Προς προβληματισμό...

MaryVeg

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η MaryVeg αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 133 μηνύματα.
Το παρόν περιστατικό συνέβη στις 11.6.11. Δεν θέλω να μιλήσω για το θέμα της τοξικοεξάρτησης, καθώς ούτε για τους λόγους που μπορεί ένα άτομο να φτάσει στο σημείο της χρήσης. Θέλω όμως να θέσω το γεγονός προς προβληματισμό. Γιατί θεωρώ πως τέτοια περιστατικά αντιπροσωπεύουν τον τρόπο που η κοινωνία αντιμετωπίζει κάποιες από τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Τέτοια περιστατικά ευθύνονται για την περιθωριοποίηση ατόμων εξαρτημένων, αλλά και για την γενική στάση της κοινωνίας απέναντί τους.

Εν ολίγοις το περιστατικό…

Χτες, στην συμβολή των οδών Ιπποκράτους και Πανεπιστημίου βρισκόταν πεσμένος στο έδαφος ένας χρήστης σε κωματώδη κατάσταση. Γύρω του υπήρχαν 4-5 περαστικοί, οι οποίοι είχαν είδη καλέσει ασθενοφόρο. Ο άνθρωπος δεν αντιδρούσε επί μισή ώρα, και εξακολουθούσε να μην αντιδρά έως ότου έφτασε το ΕΚΑΒ.

Μόλις έφτασαν οι τραυματιοφορείς στο σημείο και ενημερώθηκαν για την κατάσταση του ανθρώπου (ακριβώς δίπλα του υπήρχε και η συσκευασία της σύριγγας), άρχισαν να του φωνάζουν να σηκωθεί, παρόλο που ο άνθρωπος μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχε καμία επαφή με το περιβάλλον. Όσο αυτός δεν αντιδρούσε, οι ιατροί απευθύνοντας προς τα εμάς λέγοντας μας ότι δεν χρειάζεται να μείνουμε άλλο στο σημείο και πως έχει πάρει την δόση του. Πως τον ξέρουν από άλλα σημεία της Αθήνας και πως δεν υπάρχει λόγος να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο. Τους ζήτησα να κατεβάσουν το φορείο και να τον μεταφέρουν αμέσως στο νοσοκομείο, και τους ενημέρωσα ότι έχω πάρει την πινακίδα του ασθενοφόρου. Τους είπα πως είναι υποχρέωση τους να τον μεταφέρουν και πως αν δεν συνέλθει αυτοί θα έχουν την ευθύνη που δεν έδρασαν έγκαιρα. Ένας από τους 2 τραυματιοφορείς μου είπε «κι αν αυτός μας επιτεθεί? Κινδυνεύουμε αν τον ανεβάσουμε έτσι στο ασθενοφόρο! Και τι νόημα έχει? Μετά τα ίδια θα κάνει πάλι!». Απάντησα πως τι σημασία έχει τι θα κάνει μετά? Τώρα δεν αντιδρά, άρα τώρα είναι υποχρεωμένοι να τον πάνε στο νοσοκομείο, και πως θα πάω κι εγώ μαζί. Και ταυτόχρονα ρώτησα, πως είναι δυνατόν ένας άνθρωπος σε κωματώδη κατάσταση να επιτεθεί??? Πως είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που μόλις πήρε ηρωίνη να τους κάνει κακό???

Ενώ γινόταν όλος αυτός ο διάλογος, ο άνθρωπος αντέδρασε, κούνησε το χέρι του και άνοιξε τα μάτια. Οι τραυματιοφορείς άρχισαν να του φωνάζουν να σηκωθεί όρθιος, παρόλο που ήταν ολοφάνερο πως δεν είχε συνέλθει πλήρως. Δεν σηκωνόταν και τους ζήτησα ξανά να τον ανεβάσουν με το φορείο. Τότε μου απάντησαν πως δεν υπάρχει λόγος. Θα σηκωθεί και θα φύγει. Μετά από πολύ ώρα, ο άνθρωπος άρχισε να μιλάει, σηκώθηκε έπειτα από πιέσεις των που τραυματιοφορέων, παρόλο δεν μπορούσε να σταθεί. Οι τραυματιοφορείς φρόντιζαν να κρατούν μια σχετική απόσταση από τον άνθρωπο και μας έλεγαν να απομακρυνθούμε. Να μην πλησιάζουμε και να φύγουμε. Ο κόσμος που μέχρι εκείνη την ώρα ήταν στο σημείο έφυγε. Άλλοι για να προλάβουν το λεωφορείο, άλλοι γιατί είχαν αργήσει. Μια κοπέλα έμεινε στο σημείο, κρατώντας (βέβαια) την απόσταση που έλεγαν οι τραυματιοφορείς. Κάποια στιγμή ο άνθρωπος πήγε να πέσει να άπλωσε το χέρι του να στηριχτεί στον τραυματιοφορέα. Εκείνος απομακρύνθηκε απότομα και πήγα να πιάσω τον άνθρωπο, μην πέσει. Εκείνος συνέχεια μου έλεγε «μην πλησιάζεις!», «απομακρύνσου!». Ο άνθρωπος γύρισε ξαφνικά με σχετική ένταση και του είπε, «ναι ρε, μην πλησιάζετε, μην πλησιάζει κανείς! Πρεζόνι είμαι, θα σας κάνω κακό, έχω αρρώστιες!». Όταν ηρέμησε, τον ρώτησα αν θέλει να πάει στο νοσοκομείο να τον δουν και να του κάνουν ένεση να συνέλθει και απάντησε θετικά. Θετικά απάντησε πολλές φορές ακόμη, στην ίδια ερώτηση από τους τραυματιοφορείς. Δεν μπορούσε να περπατήσει μόνος, οι τραυματιοφορείς δεν κατέβασαν φορείο και με τα πολλά πολλά, τελικά ανεβήκαμε στο ασθενοφόρο.

Στην διαδρομή για τον Ερυθρό Σταυρό ο άνθρωπος άρχισε πάλι να «χάνεται», να μην αντιδρά σε όσα του λέγαμε με τον τραυματιοφορέα, αλλά ούτε και σε σκουντήματα. Ο τραυματιοφορέας αφού του έλεγξε το οξυγόνο, πίεση και παλμούς έκρινε πως πρέπει να του βάλει οξυγόνο.

Στο νοσοκομείο η κατάσταση ήταν τραγικότερη. Ο άνθρωπος μεταφέρθηκε με φορείο μέσα στο νοσοκομείο (δεν αντιδρούσε σε τίποτα) , στο καρδιολογικό τμήμα, όπου πέρναγαν διάφοροι ιατροί οι οποίοι ρώταγαν τι του συνέβη. Μόλις οι τραυματιοφορείς απαντούσαν πως είναι χρήστης, οι ιατροί με απαξίωση απαντούσαν «και τι τον κουβαλήσατε εδώ?». Τελικά μπήκα κι εγώ στον θάλαμο και τους είπα να του κάνουν ένεση να συνέλθει. Αρνήθηκαν και με ρώταγαν τι του είμαι εγώ. Εν τω μεταξύ ο άνθρωπος ήταν στο φορείο χωρίς καμία επαφή με το περιβάλλον. Τους απάντησα είμαι ΑΘΡΩΠΟΣ και αν θεωρούν πως έχει απομείνει κι σε αυτούς λίγη ανθρωπιά, είναι υποχρεωμένοι να του κάνουν ένεση να συνέλθει!!!

Τελικά ο άνθρωπος συνήλθε απότομα κάποια στιγμή και μπόρεσε να περπατήσει ώστε να φύγει από το νοσοκομείο χωρίς ένεση,( αφού όταν συνήλθε και ρωτήθηκε δεν ήθελε να του γίνει ένεση). Τα υπόλοιπα δεν έχουν και πολύ σημασία. Σημασία έχει η αντιμετώπιση όλων αυτών των ανθρώπων του νοσοκομείου, και του ΕΚΑΒ!!!

Σημειωτέων ότι στο νοσοκομείο, όσο ο άνθρωπος δεν είχε επαφή με το περιβάλλον (και έτσι ήταν σχετικά αρκετή ώρα, δίχως να μιλά ή να κουνιέται), κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να κοιτάξει παλμούς, ή να του κάνει την όποια εξέταση. Ο άνθρωπος με δική του συναίνεση δέχτηκε να μεταφερθεί στο νοσοκομείο.

Προβληματισμοί….

Δεν με ενδιαφέρει αυτή την στιγμή αν ο άνθρωπος αυτός συνέλθει και πάει πάλι να πάρει ηρωίνη (που προφανώς λόγο της περιθωριοποίησης που βιώνει, σε συνδυασμό με την αδυναμία του χαρακτήρα του, μετά από μια τέτοια αντιμετώπιση που προφανώς γίνεται κατ εξακολούθηση από την κοινωνία, μπορώ να τον καταλάβω – εξάλλου έτσι έμαθε να κάνει, και ίσως δεν βρέθηκε και κανείς να του δείξει κάτι διαφορετικό). Με ενδιαφέρει όμως η στάση όλων αυτών των ιατρών και των τραυματιοφορέων… και εδώ που τα λέμε ανάλογη είναι και η αντιμετώπιση κάθε χρήστη ουσιών, όχι μόνο από ιατρούς (και φυσικά δεν είναι όλοι οι γιατροί έτσι !!!), αλλά και από πάρα πολύ κόσμο… Αλλά στην προκειμένη περίπτωση εξετάζω την αντιμετώπιση των ιατρών, καθώς η αυθεντία τους, τους «ανεβάζει» στα μάτια και την υπόληψη των πολιτών.

Πως περιμένουμε από τον κόσμο να ευαισθητοποιηθεί όταν κάποιοι γιατροί αντιμετωπίζουν με απαξίωση και αδιαφορία τέτοια περιστατικά?

Πως είναι δυνατόν να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος όταν κάποιοι ιατροί με την στάση τους παρουσιάζουν έναν τοξικομανή (και μάλιστα χωρίς επαφή με το περιβάλλον, χωρίς καν δυνατότητα κίνησης!) ως «επικίνδυνο»?
ερωτήσεις:

Εσείς πως κρίνεται όλο το περιστατικό? Πως θα αντιδρούσατε σε κάτι αντίστοιχο, και για ποιόν λόγο?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Oralee

Τιμώμενο Μέλος

Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
Αυτό το θέμα με τους τραυματιοφορείς είναι πολύ πονεμένη ιστορία. Μια φορά στην ζωή μου χρειάστηκα ασθενοφόρο για τον πατέρα μου που ήταν 59 χρονών και όταν κάλεσα για να έρθουν, αρχικά μου είπαν πως είναι πολύ μικρός ηλικιακά για να στείλουν ασθενοφόρο (!!), με ρώτησαν τι έχει (λες και ήξερα εγώ!) και με ρώτησαν γιατί δεν τον μεταφέρω με το αμάξι μου (αν μπορούσε να κινηθεί, προφανώς θα το έκανα ..πανηλίθιοι!). Τελικά το ασθενοφόρο ήρθε μετά από δεύτερο τηλεφώνημα της μητέρας μου, η οποία απείλησε πως αν δεν έρθουν θα υποβάλλει μηνύσεις. Με τα πολλά, όταν τελικά εμφανίστηκε, δύο παιδαρέλια άρχισαν να απευθύνονται στον πατέρα μου λες και μιλούσαν στον κολλητό τους, τον σήκωσαν με το ζόρι όρθιο ενώ πονούσε απίστευτα και κόντεψε να τους μείνει, ενώ μας μετέφεραν σε νοσοκομείο χωρίς εφημερεύουσα θωρακοχειρουργική μονάδα, ενώ είχα δηλώσει πως είχε οξύ πόνο στο στήθος (!!!). Στον δρόμο δε για το νοσοκομείο, το μόνο που έκανε ο τραυματιοφορέας ήταν να φωνάζει στον πατέρα μου να μην κουνάει τα πόδια του (!!) και να ..ειναι καλά, ενώ ο πατέρας μου με το ζόρι ανέπνεε και είχε ελάχιστη επαφή με το περιβάλλον. Ήταν τόσο εξοργιστικός που κατέληξα να του βάλω τις φωνές, εκείνος μου απάντησε επιθετικά και με ρώτησε αν θέλω εγώ να κάνω την δουλειά του κι εγώ ανταποκρίθηκα πως αν η δουλειά του είναι να φωνάζει απλώς, ναι προτιμώ να την κάνω εγώ και να σκάσει!
Δεν ξέρω τι τους κάνει τόσο αναίσθητους, πάντως είναι πραγματικά τραγικοί..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

MaryVeg

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η MaryVeg αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 133 μηνύματα.
Δεν ξέρω τι τους κάνει τόσο αναίσθητους, πάντως είναι πραγματικά τραγικοί..

Aναίσθητους τους κάνει η ρουτίνα, η συνήθεια...΄και πολλά άλλα.... αλλά αυτό φυσικά και δεν αποτελεί ελαφρυντικό !!! Και διαβάζοντας κώδικες δεοντολογίας ιατρών, νοσηλευτών και λοιπού σχετικού προσωπικού (γιατί έχω κολήσει με το προαναφερθέν περιστατικό) έίναι υποχρέωση τους, λέει ο κώδικας, να αντιμετωπίζουν τον εκάστωτε ασθενή με ευγένεια.... κλπ !!! Η παραβίαση του κώδικα δεοντολογίας φέρει κυρώσεις... αλλά που τα ξέρει αυτά όλα ο κόσμος... (εν το μεταξύ εγώ ακόμη αυτό που έψαχνα δεν το έχω βρει ακόμη)

Παρόλα αυτά, είναι τόσο άσχημο να είναι κάποιος αυθεντία, να επιρεάζει συνειδήσεις... και να έχει τέτοιες στάσεις όπως αυτοί οι ιατροί και οι τραυματιοφορείς, πάνω σε τόσο λεπτά ζητήματα όπως η εξαρτήσεις...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Μπράβο σου Μαιρη, πραγματικά αξίζεις ένα πολύ μεγάλο μπράβο για την στάση που κράτησες απέναντι στον άνθρωπο και στα βλήματα που συνάντησες και που ανέβασες θέμα να ξυπνάνε τα ζώα και λέω ζώα όσους υπομένουν τέτοιες συμπεριφορές. Στη θέση σου θα είχα κάνει το ίδιο 100%.
Αν μου εχει τύχει; Ναι κάτι παρόμοιο έχει τύχει: Πολλά χρόνια πριν σε τροχαίο κλήθηκε αστυνομία κι εκαβ, το οποίο τελευταίο ήρθε μια ώρα μετά.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, γιατί δεν υπάρχει εκείνη τη στιγμή αρμόδιος να τους ελέγξει, φωνή κι απειλή (όπως έκανες, όπως έκανε και η μητέρα της Kayira), κι απο πίσω μέχρι τη λήξη του συμβάντος και αν δείς πως το παραξηλώνουν με επιθέσεις, ειρωνεία, τα ζώα μου αργά, αδιαφορία, τότε καταγγελία.
Δεν τα ξέρει ο κόσμος γιατί δεν υπάρχει ενημέρωση. Πρέπει να τύχει για να ψαχτεί κανείς. Αυτό όμως που κάνεις εσύ τώρα είναι μια καλή ενημέρωση και αυτά που έχεις ήδη δεί, πόσταρέ τα μας.:thumbup:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

MaryVeg

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η MaryVeg αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 133 μηνύματα.
Σύμφωνα με προεδρικό διάταργμα, ο Κώδικας Νοσηλευτικής Νοσηλείας διατυπώνεται ως εξής...[/B]

Άρθρο 1 Ο Νοσηλευτής οφείλει να αποτελεί υπόδειγμα έντιμου και άμεμπτου ατόμου σ' όλες τις εκδηλώσεις της ζωής του και να προστατεύει την αξιοπρέπεια του νοσηλευτικού επαγγέλματος. Οφείλει γενικά να πράττει καθετί που επιβάλλει το καθήκον του, σύμφωνα με τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα, τις αρχές της ηθικής και της δεοντολογίας, τις διατάξεις του παρόντος κώδικα και τις διατάξεις που αφορούν στην άσκηση του νοσηλευτικού επαγγέλματος.
_____________________________________________________________________
Άρθρο 2 Πρωταρχική μέριμνα του νοσηλευτή κατά την παροχή των υπηρεσιών του είναι η κάλυψη των αναγκών του ανθρώπου ως βιοψυχοκοινωνικής και πνευματικής οντότητας. Με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον του ασθενή, στα πλαίσια της πρόληψης, διάγνωσης, θεραπείας, αποκατάστασης και ανακούφισης από τον πόνο, οφείλει ο νοσηλευτής να χρησιμοποιεί το σύνολο των επιστημονικών και επαγγελματικών του γνώσεων και δεξιοτήτων και την εμπειρία του, διατηρώντας σε κάθε περίπτωση την επιστημονική και επαγγελματική του ανεξαρτησία.
_____________________________________________________________________
Άρθρο 3 Ιδιαίτερο καθήκον του νοσηλευτή αποτελεί η φροντίδα του ασθενή, με τη δημιουργία του κατάλληλου θεραπευτικού περιβάλλοντος ώστε ο ασθενής να απολαμβάνει τη μέγιστη δυνατή σωματική, ψυχική και πνευματική υγεία.

Άρθρο 4 Ο Νοσηλευτής πρέπει κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του να απέχει από κάθε πράξη ή παράλειψη που είναι δυνατόν να δημιουργήσει την υπόνοια ότι καταφεύγει σε παραπλάνηση ή εξαπάτηση των ασθενών, προσέλκυση πελατείας, προσωπική διαφήμιση, συνεταιρισμό με άτομα που δεν ασκούν το επάγγελμα, συγκάλυψη ατόμων που ασκούν μη νόμιμα το επάγγελμα ή αθέμιτο ανταγωνισμό συναδέλφων.
_____________________________________________________________________

Άρθρο 5 Ο Νοσηλευτής οφείλει απόλυτο σεβασμό στην προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια και την τιμή του ασθενή. Οφείλει να λαμβάνει κάθε μέτρο που προάγει, αλλά και να απέχει από κάθε ενέργεια που είναι δυνατό να θίξει το αίσθημα της προσωπικής ελευθερίας και την ελεύθερη βούληση του ασθενή.
_____________________________________________________________________

Άρθρο 6 Ο Νοσηλευτής οφείλει να προσφέρει ισότιμα προς όλους τους ασθενείς την ίδια φροντίδα, επιμέλεια και αφοσίωση, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές, ιδεολογικές ή άλλες πεποιθήσεις τους, την κοινωνική και την οικονομική τους κατάσταση ή τη βαρύτητα της νόσου.
___________________________________________________________________

Άρθρο 7 Ο Νοσηλευτής οφείλει απεριόριστο σεβασμό στην αξία της ανθρώπινης ζωής, λαμβάνει κάθε μέτρο για τη διάσωση ή διατήρηση της και απέχει από κάθε ενέργεια που είναι δυνατό να τη θέσει σε κίνδυνο.
___________________________________________________________

Άρθρο 8 Ο Νοσηλευτής οφείλει να παρέχει τις υπηρεσίες του με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον του ασθενή, στα πλαίσια και όρια των καθηκόντων του, σύμφωνα με τα δεδομένα της νοσηλευτικής επιστήμης και τις διατάξεις που αφορούν την άσκηση του επαγγέλματος, αποφεύγοντας οποιαδήποτε μη ενδεδειγμένη ή πειραματική διαγνωστική ή θεραπευτική μέθοδο.
_____________________________________________________________________

Άρθρο 9 Ο Νοσηλευτής οφείλει να παρέχει τη συνδρομή του στον ασθενή με κάθε θεμιτό μέσο και να τον προστατεύει από οποιαδήποτε βλάβη ή κίνδυνο στο χώρο παροχής των υπηρεσιών του, δημιουργώντας ένα ασφαλές περιβάλλον.
_____________________________________________________________________

Άρθρο 10 Ο Νοσηλευτής, σεβόμενος την προσωπικότητα του ασθενή, πρέπει να παρέχει τη συνδρομή του για την ορθή ενημέρωση του ασθενή αναφορικά με την πρόγνωση, τη διάγνωση, τη θεραπεία, τους ενδεχόμενους κινδύνους και τα οφέλη, πριν από τη διενέργεια κάθε νοσηλευτικής ή ιατρικής πράξης.
_____________________________________________________________________

Άρθρο 11 Ο Νοσηλευτής οφείλει απεριόριστο σεβασμό στην ιδιωτική ζωή του ασθενή και απέχει από κάθε πράξη ή παράλειψη που είναι δυνατό να βλάψει τον απόρρητο χαρακτήρα των κάθε είδους πληροφοριών των οποίων λαμβάνει γνώση κατά την άσκηση των καθηκόντων του.

Άρθρο 15 Ο Νοσηλευτής οφείλει να παρέχει τις υπηρεσίες του και τη συνδρομή του στις δημόσιες αρχές για την προαγωγή και διαφύλαξη της δημόσιας υγείας,τόσο στα πλαίσια της κοινοτικής νοσηλευτικής όσο και κατά την παροχή νοσηλευτικών υπηρεσιών γενικότερα, σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης και τις κείμενες διατάξεις.

Δεν τον έχω περιελάβει ολόκληρο, παρά μόνο τα βασικά προς τον ασθενή. Κάθε παραβίαση έστω ενώς εκ των ανωτέρο έρει κυρώσεις.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 10 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top