Πόσο μπορείς να "επέμβεις" στη σχέση ενός φίλου;

[C.M.]

kleftra, είσαι ήδη μπλεγμένη στην όλη κατάσταση, εφόσον ο ίδιος ζητάει τη φιλοξενία σου και την όποια άλλη συμπαράστασή σου και εφόσον αποτελείς το καταφύγιό του. Στη θέση σου θα επενέβαινα μόνο εάν μου το επέτρεπε ο φίλος μου, αλλά θα της τα έλεγα χοντρά εάν η ίδια η κοπέλα του τολμούσε να μου απευθύνει έστω αγενώς το λόγο. Ήταν καλή αφορμή εκείνη νομίζω να "επέμβεις". Δεν θα επενέβαινα όμως για λόγους που αφορούν το άτομο μου, όπως για παράδειγμα να μπορώ να απολαμβάνω εγώ ανεμπόδιστα τη φιλία μου.

Απλά τέτοιες επεμβάσεις συνήθως γίνονται αφορμές να φταίμε εμείς για όλα. Φαντάζομαι ότι η κοπέλα του, σε περίπτωση που επέμβεις, θα ρίξει πάνω σου την τυχόν διάλυση της σχέσης της, θα πει τα χειρότερα, τουλάχιστον πρέπει να'σαι προετοιμασμένη για κάτι τέτοιο. Αυτά τα άτομα δεν έχουν συναίσθηση της δικής τους ευθύνης. Και όπως την κόβω απελπισμένη ανασφαλή μάνα που ψάχνει από κάπου να πιαστεί, σε ορισμένα θέματα μάλλον θα ενεργεί ενστικτοδώς, χωρίς σκέψη, κατά συνέπεια δυνητικά επικίνδυνα.

Μίλα αρχικά με τον φίλο σου. Πες του πώς εμπλέκεσαι καλώς ή κακώς στην υπόθεση αυτή και προσπάθησε να καταλάβεις τι θέλει αυτός ακριβώς. Αν έχει δημιουργήσει μια ωραία σχέση με το παιδί είναι όντως άσχημο να χαθεί, αλλά όλα είναι μέσα στη ζωή. Αν θέλει να θυσιάσει την ευτυχία του και τη ζωή του για ένα παιδί μπορεί να το κάνει και με άλλους τρόπους...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[WhiteDrum]

Εγώ μιλάω για μια περίπτωση που βλέπεις τα αρνητικά του άλλου κι εσύ για α-β λόγο επιμένεις να συναναστρέφεσαι μαζί του. Δε λέω να γνωρίσεις τώρα κάποιον που σε 3 χρόνια θα σου βγει σκάρτος, λέω για αυτά που ήδη βλέπεις και παραβλέπεις.

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που σε "κάνουν" να μείνεις σε ερωτικές κυρίως αλλά και φιλικές σχέσεις μαζί με ένα άτομο που φέρεται άσχημα, είναι μονίμως νευριασμένο, αντικοινωνικό κτλ. Δεν μιλάω για ακραίες καταστάσεις, αλλά για προβλήματα καθημερινά που όμως μπορεί να είναι ψυχοφθόρα. Θες ο παράγων "έρωτας" ; Θες..χμμ.. ο φόβος της μοναξιάς ;(υποκειμενικό μιας και γνωρίζω άτομα, μέσα σε αυτά κι εγώ που προτιμώ να είμαι μόνη και καλά παρά να αναγκάζω τον εαυτό μου να είναι σε σχέση). Υπάρχουν πολλοί και διόλου ευκαταφρόνητοι λόγοι για να μείνει κάποιος σε μια σχέση που ασθενεί, δυστυχώς. Μπορεί να είναι και η ελπίδα (μπρρρ...) ότι θα αλλάξει ο άλλος (αμ δε...) ή ότι θα υπάρξει μια καθοριστική στιγμή χωρισμού ή λύσης (αμ δε) που θα αλλάξει τη στασιμότητα της σχέσης. Έχοντας προσωπική εμπειρία, όχι, δεν θα κατέκρινα ποτέ ένα άτομο που μένει για τους χ-ψ λόγους για ένα χρονικό διάστημα σε μια σχέση που "νοσεί", δεν θα έλεγα "Επ, τί να κάνουμε, τα 'θελες και τα 'παθες" ή "Κάτσε λούσου τον/την τώρα".Ποτέ.- Το να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση τότε ναι, μπορείς να χαρακτηρίσεις τον άλλο αδύναμο ή διστακτικό, αλλά δεν είναι σωστό να αποδίδουμε την κατάσταση στο.."σου άξιζε".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[alis]

Συμβουλες πολλες και εκφραση αποψεων ναι...Αλλα απο κει και περα,ο καθενας χειριζεται τα προσωπικα του οπως θεωρει καλυτερα...Εξαρταται επισης απο την σημαντικοτητα της καταστασης...Αν ειναι κατι σοβαρο τοτε να ταρακουνησεις τον φιλο-η σου με συμβουλες,να του ανοιξεις τα ματια και αν χρειαστει να παρεις πιο δραστικα μετρα(αναλογα με την κατασταση)..Αλλα για ασημαντα θεματα καλυτερα να μην πολυ μπερδευομαστε...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BLUE SEA]

Καλό είναι να αναγνωρίζουμε τους/τις φίλους/ες μας ως αυθύπαρκτες οντότητες και να μην είμαστε παρεμβατικοί/ες. Το μόνο δικαίωμα που έχουμε είναι να τους πούμε τη γνώμη μας. Μέχρι εκεί.
Κι εμένα δεν θα μου άρεσε να παρεμβαίνουν οι φίλες μου στα αισθηματικά μου. Λ.χ. Το Δεκέμβρη χώρισα με το αγόρι μου, αλλά τον Ιούνιο μου έκανε κρούση....να τα ξαναβρούμε. Εγώ βέβαια ήμουν καθέτως ανυποχώρητη. Μια πολύ καλή μου φίλη επέμενε να τα ξαναβρώ με τον Τέλη και της ξεκαθάρισα ότι αυτό το θέμα αφορά μόνο εμένα.
Υπάρχουν βέβαια και άτομα που σου ζητάνε τη συμβουλή σου για τη σχέση τους και μπορεί να σου μιλάνε για τον/την σύντροφό τους από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ο καθένας έχει τη δική του οπτική γωνία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερινύς]

Υπάρχουν βέβαια και άτομα που σου ζητάνε τη συμβουλή σου για τη σχέση τους και μπορεί να σου μιλάνε για τον/την σύντροφό τους από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ο καθένας έχει τη δική του οπτική γωνία.

Αυτό εμένα μου φαίνεται νορμάλ, μόνο αν χρησιμοποιείς τις συμβουλές που σου δίνει ο/η φίλος/η για να πάρεις feedback, να τα δεις υπό ένα πιο αντικειμενικό πρίσμα και τελικά να αποφασίσεις μόνος/η. Αν ζητάς συμβουλές για να τις εφαρμόσεις καρμπόν, ή σου δίνουν συμβουλές γι αυτόν τον λόγο, θεωρώ ότι δεν έχεις δικιά σου προσωπικότητα και θέλω και εξαρτάσαι από τους άλλους, άρα πρέπει να απογαλακτιστείς.

Φυσικά το β' ενικό δεν πάει σε σένα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Aleksa]

Για να συνοψίσουμε, μια σοφή παροιία και μια ρήση:
α)Προς τους αποδέκτες συμβουλών:
Του χωριού τη γνώμη αγροίκα, μα του κεφαλιού σου κάνε.
β)Προς τους..συμβουλάτορες:
Η συμβουλή είναι σαν το αλάτι στο τραπέζι: δεν δίνεις, αν δε σου ζητήσουν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Cody]

Κανονικά, καθόλου! Είναι δικιά του δουλειά και δεν πρέπει να ανακατεύομαστε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Δεν μπορεις να επεμβεις... Πρεπει να συμβαινει κατι πολυ χοντρο για να επεμβεις. Πχ κακομεταχειριση. Αν ο αλλος δε σου ζητησει συμβουλη, με ποιο δικαιωμα θα πας εσυ να δωσεις;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassilis498]

γιατί θα ζητήσεις και την άδειά του για να πεις τη γνώμη σου σε κάτι; λολ...

Ο καθένας είναι ελεύθερος να ανακατεύεται όπου θέλει κι όπου φυσικά του δίνεται η αφορμή. Βέβαια όσο μεγαλώνουν οι άνθρωποι καταλαβαίνουν πού είναι καλή ιδέα να χώσουν τη μύτη τους και πού γίνονται ενοχλητικοί. Αλλά προσωπικά δεν είμαι υπέρ του "δε δίνεις συμβουλή αν δε στη ζητήσουν". Δεν είσαι ψυχολόγος δε πληρώνεσαι με την ώρα αν θεωρείς πως κάποιος είναι foul και είναι αρκετά ξεροκέφαλος για να το καταλάβει και με δεδομένο πως μιλάμε για άτομο που το οποίο νοιάζεσαι δε περιμένεις να χαντακωθεί για να του πεις μετά "στα λεγα". Αυτό φυσικά μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα και έχει να κάνει με πολλούς παράγοντες δε μπορεί να οριστεί επακριβώς. Αλλά το νόημα είναι πως αν δεν είοαι διατεθιμένος να αμφισβητήσεις τον άλλο όταν εσύ το κρίνεις απαραίτητο τότε σημαίνει πως δεν τον ξέρεις αρκετά καλά για να ξέρεις τα όριά του aka δεν είσαι αρκετά φίλος του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[νικος ρεθυμνο]

γιατί θα ζητήσεις και την άδειά του για να πεις τη γνώμη σου σε κάτι; λολ...

Βέβαια όσο μεγαλώνουν οι άνθρωποι καταλαβαίνουν πού είναι καλή ιδέα να χώσουν τη μύτη τους και πού γίνονται ενοχλητικοί.

Για αυτό το κομμάτι του μηνύματός σου μην είσαι και τόσο σίγουρος, γενικά μιλώντας. Τυχαία υπάρχει η έκφραση "(Κάποιος) φυτρώνει εκεί που δεν τον σπέρνουν" ; Κατά τα άλλα συμφωνώ γενικά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Εμενα παντως Βασιλη θα με ενοχλουσε να ανακατευοσουν στην προσωπικη ζωη μου αν δε σου εδινα αφορμη. Θα σε προσεβαλλα κ δε θα μου την ξαναλεγες. Προσωπικα ειμαι πολυ αυστηρη σε αυτο το κομματι κ ευτυχως οι φιλοι μου το γνωριζουν. Γιαυτο κι εγω ποτε δε λεω την αποψη μου αν δε μου ζητηθει. Αν δηλ η φιλη μου εχει προβληματα με τον συντροφο της, θα ειμαι διπλα της να την ακουσω. Οταν θα με ρωτησει ομως" τι θα εκανες στη θεση μου", τοτε θα της απαντησω. Εκτος οπως ειπα αν ηταν κατι χοντρο, αν την δερνει, μειωνει, ειναι κανενασ αληταρασ, την απατα κοκ. Το ιδιο κανω κι εγω. Μονο εαν θελω πραγματικη βοηθεια, θα την ζητησω. Οι αλλες περίτωσεις ειναι αυτο/ εναν φιλο να ακουμπησω κ να μιλησω.

Κατι επιπλεον:οι γυναικες ως επι το πλειστον, οταν ανοιγομαστε, δε ζηταμε βοηθεια. Κι ενα μεγα λαθος των ανδρων ειναι αυτο: οταν ακουνε τη γυναικα να παραπονιεται, σπευδουν να της βρουν λυση. Οχι, εμεις θελουμε καπου να τα πουμε.
Αυτο συμβαινει διοτι οι ανδρες οταν ανοιγονται, ζητουν βοηθεια. Οπερ σημαινει... σπανιως ανοιγονται...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassilis498]

Και τα 2 τον ίδιο αυξημένο εγωισμό κρύβουν από κάτω. Ο μεν δε ρωτά γιατί πιστεύει πως δε χρειάζεται βοήθεια, η δε πάλι είναι σίγουρη για τις επιλογές της και το μόνο που θέλει είναι να τα πει σε κάποιον για να ακούσει την επιβεβαίωση "ναι έχεις δίκιο η σχέση σου, το αφεντικό σου, οι γονείς σου, η ζωή η ίδια είναι άδικοι μαζί σου, σε καταλαβαίνω" ή κάτι σε αυτο το μήκος κύματος. Αν και δε πιστεύω σε αυτές τις γενικεύσεις αλλά οκ.

Τώρα ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Εσύ μπορεί να μη σηκώνεις μύγα στο σπαθί σου οπότε κάποιος που το γνωρίζει αυτό φυσικά δε θα ανακατευτεί με τα πίτουρα. Κάποιοι άνθρωποι γενικά δε σηκώνουν κουβέντα ούτε ρωτάνε για συμβουλές, τα αντιμετωπίζουν όλα μόνοι τους. Άλλοι δέχονται ή όχι κριτική ανάλογα το θέμα. Άλλοι είναι ανοιχτοί στα πάντα. Φυσικά δε μιλάμε πάντα για το πόσο ευκολόπιστος είσαι αλλά για δεκτικότητα. Πολλοί είναι αυτοί που θα κατσουν να ακούσουν τι έχεις να τους πεις αλλά σπάνια θα σε λάβουν υπόψη τους.

Πάντως αυτό που έχω παρατηρήσει εγώ από τη δική μου εμπειρία είναι πως συνήθως οι συμβουλές που μετράνε είναι αυτές που βγαίνουν αυθόρμητα, αν κάποιος έχει κάτι σημαντικό να σου πει θα στο πει. Αν του το φέρεις εσύ πολλές φορές μπορείς να ακούσεις απλά αυτό που πιστεύει πως θες να ακούσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Λες να ναι απο εγωισμο; Δεν το ειχα σκεφτει ποτε ετσι. Γενικα αν δε δω πως καποιος εχει προβλημα, δε θα ανακατευτω. Τις προαλλες μιλουσα με την φιλη μου κ μου παραπονιοταν για το αφεντικο της και δεν ειναι η πρωτη φορα. Εγω δεν μπορω να παρω θεση κ να της πω φυγε ή μεινε κ κανε υπομονη. Ειναι πολυ λεπτο θεμα κ αν παιρνω θεση στο τελος βρισκω κ τον διαολο μου (μου χει τυχει παλια δηλαδη πιο μικρη κ αυθορμητη οπως λες). Την ακουσα κ την παρηγορησα. Δεν μου επιτρεπεται να της πω, εφοσον δεν μου ζηταει κιολας την αποψη μου, γιατι δε θελω να επηρρεαζω..
Ή το αλλο παραδειγμα, φιλος μου αρραβωνιαστηκε μια που εγω αντιπαθησα απο την πρωτη στιγμη. Τον αλλο μηνα παντρευονται. Πως θα παω εγω, με ποιο δικαιωμα δηλαδη θα παω κ θα πω;"εσυ πως εισαι με εκεινη που ειναι ετσι κ ετσι;"
Την θελει κι οσο εκεινος την θελει, εμενα δε μου πεφτει κανενας λογος. Την αποδεχτηκα κ την κανω παρεα για χαρη του, προσπαθω να βλεπω τα καλα της. Αν εβλεπα κατι πολυ χοντρο ισως να μιλουσα κ παλι δεν ξερω.. Μαζι με τους φιλους μου χαιρομαι εφοσον χαιρονται αυτοι, οταν εχουν προβλημα κ παλι διπλα τους θα ειμαι.

Οσο για μενα, εχω μαθει πλεον να μην μιλω για την προσωπικη μου ζωη γιατι δεν θελω. Εχω φιλαρακι που μιλαω κ με ακουει πολυ προσεκτικα κι επειδη δεν εισβαλλει, γιαυτο κι ανοιγομαι. Οταν εχω χρειαστει συμβουλη κ την εχω ζητησει, ειναι εκει κ μου την εχει δωσει,

Ισως να φαινεται εγωιστικο δεν ξερω, ετσι ομως αισθανομαι καλυτερα, δεν ενοχλω κανεναν...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BLUE SEA]

Αν και είμαι άνθρωπος δεκτικός ως προς το να ακούσω τη γνώμη μιας φίλης μου για κάποιο θέμα που με αφορά, πιστεύω ότι -σε ζητήματα επί προσωπικού- δικαιούμαι να έχω εγώ τον πρώτο λόγο για τον εαυτό μου. Εγώ είμαι πάνω από έναν χρόνο μόνη και πριν δύο εβδομάδες μου πρότεινε μια φίλη μου να μου γνωρίσει έναν άντρα από το επαγγελματικό της περιβάλλον. Εγώ άκουσα την πρότασή της δελεαστική και δέχτηκα να γίνει η γνωριμία. Ο άντρας αυτός είναι εγκληματολόγος. Βγήκαμε 2-3 φορές, αλλά τελικά δεν έκατσε. Για την ακρίβεια πήρα εγώ την απόφαση να μην συνεχίσω μαζί του. Δεν είναι κακό παιδί, αλλά δεν ταιριάζουμε στον χαρακτήρα και στο στυλ. Εγώ είμαι αυτό που λέμε "λαϊκό παιδί", δεν είμαι γόνος αστικής οικογένειας, όπως κι εκείνος. Με μια διαφορά! Εγώ τον δέχτηκα, όπως είναι, αλλά εκείνος ήθελε σε όλα να με αλλάξει. "Τέσα, είσαι πολύ αδύνατη, πρέπει να πάρεις λίγα κιλά, μην φοράς μίνι, μην φοράς κολάν, είναι κιτς, μην ρουφάς τον φραπέ σου σαν φορτηγατζής, οι πόρνες έχουν κόκκινο μαλλί, να βάψεις μαύρα τα μαλλιά σου κτλ." Αν δεν με θέλεις, ρε μεγάλε, πες το μου και βρες μια στα μέτρα σου. Ε, γι' αυτό ξενέρωσα κι έφυγα. Ίσως ακούγεται εγωιστικό, αλλά το θεωρώ το λιγότερο φασιστικό να θες να αλλάξεις τις ενδυματολογικές επιλογές του άλλου, αν μη τι άλλο. Η φίλη μου, ωστόσο, θεώρησε λανθασμένη την απόφασή μου να μην προχωρήσω με αυτόν τον άντρα (αν κι εκείνος μου στέλνει μηνύματα προσπαθωντας να με πείσει να αλλάξω γνώμη). Μου λέει μάλιστα η φίλη μου ότι πετάω στα σκουπίδια την τύχη μου, γιατί αυτός ο άντρας θα με ανεβάσει σε άλλο κοινωνικό επίπεδο. Βρε συντρόφια, δεν έχω ανάγκη από κανέναν να μου ανεβάσει το επίπεδο, μου φτάνει αυτό που έχω. Για εμένα προέχει η αξιοπρέπειά μου και δεν την πουλάω όσο μεγάλο αντίτιμο κι αν μου υποσχεθούν. Γιατί να ανεχθώ κάποιον που που μιλάει μειωτικά; Θεωρώ ότι δεν πέφτει λόγος στη φίλη μου για την προσωπική μου ζωή. Αυτή καλά κάνει και κάθεται με κάποιον που την ποδοπατάει, για να "απολαμβάνει τα αγαθά της υψηλής κοινωνίας". Εγώ λειτουργώ τελείως διαφορετικά. Θέλω να κάνω μια σχέση, για να περάσω καλά, όχι για να στίβεται η ψυχή μου. Τον Ιούνη γίνομαι 40 χρονών. Έχει φύγει η μισή μου ζωή. Πότε -λοιπόν- δεν θα πιέσω τον εαυτό μου να κάνει κάτι που δεν θέλει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[panagiotis econ]

Τραγικος ο τυπος αλλα και η φιλη σου δεν παει πισω. Αν ειναι να καταπιεζεσαι μεχρι και στη σχεση τι να την κανεις. Τετοια προξενια απο φιλους/φιλες ειναι ολα τα λεφτα.

Κι εσυ δεν εχεις τσιπα επανω σου, 40 χρονων με κοκκινο μαλλι? Πολυ μπας κλας για τον ιπποτη, γινε μελαχρινη

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BLUE SEA]

Τραγικος ο τυπος αλλα και η φιλη σου δεν παει πισω. Αν ειναι να καταπιεζεσαι μεχρι και στη σχεση τι να την κανεις. Τετοια προξενια απο φιλους/φιλες ειναι ολα τα λεφτα.

Κι εσυ δεν εχεις τσιπα επανω σου, 40 χρονων με κοκκινο μαλλι? Πολυ μπας κλας για τον ιπποτη, γινε μελαχρινη

Πολύ απλά, θεωρώ ότι δεν έχω πλέον να αποδείξω τίποτα. Είμαι ο εαυτός μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Claire Rentfield]

Πολύ απλά, θεωρώ ότι δεν έχω πλέον να αποδείξω τίποτα. Είμαι ο εαυτός μου.

Και αυτός να παραμείνεις, εμάς πάντως μας αρέσεις κοριτσάκι μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BLUE SEA]

Και αυτός να παραμείνεις, εμάς πάντως μας αρέσεις κοριτσάκι μου.

Να είσαι καλά, ψυχούλα μου! Τι να κεράσω;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Claire Rentfield]

Να είσαι καλά, ψυχούλα μου! Τι να κεράσω;

Κάτι σε σοκολάτα δεν θα με χάλαγε...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νάσια21]

Εγώ θα του μιλούσα, θα του έλεγα τη γνώμη μου αν την ζητούσε και καποια συμβουλή. Μέχρι εκεί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.