Σωτήρης Μουστάκας .... 4 Ιουνίου 2007

[suspiria]

Και εγώ το έμαθα πριν λίγο. Κρίμα

Παρόλο που δεν μου άρεσε το είδος θεάτρου που έπαιζε, επιθεωρήσεις και κωμωδίες, τον αναγνωρίζω σαν έναν ιδιαίτερο ηθοποιό. Κρίμα..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 990498]

Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ, μου ήταν πολύ συμπαθής...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Αρκτούρος]

Κρίμα
Το Ελληνικό Θέατρο όλο και φτωχαίνει.

(Είχα ακούσει από τον ίδιο κάποτε σε μια εκπομπή πως είχε δεκτεί επίσημη πρόσκληση για ταινία στο Hollywood και ήταν έτοιμος να φύγει, αλλά δεν το έκανε γιατί η μητέρα του, όπως ανέφερε ο ίδιος, του είπε πως εάν φύγει θα πεθάνει . Και δεν πήγε ποτέ τελικά. Φανταστείτε απλά πως σήμερα θα μίλαγε όλος ο πλανήτης γι'αυτόν).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

'Εχετε δει την ταινία '''Ενας νομοταγής πολίτης'' ? Η ταινία !! Μια ταινία που πρέπει να την δείτε όλοι και από τις λίγες που του έδωσαν την ευκαιρία να αναδείξει την ταλεντάρα του. Η σκηνή που εκφωνεί εκείνο τον περίφημο λόγο ως διευθυντής είναι μια από τις πιο καυστικές σάτυρες για την τότε ελληνική κοινωνία. Η ταινία γυρίστηκε τη χρονιά της μεταπολίτευσης αν δεν κάνω λάθος. Αυτός ο ηθοποιός χάθηκε σε ρόλους που δεν κανείς δεν ανέδειξε τόσο πολύ το ταλέντο του, όσο αυτός του Γρηγόρη στον "Νομοταγή Πολίτη". Η ταινία προβάλλεται σπάνια από την tv, σκόπιμα κατά τη γνώμη μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Kριμα ρε γμτ. Τον προλαβα 2 φορες σε θεατρο και παντα ξεχωριζε. Συμπαθεστατος και αστειος. Νομιζω καποτε τον ειχαν ζητησει στο Χολυγουντ (πολυ παλια) αλλα δε πηγε.

RIP buddy

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Djinn]

Αυτο για το hollywood το ειχα ακουσει κι εγω και νομιζω δεν πηγε γιατι του ειπαν (ή του το ειπε η ιδια) οτι η μητερα του θα "πεθαινε εαν εφευγε.
Λοιμωξη του αναπνευστικου ηταν τελικα η αιτια...(ειχε χρονιο προβλημα με αυτο)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος]

Αντίο Σωτήρη. Ελαφρύ να είναι το χώμα που σε σκεπάζει.

Θα μείνεις όμως ολοζώντανος στις μνήμες μας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

Eλάχιστος φόρος τιμής σε έναν μεγάλο ηθοποιό. Ο λόγος του υποδυόμενος τον Γρηγόρη που χωρίς να το θέλει έγινε διευθυντής στην ταινία '''Ενας Νομοταγής Πολίτης'', μια γροθιά στο κατεστημένο σε μια πολύ συντηρητική εποχή (1974)
σε σενάριο του Κώστα Μουρσελά :

"Aγαπητοί κύριοι συνάδελφοι, είμαι βαθύτατα συγκινημένος
βαθύτατα εκ βάθους, διότι αναλαμβάνω την διεύθυνσην της
εταιρίας ταύτης. Θα πατάξω την ασυδοσίαν, την αδράνειαν, την...
(έχουν γράψει εγγλέζικα δεν τα βγάζω...ψιθυρίζει στον σύμβουλο,
κάνει γαργάρες με το νερό που πίνει και το φτύνει στο πάτωμα
και συνεχίζει)

...Κύριοι, χαίρομαι βαθύτατα επιτέλους διότι η πατρίς δια μέσου της
εταιρίας μας, και η εταιρία μας δια μέσου της πατρίδος, θα ανέβουν την
λεοφώρον των πεπρωμένων τους δια να οδεύσουν εις την οδόν
της ασφαλείας και της τάξεως.Το μέλλον της εταιρίας είναι το μέλλον
το δικό μας, και ό,τι οφελεί την πατρίδα ΕΝμας, οφελεί και την
εταιρίαν, δι'αυτό τον λόγον το ωράριο καταργείται,
παύει το απάνθρωπο εγερτήριο εις τα 6.30
(κοιτάει ζαλισμένος τις γραβάτες των υπαλλήλων)..

...και αι γραβάται δεν είναι πλέον υποχρεωτικαί,
και τα πουκάμισα !! και οι κάρτες !! Οι υπάλληλοι δεν είναι πρόβατα
δια να περιμένουν εις την ουρά, δεν είναι δούλοι δια να σκύβουν
ενώπιον των διευθυντών τους. Δεν θα επιτρέψω το σκύψιμο,
το ξεσκόνισμα, τους καταδότας, και από τούδε απαγορεύω στους
γονείς να αναμιγνύονται εις τας υποθέσεις των παιδιών τους.
Παύουν τα προσχήματα, καταργείται το άρωμα "δική σας για πάντα" !!
Η έξοδος από τα γραφεία ελεύθερη, η είσοδος ελεύθερη,
θα εργάζεστε όσο θέλετε, όποτε θέλετε και όπου θέλετε,
θα γράφετε με όποιο χρώμα θέλετε, φοράτε όποια ρούχα θέλετε,
μιλάτε όσο θέλετε και όποτε θέλετε, παντρεύεστε εκείνες που
θέλετε και όχι εκείνες που πρέπει να θέλετε.

Πιστεύω εις την ελευθερίαν, μόνο η ελευθερία δημιουργεί
ελεύθερους ανθρώπους. Επαφίομαι εις την καλήν θέλησην του έθνους.
'Οταν ο ήλιος...ε...εεε...ωραία...εεε..πάντα...πάντα".

Κι ύστερα ξεσπάει σ'αυτό το τρελλό ασυγκράτητο γνωστό γαργαλητό γέλιο ...ξαφνικά το πρόσωπό του παγώνει, σιωπά, και μετά θλίψη, κάποιος από τους υπαλλήλους λέει "ντροπή, έτσι μιλάνε οι διευθυντές;" Εκείνος θα σκέφτεται αυτό που του λέγανε όλοι, η μαμά, ο θείος, ο συνάδελφος, οι πάντες, ότι "οι διευθυντές γεννιούνται, δεν γίνονται". Τον κατεβάζουν απ'το βήμα, και τον στέλνουν στο ψυχιατρείο, κι ακούγεται αυτό το υπέροχο τραγούδι του Χατζηνάσιου στην τελευταία σκηνή στο επισκεπτήριο της
αγαπημένης του Ιουλίας που λέει ''άνοιξε το παράθυρο να μπει δροσιά να μπει του Μάη εμείς γι'αλλού κινήσαμε γι'αλλού, κι αλλού η ζωή μας πάει''.


Οι διευθυνταί μπορεί να γίνονται, αλλά οι μεγάλοι ηθοποιοί γενιούνται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Stalitsa]

Δεν έχω λόγια....
Καλό ταξίδι...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Aντίο κύριε Μουστάκα,
Θα βρεις πολλούς φίλους σου εκει πάνω.....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 990498]

Eλάχιστος φόρος τιμής σε έναν μεγάλο ηθοποιό. Ο λόγος του υποδυόμενος τον Γρηγόρη που χωρίς να το θέλει έγινε διευθυντής στην ταινία '''Ενας Νομοταγής Πολίτης'', μια γροθιά στο κατεστημένο σε μια πολύ συντηρητική εποχή (1974)
σε σενάριο του Κώστα Μουρσελά :

"Aγαπητοί κύριοι συνάδελφοι, είμαι βαθύτατα συγκινημένος
βαθύτατα εκ βάθους, διότι αναλαμβάνω την διεύθυνσην της
εταιρίας ταύτης. Θα πατάξω την ασυδοσίαν, την αδράνειαν, την...
(έχουν γράψει εγγλέζικα δεν τα βγάζω...ψιθυρίζει στον σύμβουλο,
κάνει γαργάρες με το νερό που πίνει και το φτύνει στο πάτωμα
και συνεχίζει)

...Κύριοι, χαίρομαι βαθύτατα επιτέλους διότι η πατρίς δια μέσου της
εταιρίας μας, και η εταιρία μας δια μέσου της πατρίδος, θα ανέβουν την
λεοφώρον των πεπρωμένων τους δια να οδεύσουν εις την οδόν
της ασφαλείας και της τάξεως.Το μέλλον της εταιρίας είναι το μέλλον
το δικό μας, και ό,τι οφελεί την πατρίδα ΕΝμας, οφελεί και την
εταιρίαν, δι'αυτό τον λόγον το ωράριο καταργείται,
παύει το απάνθρωπο εγερτήριο εις τα 6.30
(κοιτάει ζαλισμένος τις γραβάτες των υπαλλήλων)..

...και αι γραβάται δεν είναι πλέον υποχρεωτικαί,
και τα πουκάμισα !! και οι κάρτες !! Οι υπάλληλοι δεν είναι πρόβατα
δια να περιμένουν εις την ουρά, δεν είναι δούλοι δια να σκύβουν
ενώπιον των διευθυντών τους. Δεν θα επιτρέψω το σκύψιμο,
το ξεσκόνισμα, τους καταδότας, και από τούδε απαγορεύω στους
γονείς να αναμιγνύονται εις τας υποθέσεις των παιδιών τους.
Παύουν τα προσχήματα, καταργείται το άρωμα "δική σας για πάντα" !!
Η έξοδος από τα γραφεία ελεύθερη, η είσοδος ελεύθερη,
θα εργάζεστε όσο θέλετε, όποτε θέλετε και όπου θέλετε,
θα γράφετε με όποιο χρώμα θέλετε, φοράτε όποια ρούχα θέλετε,
μιλάτε όσο θέλετε και όποτε θέλετε, παντρεύεστε εκείνες που
θέλετε και όχι εκείνες που πρέπει να θέλετε.

Πιστεύω εις την ελευθερίαν, μόνο η ελευθερία δημιουργεί
ελεύθερους ανθρώπους. Επαφίομαι εις την καλήν θέλησην του έθνους.
'Οταν ο ήλιος...ε...εεε...ωραία...εεε..πάντα...πάντα".

Κι ύστερα ξεσπάει σ'αυτό το τρελλό ασυγκράτητο γνωστό γαργαλητό γέλιο ...ξαφνικά το πρόσωπό του παγώνει, σιωπά, και μετά θλίψη, κάποιος από τους υπαλλήλους λέει "ντροπή, έτσι μιλάνε οι διευθυντές;" Εκείνος θα σκέφτεται αυτό που του λέγανε όλοι, η μαμά, ο θείος, ο συνάδελφος, οι πάντες, ότι "οι διευθυντές γεννιούνται, δεν γίνονται". Τον κατεβάζουν απ'το βήμα, και τον στέλνουν στο ψυχιατρείο, κι ακούγεται αυτό το υπέροχο τραγούδι του Χατζηνάσιου στην τελευταία σκηνή στο επισκεπτήριο της
αγαπημένης του Ιουλίας που λέει ''άνοιξε το παράθυρο να μπει δροσιά να μπει του Μάη εμείς γι'αλλού κινήσαμε γι'αλλού, κι αλλού η ζωή μας πάει''.


Οι διευθυνταί μπορεί να γίνονται, αλλά οι μεγάλοι ηθοποιοί γενιούνται.

Συγκλονιστική σκηνή...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[stupid bitch]

Αντίο Σωτήρη..μπορεί να έφυγες νωρίς από κοντά μας,όμως θα υπάρχεις πάντα μέσα μας..το λιγότερο που μπορώ να πω αυτή τη στιγμή,είναι ένα μεγάλο "σ'ευχαριστώ" για το γέλιο που μας προσέφερες απλόχερα τόσα χρόνια..καλό σου ταξίδι..!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[parafernalia]

 

[giannhs2001]

Αγωνιστής της ΕΟΚΑ από τα μαθητικά του χρόνια. Άνθρωπος με ψυχή, που πολέμησε για τη πατρίδα του τη Κύπρο ως τε να ενωθεί με την μητέρα Ελλάδα και εννοείται και για το πάθος του την υποκριτική το οποίο κυνήγησε μέχρι τέλους. Γιατί τίποτα δεν του χαρίστηκε στη ζωή.

Σωτήρης Μουστάκας για πάντα. Και εννοείται τον έμαθα και τον αγάπησα από τον ρόλο του ως Κουτσαβάκι στη ταινία Μήτσος ο ρεζιλης (έδωσε ρεσιτάλ ο άνθρωπος σε αυτήν, είχα πνιγεί από τα γέλια σε πολλά σημεία). Μουστάκα όλα τα σημερινά κουτσαβάκια εσένα αγαπάμε και ως ηθοποιό και ως πατριώτη.