Σοφία Φιλιππίδου: «Ο έρωτας είναι κάτι τόσο άρρωστο. Δεν τον θέλω πια στη ζωή μου.»

[Valder]

Διάβασα τη συζήτησή σας νωρίτερα και θέλω, ωσαν άλλο ελατήριον, να ξεπεταχτώ για να καταθέσω μια άποψη που ούτε χρειαζόσασταν, ούτε γνωρίζατε πως είχατε ανάγκη, ούτε πιθανώς θα αλλάξει τις απόψεις σας.

Οπως δεν μπορούμε να πούμε πως δεν υπάρχει ιεραρχία, δεν μπορούμε να ακυρώσουμε άπαντες ανεξαρτήτως πεπραγμένων και λεχθέντων. Στέκομαι κάπου ανάμεσα στους προλαλήσαντες.

Το γιατί ας το δούμε με λίγη ψυχραιμία:

Τι σημαίνει ηθοποιός (οχι φως). Φτιάχνω χαρακτήρες. Ποιώ το έθος.

Αλλο το ήθος σήμερα, άλλο το ήθος ετυμολογικά στη λέξη ηθοποιός.

Ξεκινάω λοιπόν απο το γιατί δεν πρέπει να ακυρώσουμε τις δημόσιες τοποθετήσεις κάποιων ηθοποιών, όπως ο Σερβετάλης, αλλά γιατί ταυτόχρονα οφείλουν να μας είναι αδιάφορες τοποθετήσεις όπως της κυρίας Φιλιππίδου:

Το ήθος με την σημερινή έννοια, που καμία σχέση δεν έχει με τους πλασμένους χαρακτήρες του σανιδιού και της τηλεοπτικής οθόνης. Το ήθος όπως ανήκει στον ηθοποιό, όπως πρεσβεύεται και εκπορεύεται από αυτόν/ή.

Ενας ηθοποιός που εκφράζεται όπως ο Σερβετάλης για τον Χριστό, προωθεί (άθελά του), μια διάπλαση της ψυχής, τόσο καταπραϋντικού χαρακτήρα όσο και διαμορφωτικού, κοντά σε αυτό απο το οποίο η κοινωνία έχει απομακρυνθεί, και της είναι απαραίτητο για να ολοκληρωθεί, ενάντια στον σύγχρονο υλισμό: Ήτοι, την πνευματικότητα.

Όταν ενας ηθοποιός, ή ένας πολιτικός ή ένας δημόσιος διασκεδαστής ή ενα δημόσιο πρόσωπο με επιρροή εν τέλει, προβάλλει αντίθετα, μη διαπλαστικές, μη καταπραϋντικές, πολλώ δε μάλλον διαταρακτικές απόψεις, που σπρώχνουν την κοινωνία στον άκρατο υλισμό και εγωκεντρισμό, είναι ένας στρατιώτης και αυτός, όπως και ο προηγούμενος, αλλά στην αντίθετη πλευρά.

Αυτή είναι η πνευματική χρησιμότητα του ηθοποιού και γι αυτό κάποιους τους θεωρώ απαραίτητους, ενω άλλους αδιάφορους ή και θρεμμένους επίτηδες από ένα σύστημα του οποίου γίνονται μετέπειτα αρωγοί.

Υπάρχει και η ψυχοθεραπευτική ιδιότητα, το γέλιο απο τον Κώστα Τσάκωνα όταν ήμασταν λυπημένοι, η ανακούφιση στο χωρισμό με ένα τραγούδι του Νίκου Οικονομόπουλου κλπ κλπ.

Άρα δεν μπορούμε να πούμε με μια γενικευτική άποψη "αυτό το επάγγελμα είναι άχρηστο". Διότι κάπως έτσι καταντήσαμε να θεωρούμε το γιατρό κολοφώνα της κοινωνίας, όμως όταν τον επισκεπτόμαστε, πρέπει να έχουμε το 80άρι εύκαιρο μόνο και μόνο επειδή αναπνεύσαμε, συν να γίνουμε αποδέκτες της γνώριμης αλαζονικής συμπεριφοράς και ξερολισμού πολλών γιατρών, ενω αντίθετα με έναν σκουπιδιάρη δεν έχουμε πιθανότατα συζητήσει ποτέ και αγνοούμε τι θα συμβεί αν αυτοί οι άνθρωποι αποφασίσουν να απεργήσουν για έναν μήνα.

Επίσης, έχει κεφαλαιώδη σημασία δηλαδή όχι το τι επαγγέλεται, αλλά πέρα απο το επάγγελμα, ποιός είναι και σαν άνθρωπος και τι προσφέρει πέραν της ιδιότητός του.

Τώρα, ότι υπάρχει κάποια ιεραρχία, υπάρχει. Παντού και στα πάντα. Και δυστυχώς, έχει διαστρεβλωθεί όχι μόνο ως προς το ποιοί επαγγελματικοί κλάδοι έχουν συντριπτικό ποσοστό έκθεσης απόψεων στο κοινό και δημόσιο λόγο και προβολή, αλλά ακόμα και μέσα στα ίδια τους τα επαγγέλματα, ποιοι ευήθεις ή αήθεις προβάλλονται περισσότερο και γιατί.

Και αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα. Ποιός ωφελείται απο την προβολή τέτοιων δηλώσεων; Γιατί σπρώχνονται, είτε συντονισμένα, είτε ξαφνικά από την αφάνεια, μιας συγκεκριμένης "υφής" απόψεις;

Ταπεινές μου σκέψεις.

 

[Εριφύλη]

Ο Σερβετάλης χλευάστηκε όσο κανένας άλλος, από το ίδιο το συνάφι του. Αλλά αυτό που τον έσωσε και τον σώζει είναι ότι πολύς κόσμος τον αγαπάει

 

[ilias90]

Δε διαφωνούμε ως προς το ότι η πλειοψηφία των ηθοποιών εχουν στη συμπεριφορά τους στοιχεία ναρκισσισμου. Η διαφορά μας είναι πως εγώ δεν θεωρώ άχρηστη ενασχόληση την καλλιτεχνική έκφραση ακόμη και σε επαγγελματικό επίπεδο και δεύτερον δε θεωρώ πως η κοινωνική χρησιμότητα βάσει επαγγελματικής ιδιότητας μπορεί να αποτελεί αντικειμενικό κριτήριο ιεράρχησης ανθρώπων, καθώς υπάρχουν και άλλες ποιότητες που πρέπει να ληφθούν υπόψη και αφορούν στοιχεία χαρακτήρα και κοινωνικής προσφοράς.

Δεν με απασχολεί τι πιστεύεις εσύ σαν Γλαύκη ατομικά. Αυτό που με απασχολεί είναι ότι εσείς οι ψευτοκουλτουριάρηδες διαμορφώνετε άποψη (όσοι εν πάση περιπτώσει έχουν πρόσβαση στον δημόσιο λόγο). Αυτή η φάρα των ψευτοκουλτουριάρηδων -που δίνει δύναμη και αξία σε ψωνισμένους νάρκισσους- θέλει να έχει και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο. Δηλαδή να θεωρούνται καλλιεργημένοι και πεπαιδευμένοι, χωρίς να προσπαθούν για αυτό.

Αντί να λιώνουν στο διάβασμα σοφών αντρών και στην απόκτηση γενικών γνώσεων (καθώς έτσι μόνο κατακτάται η γνώση), διαβάζουν ποίηση (δεν είναι τυχαίο ότι διαβάζουν ποίηση, καθώς και πιο υποκειμενική -και την υποκειμενικότητα τη λατρεύουν οι ψευτοκουλτουριάρηδες- από τον πεζό λόγο είναι και μικρότερη σε έκταση καθώς είναι τεμπέληδες) και παρακολουθούν ό,τι πιο περίεργη ταινία υπάρχει για να φαίνονται ψαγμένοι. Οι άντρες τις περισσότερες φορές το κάνουν για να ρίχνουν καμία γκόμενα (γιατί δεν είναι τόσο εμφανίσιμοι) και οι γυναίκες γιατί πολύ απλά ανέκαθεν το σύστημα τις παίζει την καλύτερη μπάλα. Αυτοί οι συστημικοί καλλιτέχνες, όμως, προωθούν τις τελευταίες δεκαετίες το μίσος για το έθνος, την οικογένεια και τον Χριστιανισμό, τον φεμινισμό, τον αντιρατσισμό κοκ και οι ψευτοκουλτουριάρηδες (στην πλειοψηφία τους αριστεροί) ακόλουθοί τους προωθούν τις δηλητηριώδεις απόψεις τους.

Ενας ηθοποιός που εκφράζεται όπως ο Σερβετάλης για τον Χριστό, προωθεί (άθελά του), μια διάπλαση της ψυχής, τόσο καταπραϋντικού χαρακτήρα όσο και διαμορφωτικού, κοντά σε αυτό απο το οποίο η κοινωνία έχει απομακρυνθεί, και της είναι απαραίτητο για να ολοκληρωθεί, ενάντια στον σύγχρονο υλισμό: Ήτοι, την πνευματικότητα.

Ο Σερβετάλης αλήθεια μου βγάζει κάτι αυθεντικό και χαίρομαι για αυτόν. Όμως, για πάρα πολλούς λόγους, αν ακολουθάς τον Θεό και το δείχνεις με τέτοιο τρόπο σταματάς το συγκεκριμένο επάγγελμα.

 

[Εριφύλη]

Όμως, για πάρα πολλούς λόγους, αν ακολουθάς τον Θεό και το δείχνεις με τέτοιο τρόπο σταματάς το συγκεκριμένο επάγγελμα.

Παρα πολλοί ηθοποιοί είναι Θεοσεβούμενοι.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: Χθες στις 18:07

Ε τώρα με προκαλείς να πω για την τιτανομέγιστη λατρεία μου που είναι και θεολόγος

 

[Jack of Spades]

Ας καταλήξουν πρώτα κάποιοι στο τι πραγματικά/αντικειμενικά σημαίνει «έρωτας» (κι όχι με το πως τον ερμηνεύει ο καθένας με το προβληματικό μυαλό του) και μετά να καταπιάνονται με τέτοια θέματα, ως τότε είναι πολύ μικροί/ές και «λίγοι/ες» γι' αυτό...

 

[ilias90]

Παρα πολλοί ηθοποιοί είναι Θεοσεβούμενοι.

Έχει μεγάλη διαφορά, όμως, ο Σερβετάλης από αυτούς γιατί ο Σερβετάλης έχει αναλάβει σχεδόν να κάνει δημόσιο κήρυγμα (καλά κάνει, δεν τον παρεξηγώ) οπότε κρίνεται αλλιώς.

 

[Valder]

Ο Σερβετάλης αλήθεια μου βγάζει κάτι αυθεντικό και χαίρομαι για αυτόν. Όμως, για πάρα πολλούς λόγους, αν ακολουθάς τον Θεό και το δείχνεις με τέτοιο τρόπο σταματάς το συγκεκριμένο επάγγελμα.

Πράγματι, θα μπορούσαμε να πούμε πως αν η πίστη μας ήταν αληθής και ισχυρή, θα έπρεπε να σταματήσουμε πολλά. Άλλοι θα πουν επαγγέλματα όπως του ηθοποιού, εγω θα πω για αρχή την καταπάτηση των δέκα εντολών και ύστερα ένα σωρό άλλα.

Όμως, ποιοί είμαστε εμείς για να βάλουμε τα όρια; Κι αν αρχίσουμε και τα βάζουμε, που θα σταματήσουμε;
Θα μου πεις, τα έχει βάλει η Εκκλησία και οι Σύνοδοι. Κι εσυ κι εγω, ξέρουμε πως δεν θα καταφέρουμε ποτέ να επιτύχουμε τα στεγανά πίστης που επιβάλλει το τυπικό του δόγματός μας. Είμαστε και εμείς με τον τρόπο μας, αμαρτωλοί, αιρετικοί και πολλάκις βλάσφημοι.

Τι θέλω να πω. Κατανοώ τον ζήλο σου, όμως τον θεωρώ ακριβώς αυτό. Ζήλο. Ας αφήσουμε και καναν Χριστιανό να πορευτεί όπως του επιβάλλει ο δαίμων εαυτού, κι ας είμαστε χαρούμενοι που και αυτοί υπάρχουν και εργάζονται για την πλευρά μας. Εξάλλου, Άλλος θα κρίνει στο Τέλος.

Εαν το ξεκαθάρισμα σε αυτόν τον πνευματικό πόλεμο ξεφύγει σε σημεία αποστειρωτικής καθαρότητας, διαβαίνουμε επικίνδυνα κατώφλια που θα κρίνουν βαρύτατα τη δική μας ηθική όταν αποχωρήσουμε από την Χθώνα.

 

[ilias90]

Είμαστε και εμείς με τον τρόπο μας, αμαρτωλοί, αιρετικοί και πολλάκις βλάσφημοι.

Ναι, είμαστε. Και ο Σερβετάλης φαίνεται να έχει βρει την ηρεμία και τη γαλήνη και σίγουρα από εμένα είναι καλύτερος Χριστιανός. Απλά το θέμα μου εμένα σου είπα ποιο είναι, για το δημόσιο. Δηλαδή βγαίνουν κάτι τύποι σαν τον Οικονομόπουλο ξέρω' γω που είναι μέσα στη νύχτα (φυσικά δεν βάζω τον Σερβετάλη ίσα κι όμοια) κι έτσι και μιλάνε για τον Θεό και λένε ότι κάνουν πράγματα που φαίνεται ότι δεν τα κάνουν. Και γίνονται στόχος κλασσικά από τους αντίχριστους.

 

[camil]

Και η Μαρία Σολωμού είναι πολύ πιστή, νηστεύει και την εποχή του κορωνοϊού δήλωνε ότι θα μεταλάβαινε.