Πώς αντιδρούν οι άντρες απέναντι στις δυναμικές γυναίκες;

[Κακή Επιρροή]

Είμαι ένας άνθρωπος αισιόδοξος και χαμογελαστός από φύση μου ή ... επειδή απλά έτσι με έμαθαν απ την οικογένεια μου.
Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που η γυναίκα ήταν Γυναίκα που μπορεί να πιάσει την πέτρα και να την στύψει να βγάλει λάδι και να ταΐσει τα παιδιά της...
Έμαθα λοιπόν να μπορώ να ανταπεξέρχομαι (σχεδόν) στα πάντα
Να τα καταφέρνω όλα περίφημα, από το να φτιάξω το καζανάκι έως το περιβόητο παστίτσιο μου
Εζησα μόνη μου κι αρκετά χρόνια κι έτσι έμαθα να μπορώ να έχω και την ευθύνη για τα πάντα μέσα σε ένα σπίτι... τους λογαριασμούς, τις υποχρεώσεις, τις δουλειές, το παιδί μου
Μπορώ να έχω μέσα στο μυαλό μου δεκάδες πράγματα και να μην τρελαίνομαι
Μπορώ να μαγειρεύω, να βλέπω τηλεόραση, να γράφω στο στέκι και να παίζω και με το παιδί μου ... ταυτόχρονα και χαμογελαστά
Αδιαμαρτύρητα...

Όλο αυτό το πακέτο γυναίκας που σας περιέγραψα ότι είμαι, θεωρώ ότι είναι το σύγχρονο "μοντέλο" γυναίκας - ανθρώπου της σημερινής κοινωνίας μας που μάλλον είναι επιβεβλημένο για την επιβίωση του
Είναι αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι ονομάζουν "δυναμική γυναίκα" ... "δυναμικός χαρακτήρας"... "δυναμικός άνθρωπος"

Στο παρελθόν αντιμετώπιζα πολλές δυσκολίες στο να βρεθεί ένας άντρας που να είναι πρόθυμος να με "ανταγωνιστεί" σε υγιή βάση και με γνώμονα πάντα την εσωτερική βελτίωση του κάθε ατόμου ξεχωριστά μέσα στη σχέση

Τον βρήκα κάποια στιγμή... αλλά μάλλον δείχνει τελικά να κουράστηκε και να παραιτήθηκε από τις προσπάθειες να είναι συνεχώς δίπλα σε μια δυναμική γυναίκα
Οπότε σε κάθε "πρόβλημα" σε κάθε "δυσκολία" σε κάθε "απόφαση" απλά γυρνάει την πλάτη και λέει "έχεις δίκιο" κι απομακρύνεται

Δε θέλω να σταθούμε στο δικό μου θέμα τόσο, άλλωστε γιαυτό δεν το έβαλα και στο επί προσωπικού
Αλλά αν θα μπορούσατε να μου πείτε γενικά γνώμες
Πως αντιδρούν οι υπόλοιποι άντρες?
Πως θα αντιδρούσατε εσείς δίπλα σε ένα τέτοιο άνθρωπο ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Palladin]

Δεν είμαι ειδική να δώσω συμβουλή σε αυτό το θέμα, γιατί ανέκαθεν με έλκυαν οι μεγαλύτεροι και πιο δυναμικοί άντρες από μένα. Αλλά πιστέυω ότι ίσως δίπλα σε δυναμικές γυναίκες αισθάνονται "ευνουχισμένοι". Είναι καλό, ΚΕ μου, ακόμα κι αν ξέρεις να φτιάχνεις το καζανάκι, να του δείχνεις ότι είναι απαραίτητος για σένα και για το σπίτι. Αν είσαι μια εντελώς ανεξάρτητη γυναίκα, μπορεί να αισθανθεί ότι ο ρόλος του είναι "διακοσμητικός". Μπορεί να είναι χαζό, αλλά νομίζω ότι αν ζητήσεις βοήθεια σε κάποια μικρά πράγματα που είναι "αντρικές δουλειές" τονώνεται η αυτοπεπεποίθησή τους

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nininaou]

Λοιπόν, μάλλον δεν έχω τόση εμπειρία από σχέσεις μου, για να απαντήσω. Δεν ξέρω αν είμαι (ή αν θα γίνω) αυτό που λες, ξέρω όμως ότι η μαμά μου είναι ακριβώς έτσι. Τα προλαβαίνει όλα, τα ελέγχει, παίρνει τις αποφάσεις. Είναι πραγματικά δύσκολο να συνυπάρξεις μ' έναν τέτοιο άνθρωπο, ειδικά αν είσαι δυναμικός κι εσύ. Μια τέτοια σχέση μπορεί να οδηγήσει σε αδιέξοδο. Μπορεί όμως και να είναι πολύ ενδιαφέρουσα και εποικοδομητική. Και νομίζω ότι η δεύτερη εκδοχή είναι που επικρατεί μακροπρόθεσμα. Όσο προσπαθείς να "τα βγάλεις πέρα" με έναν ισχυρό χαρακτήρα, γίνεσαι κι εσύ καλύτερος και το παλεύεις περισσότερο μέσα σου. Βλέπεις ότι ο δυναμισμός είναι όντως προτέρημα. Και ένα τέτοιο χαρακτηριστικό, που βρίσκεται διάχυτο στις εκφράσεις μας όταν το έχουμε, δεν μπορεί παρά να περάσει και στον διπλανό μας. Με όποια μορφή, ίσως όχι τόσο εμφανή, ο δυναμισμός είναι "μεταδοτικός". Κι αν υπάρχουν παραιτήσεις και κόπωση απέναντί του, είναι φυσιολογικό. Σε βάθος χρόνου, όσο συνειδητοποιείς "τι πήρες" απ'αυτόν, μένεις να τον ευγνωμονείς.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[stavros_]

Εξαρτάται. Σε έναν άνθρωπο που σε κάθε πρόβλημα, θα θελε να μου επιβάλλει τη γνώμη του, σε κάθε θέμα που συζητάγαμε (από πολιτικά μέχρι αθλητικά) θα είχε μια αμετακίνητη θέση, δεν θα μου άρεσε. Το έχω ζήσει και δε θέλω να το ξαναζήσω. Προτιμώ έναν άνθρωπο δεκτικό, να με καταλαβαίνει, συζητίσιμο, όταν έχει δίκιο να το παραδέχομαι, κι όταν έχω εγώ δίκιο να το παραδέχεται αυτή. Δε μου αρέσουν τα άτομα που νομίζουν οτι έχουν πάντα δίκιο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cibyllian]

ΚουΕ μου θίγεις ένα θεματάκι φωτιά (για μένα τουλάχιστον), αλλά καλά κάνεις!
Ο δυναμισμός στη γυναίκα είναι κάτι που οι περισσότεροι άντρες θαυμάζουν και ταυτόχρονα όμως φοβούνται, ενώ συμβαίνει και πολύ συχνά να τους κουράζει. Δεν έχω καταλάβει ακόμα πως μπορεί να συμβαίνει αυτό όλο ταυτόχρονα.
Ενώ δηλαδή βλέπω ότι πολλοί είναι αυτοί που θαυμάζουν μια γυναίκα ανεξάρτητη, δυναμική που "δε μασάει" και έλκονται από αυτή, είναι επίσης ευδιάκριτο ότι ταυτόχρονα είναι και πολύ επιφυλακτικοί μαζί της. Εμένα μου έχει τύχει να μου πουν ακόμα και το ότι τους τρομοκρατώ.
Η άποψή μου είναι ως εξής: Καταρχήν θεωρώ ότι οι περισσότεροι άνδρες, έστω και υποσυνείδητα θαυμάζουν τις γυναίκες γενικά, διότι είναι πιο ικανές να ασχολούνται με περισσότερα από ένα πράγματα ταυτόχρονα. Νομίζω ότι οι άντρες έχουν μεγαλύτερη δυσκολία σε αυτό. Και αυτό είναι κάτι που το αποδέχονται έστω και σιωπηρά. Εμείς πάλι από την πλευρά μας, αναλαμβάνουμε αυτούς τους ρόλους ευχαρίστως, αλλά μερικές φορές το παρακάνουμε και μέσα σε όλη την υπερπροσπάθεια να ανταπεξέλθουμε, τους "καταπίνουμε". Εννοώ ότι τους τρώμε ζωτικό χώρο δίνοντας τους την εντύπωση ότι μπορούμε να τα αναλάβουμε όλα, να τα βγάλουμε πέρα με όλα. Είναι σαν να τους βγάζουμε από το παιχνίδι, αφού έτσι αρχίζουν να αισθάνονται λίγο "περιττοί". Αντίθετα γι' αυτούς είναι πιο δύσκολο να σταθούν τελειώς μόνοι τους έχοντας την ευθύνη της δουλειάς, του σπιτιού και των παιδιών ταυτοχρόνως.
Με την υπερβολή μας ξεχνιόμαστε και τους κάνουμε να αισθάνονται "διακοσμητικοί". Νομίζω ότι αν χαλαρώναμε κι εμείς λίγο, θα αισθάνονταν κι αυτοί καλύτερα. Επαναπροσδιορίστε τις αρμοδιότητες τους καθενός στο σπίτι, ή αλλάξτε αρμοδιότητες. Δώστου χώρο να νιώσει ότι είναι απαραίτητος. Είναι σημαντικό για όλους να νοιώθουν απαραίτητοι στον άλλο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[jrot6]

Επειδη καθε αντρας και καθε γυναικα ειναι διαφορετικος/η καθε αντρας αντιδραει διαφορετικα απεναντι στις δυναμικες γυναικες..
Αν λεγοντας δυναμικη γυναικα εννοουμε τη γυναικα που εχει το δικο της ισχυρο χαρακτηρα,τα δικα της ενδιαφεροντα και δεν ζει μονο για να "υπηρετει" τον αντρα εγω προσωπικα μονο μια τετοια γυναικα θα μπορουσα να εχω διπλα μου..Δεν μπορω τις γυναικες που στηριζονται και ειναι πισω απο τους αντρες τους..Θελω να εχει το δικο της χαρακτηρα,τον δικο της δυναμισμο..Και καθημερινα στη σχεση να προσπαθουμε να συνδυασουμε τον δυναμισμο της με τον δικο μου,τα ενδιαφεροντα της,με τα δικα μου..

Παντως πιστευω οτι πολλοι αντρες φοβουνται και νιωθουν αμηχανα απεναντι σε τετοιες γυναικες γιατι εχουν μεγαλωσει σε πατριαρχικες οικογενειες που την πρωτη κουβεντα ειχαν παντα οι αντρες.Ετσι ψαχνουν μια γυναικα που να εχει παρομοιο ρολο στην οικογενεια με αυτον που ειχε η μητερα τους.Επειδη και πολλες γυναικες μεγαλωσαν με αυτα τα στανταρ ψαχνουν και αυτες αντιστοιχουν αντρες..(πχ υπαρχουν γυναικες που αν παει ο αντρας να τις βοηθησει στις δουλειες ξενερωνουν..)

Οποτε ας ψαξειι πρωτα ο/η καθενας/καθεμια μεσα του τι θελει και ας το αναζητησει..Αλλωστε εκει εξω κυκλοφορουν ολα τα ειδη αντρων/γυναικων..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

Πως αντιδρούν οι υπόλοιποι άντρες?
Πως θα αντιδρούσατε εσείς δίπλα σε ένα τέτοιο άνθρωπο ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ?

αν κρίνω από τον δικό μου άντρα, συγκρούσεις, συγκρούσεις και πάλι συγκρούσεις.
Αν και ο άλλος είναι δυναμικός και ενίοτε ισχυρογνώμων, η ζωή προβλέπεται τρικυμιώδης! οπότε ίσως είναι τελικά καλό, να είναι ο ένας από τους δύο μόνο "δυναμικός" (αλλά όχι ισχυρογνώμων) για να επιπλέει η βάρκα και να μην μπατάρει...ή και οι δύο να είναι δυναμικοί, αλλά να χρησιμοποιούν και την "όπισθεν", άμα λάχει..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ninaki]

Η δική μου περίπτωση είναι σπάνια απ΄ότι καταλαβαίνω με τον καιρό! Κατά την γνώμη όλων, είμαι μια γυναίκα αρκετά δυναμική για την ηλικία μου .. ο άνθρωπος που είμαστε μαζί εδώ και 3,5 χρόνια είναι περισσότερο δυναμικός απο εμένα ...σε θέμα καριέρας και χαρακτήρα!
Εκείνος με διαφόρους τρόπους προσπαθεί να με κάνει να είμαι ακόμα πιο δυναμική τόσο στις αποφάσεις μου όσο και στην δουλειά μας!
Μου δίνει συνεχώς το δικαίωμα να κάνω πράγματα για να ανέβω κιάλο σε όλους τους τομείς της ζωή μας, ακόμα και να ξεπεράσω το επίπεδο της επιχειρηματικότητας του!
Θέλει μια γυναίκα δίπλα του όχι για να του φέρνει χρήματα ή για να είναι σπίτι και να μεγαλώνει τα παιδιά κλπ αλλά μια γυναίκα που να παλεύει μαζί του σε όλες τις φάσεις της ζωής και να αντιμετωπίζουν μαζί όλες τις δυσκολίες...γενικά να είναι ένα!!!

Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να αντιμετωπίσω έναν τέτοιο άνθρωπο ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ...ίσως γιατί είναι κάτι που δεν έχω ζήσει μέχρι τώρα ... Δεν λέω...ο άντρας είναι ΑΝΤΡΑΣ (και πρέπει να είναι) και η γυναίκα είναι ΓΥΝΑΙΚΑ!!! Υπάρχει μιά συμαντική διαφορά ανάμεσα στα 2 φύλα!

Οσο για σ'ένα κούε μου, προσπάθησε να του δώσεις κάποιες απο τις ευθύνες που έχεις εσύ ... είτε γιατί δεν μπορείς να τις φέρεις είς πέρας ... είτε γιατί μπορείς, πρέπει να καταλάβει πόσο συμαντικός είναι για εσένα και την οικογένεια και ότι δεν είναι μόνο για να δουλευει και να φέρνει χρήματα στο σπίτι...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Θέλει μια γυναίκα δίπλα του όχι για να του φέρνει χρήματα ή για να είναι σπίτι και να μεγαλώνει τα παιδιά κλπ αλλά μια γυναίκα που να παλεύει μαζί του σε όλες τις φάσεις της ζωής και να αντιμετωπίζουν μαζί όλες τις δυσκολίες...γενικά να είναι ένα!!!

'Eλα Χριστέ και Παναγιά... Παλαβώθηκε το παλικάρι?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Palladin]

Θέλει μια γυναίκα δίπλα του όχι για να του φέρνει χρήματα ή για να είναι σπίτι και να μεγαλώνει τα παιδιά κλπ

δηλ τα παιδιά ποιος θέλει να τα μεγαλώσει?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fielda]

Φαντάζομαι ότι η Νίνα εννοεί ότι ο φίλος της τη γυναίκα δε τη θέλει ΜΟΝΟ για αυτό. Θα θέλει να μεγαλώσουν μαζί τα παιδιά αλλά δεν τη βλέπει ως τον άνθρωπο που θα αναλάβει αυτή τη δουλειά και τίποτα άλλο, θέλει και κάτι παραπάνω από αυτό (αυτά που μας περιγράφει). Αν κάνω κάποιο λάθος διόρθωσέ με.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[jrot6]

Θέλει μια γυναίκα δίπλα του όχι για να του φέρνει χρήματα ή για να είναι σπίτι και να μεγαλώνει τα παιδιά κλπ
δηλ τα παιδιά ποιος θέλει να τα μεγαλώσει?

Tα παιδια ετσι και αλλιως σε μια οικογενεια που δουλευουν και οι δυο (που για μενα ειναι το πλεον απαραιτητο με το υψος των μισθων,αλλα και εν γενει το καταλληλο για μια οικογενεια) θα μεγαλωσουν με γιαγια και παπποου ή καποια γυναικα..Τις υπολοιπες ωρες το μεγαλωνουν και οι δυο γονεις,ο καθενας συνεισφεροντας εκει οπου μπορει..

Και εγω δεν θα γουσταρα να εχω μια γυναικα μονο να μεγαλωνει τα παιδια και να κανει δουλειες στο σπιτι.Δεν λεω οτι αυτα τα πραγματα ειναι λιγο,απλα θελω η γυναικα να εχει τη δουλεια της,την παρεα της,τις φιλοδοξιες της,τους στοχους της και τον δυναμισμο της..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[prime]

Με κάλυψε σε μεγάλο βαθμό η ciby.
Για μένα ίσως δεν υπάρχουν τελικά πολλές δυναμικές γυναίκες όπως σκέφτομαι εγώ τον ορισμό της δυναμικής.
Σίγουρα πχ δεν θεωρώ δυναμική τη γυναίκα που προσπαθεί να επιβάλλεται στη σχέση της ή θέλει πάντα να έχει τον τελευταίο λόγο κτλ.
Αυτή περισσότερο για υστερική μου κάνει.

Αυτό που έχω καταλάβει εγώ, μετά από διάφορα προσωπικά στραπάτσα, είναι ότι ο άντρας έχει μέσα του την ανάγκη να προστατεύει. Όχι ότι η γυναίκα δεν την έχει απλά ίσως όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό.

Αν του δείξεις ότι είσαι άνθρωπος που ουσιαστικά δεν έχεις κανέναν ανάγκη και τα βγάζεις πέρα μια χαρά και μόνη σου, ότι δεν χρήζεις «προστασίας», τον ΄΄ακρωτηριάζεις΄΄.

Μην παρεξηγηθεί το χρήζεις προστασίας που είπα. Δεν το εννοώ στα πλαίσια του είμαι αδύναμη βοηθήστε με.
Δεν είναι κακό η γυναίκα να είναι γυναίκα.

Πώς το σκέφτομαι εγώ?
Είμαστε συγκυβερνήτες αλλά το τιμόνι το κρατάει ο άντρας.
Ναι μεν απαιτώ να είμαι ισότιμη στη σχέση αλλά τον άντρα τον θέλω πιο πολύ σε όλα απʼ ότι είμαι εγώ.
Αυτό δεν με κάνει ούτε αδύναμη, ούτε σημαίνει ότι παραχωρώ τα δικαιώματά μου, ούτε ότι θέλω να είμαι υπό.

Πώς συγκυβερνάς? Εκφράζεις την άποψή σου όχι σε μορφή τελεσιγράφου ή τελικής διάταξης αλλά ως σκέψη και το συζητάς υποβάλλοντας ερωτήσεις.
Να τον βάλεις έτσι στη λογική της συζήτησης και όποια και αν είναι η τελική απόφαση να έχει προκύψει από αυτήν την διαδικασία.
Τώρα αν τελική απόφαση και αρχική σου άποψη συμπίπτουν εξαρτάται και από το πώς έθεσες τις ερωτήσεις.
Σημασία έχει να συμμετέχει ενεργά και ο άλλος και να τον έχεις βάλει εσύ σε αυτήν την λογική.


(ο β ενικός δεν πηγαίνει στην Αναστασία, γενικά μιλώντας)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Πολύ ωραίο θέμα!

Καταρχάς είμαι πεπεισμένος ότι αν συμβεί και αγαπήσεις κάποιον/κάποια δεν σε ενδιαφέρουν τέτοιες λεπτομέρειες, αφού ο σκοπό σου είναι να είστε ευτυχισμένοι και όχι απλά για συμβίωση. Ωστόσο υπάρχουν κάποιες "παρενέργειες". Η ζώη μου τα έφερε έτσι ώστε να ζήσω και τις δυο περίπτωσης, μάλιστα και δύο σε υπερβολικό βαθμό. Όποτε με σιγουριά έχω καταλήξει ότι προτιμώ στις σχέσεις η σύντροφος μου να είναι δυναμική επειδή σε διαφορετική περίπτωση δεν υπάρχει η απαιτούμενη εκτίμηση για μια όχι άνιση σχέση. Η ελλείψη δυναμικότητας με κάνει να νιώθω την ευθύνη να λάβω εγώ εξ ολοκλήρου τα χαλινάρια της σχέσης.

Αν και σαν δυναμικότητα σε έναν άνθρωπο δεν ορίζω αυτά που ειπώθηκαν παραπάνω, για εμένα είναι αναγκαία η ύπαρξη μιας υβρίδιας κατάστασης ανταγωνισμού και συναγωνισμού.

Ωστόσο αν μιλήσουμε απλά για μια σχέση "συμβίωσης-καθημερινότητας" τότε ίσως η δυναμικότητα και στις δυο πλευρές να δημιουργεί πολλές ανεπιθύμητες παρενέργειες. (π.χ. από πολλούς άντρες έχω ακούσει παράπονα για ευνουχισμό κτλ) και αυτό είναι λογικό αφού η σχέση αυτή έχει σαν στόχο την αντιμετώπιση απλά κάποιων κοινωνικών καταστάσεων.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Palladin]

Διαβάζοντας τις απαντήσεις της Prime και της Ciby και δεδομένου ότι η ΚΕ δίνει πάντα εξαιρετικές συμβουλές, σκέφτηκα το εξής: αν κάποια φίλη σου ΚΕ είχε αυτό ακριβώς το πρόβλημα που περιγράφεις, τι θα της έλεγες? Πιστεύω ότι η απάντηση είναι ένα μείγμα αυτών που είπαν η Prime και της Ciby. Αν εξετάσεις το πρόβλημα από "απόσταση" θα βρεις την απάντηση

Επίσης, σχετικά με το ποιος θα μεγαλώνει τα παιδιά: θεωρώ ότι μια δυναμική και ικανή γυναίκα μπορεί κάλλιστα να αφιερώσει τα απογεύματά της για λίγα χρόνια από την ζωή της στο να μεγαλώσει τα παιδιά της, χωρίς αυτό να την υποβιβάσει αυτόματα από "δυναμική" σε "γυναικούλα". Ίσως αυτό να το πιστεύω γιατί θεωρώ ότι την μεγαλύτερη ευθύνη και φροντίδα για την σωστή ανατροφή των παιδιών την έχει η μάνα, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα συζήτησης

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

δεν υφίσταται καν το "ποιος θα μεγαλώνει τα παιδιά". Εννοείται ότι και οι δύο μαζί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Palladin]

δεν υφίσταται καν το "ποιος θα μεγαλώνει τα παιδιά". Εννοείται ότι και οι δύο μαζί.

δεν διαφωνώ καθόλου
απλά συγχίζομαι όταν λέει κάποιος "δεν μ' αρέσει η γυναίκα να είναι σπίτι να μεγαλώνει τα παιδιά", λες και είναι κάτι το ευτελές να περνάς χρόνο με τα παιδιά σου

σόρρυ για το οφφ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

όλες οι απόψεις με βοήθησαν και έφτασα και σε κάποια συμπεράσματα... αλλά όπως είπα και στην αρχή δεν ήθελα να το κλείσουμε σε στενά πλαίσια σε ότι αφορά εμένα προσωπικά

θα μιλήσω όμως πλέον για λογαριασμό μου όπως θα μιλούσα αν ήταν αλλουνού το πρόβλημα όπως ορθά παρατήρησε η Palladin


well, αυτό που είδα στις απαντήσεις των αντρών βασικά είναι ότι το πρόβλημα είναι όταν ο δυναμισμός τις γυναίκας μεταφράζεται ως "η γυναίκα θέλει να γίνεται συνέχεια το δικό της"
σωστό και δίκαιο ομολογώ.... τι γίνεται όμως αν πραγματικά η γυναίκα έχει τελικώς - αποδεδειγμένα- συνεχώς δίκιο κι άρα σωστά πρέπει να γίνεται το δικό της?
(το πως φτάνει στο σημείο να έχει συνεχώς η γυναίκα δίκιο είναι άλλο σημείο συζήτησης)

Πρέπει προφανώς να βρει έναν όμορφο τρόπο ώστε ο άλλος να το δει και να το αναγνωρίσει από μεριάς του ότι η άλλη δε γουστάρει να είναι ο δερβέναγας στη σχέση αλλά ότι κι αυτός έχει ευθύνες και ότι αν δεν βελτιώσει αυτός τη στάση του η άλλη θα είναι υποχρεωμένη αιωνίως να δίνει εντολές και να μην υπάρχει οικογένεια αλλά το 3ο Ράιχ

άρα η "λύση" στο πρόβλημα είναι αρχικά μια καλή και ώριμη συζήτηση
αυτό φυσικά δεν λύνει το πρόβλημα από τη μία στιγμή στην άλλη αλλά τουλάχιστον θέτει κάποιες καλές βάσεις για τη λύση του προβλήματος
ο άλλος, πρέπει να καταλάβει πάσει θυσία ότι ο δυναμισμός της γυναίκας δεν σημαίνει ότι η γυναίκα πρέπει να δίνει εντολές κι ο άλλος να εκτελεί σαν καλός στρατιώτης
ο άλλος, πρέπει να καταλάβει ότι στην πραγματικότητα, καμία δυναμική γυναίκα δεν θέλει δίπλα της έναν άντρα που για να λειτουργήσει χρειάζεται εντολές... γιατί αυτός ο άντρας είναι "κατώτερος"

στη δική μου περίπτωση το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός ότι ο άντρας μου ανέκαθεν ήταν πολύ ήπιων τόνων
σε συνδυασμό με το δικό μου εκρηκτικό ταπεραμέντο, αυτό που τελικά συμβαίνει είναι ότι άθελα μου τον καπελώνω
και δεν φτάνει που αυτός φρικάρει που νοιώθει όπως σωστά ειπώθηκε να ευνουχίζεται, κι εγώ απ τη μεριά μου όταν συμβαίνει αυτό, νοιώθω ότι δεν έχω δίπλα μου άντρα αλλά ένα ακόμα παιδάκι
κάτι που καθόλου δεν ήθελα να συμβεί στη ζωή μου

με μία καλή συζήτηση λοιπόν, όταν υπάρχει η διάθεση κι απ τους δύο φυσικά, αν μπουν στη θέση τους κάποια πράγματα και καταλάβει κι ο άλλος ότι ξέρεις... δεν γουστάρω ρε φίλε να σου δίνω εντολές αλλά πρέπει να αναλλάβεις κι από μόνος σου κάποια πράγματα και έτσι θα βγούμε απ τη φάση του εσύ να νοιώθεις μ@λ@κ@ς αλλά κι εγώ να νοιώθω ότι εσύ είσαι μ@λ@κ@ς νομίζω ότι θα βρεθεί η λύση κάποια στιγμή...


Φίλες μου, η λύση δεν είναι να κάνω εγώ ένα βήμα πίσω και να καταπιέσω εγώ τη δική μου ορμή γιατί μετά θα έχουμε τα ανάποδα αποτελέσματα.... ο άλλος θα είναι καλά κι εγώ τελικώς καταπιεσμένη
Κι αυτό νομίζω ισχύει για όλες τις σχέσεις
Αυτό το "δως του αέρα" δε με πείθει... ο άλλος πρέπει να τον πάρει μόνος του τον αέρα... με τον τσαμπουκά του να τον τραβήξει απ τα μαλλιά
Η λύση είναι να δραστηριοποιηθεί κι ο άλλος
Δε θέλω και δεν πιστεύω ότι πρέπει να ρίξω εγώ τους τόνους για να μην καπελώνεται ο άλλος
Πιστεύω ότι το σωστό είναι να ξέρει ο άλλος ότι αυτό το καπέλωμα που γίνεται άθελα μου, τελικώς τον ρίχνει και στα μάτια μου, και πρέπει να ανασκουμπωθεί να πάρει λίγο τα πάνω του

Προσωπικά την συζήτηση την έκανα... και φάνηκε να υπάρχει κατανόηση και ότι κάπου κάτι καταφέραμε...
αυτό όμως θα φανεί στο βάθος του χρόνου γιατί αυτά τα πράγματα δεν αλλάζουν απ τη μία μέρα στην άλλη

Εν κατακλείδι...
δεν (μου) αρκεί να αλλάξω εγώ... θέλει κι απ τους δύο προσπάθεια ο καθένας στον τομέα που υστερεί και να το συνειδητοποιήσουν/με και οι δύο αυτό καλά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[lugar]

Κουέ, να πω κι εγώ κάτι που δεν ξέρω αν βοηθάει σε τίποτα.....
Δεν είναι όλοι δυναμικοί σε όλα τα πεδία. Υπάρχουν πεδία που κάποιος μπορεί να νοιώθει αδύναμος και να προτιμά να είναι "doer" και άλλα που προτιμά να παίρνει πρωτοβουλίες. Κι αυτό δεν το θέτω σε θέμα φύλου.
Τώρα εσάς η ζωή σας άλλαξε με τον μικρό και μπορεί να κατρακυλά στην κατάσταση όπου αυτός που μπορεί ευκολότερα να κάνει πολλά πράγματα συγχρόνως (στατιστικά η γυναίκα) από κεκτημένη ταχύτητα να οργανώνει τα πάντα.
Γιατί δεν διαλέγετε δραστηριότητες που να είναι αποκλειστική ευθύνη μόνο του ενός ή του άλλου ώστε να μένουν μόνο αυτές που σιχαίνεστε και οι δύο να διευθετήσετε?
Τώρα εγώ δεν ξέρω αν πρέπει να κάνω προτάσεις αφού με την δουλειά, τα παιδιά και τους παππούδες και αφού υπάρχει στοιχειώδης κατανομή εργασιών τα'χουμε ήδη τελείως παιγμένα και θα μας κλείσουνε μέσα σύντομα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι εσεις δεν θα τα καταφέρετε καλύτερα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cibyllian]

στη δική μου περίπτωση το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός ότι ο άντρας μου ανέκαθεν ήταν πολύ ήπιων τόνων
σε συνδυασμό με το δικό μου εκρηκτικό ταπεραμέντο, αυτό που τελικά συμβαίνει είναι ότι άθελα μου τον καπελώνω
και δεν φτάνει που αυτός φρικάρει που νοιώθει όπως σωστά ειπώθηκε να ευνουχίζεται, κι εγώ απ τη μεριά μου όταν συμβαίνει αυτό, νοιώθω ότι δεν έχω δίπλα μου άντρα αλλά ένα ακόμα παιδάκι
κάτι που καθόλου δεν ήθελα να συμβεί στη ζωή μου

Συνήθως ο ένας από τους δύο είναι πιο ήπιος από τον άλλο, σε διαφορετική περίπτωση υπάρχει ο κίνδυνος να γίνεται συχνά "σφαγή" (μου έχει τύχει αυτό και είχα την αίσθηση ότι ήμουν μονίμως σε μπαρουταποθήκη με τα φυτίλια στο χέρι περιμένοντας το μπουμ)
Το πιο ήπιος βέβαια δεν σημαίνει απαραίτητα και λιγότερο δυναμικός, δηλαδή επειδή δεν έχει εκρηκτικές αντιδράσεις ο άλλος και είναι "αντισυγκρουσιακός" δε σημαίνει ότι απλά υποτάσσεται σε μας. Αυτό το έχεις σκεφτεί; Μήπως δηλαδή ενώ έχει τη δική του άποψη και επιχειρηματολογία, απλά τον κουράζει περισσότερο η διαδικασία του να μπει σε αντιπαράθεση επιχειρημάτων;

Αυτό το "δως του αέρα" δε με πείθει... ο άλλος πρέπει να τον πάρει μόνος του τον αέρα... με τον τσαμπουκά του να τον τραβήξει απ τα μαλλιά
Η λύση είναι να δραστηριοποιηθεί κι ο άλλος
Δε θέλω και δεν πιστεύω ότι πρέπει να ρίξω εγώ τους τόνους για να μην καπελώνεται ο άλλος
Πιστεύω ότι το σωστό είναι να ξέρει ο άλλος ότι αυτό το καπέλωμα που γίνεται άθελα μου, τελικώς τον ρίχνει και στα μάτια μου, και πρέπει να ανασκουμπωθεί να πάρει λίγο τα πάνω του

Με το "δως του αέρα" δεν εννοούμε βέβαια να το κάνεις εσύ, απλά να προσέξεις μήπως όταν πάει να τον πάρει μόνος του εσύ του τον κόψεις! Διότι συνήθως αυτό είναι το θέμα. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα του τι εννοώ: Όταν πήγα να διαλέξω ύφασμα για μια κουρτίνα στο σπίτι μας, είχε έρθει μαζί μου, γιατί εκείνος ήθελε να έρθει. Δεν ήταν δηλαδή κάτι που του ζήτησα εγώ, πράγμα που σημαίνει ότι - και πολύ δίκαια- ήθελε κι αυτός να έχει άποψη για την κουρτίνα μας. Εκεί λοιπόν που βλέπαμε, μου δείχνει κάποιο σχέδιο, που όμως ήταν τελείως αταίριαστο. Του είπα λοιπόν "άπαπα δεν ταιριάζει καθόλου! δεν το βλέπεις! Μα καλά τι περιμένω κι εγώ αφού δεν σκαμπάζεις απο αυτά". Ε το βουλωσε και μετά όποτε τον ρώταγα αν του αρέσει μου έλεγε "δεν ξέρω, καλό είναι, εσύ ξέρεις καλύτερα". Μετά σκέφτηκα ότι ενώ είχε τη διάθεση να συμμετέχει σε κάτι, εγώ χωρίς να του εξηγήσω τι ψάχνουμε, τον ακύρωσα. Αν του είχα πει λίγο πάνω κάτω σε τι χρώματα και ύφος ψάχναμε,- αφού δεν ξέρει-, θα το είχαμε διασκεδάσει περισσότερο. Όταν το έκανα με τα φωτιστικά ήταν τελείως διαφορετικά. Αυτό εννοούμε με το "δωσε στον άλλο αέρα"

Προσωπικά την συζήτηση την έκανα... και φάνηκε να υπάρχει κατανόηση και ότι κάπου κάτι καταφέραμε...
αυτό όμως θα φανεί στο βάθος του χρόνου γιατί αυτά τα πράγματα δεν αλλάζουν απ τη μία μέρα στην άλλη

Εννοείται ότι χρειάζεται χρόνος!

Εν κατακλείδι...
δεν (μου) αρκεί να αλλάξω εγώ... θέλει κι απ τους δύο προσπάθεια ο καθένας στον τομέα που υστερεί και να το συνειδητοποιήσουν/με και οι δύο αυτό καλά

Το ζητούμενο στις σχέσεις δεν είναι να αλλάξει ο ένας ή ο άλλος, αλλά να εξελιχθούν και οι δύο! Να προσαρμοσθούν ο ένας στον άλλο, συμπληρώνοντας ο ένας τα κενά του άλλου και τονίζοντας τα θετικά ο ένας του άλλου!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.