Συνδέεστε συναισθηματικά με τα αντικείμενα;

[venividivici]

Έχετε φυλαγμένα το σχολικά σας βιβλία;

Κρατάτε ακόμη την τσάντα του δημοτικού....;;;;
Έχετε φυλαγμένο το λευκό μπλουζάκι που πάντα φορούσατε το καλοκαίρι στις βόλτες στη πλατεία του χωριού....
Κρατάτε όλες τις κούκλες των παιδικών σας χρόνων.....

Σας είπε η μάνα σας "Δώσε παιδί μου τα κουκλάκια στο ανιψάκι σου εσύ τι να τα κάνεις πια;;;"
Έχετε στη γκαρνταρόμπα σας συλλεκτικά κομμάτια ρούχων αλλων δεκαετιών, που τώρα αν τα φορέσετε θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι αλλά δεν μπορείτε να τα αποχωριστείτε;;;

Τελικά συνδέεστε με τα αντικείμενα....;;;;!
Και στην προσπάθεια να τα κρατήσετε και να τα βλέπετε μήπως γίνεστε ρακοσυλλέκτες άψυχων αναμνήσεων;;;;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[φρι]

ναι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Sal Paradise]

Τελικά συνδέεστε με τα αντικείμενα....;;;;!
Και στην προσπάθεια να τα κρατήσετε και να τα βλέπετε μήπως γίνεστε ρακοσυλλέκτες άψυχων αναμνήσεων;;;;

Η αληθεια ειναι οτι εχω κρατησει καποια εισητηρια σε ταξιδια που εκανα και τα θεωρω σημαντικα ως πειστηρια ωραιων στιγμων(π.χ το πρωτο ταξιδι μου στην πολη που σπουδαζει η αδελφη μου για να δω την νεα ζωη της)

Επισης,εχω κρατησει 2-3 γραμματα που εγραψα σε στιγμες αλλαγων και καταστροφων,αλλα τα εχω καταχωνιασμενα για να μην τα βλεπω,παρα μονο οταν ειναι αναγκαια η θεαση τους,δηλαδη σε περιπτωσεις προσωπικων κατρακυλισματων...

Τελος,εχω κρατησει(δεν θυμαμαι καν που ειναι αυτη την στιγμη,ισως σε καποιο συρταρι) ενα ζευγαρι ξυλινα σκουλαρικια που προοριζονταν για δωρο,αλλα τελικα η παραληπτρια ή δεν τα αξιζε ή τις φανηκε λανθασμενη επιλογη αυτη η κινηση μου

κατα τα αλλα,ολα τα υπολοιπα καηκαν στην <<πυρα>> του παρελθοντος.Ευτυχως,για οσο υπαρχει ο νους μου,υπαρχουν αποθηκευμενα εκει τα αψυχα αντικειμενα της ζωης μου.και οχι μονο...

υ.γ.Συνδεθηκα συναισθηματικα με ενα ποδηλατο!:p

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_Morticia_]

Κατηγορηματικά ναι.

Αν και η "παράνοια μου" είναι εξειδικευμένη.
Οτιδήποτε χάρτινο δεν το αποχωρίζομαι παρά όταν δεν έχω άλλη επιλογή, τουτέστιν υπέκυψε στη φθορά του χρόνου.
Σχολικά βιβλία, τα πρώτα μου σκίτσα, γράμματα, σημειώσεις, απόπειρες στίχων, εισιτήρια ταξιδιών....
Είναι "στάσεις" ζωής, μου θυμίζουν πού ήμουν και πώς..

Και ναι, υφίσταμαι τη μήνιν των υπολοίπων που το δωμάτιο έχει αρχίσει να θυμίζει μοναστηριακή βιβλιοθήκη αλλά τι να κάνουμε...
Ο καθένας επιλέγει κάτι να προσκολλάται.
Άλλοι ανθρώπους, άλλοι αντικείμενα, άλλοι μέρη.

Για μένα όλα τα παραπάνω είναι βοηθοί της μνήμης μου, που βιολογικά δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μου..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[prinCess.]

Χμμ νομίζω ότι κρατάω αρκετά πράγματα και τα θεωρώ "αναμνηστικά" ακόμα κι αν αυτό είναι μια απλή απόδειξη από κάποιο κατάστημα.
Έχω κρατήσει ζωγραφιές από το δημοτικό, εκθέσεις από το δημοτικό, ημερολόγια που έγραφα χρόνια, λευκώματα, αποκόμματα από περιοδικά, ντοσιέ που είναι για πέταμα αλλά για κάποιο λόγο δε τα πετάω, κάρτες που μου' χουν δώσει, γράμματα, δωράκια που θα' πρεπε να' χω πετάξει, εισιτήρια ΜΜΜ και πολλά άλλα "χαρτικά" παλιά.

Από ρούχα έχω μόνο 2 μπλούζες που τις είχα φορέσει μόνο μια φορά τη καθεμία, σε ένα πολύ σημαντικό γεγονός όταν ήμουν 12 και δε θα τις πετάξω ΠΟΤΕ γιατί μου θυμίζουν όλη εκείνη τη περίοδο.

Γενικότερα μ' αρέσει να συνδέω πράγματα με γεγονότα, ξες μ' αρέσει η ιδέα του να βλέπεις μια τσίχλα (λέμε τώρα) πχ. και να θυμάσαι ένα συγκεκριμένο περιστατικό και να γελάς.
Και ναι, κρατάω πράγματα που μου θυμίζουν μόνο ωραίες στιγμές, όσα μου θυμίζουν άσχημα τα πετάω χωρίς δεύτερη σκέψη (καλά μπορεί και όχι, αλλά τεςπα).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Backdrop]

Μικρότερη την είχα αυτήν την τάση!!
Κράταγα βιβλία λευκώματα, σημειώματα, κούκλες, χαλασμένα Nintendo κλπ
Πλέον ότι είναι παλιό και δεν είναι χρήσιμο το πετάω! Τα μόνα που έχω κρατήσει είναι 2 τρία πράγματα από ανθρώπους που δεν είναι πλέον κοντά μου που τα είχαν πάρει για μένα.. Αυτό μόνο!
Είμαι άνθρωπος που γενικά δεν μπορεί να είναι υπερφορτωμένος ο χώρος του! Θέλω λίγα πράγματα και απλά!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ρόζα Νέρα Flamingo]

μια απ τα ιδια και εγω ειναι λιγο ψυχωτικο
δε λεω..
κουτες με πραγματα απο το νηπειο , το γυμνασιο , το δημοτικο , το λυκειο , το πανεπιστημιο και παει λεγοντας απο πολλα και διαφορα ,που τα ανοιγω μια φορα στα 2-3 χρονια...
θεωρητικα ειναι αχρηστα αλλα τεσπα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[wolfe4ever]

Ναι. Μου αρέσει να κοιτώ νοσταλγικά τις αναμνήσεις από το παρελθόν.
Φωτογραφίες, ζωγραφιές από νηπιαγωγείο κτλ, αντικείμενα που μου έχουν χαρήσει, γράμματα...
Είναι σαν να ξαναζώ κάποιες καταστάσεις, βλέποντάς τα.
Και μέσα από την αναδρομή φυσικά εντοπίζω διάφορα λάθη, γελώ, αναπολώ, βελτιώνομαι ως άτομο. (:

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Loony]

Το έκανα παλιά, αλλά όταν μαζεύτηκε πολύ παλιατζούρα τα πέταξα όλα και κράτησα μόνο ελάχιστα πράγματα που τα έχω σε ένα κουτί που δεν ήθελα να πετάξω. Πράσινο με μαυρες βούλες. Μεγάλης συναισθηματικής αξίας, δεν το συζητώ :Ρ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[*Serena*]

Κατηγορηματικά ναι.
Υπάρχουν αντικείμενα που τα κρατάω γιατί έχω δεθεί μαζί τους και τα έχω ταυτίσει με μια περίοδο της ζωής μου, και άλλα πιυ ενώ δεν τα χρησιμοποιώ ιδιαίτερα όταν λέει η μαμά μου ''ας τα πετάξουμε'' ή ''ας τα δώσουμε σε άλλα παιδιά'' κάτι με πιάνει.
Νομίζω ότι η τσάντα πχ που πρέπει να ξεφορτωθώ έχει ψυχή και στεναχωριέται αν με αποχωριστεί. Χαζό, το ξέρω αλλά δεν μπορώ να αποβάλλω αυτό το συναίσθημα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[souzana]

έχω κρατήσει παιδικές φωτογραφήσεις από το δημοτικό
δεν διανοούμαι να τις πετα΄ξω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Imadlak]

Τα μονα αντικειμενα που δεν μπορω να πεταξω η να δωσω σε αλλους ειναι τα λουτρινα!! Τα λειπαμε,δεν μπορω να τα χαρισω,ποσο μαλλον να τα πεταξω...για αυτο ολα μου τα δωματια ειναι γεματα αρκουδια!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Δε μπορώ να πω πως δένομαι ιδιαίτερα. Τα μόνα αντικείμενα που έχω κρατήσει ήταν ένα φάντασμα πλειμομπιλ που ήταν το πρώτο μου παιχνίδι και το ρολόι του παππού μου όταν πέθανε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[IreneGr]

Εξαρτάται από το αντικείμενο και τις αναμνήσεις Καμιά φορά μου αρέσει να κοιτάω φωτογραφίες παρόλο που δεν έχω πολλές και να βρίσκω παλιά ημερολόγια,ποιηματάκια κτλ. Το μεγάλο σοκ ήρθε όταν βρήκα καταχωνιασμένα κάτι cd που άκουγα για πολλά χρόνια, κατά την διάρκεια των εφηβικών χρόνων και της πρώτης αγάπης Είναι τα μόνα αντικείμενα που μου δημιουργούν ευχάριστες αναμνήσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DreamsRevenge]

Όλοι έχουμε αντικείμενα με αναμνήσεις πάνω τους, μικρά, μεγάλα, οι αναμνήσεις πάλι συνήθως ευχάριστες ή απλά νοσταλγικές...

Βιβλία έχω από την παιδική μου βιβλιοθήκη, κυρίως την παιδική λογοτεχνία της εποχής αλλά αυτό δεν είναι τόσο θέμα αναμνήσεων όσο συνέχειας, του να μπορείς να δείξεις κάτι από τη ζωή σου, απτό και αξιοποιήσιμο σε όσους έρχονται μετά από εσένα...

Λούτρινα επίσης, πολλά και από όλες τις περιόδους της ζωής μου, από το πρώτο αρκουδάκι που είχα στο μαξιλάρι μου και βρίσκεται τώρα σε ένα συρτάρι παρέα με άλλα προσωπικά αντικείμενα, μέχρι το τελευταίο μου λούτρινο απόκτημα ένα μικρό ρακούν - μπρελόκ που κρεμάστηκε στο περίπου αντιστοίχου χρωματικού συνδυασμού σακκίδιο ...

Ή δώρα, αντικείμενα συνδυασμένα με ανθρώπους και συγκεκριμένες στιγμές της ζωής, δεν πειράζει αν με τους ανθρώπους αυτούς μπορεί να μην υπάρχει επαφή πλέον, υπάρχει η ανάμνηση και η ευχή να είναι καλά όπου και αν βρίσκονται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[μαριώ]

Μικρη το ειχα παρα πολυ αυτο. Καθε φορα που καθαριζα το συρταρι μου επαιρνα μια σακουλα εριχνα μεσα το περιεχομενο του συρταριου και κατευθειαν κατω απο την σκαλα, ωστε και χωρο να εχω και να μην πεταξω τιποτα. Και σε εναν χρονο παλι τα ιδια. Ειχα μαζεψει πολλη σαβουρα που μυστηριωδως εχει εξαφανιστει. Τωρα αυτα με τα οποια ειμαι δεμενη ειναι καθε σχολικο μου βιβλιο τετραδιο φακελος κ.α., οπως επισης φροντιζω να τραβαω αφθονες αναμνηστικες φωτογραφιες καθε που παμε διακοπες. Τελος το δωματιο μου εχει παγιωμενη παιδικη διακοσμηση και δεν θα αλλαξει οσο μπορω γιατι ειναι ενθυμιο της σχολικης μου ζωης. Καθετι εχει τη θεση και τον προσανατολισμο του. Και μ'αρεσει πολυ. Ακομα και το αρκουδακι μου στο κομοδινο και οι αφισες απο την κατερινα που εχουν παλιωσει απο τον ηλιο και τα cd του χατζηγιαννη και τα επιτραπεζια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[blur]

Όχι καθόλου αν και έχω πολλά πράγματα από την παιδική μου ηλικία που απλά έχω βαρεθεί να πετάξω. Γενικά δε δένομαι καθόλου με τα αντικείμενα και με οτιδήποτε υλικό.. Αυτό που έχει μεγαλύτερη επιρροή πάνω μου είναι το άρωμα και η μουσική.. αυτά τα δύο μου με κάνουν να φαντάζομαι διάφορα και μου ενεργοποιούν τις αναμνήσεις όσο τίποτα άλλο ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[sunday(atlie)]

Αυτό που συνήθως συμβαίνει είναι να συνδέομαι με αντικείμενα τα οποία μου τα έχουν δωρίσει. Μου φαίνεται δύσκολο να τα αποχωριστώ και κάθε φορά που είτε τα φοράω, είτε είτε είτε.. σκέφτομαι πολλά πράγματα γύρω από το αντικείμενο και από αυτόν που μου το έδωσε. Κατά τα άλλα έχω συνδεθεί και με πολλά άλλα που με εκφράζουν και δε πιστεύω ότι είναι κάτι άψυχο. Υπάρχει κάτι βαθύτερο σε πολλά αντικείμενα καθώς σου προσφέρουν το κλειδάκι για να εισβάλλεις ξανά και να πνιγείς στις αναμνήσεις.. γιουχουυυυυυ. τρελένομαι για τα πράγματα που μου χαρίζουν ξανά κάποιες ιδιαίτερες στιγμές που πέρασαν..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[just smile!]

Συνδέομαι με ελάχιστα αντικείμενα π.χ. με την νάνι μου μια πανινη κουκλιτσα την πρωτη που δεν διανοουμαι να χαρισω ποσο μαλλον να τα πεταξω και με ελάχιστα δώρα που μου έχουν κάνει το πολύ πέντε.Με εκνευρίζουν πάρά πολύ οι άνθρωποι που φυλάνε εκατομμύρια ενθυμια (π.χ. τα εισιτρια απο ολα τα ταξιδια ενα σωρο αρκουδια και ολα αυτα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alma Libre]

Με πόσα αντικείμενα παίζει να έχω συνδεθεί συναισθηματικά;
Με βιβλία,αξεσουάρ,μπλούζες,κουτάκια διακοσμητικά...

-Το κουτάκι που μου έφερε απ'τη Γαλλία η θεία μου η Θεοδώρα όταν ήμουν Τρίτη Δημοτικού.
Το έσπασα μια μέρα απο τα νεύρα μου και έχω κρατήσει το απο πάνω μέρος που έχει σκαλιστό τον πύργο του Άιφελ.
-Το βραχιόλι που μου έφερε δώρο στα γενέθλιά μου φέτος η φίλη μου η Δήμητρα.
Το λάτρεψα,έχει και αυτή ένα ίδιο και είναι κάτι σαν βραχιολάκι φιλίας
-Η Κίτρινη Wesc Μπλούζα μου.
Είναι γκαντέμικη μεν επειδή στη κατασκήνωση μου είχαν ζητήσει να τη βγάλω (για έναν περίεργο λόγο) και γουρλίδικη δε επειδή πήρα σχόλιο απο ένα παιδί που μου άρεσε και στάθηκε η αφορμή να τον γνωρίσω.
-Το πολύχρωμο πλεκτό βραχιόλι που αντέγραψα απο ένα παιδί την μέρα που τον γνώρισα.Το έβγαλα τη μέρα που μαλώσαμε οριστικά και το φυλάω σε κουτάκι.
-Η Πρόσκληση απ'τη βάπτιση της ανηψιάς μου.

Και άλλα πολλά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.