Σοσιαλισμός και κομμουνιστική απελευθέρωση στον 21ο αιώνα

[Alejandro che 7]

25 χρόνια από την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Ο κόσμος που που θα γινόταν καλύτερος μετά την πτώση του «σιδηρού παραπετάσματος» ισοδυναμεί με μια γενικευμένη Γκουέρνικα που τη συναντά κανείς από τη Δαμασκό μέχρι τη Βαγδάτη και από την Λωρίδα της Γάζας μέχρι την ναζιστοκρατούμενη Ουκρανία. Ο κόσμος τους που θα γινόταν καλύτερος έχει γεμίσει Νταχάου, από τα Γουαντάναμο μέχρι το Αμπού Γκράιμπ. Οδεύοντας ολοταχώς πρός έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, η μόνη δύναμη που μπορεί να ανατρέψει την πορεία προς την καταστροφή είναι οι λαοί, η μόνη πραγματική υπερδύναμη. Είναι δυνατή σήμερα, που οι αντιδραστικές δυνάμεις κυριαρχούν, μία αναγέννηση του κινήματος για την χειραφέτηση του κόσμου της εργασίας; Μπορεί το απελευθερωτικό πρόταγμα του σοσιαλισμού και η κομμουνιστική προοπτική για έναν κόσμο ειρήνης και αλληλεγγύης, χωρίς κράτος και διακριτές κοινωνικές τάξεις, ως αντίθεση στην λαίλαπα του ιμπεριαλισμού και στις καταστροφικές συνέπειες του καπιταλισμού της παρακμής, να συγγινήσει και πάλι και να φέρει τα πάνω κάτω στην παγκόσμια ιστορία; Ποιες τακτικές πρέπει να ακολουθήσει;Ποια αιτήματα πρέπει να προβάλλει για να συσπειρώσει τον κόσμο; Ας στηριχτούμε επιστημονικά στην μελέτη των σύγχρονων αντιθέσεων όπως θα πρότασσαν οι θεμελιωτές του διαλεκτικού υλισμου(Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν), ας εμπνευστούμε από τα θεωρητικά έργα και τις κριτικές των Αντόνιο Γκράμσι, Λουι Αλτουσέρ, Νίκου Πουλαντζά, Ετιέν Μπαλιμπάρ, Μαο Τσε Τουνγκ, ας ανδρωθούμε από τον ηρωισμό και το αίμα του Βιδάλη, του Φίτσιου, του Τατάκη, του Μαλτέζου, του Μπελογιάννη, των εκτελεσμένων της Καισαριανής, του Πολυτεχνείου, του Χαιδαρίου, του ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ, ας προτάξουμε τα στήθη μας για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Όλες οι πολιτικά τεκμηριωμένες γνώμες προς κάθε κατεύθυνση είναι εντός θέματος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[me.]

Η Οκτωβριανή επανάσταση δεν έγινε επειδή οι άνθρωποι συγκινήθηκαν από ιδανικά ούτε επειδή μελέτησαν τον Μάρξ.
Έγινε γιατί ο κόσμος πέθαινε απ' την πείνα κι ο Λένιν τους έταζε ψωμί.
Δικαιοσύνη ισότητα αλληλεγγύη κτλ λίγους συγκινούν. Η πλειοψηφία θα κινηθεί απ’ την ανάγκη. Όπως γίνεται πάντα.
Αργότερα θα βαφτίσουμε την ανάγκη "αγώνα για ιδανικά" για να ακουγόμαστε ωραίοι και καλοί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[GiorgosAsi]

Σωστα οπως τωρα βαφτιζαμε την αναγκη ρουσφετι μπαξισι και φακελακι.Οπως οι πολιτικοι επειδη ειχουμε αναγκες μας κανουν οτι θελουν.Οπως επειδη τα αφεντικα-προεδροι των επιχειρησεων ,επειδη εχουμε αναγκη,δουλευουμε 12ωρα για ενα ψωμοτυρι και ενα πουκαμισο.Οντως χρεαζεται οραμα και σχεδιο να προσαρμοστει ο κοσμος στο οραμα της αλλαγης

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alejandro che 7]

Η Οκτωβριανή επανάσταση δεν έγινε επειδή οι άνθρωποι συγκινήθηκαν από ιδανικά ούτε επειδή μελέτησαν τον Μάρξ.
Έγινε γιατί ο κόσμος πέθαινε απ' την πείνα κι ο Λένιν τους έταζε ψωμί.
Δικαιοσύνη ισότητα αλληλεγγύη κτλ λίγους συγκινούν. Η πλειοψηφία θα κινηθεί απ’ την ανάγκη. Όπως γίνεται πάντα.
Αργότερα θα βαφτίσουμε την ανάγκη "αγώνα για ιδανικά" για να ακουγόμαστε ωραίοι και καλοί.

Δεν διαφωνώ σε αυτό. Αυτή είναι άλλωστε και η επιτομή του διαλεκτικού υλισμου(δεν είμαι εγώ σπορά της τύχης, ο πλαστουργός της νιας ζωής εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης και ώριμο τέκνο της οργής). Αυτό που λέω είναι ότι οι Μπολσεβίκοι πέτυχαν επειδή έδωσαν στον κόσμο απάντηση και διέξοδο στα προβλήματά του. Ο Λένιν είχε πει ότι χωρίς επαναστατική θεωρία δεν υπάρχει επαναστατική δράση. Μία σύγχρονη επαναστατική θεωρία που θα απαντάει στις σύγχρονες αντιθέσεις του καπιταλισμού, είναι απαραίτητη ώστε με τα αιτήματα της να συσπειρώσει τον κόσμο στην σωστή κατεύθυνση και όχι σε μία αντιδραστική ( πχ φασισμός, μηδενισμός κλπ).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nelliel]

Αυτό που λέω είναι ότι οι Μπολσεβίκοι πέτυχαν επειδή έδωσαν στον κόσμο απάντηση και διέξοδο στα προβλήματά του.

Με ανταλλαγμα τη στερηση της ελευθεριας τους...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alejandro che 7]

Με ανταλλαγμα τη στερηση της ελευθεριας τους...

Άντιθετα έφεραν το προλεταριάτο όσο ήταν δυνατόν στην εξουσία. Εκτός αν θεωρείς ελευθερία την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την απόσπαση υπεραξίας. Όσο υπάρχει κράτος δεν μπορεί να υπάρχει απόλυτη ελευθερία. Κράτος και ελευθερία είναι έννοιες ασυμβίβαστες(Λένιν) και η απόδειξη των ανειρήνευτων ταξικών αντιθέσεων(Ένγκελς). Η διαφορά μας είναι ότι εσύ θέλεις ένα κράτος κατασταλτικό προς τον αγωνιζόμενο λαό και ελευθεριακό προς το μεγάλο κεφάλαιο(φοροαπαλλαγές κλπ) ώστε να αυξάνει τα κέρδη του. Ενώ εγώ βλέπω ένα αυτοδιαλυόμενο εργατικό μισοκράτος ως το δρόμο προς μια ακρατική αταξική κοινωνία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[PeterTheGreat]

Άντιθετα έφεραν το προλεταριάτο όσο ήταν δυνατόν στην εξουσία. Εκτός αν θεωρείς ελευθερία την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την απόσπαση υπεραξίας. Όσο υπάρχει κράτος δεν μπορεί να υπάρχει απόλυτη ελευθερία. Κράτος και ελευθερία είναι έννοιες ασυμβίβαστες(Λένιν) και η απόδειξη των ανειρήνευτων ταξικών αντιθέσεων(Ένγκελς). Η διαφορά μας είναι ότι εσύ θέλεις ένα κράτος κατασταλτικό προς τον αγωνιζόμενο λαό και ελευθεριακό προς το μεγάλο κεφάλαιο(φοροαπαλλαγές κλπ) ώστε να αυξάνει τα κέρδη του. Ενώ εγώ βλέπω ένα αυτοδιαλυόμενο εργατικό μισοκράτος ως το δρόμο προς μια ακρατική αταξική κοινωνία.

Στο ότι κράτος και ελευθερία είναι έννοιες ασυμβίβαστες, συμφωνούμε. Τώρα, το πως εσύ θεωρείς ότι η άσκηση βίας και η στέρηση των ελευθεριών του ατόμου με κάποιον τρόπο συνιστούν απελευθέρωση, δεν ξέρω. Ας σπάσουμε το επιχείρημα κομμάτι κομμάτι.

1) Αναγνωρίζεις ότι "Όσο υπάρχει κράτος δεν μπορεί να υπάρχει απόλυτη ελευθερία.", άρα υποθέτω ότι συμφωνείς ότι ο άνθρωπος πρέπει να ζει ελεύθερος (δηλαδή να είναι κύριος των σκέψεων και των πράξεών του, χωρίς να του επιβάλλονται).
2) Λογικό είναι ο άνθρωπος να απολαμβάνει τα προϊόντα της εργασίας του, δηλαδή την ελευθερία να τα αξιοποιήσει με όποιον τρόπο πιστεύει ότι μπορεί να βελτιώσει την ζωή του.
3) Αφού ο άνθρωπος μπορεί να αξιοποιήσει αυτά τα προϊόντα με όποιον τρόπο θέλει (είναι ελεύθερος!), τότε μπορεί να συνάψει συμφωνίες με άλλους ανθρώπους ελεύθερα, πχ. για την ανταλλαγή αυτών (ένας αγρότης μπορεί να ανταλλάξει το σιτάρι του με ξύλα από τον ξυλοκόπο). Εννοείται ότι κάθε συμφωνία (πχ. μία ανταλλαγή) απαιτεί την αβίαστη συναίνεση και των δύο (αλλιώς δεν είναι ελεύθεροι).
4) Αφού ο άνθρωπος μπορεί να συνάψει συμφωνίες ελεύθερα, τότε μπορεί ελεύθερα να προσφέρει την εργασία του σε αντάλλαγμα για αγαθά (ή όποιον άλλο τρόπο πληρωμής βρίσκει αρεστό). Η συμφωνία αυτή είναι εκμετάλλευση, αφού κανένα από τα άτομα που συμμετέχουν σε αυτή δεν χάνουν (ο εργάτης κερδίζει τον μισθό του, ο ιδιοκτήτης το προϊόν του εργάτη). Σε περίπτωση που ο εργάτης δεν βρίσκει τους όρους της συμφωνίας αρεστούς, μπορεί να την ακυρώσει.

Κανένα από αυτά δεν είναι χαρακτηριστικά μίας κομμουνιστικής κοινωνίας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nelliel]

Η ελευθερια λογου και διαδηλωσεων ειναι ανυπαρκτη σε αυτα τα καθεστωτα. Ριξε μια ματια και στην light εκδοση του κομμουνισμου στην Κινα που λογοκρινει τα παντα. Δε λεω φυσικα οτι στην δυση δεν υπαρχει λογοκρισια, υπαρχει και εδω, αλλα οχι σε τετοιο βαθμο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Δημοσιοκαφρος-γραφος]

Η ελευθερια λογου και διαδηλωσεων ειναι ανυπαρκτη σε αυτα τα καθεστωτα. Ριξε μια ματια και στην light εκδοση του κομμουνισμου στην Κινα που λογοκρινει τα παντα. Δε λεω φυσικα οτι στην δυση δεν υπαρχει λογοκρισια, υπαρχει και εδω, αλλα οχι σε τετοιο βαθμο.

Η Ελλάδα ήταν στην 84η θέση το 2013 και πίστεψε με θα πάει όλο και χειρότερα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

... Είναι δυνατή σήμερα, που οι αντιδραστικές δυνάμεις κυριαρχούν, μία αναγέννηση του κινήματος για την χειραφέτηση του κόσμου της εργασίας; ...

Χειραφέτηση του "κόσμου της εργασίας" ή του ανθρώπινου προσώπου;

...Μπορεί το απελευθερωτικό πρόταγμα του σοσιαλισμού και η κομμουνιστική προοπτική για έναν κόσμο ειρήνης και αλληλεγγύης, χωρίς κράτος και διακριτές κοινωνικές τάξεις, ως αντίθεση στην λαίλαπα του ιμπεριαλισμού και στις καταστροφικές συνέπειες του καπιταλισμού της παρακμής, να συγγινήσει και πάλι και να φέρει τα πάνω κάτω στην παγκόσμια ιστορία;.. .

Όχι, δεν μπορεί να (ξανα )συγκινήσει ένα "πρόταγμα του σοσιαλισμου και η κομμουνιστική προοπτική", γιατί " το σκοτάδι ξανάρχεται και μόνο του, χωρίς του φεγγαριού το αντιφέγγισμα...".

... Ποιες τακτικές πρέπει να ακολουθήσει;

Το "σφάξε με, αγά μου, ν' αγιάσω", μήπως;

...Ποια αιτήματα πρέπει να προβάλλει για να συσπειρώσει τον κόσμο;

Οι Πρώτοι να γίνουν τελευταίοι και οι Τελευταίοι να γίνουν πρώτοι κι όλοι μαζί: μία Ωραία Ατμόσφαιρα!

...Ας στηριχτούμε επιστημονικά στην μελέτη των σύγχρονων αντιθέσεων όπως θα πρότασσαν οι θεμελιωτές του διαλεκτικού υλισμου(Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν), ας εμπνευστούμε από τα θεωρητικά έργα και τις κριτικές των Αντόνιο Γκράμσι, Λουι Αλτουσέρ, Νίκου Πουλαντζά, Ετιέν Μπαλιμπάρ, Μαο Τσε Τουνγκ, ας ανδρωθούμε από τον ηρωισμό και το αίμα του Βιδάλη, του Φίτσιου, του Τατάκη, του Μαλτέζου, του Μπελογιάννη, των εκτελεσμένων της Καισαριανής, του Πολυτεχνείου, του Χαιδαρίου, του ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ...

Το πολύ το κυρ ελέησον, το βαρέθηκε κι ο ...Αλλάχ!

...ας προτάξουμε τα στήθη μας για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
...

...Κι όπως είπε κι ο σ. Ζουγκάνοφ: "Πρώτος μας καθοδηγητής, ο Ιησούς Χριστός..."!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alejandro che 7]

Στο ότι κράτος και ελευθερία είναι έννοιες ασυμβίβαστες, συμφωνούμε. Τώρα, το πως εσύ θεωρείς ότι η άσκηση βίας και η στέρηση των ελευθεριών του ατόμου με κάποιον τρόπο συνιστούν απελευθέρωση, δεν ξέρω. Ας σπάσουμε το επιχείρημα κομμάτι κομμάτι.

1) Αναγνωρίζεις ότι "Όσο υπάρχει κράτος δεν μπορεί να υπάρχει απόλυτη ελευθερία.", άρα υποθέτω ότι συμφωνείς ότι ο άνθρωπος πρέπει να ζει ελεύθερος (δηλαδή να είναι κύριος των σκέψεων και των πράξεών του, χωρίς να του επιβάλλονται).
2) Λογικό είναι ο άνθρωπος να απολαμβάνει τα προϊόντα της εργασίας του, δηλαδή την ελευθερία να τα αξιοποιήσει με όποιον τρόπο πιστεύει ότι μπορεί να βελτιώσει την ζωή του.
3) Αφού ο άνθρωπος μπορεί να αξιοποιήσει αυτά τα προϊόντα με όποιον τρόπο θέλει (είναι ελεύθερος!), τότε μπορεί να συνάψει συμφωνίες με άλλους ανθρώπους ελεύθερα, πχ. για την ανταλλαγή αυτών (ένας αγρότης μπορεί να ανταλλάξει το σιτάρι του με ξύλα από τον ξυλοκόπο). Εννοείται ότι κάθε συμφωνία (πχ. μία ανταλλαγή) απαιτεί την αβίαστη συναίνεση και των δύο (αλλιώς δεν είναι ελεύθεροι).
4) Αφού ο άνθρωπος μπορεί να συνάψει συμφωνίες ελεύθερα, τότε μπορεί ελεύθερα να προσφέρει την εργασία του σε αντάλλαγμα για αγαθά (ή όποιον άλλο τρόπο πληρωμής βρίσκει αρεστό). Η συμφωνία αυτή είναι εκμετάλλευση, αφού κανένα από τα άτομα που συμμετέχουν σε αυτή δεν χάνουν (ο εργάτης κερδίζει τον μισθό του, ο ιδιοκτήτης το προϊόν του εργάτη). Σε περίπτωση που ο εργάτης δεν βρίσκει τους όρους της συμφωνίας αρεστούς, μπορεί να την ακυρώσει.

Κανένα από αυτά δεν είναι χαρακτηριστικά μίας κομμουνιστικής κοινωνίας.

Η απλουστευτική εμπορευματοχρηματική παραγωγή που επαναλαμβάνεις διαδραμάτισε προοδευτικό ρολο αρχικά αλλά δεν έχει καμία αναφορά στο σημερινό ιμπεριαλιστικό στάδιο του καπιταλισμού όπου έχουμε συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου στα μονοπώλια. Η κομμουνιστικη κοινωνία έχει ανώτερες σχέσεις. Υπάρχει αφθονία αγαθών, μεγιστοποιημενη οικονομικη παραγωγικότητα και ιδανική κατανομή των αγαθών ενώ η εργασία δεν διαχωρίζεται από τον ελεύθερο χρόνο είναι απλά μια δημιουργική εκδίπλωση των ικανοτήτων του ανθρώπου. Σε μια τέτοια κοινωνία δεν νοείται καν ατομική ιδιοκτησία σε ένα μέσο παραγωγής ούτε μπορεί να κερδοφορήσει κάτι τέτοιο.

Η ελευθερια λογου και διαδηλωσεων ειναι ανυπαρκτη σε αυτα τα καθεστωτα. Ριξε μια ματια και στην light εκδοση του κομμουνισμου στην Κινα που λογοκρινει τα παντα. Δε λεω φυσικα οτι στην δυση δεν υπαρχει λογοκρισια, υπαρχει και εδω, αλλα οχι σε τετοιο βαθμο.

Η Κίνα έχει καπιταλισμό και μάλιστα πολύ σκληρό. Κατά τα άλλα ασε τους γεωγραφικούς προσδιορισμούς και διερωτήσου τι καταστολή μπορεί να έχει ένα σύστημα που την εξουσία ασκεί ο ίδιος ο λαός.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[PeterTheGreat]

Η απλουστευτική εμπορευματοχρηματική παραγωγή που επαναλαμβάνεις διαδραμάτισε προοδευτικό ρολο αρχικά αλλά δεν έχει καμία αναφορά στο σημερινό ιμπεριαλιστικό στάδιο του καπιταλισμού όπου έχουμε συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου στα μονοπώλια. Η κομμουνιστικη κοινωνία έχει ανώτερες σχέσεις. Υπάρχει αφθονία αγαθών, μεγιστοποιημενη οικονομικη παραγωγικότητα και ιδανική κατανομή των αγαθών ενώ η εργασία δεν διαχωρίζεται από τον ελεύθερο χρόνο είναι απλά μια δημιουργική εκδίπλωση των ικανοτήτων του ανθρώπου. Σε μια τέτοια κοινωνία δεν νοείται καν ατομική ιδιοκτησία σε ένα μέσο παραγωγής ούτε μπορεί να κερδοφορήσει κάτι τέτοιο.

Η Κίνα έχει καπιταλισμό και μάλιστα πολύ σκληρό. Κατά τα άλλα ασε τους γεωγραφικούς προσδιορισμούς και διερωτήσου τι καταστολή μπορεί να έχει ένα σύστημα που την εξουσία ασκεί ο ίδιος ο λαός.

Και αν είσαστε καλά παιδάκια, μπορεί να συναντήσετε και τα στρουμφάκια.

1) Τα σημερινά προβλήματα δεν οφείλονται στον καπιταλισμό, αλλά στον κρατισμό και την θεσμοθέτηση μονοπωλίων από τις κυβερνήσεις με νόμους που αποτρέπουν την καινοτομία και των ανταγωνισμό. Το πρόβλημα δηλαδή δεν είναι η πολύ ελεύθερη αγορά, αλλά η έλλειψη αυτής.
2) Αφθονία αγαθών δεν υπάρχει, και ούτε πρόκειται να υπάρξει. Ο ανθρώπινος πληθυσμός γιγαντώνεται με μαθηματική ακρίβεια, και οι ανάγκες αυτού μόνο θα αυξάνουν όσο οι πολίτες των αναπτυσσόμενων χωρών εισέρχονται στην παγκόσμια αγορά.
3) Ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας έχει αποτύχει. Η ελεύθερη αγορά μπορεί να ανταπεξέλθει στις ελλείψεις με μεγαλύτερη ταχύτητα, ενώ ταυτόχρονα προάγει την καινοτομία.
4) Πολλές μορφές εργασίας, ενώ χρειάζονται σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό (πχ. σκουπιδιάρης), δεν θεωρούνται 'δημιουργική εκδίπλωση' από κανέναν. Πως ακριβώς θα καλύψει μία κομμουνιστική κοινωνία τέτοιες ανάγκες?
5) Τι εννοείς δεν νοείται ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής? Μέσο παραγωγής είναι το εργοστάσιο, μέσο παραγωγής είναι και η τσάπα με την οποία οργώνει ο αγρότης την γη. Ίδια αντιμετώπιση πρέπει να έχουν.

Και στο τελευταίο, ρωτάω: όταν λες 'ο λαός', τι εννοείς? Προφανώς δεν μπορεί ποτέ και σε τίποτα να υπάρξει ομοφωνία σε πληθυσμό 7 δις ανθρώπων. Οπότε μιλάμε για την πλειοψηφία, δηλαδή το 50.000000000...1%. Αν αυτή η πλειοψηφία αποφασίσει κάτι, είναι ηθικό να εφαρμοστεί με την βία στους άλλους 49.999999999...9%? Δεν έχουμε τότε καταστολή και καταπίεση?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[me.]

Είναι δυνατή σήμερα, που οι αντιδραστικές δυνάμεις κυριαρχούν, μία αναγέννηση του κινήματος για την χειραφέτηση του κόσμου της εργασίας;

[FONT=&quot]Ένα κίνημα αναπτύσσεται από κάτω προς τα πάνω, με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και ευρεία συμμετοχή πολιτών[FONT=&quot]. Όχι από πάνω προς τα κάτω (όπου κάποιοι βασισμένοι σε θεωρίες και εγχειρίδια, λένε στους άλλους τι να κάνουν). [/FONT][/FONT]
[FONT=&quot][FONT=&quot][FONT=&quot]Όλα αυτά θεωρητικά β'εβαοα, [FONT=&quot]κ[/FONT][/FONT]αθώς στους περισσότερους φαίνεται φυσικό (και βολικό) να καθοδηγούνται.
Κι όπου υπάρχουν κοπάδια θα υπάρχουν και επίδοξοι τσομπάνηδες.
[/FONT][/FONT][FONT=&quot][FONT=&quot]Έτσι η χ[FONT=&quot]ειραφέτηση παραμένει όνειρο μα[FONT=&quot]κρινό κι εμείς[/FONT] [FONT=&quot]πηγαίνουμε απλώς [/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][FONT=&quot]από σκλαβιά σε σκλαβιά με νέους κάθε φορά [FONT=&quot]"κηδεμόνες".
[/FONT][/FONT]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alejandro che 7]

Και αν είσαστε καλά παιδάκια, μπορεί να συναντήσετε και τα στρουμφάκια.

1) Τα σημερινά προβλήματα δεν οφείλονται στον καπιταλισμό, αλλά στον κρατισμό και την θεσμοθέτηση μονοπωλίων από τις κυβερνήσεις με νόμους που αποτρέπουν την καινοτομία και των ανταγωνισμό. Το πρόβλημα δηλαδή δεν είναι η πολύ ελεύθερη αγορά, αλλά η έλλειψη αυτής.
2) Αφθονία αγαθών δεν υπάρχει, και ούτε πρόκειται να υπάρξει. Ο ανθρώπινος πληθυσμός γιγαντώνεται με μαθηματική ακρίβεια, και οι ανάγκες αυτού μόνο θα αυξάνουν όσο οι πολίτες των αναπτυσσόμενων χωρών εισέρχονται στην παγκόσμια αγορά.
3) Ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας έχει αποτύχει. Η ελεύθερη αγορά μπορεί να ανταπεξέλθει στις ελλείψεις με μεγαλύτερη ταχύτητα, ενώ ταυτόχρονα προάγει την καινοτομία.
4) Πολλές μορφές εργασίας, ενώ χρειάζονται σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό (πχ. σκουπιδιάρης), δεν θεωρούνται 'δημιουργική εκδίπλωση' από κανέναν. Πως ακριβώς θα καλύψει μία κομμουνιστική κοινωνία τέτοιες ανάγκες?
5) Τι εννοείς δεν νοείται ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής? Μέσο παραγωγής είναι το εργοστάσιο, μέσο παραγωγής είναι και η τσάπα με την οποία οργώνει ο αγρότης την γη. Ίδια αντιμετώπιση πρέπει να έχουν.

Και στο τελευταίο, ρωτάω: όταν λες 'ο λαός', τι εννοείς? Προφανώς δεν μπορεί ποτέ και σε τίποτα να υπάρξει ομοφωνία σε πληθυσμό 7 δις ανθρώπων. Οπότε μιλάμε για την πλειοψηφία, δηλαδή το 50.000000000...1%. Αν αυτή η πλειοψηφία αποφασίσει κάτι, είναι ηθικό να εφαρμοστεί με την βία στους άλλους 49.999999999...9%? Δεν έχουμε τότε καταστολή και καταπίεση?

Η ανάπτυξη των παραγωγικών μονάδων στον καπιταλισμό οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στα μονοπώλια. Το αστικό κράτος είναι λογικό να τα στηρίζει. Δεν υπάρχει ούτε υπήρξε ποτέ αντίστροφη πορεία προς τα προηγούμενα στάδια του καπιταλισμού. Ούτε η ελεύθερη αγορά, ούτε η κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία έχουν πετύχει. Η κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία είναι απαραίτητη ώστε να μάθει η κοινωνία να λειτουργεί χωρίς αφεντικά. Σιγά σιγά αποδυναμώνεται. Στον κομμουνισμό πολλές διεκπαιρεωτικές εργασίες θα γίνονται πλεόν συλλογικά και εθελοντικά. Τέλος ο λαός στην εξουσία σημαίνει πραγματική παλλαική συμμετοχή σε οικονομία και νομοθεσία μέσω μαζικών λαικών και εργατικών συνελεύσεων.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[PeterTheGreat]

Η ανάπτυξη των παραγωγικών μονάδων στον καπιταλισμό οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στα μονοπώλια. Το αστικό κράτος είναι λογικό να τα στηρίζει. Δεν υπάρχει ούτε υπήρξε ποτέ αντίστροφη πορεία προς τα προηγούμενα στάδια του καπιταλισμού. Ούτε η ελεύθερη αγορά, ούτε η κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία έχουν πετύχει. Η κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία είναι απαραίτητη ώστε να μάθει η κοινωνία να λειτουργεί χωρίς αφεντικά. Σιγά σιγά αποδυναμώνεται. Στον κομμουνισμό πολλές διεκπαιρεωτικές εργασίες θα γίνονται πλεόν συλλογικά και εθελοντικά. Τέλος ο λαός στην εξουσία σημαίνει πραγματική παλλαική συμμετοχή σε οικονομία και νομοθεσία μέσω μαζικών λαικών και εργατικών συνελεύσεων.

Και σε ξαναρωτάω εγώ απλά και ίσια. Όταν οι μισοί (συν ένας) θέλουν ένα πράγμα, και οι μισοί (πλην ένας) θέλουν ένα άλλο, τι θα γίνει? Θα εφαρμοστεί η θέληση των πολλών? Πώς? Δεν είναι τότε καταπίεση?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Δημοσιοκαφρος-γραφος]

Και σε ξαναρωτάω εγώ απλά και ίσια. Όταν οι μισοί (συν ένας) θέλουν ένα πράγμα, και οι μισοί (πλην ένας) θέλουν ένα άλλο, τι θα γίνει? Θα εφαρμοστεί η θέληση των πολλών? Πώς? Δεν είναι τότε καταπίεση?

Έστω 100 άτομα σε 1 κοινωνία
Οι μισοί +1 =51%
Οι μισοί-1= 49%
(έστω σε εκλογές) (γιατί να μην εφαρμοστεί)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Έστω 100 άτομα σε 1 κοινωνία
Οι μισοί +1 =51%
Οι μισοί-1= 49%
(έστω σε εκλογές) (γιατί να μην εφαρμοστεί)

Γιατί όπως είχες πριν το βασιλιά που επέβαλε τις αποφάσεις του δια της βίας τώρα έχεις την πλεοψηφία του όχλου. Αυτή είναι και η διαφορά μεταξύ μιας μοναρχίας και μιας δημοκρατίας.Και στα δύο πολιτεύματα ελλευθερία δεν υφίσταται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Δημοσιοκαφρος-γραφος]

Γιατί όπως είχες πριν το βασιλιά που επέβαλε τις αποφάσεις του δια της βίας τώρα έχεις την πλεοψηφία του όχλου. Αυτή είναι και η διαφορά μεταξύ μιας μοναρχίας και μιας δημοκρατίας.Και στα δύο πολιτεύματα ελλευθερία δεν υφίσταται.

Δλδ οι αποφάσεις να παίρνονται ομόφωνα 100% αυτό λες (για να καταλάβω)
Η μόνη χώρα που βγάζουν 100% στις εκλογές είναι η Βόρεια Κορέα θες να το σχολιάσουμε και αυτό

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[PeterTheGreat]

Δλδ οι αποφάσεις να παίρνονται ομόφωνα 100% αυτό λες (για να καταλάβω)
Η μόνη χώρα που βγάζουν 100% στις εκλογές είναι η Βόρεια Κορέα θες να το σχολιάσουμε και αυτό

Εννοούμε να μην παίρνονται αποφάσεις οι οποίες εφαρμόζονται με την βία. Ο καθένας να είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει, εφόσον δεν ασκεί βία πάνω στους άλλους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alejandro che 7]

Γιατί όπως είχες πριν το βασιλιά που επέβαλε τις αποφάσεις του δια της βίας τώρα έχεις την πλεοψηφία του όχλου. Αυτή είναι και η διαφορά μεταξύ μιας μοναρχίας και μιας δημοκρατίας.Και στα δύο πολιτεύματα ελλευθερία δεν υφίσταται.

Διαφωνώ, στη θέση του βασιλιά είναι σήμερα μια ολιγαρχία καπιταλιστών

Εννοούμε να μην παίρνονται αποφάσεις οι οποίες εφαρμόζονται με την βία. Ο καθένας να είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει, εφόσον δεν ασκεί βία πάνω στους άλλους.

Και η λύση είναι μία αποξενωμένη κοινωνία, όπου ο καθένας θα κοιτάει το συμφέρον του και οι αδύναμοι θα πεθαίνουν. Νόμος της ζούγκλας λέγεται αυτό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.