Αλκίμαχος
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Αλκίμαχος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλλεται Καθηγητής πανεπιστημίου και μας γράφει από Αφρική. Έχει γράψει 231 μηνύματα.

27-09-24

23:18
Έχει τύχει σε όλους μας να πρέπει να συνοδεύσουμε έναν συγγενή ή φίλο σε κάποιο ραντεβού για εξέταση ή σε γιατρό. Προσωπικά μου έχει τύχει πολλές φορές για συγγενικά μου πρόσωπα και παρατήρησα ότι πέρα από τα αμιγώς ιατρικά θέματα που προκύπτουν, υπάρχουν και άλλα ζητήματα.
Πχ να υπάρξει ένας συντονισμός για όλες τις διαδικασίες. Να πάρουμε μαζί δείγματα, να τα παραδώσουμε, να πάμε για χαρτιά , να βάλουμε σφραγίδες, μέχρι και να έχουμε κατά νου τον ασθενή μην φρικάρει ή μην καταλάβει άλλα αντί άλλων από τον γιατρό.
Έτυχε να κάνω αυτό το πράγμα για πολλούς συγγενείς μου και κάθε φορά με κούραζε απίστευτα. Ειδικά όταν έπρεπε να επισκεφτούμε γιατρό σε διπλανή πόλη.
Προσωπικά αυτή η διαδικασία μου φαίνεται δύσκολη πλέον...
Θα ήθελα να ρωτήσω δικές σας παρόμοιες εμπειρίες. Τι σας κούρασε περισσότερο; Ειναι σημαντική αυτή η βοήθεια για τον άλλο; Θεωρείτε ότι η απουσία σας θα είχε αρνητικό αντίκτυπο στην εμπειρία τους;
Πχ να υπάρξει ένας συντονισμός για όλες τις διαδικασίες. Να πάρουμε μαζί δείγματα, να τα παραδώσουμε, να πάμε για χαρτιά , να βάλουμε σφραγίδες, μέχρι και να έχουμε κατά νου τον ασθενή μην φρικάρει ή μην καταλάβει άλλα αντί άλλων από τον γιατρό.
Έτυχε να κάνω αυτό το πράγμα για πολλούς συγγενείς μου και κάθε φορά με κούραζε απίστευτα. Ειδικά όταν έπρεπε να επισκεφτούμε γιατρό σε διπλανή πόλη.
Προσωπικά αυτή η διαδικασία μου φαίνεται δύσκολη πλέον...
Θα ήθελα να ρωτήσω δικές σας παρόμοιες εμπειρίες. Τι σας κούρασε περισσότερο; Ειναι σημαντική αυτή η βοήθεια για τον άλλο; Θεωρείτε ότι η απουσία σας θα είχε αρνητικό αντίκτυπο στην εμπειρία τους;
γιαννης_00
Επιφανές μέλος
Ο γιαννης_00 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών, επαγγέλλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει από Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 13.012 μηνύματα.

28-09-24

00:28
Απειρες φορες στα επειγοντα..
Και πραγματι υπαρχουν πολλοι ανθρωποι που θελουν αυτη την συμπαρασταση ,οντως σε προβλημα και αυτη η συντροφικοτητα ειναι η πρωτη θεραπευτικη κινηση προ γιατρου.
Και σε μενα το εκαναν πολλες φορες ...την αλλη μερα πηγαινα πενταημερη και αποβραδυς ειμουν στα επειγοντα του τζανειου με αγνωστο πονοκοιλο.
Αυτη η συζητηση του συνοδου μου με το γιατρο να εξεταζουν περιπτωσεις και να τις απορριπτουν εμενα με βοηθησε.
Και πραγματι υπαρχουν πολλοι ανθρωποι που θελουν αυτη την συμπαρασταση ,οντως σε προβλημα και αυτη η συντροφικοτητα ειναι η πρωτη θεραπευτικη κινηση προ γιατρου.
Και σε μενα το εκαναν πολλες φορες ...την αλλη μερα πηγαινα πενταημερη και αποβραδυς ειμουν στα επειγοντα του τζανειου με αγνωστο πονοκοιλο.
Αυτη η συζητηση του συνοδου μου με το γιατρο να εξεταζουν περιπτωσεις και να τις απορριπτουν εμενα με βοηθησε.