Σχέσεις με διαφορά ηλικίας

[e-sofia]

Ποτέ μην λες ποτέ...

υ.γ. εκτός αν μιλάς μόνο για τον εαυτό σου...

Ναι συγνώμη λέω μονο για μένα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DownCast]

Ναι συγνώμη λέω μονο για μένα.

ok...
Υπό διαφορετικές συνθήκες θα μπορούσα να γράψω πολλά (μα πολλά) πράγματα... ωστόσο επειδή τώρα έπεσε το μάτι μου σε αυτό:
https://www.e-steki.gr/showthread.php?t=16390
θα αρκεστώ στο...
Καλή λευτεριά, να ζήσετε, να ευτυχίσετε και καλά να περνάτε πάντα με υγεία και χαρά...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Κακώς. Θα έπρεπε να είναι και αυτές.

Απλά μιλάω πάντα "κατά κανόνα".

Δηλαδή η ωριμότητα είναι σπανιότερη από την απουσία της;

Εσύ με τη φράση που χρησιμοποίησες "και ο μικρός να είναι ΠΟΛΥ ώριμος για την ηλικία του", θεωρείς ότι το πολύ ώριμος για την ηλικία του, είναι ο κανόνας; Τότε θα έλεγες ώριμος όσο η ηλικία του, που σημαίνει ότι δέχεσαι ότι ο συγκεκριμένος είναι διαφορετικός από τον μέσο όρο.

Να μου έλεγες για 40άρα να το καταλάβω. Η 30άρα όμως γιατί; Ίσα ίσα που της έχουν φύγει τα όποια παιδικά χαρακτηριστικά (όσον αφορά εμφάνιση) που έχουν πολλές φορές οι 20άρες και είναι πλέον γυναίκα, χωρίς ωστόσο να έχει ακόμα αρχίσει να κάνει ρυτίδες.

Θεωρώ ότι τα παιδικά χαρακτηριστικά κατά κανόνα (πρέπει να το κοτσάρω συνεχώς αυτό μάλλον) στις γυναίκες, φεύγουν από τα 16-17. Από εκεί και μετά την διαφορά την κάνει η παρουσίαση.

Δεν είπα ότι νιώθεις εγκλωβισμένος, είπα ότι είσαι.
Επίσης, αν πρόσεξες ανέφερα κι εγώ ότι η ηλικία έχει νόημα ως μέτρο ωριμότητας σε δύο σχεδόν όμοια κατά τα άλλα άτομα. Ο εαυτός μας σε μικρότερη ηλικία και ο εαυτός μας τώρα είναι ένα λαμπρό παράδειγμα αυτού. Εκεί ναι, η ηλικία ως σχετικό μέτρο ωριμότητας παίζει ρόλο. Αλλά όχι όταν μιλάμε για διαφορετικά άτομα.

Ούτε εγκλωβισμένος θεωρώ ότι είμαι. Απλά μάλλον πιο ρεαλιστής, ή τουλάχιστον έχω διαφορετική εμπειρία από σένα.

Επίσης αν δεν μπορείς να συγκρίνεις την ωριμότητα σε δύο διαφορετικά άτομα της ίδιας ηλικίας, τότε δεν έχει νόημα ο όρος.

Γιατί αλλιώς τις αδικείς και γίνεσαι ισοπεδωτικός.

Δέχομαι λοιπόν ότι έπρεπε να αναφέρω το προφανές "υπάρχουν και εξαιρέσεις" σε όλα όσα πιστεύω, για να μην νιώσουν αδικημένες οι εξαιρέσεις και για να μη γίνω ισοπεδωτικός. Απλά να πω ότι δεν θεωρώ ότι υπονόησα οπουδήποτε ότι είμαι απόλυτος, αφού μίλησα για πρώτες σκέψεις και ανέφερα και εξαιρέσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Απλά μιλάω πάντα "κατά κανόνα".

Σπάνια το διευκρινίζεις όμως.

Εσύ με τη φράση που χρησιμοποίησες "και ο μικρός να είναι ΠΟΛΥ ώριμος για την ηλικία του", θεωρείς ότι το πολύ ώριμος για την ηλικία του, είναι ο κανόνας; Τότε θα έλεγες ώριμος όσο η ηλικία του, που σημαίνει ότι δέχεσαι ότι ο συγκεκριμένος είναι διαφορετικός από τον μέσο όρο.

Είπα "μπορεί ο μεγάλος να είναι ώριμος για την ηλικία του και ο μικρός ΠΟΛΥ ώριμος για την ηλικία του". Προφανώς υπάρχει και η περίπτωση να είναι ο μεγάλος φυσιολογικής ωριμότητας για την ηλικία του και ο μικρός ώριμος για την ηλικία του, που μάλλον είναι και η συχνότερη. Εσύ είπες ότι η συχνότερη είναι ο μικρός να είναι φυσιολογικής ωριμότητας για την ηλικία του και ο μεγάλος να υστερεί.

Θεωρώ ότι τα παιδικά χαρακτηριστικά κατά κανόνα (πρέπει να το κοτσάρω συνεχώς αυτό μάλλον) στις γυναίκες, φεύγουν από τα 16-17. Από εκεί και μετά την διαφορά την κάνει η παρουσίαση.

Σε ορισμένες όμως αργούν να φύγουν. Τα 30 είναι μια ηλικία όπου φεύγουν σίγουρα.
Εμένα πχ πολλοί με κάνουν 17 από κοντά επειδή έχω ορισμένα παιδικά χαρακτηριστικά
E ελπίζω ότι στα 30 μου θα έχουν φύγει

Ούτε εγκλωβισμένος θεωρώ ότι είμαι. Απλά μάλλον πιο ρεαλιστής, ή τουλάχιστον έχω διαφορετική εμπειρία από σένα.

Το ότι έχεις πιο άσχημες εμπειρίες σε κάνει πιο ρεαλιστή;
Αμαν πια με αυτόν τον πεσιμισμό που είναι της μόδας πλέον.

Επίσης αν δεν μπορείς να συγκρίνεις την ωριμότητα σε δύο διαφορετικά άτομα της ίδιας ηλικίας, τότε δεν έχει νόημα ο όρος.

Πότε το είπα αυτό; Είπα ότι δεν μπορείς να βγάλεις συμπέρασμα για την ωριμότητα από την ηλικία και μόνον, εκτός αν είναι σχεδόν όμοια κατά τα άλλα άτομα. Δεν είπα ότι δεν μπορείς να συγκρίνεις την ωριμότητα, αφότου τους έχεις γνωρίσει και έχεις βγάλει ολοκληρωμένο συμπέρασμα για αυτή.

Δέχομαι λοιπόν ότι έπρεπε να αναφέρω το προφανές "υπάρχουν και εξαιρέσεις" σε όλα όσα πιστεύω, για να μην νιώσουν αδικημένες οι εξαιρέσεις και για να μη γίνω ισοπεδωτικός. Απλά να πω ότι δεν θεωρώ ότι υπονόησα οπουδήποτε ότι είμαι απόλυτος, αφού μίλησα για πρώτες σκέψεις και ανέφερα και εξαιρέσεις.

Το προφανές για σένα δεν είναι προφανές για όλους. Δεν είμαστε μέσα στο κεφάλι σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Valder]

Σημείωση: Δεν πρόσεξε κανείς ότι μίλησα για διαφορά ηλικίας άνω των 10 και κυρίως για περιπτώσεις που ένας από τους δύο είναι κάτω των 20.

Παιδιά εδώ ο άνθρωπος έχει δίκιο... Φυσικά δεν είναι καλές οι γενικεύσεις όπως είπατε, ή ότι υπάρχουν και εξαιρέσεις, αλλά εδώ μιλάμε για συγκεκριμένη κατηγορία ατόμων, με συγκεκριμένες τάσεις (δώστε βάση σ' αυτό). Θα σας φέρω 2 πραγματικά παραδείγματα, επεκτείνοντας το επιχείρημα του fandago και ελάχιστα πάνω από τα 20. Ας πούμε χάριν ευκολίας το γκρουπάκι "γύρω στα 20". Δε θα δώσω πολλά συγκεκριμένα στοιχεία όμως για ευνόητους λόγους στα παραδείγματα:

1) Πολύ μικρότερη γυναίκα:

Εκείνη 18, εκείνος 40, καλλιεργημένος, σοβαρός επαγγελματίας και πολύ πλακατζής σα χαρακτήρας αν και οξύθυμος. Από εμφάνιση, εκείνη καλούλα, αυτός...μμμ εντάξει ούτε ζέστη ούτε κρύο. Την παίρνει για βοηθό του λοιπόν. Τους βλέπω εγώ, εκείνη αμίλητη, της έλεγε κάνε εκείνο κάνε τ' άλλο (στο μαγαζί), αμίλητη τα έκανε. Το τουπέ τουπέ όμως ε... μια έκφραση "είμαι μ' Αυτόν"... δε μπορώ να σας την περιγράψω, σαν αυτό που λέμε "πληρώνω παραπάνω αλλά είναι ΟΤΕ". Ο ΟΤΕ όμως την έχει σαν muppet!

Άλλη γυναίκα , 20κάτι, μου πετάει ατάκα "Αυτός; 30αρης, αλλά είναι έτσι κι έτσι κι έτσι στη δουλειά, 3 χιλιάρικα το μήνα έβγαζε, βαρβάτη τσέπη... Εγώ πρέπει να κάνω το **beep** μου πηγάδι, για να βγάλω ψίχουλα!" Φυσικά ο τυπάς την είχε για 2η, διότι είχε γυναίκα. Πήδηξε το μικρό λοιπόν και μετά το πέταξε! (άλλος λάθος άνθρωπος αλλά... αφού βρήκε σβέρκο να καβαλήσει, ηθελέστα και παθέστα η βλαχοπούλα)

Διαπιστώσεις δικές μου: Απ' όσο μπόρεσα να ελέγξω τις πληροφορίες, μιλάμε για κορίτσια αρκετά χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, χωρίς πατεράδες, χαμηλού εισοδήματος και αρκετά εκκεντρικές στη συμπεριφορά.

Ερμηνείες δικές μου: Δε μπορεί να πηγαίνουν μαζί τους για το σεξ (όχι μόνο έστω) αλλά παίζει ρόλο και η μεγάλη ανασφάλεια που μπορεί να έχουν μόνες τους. Σου λέει 40 είναι, βλέπεται, λεφτά έχει, πολύ πολύ να μου φυτέψει και κανα παιδί (αυτό μετά το κόμμα το άκουσα αυτολεξεί κάποτε) και να την κάνω λαχείο. Η μπορεί να τους βλέπουν σα μπαμπάδες που δεν είχαν ποτέ. Τέλος μπορεί να νιώθουν ώριμες, όχι γιατί είναι, αλλά γιατί πάνε με μεγαλύτερους. Κάποτε με ενοχλούσαν κι εμένα αυτές οι σχέσεις, ίσως γιατί ζήλευα "τι βρήκε από τον μεγαλύτερο που δεν το έχω εγω", αλλά με τον καιρό μου έφυγε αυτό (ίσως βοήθησε ότι κατα καιρούς ήμουν ο επόμενος της εκάστοτε κοπέλας, μετά απο 30-40ρη), όμως ακόμα αυτές τις σχέσεις τις βλέπω καχύποπτα ως προς τους σκοπούς τους.

2) Πολύ μικρότερος άντρας

Αυτό το παράδειγμα θα είναι πιό μικρό σε έκταση γιατί κουράστηκα να γράφω και θέλω να πιώ ένα καφεδάκι!

Ατάκα από μικρόν! "Ντάξει μωρέ... τι να μας πεί κι αυτή, 30+ και ψάχνεται για *μπιπ*... τα είχε εκεί με έναν παλικαρά και παρολαυτα μου σκάει μύτη μόνη της στο ραντεβού, η συνέχεια γνωστή, ε και για κανα μήνα μετά πηδιόμασταν στ' αμάξι της. Καλή είναι αλλά όχι και για κατανάλωση"

Εδώ η ερμηνεία είναι πολύ απλούστερη: Μιλάμε για αγοράκια που απλά θέλουν να εκτονώσουν τις ορμές τους (και καλά κάνουν!) αλλά θεωρούν ότι αν το κάνουν σε μεγαλύτερη θα αυξηθεί το μήκος στο πουλάκι τους ως δια μαγείας. Σα τα βιογραφικά... "Έχω δουλέψει στην Κοσμοτέ, στην Sony κλπ." κοινώς "έχω πάει με 30άρα, με 28άρα, με 32άρα άρα και συ 20άρα μη μιλάς και κάτσε μου γιατί είμαι πολύ άντρας πλέον". Επίσης μιλάμε για αγοράκια που τους λείπει η μητρική στοργή, για διάφορους λόγους.


Και δυστυχώς μέσα σ' όλα αυτά, την πληρώνουν οι εξαιρέσεις! Κοπέλες που πραγματικά ερωτεύονται πολύ μεγαλύτερους για πιό βαθείς παράγοντες, κι όμως τις λένε π....νες. Κοπέλες που τα φτιάχνουν με μικρότερους επειδή πραγματικά είδαν κάτι σ' αυτούς πέρα από ένα πιό σκληρό μόριο λόγω ηλικίας, κι όμως τις λένε πιπινοτραγανίστρες. Ώριμοι άντρες που τα φτιάχνουν με πολύ μικρές γιατί κάτι είδαν σ' αυτές, κι όμως λένε "Κοίτα τον πορνόγερο...". Τέλος, αγόρια που τα φτιάχνουν (η προσπαθούν) με μεγαλύτερες επειδή νοητικά ταιριάζουν κυρίως μ' εκείνες, κι όμως ακούνε "Μικρός είσαι, όταν μεγαλώσεις και σοβαρέψεις ξαναέλα".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[e-sofia]

πιπινοτραγανίστρες.

οκ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Valder, έχω την εντύπωση ότι στο θέμα αυτό μιλάμε για σχέσεις με διαφορά ηλικίας. Το "μερικές φορές σεξ και μετά άντε γεια" δεν νομίζω να το θεωρεί κανείς σχέση.

Κατά τα άλλα πήγες και παρέθεσες τις πιο αηδιαστικές περιπτώσεις από κάθε είδος Υποτίθεται ότι δεν μιλάμε για περιπτώσεις όπου υπάρχει κάποια σκοπιμότητα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Διαφωνώ ότι οι λόγοι που ωθούν 1 άντρα να κάνει σχέση με πολύ μικρότερη ηλικία έχουν σαν πρωταρχική αιτία την εξωτερική εμφάνιση. Οι γυναίκες παραμένουν ωραίες για πολλά χρόνια πια, και 1 35χρονή (για να μην πω 45χρονη) μπορεί να είναι ''κούκλα και γυναίκα'' σε αντίθεση με κάποια 20κάτι που είναι ''κούκλα και κορίτσι''. Οπότε εγώ πιστεύω ότι κάποιος 40χρονος που θα προτιμήσει την 22χρονή συνήθως δεν ''τον παίρνει'' να έχει κάποια, επίσης ωραία, κοντά στην ηλικία του. Έχω δει αρκετούς άντρες ώριμους (χρονολογικά) οι οποίοι τα φτιάχνουν συστηματικά με μικρότερες. Όλο αυτό από κάπου προέρχεται. Μερικές φορές το ότι προέρχεται από την επιφανειακότητά τους είναι εμφανές και για κάποιον που τους γνωρίζει 1η φορά.

Επίσης, να τονίσω ότι όταν η γυναίκα είναι μεγαλύτερη 2-3 χρόνια δεν το θεωρώ καν διαφορά. Νομίζω είναι κατάλοιπο παλαιότερων ετών. Όταν είμαστε με 1 άντρα 3 χρόνια μεγαλύτερο θεωρούμαστε ''συνομήλικοι'', το ίδιο νομίζω ισχύει και με τον 3 χρόνια μικρότερο. Και γι'αυτό θεωρώ τους άντρες που βάζουν όρια στην ηλικία της συντρόφου τους ''τουλάχιστον 2-3 χρόνια μικρότερη'' αψυχολόγητους κι οπισθοδρομικούς.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Σπάνια το διευκρινίζεις όμως.

Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται. Αν εσύ με έχεις για απόλυτο στις απόψεις μου γενικότερα, τότε έχεις λάθος εντύπωση και ναι, δεν φταίω εγώ για αυτό.

Είπα "μπορεί ο μεγάλος να είναι ώριμος για την ηλικία του και ο μικρός ΠΟΛΥ ώριμος για την ηλικία του". Προφανώς υπάρχει και η περίπτωση να είναι ο μεγάλος φυσιολογικής ωριμότητας για την ηλικία του και ο μικρός ώριμος για την ηλικία του, που μάλλον είναι και η συχνότερη. Εσύ είπες ότι η συχνότερη είναι ο μικρός να είναι φυσιολογικής ωριμότητας για την ηλικία του και ο μεγάλος να υστερεί.

Τώρα λοιπόν που κατάλαβα τι εννοείς, ναι, το δεύτερο είναι πιο σύνηθες. Όπως κατά κανόνα ο άνθρωπος είναι λιγότερο ή το ίδιο ώριμος της ηλικίας του.

Σε ορισμένες όμως αργούν να φύγουν. Τα 30 είναι μια ηλικία όπου φεύγουν σίγουρα.
Εμένα πχ πολλοί με κάνουν 17 από κοντά επειδή έχω ορισμένα παιδικά χαρακτηριστικά
E ελπίζω ότι στα 30 μου θα έχουν φύγει

Πάλι μου μιλάς για εξαιρέσεις και το δέχεσαι και η ίδια λέγοντας "ορισμένες περιπτώσεις". Το ότι έχεις ορισμένα παιδικά χαρακτηριστικά δεν σε κάνει εμφανισιακά παιδί. Ίσως να σε κάνει φαινομενικά μικρότερη της ηλικίας σου

Το ότι έχεις πιο άσχημες εμπειρίες σε κάνει πιο ρεαλιστή;
Αμαν πια με αυτόν τον πεσιμισμό που είναι της μόδας πλέον.

Πιο άσχημες εμπειρίες;
Σαφώς και έχω εμπειρίες και από τις δύο περιπτώσεις, το θέμα είναι ποιες επικρατούν. Θα έλεγα να σκέφτεσαι και ποιος είναι ο κύκλος σου πάντως και ποια κοινωνικά στρώματα περιλαμβάνει. Πχ μπορώ να φανταστώ, ότι συναναστρέφεσαι με άτομα της οικογένειας σου, του κοινωνικού στάτους σου, φοιτητές και εργαζόμενους. Περιττό να πω ότι δεν είναι το αντιπροσωπευτικότερο δείγμα ε;

Πότε το είπα αυτό; Είπα ότι δεν μπορείς να βγάλεις συμπέρασμα για την ωριμότητα από την ηλικία και μόνον, εκτός αν είναι σχεδόν όμοια κατά τα άλλα άτομα. Δεν είπα ότι δεν μπορείς να συγκρίνεις την ωριμότητα, αφότου τους έχεις γνωρίσει και έχεις βγάλει ολοκληρωμένο συμπέρασμα για αυτή.

Ακόμα και έτσι (δεν συνεννοούμαστε μάλλον), κατά κανόνα η ωριμότητα ακολουθεί την ηλικία. Που διαφωνείς με αυτό;

Το προφανές για σένα δεν είναι προφανές για όλους. Δεν είμαστε μέσα στο κεφάλι σου.

Και δεν χρειάζεται να μπείτε, ήδη έχω αρκετά
Σαφώς και δεν είναι ανάγκη να συμφωνήσετε με την άποψη μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Οπότε εγώ πιστεύω ότι κάποιος 40χρονος που θα προτιμήσει την 22χρονή συνήθως δεν ''τον παίρνει'' να έχει κάποια, επίσης ωραία, κοντά στην ηλικία του.

Αυτό είπα και εγώ:

Από την άλλη, ακόμα και σε μεγαλύτερες ηλικίες, σχέσεις με μεγάλη διαφορά ηλικίας με ξενίζουν και το πρώτο που θα σκεφτώ είναι "μάλλον δεν έβρισκε σχέση στα μέτρα του/της".

απλά αν ήταν να δικαιολογήσω αλλιώς έναν άντρα, θα έλεγα ότι κοιτάζει περισσότερο την ομορφιά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται. Αν εσύ με έχεις για απόλυτο στις απόψεις μου γενικότερα, τότε έχεις λάθος εντύπωση και ναι, δεν φταίω εγώ για αυτό.

Δεν σε έχω για τίποτα συγκεκριμένο, μιας και δεν σε γνωρίζω ιδιαίτερα. Το σχόλιο μου ήταν γενικό, μιας και ελάχιστοι το διευκρινίζουν συχνά και δεν θυμάμαι να έχω δει από σένα κάτι διαφορετικό ώστε να σε κατατάξω στις εξαιρέσεις.

Τώρα λοιπόν που κατάλαβα τι εννοείς, ναι, το δεύτερο είναι πιο σύνηθες. Όπως κατά κανόνα ο άνθρωπος είναι λιγότερο ή το ίδιο ώριμος της ηλικίας του.

Αν κατά κανόνα ο άνθρωπος ήταν λιγότερο ή το ίδιο ώριμος με το αναμενόμενο για την ηλικία του, τότε θα είχε αλλάξει ο κανόνας
Τέτοια χαρακτηριστικά συνήθως ακολουθούν προσεγγιστικά κατανομή Gauss, οπότε όσοι είναι κάτω από το μέσο όρο είναι περίπου τόσοι όσο αυτοί που είναι πάνω από το μέσο όρο. Το ότι η καθημερινή μας εμπειρία δεν συμφωνεί πάντα με αυτό έχει να κάνει με πολλά πράγματα όπως το πώς αντιλαμβανόμαστε το μέσο όρο και με το αν τείνουμε να υποτιμήσουμε κάποιον ευκολότερα απ'ότι να τον κρίνουμε θετικά.

Πάλι μου μιλάς για εξαιρέσεις και το δέχεσαι και η ίδια λέγοντας "ορισμένες περιπτώσεις". Το ότι έχεις ορισμένα παιδικά χαρακτηριστικά δεν σε κάνει εμφανισιακά παιδί. Ίσως να σε κάνει φαινομενικά μικρότερη της ηλικίας σου

Το ορισμένες περιπτώσεις δεν υποδηλώνει εξαιρέσεις, απλά ποσοστό κάτω του 50%. Και προφανώς δεν αναφέρομαι μόνο στον εαυτό μου, απλά είναι ένα παράδειγμα που το έχω εύκολο και δεν θα θιχτεί κανένας αν το αναφέρω.

Πιο άσχημες εμπειρίες;
Σαφώς και έχω εμπειρίες και από τις δύο περιπτώσεις, το θέμα είναι ποιες επικρατούν. Θα έλεγα να σκέφτεσαι και ποιος είναι ο κύκλος σου πάντως και ποια κοινωνικά στρώματα περιλαμβάνει. Πχ μπορώ να φανταστώ, ότι συναναστρέφεσαι με άτομα της οικογένειας σου, του κοινωνικού στάτους σου, φοιτητές και εργαζόμενους. Περιττό να πω ότι δεν είναι το αντιπροσωπευτικότερο δείγμα ε;

Το να λες ότι έχεις γνωρίσει λίγοτερα ώριμα άτομα κάτω των 20, δεν είναι (συγκριτικά) πιο άσχημες εμπειρίες; Προφανώς δεν εννοώ γενικότερα τις εμπειρίες σου από τη ζωή, αλλά τις εμπειρίες σου από το συγκεκριμένο θέμα
Όσον αφορά τον περίγυρο και τις συναναστροφές σε έχασα λίγο. Θα ήθελες να μας πεις ποιές είναι οι δικές σου συναναστροφές και τι τις καθιστά αντιπροσωπευτικότερο δείγμα;
Επίσης ποιό είναι το κοινωνικό μου στάτους;

Ακόμα και έτσι (δεν συνεννοούμαστε μάλλον), κατά κανόνα η ωριμότητα ακολουθεί την ηλικία. Που διαφωνείς με αυτό;

Διαφωνώ στο ότι:

• Μόνο σε πολύ μεγάλες ηλικιακές διαφορές μπορούμε να θεωρήσουμε την ηλικία ένδεικτικη της ωριμότητας. Δηλαδή ναι, κατά κανόνα οι 30χρονοι είναι λιγότερο ώριμοι απο τους 40χρονους. Αλλά μια διαφορά πχ 5 ετών δεν θεωρώ ότι δείχνει κάτι, ακόμα και κατά κανόνα (εκτός προφανώς αν μιλάμε για ανήλικους, όπου 5 χρόνια είναι μεγάλη διαφορά).
• Σε μια συζήτηση για τις σχέσεις με διαφορά ηλικίας, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις εξαιρέσεις, μιας και οι ίδιες οι σχέσεις αυτές είναι εξαίρεση, οπότε είναι ιδιαίτερα σύνηθες να απαρτίζονται και από άτομα-εξαιρέσεις. Όταν εξετάζουμε ένα φαινόμενο που είναι από μόνο του εξαίρεση, το "κατά κανόνα" δεν έχει καμία αξία στην ανάλυση αυτού.

Σαφώς και δεν είναι ανάγκη να συμφωνήσετε με την άποψη μου.

Τι σχέση έχει αυτό με το quote μου που σχολιάζεις;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Δεν σε έχω για τίποτα συγκεκριμένο, μιας και δεν σε γνωρίζω ιδιαίτερα. Το σχόλιο μου ήταν γενικό, μιας και ελάχιστοι το διευκρινίζουν συχνά και δεν θυμάμαι να έχω δει από σένα κάτι διαφορετικό ώστε να σε κατατάξω στις εξαιρέσεις.

Μα δεν είναι ανάγκη ένας άνθρωπος να λέει συνεχώς την έκφραση "κατά κανόνα" για να φανεί ότι δεν είναι απόλυτος. Το καταλαβαίνεις και από τα συμφραζόμενα μου, τα οποία ήταν αρκετά θεωρώ σε αυτό το θέμα για να το καταλάβεις. Απορώ γιατί πρέπει ντε και καλά να χαρακτηριστώ ως απόλυτος και ότι κάνω γενικεύσεις.

Αν κατά κανόνα ο άνθρωπος ήταν λιγότερο ή το ίδιο ώριμος με το αναμενόμενο για την ηλικία του, τότε θα είχε αλλάξει ο κανόνας
Τέτοια χαρακτηριστικά συνήθως ακολουθούν προσεγγιστικά κατανομή Gauss, οπότε όσοι είναι κάτω από το μέσο όρο είναι περίπου τόσοι όσο αυτοί που είναι πάνω από το μέσο όρο. Το ότι η καθημερινή μας εμπειρία δεν συμφωνεί πάντα με αυτό έχει να κάνει με πολλά πράγματα όπως το πώς αντιλαμβανόμαστε το μέσο όρο και με το αν τείνουμε να υποτιμήσουμε κάποιον ευκολότερα απ'ότι να τον κρίνουμε θετικά.

Έχεις δίκιο, ίσως η αναμενόμενη από μένα ωριμότητα μιας ηλικίας να διαφέρει από τον μέσο όρο. Αυτό και πάλι όμως δεν αναιρεί τις απόψεις μου.

Το να λες ότι έχεις γνωρίσει λίγοτερα ώριμα άτομα κάτω των 20, δεν είναι (συγκριτικά) πιο άσχημες εμπειρίες; Προφανώς δεν εννοώ γενικότερα τις εμπειρίες σου από τη ζωή, αλλά τις εμπειρίες σου από το συγκεκριμένο θέμα
Όσον αφορά τον περίγυρο και τις συναναστροφές σε έχασα λίγο. Θα ήθελες να μας πεις ποιές είναι οι δικές σου συναναστροφές και τι τις καθιστά αντιπροσωπευτικότερο δείγμα;
Επίσης ποιό είναι το κοινωνικό μου στάτους;

Δεν ξέρεις ποιο είναι το κοινωνικό σου στάτους, ή θέλεις να ακούσεις ποιο θεωρώ εγώ ότι είναι;

Όσο περίεργο και να φαίνεται, ο στρατός σου δείχνει πραγματικά τι κόσμος υπάρχει. Μέχρι να πάω στρατό και εγώ συναναστρεφόμουν κυρίως με φοιτητές, οικογένεια, εργαζόμενους κτλ. Στο στρατό ανακάλυψα μια τόσο μεγάλη μερίδα ανθρώπων που δεν ήξερα ότι υπάρχει, που κατάλαβα εν μέρη γιατί η Ελλάδα έχει αυτό το επίπεδο. Εκεί λοιπόν, θα έβλεπες και εσύ, ότι ο μέσος όρος είναι λιγότερο ώριμος από την ηλικία του, ακόμα και όπως θεωρείς εσύ ώριμο τον κάθε ένα.

Διαφωνώ στο ότι:

• Μόνο σε πολύ μεγάλες ηλικιακές διαφορές μπορούμε να θεωρήσουμε την ηλικία ένδεικτικη της ωριμότητας. Δηλαδή ναι, κατά κανόνα οι 30χρονοι είναι λιγότερο ώριμοι απο τους 40χρονους. Αλλά μια διαφορά πχ 5 ετών δεν θεωρώ ότι δείχνει κάτι, ακόμα και κατά κανόνα (εκτός προφανώς αν μιλάμε για ανήλικους, όπου 5 χρόνια είναι μεγάλη διαφορά).

Γιαυτό ακριβώς σημείωσα αρκετές φορές ότι μίλησα για διαφορές άνω των 10 χρόνων και άτομα με το ένα εκ των δύο άνω των 20. Απορώ τελικά που διαφωνούμε...

• Σε μια συζήτηση για τις σχέσεις με διαφορά ηλικίας, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις εξαιρέσεις, μιας και οι ίδιες οι σχέσεις αυτές είναι εξαίρεση, οπότε είναι ιδιαίτερα σύνηθες να απαρτίζονται και από άτομα-εξαιρέσεις. Όταν εξετάζουμε ένα φαινόμενο που είναι από μόνο του εξαίρεση, το "κατά κανόνα" δεν έχει καμία αξία στην ανάλυση αυτού.

Μα ρε Λία, μίλησα από την αρχή για την "πρώτη σκέψη που μου έρχεται". Είναι δυνατόν στο μυαλό σου η πρώτη σου σκέψη να είναι η εξαίρεση;

Τι σχέση έχει αυτό με το quote μου που σχολιάζεις;

Ομολογώ ότι δεν μπορώ να βρω, μάλλον στα copy paste ξεπετάχτηκε από κάπου, αλλά δεν βρίσκω από που

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Μα δεν είναι ανάγκη ένας άνθρωπος να λέει συνεχώς την έκφραση "κατά κανόνα" για να φανεί ότι δεν είναι απόλυτος. Το καταλαβαίνεις και από τα συμφραζόμενα μου, τα οποία ήταν αρκετά θεωρώ σε αυτό το θέμα για να το καταλάβεις. Απορώ γιατί πρέπει ντε και καλά να χαρακτηριστώ ως απόλυτος και ότι κάνω γενικεύσεις.

Δεν νομίζω ότι σε χαρακτήρισα κάπου.

Έχεις δίκιο, ίσως η αναμενόμενη από μένα ωριμότητα μιας ηλικίας να διαφέρει από τον μέσο όρο. Αυτό και πάλι όμως δεν αναιρεί τις απόψεις μου.

Πώς δεν τις αναιρεί; Αν εγώ θεωρώ ότι η ωριμότητα του μέσου όρου των 20 ετών είναι αυτή που έχουν συνήθως οι μέσοι σαραντάρηδες (ακραίο παράδειγμα για να γίνει αντιληπτό αυτό που λέω) τότε προφανώς και αλλάζει δραματικά το νόημα όσων πιστεύω και το πόσο σωστά είναι.

Δεν ξέρεις ποιο είναι το κοινωνικό σου στάτους, ή θέλεις να ακούσεις ποιο θεωρώ εγώ ότι είναι;

Ειλικρινά δεν ξέρω ποιό είναι, δεν το έχω σκεφτεί ποτέ.

Όσο περίεργο και να φαίνεται, ο στρατός σου δείχνει πραγματικά τι κόσμος υπάρχει. Μέχρι να πάω στρατό και εγώ συναναστρεφόμουν κυρίως με φοιτητές, οικογένεια, εργαζόμενους κτλ. Στο στρατό ανακάλυψα μια τόσο μεγάλη μερίδα ανθρώπων που δεν ήξερα ότι υπάρχει, που κατάλαβα εν μέρη γιατί η Ελλάδα έχει αυτό το επίπεδο. Εκεί λοιπόν, θα έβλεπες και εσύ, ότι ο μέσος όρος είναι λιγότερο ώριμος από την ηλικία του, ακόμα και όπως θεωρείς εσύ ώριμο τον κάθε ένα.

Μα τι θα πει "συναναστρέφομαι με φοιτητές, οικογένεια, εργαζόμενους";
Ο κάθε άνθρωπος είναι για κάποιον οικογένεια, πιθανότατα υπήρξε φοιτητής, αν δεν είναι φοιτητής είναι είτε εργαζόμενος είτε συνταξιούχος είτε ά(ν)εργος, και δεν νομίζω ο μέσος όρος να ορίζεται από τους συνταξιούχους και τους α(ν)εργους.
Ακόμα και αυτοί που γνώρισες στο στρατό, κατά πλειοψηφία ήταν και θα ξαναείναι μετά το στρατό εργαζόμενοι. Κάτι άλλο θες να πεις μάλλον με το "εργαζόμενοι" αλλά δεν το λες σωστά.

Γιαυτό ακριβώς σημείωσα αρκετές φορές ότι μίλησα για διαφορές άνω των 10 χρόνων και άτομα με το ένα εκ των δύο άνω των 20. Απορώ τελικά που διαφωνούμε...

Είπα ότι η ηλικία σε διαφορές άνω των 10 ετών είναι ενδεικτική της ωριμότητας. Εσύ αν έχω καταλάβει καλά θεωρείς ότι η ηλικία είναι πάντα ενδεικτική της ωριμότητας, και σε διαφορές άνω των 10 ετών είναι σχεδόν βέβαιο ότι αντιπροσωπεύει και διαφορά ωριμότητας.
Άσε που είπες ότι θεωρείς παιδιά όσους είναι κάτω των 20 ενώ είσαι 25, άρα προφανώς δεν αναφέρεσαι μόνο σε διαφορές ετών > 10.

Μα ρε Λία, μίλησα από την αρχή για την "πρώτη σκέψη που μου έρχεται". Είναι δυνατόν στο μυαλό σου η πρώτη σου σκέψη να είναι η εξαίρεση;

Όταν αναλύεις μια κατάσταση που είναι από μόνη της εξαίρεση, τότε ναι, οι εξαιρέσεις θα έπρεπε να είναι από τα πρώτα που σου έρχονται. Αλλιώς κατά πάσα πιθανότητα θα καταλήξεις σε λάθος συμπέρασμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Δεν νομίζω ότι σε χαρακτήρισα κάπου.

Συμφώνησες με post της kalypso που είπε ότι γενικεύω.

Πώς δεν τις αναιρεί; Αν εγώ θεωρώ ότι η ωριμότητα του μέσου όρου των 20 ετών είναι αυτή που έχουν συνήθως οι μέσοι σαραντάρηδες (ακραίο παράδειγμα για να γίνει αντιληπτό αυτό που λέω) τότε προφανώς και αλλάζει δραματικά το νόημα όσων πιστεύω και το πόσο σωστά είναι.

Ακριβώς επειδή η πιθανή (έχω βάλει ένα ίσως) απόκλιση της πραγματικότητας από αυτό που νομίζω θεωρώ ότι είναι μικρή, δεν αναιρούνται οι απόψεις μου.

Μα τι θα πει "συναναστρέφομαι με φοιτητές, οικογένεια, εργαζόμενους";
Ο κάθε άνθρωπος είναι για κάποιον οικογένεια, πιθανότατα υπήρξε φοιτητής, αν δεν είναι φοιτητής είναι είτε εργαζόμενος είτε συνταξιούχος είτε ά(ν)εργος, και δεν νομίζω ο μέσος όρος να ορίζεται από τους συνταξιούχους και τους α(ν)εργους.
Ακόμα και αυτοί που γνώρισες στο στρατό, κατά πλειοψηφία ήταν και θα ξαναείναι μετά το στρατό εργαζόμενοι. Κάτι άλλο θες να πεις μάλλον με το "εργαζόμενοι" αλλά δεν το λες σωστά.

Ακριβώς. Εννοώ με άτομα που συναντάς στις δικές σου δουλειές και μπορεί να συναναστραφείς αρκετά για να δεις την ωριμότητα τους. Δε νομίζω ότι θα καταλάβεις πόσο ώριμος είναι ο ταμίας στην τράπεζα που καταθέτεις τα χρήματα σου ε;
Οπότε ελπίζω τώρα να βγάζει νόημα...

Είπα ότι η ηλικία σε διαφορές άνω των 10 ετών είναι ενδεικτική της ωριμότητας. Εσύ αν έχω καταλάβει καλά θεωρείς ότι η ηλικία είναι πάντα ενδεικτική της ωριμότητας, και σε διαφορές άνω των 10 ετών είναι σχεδόν βέβαιο ότι αντιπροσωπεύει και διαφορά ωριμότητας.
Άσε που είπες ότι θεωρείς παιδιά όσους είναι κάτω των 20 ενώ είσαι 25, άρα προφανώς δεν αναφέρεσαι μόνο σε διαφορές ετών > 10.

Η ίδια η έννοια της ένδειξης εμπεριέχει την πιθανότητα κάτι να ισχύει. Οπότε ναι, η ηλικία είναι πάντα ενδεικτική της ωριμότητας, αλλά δεν είναι πάντα ο καθοριστικός παράγοντας. Γιατί εξηγώ τα προφανή;

Και ναι, θεωρώ ότι σε διαφορές ηλικίας 10 ετών και άνω οι περιπτώσεις είναι είτε να έχουμε τεράστια διαφορά ωριμότητας στο ζευγάρι είτε να παρεκκλίνουν οι δυο (ή ένας από τους δύο) από την ωριμότητα που θα αντιστοιχούσε στην ηλικία τους.

Όταν αναλύεις μια κατάσταση που είναι από μόνη της εξαίρεση, τότε ναι, οι εξαιρέσεις θα έπρεπε να είναι από τα πρώτα που σου έρχονται. Αλλιώς κατά πάσα πιθανότητα θα καταλήξεις σε λάθος συμπέρασμα.

Σαφώς και όχι. Όταν υπάρχει μια εξαίρεση τότε ακόμα και σε αυτήν μπορεί να υπάρχει μια επικρατούσα λογική και πραγματική εξήγηση. Δεν είναι απαραίτητο ότι όλες οι περιπτώσεις της εξαίρεσης να είναι διαφορετικές.

Αυτά δείχνει η εμπειρία ΜΟΥ. Αν η δική σου δείχνει άλλα, δεν αλλάζει κάτι. Έχω την εντύπωση ότι προσπαθείς να με πείσεις ότι κάνω λάθος, αλλά το λάθος σου είναι ότι δεν συνειδητοποιείς ότι έχει να κάνει με την εμπειρία που έχει ο καθένας μας. Βέβαια, θα μου πεις ότι εγώ είπα ότι είμαι μάλλον ρεαλιστής και θα έχεις δίκιο, αλλά αν δεν πίστευα ότι έχω δίκιο θα άλλαζα άποψη. Οπότε η λύση είναι να κρατήσει ο καθένας την άποψη του

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Πίσω από μία διαφορά ηλικίας κρύβονται και άλλα πολλά πράγματα ... ειδικά για αυτόν/αυτήν που είναι πολύ μεγαλύτερος και "καταλήγει" να είναι με κάποιον/κάποια πολύ μικρότερη...

Φυσικά το θεωρώ αδιανόητο να μπλέξω με κάποια που θα είναι σε ηλικία κάτω των 27-28ετών... όπως επίσης και άνω των 34-35 ετών...

Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι και δεν αφορούν μόνο την τυπική ατάκα: "...περνάω καλά..."...

για να απαντήσω σε αυτό θα πρέπει πρώτα να ξέρω πόσο είσαι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Συμφώνησες με post της kalypso που είπε ότι γενικεύω.

Το ότι ψηφίζω ένα ποστ θετικά δεν σημαίνει ότι συμφωνώ με οτιδήποτε γράφει.

Ακριβώς. Εννοώ με άτομα που συναντάς στις δικές σου δουλειές και μπορεί να συναναστραφείς αρκετά για να δεις την ωριμότητα τους. Δε νομίζω ότι θα καταλάβεις πόσο ώριμος είναι ο ταμίας στην τράπεζα που καταθέτεις τα χρήματα σου ε;
Οπότε ελπίζω τώρα να βγάζει νόημα...

Πάει και με το επάγγελμα η ωριμότητα;

Και ναι, θεωρώ ότι σε διαφορές ηλικίας 10 ετών και άνω οι περιπτώσεις είναι είτε να έχουμε τεράστια διαφορά ωριμότητας στο ζευγάρι είτε να παρεκκλίνουν οι δυο (ή ένας από τους δύο) από την ωριμότητα που θα αντιστοιχούσε στην ηλικία τους.

Και γιατί να μην ισχύει συχνότερα το δεύτερο; Άλλωστε είναι σχέσεις που δεν συμβαίνουν συχνά.
Και ας το δούμε και αντίστροφα: Κάποιος που παρεκκλίνει πολύ από την ωριμότητα της ηλικίας του, δεν θα αναζητήσει σύντροφο πολύ μεγαλύτερο ή μικρότερο;

Σαφώς και όχι. Όταν υπάρχει μια εξαίρεση τότε ακόμα και σε αυτήν μπορεί να υπάρχει μια επικρατούσα λογική και πραγματική εξήγηση. Δεν είναι απαραίτητο ότι όλες οι περιπτώσεις της εξαίρεσης να είναι διαφορετικές.

Δεν είπα αυτό. Είπα ότι συνήθως οι σχέσεις-εξαιρέσεις απαρτίζονται από άτομα-εξαιρέσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Πάει και με το επάγγελμα η ωριμότητα;

Κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις ή εγώ δεν τα γράφω σωστά; Θα το πω λοιπόν με όσο πιο ξεκάθαρα και απλά λόγια μπορώ. Το περιβάλλον σου, στα άτομα γύρω σου για τα οποία έχεις τη δυνατότητα να διαμορφώσεις άποψη για την ωριμότητα τους συγκριτικά με την ηλικία τους, αποτελείται κυρίως από άτομα φοιτητές, του μορφωτικού σου επιπέδου, του περιβάλλοντος εργασίας σου, του κοινωνικού σου στάτους. Αυτά τα άτομα όμως ΔΕΝ είναι το αντιπροσωπευτικό δείγμα του πληθυσμού. Απλό;

Και γιατί να μην ισχύει συχνότερα το δεύτερο; Άλλωστε είναι σχέσεις που δεν συμβαίνουν συχνά.
Και ας το δούμε και αντίστροφα: Κάποιος που παρεκκλίνει πολύ από την ωριμότητα της ηλικίας του, δεν θα αναζητήσει σύντροφο πολύ μεγαλύτερο ή μικρότερο;

Μα φυσικά. Άρα και εγώ σαν πρώτες σκέψεις μου επιτρέπεις να σκεφτώ "μάλλον δεν είναι αρκετά ώριμη και ταιριάζει καλύτερα με τον 18χρονο παρόλο που αυτή είναι 30". Τώρα αν εσύ θες να σκεφτείς "α τι ωραία, ένας 18χρονος με ωριμότητα 30χρονου", δικαίωμα σου. Που είναι το παράξενο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

Πιστεύω σε γενικές γραμμές ότι είναι
επιτυχημένες και ευτυχισμένες σχέσεις :
κορίτσι με άντρα
γυναίκα με άντρα
κορίτσι με αγόρι
αποτυχημένες και καταθλιπτικές σχέσεις : γυναίκα με αγόρι.

οι διαφορές στους παραπάνω όρους κορίτσι/γυναίκα - αγόρι/άντρας ελπίζω βοηθούν στην κοινωνιολογική επιθεώρηση του στεκιού.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tsipouro]

Η πιο κοντινή εμπειρία που είχα πάνω στο θέμα ήταν αυτή μιας γνωστής μου, φοιτήτριας στην πόλη μου. Πρώτα απ' όλα, να ξεκαθαρίσω το ότι είναι αρκετά ακραία, και μπορεί να θεωρηθεί μεμονωμένο (με την έννοια του σχετικά σπάνιου) περιστατικό, όμως δείχνει το που μπορεί να οδηγήσει η επιπολαιότητα και η έλλειψη εμπειρίας, ενός κοριτσιού, όσο και ενός μεγάλου, συγκριτικά με αυτήν σε ηλικία, άντρα.

Η κοπελιά είναι από Αθήνα και είχε σχέση με κάποιον που έμενε εκεί. Στα Γιάννενα σε μια έξοδό της, την πλησίασε ένας άντρας γύρω στα 30. Ο τύπος ήταν ανύπαντρος και αδέσμευτος, αρκετά εμφανίσιμος και με καλό κοινωνικό status (υπάρχουν αρκετά κοριτσάκια και γυναίκες που το προσέχουν αυτό σε κάποιον μεγαλύτερό τους άντρα - no offence to anyone). Τις πρώτες μέρες, μιλούσε για τον τύπο αυτό σαν να ήταν ο θεός, έλεγε πόσο την αγαπούσε, πόσο καλά περνούσαν μαζί κ.ο.κ. Στη συνέχεια, γνώρισε και κάποιον φίλο του, τριαντάρης πάνω κάτω και αυτός, ο οποίος ήταν παντρεμένος και είχε παιδιά. Ο τύπος όχι μόνο την ερωτεύτηκε (γι' αυτό δεν είμαι και τόσο σίγουρος...), αλλά είχε στο μυαλό του να την χωρίσει και από το φίλο του και παράλληλα να κρατήσει και τον γάμο του. Αφού την είχε πήξει στο "έλα μαζί μου και εγώ παρατάω οικογένεια και παιδιά", τελικά βρέθηκαν να έρχονται κάπως πιο κοντά. Έκαναν σεξ και ο τύπος (ο παντρεμένος) βιντεοσκόπησε το σκηνικό και στη συνέχεια την εκβίαζε, λέγοντάς τις ότι αν δεν παρατούσε τον φίλο του, θα του έδινε την κάμερα...
Τελικά η κοπελιά βρέθηκε σε πολύ μεγάλο μπλέξιμο, καθώς έπρεπε να διαλέξει τον έναν από τους 2 τριαντάρηδες, ενώ παράλληλα σκεφτόταν και τη σχέση της με τον φίλο της στην Αθήνα. Τελικά, ζήτησε συγνώμμη και παραδέχτηκε την επιπολαιότητά της στον αρχικό 30χρονό και χάλασε κάθε σχέση και με τους δύο, αφού πρώτα είχε χάσει την αξιοπρέπειά της. Συνέχισε να είναι μαζί με τον Αθηναίο στον οποίο δεν αποκάλυψε τίποτα.

Σαφώς και το παραπάνω περιστατικό θα μπορούσε να γίνει ακόμα και μεταξύ συνομηλίκων ατόμων, όμως είναι ακόμα χειρότερο όταν γίνεται μεταξύ κοριτσιού και 2 αντρών, με τον ένα παντρεμένο, αφού ο παράγοντας "χάσιμο αξιοπρέπειας" (που για μένα δεν έχασε καμία αξιοπρέπεια, αφού παραδέχτηκε το σφάλμα της και χώρισε και με τους 2, ενώ μπορούσε να επίλεξει τον έναν) παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις στην τυροβλαχαδερή κοινωνία.

Γενικά, δεν έχω κανένα πρόβλημα στις σχέσεις με διαφορά ηλικίας, αρκεί να αντιμετωπίζονται με την ίδια τουλάχιστον σοβαρότητα με τις σχέσεις ανάμεσα σε κοντινές ηλικίες. Δυστυχώς, μια αρκετά συνηθισμένη κατάσταση είναι το ότι ο μεγάλος/μεγάλη θα δει τον μικρό/μικρή σαν το "παιχνίδι" του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

Γενικά, δεν έχω κανένα πρόβλημα στις σχέσεις με διαφορά ηλικίας, αρκεί να αντιμετωπίζονται με την ίδια τουλάχιστον σοβαρότητα με τις σχέσεις ανάμεσα σε κοντινές ηλικίες. Δυστυχώς, μια αρκετά συνηθισμένη κατάσταση είναι το ότι ο μεγάλος/μεγάλη θα δει τον μικρό/μικρή σαν το "παιχνίδι" του.

Μπορεί να του βγάλει περισσότερη προστατευτικότητα, αν είναι μικρή διαφορά ηλικίας. Ο άντρας δεν νοιώθει πάντα καλά όταν βρίσκει κάποια που του θυμίζει τη μαμά του. 'Οσο μαμά είναι, τόσο λιγότερο ερωτική είναι μια γυναίκα. Δεν μπορεί να σε κυνηγάει από πίσω και να σου λέει πρόσεχε μην κρυώσεις να φορέσεις παλτό κάθε 5 λεπτά ή να εκδηλώνει κάθε λεπτό την υπέρμετρη μητρική αγωνία και τις απίστευτες τάσεις εξάρτησης και προσκόλησης. Αυτό κουράζει έναν άντρα με ισχυρή προσωπικότητα πάρα πολύ. Τον ξενερώνει τελείως να βλέπει τόσο αδύναμη μια γυναίκα. Το θέμα έχει τίτλο ''Σχέσεις με διαφορά ηλικίας", όχι σχέσεις με τεράστια διαφορά ηλικίας. Δεν μιλάμε για παιδεραστές, μιλάμε για λογικές διαφορές ηλικίας. Σε αυτή την περίπτωση πιστεύω ότι το ντουέτο μεγαλύτερος άντρας - μικρότερη γυναίκα (κορίτσι) είναι πιο υγιής σχέση από το ανάποδο γιατί στον άντρα η προστατευτικότητα και οι τάσεις καθοδήγησης δεν βγαίνουν τόσο κουραστικά και ψυχαναγκαστικά όσο στη γυναίκα, ούτε με τόση ανασφάλεια μην τον εγκαταλείψει κάποια μέρα. Kαι μικρό αγοράκι να νοιώθεις πάλι, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχεις ανεπτυγμένη προσωπικότητα. 'Εχετε δει πως αντιδρούν τα αγόρια που τους πιέζει πολύ η μαμά τους για να τους περιορίσει την προσωπικότητα ; Γίνονται άγρια θηρία κάποια στιγμή. Μακρυά από μαμάδες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.