Τι θα πει ο κόσμος;

[Mάιρα]

Αυτη τη φραση "τι θα πει ο κοσμος" νομιζω πως σιγα σιγα θα πρεπει να την αποβαλουμε απο το μυαλο μας, γιατι ολα ξεκινανε απο το μυαλο. Αν παψει να μας απασχολει η γνωμη του κοσμου τοτε θα αρχισουμε να ζουμε πραγματικα κανοντας αυτα που εμεις θελουμε χωρις να σκεψουμε α, ο ταδε ειπε αυτο για μενα, ο αλλος ειπε το αλλο. Ε και; Δε πα να λενε ο,τι θελουν. Καλυτερο ειναι να κανεις αυτο που εσυ νιωθεις και θες εκεινη την στιγμη παρα να περασουν τα χρονια και να μετανιωσεις επειδη δεν το εκανες με την δικαιολογια τι θα πει ο πει ο κοσμος. Ο κοσμος ειναι σκληρος και παντα θα βρει κατι να πει εφοσον δεν μπορει να ασχοληθει με την δικη του μιζερη ζωουλα του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[μαρινακι96]

Αυτό ακριβώς. Ας κοιτάει ο καθένας τη δουλειά του... Γιατί μετά ο καιρός θα περάσει και θα έχεις πολλά απωθημένα μαζεμένα. Και αυτό νομίζω είναι από τα χειρότερα πράγματα που μπορεί να νιώσει κανείς. Επομένως κάνε αυτό που θες, χωρίς να σκέφτεσαι τι θα βρεί να πεί ο άλλος για σένα, και προπαντός, χωρίς να πληγώσεις κάποιον!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Φλάβιος]

Θαρρώ πως το ερώτημα που θα έπρεπε να μας απασχολεί είναι "αν τελικά η φήμη επηρεάζει τις δραστηριότητές μας και την συνεργασία μας στο κοινωνικό γίγνεσθαι". Υπάρχουν δύο είδη φήμης: Το ένα αφορά την φερεγγυότητα, την εντιμότητα και γενικώς τις αρχές που διέπουν έναν άνθρωπο και καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την απόφαση των τρίτων αν θα τον εμπιστευτούν και θα συνεργαστούν μαζί του. Το δεύτερο - και είναι αυτό που μας προκαλεί εκνευρισμό - είναι αυτό των προσωπικών επιθυμιών και προτιμήσεών μας, οι οποίες πολλές φορές ίσως να έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την ηθική αντίληψη πολλών συνανθρώπων μας.
Το πρώτο είδος είναι σημαντικό και απαραίτητο. Προσωπικά θα προτιμούσα να συνεργαστώ με κάποιον που φημίζεται για την αξιοπιστία και την φερεγγυότητά του παρά με κάποιον που φημίζεται για το αντίθετο ή που δεν φημίζεται για τίποτα. Το δε δεύτερο, δηλαδή ο τρόπος ζωής που στην ουσία δεν αφορά κανέναν παρά μόνο τον ίδιο, ασφαλώς και δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί.
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ελαττώματα, χαρίσματα, πτώσεις, επιτυχίες και ιδιαιτερότητες. Ο καθένας παλεύει με τους δικούς του δαίμονες και είναι ανάρμοστο να στηλιτεύουμε τις ιδιαιτερότητες των τρίτων ξεχνώντας ότι και οι δικές μας ιδιαιτερότητες μπορεί να φανούν περίεργες ή αποκρουστικές για κάποιους ανθρώπους. Όμως όσον αφορά το όνομα για την Τιμή μας, οφείλουμε να το διαφυλάττουμε ως κόρη οφθαλμού, αν θέλουμε να χαίρουμε της εμπιστοσύνης και της εκτίμησης των συμπολιτών μας.

Το μικροπρεπές κουτσομπολιό περισσεύει, στα μεσημεριανάδικα, στον χώρο εργασίας μας, στην καθημερινότητά μας, οπουδήποτε. Αυτό που λείπει είναι η δημιουργία ονόματος, είτε προσωπικού είτε οικογενειακού είτε επαγγελματικού, που να πρεσβεύει την Τιμή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Θαρρώ πως το ερώτημα που θα έπρεπε να μας απασχολεί είναι "αν τελικά η φήμη επηρεάζει τις δραστηριότητές μας και την συνεργασία μας στο κοινωνικό γίγνεσθαι". Υπάρχουν δύο είδη φήμης: Το ένα αφορά την φερεγγυότητα, την εντιμότητα και γενικώς τις αρχές που διέπουν έναν άνθρωπο και καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την απόφαση των τρίτων αν θα τον εμπιστευτούν και θα συνεργαστούν μαζί του. Το δεύτερο - και είναι αυτό που μας προκαλεί εκνευρισμό - είναι αυτό των προσωπικών επιθυμιών και προτιμήσεών μας, οι οποίες πολλές φορές ίσως να έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την ηθική αντίληψη πολλών συνανθρώπων μας.
Το πρώτο είδος είναι σημαντικό και απαραίτητο. Προσωπικά θα προτιμούσα να συνεργαστώ με κάποιον που φημίζεται για την αξιοπιστία και την φερεγγυότητά του παρά με κάποιον που φημίζεται για το αντίθετο ή που δεν φημίζεται για τίποτα. Το δε δεύτερο, δηλαδή ο τρόπος ζωής που στην ουσία δεν αφορά κανέναν παρά μόνο τον ίδιο, ασφαλώς και δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί.
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ελαττώματα, χαρίσματα, πτώσεις, επιτυχίες και ιδιαιτερότητες. Ο καθένας παλεύει με τους δικούς του δαίμονες και είναι ανάρμοστο να στηλιτεύουμε τις ιδιαιτερότητες των τρίτων ξεχνώντας ότι και οι δικές μας ιδιαιτερότητες μπορεί να φανούν περίεργες ή αποκρουστικές για κάποιους ανθρώπους. Όμως όσον αφορά το όνομα για την Τιμή μας, οφείλουμε να το διαφυλάττουμε ως κόρη οφθαλμού, αν θέλουμε να χαίρουμε της εμπιστοσύνης και της εκτίμησης των συμπολιτών μας.

Το μικροπρεπές κουτσομπολιό περισσεύει, στα μεσημεριανάδικα, στον χώρο εργασίας μας, στην καθημερινότητά μας, οπουδήποτε. Αυτό που λείπει είναι η δημιουργία ονόματος, είτε προσωπικού είτε οικογενειακού είτε επαγγελματικού, που να πρεσβεύει την Τιμή.

Εχω πολυ καιρο να διαβασω τοσο ομορφο κειμενο μεσα στο φορουμ!
Συμφωνω με ολα οσα εγραψες!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Φλάβιος]

Ευχαριστώ αγαπητή φίλη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[GeorgeRns]

Καθόλου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BLUE SEA]

Καθόλου δεν με ενδιαφέρει τι θα πει ο κόσμος για εμένα από τη στιγμή που κάνω αυτό που μου αρέσει χωρίς να ενοχλώ κανέναν/μία.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη καταπίεση και μεγαλύτερη δυστυχία από το να έχουμε ανάγκη τα καλά λόγια των άλλων για να νιώσουμε όμορφα. Σε τελική ανάλυση; Και τα κακά λόγια και τα καλά εμπεριέχουν το υποκειμενικό στοιχείο.
Μέχρι τα 35 μου ήμουν δέσμια αυτής της αντίληψης, ωστόσο, κάποια γεγονότα συντέλεσαν στο να απεγκλωβιστώ οριστικά από τον φόβο της κριτικής των άλλων. Σε τελική ανάλυση η ζωή είναι μικρή, για να τη χαραμίζουμε με διάφορες ανησυχίες. Δεν υπερβαίνω λοιπόν τα όρια των αντοχών μου, για να κάνω συλλογή καλών λόγων και επαίνων.
Κάτι ακόμα έτσι σε γενικότερο επίπεδο: έχετε παατηρήσει ότι οι περισσότεροι έπαινοι που λαμβανουμε, τα περισσότερα καλά λόγια που ακόμε, οι περισσότεροι μεγάλοι βαθμοί που πήραμε στη ζωή μας ως μαθητές/τριες και φοιτητές/τριες κατά κανόνα επιβραβεύουν τον κομφορμισμό μας. Σωστά ή είναι ιδεα μου;
Τα πιο πολλά καλά λόγια είναι του τύπου: "Καλό κορίτσι, υπάκουο, καλό παιδί, αμίλητο, σεμνή/ος, δεν έχει δώσει δικαίωμα, δεν φέρνει ποτέ αντίλογο, με τον ίδιο άντρα απ' όταν τη γνώρισα, ηθική κοπέλα,άριστα διαβασμένη/ος, δεν ξεχνάει ούτε κόμμα από την ιστορία ή τη βιολογία ή τη γεωγραφία ή οτιδήποτε" κι άλλα πολλά τέτοια που ακούω και αναγουλιάζω από αηδία.:sick
Ας πάμε λίγο στα μαθητικά μας χρόνια: Ποιος επιβράβευσε την κριτική ικανότητα, τη φαντασια, την αφαιρετική μας σκέψη και τη δημιουργικότητα; Ελάχιστοι/ες πεφωτισμένοι/ες εκπαιδευτικοί ή και κανένας/μία.
Μόνο ένας καθηγητής μου πέρυσι μου είπε: "Κυρία Ηλιού, συγχαρητήρια για την αιρετική σας σκέψη". Αυτό διότι απάντησα αφαιρετικά στις ερωτήσεις μιας εργασιας χωρίς να κάνω αντιγραφή αλλότριων ιδεών (ναι μεν χρησιμοποίησα βιβλιογραφια, αλλά την αφομοίωσα κριτικά). Όλοι/ες οι άλλοι/ες καθηγητές/τριες όμως θέλουν την πεπατημένη και τι να κάνουμε; Για να περάσουμε τα μαθήματα, την ακολουθούμε. Το σχολείο λοιπόν είναι ένας φορέας που μας διδάσκει αυτή την κομφορμιστική λογική, γεγονός που έχει ως αρνητική προέκταση το να υποφέρουμε για το τι θα πει ο κόσμος.
Δυστυχώς όμως άνθρωποι οι οποίοι τολμούν να διαφοροποιηθούην στην καθημερινότητά τους, στις σχέσεις τους, στο ντύσιμό τους, στην τέχνη κτλ. πολλές φορές εισπράττουν αρνητικές κριτικές χωρίς να ενοχλήσουν κανέναν/μια, απλά και μόνο επειδή δεν ενσωματώθηκαν στο κοινωνικό ζαμπόν που προτάσσει την ομογενοποίηση των ανθρώπων.
Με συγχωρείτε αν ακούγομαι κυνική, αλλά κάποια θέματα πρέπει να θίγονται με το όνομά τους. Μπορεί να φαίνεται ότι συσχετίζω ανόμοια πράγματα, αλλά όλα έχουν τις ρίζες τους κάπου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dalian]

Αρκεί και μόνο για να βγάλεις συμπέρασμα το ότι η ιστορία έχει προσπαθήσει time and time again να θάψει τις "αιρετικές" προσωπικότητες. Είναι άλλωστε ασφαλέστερο να κρατάς τη συνείδηση των μαζών υποταγμένη και κατευνασμένη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dimos_mitel]

Πραγματικά αυτό το πράμα με το τι θα πει ο κόσμος έχει στείλει και θα συνεχίσει να στέλνει κόσμο στον ψυχίατρο.
Πρέπει να κατανοήσουμε όλοι ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να λέει ότι θέλει.. αλλά να μην το παίρνουμε τόσο στα σοβαρά, σε σημείο να χαλάμε την ψυχική μας υγεία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[me.]

... Όταν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου...

... Καλά έκανες και είσαι ο εαυτός σου...

[FONT=&quot][FONT=&quot][FONT=&quot][FONT=&quot][FONT=&quot][FONT=&quot][FONT=&quot][FONT=&quot][FONT=&quot][FONT=&quot][FONT=&quot]
[FONT=&quot]ναι, αλλά [FONT=&quot]αν[/FONT] η...[/FONT][/FONT] Ιουλιέτα [FONT=&quot]είναι κι αυτή[/FONT] ο "εαυτός της"[FONT=&quot],
[/FONT]τότε και πάλι
αυτός ο [FONT=&quot]Ρ[/FONT]ωμαίος... γιατι να είναι ο [FONT=&quot]Ρ[/FONT]ωμαίος !

[/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BLUE SEA]

Δεν με απασχολεί πλέον τι θα πει ο κόσμος για τις επιλογές μου. Αν ασχοληθώ με αυτό, το μόνο που θα πετύχω θα είναι να φθείρω την υγεία μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[me.]

Μέσα στον "κόσμο" θα μας επηρεάζουν άλλοι λιγότερο κι άλλοι περισσότερο.
Δεν είναι όλος ο κόσμος ίδιος.
Μπορούμε να αδιαφορούμε για την γνώμη εκείνων που μας είναι άγνωστοι, που δεν τους εκτιμάμε, που δεν μοιραζόμαστε αρκετά κοινά κλπ
Το να μην μας πειράζει η γνώμη ποτέ και κανενός, δεν γίνεται. Το να μας πειράξει κάποτε η γνώμη κάποιων και εμείς να μην το φανερώσουμε από περηφάνια, νιώθεται.

Ή εξάρτηση δεν ξορκίζεται...πλειοδοτώντας σε ανεξαρτησία

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ultraviolence]

Ας λέει ότι θέλει,who cares?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

 

[Aleksa]

 

[Μαυρίκιος]

Ισχύει και σήμερα και θα ισχύει για πάντα, για μένα προσωπικά Όχι.

 

[Wonderful]

"Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα" έλεγαν οι παλαιοί και δεν είχαν και πολύ άδικο.

Κάποιες φορές στη ζωή χρειαζόμαστε την κοινωνική υποστήριξη, άρα παίζει ρόλο τι λένε οι άλλοι για μας.

Ο άνθρωπος από αρχαιοτάτων χρόνων για την ένταξή του σε μια ομάδα χρειαζόταν την αποδοχή των μελών της. Όταν κάποιος δεν γινόταν δεκτός έπρεπε να ζήσει μόνος και να επιβιώσει χωρίς προστασία.

Πολλές φορές η γνώμη του κόσμου καθορίζει και την πορεία της ζωής μας.

 

[Wanda]

Δυστυχώς, μέχρι και πολύ πρόσφατα ήμουν serial people pleaser - και πώς να μην είμαι, άλλωστε, όταν μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον, όπου τα πάντα είχαν να κάνουν με το "τι θα πει ο κόσμος"?

Πλέον, I couldn't care less.. Δυστυχώς, χαράμισα άπειρα χρόνια μη μπορώντας να χαρώ τη ζωή ΜΟΥ όπως ΕΓΩ τη θέλω για να μη λέει ο κόσμος.. Ο κόσμος πάντα θα έχει κάτι να πει και κάτι να σχολιάσει, εκτός από τη δική του καμπούρα!

 

[nPb]

Πώς διαχειρίζεστε ανθρώπους όπως φίλους, συγγενείς όταν δεν αποδέχονται την αξία σας, με βάση κάποιο νέο επαγγελματικό ξεκίνημα; ή όταν έχουν άλλες προσδοκίες για εσάς αλλά ποτέ δεν στις λένε ξεκάθαρα; Γιατί πιστεύετε ότι αυτό μπορεί να συμβαίνει;

 

[Luludaki]

Πώς διαχειρίζεστε ανθρώπους όπως φίλους, συγγενείς όταν δεν αποδέχονται την αξία σας, με βάση κάποιο νέο επαγγελματικό ξεκίνημα; ή όταν έχουν άλλες προσδοκίες για εσάς αλλά ποτέ δεν στις λένε ξεκάθαρα; Γιατί πιστεύετε ότι αυτό μπορεί να συμβαίνει;

Στις κορουλες μου λέω..

Αν δεν τους αρέσει πείτε τους : - αν δεν σου αρέσει τότε εσύ μην το φας..πάρεις ..κανείς (κλπ)