Ηρώ
Διακεκριμένο μέλος



Συναίσθημα που το ακούμε συχνά, ο γιος του Πόρου και της Πενίας κατά τον Σωκράτη, πότε στα αλήθεια όμως γεννιέται;
"Έρωτας" και "θάνατος" πόσο κοντά είναι τελικά αυτά τα δύο;
Η "τρέλα" πόσο απέχει από αυτόν;
Με τι άλλο εσείς θα τον παρομοιάζατε;
Πότε ξέρουμε ότι είμαστε πραγματικά ερωτευμένοι και ποιοι είναι οι λόγοι που μας κάνουν να ερωτευτούμε κάποιον;
Ο Πλάτωνας ερμηνεύει χαρακτηριστικά:
Η επιθυμία που επικράτησε χωρίς το λόγο της εκτίμησης που ορμούσε προς το ορθό, όταν οδηγείται στην ηδονή που εκτιμά την ομορφιά και όταν από τις δικές της πάλι επιθυμίες ανδρώθηκε, κατευθύνεται προς την ηδονή της ομορφιάς επικρατώντας της αγωγής και παίρνοντας το όνομά της από τη ρώμη, ονομάστηκε έρωτας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Έρωτας ειναι όταν δεν ξέρεις τί σου γίνεται και φταίει μια γυναίκα

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kalypso
Περιβόητο μέλος



Νομίζω αυτό είναι έρωτας- να νιώθεις ότι δεν μπορείς να αντέξεις στιγμή μακριά από τον άλλο, ότι σε συμπληρώνει και δίνει νόημα στην ύπαρξή σου, να τον θεωρείς τέλειο -as in χωρίς ατέλειες- . Είναι ένα συναίσθημα που δεν συνοδεύεται από το παραμικρό ίχνος εγωισμού- είμαστε έτοιμοι να κάνουμε τα πάντα για τον άνθρωπο με τον οποίο είμαστε ερωτευμένοι, γι' αυτό και πολλές φορές λένε ότι δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε έναν τρελό και έναν ερωτευμένο...

[..]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Guest 990498
Επισκέπτης



Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
xanp
Δραστήριο μέλος


Όταν γνώρισα τον άντρα μου νόμιζα ότι έρωτας είναι το να μπορείς να αισθάνεσαι με κάποιον το ίδιο όλες τις στιγμές από το κόμπο στο στομάχι των πρώτων ραντεβού, την προσμονή να βρεθούμε, της λαχτάρας να είμαστε όλη την ώρα μαζί..Μετά ήρθε η διάσταση του μένουμε και μοιραζόμαστε την ζωή μας μαζί με όλες τις ωραίες και τις άσχημες στιγμές αλλά και παλί αύτη η μαγεία υπάρχει, αυτός ο ηλεκτρισμός στην ατμόσφαιρα όταν είμαστε στον ίδιο χώρο..Τον τελευταίο χρόνο ο Έρωτας έχει πάρει άλλη μορφή.....την μορφή του δίνω τα πάντα για ένα ευτυχισμένο προσωπάκι χωρίς να περιμένω τίποτα,του πεθαίνω για μια αγκαλίτσα από το μωρό μου,του ότι όταν με λέει μαμά αισθάνομαι η πιο τυχερή γυναίκα του κόσμου, που βλέπω τον αντράκο μας το βράδυ να κοιμάται και απλά λιώνω και συναισθήματα πολλά που δεν μπορώ καν να περιγράψω απλά τα αισθάνομαι και είναι τέλεια, μαγευτικά καλύτερα από ότι μέχρι σήμερα είχα αισθανθεί...Το μωρό μας είναι πια ο Έρωτας για εμάς...!
Και κάθε μέρα βλέποντας το μωρό μας είμαστε και πιο ερωτευμένοι και εμείς έτσι χωρίς γιατί η επειδή...!

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
e-sofia
Πολύ δραστήριο μέλος


χαρά και η μεγαλύτερη
δυστυχία της ζωής.
Είναι η ίδια η ζωή.
Γαλλική παροιμία
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος


...και σε τελική ανάλυση: Έρωτας είναι η επιθυμία να γνωρίσει κανείς τις αφανείς πτυχές του ωραίου, πάσει θυσία!Είχα ακούσει σε ένα τραγούδι το στίχο "She left the room and took all the air with her"...
Νομίζω αυτό είναι έρωτας- να νιώθεις ότι δεν μπορείς να αντέξεις στιγμή μακριά από τον άλλο, ότι σε συμπληρώνει και δίνει νόημα στην ύπαρξή σου, να τον θεωρείς τέλειο -as in χωρίς ατέλειες- . Είναι ένα συναίσθημα που δεν συνοδεύεται από το παραμικρό ίχνος εγωισμού- είμαστε έτοιμοι να κάνουμε τα πάντα για τον άνθρωπο με τον οποίο είμαστε ερωτευμένοι, γι' αυτό και πολλές φορές λένε ότι δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε έναν τρελό και έναν ερωτευμένο...
[..]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Είχα ακούσει σε ένα τραγούδι το στίχο "She left the room and took all the air with her"...
Νομίζω αυτό είναι έρωτας- να νιώθεις ότι δεν μπορείς να αντέξεις στιγμή μακριά από τον άλλο, ότι σε συμπληρώνει και δίνει νόημα στην ύπαρξή σου, να τον θεωρείς τέλειο -as in χωρίς ατέλειες- . Είναι ένα συναίσθημα που δεν συνοδεύεται από το παραμικρό ίχνος εγωισμού- είμαστε έτοιμοι να κάνουμε τα πάντα για τον άνθρωπο με τον οποίο είμαστε ερωτευμένοι, γι' αυτό και πολλές φορές λένε ότι δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε έναν τρελό και έναν ερωτευμένο...
[..]
Είναι πολύ ωραίο παράδειγμα. Στο μόνο σημείο που έχω ένσταση είναι στο θέμα του εγωϊσμού. Θεωρώ ότι το συναίσθημα που χαρακτηρίζεται από παντελή έλλειψη εγωϊσμού, είναι μόνο η αγάπη. Για μένα ο έρωτας έχει και λίγο εγωϊσμό.
του ωραίου ή αυτού που θεωρεί ο ίδιος ωραίο;;;;...και σε τελική ανάλυση: Έρωτας είναι η επιθυμία να γνωρίσει κανείς τις αφανείς πτυχές του ωραίου, πάσει θυσία!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος


...του ωραίου ή αυτού που θεωρεί ο ίδιος ωραίο;;;;
Το "αφανές" έχει την ίδια αξία και στις δύο περιπτώσεις...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος


συνήθως η ερωτηκή ελξη καταλήγει σε αγάπη ή σε σταδιακή μείωση της έλξης λόγο κατακτησης του στόχου
ενώ φυσική έλξη είναι το ίδιο με την μόνη διαφορά ότι η φυσική μπορεί να κρατάει περισσότερο

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος


Λουδοβίκος των Ανωγείων
Ο έρωτας μιλάει
σε πρώτο ενικό
δεν ξέρει ορθογραφία
ούτε συντακτικό
Κοιμάται κι ονειρεύεται
με μάτια ανοιχτά
μα τις βαθιές του σκέψεις
τις κάνει φωναχτά
Στο κίτρινο διστάζει
στο κόκκινο περνά
το ʽχει το ριζικό του
ποτέ να μη γερνά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος


Όταν μου είπαν πως πέρναγες από τα μέρη μου
Κάτι βουνά, κάτι χωριά ασήμαντα
Θα πρέπει να ʽμουν πάλι στο χωράφι με τις αχλαδιές
Όλοι αλλού, όλοι κάπου, όλοι για κάτι
Εγώ στις αχλαδιές
Να δαγκώνω κάθε τόσο τον καρπό πʼ αργεί να ωριμάσει
Και να μαλώνω με τʼ αηδόνια που τους παίρνω το φαΐ
Σάμπως σπίτι να μην έχω, μάνα κι αδερφούς!
Πρώτα ήταν η αίσθηση,
Βαθιά φωνή επώδυνη όσο και πονεμένη
Μα ποιος την αίσθηση να αντέξει,
Ποιος τώρα να θυμάται τα παλιά
Εγώ εκεί, ο άνθρωπος της φωλιάς,
ο άνθρωπος της φωτιάς ;
Έπειτα ήταν άνεμος,
Κι έπειτα ακόμη το χορτάρι, σιγανό
Και τα πουλιά, ερωτευμένα
Άκουγα και δεν πρόσεχα
Αν από μέσα ήταν ή κι από παντού
Και χάθηκα…
Στα μέρη μου όσοι χάνονται είναι ευτυχισμένοι
Διασκορπισμένοι, αποκαμωμένοι και ισχυροί!
Θυμήθηκα…
Δύο χιλιάδες χρόνια ή μήπως τρεις;
Η Ιθάκη, μία φτωχιά,
πόλη να την πει κανείς;
Την ξέχασαν οι ελπίδες,
Των Ποιητών την εξουσία πήρε
Μήτε Καβάφης μήτε Όμηρος ασέβησαν τόσο πολύ
Σαν μάντεψαν να πουν στον Οδυσσέα,
Της Πηνελόπης τα καμώματα με τους Μνηστήρες.
Τέτοια θέλει ο νους για να σαλέψει
Νʼ αρνηθεί, να πεισμώσει, να οργιστεί
Μα μόνον ψυχούλα έμεινε,
Ιερή, ιεράπετρα,
Κίτρινες πλαγιές, κόκκινες ακρογιαλιές,
Στα σπίτια άρχισαν να βάζουν κεραμιδί,
Νέο υλικό, απόκτημα της γης
Κι άρχισαν πλοία στα νερά να ρίχνουν
Βαρκούλες κάποτε,
Τριήρεις με κενή την πρώτη θέση
Ακόμη πιο αρχαία, πιο παλιά κι ωραία,
Πάνω στα προβατάκια των κυμάτων περπατούσαμε
Βεβαιότητα!
Που χάθηκε….
Κι έγιναν ορατά τʼ αόρατα, σύμπαντα,
μόνον και μόνον γιατί χάθηκε η βεβαιότητα
Τώρα που το χώμα μας σκέπασε,
Τώρα σε πιάνω και με βλέπεις
Μα πάλι εγώ πονάω
Πονάει, μέσα μου πονάει
Τόσο χώμα, τόση σκόνη!
Άκουσα που έρχεσαι,
Που περνάς…
Μου το ʽπαν όλα
Θα έρθω σε σένα ανοιχτός, ζεστός
Με πήραν τα κλάματα
Που ξέρω τι έκανες στον αργαλειό
Όλʼ αυτά τα χρόνια!
Θα έρθεις μάλλον παγερός;
Πολεμικός και αδιάφορος;
Θα έρθω μʼ όλο μου το φως
Να σε παρηγορήσω,
Να σου εξηγήσω που κι εγώ,
Δύο, τρεις χιλιάδες…χρόνια
Έγινα του κόσμου παιδάκι
Στην τόση αντάρα,
Στη σκόνη που δεν λέει να φύγει!
Θα έρθω με όλο μου το φως,
Για μία αγκαλιά, μία εναρμόνιση έστω,
Και σίγουρα, ναι, βέβαια,
Το δάκρυ θα κυλήσειγια τον έρωτα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ηρώ
Διακεκριμένο μέλος


Και πρώτα-πρώτα είναι πάντα φτωχός και κάθε άλλο παρά απαλός και όμορφος, όπως νομίζουν οι πολλοί, αλλά σκληρός και ακατάστατος και ανυπόδετος και άστεγος, πλαγιάζει πάντα χάμω και χωρίς στρώμα, κοιμάται στο ύπαιθρο, στις θύρες και στους δρόμους, έχοντας της μητέρας του τη φύση, πάντα με τη φτώχεια σύντροφος.
Και κατά τον πατέρα του πάλι είναι επίβουλος στους όμορφους και στους καλούς, όντας ανδρείος και φιλοκίνδυνος και ολόσφιχτος, κυνηγός δυνατός, πάντα πλέκοντας κάποια σχέδια, κι επιθυμητής της φρόνησης και είναι άξιος να την εύρει, φιλοσοφώντας σε όλη του τη ζωή, δυνατός γοητευτής και φαρμακευτής…
Και πάλι είναι ανάμεσα στη σοφία και στην αμάθεια. Γιατί το πράγμα είναι τούτο: από τους θεούς κανένας δεν φιλοσοφεί, μήτε έχει τον πόθο να γίνει σοφός γιατί είναι. Μήτε κανείς άλλος, αν είναι σοφός δεν φιλοσοφεί. Μήτε πάλιν οι ανόητοι φιλοσοφούν, μήτε θέλουν να γενούν σοφοί γιατί αυτό δα είναι η αμάθεια, μη όντας μήτε όμορφος και καλός μήτε φρόνιμος, να νομίζεις, πως σου είναι αυτό αρκετό.
Δεν ποθεί λοιπόν εκείνος που δεν πιστεύει, πως του λείπει τίποτα, αυτό που δεν θα πίστευε, πως του λείπει.
Ποιοι λοιπόν, είναι εκείνοι που φιλοσοφούν, αφού δεν είναι μήτε οι σοφοί μήτε οι ανόητοι; Φανερό δα, είπε, είναι τούτο και σε ένα παιδί, πως εκείνοι που βρίσκονται ανάμεσα σʼ αυτούς τους δύο, κι απʼ αυτούς δα είναι και ο Έρως. Γιατί η σοφία είναι ένα από τα πιο όμορφα πράγματα, κι ο Έρως είναι Έρως για το όμορφο, ώστε είναι ανάγκη ο Έρως να είναι φιλόσοφος…
Συμπόσιον
Πλάτων
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
@nt¤wnis|~|¤e
Δραστήριο μέλος


Η έλξη αυτή οφείλεται σε διάφορους παράγοντες. Ένας από αυτούς είναι οπωσδήποτε οι αισθητικές μας προτιμήσεις. Τα μάτια, το πρόσωπο, η σωματική συμπεριφορά, η χροιά της φωνής και γενικότερα όλα αυτά τα στοιχεία που συνθέτουν την εξωτερική πραγματικότητα κάποιου ανθρώπου παίζουν το δικό τους καθοριστικό ρόλο. Το πόσο ελκυστικά η μη είναι αυτά είναι υποκειμενικό θέμα. Και αν βιαστούμε να αποκαλέσουμε επιφανειακή την έλξη που προκαλείται από τις αισθητικές μας προτιμήσεις, τότε θα αποκαλούσαμε επιφανειακό έναν άνθρωπο που θαυμάζει ένα άγαλμα;
Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι όταν τα χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου που μας αρέσει τα περιβάλλουμε με επιπλέον ελκυστικά χαρακτηριστικά τα οποία δεν είναι σίγουρο αν του ανήκουν. Όσο περισσότερο πλησιάζουμε στα άκρα μιας τέτοιας κατάστασης, τόσο πιθανότερο γίνεται να μην είμαστε ερωτευμένοι με αυτόν, αλλά με τις προσδοκίες μας γιʼ αυτόν...
Επίσης ο βαθμός της σεξουαλικής και συναισθηματικής στέρησης ενός ατόμου επηρεάζει την αντίληψή του στον έρωτα. Εάν δηλαδή μας πνίγει η μοναξιά, μπορεί να γαντζωθούμε σε κάποιο άτομο το οποίο χρησιμοποιούμε απλώς ως σανίδα σωτηρίας. Σʼ αυτή την περίπτωση μπορεί κάλλιστα να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι είμαστε ερωτευμένοι μαζί του...
Νομίζω ότι τα παραπάνω είναι λίγο πολύ γνωστά. Πάντως, ο πιο ενδιαφέρων παράγοντας που έχω ακούσει και δεν τον έχω προσεγγίσει πολύ μέσα απʼ τις δικές μου εμπειρίες είναι εκείνος της μεταβίβασης. Μπορεί δηλαδή να ερωτευτούμε έναν άνθρωπο κυρίως επειδή ορισμένα χαρακτηριστικά του (απʼ την εξωτερική του εμφάνιση έως και τον τρόπο που μιλάει, που σκέφτεται και συμπεριφέρεται) μοιάζουν με εκείνα ενός άλλου αγαπημένου μας προσώπου. Χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων προσώπων είναι ο πατέρας μας και η μητέρα μας. Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτό δε συμβαίνει πάντα συνειδητά (όπως στο σουξέ του Κυριαζή: "μου θυμίζεις τη μάνα μου"

Όλοι οι παραπάνω παράγοντες δεν είναι ανεξάρτητοι μεταξύ τους. Ίσως να έχουμε και συνδυασμούς, ίσως να υπερισχύει ο ένας έναντι του άλλου…ίσως…τρέχα γύρευε…
Γενικότερα, πάντως, ο έρωτας δεν είναι ένα στατικό και μονοσήμαντο φαινόμενο, αλλά δυναμικό και πολυσύνθετο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Delfis
Νεοφερμένο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kratos.dog
Νεοφερμένο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος


Έρωτας ως πόλεμος συναισθημάτων

Ομολογουμένως,
το να λες "σ'αγαπώ" αποτελεί σαφή παραβίαση των συνόρων του άλλου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kratos.dog
Νεοφερμένο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
X_tina
Νεοφερμένο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 0 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 35 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.