Τι "μανίες" έχουμε οι ίδιοι ή ποιες έχουμε συναντήσει στο περιβάλλον μας;

[MOUMANIA]

Ελατε πειτε την αληθεια! Ολο και καποιες εμμονες θα εχετε.
Εγω π.χ. οταν περπαταω στον δρομο δεν θελω να ακουμπαω το διαχωριστικο των πλακακιων!
Ή οταν τρωω πιτσα να τρωω πρωτα τα κασερια κτλ και μετα την ζυμη.
. . . . . .
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Madrugada*]

Όταν πηγαίνω τουαλέτα σε κάποιο μαγαζί / στη σχολή κλπ, αφού πλύνω τα χέρια μου κλείνω τη βρύση με ένα χαρτομάντηλο για να μην την ακουμπήσω, και με το ίδιο χαρτομάντηλο ανοίγω την πόρτα για να φύγω

Απεχθάνομαι τη ντομάτα, δε μπορώ να τη βλέπω, τη βλέπω και μου έρχεται ναυτία όπως και με το αίμα. Στα γενέθλιά μου όταν μου έκαναν έκπληξη πριν 2 χρόνια, πέρα από την τούρτα είχαν κόψει μια ντομάτα, έμπηξαν σε ένα μέρος της κεράκια, μου την έφεραν μπροστά μου κι εγώ άρχισα να τρέχω

ΔΕ φιλάω ούτε αγκαλιάζω κόσμο όταν τον συναντώ. Όποτε με γνωρίζει κάποιος και πάει να με φιλήσει είτε στην αρχή (εντελώς υποκριτικό!) είτε στο τέλος της συνάντησής μας εγώ τραβιέμαι ή κάνω κίνηση χωρίς να ακουμπήσω μάγουλο και αυτός μένει με μια περιέργεια στο μάτι (έχω παρεξηγηθεί ουκ ολίγες φορές για αυτό). Και με φίλους/ες ποτέ δε θα φιληθώ στην αρχή ή στο τέλος μιας συνάντησης, μόνο όταν το νιώσω εγώ. Τρελαίνομαι όμως να μου χαϊδεύουν τα μαλλιά (άκυρη)

Για να βγω να διασκεδάσω πρέπει να ξέρω την παρέα (ή κάποιον από την παρέα), να μου αρέσει το μέρος και η μουσική, να ΜΗΝ είμαστε όρθιοι για ώρα, και να μην έχει πολύ κάπνα (καλά το τελευταίο.. ντίσκουλο). Ζηλεύω τους ανθρώπους που ξεκινάνε να βγουν και δεν τους νοιάζει το μέρος και όλα τα παραπάνω

Γενικά δεν είμαι και πολύ ευχάριστος άνθρωπος, μακριά!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ShatteredIce]

πριν 2 χρόνια είχα μανία να καθαρίζω με οινόπνευμα και να ακουμπάω με ειδικό πανί το καινούριο -ακριβό και κουκλίστικο- κινητό μου για να μην το λερώνω..ακόμα και ένα χνούδι να έβλεπα επάνω του, έπιανα αμέσως το οινόπνευμα........
ώσπου μια μέρα........
είχα πάει στην πισίνα του ξενοδοχείου που έκανα διακοπές, και έτσι όπως το κρατούσα με το φούξια πανάκι του (γ...νο!!! εσύ φταις) μου πέφτει από το χέρι και κάνει ΜΠΛΟΥΜ στην πισίνα... και απεβίωσε και τελικά έμεινα με το πανί στο χέρι
τώρα δεν έχω καμία μανία ή κόλλημα γιατί δε μου βγαίνει σε καλό

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[marina289]

Ο μόνος ψυχαναγκασμός που μου έρχεται αυτή τη στιγμή στο μυαλό είναι με τα ριχτάρια...
Δεν αντέχω να τα βλέπω στραπατσαρισμένα ...Τα θέλω στη θέση τους!
Η πρώτη κίνηση που κάνω όταν ξυπνάω, είναι να ελέγξω τα ριχτάρια αν είναι στη θέση τους...
Κόλλημα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[self-instructive depressing]

Μήπως όλοι έχουμε μανίες; Μικρές ή μεγάλες;
Όποιος δεν έχει ούτε μία, να σηκώσει το χέρι
- Δε βγαίνουμε από το αυτοκίνητο αν δεν έχουμε τραβήξει χειρόφρενο.

ναι , παραδέχομαι ότι το κάνω

ο γιατρός λέει ότι είναι σοβαρό

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[rosa azul]

Ο μόνος ψυχαναγκασμός που μου έρχεται αυτή τη στιγμή στο μυαλό είναι με τα ριχτάρια...
Δεν αντέχω να τα βλέπω στραπατσαρισμένα ...Τα θέλω στη θέση τους!
Η πρώτη κίνηση που κάνω όταν ξυπνάω, είναι να ελέγξω τα ριχτάρια αν είναι στη θέση τους...
Κόλλημα!

αααχ και γω το εχω αυτο τα θελω καλοστρωμενα ...οπως και το κρεββατι..στρατιωτικα στρωμενο...δεν μπορω να ειναι αστρωτο ή κακοστρωμενο...μου τη δινει
Αλλο...θελω τα συρταρια με τα εσωρουχα και η λιινοθηκη να ειναι παντα αρωματισμενη με αρωμα λεβαντας ή τριανταφυλλο ή πορτοκαλι/κανελλα το χειμωνα).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[WhiteDrum]

Το focus μας κουφαίνει για ακόμα μία φορά. Προσπαθούν να κάνουν προσιτές διαφορετικές επιστήμες και τους αλλάζουν τα φώτα. Μανία δεν είναι ο ψυχαναγκασμός , δεν είναι καν το ότι κάποιος θέλει να μην μοιάζει το σπίτι του με κοτέτσι. Τα παραδείγματα είναι ελεεινά as well. Αν κάποιος για παράδειγμα διπλο-τριπλοτσεκάρει αν έχει κλειδώσει και δεν θέλει να έχει κάτουρα και σκατούλες ξένων στο μπάνιο του δεν σημαίνει ότι ΑΝ για κάποιο λόγο δεν τσεκάρει ή δεν καθαρίσει θα τον πιάσει κρίση και θα πέσει στο πάτωμα με σπασμούς. Άρα δεν είναι παθολογικό, είναι μια λογική λειτουργική συνήθεια. Focus άντε ξουρίσου!

Αφήνουμε την οδοντόβουρτσα σε μια συγκεκριμένη θέση.

Για να την βρίσκουμε εύκολα ΠΡΟΦΑΝΩΣ!

Γυρνάμε όλους τους διακόπτες φωτισμού στην ίδια θέση.

Ναι. Με πιάσατε, έχω OCD. Φταίει που σε αυτή τη θέση είναι το off και τσιγκουνεύομαι την ΔΕΗ.

- Τοποθετούμε τα παπούτσια και τις παντόφλες έτσι ώστε να έχουν ένα συγκεκριμένο προσανατολισμό.

Η συμμετρία "κάθεται καλά" στο μάτι ζώα, επίσης έχετε σκοντάψει πάνω σε παπούτσι το βράδυ στο δρόμο για κατούρημα-νερό?

- Χρησιμοποιούμε πάντα το ίδιο ποτήρι για να πίνουμε νερό.

Από τότε που το fairy ultra ακρίβυνε.

- Δεν αντέχουμε την εικόνα ενός στραβού κάδρου.

Ναι, με πιάνει ταχυπαλμία και βγάζω σπυριά στο μάτι. Περί συμμετρίας πάλι.

- Καθόμαστε και ξανασηκωνόμαστε πάντα μία φορά από το τραπέζι προτού αρχίσουμε να τρώμε.

Για να σύρουμε την καρέκλα πιο κοντά στην μάσα.

- Όταν περπατάμε σε πλακόστρωτα αποφεύγουμε να πατήσουμε στα σημεία ένωσης των πλακιδίων.

Όταν δεν έχει μπαταρία το mp3 πρέπει κι εμείς κάπως να διασκεδάσουμε ενώ περπατάμε.

- Ακυρώνουμε το εισιτήριο του μετρό πάντα στο ίδιο μηχάνημα.

Αυτός που έγραψε το άρθρο κυκλοφορεί ελεύθερος. Be afraid, be very afraid.

- Μπαίνουμε στην τουαλέτα πάντα με ένα περιοδικό ή μια εφημερίδα ανά χείρας.

Για να γλιστρήσει καλύτερα το σκατό. Είμαστε και για αυτό ψυχαναγκαστικοί? Καλύτερα ψυχαναγκαστικός παρά με αιμορροϊδες και σπασμένα αγγεία στο μάτι απ το σφίξιμο.

Αυτοέλεγχος
Δεν είναι κακό να διατηρούμε το σπίτι μας τακτοποιημένο, να πλένουμε συχνά τα χέρια μας, να ελέγχουμε αν έχουμε σβήσει το φούρνο ή αν έχουμε κλείσει την πόρτα. Ωστόσο, σύμφωνα με τις αρχές της συμπεριφορικής και γνωστικής ψυχοθεραπείας, όταν μια συμπεριφορά «παίρνει το πάνω χέρι» και μετατρέπεται σε αυτόματη, επαναλαμβανόμενη και ανεξέλεγκτη αντίδραση, η οποία καταπιέζει τον αυθορμητισμό μας και επηρεάζει την ποιότητα της ζωής μας, μπορούμε να μιλάμε για ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή ή παθολογική μανία. Το ίδιο κι όταν γίνεται τόσο συχνά που μας κάνει να νιώθουμε άσχημα ή συνοδεύεται από δυσάρεστα συναισθήματα, όπως φόβο και άγχος.

Τα παραδείγματα που ανέφερε ακόμα και ως καθημερινή συνήθεια δεν θα μπορούσαν να αποτελούν παθολογικά σημεία. Όταν σε αυτά υπεισέρχεται μια γερή δόση παραλογισμού (π.χ. αν δεν ανοιγοκλείσω το φως 35 φορές θα μου φάνε στον ύπνο μου το πουλί οι εξωγήινοι ή αν δεν σκουπίσω τη μούρη μου 45 φορές θα πάθω καρκίνο και θα πεθάνω.). Τέλος πάντων. Ας μας στείλουν όλους ψυχιατρείο, θα έχουμε και τζάμπα φαϊ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πατρεύς]

αααχ και γω το εχω αυτο τα θελω καλοστρωμενα ...οπως και το κρεββατι..στρατιωτικα στρωμενο...δεν μπορω να ειναι αστρωτο ή κακοστρωμενο...μου τη δινει
Αλλο...θελω τα συρταρια με τα εσωρουχα και η λιινοθηκη να ειναι παντα αρωματισμενη με αρωμα λεβαντας ή τριανταφυλλο ή πορτοκαλι/κανελλα το χειμωνα).

Κάνεις και φάκελο; 50 επί 50;

Πρόσεξε γιατί θα έρθω με το χάρακα και αν δεν είναι ακριβώς, θα στα ξεστρώσω... Και μετά θα έχεις και στέρηση εξόδου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[marina289]

Whitedrum, βασικά... πιο πολύ υπερβολή, συναισθηματική ένταση και παραδείγματα τραβηγμένα από τα μαλλιά βρήκα στην τοποθέτησή σου, παρά σε αυτήν του focuς ...
Δεν μίλησε κανείς για παραλληρηματική, εμμονική συμπεριφορά με συμπτώματα... επιληψίας και σπασμούς, ούτε για ανθρώπους που σε κάθε λεπτό της ζωής τους ασχολούνται εμμονικά με πλουραλισμό και εναλλαγές άφθονων ψυχαναγκασμών...
Και για να διακρίνουμε τα πράγματα, επειδή στον επίλογό σου αναφέρθηκε το ψυχιατρείο, οι ιδεοληψίες και οι νευρώσεις ΔΕΝ οδηγούν στο ψυχιατρείο, αντιθέτως αν ρωτήσεις κάποιον ψυχίατρο συχνάζουν σε κάθε ¨φυσιολογικό¨ άνθρωπο...
Οπότε μην ενίστασαι και μην φοβάσαι... Παρότι τα ψυχιατρικά περιστατικά και η εισαγωγή στα ψυχιατρεία έχουν αυξηθεί κατά 7% το τελευταίο έτος, οι νευρωσούλες είναι οι πλέον ανώδυνες και συχνάζουν στον καθένα...
Όσο για τα παραδείγματα του focus θεωρώ ότι ήταν μια καλή και εύπεπτη προσέγγιση ψυχαναγκασμών, κοινώς νευρώσεων...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[WhiteDrum]

Η απάντησή μου αποτελεί περισσότερο mini-trolling παρά συναισθηματικά φορτισμένη απάντηση ή ένσταση. Από την άλλη οι παραλυτικές ιδέες, η παραληρηματική συμπεριφορά και δει οι ιδεοληψίες ναι, αποτελούν παθολογική εικόνα και ναι οδηγούν στον ψυχίατρο. Η δυσαρέσκειά μου έγκειται περισσότερο στα ανεπιτυχή παραδείγματα του άρθρου. Ας μιλούσε καλύτερα για παράξενες συνήθειες, οι οποίες όλοι γνωρίζουμε ότι κρύβουν μια λειτουργικότητα από κάτω. Ψυχίατρο έχω ρωτήσει μιας και στο εξάμηνο που διανύω στη σχολή παρακολουθώ το συγκεκριμένο μάθημα και έχεις δίκιο ότι συχνά παρατηρούνται μικροί ψυχαναγκασμοί σε ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού (βλέπε : "απαπα, χτύπα ξύλο!" ) . Η νεύρωση είναι παθολογική κατάσταση με σοβαρά σημεία και συμπτώματα μέχρι και δυσλειτουργική συμπεριφορά, το ίδιο και η μανία και είναι αδόκιμο να αναφέρονται σε ένα άρθρο περιοδικού εκλαϊκευμένης επιστήμης, αποπροσανατολίζουν και διαιωνίζουν στερεότυπα πως να το κάνουμε? Η απάντησή μου πάντως δεν ήταν για να διορθώσω το άρθρο ούτε για να το παίξω θιγμένη, ήταν χαζό τρόλλινγκ ενώ τσουρόπινα τον καφέ μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Η απάντησή μου πάντως δεν ήταν για να διορθώσω το άρθρο ούτε για να το παίξω θιγμένη, ήταν χαζό τρόλλινγκ ενώ τσουρόπινα τον καφέ μου.

...

εδώ που τα λέμε, το να φαντασιώνεσαι ότι σφαζεις τρία άτομα με σπασμένο μπουκάλι μπύρας, είναι πιο υγιές
από το να αφήνεις την οδοντόβουρτσα πάντα στο ίδιο μέρος και να φωνάζεις σε όποιον της αλλάξει θέση

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[rosa azul]

Κάνεις και φάκελο; 50 επί 50;

Πρόσεξε γιατί θα έρθω με το χάρακα και αν δεν είναι ακριβώς, θα στα ξεστρώσω... Και μετά θα έχεις και στέρηση εξόδου

Ελα Πετρη μου ....Αν ειναι σωστα στρωμενο , θα πασαλειψω με λασπη τις αρβυλες σου , θα σου τσαλακωσω το πουκαμισο και μετα θα σε στειλω πακετο στο Διοικητη σου να σου ριξει μια ωραιωτατη καμπανα...(στερηση εξοδου μεχρι να απολυθεις)!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[marina289]

Η απάντησή μου αποτελεί περισσότερο mini-trolling παρά συναισθηματικά φορτισμένη απάντηση ή ένσταση. Από την άλλη οι παραλυτικές ιδέες, η παραληρηματική συμπεριφορά και δει οι ιδεοληψίες ναι, αποτελούν παθολογική εικόνα και ναι οδηγούν στον ψυχίατρο. Η δυσαρέσκειά μου έγκειται περισσότερο στα ανεπιτυχή παραδείγματα του άρθρου. Ας μιλούσε καλύτερα για παράξενες συνήθειες, οι οποίες όλοι γνωρίζουμε ότι κρύβουν μια λειτουργικότητα από κάτω. Ψυχίατρο έχω ρωτήσει μιας και στο εξάμηνο που διανύω στη σχολή παρακολουθώ το συγκεκριμένο μάθημα και έχεις δίκιο ότι συχνά παρατηρούνται μικροί ψυχαναγκασμοί σε ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού (βλέπε : "απαπα, χτύπα ξύλο!" ) . Η νεύρωση είναι παθολογική κατάσταση με σοβαρά σημεία και συμπτώματα μέχρι και δυσλειτουργική συμπεριφορά, το ίδιο και η μανία και είναι αδόκιμο να αναφέρονται σε ένα άρθρο περιοδικού εκλαϊκευμένης επιστήμης, αποπροσανατολίζουν και διαιωνίζουν στερεότυπα πως να το κάνουμε? Η απάντησή μου πάντως δεν ήταν για να διορθώσω το άρθρο ούτε για να το παίξω θιγμένη, ήταν χαζό τρόλλινγκ ενώ τσουρόπινα τον καφέ μου.

Η ¨νευρωση¨ δεν είναι και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί γενικευμένα ¨παθολογική¨ κατάσταση με σοβαρά σημεία και συμπτώματα (πλήρης αυθαιρεσία και ούτως ή άλλως λανθασμένη προσέγγιση)...Συνήθως ο νευρωτικός έχει άρτια επαφή με την πραγματικότητα, δεν χάνει ποτέ την επαφή του με αυτή, εμφανίζει επίγνωση της θέσης στην οποία βρίσκεται, και συνήθως η νεύρωση δεν γίνεται καν αντιληπτή από το οικείο περιβάλλον του...
Νευρωσούλες εδράζουν σε όλους μας.(Γενικεύω συνειδητά)
Καμία λειτουργικότητα δεν κρύβουν,καμία , μα καμία,και αυτό είναι ένα κατεξοχήν χαρακτηριστικό τους... εξυπηρετούν απλώς το ιδεοληπτικό μας κόλλημα... Το να μετακινώ το μαξιλάρι ακριβώς στο εκατοστό του καναπέ που μου έχει καρφωθεί στην κεφάλα, δεν εμπεριέχει λειτουργικότητα, παρά μόνο εξυπηρετεί την υποκειμενική μου ιδεοληπτική ανάγκη..
Ξέρεις -εφόσον διδάσκεσαι ψυχιατρική- ότι οι νευρώσεις κατηγοριοποιούνται και διαβαθμίζονται από τις πλέον ανώδυνες,-και σε αυτές αναφερόμαστε-, όπως κολλήματα του τύπου ¨θέλω όταν βαδίζω στο πεζοδρόμιο , να μην πατάω τις γραμμές από τα πλακάκια¨ ...
Δεν νομίζω ότι τέτοιου τύπου ιδεοληψίες μπορούν να σε οδηγήσουν στον ψυχίατρο,(εκτός αν θελήσεις ο ίδιος να ψαχτείς σχετικά και περαιτέρω,) και ούτε κατά διάννοια να σου ανοίξουν την πόρτα του ψυχιατρείου! Για κάποιον που δεν έχει παρακολουθησει ψυχιατρική, η λέξη ¨νεύρωση¨ ίσως ακούγεται πιο βαρύγδουπα... Αλλά αν ρωτήσεις τον καθηγητή σου αν έχουμε νευρώσεις, θα σου απαντήσει ¨τόσο σίγουρα, όσο ότι έχουμε 2 πόδια¨
Δεν μιλάμε για ψυχώσεις, μιλάμε για νευρώσεις...τουτέστιν ¨ήπιας μορφής διαταραχή¨ ως επί το πλείστον... ή απλώς ψυχαναγκασμούς και κολλήματα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[WhiteDrum]

Η ¨νευρωση¨ δεν είναι και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί γενικευμένα ¨παθολογική¨ κατάσταση με σοβαρά σημεία και συμπτώματα (πλήρης αυθαιρεσία και ούτως ή άλλως λανθασμένη προσέγγιση)...Συνήθως ο νευρωτικός έχει άρτια επαφή με την πραγματικότητα, δεν χάνει ποτέ την επαφή του με αυτή, εμφανίζει επίγνωση της θέσης στην οποία βρίσκεται, και συνήθως η νεύρωση δεν γίνεται καν αντιληπτή από το οικείο περιβάλλον του...
Νευρωσούλες εδράζουν σε όλους μας.(Γενικεύω συνειδητά)
Καμία λειτουργικότητα δεν κρύβουν,καμία , μα καμία,και αυτό είναι ένα κατεξοχήν χαρακτηριστικό τους... εξυπηρετούν απλώς το ιδεοληπτικό μας κόλλημα... Το να μετακινώ το μαξιλάρι ακριβώς στο εκατοστό του καναπέ που μου έχει καρφωθεί στην κεφάλα, δεν εμπεριέχει λειτουργικότητα, παρά μόνο εξυπηρετεί την υποκειμενική μου ιδεοληπτική ανάγκη..
Ξέρεις -εφόσον διδάσκεσαι ψυχιατρική- ότι οι νευρώσεις κατηγοριοποιούνται και διαβαθμίζονται από τις πλέον ανώδυνες,-και σε αυτές αναφερόμαστε-, όπως κολλήματα του τύπου ¨θέλω όταν βαδίζω στο πεζοδρόμιο , να μην πατάω τις γραμμές από τα πλακάκια¨ ...
Δεν νομίζω ότι τέτοιου τύπου ιδεοληψίες μπορούν να σε οδηγήσουν στον ψυχίατρο,(εκτός αν θελήσεις ο ίδιος να ψαχτείς σχετικά και περαιτέρω,) και ούτε κατά διάννοια να σου ανοίξουν την πόρτα του ψυχιατρείου! Για κάποιον που δεν έχει παρακολουθησει ψυχιατρική, η λέξη ¨νεύρωση¨ ίσως ακούγεται πιο βαρύγδουπα... Αλλά αν ρωτήσεις τον καθηγητή σου αν έχουμε νευρώσεις, θα σου απαντήσει ¨τόσο σίγουρα, όσο ότι έχουμε 2 πόδια¨
Δεν μιλάμε για ψυχώσεις, μιλάμε για νευρώσεις...τουτέστιν ¨ήπιας μορφής διαταραχή¨ ως επί το πλείστον... ή απλώς ψυχαναγκασμούς και κολλήματα...

Η ¨νευρωση¨ δεν είναι και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί γενικευμένα ¨παθολογική¨ κατάσταση με σοβαρά σημεία και συμπτώματα (πλήρης αυθαιρεσία και ούτως ή άλλως λανθασμένη προσέγγιση).

Χμμμμναι... κάνεις λάθος Μπορεί ο νευρωτικός να μην έχει διαταραγμένες κοινωνικές σχέσεις (έτσι δεν γίνεται αμέσως αντιληπτό από τους άλλους ότι υπόκειται παθολογία ή μάλλον ψυχοπαθολογία μιας και τα οργανικά άιτια ποικίλουν και μόνο υποθέσεις υπάρχουν) αλλά ο νευρωτικός βρίσκεται σε συνεχή σύγκρουση με τον εαυτό του και τους άλλους νοερά. Οι ενδοψυχικές συγκρούσεις προκαλούν άγχος, νοσηρή εξάρτηση, απαισιοδοξία, νοσηρό βαθμό ενοχής-επιθετικότητας, σεξουαλική δυσλειτουργία, άστοχη κοινωνική προσαρμογή και συναισθηματική αστάθεια. Εχμ ναι, κανένα πρόβλημα με τον νευρωτικό, damn right. Στατιστικά στο βιβλίο μου γράφει ότι οι περισσότεροι απευθύνονται οι ίδιοι σε ψυχίατρο. Αυτοί νομίζουν ότι νοσούν, οι ψυχίατροι τους αντιμετωπίζουν θεραπευτικά, ergo νοσούν. Γενικευμένα παθολογική κατάσταση (yes ma'am) : άγχος (γενεσιουργό αίτιο νευρώσεων διαρκές ή παροξυστικό),διαταραχές ύπνου (closest to INSOMNIA ) , κόπωση παρά την ανάπαυση στην οποία λογικά καταφεύγουν, υποχονδριακή ενασχόληση, σεξουαλικές διαταραχές. Τα γενικά έτσι. Εμένα αν δεν μου έκανα κούκου και αν δεν μπορούσα να κοιμηθώ μόνο και μόνο γι αυτά θα πήγαινα στον γιατρό. Ναι, παθολογικά.

Νευρωσούλες εδράζουν σε όλους μας.(Γενικεύω συνειδητά)

Για να είμαστε ετυμολογικά τυπικοί όπως και ανέφερες (αλλιώς δεν θα ασχολιόσουν με το λοου λαηφ τρολλινγκ μου) η απάντηση και σε αυτό είναι όχι για να είμαστε τυπικοί. Δεν μπορείς να έχεις π.χ. "καρκινούλη" ή "μερικά χλαμυδάκια". Για να πει κανείς ότι έχει νεύρωση σημαίνει ότι έχει σημεία και "νοσεί". Άλλο μικροί ψυχαναγκασμοί, άλλο ψυχοπαθολογία. Όσο για τους καθηγητές μας το μόνο που μας είπαν περί νευρώσεων ήταν να εξετάσουμε καλύτερα τους ορισμούς, την παθογένεια και τις προεκτάσεις και να μην αρχίσουμε να πιστεύουμε ότι έχουμε κάτι από αυτά απλά επειδή στηρίζουμε το οδοντικό νήμα ακριβώς τρία εκατοστά απ το κουτί με τα ταμπον.

Συγκριτικά με τις ψυχώσεις που ανέφερες ναι οι νευρώσεις είναι ηπιότερες μόνο και μόνο επειδή ο άνθρωπος έχει επίγνωση ότι κάτι πάει στραβά και τον επηρεάζει και οργανικά. Ο νευρωτικός δεν ελέγχει το συναίσθημα και μειώνεται σημαντικά η ικανότητά του για αυτοέλεγχο συν τα άλλα που ανέφερα παραπάνω. Είναι ηπιότερο μιας ψύχωσης ναι, αλλά δεν είναι "νευρωσούλα".

Δεν μιλάμε για ψυχώσεις, μιλάμε για νευρώσεις...τουτέστιν ¨ήπιας μορφής διαταραχή¨ ως επί το πλείστον... ή απλώς ψυχαναγκασμούς και κολλήματα...

Στο άρθρο ναι και επαναλαμβάνω ότι η απάντησή μου για το άρθρο ήταν plain stupidity και coffee break με γερή δόση φαιδρότητος. Αλλά ας συνεχίσω για την νύξη σου περί ψύχωσης μιας και πιστεύω ότι κάλυψα επαρκώς την ψυχοπαθολογία (στα ελάχιστα που γνωρίζω μέχρις στιγμής) της νεύρωσης. Η ψύχωση είναι καθολική και σοβαρή προσβολή της προσωπικότητας. Δυσλειτουργική επαφή με το περιβάλλον αλλά και με την ταυτότητα εαυτού : ΠΑΡΑΜ-ΠΑΜ-ΠΑΜ :κακό πράγμα, παθολογικό.

Ξέρεις -εφόσον διδάσκεσαι ψυχιατρική- ότι οι νευρώσεις κατηγοριοποιούνται και διαβαθμίζονται από τις πλέον ανώδυνες,-και σε αυτές αναφερόμαστε-, όπως κολλήματα του τύπου ¨θέλω όταν βαδίζω στο πεζοδρόμιο , να μην πατάω τις γραμμές από τα πλακάκια¨ ...

Χμ ναι, ελπίζω μόνο να μην γίνεσαι ειρωνική γιατί η σημειολογία σου με μπερδεύει λίγο και πολώνομαι . Οι νευρώσεις έγραψα και παραπάνω γιατί ΔΕΝ είναι ανώδυνες. Τα "κολλήματα" του τύπου που αναφέρεις είναι μικροί ψυχαναγκασμοί.Μπορεί η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχ'η να ανήκει στο ευρύτερο σύνολο των "νευρώσεων" (που είναι παθολογικά εφόσον επηρεάζουν σημαντικά το ζειν και την καθημερινότητα και η αϋπνία και η κόπωση προκαλούν περαιτέρω προβλήματα), αλλά όπως και είπα σε προηγούμενη απάντηση, αν δεν ικανοποιηθέι μία φορά κάτι από την λίστα του φόκους (ο σπασμός ήταν χαζό παράδειγμα είχες δίκιο), ο άνθρωπος δεν θα έχει δυσβάστακτο άγχος. Θα ήταν χαζό και ποζεράδικο να αναφέρω αιτιοπαθογένεια, βαριέμαι και να ψάξω. Λοιπόν, έλεγα. Λίστα φόκους : πλάκα είχε αλλά δεν είναι μανίες, δεν είναι νευρώσεις, δεν είναι ψυχώσεις. Γενικοί όροι, σύγχυση.

Δεν διαφωνώ μαζί σου στον κύριο άξονα της επιχειρηματολογίας σου, το πρόβλημά μου είναι η χρήση ορισμών όπως νεύρωση, ψύχωση, μανία για μικρά καθημερινά περιστατικά. Για να σου δώσω ένα παράδειγμα να καταλάβεις που έγκειται η ένστασή μου για το άρθρο. Συχνά ακούμε να λένε "αφήστε τα φιλοί μου, είχα μια βδομάδα κατάθλιψη επειδή με άφησε ο Σούλης" , εννούσε στεναχωρήθηκε, έκλαψε, χτυπήθηκε. Κι όμως δεν ήταν κατάθλιψη όπως αυτή ορίζεται. Ή ακόμα χειρότερα : "τον έπιασε μια μανία όταν του είπα ότι ξόδεψα τα λεφτά για το νοίκι σε πίτσες, όλο φώναζε" δεν ήταν μανία, ήταν τσατίλα. Και ακόμα και για ένα περιοδικό όπως το φοκους είναι άσχημο να χρησιμοποιούνται τέτοιοι όροι για καθημερινές συνήθειες που ούτε κατά διάνοια στα πλαίσια που τις συζητάμε δεν είναι για ψυχιατρείο . Διαιωνίζουν φόβους και κακή χρήση ορισμών.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Δεν διαφωνώ μαζί σου στον κύριο άξονα της επιχειρηματολογίας σου, το πρόβλημά μου είναι η χρήση ορισμών όπως νεύρωση, ψύχωση, μανία για μικρά καθημερινά περιστατικά. Για να σου δώσω ένα παράδειγμα να καταλάβεις που έγκειται η ένστασή μου για το άρθρο. Συχνά ακούμε να λένε "αφήστε τα φιλοί μου, είχα μια βδομάδα κατάθλιψη επειδή με άφησε ο Σούλης" , εννούσε στεναχωρήθηκε, έκλαψε, χτυπήθηκε. Κι όμως δεν ήταν κατάθλιψη όπως αυτή ορίζεται. Ή ακόμα χειρότερα : "τον έπιασε μια μανία όταν του είπα ότι ξόδεψα τα λεφτά για το νοίκι σε πίτσες, όλο φώναζε" δεν ήταν μανία, ήταν τσατίλα. Και ακόμα και για ένα περιοδικό όπως το φοκους είναι άσχημο να χρησιμοποιούνται τέτοιοι όροι για καθημερινές συνήθειες που ούτε κατά διάνοια στα πλαίσια που τις συζητάμε δεν είναι για ψυχιατρείο . Διαιωνίζουν φόβους και κακή χρήση ορισμών.

Έχεις τόσο μα τόσο δίκιο! Με μεγάλη ευκολία χρησιμοποιούμε παθολογικούς όρους για να περιγράψουμε συμβάντα της καθημερινότητας που καμία σχέση δεν έχουν με αυτό που μας συμβαίνει στην πραγματικότητα.
Το λέω κι εγώ συνέχεια και δεν θα πάψω να το λέω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[marina289]

Εν ολίγοις, πολλές έννοιες της ψυχιατρικής χρησιμοποιούνται με λάθος τρόπο (συμφωνώ), ωστόσο έχουν αφομοιωθεί στην καθομιλουμένη και χρησιμοποιούνται ευρέως , όχι με τον αυστηρά ψυχιατρικό τους χαρακτήρα...so what; Συννενοούμαστε ναι ή όχι;;;
Να κατεβάσουμε τον τόμο της κλινικής ψυχολογίας για να ¨υποδείξουμε¨ (επιδείξουμε) σε ένα σάϊτ τους ορθούς ορισμούς όρων που έχουν αποκτήσει μια ευρύτερη , γενικευμένη έννοια;;; ¨αααα, παιδιά, δεν χρησιμοποιείτε σωστά την έννοια μανία, κατάθλιψη, ψύχωση, νεύρωση¨ κτλ Τί να κάνουμε; Πρόκειται για όρους που χρησιμοποιούνται ευρέως...

Αν δηλώσω ¨έχω ψύχωση με το τάδε¨ σε ένα σαϊτ, και σπεύσει κάποιος ¨γνώστης¨ να με διορθώσει και να μου υποδείξει τον καθαυτό και ορθό ορισμό της ¨ψύχωσης¨ ,απλά θα γελάσω με τον τύπο...
Αν φύγουμε από το σάΪτ και πάμε στο ψυχιατρείο, και σαν κοινωνική λειτουργός κάνω γνωμάτευση περί ψύχωσης,τότε αντιστρέφεται το πράμα και θα έπρεπε να γελάσω με τον εαυτό μου,- εκεί ο τύπος θα έχει κάθε δικαίωμα να μου υποδείξει ότι μπήκα σε ξένα χωράφια και παίζω με έννοιες που δεν έχω τη δικαιοδοσία και την κατάρτιση να εκφράσω και να γνωματεύσω...
Τόσο απλά!
Τώρα αν πέσεις σε ψυχίατρο που σε προτρέπει να εξετάσεις και να αντιμετωπίσεις ψυχοθεραπευτικά τις νευρώσεις σου
σαν κάτι ¨επικίνδυνο¨ με επικίνδυνη και ακραία συμπτωματολογία, σόρυ αλλά θα πω ότι ο τύπος είναι ένας κινδυνολόγος που έχει ξεμείνει από πελατεία, και αναγάγει τις νευρώσεις σε ψυχώσεις , για να βγάλει το ψωμάκι του...

υγ και όχι δεν ειρωνεύτηκα, οφείλω να το διευκρινίσω...
υγ2 οκ, ...τότε και η λέξη ¨μανία¨ που αναγράφεται στον τίτλο χρησιμοποιείται (βάσει ψυχιατρικής) με λανθασμένο τρόπο... Τί να κάνουμε τώρα;;; να σπεύσουμε να διορθώσουμε βάσει ψυχιατρικής;;;Κομπλεξικό δεν είναι; (ή επιδειξιομανία...) Κάποιες έννοιες τις έχει ¨καταπιεί¨ η καθομιλουμένη και έχουν εκλαΪκευτει... Μπορούμε να τις δούμε λίγο ευρύτερα και να αφήσουμε την επιστημονική υπόσταση στη σχολή ή στο γραφείο μας;;;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kaleidoscope]

Εν ολίγοις, πολλές έννοιες της ψυχιατρικής χρησιμοποιούνται με λάθος τρόπο (συμφωνώ), ωστόσο έχουν αφομοιωθεί στην καθομιλουμένη και χρησιμοποιούνται ευρέως , όχι με τον αυστηρά ψυχιατρικό τους χαρακτήρα...so what; Συννενοούμαστε ναι ή όχι;;;

Fail.
Το θέμα είναι να μην χρησιμοποιούνται οι έννοιες αυτές με την σημασία που έχουν αποκτήσει στην καθομιλουμένη σε επιστημονικά/ιατρικά άρθρα ή άρθρα που υποτίθεται ότι ενημερώνουν το κοινό για κάποιες ασθένειες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[venividivici]

οι μανίες, οι φοβίες και οι έμμονες ιδέες δεν σημαίνει ότι σε κάνουν τρελό ή επικίνδυνο άνθρωπο για τους γύρω σου, απλά δυσκολεύουν τη δική σου τη ζωή......
Έμμονη ιδέα είναι και αν μια γυναίκα πιστεύει ότι είναι ωραία και οφείλει να αρέσει σε όλους και όλες, να νομίζει ότι μπαίνει σε κάποιο μαγαζι και όλα τα βλέματα να γυρνανε πάνω της και να απογοητεύεται όταν ο χαμός από το διπλανό τραπέζι σε παραλιακή ταβερνούλα να γίνεται για την κολλητή της φ'ιλη που απλά λιάζεται χαλαρά με το καπελάκι της απολαμβάνοντας το ουζάκι με το χταποδάκι της.....(είναι αληθινή ιστορία μου την έχουν διηγηθεί ...σας την παρουσιάζω λίγο παραλλαγμένη όμως)....
Οκ, το focus κάνει λαϊκευμέμη επιστήμη και δεν νομίζω ότι οποιοσδήποτε συνετός και νοήμων άνθρωπος θα προβληματιζόταν και θα έλεγε πω πω!!!! είμαι τρελός αλλά έχω μανίες.....
Γεγονός είναι ότι στην εποχή που ζούμε όλοι λίγο πολύ έχουμε κάποια μανία ή φοβία με την οποία έχουμε μάθει να ζούμε γιατί ζούμε σε μια εποχή που μας κυριέυει το άγχος....

υπάρχει ένα ενδιαφέρον άρθρο της Κατερίνας Νούση

Υπάρχουν βέβαια και οι χαζομανίες που λέω εγώ
π.χ. δεν φεύγω από το σπίτι αν δεν κοιταχτώ στο καθρέπτη ή αν είναι χάλια το μαλλί μου.... χαχαχαχα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kaleidoscope]

υπάρχει ένα ενδιαφέρον άρθρο της Κατερίνας Νούση

Από ότι είδα στο site η κ. Κατερίνα Νούση είναι κλινική ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια.
Όμως κάνει και αυτή το λάθος να μπερδεύει τις έννοιες μεταξύ τους:

Τα ψυχαναγκαστικά καταναγκαστικά προβλήματα (φοβίες, μανίες, έμμονες ιδέες) εμφανίζονται στη ζωή κάποιου όταν χάνει αυτό το μέτρο και αυτήν την κοινή λογική.

Άλλο τα ψυχαναγκαστικά/καταναγκαστικά προβλήματα, άλλο οι φοβίες, άλλο οι μανίες.
Τέλος πάντων, δεν νομίζω ότι έχει ιδιαίτερο νόημα να επιμείνουμε σε αυτό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[venividivici]

Οκ όρισε μας εσύ τι θεωρείς μανία...... και τι φοβία..... και τι ψυχαναγκαστικά προβλήματα.....

Γιατί προσωπικά στο οικογενειακό μου περιβάλλον έχω θείο που ενώ ζεί μεσα στα προβατα και στα γίδια και γενικότερα σε κάποιο φτωχό (όχι πεντακάθαρο) σπίτι χωρίς ανέσεις (ηλεκτρικό και υδρευση) πάνω στο βουνό απομονωμένος... μπορεί να πλένει τα χέρια του επί 1 ώρα...(τον έχω χρονομετρήσει) πριν πάει στη τουαλέτα

τουαλέτα = ένα μεγάλο απομακρυσμένο δέντρο στο βουνό.... έχει απόσταση και η τουαλέτα

Πιέζουμε τον εαυτό μας όταν έχουμε φοβίες...το να ζούμε ή να έχουμε μάθει να ζούμε με αυτές δεν μας κάνει άρρωστους....
Μην παθαίνουμε πανικό όταν ακούμε για ψυχοθεραπεία ή ψυχανάλυση..... εδώ ξοδεύουμε τόσα και τόσα για να καλλωπίζουμε το σώμα μας τα μαλλιά μας και ξεχνάμε την ψυχή μας.....

Άλλωστε αν συζητήσεις με φοιτητές που σπουδάζουν γύρω από τα παιδαγωγικά (νηπιαγωγοί - δάσκαλοι) , οι οποίοι κάνουν στις σχολές τους και μαθήματα ψυχολογίας....θα ακούσεις πολλά ενδιαφέροντα πράγματα..... γύρω από αυτές τις καταστάσεις .... και χαίρομαι που εκπαιδεύονται τόσα καλά για όλες τις καταστάσεις της ψυχής, γιατί αυτοί οι άνθρωποι "διαπαιδαγωγούν" τα παιδιά όλων μας.....
'Αλλωστε δες το και από την άλλη πλευρά ότι και η μανία μπορεί να είναι μια εκτόνωση και αποφόρτιση του μυαλού μας από σοβαρότερα θέματα....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.