παραπανω) και εχουν την πραγματικη θελιση και ικανοτιτα να γινουν γονεις.
Εγω πχ, θεωρω οτι δεν μπορω να γινω πατερας, γιατι δεν θα μπορεσω το παιδι που θα μεγαλωσω να το μεγαλωσω ετσι οπως θελω να μεγαλωσει. Δεν μπορω να ειμαι διπλα του με τον τροπο που θεωρω οτι ειναι απαρετιτο. Θα γινω ψυχοτικος για να μεγαλωσει σωστα το παιδι, και τελικα θα επιβαρυνθει απο αυτο. Και ουτος η αλλος η ζωη που ονειρευομαι (εισαι μικρος ακομα θα μου πειτε και ειναι λογικο να σκευτεσε ετσι) δεν περιεχει παιδια και οικογενιες. Οποτε αφηνω την πορτα ανοιχτη για τους αλλους, αλλα εγω δεν θα μπω μεσα...!

Εχωντας λοιπον τον σωστο συνδιασμο ικανοτιτων των γονεων, ολα ειναι μια χαρα. Και καπια λαθη παντα θα γινονται, ειναι ανθρωπινο και βοηθανε στην διαμορφωση ενος χαρακτηρα. Το θεμα ειναι να μην υπαρχουν ακρεες καταστασεις.


Και τελος, μια μικρη παρατιριση,. Sasg, το εσωκλειστο παιδι θα παψει να εξαρτατε απο τους γονεις του αλλα θα αρχισει να εξαρτετε απο τους μαγειρες, απο τους λαντζιεριδες.... Δεν αλλαζει κατι! Θα ανεξαρτιτοποιηθει μονο αν ζησει μονος, και αυτο ειναι πολυ νωρις για να γινει στην σχολικη ηλικια!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mercury]

Καταρχας, ευχαριστω πολυ για τα σχολια σας.(Τουλαχιστον ξερω οτι το θεμα δεν παει στον πατο).
Συμφωνω σε αρκετα απο τα σημεια που εθεσε ο Κρονος,γενναμε παρα πολλα παιδια(εξου και οι αυξηση του πληθυσμου...Αλλα για αυτο θα μιλησουμε σε αλλο θεμα).

Τωρα στο θεμα του σχολειου. Δεν μου αρεσει καθολου το σχολειο οπως ειναι σημερα, για την ακριβεια το μισω(ναι ειχα τραυματικες εμπειριες στο σχολειο εκτος μαθηματος). Προωθει την στειρα σκεψη, την ομοιογενεια, δεν αφηνει τους "εξυπνους" να πανε πιο μπροστα και αυτους που δυσκολευονται για καποιο λογο(βαριουνται, εχουν προβληματα στο σπιτι κτλ) να ακολουθησουν τον ρυθμο των αλλων, δημιουργουνται κενα, τα οποια διογκωνονται και καταληγουν να χαρακτηριστουν "κακοι" μαθητες. Να πω οτι δεν συμφωνω καθολου με τον ορο "κακος" μαθητης, δεν υπαρχουν "κακοι" μαθητες αλλα κακοι "δασκαλοι".

Η ιδεα που εχω για το εσωκλειστο σχολειο, δεν μοιαζει με τα σχολεια στην Ελβετια που στελνουν οι νεοπλουτοι τα παιδια τους οταν τα βαρεθουν. Δεν ειναι ενας τροπος να αποποιηθουν οι γονεις τις υποχρεωσεις τους(τις οποιες συνηθως αναλαμβανει η μητερα...και ο πατερας απλως φερνει τα λεφτα και φωναζει για να βαλει την ταξη στο σπιτι).

Μιλαω για ενα σχολειο οπου τα παιδια δεν θα πηγαινουν μονο για να μαθουν αναγνωση γραφη και αριθμητικη,αλλα θα λαμβανουν μια ευρυτερη εκπαιδευση. Και οσο για την εξαρτηση απο τις μαγειρισες και τις καθαριστριες, θα μαθαινουν να μαγειρευουν και να καθαριζουν( οχι σε επιπεδο βραβειου michelin και καθαριοτητα με μπεταντιν....Τα βασικα) οπου θα τα επιβραβευεις ωστε να βλεπουν ενα νοημα σε αυτο και πως δεν ειναι αγγαρεια(οχι οτι δεν ειναι). Οπου καθε παιδι θα καλλιεργει τα ταλεντα του και τις κλισεις του.Ενα τελειο σχολειο δηλαδη.

Και οσο για το οτι οι γονεις ξεφορτωνονται τα παιδια τους, απλα σκεφτειτε ποσες ωρες περναει ενας γονιος μαζι με το παιδι του(χωρις να μετρανε οι ωρες που το πηγαινοφερνει απο ξενη γλωσσα σε ξενη γλωσσα και μαθηματα πιανου σε μπασκετ, οχι γιατι το θελει το παιδι, αλλα επειδη του το επεβαλαν οι γονεις του.)
Δεν λεω να τα στειλουν στην αλλη ακρη του κοσμου...Απλως σκεφτομαι πως θα επρεπε να ειναι το σχολειο σε σχεση με το πως ειναι τωρα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ceres Victoria]

Δεν νομίζω ότι στέλνοντας ένα παιδί σε εσώκλειστο σχολείο θα μάθει να στέκεται στα πόδια του όταν μεγαλώσει. Το σχολείο θα το βλέπει σαν πληρωμένο ξενοδοχείο. Όλα θα είναι πληρωμένα από τους γονείς του, θα του μαγειρεύουν άλλοι και όλα θα είναι έτοιμα για το παιδί. Αντίθετα, αν το παιδί ζει με τους γονείς του, θα μπορεί να βοηθάει στις δουλειές του σπιτιού, να μαθαίνει να μαγειρεύει, να πλένει τα ρούχα του, να καθαρίζει και να βλέπει πως είναι η ζωή ενός εργαζόμενου ενήλικα. Οι γονείς του θα μπορούν να παροτρύνουν το παιδί όταν φτάσει στα 16, να εργάζεται part-time ή να παίρνει μέρος σε εθελοντικές δραστηριότητες για να αρχίσει σιγά σιγά να μαθαίνει να στέκεται στα πόδια του. Η οικογένεια είναι αυτή που μπορεί να μάθει στο παιδί να στέκεται μόνο του. Υπάρχουν ακραίες περιπτώσεις όπου οι γονείς κυριολεκτικά πετάνε στον δρόμο τα παιδιά τους όταν γίνουν 18 ετών και υπάρχουν γονείς οι οποίοι νταντεύουν τα παιδιά τους μέχρι τα 30 και βάλε. Είναι λάθος και τα 2 κατά την γνώμη μου. Οι γονείς θα πρέπει να προστατεύουν τα παιδιά, αλλά παράλληλα θα πρέπει να τα ενθραρρύνουν να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες που αφορούν την ζωή τους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Ακομα και ενα σχολειο οπως το περιγραφεις mercury δεν πιστευω οτι ειναι καλο για το παιδι. Δεν σου λεω οτι τα σχολεια ειναι μια χαρα αυτην την στιγμη, ειναι χαλια, και θελουν πολυ δουλεια! Και συμφωνω μαζι σου για τους "κακους μαθητες". Ωστωσω σε ενα εσωκλειστο σχολειο μπορει να μαθενουν να μαγειρευουν, αλλα και εγω εχω μαθει απο τους γονεις μου. Και παλι ομως δεν πρεπει να ειναι εσωκλειστοι για να μαθουν να μαγειρευουν. Στην Σουηδια πχ, στο σχολειο που πηγενα (γυμνασιο) ειχαμε δυο ωρες την εβδομαδα ενα μαθημα επιλογης, αναμεσα σε πολλα, οχι τα 2-3 που προσφερονται στην Ελλαδα, και ενα απο αυτα ειχε να κανει με τα οικιακα. Καθε φορα που υπηρχαν αυτες οι ωρες λοιπον τα παιδια που ειχαν διαλεξει αυτο φτιαχνανε διαφορα γλυκα και φαγητα και υστερα επλεναν τον εξοπλησμο. Και υποτιθετε οτι μαθενανε και ενα-δυο πραγματα για καθαριστικα προΐοντα και αλλα τετια. Δεν ξερω πως ακριβος ητανε το μαθημα, αλλα ολο το σχολειο ηθελε να μπει σε αυτο το τμημα για να τρωει τα κεΐκ που φτιαχνανε... Για να σου μαθουν λοιπον δεν χρειαζετε να εισαι εσωκλειστος. Ισα-ισα, αν εισαι εσωκλειστος, μπορει σαν μαθημα να το εχεις, αλλα ξερεις οτι υπαρχει ετοιμο φαγητο, οτι απλα θα αφησεις τον δισκο σου στο αντιστοιχο μερος οπου θα παει μετα στην λαντζα και τελος. Εγω ομως με το να ζω στο σπιτι μου, μπορει να εχω μεσημεριανο ετοιμο (για πιο μικρη ηλικια μιλαμε... τωρα ολα εγω τα κανω.... ) αλλα οπιαδηποτε αλλη στιγμη πεινασω πρεπει να ανοιξω ψυγειο και ντουλαπια, να δω τι υπαρχει και να βρω εναν τροπο να τα συνδιασω και να φαω. Τωρα οσοι απλα φωναζουν "Μαμα! Ε! Μαμα! Πειναω!" και τους ερχετε το ψημενο τοστακι και το ποτιρι με τον χυμο ετοιμα, ε φταινε οι γονεις, οχι το σχολειο!
Εκτος αυτου, το ζεις σε ενα σπιτι, με τα αδερφια σου και τους γονεις σου ειναι που λεγε οικογενια! Χωρις αυτο παμε εκει που ειπα και στο προηγουμενο ποστ μου, ασχετα με το ποσο καλο ειναι αυτο το σχολειο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Μιλάς για ένα ιδεατό σχολείο...
Το οποίο είναι δύσκολο να υπάρξει...

Προσωπικά μιλώντας εκ των έσω, το πρόβλημα δεν είναι το παιδί να μάθει να μαγειρεύει και να καθαρίζει.... (προσωπικά τα έμαθα όλα αυτά ζώντας μόνη μου και δεν είναι και καμία πυρινική επιστήμη ) ...το θέμα είναι η εκπαίδευση να έχει την ευρύτερη έννοια της παιδείας.... Να δημιουργεί σκεπτόμενους ανθρώπους με κριτική σκέψη.... Κι εγώ είμαι κατά της στείρας γνώσης και της παπαγαλίας.... θέλω μαθητές σκεπτόμενους... δημιουργικούς και χαρούμενους....

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μόνο ένα ιδιωτικό σχολείο με όλα τα εξαιρετικά πρότυπα μαζεμένα θα το πετύχει....
Στη ζωή ενός μαθητή υπάρχουν οι γονείς, οι παρέες, τα ερεθίσματα που παίρνει από το περιβάλλον στο οποίο ζει και αναπτύσσεται....
Το σχολείο μόνο του δεν μπορεί να κάνει καμία διαφορά αν δεν συμβάλουν κι άλλοι καθοριστικοί παράγοντες....

Μην ξεχνάμε ότι στο σχολείο και στο κάθε σχολείο συνυπάρχουν άνθρωποι με το χαρακτήρα τους, τα συν και τα πλην...
Ακόμα και στο τέλειο σχολείο, πολλά πράγματα μπορούν να πάνε στραβά γιατί μιλάμε για τον ανθρώπινο παράγοντα....

Επίσης πρέπει να οριοθετήσουμε τι εννοούμε με το ιδεατό σχολείο...
Πως το βλέπει ο καθένας.... διότι είμαι σίγουρη ότι αλλιώς το φαντάζεσαι εσύ, εγώ, ο άλλος...

Όπως και να έχει ένα ιδεατό σχολείο δεν μπορεί- και δεν θα έπρεπε- να αντικαταστήσει την οικογένεια και όσα προσφέρει αυτή στην ζωή και στην ανάπτυξη ενός παιδιού....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mercury]

Ωραιες οι αποψεις σας(με εκαναν να αναθεωρησω μερικα πραματα). Σας ευχαριστω
Το μονο σιγουρο ειναι πως το σχολειο με την τωρινη του μορφη μονο καλο δεν κανει...Δημοσιο η Ιδιωτικο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.