Πόσες ευκαιρίες δίνουμε στους ανθρώπους;

[underwater]

Όλοι έχουμε φάει τις κατραπακιές μας από φίλους. Εγώ είμαι μεγάλη απόδειξη αυτού. Παλιά έδινα πολλές ευκαιρίες στα άτομα που με πλήγωσαν να μου αποδείξουν ότι μπορούσα να διατηρήσω την αγάπη μου γι'αυτά. Τώρα πια δεν έχω τέτοια ανοχή! Σε 2 μέρες κατεβαίνω Αθήνα και φοβάμαι συναντήσεις που παίζει να με στενοχωρήσουν λίγο! Και μου μπήκαν αυτά στο μυαλό.

Εσείς πώς αντιδράτε απέναντι στα άτομα που σας πλήγωσαν; Πόσες ευκαιρίες δίνετε; Έχετε μετανιώσει για φάσεις που δώσατε υπερβολικά πολλές ευκαιρίες ή που αισθάνεστε ότι έπρεπε να είχατε δώσει περισσότερες και δεν το κάνατε; Πού σταματά η αγάπη κι αρχίζει η εκμετάλλευση;

Edit: τώρα που το διάβασα μου φάνηκε πολύ μελό αλλά τέλος πάντων!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[zanin]

εξαρτάται το άτομο.
αν αυτός που σε πλήγωσε είναι ένας κοινός γνωστός, τότε έγω δεν του δίνω και πολλές ευκαιρίες.
αν είναι άτομο που μου έχει συμπαρασταθεί και είναι καλός μου φίλος, τότε του δίνω και άλλες ευκαιρίες. μην ξεχνάς ότι άνθρωποι είναι, λάθη κάνουν.
στο κάτω κάτω αν αξίζει κάποιος να είναι φίλος σου, τότε θα του δώσεις άλλη μία ευκαιρία.
ε 1,2, 3 στο τέλος θα καταλάβεις αν το αξίζει

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mara]

εξαρτάται...
εγώ γενικότερα ειμαι άνθρωπος που δίνω πολλες ευκαιριες στον άλλον(πολλές φορές καταντάει και αηδία) αλλά θέλω να εξαντλήσω όλα τα περιθώρια... Βέβαια υπήρξαν και περιπτώσεις στη ζωή μου που δεν έδωσα καμια ευκαιρια γιατι κατάλαβα οτι δεν άξιζε ο κόπος...
Όσον αφορά το αν το εχω μετανιωσει..... ναι υπάρχει μια περίπτωση που έδωσα σε εναν φιλο μου μια 2 ευκαιρια (παρόλο που κάτι μέσα μου έλεγε να μηυν την δώσω) και το αποτέλεσμα ήταν να βγώ 2 φορές πληγωμένη και προδωμένη...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ειλικρινής]

2! Μία λόγω άγνοιας (δεν ήξερα ότι θα σε πειράξει) και μία λόγω βλακείας(δεν σκέφτηκα ότι θα σε πειράξει)!
3η δεν υπάρχει!
Θα μου πείτε...τόσο απόλυτος ρε Ανδρέα?
Ναι! Τόσο! (Μανιάτης γαρ)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

2! Μία λόγω άγνοιας (δεν ήξερα ότι θα σε πειράξει) και μία λόγω βλακείας(δεν σκέφτηκα ότι θα σε πειράξει)!
3η δεν υπάρχει!
Θα μου πείτε...τόσο απόλυτος ρε Ανδρέα?
Ναι! Τόσο! (Μανιάτης γαρ)

Εχεις δίκιο και αυτά με πολή υπομονή, σε ανθρώπους που λές ότι αξίζουν, εκμετάλευση ειναι να συγχωρείς-ανέχεσε και να μην κάνουν το ίδιο για σένα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[crazyhelen]

Δίνω τόσες ευκαιρίες όσες μπορεί να αντέξει ο οργανισμός μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

1.5

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Djinn]

Δεν μπορω να απαντησω με σιγουρια...ειναι πολλοι οι παραγοντες απο τους οποιους θα εξαρτηθει.

Εξαρταται το ποσο "σημαντικο" ειναι το ατομο το οποιο μπορει να πληγωσε για εμενα.
Αυτο αλλες φορες μπορει να δρασει υπερ του και αλλες φορες εις βαρος του.
Εξαρταται απο το τι ακριβως εκανε και ποιος ηταν ο σκοπος του.Εαν ηξερε οτι αυτο που εκανε θα με πληγωνε και μαλιστα πολυ και το εκανε "επιτηδες" τοτε σιγουρα θα ειμαι πολυ πιο αυστηρος απ' οτι εαν γινοταν απο χαζομαρα του.(Ολοι το παθαθινουν το τελευταιο δεν πειραζει.)
Εξαρταται απο την γενικοτερη ψυχολογικη μου κατασταση εκεινη την περιοδο...Και μαλιστα κι εδω μπορει να συμβει και το "Α" και το "Β".
Και τι εννοω με το παραπανω:
Οτι εαν εγω ειμαι στα καλα μου και μου κανουν κατι ασχημο τοτε ειναι το ιδιο πιθανο να μην δωσω ιδιατερη σημασια λογο του οτι ειμαι "πολυ καλα" οσο το να θυμωσω-απογητευτω περισσοτερο απ' οτι επρεπε γιατι θα ειναι μεγαλο το "σπασιμο".
Και το αντιθετο...Εαν ειμαι πολυ χαλια, οσο πιθανο ειναι να γινω Τουρκος, αλλο τοσο πιθανο ειναι να μην δωσω ιδιατερη σημασια γιατι θα εχω το κεφαλι μου γεματο απο αλλα προβληματα.Κι ετσι σαν απαντηση μπορω να δωσω (και το εχω κανει) "Ενταξει δεν εγινε τιποτα".

Και οι περιπτωσεις ειναι και αλλες φυσικα....
Εν κατακλειδι, καταλληγω στο οτι δεν υπαρχει ενα νουμερο "πλαφον" ευκαιριων που μπορω και ειμαι διατεθημενος να δωσω στον αλλο.Αυτο το νουμερο ειναι μι "μεταβλητη" κι εξαρταται απο πολλα.
Το σιγουρο ειναι ομως οτι απο μια φαση κι υστερα κινδυνευεις να σε πουν και μ@μα@κα...Γιατι μια παροιμια λεει "Με κοροιδεψες μια φορα,ντροπη σου!Με κοροιδεψες και δευτερη;Ντροπη μου!"
Παντως λογο του χαρακτηρα μου το σιγουρο ειναι οτι δινω αρκετες ευκαιριες στα ατομα τα οποια πραγματικα αγαπω και ειδικα στα ατομα που διακρινω οτι εχουν καταλαβει το λαθος τους.Αν και αυτα δεν χρειαζονται "πολλες ευκαιριες" μιας καταλαβαινουν τι δεν πρεπει να ξανακανουν.

Και ναι εχω φαει τις απιστευτες φορες τα μουτρα μου απο ατομα που θεωρουσα "αδερφια" μου...Αλλα αυτη ειναι αλλη ιστορια και δεν εχει νοημα να την γραψω εδω.
Το "γαμωτο" ομως μεσα μου εχει μεινει και θα μεινει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[thodoris7]

Εγώ πάντα δίνω δεύτερη ευκαιρία στην ζωή αλλά μετά ακούω το ρητό ... μια του κλέφτη,δυό του κλέφτη,τρίτη και τον "φάγαμε"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Εσείς πώς αντιδράτε απέναντι στα άτομα που σας πλήγωσαν; Πόσες ευκαιρίες δίνετε; Έχετε μετανιώσει για φάσεις που δώσατε υπερβολικά πολλές ευκαιρίες ή που αισθάνεστε ότι έπρεπε να είχατε δώσει περισσότερες και δεν το κάνατε; Πού σταματά η αγάπη κι αρχίζει η εκμετάλλευση;

έχω μετανιώσει αρκετές φορές για τις πολλές ευκαιρίες...
κοινώς έχω νιώσει πολλές φορές ότι επέτρεψα να με εκμεταλευτούν στο όνομα της φιλίας μας και της αγάπης που είχα για τα άτομα αυτα....
όταν νιώθω λοιπόν εκμετάλευση, αυτόματα σημαίνει ότι η φιλία είναι πλασματική κι όχι πραγματική
γιατί ανάμεσα σε φίλους δεν υπάρχει εκμετάλευση
είναι κάτι σαν ένας φαύλος κύκλος....

μετά λοιπόν τις φορές αυτές.. άρχισα να δίνω πολύ λιγότερες ευκαιρίες....
δύο με τρεις
περιέργως δεν έχω μετανιώσει ποτέ ότι έδωσα λιγες ευκαιρίες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

έχω μετανιώσει αρκετές φορές για τις πολλές ευκαιρίες...
κοινώς έχω νιώσει πολλές φορές ότι επέτρεψα να με εκμεταλευτούν στο όνομα της φιλίας μας και της αγάπης που είχα για τα άτομα αυτα....
όταν νιώθω λοιπόν εκμετάλευση, αυτόματα σημαίνει ότι η φιλία είναι πλασματική κι όχι πραγματική
γιατί ανάμεσα σε φίλους δεν υπάρχει εκμετάλευση
είναι κάτι σαν ένας φαύλος κύκλος....

Αυτό το έχω κάνει κι εγώ. Κι όχι απλά μετάνιωσα, αλλά τις πλήρωσα κιόλας. Και λέω πια να μη δίνω ούτε καν δεύτερη.. (αλλά δεν το ξέρω ακόμα αυτά στα σίγουρα.. θα δείξει, εξαρτάται υποθέτω κι από το ποιος θα την ζητάει..)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Όλοι έχουμε φάει τις κατραπακιές μας από φίλους. Εγώ είμαι μεγάλη απόδειξη αυτού. Παλιά έδινα πολλές ευκαιρίες στα άτομα που με πλήγωσαν να μου αποδείξουν ότι μπορούσα να διατηρήσω την αγάπη μου γι'αυτά. Τώρα πια δεν έχω τέτοια ανοχή! Σε 2 μέρες κατεβαίνω Αθήνα και φοβάμαι συναντήσεις που παίζει να με στενοχωρήσουν λίγο! Και μου μπήκαν αυτά στο μυαλό.

Εσείς πώς αντιδράτε απέναντι στα άτομα που σας πλήγωσαν; Πόσες ευκαιρίες δίνετε; Έχετε μετανιώσει για φάσεις που δώσατε υπερβολικά πολλές ευκαιρίες ή που αισθάνεστε ότι έπρεπε να είχατε δώσει περισσότερες και δεν το κάνατε; Πού σταματά η αγάπη κι αρχίζει η εκμετάλλευση;

Edit: τώρα που το διάβασα μου φάνηκε πολύ μελό αλλά τέλος πάντων!

Προσωπικά, δεν θυμάμαι ποτέ να με πλήγωσε κανένας φίλος μου,
μήπως να γινόσουν λίγο πιο συγκεκριμένη;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

όντας σε 2 περιπτώσεις στον αντίποδα [ακα το άτομο που του δόθηκε η ευκαιρία] θα πω ότι νιώθω μεγάλη τύχη που μου την έδωσαν την (3η actually) ευκαιρία... Και ακριβώς για αυτό δίνω πολλές... Προτιμώ να με "χτυπήσουν" παρά να χάσω την ευκαιρία να έχω δίπλα μου κάποιους ανθρώπους... χαζομάρα? Μπορεί...
Πάντως ίσες φορές έχω χάσει και κερδίσει ... εξαντλώντας τα περιθώρια κάθε φορά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Το θέμα είναι, την εκτιμάει τη δεύτερη ή νιοστή ευκαιρία ο άλλος;
Έχει καταλάβει, ότι τίθεται θέμα "διαγραφής";
Γιατί αλλιώς, τι να το κάνεις...

Εγώ δίνω και ξαναδίνω, σε άτομα που με θέλουν και θέλουν να το δουλέψουμε. Και που μετά το δείχνουν με πράξεις.
Αλλά σε φίλους που μου την έκαναν κι άλλες φορές, ή αγνόησασν το ότι για μένα η φιλία μας πέρασε δοκιμασία...

Χ μεγάλο κόκκινο στα μούτρα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

μήπως να γινόσουν λίγο πιο συγκεκριμένη;

Νομίζω πως πάνω-κάτω είναι ψιλοστάνταρ αυτά που μπορεί να σε πληγώσουν. Μερικά είναι

• πολύ γράψιμο όταν βρουν σύντροφο (αν και πολλοί διαφωνούν με αυτό)
• πολλές απαιτήσεις που οι ίδιοι όμως δεν τις τηρούν
• καταπάτηση εμπιστοσύνης
• να μην είναι δίπλα σου όταν τους χρειάζεσαι
• να είναι ζηλιάρηδες
• να κάνουν τσατσιά
• να σε θέλουν όταν σε έχουν ανάγκη μόνο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Ειλικρινά, δεν θυμάμαι ποτέ να μου έχει τύχει τίποτα από όλα τα παραπάνω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Τότε για μένα δεν είναι φίλοι.

Έχετε μιλήσει ποτέ για αυτά;

Αλλά και πέραν τούτου... Αν αυτή η "φιλία" σε φθείρει κι αν νιώθεις πιο πολύ αδικημένη, άστο. Άντο να πάει μωρέ... Ωραίο, να έχει κανείς παλιούς φίλους, αλλά πού και πού χρειάζεται ένα μεγάλο Χ.

Κι εγώ τα ίδια, είχα ανάγκη τους φίλους μου, μετά από χωρισμό, σε φάση που πιεζόμουν και με τη δουλειά πολύ, ενώ ετοιμαζόμουν να φύγω για τα ξένα...
Και κάποια στιγμή απλά κατέρρευσα.
Και μία από τις αληθινές μου φίλες μου είπε να μην κολλάω, επειδή είμαστε παρέα από το γυμνάστιο, δε σημαίνει ότι ΠΡΕΠΕΙ να μείνουμε παρέα...

Και τους διέγραψα και ηρέμησα. Ανάγκη τους είχα;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Τότε για μένα δεν είναι φίλοι.

Έχετε μιλήσει ποτέ για αυτά;

Mα πως το λες αυτό έτσι αυθαίρετα χωρίς να ξέρεις;
Φυσικά και έχουμε μιλήσει γι αυτά, είμαστε σχεδόν όλη μέρα, σχεδόν κάθε μέρα μαζί έδω και πάρα πολλά χρόνια (δεκαετίες με κάποιους και κάποιες)
όλο γι αυτά μιλάμε και όχι μόνο βέβαια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Mα πως το λες αυτό έτσι αυθαίρετα χωρίς να ξέρεις;
Φυσικά και έχουμε μιλήσει γι αυτά, είμαστε σχεδόν όλη μέρα, σχεδόν κάθε μέρα μαζί έδω και πάρα πολλά χρόνια (δεκαετίες με κάποιους και κάποιες)
όλο γι αυτά μιλάμε και όχι μόνο βέβαια.

Εχμ, αναφερόμουν στην underwater μας...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

οκ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.